UIT DEN OMTREK
B.V.L.-bijeenkomst
te Hillegom
De luchtroovers van Hoitika
M.
c
I
fcschwf
niet/
Van Noord naar
Zuid
Het raadsel
HUI
Brandwonden
stoutenbeek-beverwijkI
van Kronstein
li®
DINSDAG 24 JANUARI 1939
Viering van het twintigjarig be
staan met onthulling van
een vaandel
Houdt vast aan God"
Beteekenis van het vaandel
Na 20 jaar
De burgemeester spreekt
Rede kap. Ettinger
BEVERWIJK
REIZEN IN CANADA
ZAANDAM
HEEMSTEDE
VOGELENZANG
IJMUIDEN
HINDERLIJK OPTREDEN
OP DE KENNEMERLAAN
ZANDVOORT
MAURICIALAAN 25-27 - OVERVEEN.
I Vrije bezichtiging van 14 tot 17 uur
VELSEN
Burgerlijke Stand
SINDELAR OVERLEDEN
Meest bekende Oostenrijksche
voetballer
JONGEN OMGEKOMEN
OP ÉLKE BUS EEN BON VOOR GESCHENKEN
ROMAN VAN A. HRUSCHKA
Om acht uur Maandagavond was de zaal van
Hotel Flora te Hllegom geheel gevuld met B. V.
L.-ers en belangstellenden. Op het podium be
vond zich achter een groot doek het nieuwe
vaandel dat onthuld zou worden, een geschenk
van de burgerij. Bij de bestuursleden van den
plaatselijken B. V. L. bevonden zich op het po
dium kolonel Eggink, lid van de Nat. Land
storm-Commissie en vertegenwoordiger van ge
neraal Duymaer van Twist, burgemeester O.
van Nispen tot Pannerden met echtge-
noote, de heer Rooijaards, voorzitter van
de gestelijke landstormcommissie Zuid.-Holl.
West, majoor Zaaier, kapt. Karres, veldaalrcoe-
zenier Ds. P. Bootsma, de weleerw. heeren ka
pelaans Ettinger, Bottelier en Langemeijer,
de heer Bontje van het Landstormcorps motor-
dienst, enz.
De voorzitter, de heer J. O. Vermeer, heette
allen welkom. Waar spr. van vele andere corpo
raties voorzitter is, noemde hij het een voor
recht, thans als voorzitter te fungeeren.
Dat de B. V. L. tot heden werkeloos bleef en
wel gedurende de 20 jaren van haar bestaan,
noemt spr. een zegen. Dat er binnen 24 uren
90.000 mannen klaar staan om onze goederen te
verdedigen, heeft preventief gewerkt.
Hillegom bezit een sterke afdeeling, maar toch
kan het nog beter en spr. spoort allen aan toe
te treden en zich te scharen achter het vaandel
van den B. V. L.
Daarna werd het Wilhelmus gezongen.
De voorzitter herdacht hierna het werk van
kap. Voortwist en sprak den wensch uit, dat
kap. Bottelier zich evengoed in de B. V. L.-com-
missie zou thuis voelen als zijn voorganger.
Een bijzonder welkomstwoord wijdde spr. aan
het dameszangkoor „Cantabile" en de leidster
mej. Agaath v. d. Meij.
Nadat het koor een paar liederen ten gehoore
had gebracht, werd het woord verleend aan
kapitein Karres, die over de
sprak. Wie „Vaandel" zegt, aldus spr., zegt „een
heid'.
Er bestaat verschil tusschen het afdeelings-
vaandel en het vaandel waaraan de officieren
him eed van trouw afleggen. Het afdeelingsvaan-
del wordt niet meegevoerd ten strijde. Het is
meer een symbool van trouwe verbondenheid
tusschen B. V. L. en burgerij.
Als de B. V. L. moet optreden schaart men
zich achter het Rijksvaandel.
Tot heden bestaat de gedachte, dat de B. V. L.
zich keert tegen twee fronten. Spr. acht het
echter voldoende dat de B. V. L. zich keert te
gen één front nJ. het front van import: den
import op Staatkundig terrein die kwam met de
leuze: gelijkheid, vrijheid en broederschap!
Daartegen keert zich de B. V. L. De B. V. L.
is altijd paraat.
Het vaandel vormt een band tusschen burgerij
en landstormers.
Men probeert van alle kanten onze jonge
mannen er van af te trekken en ze te dringen in
een andere richting, maar stoort u daaraan niet!
De voorzitter dankt kapt. Karres en geeft het
woord aan den heer van Egmond, den voorzitter
van het vaandel-comité.
De heer van Egmond verklaart hoe het komt,
dat pas na 20 jaar het vaandel er is. Dat het
er nu is. danken wij aan de rrtilde gaven der
inwoners en aan de stuwkracht van wethouder
Vermeer, 't Vaandel is een Hillegomsch vaandel,
hetgeen blijkt uit den Landstormer die er op
staat temidden van de bloeiende bollenvelden
en aan de kleurige bloemen aan weerskanten.
Wart dit beeld wil zeggen blijkt uit het onder
schrift „als het moet" en uit het bovenstuk, waar
men het Oranjehuis afgebeeld ziet met daarbo
ven een kroon. Ook is het wapen va» Hillegom
er te vinden.
Spr. hoopt, dat de B. V. L. steeds voor vrijheid
en recht zal vechten en tegen iedere revolutie
zich zal keeren. (Appl.)
Door Nelly van Rooden en Lucas van Egmond
werd het vaandel dan onthuld.
De voorzitter dankt den heer van Egmond.
