Scheveningsche logger bij de
haven vergaan
Gunstiger berichten komen
uit Spanje
Sterre der Zee plechtig te
Rotterdam ontvangen
NAZI-MENTALITEIT
De terugtrekking
der vrijwilligers
Rheumatiek bestrijden
terwijl U slaapt.'
DRIE OPVARENDEN
OMGEKOMEN
TERUGTREKKING DER
VRIJWILLIGERS
DE JEUGD BEGROET HET
BEELD OP DE KADE
MAANDAG 10 OCTOBER 1938
Men kan niet zeggen, dat de Aarts
bisschop van Ween en, Kardinaal
Innitzer, tijdens en na den „An-
schlusz" van Oostenrijk niet alles in het
Werk heeft gesteld om met de nationaal-
socialistische machthebbers tot een ver
standhouding te komen, waardoor al
thans de Oostenrijksche katholieken ge
spaard zouden blijven voor de tallooze
moeilijkheden, rechtsverkortingen en
bnheusche bejegeningen, welke hun ge
loofsbroeders in Duitschland hebben on
dervonden en nog ondervinden. Hij is,
gedreven door dien wil, zelfs zóó ver in
zijn toegevendheid en hoopvol goed ver
trouwen gegaan, dat zijn houding inder
tijd ook onder katholieken een niet te
ontkennen pijnlijke verbazing heeft ge-
Wekt. Zoolang die toegevendheid duurde,
genoot Kardinaal Innitzer zoowel in de
t>uitsche pers als bij de nationaal-socia-
üstische machthebbers in de Ostmark
een zekere populariteit. Zijn houding
Werd tendentieus uitgespeeld om die van
de Duitsche kardinalen en bisschoppen
als onvaderlandlievend en on-Duitsch
te disqualificeeren, en ten onzent maak
te dl N.S.B.-pers zich van den Ween-
schen kardinaal en diens uitlatingen
meester om den katholieken in ons land
Zand in de oogen te strooien en het ge-
Zag van het Nederlandsche Episcopaat
te ondermijnen. Heeft kardinaal Innitzer
Zich lichtvaardig aan een illusie overge
geven of heeft hij door zijn houding de
verant woordelijkheid voor eventueele
moeilijkheden met de nationaal-socia-
üscen voor geheel de wereld boven allen
twijfel willen verheffen? In ieder geval
Is de verregaande loyaliteit van den
Aartsbisschop van Weenen door de Na-i
Zi's met ondank beloond. Weldra bleek,
dat alleen door principieel transigeeren
de gunst der Nazi's te koopen was, en
daarvan wilde de kerkvorst niets weten.
Toen ook in Oostenrijk de Duitsche hu
welijkswetgeving werd doorgevoerd en
de strijd.tegen het confessioneele onder-
Wijs en de katholieke organisaties en
vereenigj.ngen ontbrandde, liet de kar
dinaal even krachtig als de bisschoppen
th Duitschland zijn vermanende en
Waarschuwende stem hooren, en thans
ls hij evenals de bisschop van Rothen-
kurg, Mgr. Sproll, het mikpunt van de
Sewelddadigheden van wat het D.N.B.
jonge nationaal-socialistische heethoof
den noemt, geworden.
De wilde tooneelen, welke zich vóór
en in het bisschoppelijk paleis te
Weenen hebben afgespeeld, mogen
al dan niet rechtstreeks door de nazi-
aOtoriteiten zijn gewild of verordon
neerd, diezelfde autoriteiten hebben ze
'-och niet voorkomen, ofschoon zij daar
toe de macht bezaten. Eerst toen
'h het paleis van den kardinaal reeds
groote verwoestingen waren aangericht,
hebben zij ingegrepen, en thans zou kar
dinaal Innitzer zich, zooals te doen ge
bruikelijk is, voor zijn eigen persoonlijke
Veüigheid in „Schutzhaft" bevinden. Het
beet, dat de belhamels, die de anti
katholieke relletjes voor het bisschoppe
lijk paleis hebben verwekt, met een jaar
concentratie-kamp zullen worden ge
straft, maar wat zij deden was niets
ahders dan de uiterste consequentie van
Wat zij als nationaal-socialisten hebben
ëeleerd. De droevige gebeurtenissen te
Weenen toonen wederom aan, dat met
toegevendheid tegenover de nationaal-
s°cialisten weinig of niets valt te berei
ken en dat moet een ernstige les zijn,
°ók voor Chamberlain en Daladier.
