Von Ribbentrop's reis en de
kwestie-Tunis
MET DEN
WIJSVINGER
VERD00VINGSMIDDEL
VOOR FRANKRIJK?
Italië verlangt een
„belooning"
Kou op de borst
Kerkelijk leven
MAANDAG 5 DECEMBER 1938
Kardinaal Innitzer weer
op den kansel
Beteekent dit een démenti van de
geruchten over zijn aftreden?
liiSIill
Japanners beheerschen
de delta bij Kanton
Hevige brand richtte te Sjanghai
groote verwoestingen aan
GEZIN DOOR KOLENDAMP
BEDWELMD
Moeder aan de gevolgen bezweken
Gezin vlucht uit brandend huis
NIEUWE BRUG TE MAARSSEN
In naaste toekomst van belang
voor doorgaand verkeer
DE VLIEGRAMP IN INDIË
Begrafenis der slachtoffers
SPORTVLIEGTUIG BIJ BAN-
DOENG VERONGELUKT
Opbrengst van 400.000
gulden verwacht
Alle records op gebied van collecte
Vrijdag en Zaterdag geslagen
WEER ZES WILDE BUSSEN
VERBODEN
Van Amsterdamsche houders
GRONINGSCHE KUSTVAAR
DER IN MOEILIJKHEDEN
Veilig te Kopenhagen
binnengebracht
Academische examens
BENOEMINGEN IN HET
BISDOM HAARLEM
PASTOOR J. N. LUCASSEN
Wm
Het Jodenvraagstuk ls een schier onop
losbaar probleem geworden, zoo Wordt
het dag in dag uit van de daken ge
schreeuwd. Waardoor is het Jodenvraagstuk
in onze dagen een probleem en nog wel een
schier onoplosbaar probleem geworden?
Doordat enkele staten, bezeten van anti
semitisme en rassenwaan, weigeren den meest
elementairen plicht van menschelijkheid te
betrachten en de Joden als lastig en besmet
tend ongedierte zoeken te verdelgen en te
verdrijven. De meest voor de hand liggende
oplossing van het daardoor ontstane vraag
stuk zou dus zijn deze staten te pressen om
hun elementairen plicht van menschelijkheid,
ook ten aanzien van de Joden, na te komen,
maar dat kan niet, omdat deze staten souve-
rein en te machtig zijn, om tot het beoefenen
van recht en rechtvaardigheid, menschelijk
heid en beschaving te worden gedwongen.
Waren deze staten alleen maar souverein en
niet machtig dan zou de kwestie gemakkelijk
zijn op te lossen, want waartoe men een
alleen maar souvereinen en niet machtigen
staat^fcan dwingen, heeft de jongste geschie
denis van Tsjecho-Slowakije bewezen. De
meest voor de hand liggende oplossing kan
dus niet worden toegepast en er moet der
halve een andere oplossing worden gezocht.
Gelukkig voor de arme, vervolgde, berooide
en mishandelde Joden hebben zij nog één
trouwten en genialen vriend, die hun een
bijzonder warm hart toedraagt en een voor
treffelijke oplossing heeft bedacht. Deze
trouwe en geniale, ja bewonderenswaardige
jodenvriend isir. Anton Mussert, Alge
meen Leider van de Nationaal-socialistische
Beweging. Als een echte Napoleon of liever
als een overwinnaar van Versailles heeft hij
den aardbol bestudeerd en tengevolge van
deze studie met wereldomvattenden blik is
hij in staat met de argeloosheid van een
kind, dat voor de étalage van een speelgoed
winkel met zijn vinger aanwijst, wat het
hebben wil: „Dat en d&t en dót", de plaats
aan te wijzen voor een geschikt Nationaal
Joodsch Tehuis, waarheen alle Joodsche
vluchtelingen en verdrevenen zullen moeten
worden overgebracht.
