L.V.V. zet zijn opmarsch voort
ffldveï&aal vonden dag
De avonturen van een ver neer sagentje
A
ZIT HET TÉGEN?
DrHDushkind
BLIJF KALM
Hilversum slaat
Hercules
DITMAAL WERD M.S. V.
MET 7-0 GEKRAAKT
I' V' A" 2
tm.
neem een DrDUSHKIMD
HOmO's KEUKENSTROOP^&i^^
MAANDAG 3 OCTOBER 1938
TWEEDE KLASSE l.V.C.B.
In I b staan St. George en R.K.A.V.
bovenaan Santpoort 2 ver
liest in II a van Vitesse
Een flinke zege van
D.O.S.S.
l' r- C.
fwaluwen
The Victory
W' V. E.
ALWAYS FORWARD—
R.K.A.V. 1—2
Een zwaar bevochten zege
SANTPOORT II—VITESSE 1—3
Een matige wedstrijd
O.I.V.—B.S.M. 3—3
Twee penalties benut
SAESTUM—S.D.O. 4—3
THE VICTORY—ST. GEORGE
3—3
Beide elftallen kregen wat hun
toekwam
CONSTANTIÜS—DOSS 2—6
Geflatteerde overwinning der
Rood-Witten
hooghgesiagen°'en Het redmiddel van I
SCANDINAVISCHE BEKER
VOOR NOORWEGEN
Zweden met 32 geklopt
TWEEDE KLASSE K.N.V.B.
HILVERSUM—HERCULES 2—0
AHERItKN
fV CIGARETTE
In I a hebben O.S.V. en E.D.O. een
kleinen voorsprong genomen
op H. F. C.
Uitstekende prestatie
van Watergraafsmeer
Beate weet
wat ze wil
3
3
0
0
6
12— 3
3
2
0
1
4
10— 6
3
2
0
1
4
6— 4
2
1
1
0
3
6— 5
2
1
1
0
3
2— 1
3
1
0
2
2
9— 8
3
1
0
2
2
5— 5
3
0
1
2
1
4—11
3
0
1
1
0—10
1
0
0
1
0
1—2
Zoo langzamerhand gaan diverse clubs
positie kiezen. Het is nog wel wat vroeg in
de competitie om een oordeel te vellen,
maar zoo hier en daar valt toch al te zien,
Welke clubs een leidende en welke een on
dergeschikte rol zullen gaan spelen.
In West I blijkt L. V. V. wel zeer goed op
dreef. De Larensche club, die uitstekend begon
nen was, zette haar wandeling op het pad der
zege op overtuigende wijze voort door M. S. V.
jnet liefst 70 te kloppen. Zwaluwen Vooruit
kon het daarentegen bij R. K. B. V. V. niet bol
werken en zag door een 20 nederlaag zijn
tfotsche nul op het lijstje der nederlagen weg-
^isschen. H. M. S. 2 behaalde zijn eerste zege
door met dezelfde cijfers Actif te slaan. Saestum
deed heel goed werk door S. D. O. met 43 te
overwinnen en klom daardoor een trapje hoo-
ger.
v- v-
|wal. Vooruit
H- K. B. V. V.
Saestum
P'ympia
H- M. S. 2
Actif
kt. S v.
V- V. ij.
In Ib moet St. George thans de leiding deelen
d^ot R. K. A. V. De Spierdijkers verspeelden zelf
®en punt tegen The Victory, terwijl de Amster
dammers het bestonden in Hoorn van Always
•forward te winnen. De wedstrijd ZwaluwenVIC
bij een stand 22 wegens een ongeval ge
haakt.
H. O. S. S. heeft zich tot groote vreugde van
®iin talrijken aanhang van zijn slap begin her
steld en keerde van zijn bezoek aan Constantiüs
^et beide punten en stevige cijfers (62) terug.
ï*- K. A. V.
®t. George
O. s. S.
yolendam 2
Always Forw.
"onstan tius
In Ha kon Santpoort het na zijn daverend be-
&h tegen Vitesse niet tot een zege brengen. Met
'even de gasten in de meerderheid. Ook
S. S. H. werkte zien omhoog. De uitwedstrijd
"'Sen Lisse leverde den Haarlemmers met 'n 32
^ege beide punten. O. I. V. en B. S. M. deelden
den buit broederlijk.
W'tesse
s. S. H.