Trouwens de woorden, die Hitier te
Saarbrücken over de bemoeizucht van
bugeland sprak en de aankondiging van
de versterking Van het Saargebied en het
Sebied van Aken zullen Chamberlain ook
Wel het noodige te denken geven. De
Waarde van het accoord van München
eh zelfs van de door Hitier en Chamber-
lain onderteekende Britsch-Duitsche
verklaring hangt af van de mentaliteit
her nazi's en deze mentaliteit heeft zich
2°owel in de wijze, waarop het concor
daat met het Vaticaan werd overtreden,
a's door hetgeen thans te Weenen is ge-
Schied en te Saarbrücken door Hitier
Werd gesproken, weer gemanifesteerd op
eeh manier, die niet bepaald vertrou
wenwekkend mag heeten.
^Rieksche stoker ernstig
GEWOND
brandwonden opgeloopen bij het
behandelen met alcohol
JHet ortAJUi.lli.ge horidea is het
slecht hazen, uangen.. <E.en oude
mergel tjlclrtg, die uaak uan. toe
passing te. dKlrideren. zijn. ook
|*og cd eens onwillig, zelfs als
het om hun bestwil gaat. A3aak
staan ze afwerend, als moeder
met leuertraan. toil laten
eginnen. JM.et ra is ma uan
Valkenburg's leuertraan zijn ze
®CW spoedig geheel oertrauuxi
De elf geredden en hun redders
hebben een vreeselijken strijd
moeten voeren voor
hun behoud
Bange spanning aan
het strand
Redding daagt op
Lijk aangespoeld
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Naar een pacificatie der
geesten
Op de voorplecht van het Dieseljaeht „Lucretia", over de
zwalpende golven van de Maas, in een avond vol gutsenden
regen, nadert de beeltenis van Maria, Sterre der Zee, schier
onwezenlijk in het licht van schijnwerpers, die aan boord zijn
opgesteld. Twee volle dagen geleden deed Z. H. Exc. Mgr. Lem-
mens te Maastricht het beeld uitgeleide, thans, na een vaart,
die na kou en wind in het laatste etmaal slechts grauwen regen
bracht, werd Zondagavond het doel bereikt: het Zeemanshuis
te Rotterdam, waar Haarlems Bisschop wacht, en met hel beeld
wordt aan wal gedragen een schat van bloemen; eikenloof uit
Limburg, chrysanten en asters, geplukt in Maas en Waal, bou-
quetten en tuiltjes vol warme herfsttinten, ergens in de Betuwe
vergaard. Kinderhanden brachten ze aan boord als een groet
aan Maria, overal waar het schip met de Sterre bij dag en avond
op zijn onvergetelijke vaart is gepasseerd.
Bloemen uit Limburg, 't Land van
Maas en Waal en de Betuwe
vergezellen Maria
Mgr. Huibers in het
Zeemanshuis
Toespraak Mgr. Huibers
Zeelieden in het Zee
vaar der sgilde
De zedenmisdrijven
te Oss
Industrieel M. v. Z. in hooger
beroep tot lx/z jaar gevange
nisstraf veroordeeld
Aan boord van het Grieksche stoomschip
j' 3-hdias", dat in de Waalhaven te Rotterdam
kt, was men Zaterdagavond bezig den 24-iari-
ken
stoker Spiras Drakos, die erg verkouden
onf' te behandelen met alcohol. Een van de
JUstanders stak daarbij een sigaret op, waar-
0r de in alcohol gedrenkte doeken vlam vat-
De stoker kreeg zeer ernstige brandwonden
jU borst en rug. Hij werd per spido naar het
hi/eau van rivierpolitie vervoerd, vanwaar
Uaa:
Per auto van den Geneeskundigen Dienst
,r bet ziekenhuis aan den Coolsingel werd
"tacK.eiiiiuj.0 aan w
erëebracht. Zijn toestand is zorgwekkend.
Terugkeerend van de haringvangst is de
Scheveningsche logger Sch. 102 van de ree-
derij N.V. Fr. VroJijk, schipper Piet van der
Zwan, Zondagmiddag aan de buitenzijde van
de haven op de Noorderhavenpier te Sche-
veningen geslagen en vergaan. Het schip
telde een bemanning van 14 koppen, waar
van er 11 zijn gered.