Zijn bij voorbaat door hem zelf in „Volk
en Vaderland" voortreffelijk genoemde
oplossing van het Jodenvraagstuk komt
in hoofdzaak neer op het volgende:
„Engeland, Frankrijk en Nederland, als de
drie belangrijkste koloniale mogendheden,
staan een aaneengesloten gebied af als Het
Joodsch Nationaal Tehuis en wel door voor
dat doel afstand te doen van Britsch Guya
na door Engeland, van Suriname door
Nederland, van Fransch Guyana door Frank
rijk. Het geheel, groot plm. 500.000 K.M2.,
waarvan Suriname 160.000 K.M2. met 150.000
V bewPners uitmaakt, heeft, volgens den heer
Mussert, ruimte genoeg, en is vruchtbaar
genoeg en bezit een voldoende goed klimaat
om alle Joden te huisvesten, die de Euro-
peesche volkeren niet meer wenschen te her
bergen. Daar Britsch Guyana veel belang
rijker is dan Fransch Guyana ls de verhou
ding tusschen deze twee gebieden ongeveer
in verhouding met de belangrijkheid van het
koloniale imperium van Frankrijk tot die
van het koloniale imperium van Engeland.
Het zware offer dat Nederland zou
hebben te brengen door den afstand
van Suriname, zou door Portugal en
België, twee koloniale mogendheden, die
ook hun steentje zouden moeten bijdragen,
eenigszins verminderd moeten worden door
afstand van het Zuidelijk deel van Mozam
bique (Portugeesch Oost-Afrika) grenzend
aan Transvaal aan Nederland, terwijl ter
verlichting van het Portugeesche offer Bel
gië een stuk van den Congo bij Portugeesch
Angola zou moeten voegen."
Uitgaande van de als een axioma verkon
digde stelling, dat uitsluitend de koloniale
mogendheden offers en nog wel territoriale
offers hebben te brengen voor de stichting
van een Nationaal Joodsch Tehuis, is Mus
sert in zijn offervaardige liefde voor de Joden
bereid zelfs een deel van het Nederlandsche
rijksgebied prijs te geven, zij het dan ook
tegen een prijs, die ten deele met medewer
king van Portugal en België vergoed zou
moeten worden. Waarom volstaat hij niet
met voor een vrije immigratie van Joden in
Suriname te pleiten? Door zulk een immigra
tie zou de territoriale integriteit van het
Koninkrijk der Nederlanden niet worden
aangetast. Iedere suggestie, dat Nederland
om welke reden dan ook ooit bereid zou
kunnen worden gevonden vrijwillig gebieds-
deelen af te staan, moet in de huidige poli
tieke wereldconjunctuur levensgevaarlijk
voor ons land Worden geacht. Maar de heer
Mussert blijkt niet bang voor voor ons land
levensgevaarlijke denkbeelden. Indien hij zoo
goedgeefsch wil zijn met Nederlandsch
grondgebied ten behoeve van de vervolgde
Joden, hoe goedgeefsch zal hij dan daarmee
wel willen zijn tën behoeve van zijn nóg
grootere vrienden, n.l. de koloniën eischende,
Joden vervolgende Nazi's? Het is maar ge
lukkig, dat deze patent-vaderlander niet de
vrije beschikking heeft over den vaderland-
schen bodem, want anders zou ons land een
bedenkelijke toekomst tegemoet gaan.
Als Mussert zijn wijsvinger niet kan thuis
houden laat hij dan daarmee naar zijn
voorhoofd wijzen, want de aandacht van
heel de wereld dient er op gevestigd te wor
den, dat, wat daar wordt uitgebroed, nóch
met den wil, nóch met den geest, nóch met
den aard van de overgroote meerderheid van
het Nederlandsche volk overeenkomt.
Alleen een voortgezet offer kan het
werk onzer Universiteit in stand en
op peil houden. Ik spreek de hoop
uit, dat Katholiek Nederland niet zal na
laten om wat heden ls begonnen zoo
spoedig mogelijk te voltooien.
Henricus van de Wetering,
bij de Opening der Kath. Universiteit.
ZWANENBERG
(Van onzen Parijschen correspondent)
B
Vanavond onderneemt Herr Joachim von
Ribbentrop de reis naar Parijs, voor een
verblijf van eenige dagen, tijdens hetwelk
hü met zijn Franschen collega, M. Georges
Bonnet, ter Quai d'Orsay 'n „gemeenschap
pelijke Fransch-Duitsche verklaring" zal
onderteekenen. Het evenement is zeker be
langwekkend en zelfs pikant; wanneer het
inderdaad de begrafenis is van de weder-
keerige „erfvijandsehap", zal het bovendien
onbetwist het praedicaat .historisch" ver
dienen, zelfs zooals van linksch en rechts
wel geschamperd wordt indien het de
laatste historische gebeurtenis zou zijn,
welke zich op den Quai d'Orsay afspeelt.