^htpoort 2
Teylingen
E. M.
Eisse
S. M.
O. I.
3
2
0
1
4
7— 4
3
1
2
0
4
6— 5
2
1
1
0
3
10— 6
2
1
1
0
3
7— 6
1
0
1
0
1
4— 2
1
0
1
0
1
2— 2
2
0
1
1
1
3— 6
2
0
1
1
1
1— 3
1
0
0
1
0
1— 2
2
0
O
2
0
3— 8
A- D. o'
2
2
0
0
4
3— 0
3
2
0
1
4
6— 6
2
1
1
0
3
5— 4
2
1
0
1
2
11— 4
2
1
0
1
2
5— 3
2
1
0
1
2
5— 4
3
1
0
2
2
6— 9
3
0
2
1
2
4—12
2
0
1
1
1
3— 4
1
0
0
1
0
0— 1
De zwart-witte Amsieróammers hebben een
"eei gevaarlijke klip omzeild door den uit
wedstrijd tegen Always Forward te Hoorn in
^h overwinning om te zetten.
In de eerste speelhelft konden de Amster
dammers die den straffen van doel tot doel
baanden wind tegen hadden, slechts met veel
Moeite hun doel schoonhouden. Toch waren de
aanvallen van R. K. A. V. niet van gevaar ont
bloot en als Bakkenist aan zijn bewakers weet
lA ontsnappen, denkt een ieder reeds dat Me
Amsterdammers toch nog voor de rust de lei
ding zullen nemen. Doch zijn hard schot ketst
buiten bereik van Morsch van de paal in het
keid terug.
Na de thee, met den, wind in de rug, voelen
de Amsterdammers zich sterk en' durven nu
°°k meer te wagen. Na' ongeveer 10 minuten
sPelen krijgt R. K. A. V. een corner te nemen;
deze, door Bakkenist zeer scherp genomen,
Wordt door Morsch verkeerd bewerkt en ver
dwijnt dan in het doel. Niet onfortuinlijk ver
kreeg R. K; A. V. dus de leiding. 10.
Aanvankelijk zit Forward er nu weer flink
ÖP, doch naar gelang de tijd verstrijkt blijkt
•beer en meer, dat de Forward-spelers uitge
speeld raken, terwijl men bij R. K. A. V. blijkbaar
dog de noodige krachten in reserve heeft ge
houden. Bakkennist trekt er dan weer plotse
ling tusschen uit en onderneemt een van zijn
snelle rennen langs de lijn; tijdig zwenkt de
kleine R. K. A. V.-er naar binnen, om dan
achtereenvolgens eenige Forward-spelers in de
luren te leggen en tenslotte onhoudbaar langs
Morsch te schieten. 20. De binnenspelers
worden in de verdediging terug geroepen, wat
tot resultaat heeft, dat Forward nu meer in den
aanval komt. Kort voor het einde weet Forward
een welverdiend tegenpunt de eer te red
den.
Een matige wedstrijd, waarin niets te vinden
was van de kracht der roodbroeken, welke B. S.
M. zoo'n groote nederlaag bezorgde. Reeds na
vijf minuten leidt Vitesse, 01.
De thuisclub komt nu wat meer opzetten en
Tromp kopt op de lat, Tervoort juist er over.
Een snelle doorbraak van Vitesse levert weer
een doelpunt, 02. De nu in de meerderheid
zijnde Santpoorters weren zich geducht. Maar
schalk verkleint den achterstand, waarmee de
rust ingaat.
Ook na rust domineert Santpoort, doch het
beslissende schot ontbreekt. Kuil knalt eens te
gen de paal en Tromp er over, buiten bereik
van den keeper. Ten onrechte krijgt Vitesse
nog een penalty, welke in een doelpunt wordt
omgezet 1—3. Van beide zijden volgden nog en
kele aanvallen, waarna het einde komt.
Na eenig over en weer schieten ontstond een
corner op het O. I. V.-doel, welke echter werd
weggewerkt. Toen door hands echter een pe
nalty genomen moest worden, had v. d. Wiel het
nakijken en oogstte B. S. M. I haar eerste doel
punt.
Eenzelfde geval deed zich enkele oogenblik-
ken daarna voor het B. S. M.-doel voor, waarbij
O. I. V. I den gelijkmaker wist te scheppen.
Nadat beide elftallen nog een doelpunt ge
scoord hadden, ging de rust in met 22.