De veertigjarige matroos Jan Bruin is in
het ziekenhuis aan den Zuidwal te Den
Haag overleden, terwijl de „jongste" Hen
drik Roeleveld en de afhouder Cornelis
Bruin vermist worden en vermoedelijk in de
golven zijn omgekomen.
Het was guur herfstweer en de zuidwesten
wind joeg de golven hoog op tegen de haven
hoofden. Velen wilden dezen middag genieten
van het machtige schouwspel, dat de wilde gol
ven bieden en de visschersbevolking van Sche-
veningen trotseerde de wind- en regenvlagen
om hun familieleden, die aan boord van haring-
loggers lange weken de zee hadden bevaren,
een vroolijk welkom toe te roepen, zooals men
dat gewoon is van de havenhoofden af. Om 12
uur ongeveer kwam er een logger In zicht, on
middellijk gevolgd door een tweeden, die koers
zetten naar de haven om met hoog water bin
nen te loopen.
De wind had een kracht van 6 a 7 en men
vreesde het weer niet, want in de afgeloopen
week waren verschillende loggers binnengeko
men, toen de wind het water feller opzweepte
dan Zondag het geval was.
De Sch. 102 was om ongeveer 1 uur aan de
zuidzijde van de haven aangekomen en de schip
per zette zijn logger in den juisten koers om de
rustige haven binnen te loopen, na een reis van
ruim 4 weken, waarop 38 last haring was ge
vangen. Voor den haveningang evenwel werd
de stroom te sterk, de logger liep zeer sterk
uit zijn roer en naderde de gevaarlijke Noorder-
pier.
Nog dacht men van den wal af, dat de logger
zonder ongelukken deze manoeuvre zou vol
brengen, toen twee geweldige golven vlak ach
tereen het schip totaal uit den koers brachten
en voordat de bemanning zich kon herstellen
sloeg de Sch. 102 aan de buitenzijde van de
Noorderpier op de bazaltblokken welke de zee
wering vormen.
De schok kwam hevig aan, want het was van
den wal af te zien, dat de logger water maakte
en dat de bemanning een geweldigen strijd zou
moeten voeren om het leven te behouden.
Hoog over de bruine zeilen van de visschers-
boot spatte het schuim uiteen en met iederen
slag kwam het schip dieper te liggen en ge
vaarlijker voor de 14 opvarenden.
Oogenblikkelijk werden de verschillende red
dingsdiensten gewaarschuwd. De bemanning van
de reddingboot der Noord-Zuid-Hollandsche
Reddingmaatschappij „Zeemanshoop" spoedde
zich naar de eerste binnenhaven, waar de boot
gemeerd ligt en na korten tijd voeren de red
ders onder leiding van schipper M. Bruin uit
om te trachten de opvarenden van den logger
aan boord te nemen
Inmiddels waren op het Noorder-havenhoofd
ook alle voorbereidingen getroffen om van den
kant af reddingspogingen te ondernemen. Drie
leden van de bemanning van de Sch. 102 spron
gen overboord en bereikten het strand, daarbij
geholpen door vier mannen, die zich onmiddel
lijk na de stranding te water hadden begeven.
Deze drie werden gered, maar een van hen,
de ongeveer 40-jarige Jan Bruin, overleed in
het ziekenhuis.
De „Zeemanshoop" zwoegde tegelijkertijd te
gen de geweldige deining op en in angstige
spanning keken de duizenden toe zonder dat zii
in staat waren den menschen aan boord de hel
pende hand te kunnen reiken.
Aan boord van den logger wachtten nog
elf mannen op hun redding.
Twee van hen waren in den achtermast ge
klommen om zoo voor de mokerslagen van de
golven bevrijd te blijven en zij moesten voor
hun redding langs het verbindingstouw tus-
schen de masten naar voren klimmen, want de
reddingboot had zich tusschen de pier en den
logger ingewrongen en was gereed de opvaren
den aan boord te nemen.
HÓevelen het er waren? Niemand kon op de
ze vraag een antwoord geven, want men be
schikte niet over communicatiemiddelen.
In bange spanning stonden allen daar. Bur
gemeester mr. S. J. R. de Monchy en wethou
der ir. L. J. M. Feber kwamen zich ter plaatse
van de reddingspogingen op de hoogte stellen,
zoo ook mr. Corst Budde en de heer Vermaat,
directeur van het haven- en marktwezen.