Het Parijsche bezoek van Joachim von Rib
bentrop was reeds aangekondigd voor j.l. Woens
dag, maar toen de C.G.T. voor dien dag de al-
gemeene proteststaking tegen de „misère
decreten" van Reynaud aankondigde, werd dit
bezoek uitgesteld. Van dit uitstel had afstel
kunnen komen, indien Woensdag j.l. de regee-
ring-Daladier de nederlaag had geleden tegen
de C.G.T. en de uiterst linksche partijen.
Men weet nog niet precies hoe de Fransch-
Duitsche verklaring, welke op het punt staat
onderteekend te worden, luidt, zoodat haar pu
blicatie misschien nog een aangename surprise
zal bezorgen. Maar het een tiental dagen gele
den officieel gegeven nieuws, dat de verklaring
reeds netjes op papier was gesteld is door de
Parijsche pers en de Fransche politici ontvangen
met „genuanceerde" gevoelens, waarvan het ge
middelde neerkomt op dat wat onze vaderland-
sche formule heel flegmatiek zegt: „baat het
niet, schaden doet het ook niet."
Men is er in Frankrijk namelijk volkomen
gerust op, dat de verklaring, althans voor wat
Frankrijk betreft, verplicht tot niets, waartoe
dit land, dat geen andere aspiraties meer heeft
dan met rust te worden gelaten om zijn herstel
te kunnen zoeken, niet reeds gretig bereid was;
dat zij ook geenerlei wezenlijke concessie be
helst. En daar men nu eenmaal altijd ook met
het ongunstigste rekening moet houden, was
men van oordeel, dat in het ongunstigste geval
de Duitsche bedoeling minder nobel dan de
Fransche was door middel van deze verkla
ring de Fransche openbare meening en de op
lettendheid der Fransche regeering te „ehloro-
formeeren." Daarbij nu hangt het van Frankrijk
zelf af, of het zich wil laten chloroformeeren.
Maar zelfs in het ongunstigste geval biedt de
onderteekening van de Fransch-Duitsche ver
klaring, welke in ieder geval als een weder-
zjjdsche betuiging van vredelievende gezind
heid zal klinken, Frankrijk ook nog eenig voor
deel. Wanneer namelijk Duitschland in een
min of meer nabije toekomst, ondanks de te
onderteekenen verklaring, op een of anderen
grond of voorwendsel gewapende ruzie met
Frankrijk zoekt, dan zal het bovenop zooveel
andere odia ook nog het odium moeten laden
van dit met een Duitsche handteekening opge
luisterd papier. In het conflict zou Frankrijks
positie in de oogen der wereldopinie nog vlek-
keloozer zijn.
Wanneer men eenmaal het ongunstigste ver
ondersteld heeft, is er alleen nog maar ruimte
over voor het gunstigere. Aan den top van dien
opkiimmenden trap staat, dat Frankrijk door
de onderteekening van de Fransch-Duitsche ver
klaringen niet slechts geen nieuwe vijandschap
maakt, maar misschien zelfs een eersten stap
doet tot het verkrijgen van een nieuwe vriend
schap. Daar de ontwikkeling der internatio
nale situatie zich er al aanstonds mee zal be
lasten, de waarde der verklaring op de proef te
stellen, doet men natuurlijk het beste zonder
ongeduld af te wachten, wat deze proef zal op
leveren. Maar niet allen beschikken over zoo
veel geduld. Er zijn er, die reeds nu het fijne
van de zaak willen weten. Onder de vragen, die
in dat verband gesteld zijn, komen vooral deze
voor. Is het initiatief tot de onderteekening
van deze verklaring meer uitgegaan van de
Fransche regeering, dan wel van de Duitsche?
Zoo het is uitgegaan van den Quai d'Orsay, is
dat dan op aandrang van Londen geschied, of
enkel om met Londen, dat reeds een soortgelijke
verklaring met Berlijn heeft, in den pas te ko
men, of misschien zelfs om Londen een wenk
te geven, dat de buitenlandsche politiek van
Parijs niet alleen nog maar de mogelijkheden
heeft, welke Londen haar toestaat te hebben.
