Permanent Wave
75 cent
KOOT'S
KLEINE
VLEUGELS
CADEAU
?c^V
ALS 6 DECEMBER
NADERT
RADIO
f2.50
f3.50
f4.50
NOVEMBER
DECEMBER
Bloemend.w. 80, Blaemendaal - Telef. 22830
Generaal Cronjéstraat 54 - Telefoon 14726
Tempeliersstraat 60-62
Zandvoortschelaan 180
Telefoon 12178
Telefoon 26205
PIANOHANDEL
kJ
KUNKSP00R
SCHOONMAKEN
N.V. CEMSTO
ST. NICOLAASGESCHENK
\r~
SINT NICOLAASNUMMER
NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT
J. G. KAASENBROOD
HAARLEMS
MATRASSENHUIS
VAN DE GRAAFF
GÊDURENDE DEN SINT NICOLAASTIJD
10% KORTING
5*1*55
Make Up 30 cent
Manicuren 50 cent
Ligeeren 25 cent
HaarvervenVerf
en behandeling v.ai
BLONDEEREN v.a.
MAISON DES DAMES VAN B. PRIJS
KAMPERSINGEL
-
IS UW ADRES VOOR
EEN PRACTISCH SOLIED
ZEER MOOI EN NIET DUUR
TECHN. INSTALLATIEBUREAU
BETALING IN OVERLEG
Croote Houtstraat 103 Telefoon 11485 - Haarlem
geven wij op al onze artikelen
Theemeubels-dressoirs-haardfauteuils - kapstokken enz.
Bij Maison des Dames kan elkeen terecht
Onze prijzen zijn voor niemand een bezwaar
DE SPECIALITEIT VAN MAISON DES
DAMES VAN
ONZE PERMANENT
SYSTEEM „WELLA"
Dames, nu kunt U kiezen
en het bedrag dat U wilt
besteden, zelf bepalen
Alles
inbegrepen
is in alle voorkomende
gevallen voldoende!!
ONZE CHEMO
NATURAL
PERMANENT
COSMETISCHE
PERMANENT
WELLA
NOLECTRA
PERMANENT
Hier zijn onze adressen:
MAAR! Ach Dames, U weet het wel
Eerst even naar
verzorgde handen en nagels, kortom
Keurig gekapt, 'n beetje make up, goed
De Finishing touch van Maison des Dames!
Juist dat fijne in behandeling en nabehandeling
dat U alleen vindt bij:
Maison des Dames De Finishing touch!
Die U tot een ander mensch maakt, een ander
gevoel geeft. Die U geeft datgene, dat ook an
der*. in Uwaardeeren en goedkeurend prijzen.
De Finishing touch van Maison des Dames!
HEEMSTEDE-AERDENHOUT
Zijlweg 57 - Telef. 11036
Haarlem
in groote sorteering, in
verschillende houtsoorten
Lage prijzen
Ook in huur of in huurkoop
kunt U in dezen slechten
tijd met Sint het beste
geven:
DOOSJES MET EAU DE
COLOGNE EN ZEEP, IMPE
RIALE, 4711, VERITABLE
FIRMA
VAN ONDER TOT BOVEN
VAN BINNEN EN BUITEN
TELEFOON 11159
CR. HOUTSTRAAT 155
HAARLEM
(Halte tram Proveniershuis)
BEKIJKT U DUS OOK ONZE
ETALAGES ALVORENS TE KOOPEN
i-tojzoo cteDocwn
Ü^L
RIfMRAADSEL
S-i,
N i
Vt,
i
Het mooiste cadeau is 'n
PHILIPS, ERRES of
HOLSTER BRANDES
Vakkundig: aangelegd door
GROOTE HOUTSTRAAT nr. 131,
hoek Cornelissteeg Telef. 10271
B. PRIJS
f1.50
Het neusje van den Zalm en onmisbaar
indien u lastig te bewerken haar heeft.
VERVOLGENS ONZE
die meer dan Permanent Wave is, die is
verfraaiingskunst, toegepast op het haar.
EN TENSLOTTE ONZE
Stroomloos, eenig in Haarlem. Neen,
Dames, alleen maar bij Maison des
Dames! Wella Nolectra, zeldzaam mooi.
f150
DE MAANDEN
De maanden van de
soirée's, bals en
uitvoeringen.
De maanden van Bios
coop- en Schouwburg
bezoek.
Allerlei leuke avondjes
ende feestdagen in
het verschiet!
En onze prijzen Elke dame kan zelf bepalen wat
een behandeling zal kosten. Wij zijn ingericht voor
elke beurs.