In de tweede helft werden herhaaldelijk cor
ners genomen op het B. S. M.-doel, alle echter
zonder resultaat. Ook van der Wiel kreeg zwaar
werk bij de verdediging van het O. I. V.-doel.
Een kopbal, na een vrij schot bezorgde B. S.
M. het derde doelpunt. O. I. V., alles op alles
zettend, slaagde er wederom in gelijk te maken.
Aldus kwam het einde.
Reeds dadelijk ontwikkelde zich een vrij vlug
spel, waarbij de gasten iets sterker schenen. Toch
weet Saestum de leiding te nemen, als Schip
per, gebruik makend van een schermutseling
voor het S.D.O.Mocl, waarbij de keeper, komt
te vallop, den bal irt liet het weet te deponee-
den. Kort daarop is het Saestum-doel twee
maal achtereen in groot gevaar en spoedig
maakte de rechtsbinnen van de gasten, na
een mooien voorzet van den linksbuiten, den
gelijkmaker.
10 minuten later weet S.D.O. met een, voor
den keeper onhoudbaar schot, de leiding te
nemen 1—2, waarmede de rust ingaat.
Na de fust blijkt Saestum nog allerminst uit
gespeeld. Wel laat het een mooie kans, om te
scoren voorbijgaan, maar even later maakt
Ouland met een mooie kopbal den gelijkmaker.
Niet lang daarna is het Ouland weer, die met
een fraai schot het leder in het doel der gasten
weet te doen belanden.
Als bij een aanval op het Saestum-doel de
keeper ver uitloopt, ligt de bal op ongeveer drie
meter vt>or open doel. Onbegrijpelijk genoeg be
landt hij echter niet in 't net, maar gaat hoog
over.
Weer weet Ouland den voorsprong van Saes
tum met een mooi schot te vergrooten 42,
waarna de gasten nog eenmaal weten te sco
ren, zoodat het einde kbmt met een 43 over
winning voor Saestum.
In een aantrekkelijken wedstrijd hebben The
Victory en St. George de puntjes gedeeld, waar
mede beide elftallen kregen wat hun toekwam.
Dadelijk na den aftrap kreeg the Victory een
corner te nemen, waaruit Smeekes net naast
schoot. Na 5 min. spelen echter gaf Bliim een
kans aan H. van Kooten, welke deze benutte
10. De vreugde was echter van korten duur,
want toen de The Victory-achterhoede even
weifelde, zette de midvoor der gasten door
(1—1).
Met den wind mede was St. George het meest
in den aanval en slechts met moeite kon de
Weesper verdediging stand houden. Echter had
ook The Victory weinig geluk. Even voor de rust
brak de linkervleugel der gasten door en de
linksbinnen scoorde onhoudbaar (12).
In de tweede helft waren de rollen omge
keerd. Geruimen tijd waren de Weespers in den
aanval, doch de verdediging van St. George
bleek uit het goede hout gesneden. Door een
verkeerden pass van den Weesper linkshalf
kreeg de vrijloopende rechtervleugel van St.
George den bal en de stand was 13.
Vuriger kwamen de Weespers toen opzetten.
Eerst schoot Bliim keihard tegen de lat, maar
even later gaf hij den bal goed door aan H. van
Kooten (2—3). De Weesper keeper wist schit
terend een doelpunt te voorkomen, waarna
Bliim den eindstand op 33 bracht.
Als te 2.30 scheidsrechter Goedhart beginnen
laat, speelt DOSS met den zwaren wind in den
rug en onderneemt direct eenige gevaarlijke
aanvallen.
Van den wedstrijd zelf valt maar heel weinig
te vertellen. DOSS ziet kans, mede door eenige
fouten van den scheidsrechter voor de rust
een 4r—1 voorsprong te verkrijgen.
Na de thee is het Constantiüs dat den toon
aangeeft, en thans alles op alles zet, om den
achterstand in te loopen. Maar een doelpunt
kom' aan de andere zijde als DOSS wederom
door een foutieve beslissing van den arbiter,
die door laat spelen, wanneer de bal de out-
lijn reeds is gepasseerd, den voorsprong weet
te vergrooten.
Cohstantius is nu een geslagen elftal, doch
weet ondanks al deze tegenslagen het hoofd nog
boven water te houden, en ziet kans door een
fraai doelpunt van Trommelen er 25 van te
maken.