Was deze wenk werkelijk nuttig? Of, zoo het
initiatief van Parijs is uitgegaan, heeft de
Quai d'Orsay dan in de Fransch-Duitsche ver
klaring een troef gezien voor de partij die Rome
met haar wil spelen? En, zoo het initiatief meer
is uitgegaan van Berlijn, wat heeft Berlijn dan
daarmede beoogd? Zelf de handen nog vrijer
te krijgen in Oost-Europa ook door de kolo
niale kwestie achterop te stellen bij zijn Oost-
Europeesche penetratiepolitiek Frankrijk en
Engeland van elkaar te verwijderen; Frankrijk
inderdaad een troef in handen te spelen
tegen Italië?
Hierbij laten wij de opsomming volgen der
vragen, welke te Parijs in verband met de on
derteekening van de Fransch-Duitsche verkla
ring gesteld worden, en waaraan men den ge-
heclen omvang kan afmeten van de reserve,
waarmede deze verklaring ontvangen wordt.
De laatste vraag legt echter een verband
tusschen de Fransch-Duitsche aangelegenheid
en de Fransch-Italiaansche aangelegenheid,
welke door de gedenkwaardige zitting van de
Italiaansche kamer van „afgevaardigden" in
eens acuut is geworden: de kwestie van Tunis
en in daarachter liggend verschiet van Nice,
Savoye, Corsica en Djibouti een oud zeer,
dat Laval met zijn accoord van 1935 genezen
meende te hebben.
De „Temps" van Zaterdagavond waagde in
zijn „Bulletin", waarvan de inspiratie menig
maal van den Quai d'Orsay heet te komen, de
veronderstelling, dat aan de hevigheid van en
de wijze waarop van deze uitbarsting zekere
ongerustheid, welke Italiaansche regeerings-
kringen zouden voelen vanwege de aangekon
digde onderteekening der Fransch-Duitsche ver
klaring, niet geheel vreemd zou wezen. Men zou
in die kringen een verbetering der Fransch-
Duitsche betrekkingen inopportuun achten,
zoolang de prachtige Duitsch-Italiaansche be
trekkingen, de „as", voor Italië nog niet soort
gelijke rijke vruchten heeft afgeworpen als voor
zijn Noordelijken partner; vandaar de poging
om de situatie voor de Duitsche regeering te
forceeren en te beletten, dat zij de Fransche
regeering verder tegemoet zou komen, dan voor
de verwezenlijkingskansen der Italiaansche as
piraties gunstig is.
Het blad schrijft: „Ook is het niet uitgeslo
ten, dat men dit plotseling offensief moet ver
klaren uit het feit, dat de gemeenschappelijke
Fransch-Duitsche verklaring niet is uitgesteld
totdat Italië verzekerd is van een tastbare be
looning voor de offers, welke het tot dus verre
aan de Duitsche vriendschap heeft moeten
brengen. Men is er wel van op de hoogte, dat
zekere Italiaansche kringen een gemeenschap
pelijke Fransch-Duitsche verklaring, vervat in
denzelfden geest als de Duitsch-Britsche, ter
zijde geschoven wenschten te zien, of dat deze
Fransch-Duitsche akte, die Von Ribbentrop
Dinsdag te Parijs komt onderteekenen, tenmin
ste zekere prealabele voorwaarden zou stipulee-
ren met betrekking tot 'het koloniale probleem
en de Spaansche regeling
Natuurlijk is niet geheel en al bij voorbaat
uit te sluiten de mogelijkheid, dat ondanks het
hechte smeedsel, het benedeneinde van de as
toch niet zoo heel nauwkeurig zou weten, wat
het boveneinde doet en dat het gedrag van de
Italiaansche kamer de „Temps" kwalificeert
het als „schandalig" te verklaren is als een
manier om aan een Berlijn, dat hiervan eigener
beweging niet genoegzaam doordrongen zou
zijn gebleken, te doen weten, dat Rome met
een nog niet geïnde cheque zit.