Om 2 uur maakte de „Zeemanshoop" zich
gereed om de geredden in veilige haven te
brengen. Maar de kleine boot had de grootste
moeite om zich tegen den stroom en de golven
te handhaven. Telkens weer sloegen de zeeën
over het dek. Het was inderdaad een worsteling
om het bestaan van velen.
Van het noorden van de haven voer de red
dingboot ver naar het zuiden en daar draaide
het schip voor den wind om binnen te komen.
Het was precies drie uur, toen de „Zeemans
hoop" de visschershaven binnenvoer, waarbij de
duizenden, die het angstige tafereel hadden bij
gewoond, juichten om de geweldige prestatie
van schipper Bruin en zijn stoere mannen.
Bij de loods van de Noord-Zuid-Holland
sche Reddingmaatschappij zorgde de Haag-
sche politie voor een afzetting en daar kwa
men de opvarenden van den logger aan wal,
doodelijk vermoeid en verkleumd van de
kou, maar gelukkig, omdat zij aan den greep
der golven ontsnapt waren.
Wij telden 9 koppen, zoodat nog 2 leden
van de bemanning vermist werden: de „jong
ste" Hendrik Roeleveld en de „afhouder"
Cornelis Bruin, die waarschijnlijk in de
vischnetten verward is geraakt en zoo een
prooi der golven werd.
De bemanning van de reddingboot bestond
uit: M. Bruin, schipper, A. Toet, J. Dijkhuizen,
Otto Klaassen, Gijsbert Groen, C. Grootveld en
A. P. Kamp, monteur. De boot voer onmiddel
lijk door naar de helling ter reparatie, want
tweemaal was het schip in botsing met den
gestranden logger gekomen.
Twee auto's van den gemeentelijken genees
kundigen dienst vervoerden de geredden naar
huis, deels naar het ziekenhuis aan den Zuid-
wal te Den Haag. De 15-jarige Evert Groen
werd opgenomen in het Roode Kruis Zieken
huis.
Tegen de haven lag de Seh. 102 vrijwel on
der de golven, welker kracht verminderde, om
dat de vloed afnam.
De zee is tot rust gekomen, want de wind is
in den afgeloopen nacht tot matige kracht af
genomen. Voor de Scheveningsche haven ligt
het wrak van de Sch. 102, welke Zondagmiddag
een prooi der golven is geworden, waarbij drie
leden van de bemanning het leven verloren.
Aan het strand voor Scheveningen en Wasse
naar spoelden steeds wrakstukken van 't schip
aan: op het dek was alles radicaal stukge
slagen.
Hedenochtend is op het Wassenaarsche strand
het lijk van den 16-jarigen Hendrik Roeleveld
aangespoeld. Vermist wordt dus nog de 14-ja-
rige Cor Bruin, die na de stranding naar het
voorschip liep en daar waarschijnlijk in visch
netten is verward geraakt.
Van de reddingboot „Zeemanshoop" is tijdens
de reddingspogingen de steven gedeeltelijk in
gedrukt, evenals de onder-kin-kiel aan stuur
boord, waar ook lichte deuken in den wand
werden geconstateerd. Dé „Zeemanshoop" is
tweemaal door een golf tegen den logger aan
geslagen en eenmaal stond de boot met de kiel
op het boord van den logger. De boot is thans
in reparatie.
BURGOS, 10 Oct. (Reuter)". Het besluit
van Franco om Italiaansche vrijwilligers te
repatrieeren, wordt door de rechtsche bla
den warm toegejuicht als een beslissend
gebaar ten behoeve van den vrede in
Europa.
Er zijn nog steeds geen bijzonderheden
medegedeeld omtrent het aantal betrokken
vrijwilligers, noch omtrent den datum en
de haren van vertrek.
Naar uit Rome wordt gemeld, publiceert de
Informazione Diplomatica een nota, waarin
o.m. gezegd wordt, dat men er in verantwoor
delijke kringen te Rome op wijst, dat het be
sluit tot repatrieering van een groot contin
gent infanterie der Italiaansche legionarissen
in Spanje lang voor de conferentie te Mün
chen door Franco in volledige overeenstemming
met Italië genomen is.
Het betreft vrijwilligers, die sedert Januari-
Februari 1937 in Spanje zijn en die verdienen
te worden gerepatrieerd op een oogenblik,
waarop het lot van den oorlog als in het voor
deel van Franco beslist kan worden beschouwd.