Constantiüs blijft thans overwegend sterker,
c'och DOSS verdedigt met hand en tand, zoo
dat het voor de Const.-Voorhoede geen door
komen aan is. DOSS weet er kort voor het ein
de nog '26 van te maken, waarna de scheids
rechter het einde aankondigt.
Paul Barnel was 'n kassier, zooals er moeilijk
een te vinden is; een kassier, met hart en
ziel verknocht aan z'n firma Hercule Euty-
champs Co. Een acht en veertig jarige proef
tijd had hem een buitengewone handigheid bij
gebracht in 't tellen van bankbiljetten. Een be-
J taling van eenigen omvang was voor hem het-
zelfde alsof hij een geduchte aderlating moest
ondergaan en deed hem verbleeken. Een derge
lijke inlage echter deed de kleur weer op z'n
wangen verschijnen.
Helaas, sedert eenige maanden vermagerde
mijnheer Barnel zichtbaar, waaruit men de con
clusie moest trekken, dat de zaken niet goed
gingen. Er kwam echter geen woord daarover
uit z'n mond, want waar het de belangen der
firma betrof, was hij de directie in persoon.
Op zekeren dag, toen hij er nog bleeker uit
zag dan anders en hij met saamgeknepen lip
pen en gefronst voorhoofd de stapels bankbil
jetten telde, die hij alleen uit de brandkast
haalde, om ze er weer in te leggen, maakte hij
eensklaps een beweging, als om zich te weer
te stellen.
De jonge directeur der bank, René Poirot,
kwam uit het ruime privé-kantoor regelrecht
naar de kas en vroeg voor 't loket:
„Hoeveel is er op 't oogenblik nog in kas,
Barnel?"
Op fluistertoon antwoordde de oude kassier:
„Niet meer dan 100.000 francs, mijnheer Poi
rot. 'tis u bekend, wat ik deze laatste dagen
al betaald heb en
„Ja, ja," viel de directeur hem ongeduldig in
de rede, „geef me dat geld maar."
„U weet dat morgen de vervaldagen...."
„Ik weet het," klonk het kort. „Bemoei je nog
maar niet met dien vervaldag en geef me het
geld."
Een huivering voer den kassier door de leden
en hij zuchtte diep.
„U weet, dat de vervaldag morgen
„Ik heb je al gezegd dat ik het weet," onder
brak hem de directeur.
„Maar we zullen dan niet kunnen uitbetalen,"
hernam Barnel. Hij keek z'n chef aan, maar
schrok door den blik, dien deze op hem wierp
Hij ging naar de safe, nam er de bankbiljetten
uit en telde ze langzaam op het plankje vóór
het loket.
De jonge Poirot telde ze na en stak ze in z'n
portefeuille. Daarna teekende hij een briefje af
voor de ontvangst van 't geld en verwijderde
zich haastig. Geheel terneergeslagen liet hij z'n
kassier achter.
„Dat is 't begin van het einde," mompelde de
oude man. „het bankroet."
Hij sloot zorgvuldig de deur van de safe. Nie
mand mocht ook maar vermoeden, dat er niets
in zat. Tranen sprongen uit z'n oogen, maar
zich met geweld beheerschend, boog hij zich
over z'n bureau en nam den schijn aan verdiept
in z'n werk te wezen.
,,'t Is m'n eigen schuld," dacht hij, „als ik
slechts den moed gehad had, mijnheer Anselm,
den oudsten directeur, die zooveel ouder is dan
z'n broer René, te waarschuwen vóór het ge
beurde, dan zou die er zeker een stokje voor
gestoken hebben. Nu barst morgen de bom los
Morgen moeten we onze betalingen staken. Wat
een schande! O, ik was liever dood! Of zou de
baas misschien denken dat hij ergens crediet
kreeg! 'tls mogelijk, maar ik weet het niet
Maar die verkwisting! 'tls hetzelfde als het
geld het raam uitsmijten. Maar niemand zal ons
willen helpen. Niemand, behalve ik, die alles
zou geven wat ik bezitals ik maar iets be
zat. Maar ik heb niets!"
Hij nam z'n hoofd in z'n beide handen, deed
z'n oogen dicht en dacht na:
„Neen, ik heb niets. Maar ja.... er is toch
één middel, waardoor in elk geval zou verhin
derd worden, dat de naam der oude firma Her
cule Eutychamps Co. door het slijk gesleurd
werd: een middel, waardoor men de firma zou
beklagen en uitstel van betaling zou verleenen.