Maar om de woorden van de „Temps" te
gebruiken het is evenmin uitgesloten, dat
het boven geciteerde door het officieuze blad
is geschreven met de bedoeling aan den voor
avond van Ribbentrop's reis nog eens een
rechtvaardiging te leveren van de Duitschland-
politiek der regeering. Het gebeurde in de Ita
liaansche kamer heeft, als niet anders te ver
wachten was, hier onmiddellijk de vraag doen
rijzen, of, zooals de Italiaansche pers beweerde,
Duitschland inderdaad ten volle achter deze
anti-Fransche politiek stond. En aoo ja, wat
voor zin kon de onderteekening van een
Fransch-Duitsche verzoeningsverklaring dan
nog hebben?
In alle persorganen is geschreven, dat de
Fransche minister van Buitenlandsche Zaken
morgen aleer tot de onderteekening van de ver
klaring over te gaan, niet mag nalaten zijn
Duitschen collega om ondubbelzinnige, gerust
stellende opheldering te vragen.
Het i.s echter altijd een heel pijnlijk geval,
wanneer de bruid voor het altaar den bruide
gom het beslissende ja-woord weigert. Het is
dan toch altijd nog beter, den bruidegom een
wenk te geven, dat hij maar liever niet moet
komen. Rest dan ook slechts dit drievoudig al
ternatief: óf de Fransche regeering heeft reeds
opheldering gekregen, óf zij acht het niet nöo-
dig deze te vragen, óf zij heeft erin berust zich
met een kluitje in het riet te laten sturen. Dit
laatste lijkt een absurde theorie.
Overigens scheen Zaterdagavond de Tunisische
kwestie voor het oogenblik al weer een ietsje
van haar scherpte te hebben verloren, dank
zij de snelle en ferme Fransche reactie, waarbij
aan Italië en aan Italië niet alléén te
verstaan werd gegeven, dat er voor Frankrijk
geen Tunisische kwestie bestond, althans niet
in den zin, dien Italië er aan schijnt te wil
len geven, en a fortiori, geen Corsicaansche
kwestie, of een kwestie van Nice, Savoye en
Djibouti. De Italiaansche minister van Buiten
landsche Zaken heeft n.l. den protesteerenden
Franschen ambassadeur geantwoord, dat de be
toogingen in de Italiaansche Kamer niet be
schouwd moesten worden als de uitdrukking
van de politiek der Italiaansche regeering.
Hoewel de Italiaansche minister met zulk
antwoord eigenlijk alleen maar doet, alsof
zijn neus bloedt, kan men er toch ook eenigs
zins een inbinden in zien. Men heeft hier den
indruk, dat de Italiaansche regeering heeft wil
len polsen, of er kans was, dat zij voor de
Tunisische kwestie op dezelfde wijze een haar
maximaal voldoening gevende oplossing zou
kunnen afdwingen als Duitschland voor het Su-
detengebied heeft gedaan. Het bezoek, dat
Chamberlain medio Januari aan Mussolini
gaat brengen, zou dan een tweede Berchtesga-
den hebben moeten worden, waarbij Chamber
lain om een snel klaar gestoomd Fransch-
Italiaansch oorlogsgevaar te bezweren, zijn in
vloed op Frankrijk zou aanwenden om dit tot
toegeven te bewegen. Italië zou daarbij zeker
zijn geweest van de „as" en gespeculeerd heb
ben op Chamberlain's ontembaar verlangen
den vrede te handhaven tegen iederen prijs
dien hij zelf niet direct behoefde te betalen.
Maar ook zou hij gespeculeerd hebben op de
verdeeldheid van een „oud vermolmd" Frank
rijk, dat, een minder begeerenswaardige bond
genoot zou zijn dan een „jong, krachtig, eens
gezind" Italië.
Wat daarvan ook zij: de Fransche regeering
heeft reeds op twee plaatsen te verstaan gege
ven, dat Frankrijk niet Tsjecho-Slowakije is,
te Rome en te Londen. Te Londen ook, want
de stap dien Corbin op 't Foreign Office heeft
ondernomen, heeft zeer zeker ook ten doel ge
had de Engelsche regeering bij voorbaat te
doen verstaan, dat het een illusie zou zijn te
meenen, dat een eventueele Middellandsche
Zee-oorlog afgekocht zou kunnen worden op
territoriale kosten van Frankrijk.
Het bezit van Tunis is een „kwestie van de
vlag", schreef de geheele Fransche pers. Voor
Corsica, waar pro-Fransche en anti-Italiaan-
sche betoogingen georganiseerd worden er is
daar geen Sudetengebiedgeldt zulks nog
veel meer.