Voorts schrijft de nota, dat dit besluit niet
in verband staat met bijzondere omstandighe
den van internationaal politieken aard of be
sluiten der niet-inmenging.scommissie. Onaf
hankelijk van de ontwikkeling der Britsch-Ita-
liaansche betrekkingen is de repatrieering sub
stantieel. Men is in verantwoordelijke krin
gen te Rome echter van meening, dat deze te
rugtrekking Groot Brittannië de gelegenheid
zou kunnen bieden over te gaan tot uitvoering
van de accoorden van 16 April 1.1., die sedert
zoovele maanden in "de archieven van het Fo
reign Office rusten. Wanneer dat gebeurt, des
te beter.
In verantwoordelijke kringen te Rome denkt
men, dat, na te zijn overgegaan tot deze niet-
symbolische, maar daadwerkelijke repatriee
ring, van vrijwilligers, Italië niets meer eenzij
dig zal doen. Alles wat gedrukt wordt over Mid-
dellandsche Zee-pacten in wording is tenden
tieus en voorbarig en doet de oplossmg van
sommige welomlijnde problemen gein stap
voorwaarts komen.
Spanje staat thans voor den derden winter,
die bij de verschrikking van den burger
oorlog nog de barheid van het koude jaar
getijde zal brengen; nieuwe ellende bedreigt het
arme verscheurde Spaansche volk. Twee jaren
van bloedigen krijg hebben het land zwaar ge
teisterd, van de lachende velden doodenakkers
gemaakt, de weelde van zijn kunstschatten ge
ruïneerd: de moreele ellende is niet te beschrij
ven. Bij alle hardnekkige verbittering, waarmee
de Spanjaarden tegenover elkaar staan, beseffen
zij zelf zeer goed, in welken rouw deze broeder
strijd huri land dompelt; het bewustzijn, dat dit
zóó niet lang meer mag voortduren, is onder hen
groeiende. Weliswaar wijzen beide partijen in
officieele redevoeringen elk compromis van de
hand, doch uit allerlei schijnbaar onbeduidende
feiten blijkt, dat er een oorlogsmoeheid optreedt
in beide kampen. „Het zijn toch ook Spanjaar
den" zeggen beide partijen van elkaar, en de
rechtschen bombardeerden Madrid met brood en
sigaretten.
Daarbij komt, dat, nu het einde van het zo-
mer-offensief der rechtschen in zicht komt,
Franco moet constateeren, dat hij weliswaar een
belangrijke terreinwinst maakte en het front
van zijn linksche tegenstanders doorbrak, doch
dat hij thans wederom op een hardnekkigen
weerstand stuit, terwijl zijn militaire prestige
door het nog niet weerlegde linksche Ebro-of-
fensief sombere perspectieven opent voor den
duur, dien de strijd nog kan hebben. Beide par
tijen leden enorme verliezen, doch de linkschen
kregen tijd zware versterkingen aan te leggen;
bovendien heeft deze burgeroorlog weer bewe
zen, hoezeer de verdedigende partij in het stra
tegisch voordeel is tegenover een zelfs uitste
kend toegerusten aanvaller.
Del Vayo liet in een tot Amerika gerichte
radio-rede blijken, met hoeveel vrees Valencia
en Barcelona den komenden winter tegemoet
zien: Voedselgebrek dreigt. Aan de andere zijde
staat men er, dank zij een verstandige agrari
sche politiek, belangrijk beter voor; doch ook
hier doen de gevolgen van den oorlog zich dui
delijk voelen.
De eerste hoop begon te dagen, toen de
linksche premier, Negrin, onlangs ver-
verklaarde, dat hij uit eigen beweging de
in het linksche leger strijdende vrijwilligers te
rug zou zenden. Dat het hem ernst was met
deze verklaring bleek wel daaruit, dat hij den
Volkenbond verzocht een commissie te zenden,
die deze terugzending moet controleeren, een
commissie, die inmiddels reeds gevormd is. De
verklaring van Negrin viel op een oogenblik,
toen de wereld zwaar bezorgd was om den we
reldbrand, die uit een anderen haard dreigde
te ontstaan; desniettemin wekte zij algemeene
verrassing. Welke bedoeling kon bij de link
schen voorzitten, toen zij dit besluit namen?
Voelden zij zich zóó sterk? Of wilden zij moree-
len indruk maken op de wereld-opinie, of zelfs
op de opinie in het andere kamp? Vooralsnog
weten wij het niet in elk geval echter was het
resultaat van dit besluit gunstig.