AARDIG EN NIET DUUR
Ruime sorteering bij:
HOEK KAMPERSTRAAT
TELEFOON 16074
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll III llllll IIIMII
NASSAULAAN nos. 30—33
HAARLEM TEL. 11363.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiii
jT
Ze zaten tegenover elkaar aan de kleine tafel,
zonder woorden. Een enkele maal stond de
vrouw op van haar stoel, rakelde met den pook
in het fornuis, waarin de eierkolen rood-gloeiend
lagen te smeulen. Haar handen, in gewoonte
gebaar, grepen de hooge koffiekan en een straal
bruin, drabbig vocht plensde neer in de koppen,
die voor hen stonden, op tafel, 't Was ook 'n
merakel, zooals 'et je kon tegenloopen soms
met alles! Niet dat ze 't ooit rijk hadden ge
hadin 't boerenbedrijf wist je wel beter;
't was hard werken voor weinig geld, maar....
ze waren nooit ontevreden geweest niet. Ze
hadden gewerkt, van den vroegen morgen tot
den avond, eiken dag weeran, en beetje bij
beetje hadden ze weggelegd voor den komenden
winter. De winter, die altijd weer nieuwe zorgen
meebracht, wanneer de grond hard was en be
vroren en het leven dat maar eischteMaar
zóó, zoo erg als dit keer, hadden ze 't nog niet
gekend, nog nooit.
't Kwam door die verdekselte mcnd- e- klauw
zeer! peinsde de bo»r, terwijl hij grimmig kauw
de op de pruim, die opbolde achter z'n wang
da' knauwde je, dat nekte je, dat.... dat vrat
je bedrijf an, bij stukjes en beetjes, tot 'r niks
meer van over was. Nouhij schudde z'n
stoeren, gebruinden kop troosteloos heen en
weer dat scheelde bijkans niet zoo veel meer,
zóó groot was 'et nooit geweest.
Z'n oogen staarden weg, naar buiten, waar-ie
nu, in een ho an de' stal, de roodbonte
wistdood! De tweede In 'n paar maanden
tijd. Den eersten keer had 'et 'm al 'n klap ge-
gegeven, waar-ie van -''"izelde; hie: hl"""
kwam-ie niet meer van op.
Waarom-ie dan ook niet verzekerd was, had
Teun gevraagd, z'n buurman, die eerste maal.
Jawel, hij had goed -alen?kerd!
Had-le dan centen om z'n eigen te verzekeren!
Nou dan! Wat had-le an 'n verzekering, wan-
neer-ie z'n premie al geeneens kon betalen?
't Mos toch ergens vandaan, en hij had 'et niet.
Geen gulden kon-le missen, boven z'n gewone
geregelde kosten. Nee, 't was mis met 'm, heele-
gaar mis
Hij kauwde verwoed op z'n pmim; een straal-
je donker sap, dat neersiepelde langs z'n kin,
veegde hij weg met de palm van. z'n hand.
Als-ie nou maar één gaatje 'én enke, gaatje,
dan was-ie d'r! Dan kon-ie opnieuw beginnen
nog 'esdesnoods van voren af aan. Durf
had-ie genoeg, daar ging 'et niet om, en hij kon
ook nog best mee voor z'n bijna zestig jaren.
Maar wat gaf 'et, als je zonder geld, zonder
hulp
Z'n kauwende kaken bewogen zich langzamer
en er kwam een nadenkend licht in z'n oogen.
Zonder hulpAls-ieals-ie 'et 's
waagde? 't Zat 'm al dagen in z'n kopvanaf
dat-ie het fin zag komen met de bonte, en 'et de
zelfde weg opging als eerst. Om- en omgekeerd
had-le het In z'n gedachten, dat plan. dat roe-
kelooze dwaze plan, waarom-ie aanvankelijk had
gelachen, maar dat 'm niet wc r wou loslaten.,
nu vooral, nu 't dan gebeui was.
Enwaarom niet feitelijk? Was 'et dan zóó
mal, dat-ie d'r geeneens goed -? voor den dag
durfde komen, zelfs niet tegen Trijn, die zelf ook
maar zat te piekeren en te tobben? Zonder "n
uitkomst te vinden, net als hij. Ted-' -1. hij r.-.s
toch 'n goed, oppassend Nederlander altijd
geweest! hij had 'et toch niet over den balk
gegooid.... kon hij het helpen, dat 'et 'm was
tegengeloopen, dat
Maar Trijn moest 'm helpen, Trijn kon
schrijven, mooi schrijven, hij Had 'et nooit
geleerd, aiieenig z'n naam. En opééns, als voelde
ze, dat-le toch nog over wat anders prakkizeer-
de, als over de bonte alleen, met al de ellende,
die hun boven het hoofd hing.ineens zei ze
het, met 'r rustige, kalme stem, zooals ze altijd
alles hadden besproken, ook éérder: Zeg 't
me maar, Krelis, wat is 't jong?