Mocht van de Fransch-Duitsche verklaring
op de Fransche openbare meening een verdoo-
vende werking kunnen uitgaan, dan is het ge
beurde in Italië ruimschoots genoeg om deze
werking geheel op te heffen.
Wat er ook gebeure, Frankrijk zal moeten
vasthouden aan de Entente met Engeland; 't
zal moeten bewapenen en hiertoe probeeren tijd
te winnen. Dit laatste verklaart misschien veel,
zoo niet alles, in zijn duister lijkende buiten
landsche politiek.
WEENEN, 4 Dec. Zooals United Press aan
haar bladen meldt, heeft voor het eerst sinds
de bestorming van het aartsbisschoppelijk pa
leis te Weenen kardinaal Innitzer Zondag weer
den kansel bestegen en de geloovigen toege
sproken. De preek werd gehouden bij de instal
latie van een nieuwen pastoor. Kardinaal Innit
zer wees er op, dat het in de huidige omstan
digheden noodig is, zich met nog grootere
energie dan vroeger aan de zielzorg te wijden
en vooral te werken voor het behoud van den
godsdienst in de gezinnen. In weerwil van het
feit, dat de preek van den kardinaal niet te
voren was aangekondigd, was het kerkgebouw
tot in alle hoeken gevuld. Na afloop van den
dienst begaven velen zich naar den auto van
den Kardinaal om hem te begroeten. Voor en
tijdens den dienst stonden twee rechercheurs
voor de kerk. Naar. verluidt, heeft Kardinaal
Innitzer door dit officieele optreden een eind
wilien maken aan de geruchten, dat hij als
Aartsbisschop van Weenen door een anderen
bisschop vervangen zou worden.
Burgemeester van Lanschot opende de ex positie van werken van den bekenden
Parijschen schilder Nicolaas Ekkman welke in de Bossche Openbare Leeszaal te
Den Bosch tot 14 December gehouden w ordt. Ekkman geejt uitleg van zijn werken.
In 't midden J. Dony, consul-generaal van België. Op den achtergrond burge
meester van Lanschot
worden afgesneden en een poging tot een
tegenaanval op Kanton wordt verijdeld.
De Japanners hebben de bezetting voltooid
van. het schiereiland Kwekoeng. Zij hebben de
toegangswegen naar de West-Rivier volledig
„gezuiverd".
Volgens hier ontvangen berichten uit het
Chineesche leger hebben de Chineesche strijd
krachten langs den spoorweg KantonHankau
aanzienlijke winst behaald bij een offensief te
gen de Japansche stellingen ten zuiden van
Tsjoengsjoea. Het offensief werd Donderdag
ingezet.
Te Sjanghai heeft een hevige brand in het
Westelijk deel der internationale nederzetting
600 woningen van arme Chineezen in de asch
gelegd. Er zijn twaalf gewonden en 3000 per
sonen zijn dakloos geraakt.
TOKIO, 4 Dec. (Domei). Medegedeeld
wordt, dat het Japansche expeditieleger in
Zuid-China Kaukong (Tsjoetsjiang) in de
deltastreek ten zuiden van Kanton geheel
bezet heeft. Kaukong is strategisch een
belangrijk punt, met de bezetting waarvan
munitie-leveringen aan Tsjang Kai Sjek
Zondagmiddag om half 12 kregen bezoekers
aan het woonhuis van den huisschilder M. Vos-
selman aan de Stoomwezenstraat 17 te Apel
doorn geen gehoor. Zij riepen de hulp der po
litie in, die zich door het vernielen van een
ruit toegang tot de woning verschafte. Zij trof
op de bovenverdieping het echtpaar Vosselman
en zijn tweejarig kindje bewusteloos op bed
aanj zij bleken door kolendamp van een ka
chel, die beneden in een kamer stond, vergif
tigd te zijn. Zij zijn dadelijk per ziekenauto
naar het Juliana-ziekenhuis gebracht, waar de
vrouw in den loop van den dag is overleden.
De man en het kind zijn hersteld.
Zondagavond om half negen is door tot nu toe
onbekende oorzaak brand uitgebroken in de
woning van de familie J. Zwink, eigenaar de
heer P. Cazemier, te Lettelberd, gemeente Leek.