Want toen te München een oplossing was
gevonden voor het meest urgente vraagstuk, dat
de Europeesche orde dreigde te verstoren, brak
de algemeene overtuiging baan, dat de tijd rijp
was voor een oplossing ook van het Spaansche
vraagstuk. De geruchten werden steeds krach
tiger, en dezer dagen kwamen eindelijk de be
richten los, die bevestigden, dat generaal Franco
bereid is althans een deel van de Italiaansche
troepen naar huis- te zenden, aldus tegemoet
komend aan de verlangens van de Londensche
non-interventie-commissie, die aldus onver
wachts haar langdurig en bijkans vruchteloos
geacht streven bekroond ziet. Zeker, slechts een
deel der Italiaansche troepen wordt teruggetrok
ken, en de specialistentroepen alsmede de door
Mussolini gezonden zware wapens blijven nog,
doch er is een begin gemaakt met het toonen
van goeden wil en dit is een belangrijk begin.
Volgens de mededeelingen uit Italië was
dit besluit genomen tusschen Mussolini
en Franco, onafhankelijk van de bespre
kingen te München, waar immers alleen ge
sproken was over het Tsjecho-Slowaaksche
probleem. Het heeft geen zin hierover te dis
cussieeren; een feit is echter, dat het besluit
bekend gemaakt werd op het psychologisch
juiste oogenblik van een algemeene ontspan
ning.
Allereerst zal dit besluit een gunstigen in
vloed uitoefenen op de Britsch-Italiaansche
betrekkingen; het Paasch-accoord kan thans
binnen afzienbaren tijd in werking treden. Ver
volgens zal het niet nalaten de Fransch-Itali-
aansche betrekkingen te verbeteren: de „barri
cade" van Genua blijft thans niet meer tus
schen, doch komt min of meer terzijde van de
beide Latijnsche Zusternaties te liggen, wier
volkeren nog immer niet begrijpen, waarom zij
tegenover elkaar zouden moeten staan.
Doch het belangrijkste gevolg van dit besluit
betreft het Spaansche volk zelf. Aan beide zij
den verweet men elkaar het vaderland aan
vreemde machten te hebben verraden; men
zeide niet zoozeer gebeten te zijn op de Spaan
sche broeders dan wel op de buitenlandsche
strijders voor een ideologie; het is bekend, dat
men aan beide zijden de vreemdelingen in eigen
kamp wantrouwde. Dit euvel wordt thans groo-
tendeels weggenomen, en de stemmen, die een
verzoening bepleiten, worden krachtiger, ook al
wijzen de partijen een oplossing anders dan
door een volledige overwinning hardnekkig af.
Negrin sprak reeds over de mogelijkheid van
een volksstemming; anderen offeren de moge
lijkheid van een herstel van de monarchie, of
van een deeling van Spanje in een monarchis-
tischen en een republikeinschen staat. Onge
twijfeld zijn deze voorstellen nog prematuur, en
heeft het onderzoek naar de mogelijkheden van
deze oplossingen voor den buitenstaander nog
geen zin. De hoofdzaak is, dat er over een ver
zoening als over een mogelijke oplossing ge
sproken wordt.
De moeilijkheden, die nog uit den weg ge
ruimd moeten worden, zijn er vele. Doch een
begin is gemaakt; en iedereen, die van goeden
wil is, moet hopen en bidden, dat dit het begin
is van de pacificatie der geesten, waarover de
Spaansche Kardinaal-Primaat op het Eucha
ristisch Congres te Boedapest sprak. In het
belang van Europa en vooral van Spanje zelf.
(Van onzen specialen verslaggever).
Op het Willemsplein, langs de ri
vier, tot bij het Zeemanshuis, wacht
de jeugd van Rotterdam. Ongeveer
1400 leden van katholieke jeugd
organisaties, meisjes en jongens, staan
er opgesteld met fakkels en lampions
en zij vormen een eerewacht tusschen
het Spido-ponton, waar de „Lucre
tia" meert en het Zeemanshuis, dat
straalt uit al zijn vensters en waarin
de vlaggen hoog op het dak ont
plooien in het licht der schijnwerpers.
Rondom zijn duizenden samenge
stroomd, die uitzien over de avond
duistere rivier, den ononderbroken
regen trotseerend, wachtende op het
oogenblik, dat de beeltenis der
Sterre naderen zal over het water.