't Zou voor mij een ontzaglijke opoffering' we
zen. Maar vroeg hij zich af zou ik den
overgang der zaak nog overleven?
Hij beefde van opwinding; in z'n met rimpels
doorgroefd gelaat kwam een zweem van vreug
de. Paul Barnel nam een vel papier, schreef er
eenige regels op en onderteekende het met zijn
naam. Daarna stak hij het papier in een cou-
Boven de plaats waar Keesie lag, zat een visscher in zijn
boot. Hij had zijn net uitgeworpen en stond juist op het punt
het weer in te halen, om te zien of de visschen zioh hadden
laten verschalken. Hij haalde door middel van een katrol op.
Het hot kwam eindelijk boven. De visscher verheugde zich
al om zijn buit, want het net voelde zwaar aan. Rustig haalde
hij op, om de visschen niet te laten merken, dat gevaar
dreigde.
vert, legde die duidelijk zichtbaar in de brand
kast, sloot de deur en draaide het letterslot om.
„En nu," zuchtte de kassier, „zal ik moeten
verdwijnen."
Nadat hij de kwitantie van 100.000 francs,
die de jonge directeur hem had gegeven, ver
scheurd had, verliet hij het kantoor en het
bankgebouw.
Er was nu al een week verstreken, sinds Paul
Barnel door Lyon zwierf als een gebroken
mensch. Den
kraag van z'n
z'n hoed diep i
over z'n oogen
gedrukt. 'sMor-
gens en 's avonds
las hij de krantenberichten, zonder echter te
vinden wat hij zocht.
„Ze hebben blijkbaar nog geen aanklacht in
gediend," dacht hij. „Maar hoe kunnen 'ze dan
uit de moeilijkheden geraken? En wat moet er
van hen worden?"
Hij kon het zóó niet langer uithouden en
begaf zich daarom op een winteravond, bij het
vallen der duisternis, naar het kantoor der fir
ma Hercule Eutychamps Co. De naam stond
nog altijd op de groote koperen plaat naast de
deur. 'tWas al bijna half zeven en hij stelde
zich verdekt op bij den uitgang van 't perso
neel en luisterde de gesprekken af, waarin hij
niets ongewoons hoorde. Langzaam verwijderde
hij zich, toen hij eensklaps voelde, dat een hand
op z'n schouder werd gelegd. Hij hief *t hoofd op.
„Maar Barnel, waar kom jij in 's hemelsnaam
vandaan?"
'tWas een bekende stem, die hem deze vraag
stelde.
„Hebt u m'n brief dan niet ontvangen, mijn
heer?" fluisterde de kassier, bevend als een
misdadiger, onder den blik van Anselm Poirot,
den eersten directeur der firma.
„Je bedoelt zeker dat briefje, waarin je schreef
dat je er met de kas vandoor gegaan was? Ja,
dat heb ik gelezen. Maar die kas was toch leeg,
oude grappenmaker."
„Er moesten toch nog 100.000 francs aan
bankpapier in zijn," zuchtte Barnel.
„Maar man, je vergist je. Die had m'n broer
René je toch gevraagd, om aan een onzer cre
diteuren te geven, die dringend geld noodig had
en die ons om dien dienst verzocht heeft. Maar
vertel me eens, waarom heb je je zelf daarvan
beschuldigd?"
„Om de eer der firma te redden," mompelde
de kassier; „ik meende...."
„Dwaasheid," antwoordde de directeur, een
beetje ruw, om z'n ontroering te verbergen.
„Maar je bent een eerlijke, trouwe kerel, waar
op onze firma trotsch kan zijn."
En spontaan stak hij z'n arm door dien van
z'n ouden, gebogen kassier.
„Kom, ga mee. We gaan eerst wat eten. Maar
je moet me beloven, zoo iets niet meer uit te
halen. Je mocht er eens den smaak van te pak
ken krijgen en et werkelijk van door gaan."
(Nadruk verboden)
Door een 32 overwinning op Zweden heeft
Noorwegen beslag gelegd op den Scandinavi-
schen voetbalbeker. Met negen punten bezet
Noorwegen de eerste plaats vóór Denemarken
met 7 punten, Zweden met 6 punten en Finland
met 2 punten.