(Gr.) De bewoners, man, vrouw en zes kinderen,
die reeds allen te bed lagen, moesten in allerijl
het perceel verlaten. Van den inboedel kon niets
gered worden. De brandweer uit Leek, die spoe
dig ter plaatse was, kon niet verhinderen, dat
de woning tot den grond afbrandde. De schade
wordt door verzekering gedekt
De Zuider Hoenderclub te Tilburg organiseerde een nationale pluimveetentoonstel
ling ter gelegenheid van haar 12V2-jarig bestaan. Mevr. v. d- Mortel Houben, echt-
genoote van den wethouder, toont een van haar fraaie inzendingen aan het bestuur
Te Maarssen is thans de niéuwe hooge brug
over het Merwedekanaal voor het verkeer open
gesteld, waarmede de nabij gelegen lage draai
brug alsmede de draaibrug te Zuilen haar taak
beëindigd zien en binnenkort zullen worden
weggenomen, schrijft de K.N.A.C.
De bouw der nieuwe brug vloeit voort uit de
werken tot verbetering van den vaarweg van
Amsterdam naar den Boven-Rijn, ten behoeve
waarvan het Merwedekanaal aanzienlijk wordt
verbreed. Behalve voor het scheepvaartverkeer,
dat lastige obstakels ziet verdwijnen en voor het
plaatselijk verkeer, dat geen gesloten brug meer
zal vinden, doch daartegenover zich nu de hooge
opritten moet getroosten, is de nieuwe brug
echter in de naaste toekomst tijdelijk van groot
belang voor het doorgaande verkeer van Am
sterdam naar 's Hertogenbosch en verder.
Zooals bekend zal een geheel nieuwe weg Am
sterdam—Oudenrijn worden aangelegd, aanslui
tende aan den reeds gereed zijnden weg Ouden
rijnVianenZaltbommel'sHertogenbosch. Met
het gereedkomen van dezen nieuwen weg zullen
echter nog enkele jaren gemoeid zijn. Groote
spoed wordt echter betracht met het zuidelijke
gedeelte. O.m. zal op 27 December as. worden
aanbesteed het bouwen van een betonnen brug
over den Leidschen Rijn onder de gemeenten
Oudenrijn en Utrecht. Zoodra deze meest zui
delijke 7 kilometers van den nieuwen weg Am
sterdamOudenrijn zullen zijn voltooid kan al
het verkeer van Amsterdam naar het zuiden via
de nieuwe brug te Maarssen worden^afgeleid en
kan het dus de moeilijke traverse door de be
bouwde kom van Utrecht ontgaan.
De nieuwe brug, die een rjjbaanbreedte van
6 m. en vrijliggende rijwielpaden heeft, zal dus
tijdelijk een allerbelangrijkste functie gaan be-
kleeden voor het doorgaande verkeer.
i AMSTERDAM
ROUTE
AM5TERDAM-UTR£EHT
M£RW£DE KANAAL
L0ENERS100T
BISTAANDf WEG
adam-uzrecht
ro£xonsv6t wie
ADAM-UTBICHT
MAARS5CN
UTRECHT
roetortJT&t w&
NAAR ARNHEM
NIEUW KANAAL
VIANEN
I TOEKOMSTIGE WEG
jf NAAR HILVERSUM
BOVEN-RUN
BANDOENG, 5 December. (Aneta-A. N. P.) De
vier slachtoffers van de vliegramp van Zater
dag op het vliegveld Ander, werden des middags
in een gemeenschappelijk graf ter aarde besteld.
De plechtigheid, die met militaire eer geschiedde,
werd bijgewoond door den commandant 'van het
leger en vele andere militaire autoriteiten.
Verschillende sprekers voerden het woord,
waarbij ook de commandant der luchtvaartaf-
deeling, luitenant-koloneel van Oijen.
BANDOENG, 5 Dember. (Aneta-A. N. P.) Het
sportvliegtuig PK-SAD, een de Havilland Moth,
bestuurd door den chef van de afdeeling propa
ganda van de generaal motors te Batavia, den
heer J. Th. van Buuren, raakte boven Pengalen-
gan een hoogspanningskabel. De kabel brak hier
door, terwijl het vliegtuig neerstortte in het
Tjipanoendjang-meer.
De heer van Buuren werd gered door leden
van de Bandoengsche Yacht Club. Hij bleef
ongedeerd.