Een onvergetelijke vaart is dit geweest. Het
blanke Dieseljaeht, dat zijn weg koos, uitge
leid Vrijdagavond, door een feestelijk Maastric
tot Zondagavond in hete wachtend Rotterdam,
over Maas en Waal en Merwe en Noord en
Nieuwe Maas, het laatst in regentneste at
mosfeer vol buien en feilen wind, droeg fier
het beeld der Moedermaagd met het Kind. Een
vaart die lieflijk ware .geweest bij zon en zo
mertij, in zoelte en onder pralende luchten,
maar die thans, op het grauwe, onstuimige wa
ter in vlagende regen, grootsch werd, wijl het
de Sterre symboliseerde, een trouwe toeverlaat
juist in de donkere uren des levens, bij storm
en ontij.
De schoonste vaart van zijn leven heeft
de heer F. Wyers met dit, zijn schip, ge
maakt. Bijna den ganschen tocht hield hij
persoonlijk het roer, de blik vooruit over
water en land; het wisselend verschiet, dat
zich opende en waarheen de beeltenis der
Sterre werd gedragen vanuit een vrome
stad, hoog bij de heuvels, op weg naar de
verre zee, de groote schepen en hun een
zame bewoners, wier schutse en troost Zij
zal zijn.
Overal waar de „Lucretia" Zaterdag en Zon
dag voorbij voer, heeft de katholieke bevolking
Maria haar groet gebracht. Moeders leidden
hun kinderen naar de sluizen of aan de kaden
en wezen hun de beeltenis der Sterre, op de
voorplecht van het schip. Kinderhanden vouw
den zich tot gebed. Kinderhanden droegen
bloemen aan van het land, die men neerlegde
aan Maria's voet. Zoo was het overal. Te
Weurt in Maas en Waal, waar een schoone
hulde was georganiseerd, te Nijmegen, naar
welks haven Zeeverkenners de „Lucretia" be
geleidden en de studenten van het Studiehuis
St. Jozef de Sterre bij Haar aankomst toezon
gen. Te Leeuwe wachtte de jeugd, die bege
leid door een Harmonie, Marialiederen ten ge-
hoore brachten en bloemen schonk. En te
Dordrecht vormde de Graal een eerewacht.
Was de vaart vanaf Maastricht meegemaakt
door kapelaan F. v. d. Vliet, hoofdaalmoeze
nier van het Apostolaat ter Zee, kapelaan Jos.
Habets, leider van de Broederschap der Sterre
der Zee te Maastricht en Pater A. van Rixtel
S. C. J., havenaalmoezenier van Rotterdam, die
beide ochtenden aan boord de H. Mis lazen,
alsmede door den heer Ch. v. d. Bilt, voorz. der
Federatie van het Apostolaat ter Zee en de
heer F. Wyers, eigenaar van het jacht, te
Dordrecht scheepten zich voor het laatste tra
ject nog in pastoor J. C. de Moei, havenaal
moezenier van IJmuiden, Pater Laurianus O.
Cap., oud-havenaalmoezenier van Rotterdam en
de heeren H. F. Heerkens Thijssen en A: Kuij-
pers, leden van het Federatie-bestuur.
Om zeven uur precies meerde de „Lucre
tia" aan het Spido-ponton bij het Willems
plein te Rotterdam. Hier wachtte bij het
schijnsel van honderden fakkels en glan
zende lampions de katholieke jeugd, met
haar vaandels en vlaggen, die een dubbel
eeregelid vormde tot aan den ingang van
het R. K. Zeemanshuis. Vier officieren ter
koopvaardij droegen onder tromgeroffel en
den zang uit honderden kelen van het lied
der Sterre der Zee, het Mariabeeld hoog op
hun schouders van boord naar het Zee
manshuis. Graalleden, Verkenners, Kruis
vaarders, St. Jansknapen stonden daar in
lange rijen opgesteld en zij brachten Maria
hun saluut, dat van ver op de rivier reeds
zichtbaar was door de wemeling der licht
jes op den donkeren oever en dat thans
tot een grootsche begroeting werd, een
blijde en feestelijke incomst in die andere
Maasstad, waarover de Sterre nu waken zal.
In het Zeemanshuis werd de beeltenis der
Sterre plechtig ontvangen door Haarlems Maria
Bisschop, Z. H. Exc. Mgr. J. P. Huibers. die
in groot ornaat het beeld vooraf ging naar de
geheel gevulde kleine kapel, waar het in een
nis boven het altaar werd geplaatst als middel
punt van een schildering, welke het uitspansel
toont boven de golven der zee.