Hij keek verrast op, krabde zich wat verlegen
onder de pet. Zoo'n vrouw tech, "t was of ze
allegaar zóó door je kop heenkeek, om precies
te weten waar je op&n wou
Tja! begon hij dan moeilijk ik had zoo
gedocht, we mosten maar an de Prinses schrij
ven!
't Was eruit, en verlegen, z'n gezicht wat rooder
dan anders, keek hij naar de deel, waar ijverig
de kippen rondpikten. Trijn deed een greep
naar de koffiekan. Zóó? was i.les, wat ze
zei, maar haar hand beefde, terwijl ze opnieuw
de koppen volschonk.
Tja, ehhij draa'-'e langzaam z'n ge
zicht weer naar haar toe ik meende zoo, 't is
bekans het laatste da'we nc doen kunnen. Je
ken geen boerenbedrijf houên zonder v°e!
Nee, schudde ze haar hoofd, schraapte met
haar klomp wat stroovezels bij elkaar da's
zal wel! Maar.... de Prinses
Het leek haar zoo veraf, zoo vreemd en voor
al zooonbereikbaar, een Prinses.
Ja, en ié moet'm schrijven! drong tegen
over haar de stem, meer en meer vertrouwd met
het plan. dat in het begin zoo onwezenlijk had
geschenen.
Ik? Ze schrok op, Kreeg er een kleur van
die brandende plekken achterliet in haar hals
schrijven &n de Prinsesdatda' durf ik
nie'! Vast niet!
Krelis keek weg van haar gezicht, z'n oogen
zochten de deel, de schuren, de stallen....
Als 't maar moét! klonk zacht z'n stem dan
durf je Mies!
En., en w&t moet ik dan schrijven? Het
duurde lang eer de vraag kwam en hij voelde,
het pleit te hebben gewonnen.
La dat maar an mij over, ik zal 't oe wel
veurzeggenLuisterHij trok z'n stoel wat
naar voren, boog zich naar haar over
En twee dagen later bezorgde de post aan het
Paleis te Soestdijk een eenvoudige smeekbede
om een kleine gift voor de aanschaffing van 'n
nieuw stuk vee
Lieve Prinses! stond er boven den brief, die
met groote, onregelmatige letters was geschre
ven
Het leven ging voort. De dagen vormden zich
tol weken, de weken werden maanden en nog
altijd was er geen antwoord gekomen. De zo
mer was al lang voorbij, het najaar met z'n gure
windvlagen nad de bladeren van de boomen ge
rukt, die als beschermende armen hun takken
uitspreidden over de kleine boerderij, en nu liep
het naar December.
Het waren moeilijke maanden geweest, maar
ze waren doorworsteld met een verbeten trek
om den mond. met den onverzettelijken wil, zich
door géén tegenslag te laten neerslaan. Werken
werken, dat was het eenige nog. Aan Soest
dijkdacht hij niet meer.
Het was al zoo lang geleden, die brief, dat
het moeilijk werd je voor te stellen, hoe hij wer
kelijk was geschreven.
Haar viel het moeilijker nog dan hem, de
troostende gedachte aan 'n antwoord prijs te
geven. Ze wilde niet, ze kón niet! Zelfs nu, na
41 die maanden, leefde daar ergens, diep in haar
hart nog de vage hoop op uitkomst. De Prinses
zoo onaantastbaar, zoo machtig! Een woord
van Haar, en....
Als het nu maar gauw kwam, dat woord.
Maar de zinnen vol bemoediging, waarmede
ze de eerste weken Krelis had aangezet tot groo-
ter ijver, tot geduld, totberusting dié
zinnen kwamen ook al lang niet meer over haar
lippen. En het was alleen nog haar hart, dat
hoopte.
Zoo kwam de ochtend van den zesden Decem
ber en het was op dién ochtend, dat Krelis, te
rugkomend van de naburige stad, op z'n erf spo
ren vond van versch stroo. Hij stapte van z'n
fiets en keek ernaar met niet begrijpende oogen.
Dan gingen z'n blikken naar de schuur, den
stal, tot waar de sporen heel door liepen en 'n
oogenblik begon z'n hart te bonzen.
Dwaasheid, wat-ie daar dachtliet-ie
zich nou geen malligheid in z'n kop halen, asje
blieft.