In een weinig interessante ontmoeting heb
ben de Hilversummers de bewoners van de
domstad geslagen. Het begin is erg weifelend
en een straffe wind doet het leder vaak van
richting veranderen. Aan beide zijden worden
goede kansen gemist. Als bij een Hilversum-
aanval De Lancker vlak voor het Herculesdoel
'n fraaie kans krijgt, weet Mackenzie door snel
uitloopen het gevaar te bezweren. De groen-
witten spelen beheerscht en laten af en toe
goed samenspel zien. Daarentegen zit in de
aanvalslinie van de domstadbewoners weinig
systeem, zoodat goede kansen verloren gaan.
Bij een felle scrimmage voor het Utrechtsche
doel vangt Mackenzie op onnavolgbare wijze
het hard ingeschoten leder. Aan de overzijde
lost Daudey een enorm hard schot, dat Sluiter
al vallende uit het doel stompt. Precies voor
de rust weet spil Huizinga het leder in het
Utrechtsche doel te werken. 10.
Na de thee doet Hercules enkele snelle aan
vallen, waarbij Daudey zich laat kennen als
een gevaarlijk schutter en doorzetter. Bij een
kleine botsing valt van Loo uit en wordt ver
vangen. Plotseling krijgt Toes den bal goed
voorgezet, zijn schot is zuiver, en eenige oogen-
blikken zweeft het bruine monster voor de
Utrechtsche deklat, doch opnieuw weet Macken
zie redding te brengen. Wegens bij herhaling
ruw optreden wordt Daudey uit het veld ge
zonden. Na ruim een half uur spelen benut
Kool een scherpen voorzet van Toes en ver
groot den voorsprong. 20. Met ongewijzigden
stand breekt het einde aan.
Door een overtuigende zege op Alcmaria Vic-
trix, heeft,O.S.V. in Ia bewezen, dit jaar eens
een belangrijke rol te willen spelen en staat
nu fraai aan den kop, samen met ED O., dat
met dezelfde cijfers (30) H.R.C. klopte. HJ.C.
raakte achterop door, zeer tegen de verwach
ting in, thuis aan W.F.C. een punt te verspe
len. R.C.H. behaalde zijn eerste overwinning en
wel een behoorlijke ook, door de Kennemers
met 62 te verslaan. Alkm. Boys en West
Frisia deelden op het veld van eerstgenoemde
de punten.
O. S. V.
E. D. O.
H. F. C.
Alkm. Boys
R. C. H.
West Frisia
W. F. C.
Alcm. Victrlx
H. R. C.
Kennemers
2
1
0
5
7—2
2
1
0
5
6—2
1
2
0
4
5—4
1
1
0
3
4—2
1
1
1
3
8-^6
0
3
0
3
4—4
0
2
0
2
1—1
0
2
1
2
4—7
0
1
2
1
2—7
0
0
3
0
5—11
In II b heeft Hilversum de leiding genomen,
door met 20 van het Utrechtsche Hercules te
winnen, zooals trouwens te voorzien was. Ach
ter de Gooische club, wier achterhoede nog niet
werd gepasseerd, scharen zich nu behalve Her
cules ook nog D.W.V., dat in Amersfoort over
tuigend met 41 van H.V.C. won en Z.F.C. dat
in de hoofdstad de Spartaan met 42 klopte.
Verrassend was de zege van Watergraafsmeer,
dat zijn meer volwassen stadgenoot Zeeburgia,
heel vrijmoedig met 3—0 een pak slaag gaf.
VriendenschaarAJF.C. werd afgekeurd.
Hilversum
3 3 0 0 6 7—0
D. W. V. 2 2
Z. F. C. 2 2
Hercules 3 2
A. F. C. 2 1
H. V. C. 3 1
Watergraafsmeer 3 1 0 2 2 68
Vriendenschaar 2 0 111 23
0 0 4 9—4
0 0 4 7—4
0 14 3—3
0 12 45
0 2 2 8—8
Zeeburgia
Spartaan
3 0 12 1 1—6
3 0 0 3 0 2—8
I door Otfrid
S von Hanstein
25
„Als u wilt meevliegen, bent u natuurlijk
Welkom, maar ik heb niet over salaris te
beschikken."