Nadat Mgr. Huibers de kapel had gezegend
sprak hij de genoodigden, die hier tezamen wa
ren, toe naar aanleiding van den tekst uit den
106en psalm; „Zij, die te scheep gingen op de
zee, hebben de werken Gods aanschouwd."
Mgr. wees hierbij op de moeilijkheden en ge
varen naar lichaam en ziel waaraan de zee
man bloot staat, terwijl hij verstoken is van
alles, wat ons in het dagelijksch leven tot
troost en opbeuring strekt. Daarom is het zoo
schoon, dat in deze groote havenstad een mo
dern zeemanstehuis is gesticht, waar de zee
man zich zonder gevaar kan ontspannen en
verheffen en zijn godsvrucht aankweeken.
Met groote moeite is dit alles tot stand
gekomen. Hier is gebouwd, maar ook ge
beden, om Gods zegen af te smeeken over
dit werk. Daarom was Mgr. zoo gaarne
gekomen om zijn sympathie te toonen en
de kroon te zetten op hetgeen hier is ver
richt door de beeltenis der Sterre te plaat
sen in het centrum van het werk als de ver
eerde Patrones, bij Wie de zeeman veilig
heid zal vinden naar lichaam en ziel.
Van nu af zal Nederland meeleven en
meebidden met den zeeman en Maria een
drachtig vereeren als de Sterre der Zee.
Tenslotte bracht Mgr. dank aan allen, die
hier hebben gearbeid, in het bijzonder aan
Pater van Rixtel S. C. J., die een groot en
goed werk van vele jaren onder den zegen van
Maria thans zoo schoon ziet bekroond.
Pater van Rixtel las vervolgens een oorkon
de voor, die aan het overbrengen van de Sterre
uit Maastricht naar Rotterdam de herinnering
bewaart. Deze oorkonde, alsmede een gebed
voor de weldoeners, geschreven op perkament
met de namen van allen, die de plannen hiel
pen verwezenlijl^n, werd, nadat het gebed
door Mgr. Huibers plechtig was gezegd, in een
looden koker gesloten, welke in het voetstuk
van het beeld een plaats kreeg.
Mgr. Huibers wijdde dan het werk van
het Apostolaat ter Zee toe aan Maria,
Sterre der Zee, en onder het lof, dat de
Bisschop met assistentie van Mgr. J. W.
van Heeswijk, deken van Rotterdam en
Pater van Wezel S. C. J. celebreerde, werd
het plechtig voornemen der medewerkenden
in handen van Mgr. hernieuwd en volgde
opname van de eerste zeelieden in het ge
vormde Zeevaardersgild van de Sterre
der Zee.
Na de plechtigheid trok de jeugd, die
buiten had gewacht, door de kapel, om een
groet te brengen aan de beeltenis van
Maria.
De dag werd besloten met een feestavond,
zooals de Familiekring van het Apostolaat ter
Zee dien eiken Zondagavond aan de zeelieden
der verschillende nationaliteiten aanbiedt.
Het gerechtshof te Den Bosch heeft van
ochtend arrest gewezen in de zaak tegen den
industrieel M. van Z., uit Oss, dien de Bossche
rechtbank wegens zedenmisdrijven had ver
oordeeld tot twee jaar gevangenisstraf.
In hooger beroep heeft de advocaat-gene
raal eveneens twee jaar gevangenisstraf ge-
eischt.
Het hof heeft het vonnis van de rechtbank
op formeele gronden vernietigd en, opnieuw
rechtdoende, Van Z. schuldig verklaard en
hem veroordeeld tot een gevangenisstraf van
één jaar en zes maanden, met aftrek van het
geheele voorarrest.
Wanneer U lijdt aan Rheumatiek, Rugpijn, Ge
wrichtspijn, 's Nachts te moeten opstaan, Irriteeren-
de zuurafscheiding, Zenuwachtigheid, Duizeligheid,
Kringen onder de oogen, Branden op de maag,
Gezwollen enkels en U zich uitgeput voelt, dan
moet U eens CYSTEX gebruiken. CYSTEX, het
nieuwe middel van een beroemden dokter, begint
direct te werken, bestijdt deze kwalen en is zeker de
medicijn, die U hebben moet of U krijgt gegarandeerd
Uw'geld terug. Wacht niet. koop vandaag nog
CYSTEX bij Uw apotheker of drogist. De garantie
beschermt U.