Hij zette bedachtzaam z'n fiets tegen 't huis,
maar op hetzelfde moment, datie de klink van
de onderdeur wilde oplichten, schoot deze al
omhoogzwaaide de deur open, en vóór 'm
stondTrijn, lachend, huilend, zwaaiend met
haar stevige ronde armen. Z'n hart begon op
nieuw te hameren, toen ze z'n mouw pakte.
Krelis.... Krelis'et kalf is gekomm'n!
't K41f? Hij zei het langzaam, als wilde het
woord nog niet tot hem doordringen.
Maar Trijn, ongeduldig, rukte aan z'n mouw.
Ga mee! praatte haar vlugge stem, en ze had
moeite niet over haar woorden te struikelen
't is daareven gebracht, van de p'lisie. en je zal
zien.
Hij liet zich trekken, al z'n spieren gespan
nen en uit z'n keel kwam een vreemd heesch
geluid, dat hem zelf raar in de ooren klonk.
't Kalf....?
Een prèchtdier! ratelde Trijn's opgewonden
stem naast 'em voort en-ie zal zien...'t is
van de Prinses, vast! O,
ik heb'et wel 'edacht, 't
mót komen, dit of wat
anders, 'n Prinses.I
Haar stem droomde weg.
Dan zwaaide de staldeur
open, En daar, op de
plaats, waar eens de rood
bonte had gestaan, stond,
op versch gespreid hooi,
het kalf. Glanzend, jóng.._
mooi en sterk! Een
prachtdier, had Trijn ge
zegd, en dat was 'et. Kre
lis voelde d'r een brok in
z'n keel, dat-ie met moei
te most wegslikken, 'n
K&lfhij had weer 'n
kalf.
Dan stond-ie alweer
buiten, morrelde aan z'n
fiets, zenuwachtig, ge
jaagd.
Waar ga je heen?
vroeg Trijn, maar hij zat
al op het zadel, z'n eene
voet nog steunend op den
grond. Naar de p'lisie.
Ik moet 'et weten! En
wèg reed hij, het erf af,
z'n bruine kop glanzend
in het zonlicht, een jubel in z'n hapt om dit
heerlijke, onverwachte.
Op het politiebureau lichtte men hem in.
Jawel.... er was een schrijven binnengeko
men in opdracht van Hare Koninklijke Hoog
heid Prinses Juliana, en naar aanleiding van
'n brief, dien hij, Krelis. moest hebben ge
stuurd.
Krelis knikte. Da' klopte, precies!
Wel, Hare Hoogheid had een bedrag be
schikbaar gesteld, en sümen met den veldwach
ter had één der wethouders vanochtend het
beest gekocht, op de markt, in de stad. 't Was
een heel-hooge onderscheiding, dit. en hij mocht
'et wel erg, èrg op prijs stellen
Krelis knikte maar. Op prijs stellen, lieve
help, dól blij was-ie! Wat wisten zij daar, op
het politieburau, wat dit voor hem beteekende?
Meer, véél meer dan alleen maar een gift. Noü
kon-ie 'et weer an. Nou had-ie weer moed!
O zeker, gewerkt had-ie tóch, deze laatste
maanden, maar 't was 4nders geweest
'n beetje zónder blijdschap, omdat 'et most, en
om z'n gedachten te verzetten, die aldoor maar
ronddraaiden om één punt. Maar nou.... nou
werd 'et weer goed.. Nou had-ie d'r weer schik
lnOm te beginnen, de stal, die mos' opge
knapt, noodig! En noü heelegaar, met 't nieu
we kalf. Dan 'et land, de schuur, de deel. Met
honderd nieuwe plannen in z'n hoofd reed hij
terug, het erf op, waar Trijn hem wachtte,
leunend over de onderdeur. Hij lachte haar toe
vanuit de verte, z'n gezicht één glundere stra
ling, terwijl z'n stem schalde.
J&&I Vroüw't Is van de Prinses!
En Trijn, in wie de eerste laaiende vreugde
was stilgelegd, Trijn veegde met een punt
van 'r schort langs haar oogen, en zei, wat be
verig van stem: Och hedenvan de
WE MOéTEN
DE PClNèES
S04H.VVEM
den landweg op.
De winkels vol licht, d'étalages staan vol,
De kinderen zijn nu bij voorbaat al dol.
Zij gaan met Mama er des middags op uit,
En drukken hun neuzen plat tegen de ruit.
Zij kijken bewond'rend, want daar ligt
[een schat.
Een stoomboot, een vliegboot, ik dit,
[ikke dat.
„Zij" zoekt naar wat mooi is, heel fijn,
[elegant,
'n Manlijke modezaak krijgt haar tot klant.