's Morgens in de vroegte steeg het vliegtuig
In spiralen omhoog. De zon stond als een pur
peren bal in het Oosten boven de verre wou
den; het was volkomen helder, maar overal op
bet veld waren de farmers al bezig. Ook dezen
badden het waarschuwingssignaal reeds ont
vangen. Groote houtmijten werden opgericht,
Vermengd met alle mogelijke dingen, die veel
rook verspreidden; in troepen stonden de man
ben gereed, gewapend met dorschvlegels, knup
pels en wat hun maar voor de hand kwam en
zagen angstig op naar den nog blauwen hemel.
Het lawaai van den propeller belette ieder ge
sprek maar de piloot wees met de hand:
„Zij komen!"
De vlieger klom hooger, stond boven den
Jwerm. Nu droegen Egon en hij gasmaskers voor
bet gezicht. De blazen met gas werden geopend.
Het was, alsof het vliegtuig in een compacte
•bassa drong. In een oogenblik waren de vleugels
®b de pakken van de twee vliegers bezaaid met
•brinkhanen, maar het gas werkte, het vlie
gen werd vallen. Het was nu, alsof een zware,
donkere regen uit den hemel viel. Duizenden
en duizenden insecten vielen neer; toen moest
de piloot het hoogteroer gebruiken.
Overal zaten de sprinkhanen op de stangen,
verdoofd, dood of levend, naarmate zij door het
gas getroffen waren. De vliegers rukten de gas
maskers af; een akelige lucht verspreidde zich
om hen heen. In de verte verdween het jammer
genoeg nog steeds belangrijk overschot van den
zwerm;' het vliegtuig was verlamd, de motor ge
hoorzaamde niet meer, ,de propellers boorden de
stukgeslagen sprinkhanen in den motor; toen
hield deze geheel op met werken. In een snelle
glijvlucht trachtte Germersbach den grond te
bereiken; op het laatste oogenblik sloeg de reu
zenvogel opzij, raakte met een vleugel den grond,
boorde er zich met den neus in en in een grooten
boog werden de twee inzittenden er uit "geslin
gerd, tot hun geluk in een moerassig weiland.
De twee mannen keken om zich heen. Ge
lukkig was het vliegtuig niet in brand geraakt.
Zij pakten hun kleine koffers op en strompelden
over den moerassigen weg voorwaarts.
Een muildierwagen haalde hen in: „Waar
zijn we?"
Dei farmer had het vliegtuig zien vallen.
„Twee uur loopen van Avia Terai."
HOOFDSTUK XXII
Twee maanden waren verstreken sinds den
de#, waarop Egon Dombusch van Glinter
Schliephacke het bericht had ontvangen, dat
zijn hoop vergeefsch was. Hjj zat nu op het ter
ras van het Grand-Hotel in Mendoza.
Wat had hij in de laatste weken doorge
maakt, sinds het neergestorte vliegtuig hem
aan de grens van den Gran Chaco had ge
bracht!
Een paar dagen van rust na een plotseling
opgekomen koorts; toen sloot hij zich aan bij een
militaire expeditie, die naar de binnenlanden
trok, om 'n oproerigen Indianenstam te onder,
werpen. Tevergeefs, want de roodhuiden waren
al lang in de wildernis verdwenen.
Veertien dagen lang was hij veedrijver op een
estancia; toen kwam er ruzie met de andere
gaucho's, ruwe kerels, die voelden dat de estan-
ciero, die medelijden met Egon had, dezen anders
behandelde dan hen en hem 's avonds bij zich
in huis vroeg.
Toen was hij weer veertien dagen lang chauf
feur bij een landmeter, tot de auto bij een
wolkbreuk van den weg afraakte en verzonk in
een moeras.
Tenslotte leidde hij met vier gaucho's het
transport van een kudde slachtvee, dat naar
Mendoza moest, en nu was hij hier!
Het was lichtzinnig, zoo om te springen met
de tachtig pesos, die hiji met moeite had bijeen-
gespaard, maar hij wilde nog weer eens mensch
zijn, weer eens fatsoenlijk wonen en eten!
Egon Dombusch zat op het hotelterras,
had een kop koffie voor zich en bladerde in de
verschillende tijdschriften, die de kellner hem
gebracht had.
Hij hield het geïllustreerde bijblad van de
.Prensa" in zijn hand en zijn oogen staarden,
wijd open van schrik. Hij zag twee gezichten:
een lachend jonge-meisjes gezicht en daar
naast een jongen, ietwat geblaseerden, maar
mooien Argentiniër.