Het verongelukte toestel was het eigendom
van de Bandoengsche vliegclub.
Door het Luchtvaartbureau van het departe
ment van Verkeer en Waterstat wordt een on
derzoek naar de toedracht van het gebeurde in
gesteld.
Wrijf dezé krachtige zalf op keel, borst en rug.
Ze werkt als pappleister en door de genees
krachtige dampen, die U inademt. Verwijdert
congestie, vergemakkelijkt ademhaling en helpt
de meeste kou in één nacht.
De opbrengst van de collecte, welke Vrijdag
en Zaterdag in ons land is gehouden, zal
naar vandaag mocht worden verwacht de
400.000 gulden overschrijden. Met het vast
stellen van het juiste bedrag moet men tot het
einde van deze week geduld hebben.
Tot vanmorgen elf uur waren van 100 ge
meenten de opbrengsten bekend. Zij overschre
den een bedrag van 200.000 gulden en al zijn
hierbij ook de resultaten der collecte in de vijf
grootste steden, het feit, dat van nog 800 ge
meenten de resultaten moeten binnenkomen,
mag doen verwachten zoo deelde men ons
mede, dat er nog wel 200.000 zal bijkomen.
Daar althans wordt op gerekend.
Amsterdam offerde afgerond 50.000 (het
record tot op heden was de crisiscollecte in 1931
ƒ38.000), Rotterdam ƒ35.000, Den Haag ƒ25.000,
Utrecht ƒ12.000, Groningen ƒ10.000, Haarlem
7000, Arnhem 5000, kleinere plaatsen als b.v.
Hoogezand 1700, Enkhuizen ƒ1100, Baarn
1000, Middelburg 1400, Zierikzee 1600, Zeist
7 3300, Delft ƒ3500 enz.
De president van de arrondissements-recht-
bank te Amsterdam, mr. A. J. van Royen, heeft
uitspraak gedaan in zes korte gedingen, door de
spoorwegen en de Gooische Tram aanhangig
gemaakt tegen wilde autobusdjensten. Verboden
werden de dienst Amsterdam—Bussum van
Koch, de Grono-express (Amsterdam—Gronin
gen vv.), Stormvogels (AmsterdamIJmuiden),
N.V. Brilman (Amsterdam—Enschede), N.V. van
de Berge-Tielerrtan (Amsterdam—Apeldoorn)
en Avanti, (AmsterdamHaarlem).
Visschers uit Gilleleje (Nordseeland in Dene
marken) troffen Zondagmiddag ter hoogte van
Raagelejke een kleine, van een zeil voorziene
roeiboot aan, waarin zich twee Nederlandsche
zeelieden bevonden, die mededeelden, dat het
motorschip „Europa" uit Groningen vier mijlen
ten noorden van Kullen een krukas had ge
broken, waardoor het schip onbestuurbaar was
geworden. Beide mannen, die proviand bij zich
hadden, hadden getracht de kust te bereiken om
assistentie in te roepen. Zij hadden van des
nachts twee uur af geroeid en waren doodop
van vermoeidheid. De visschers brachten hen
naar Gelleleje, in den loop van den dag is de
„Europa" door eenige kotters uit laatstge
noemde plaats naar Kopenhagen gesleept en
daar veilig in de haven binnengebracht.
De „Europa" is een kustvaarder met een bruto
inhoud van 339 ton en behoort toe aan de
reederij T. Tammes te Groningen. Het schip,
dat zes opvarenden aan boord heeft en onder
commando staat van kapitein E. Smit, was op
weg van Liverpool naar Riga.
GRONINGEN. Geslaagd voor het doet. exa
men Nederlandsche taal en Letteren Mej. M.
Lauwers te Winschoten.
Z.H.Exc. de Bisschop van Haarlem heeft be-
noemd tot pastoor te Schipluiden den weleerw.
heer H. J. A. Theissen; tot rector te Noordwij-
kerhout (St. Mariagesticht) den weleerw. heer
Th. Lampe, thans kapelaan te Overveen.
Naar wij vernemen zal de zeereerw. heer J. M.
Lucassen, pastoor der St. Willibrordus buiten
de Veste te Amsterdam, zich na 1 Januari a.s.
om gezondheidsredenen in een rusthuis terug-
teekken.