„Hij" kijkt en hij zoekt en hij weet maar
[niet wat
Hij koopen zal voor zijn aanminnige schat.
En Vader en Moeder, zij kijken nog laat
Des avonds, hoe 't met hun financiën staat.
Voor Keesje een spoor, voor Marietje
[een pop,
Niet te duur, anders is al ons geld
[spoedig op.
Voor Wimpie een grasgroene wol-papegaai
Daarbij nog voor allen een pop van
[taai-taai.
Dan gaan Pa en Ma er te zamen op uit,
Ma kiest en Ma koopt en Papa draagt
[den buit.
Aan iederen vinger daar bungelt een pak.
En Ma zegt: Man, dit kan nog wel in je zak!
Hij zwoegt en hij zweet, hij is dik als
[een beer.
Ma kent straks haar eigenste ega niet meer.
En gaan ze naar huis, dan loopt Pa op
[een drarf
De touwtjes, die snijden z'n vingers
[haast af....
Dan gaan ze aan 't rijmen, dat valt soms
[heel zwaar,
Maar harten en smarten, dat rijmt op
[elkaar.
De kinderen droomen intusschen in bed:
St. Nicolaasvreugd' en St. Nicolaaspret!
Maar.denkt nu te midden van koek,
[chocola,
Temidden van vreugd eens 'n oogenblik na.
Er zijn er zoovelen of kent U ze niet?
Voor wie Sinterklaas is een dubbel verdriet.
Zij zien bij hun armoe al 't mooie daar
[staan,
Zij zien er de vreugde van anderen aan.
Kom, denk bij uw vreugde eens aan
[hun verdriet,
Vergeet hun ontbering en armoede niet 1
Prinses'n Sinterklaascadeau van de Prin
sesKrelis toch
En dienzelfden avond ging er opnieuw een
brief naar Soestdijk om te bedanken voor het
mooie, rijke geschenk. Lieve Prinses! stond
er boven, met groote, onregelmatige letters
In den stal loeide het kalf.
V tóa.LE IS CjekOMEN
Zet van iederen zin de woorden
op hun juiste plaats en rangschik
daarna de regels in de juiste
volgorde. Let wel: de woorden
van eiken regel staan in dienzélf-
den regel door elkander, doch
staan niét ln ündere regels! Het
gedichtje begint met den juisten
regel. Dus dien hebt U alvast.
Aan U de rest.
Gekomen Sint Nic'laas is weer,
Je kunt het des te beter 1
Dichten aan het zijn we uren,
Bot lekker vangt die stevig.
Dezer regels woorden zoek de,
De op hol weer hoofden bracht,
Maakt Sinterklaasgedichten!
Omlaag dié en omhoog die,
De verzeek'ring maar ik geef U,
Dan verschuiven gaan de regels
Winkelstraten onze maakte
Hiermede wil ik U daarom
Plaats ze netjes keurig daarna
Hoe je knabbelt want of hèrder.
Moet het wezen net zooals.
Kraakt U deze noot éls goed,
Of U 't vinden zult óóit precies
Uren aan het zoeken zijn we
Wat rijmt er op marsepein,
Afgesloten weer de kasten
Gezellig, vol, ouderwetsch- 1
Neuzen eventjes wou en wie
Graag ten dienste zijn heel graag.
Is een groote vraag nog maar.
Dat U nog dién avond en zélf
Op een potloodpunt bijtend,
Flink op slot weer zijn laatjes,
Doé het goed.... maar bü elkaar.
(Lèt op het rhythme).
Oplossing
Sint Nic'laas is weer gekomen,
Bracht de hoofden weer op hol,
Maakte onze winkelstraten
Ouderwetsch-gezellig vol.
Kasten zijn weer afgesloten,
Laatjes zijn weer flink op slot.
En wie eventjes wou neuzen
Die vangt lekker stevig hot.
Uren zijn we aan het dichten,
Bijtend op een potloodpunt,
Want hoe harder of je knabbelt,
Des te beter je het kunt.
Uren zijn we aan het dichten,
Wat er rijmt op marsepein,
Daarom wil ik U hiermede
Graag, heel graag ten dienste zijn.
Zoek de woorden dezer regels
Bij elkaar, maardoé het goed,
Plaats ze daarna keurig netjes
Net zooals het wezen moet.
Dan de regels gaan verschuiven,
Die omhoog en dié omlaag.
Of U 't óóit precies zult vinden
Is nog maar een groote vraag.
Maar ik geef U de verzeek'ring,
Als U deze noot goed kraakt.
Dat U nog én zélf - dién avond
Sinterklaasgedichten maakt
,'oege;