Egon Dombusch las:
„Huwelijk in de wereld der groote estancieros.
In het Placa Hotel vond gisteren in tegenwoor
digheid van honderdvijftig gasten uit de Argen-
tijnsche aristocratie het huwelijk plaats van
Donja Ines, de eenige dochter van den bezitter
van de farm Santa Margarets in den staat
Santé Fé, met Don Guilelmo Herera de Velas
quez, den jongen bezitter van de beroemde
modelboerderij Hermania in den staat Buenos
Aires. Het gelukkige paar, dat in de kathedraal
San Martin getrouwd werd, zal met het stoom
schip „Sierra Nevada" van den Norddeutschen
Lloyd een huwelijksreis van zes maanden naar
Europa maken."
Een bitter glimlachje speelde om Egons mond.
Maar, vreemd, tegelijk voelde hij iets als op
luchting. Hij hoefde zich tenminste niet te ver
wijten, ines ongelukkig te hebben gemaakt.
Toch kwam er een weemoedige stemming
over hem. Als Beate Serenus er niet was ge
weest.
Dan stond nu misschien zijn portret naast dat
van de kleine Ines zoo mooi omlijst in de
.Prensa."
Zijn oog viel op een groote advertentie.
„Duitsche, in het bezit van de eenige concessie
tot het verkoopen van consumptie-ijs in de
straten van Santiago, zoekt een soliden, be
trouwbaren compagnon met minstens veertig
duizend Chileensche pesos kapitaal, teneinde
het bedrijf te mechaniseeren en belangrijk uit
te breiden. Slechts offerten van eerste klas
firma's of heeren met prima referenties worden
verzocht Pension Germania, Calle Ahumada
144".
Egon schudde het hoofd. Jammer, dat hij
geen eerste klas firma was en dat hij ook geen
geld bezat. Als het in Santiago even heet was
als hier in den Chaco, dan moest de verkoop
van consumptie-ijs een voordeelig zaakje zijn.
Hij bladerde verder, zag in een wat ouder
blad lange artikelen en verscheidene foto's.
„Een sensatie in de straten van Santiago! De
geniale gedachte van een jonge Duitsche!"
Het waren de artikelen, die in de bladen
waren verschenen na Beate's eerste optreden.
De foto's waren afbeeldingen van het wagentje,
door ontelbare menschen omringd en van een
jong meisje, wier gezicht niet te onderscheiden
viel en die ijverig aan het verkoopen was.
Plotseling kreeg hij een idee.
Zou zij den compagnon nog niet gevonden
hebben? Zij had ijsmachines noodig? Natuurlijk!
Ijsmachines? Dat was toch de specialiteit van
de Neurenberg-Augsburgsche machinefabriek!
Hij haastte zich naar het hotel terug.
Daar ging hij aan de schrijftafel zitten en
zijn pen vloog over het papier.
„Zeer geachte Heer Kirkhövel!
Ik verzoek u ingesloten artikelen te lezen.
Alles wel beschouwd schijnt het een veelbe
lovende onderneming te zijn. Misschien kunt u
zelf de zaak aanpakken of althans de ma
chines leveren. Bericht u mij alstuDheft on
middellijk, wanneer u wenscht, dat ik in
dezen stappen doe.
Egon Dombusch."
Eenige minuten voor sluitingstijd kwam Egon
op het postkantoor en zond zijn brief met de
uitgeknipte courantenartikelen als aangetee-
:ende expresse naar Buenos Aires.
Over twee dagen kon hij antwoord hebben!
's Avonds telefoneerde hem de Duitsche con
sul en toen hij dezen opzocht, was daar een
farmer.
„Wilt u iets verdienen?"
„Graag!"
„Deze heer wil naar zijn farm en de chauf
feur is ziek geworden. U zei...."
Er waren slechts een paar pesos te verdienen,
want het was slechts een ritje voor één keer,
naar een farm, die misschien een veertig kilo
meter verder lag.
Toen hij den volgenden morgen, weer in het
Grand Hotel terugkwam, knikte de kellner hem
toe: „Er is een telegram voor u gekomen."
Het luidde:
„Ga naar Santiago voor meerdere ge
gevens.
Kirkhövel."
(Wordt vervolgd)