Spr. had nooit kunnen denken, dat het zulk een
mooi vaandel zou worden.
De secretaris van de plaatselijke afdeeling, de
heer v. Rooden, hernieuwt daarna zijn belofte
van trouw en noodigt de B.V.L.-ers uit dit even
eens te doen. Allen voldeden aan dezen oproep.
De burgemeester wijst op de waarde van het
bezit van dit zinrijk en prachtig vaandel. Het
is een groote eer voor de B.V.L., dat de burgerij
zoo spontaan offerde voor dit vaandel, maar ook
brengt dit verplichtingen mee. De B.V.L. moet
steeds paraat zijn om onze vrijheid en rechten
te beschermen, het gezag steunen en bescher
men.
De voorzitter wees er op, dat het een eer is
voor den B.V.L. in Hillegom, om een van Nispen
tot Pannerden tot eere-voorzitter te hebben!
Nadat het koor wederom een „beurt" had ge
had, sprak ds. P. Bootsma, legeraalmoezenier.
Spr. bracht naar voren hoe hij reeds van 1918
af betrekkingen had met den B.V.L. en mede
behoorde tot de oudste groep van B.Vi.-ers, n.l.
het Friesch Nationaal Comité, dat direct was
opgetreden, toen de mogelijkheid van revolutie
in 1918 bestond.
Spr. bespreekt daarna uitvoerig de waarde
van. het bezit van een vrij Nederland en wijst in
verband hiermede op den vrijheidszin van Wil
lem van Oranje en hoe deze opkwam voor de
mijheid van alle burgers.
Na het dankwoord van den voorzitter en een
paar liederen van het koor sprak de heer van
Rooijen, voorzitter van de gewestelijke Land
stormcommissie Zuid-Holland-West. Spr. dankte
de bevolking voor het vaandel en sprak den
wensch uit, dat door het vaandel onder de bur
gerij en B.V.L. de eensgezindheid steeds beter
en hechter zal worden.
De voorzitter verklaarde, dat het geheele
vaandelcomité was opgeheven. Alleen de functie
van penningmeester blijft bestaan. Notaris Lod
der zal deze waarnemen, totdat er gelden genoeg
Lijeen zijn om een vaandelkast te koopen. Door
kolonel Eggink werd daarna aan de heeren
Popma en v. d. Drift een beker uitgereikt als
prijs behaald, resp. als koningschutter en
scherpschutter. De heeren v. d. Lans en de
Kaan ontvingen eveneens het brevet van ko
ningschutter en de heeren van Dijk en Alders
kregen het brevet als scherpschutter.
!V.i •J.i'.i".'.'.. 'uiMWlCT»
Het zeil was veel te stevig vastgemaakt en veel te sterk voor
zijn krachten. Wat erger was, de boot schoot nog steeds met
een flinke vaart door het water. Waar zou hij nu naar toe
gaan? Wacht, hij had een mes in! zijn zak. Hij: haalde het te
voorschijn en probeerde een snede in het zeil te maken en
de touwen door te snijden. Plotseling.... een hand, een greep
en.... Piet was zijn mes kwijt.
Hij werd nu benauwd van angst. De boot gleed maar verder
en verder. Hoe ver zou hij nu wel var» zijn geliefkoosd plekje
af zijn? Hij kroop als een worm onder een bloempot onder
het zeil rond. Plotseling hoorde hij den motor stoppen; de
boot botste ergens tegen aaneen minuut lang bleef het
stil
De B.V.L. heeft een mooi doel, aldus spr. Men
heeft onze vaderlandsche vrijheden te bescher
men! Maar dan moeten de leden beginnen bij
zichzelf en Godgeloovig zijn.
God is de Koning der schepping, Zijn Konink
lijke wil is de hoogste wet!
Daarom moet ieder lid van den B.V.L. daar
mede in overeenstemming handelen, leven en
werken, tot eer van God! Bewaar uw mannen
kracht en leef rein! Doet alles „voor God". Dat
is uw uitgangspunt! Alle gezag komt van God
dus dient het gezag, omdat het komt van God.
In het eerbiedigen van Gods gezag moet gij
B.V.L.-ers voorgaan, de Godserkenning doen
doordringen bij anderen.
Als gij niet medewerkt en medebouwt aan de
Godserkenning, zullen anderen bouwen voor re
volutie en Godsontkenning. Neen, gij zijt niet
tot werkeloosheid gedoemd! Er is overvloed van
werk!
Als er orde en tucht heerscht in de gezinnen,
zai er ook orde zijn in den staat. Ordelijke huis
gezinnen brengen goede staatsburgers voort. Het
gezag der ouders heeft echter ontzaglijk veel ge
leden. De opstandigheid der kinderen is heel erg
groot geworden en het respect voor de ouders is
bij velen gedaald beneden het nulpunt. Begrijpt
goed, dat het meer dan tijd wordt om te breken
met een Godloos leven.
Uw schild en uw betrouwen zij God alleen
Houdt u vast aan God in uw eigen leven en in
uw omgeving: Door samen dit devies hoog te
houden „Houdt vast aan God", vormt gij een
leger, een Godsleger. Het is noodzakelijk, dat
allen, die in God gelooven, naast elkaar gaan
staan in dezen tijd.
Na een dankwoord van den voorzitter werd
deze prachtige en schitterend geslaagde bijeen
komst gesloten met het zesde vers van het Wil
helmus.
Het was zeer jammer, dat zoo weinig leden
en belangstellenden gehoor hebben gegeven aan
de uitnoodigin! van de Nederl. Reisvereeniging
voor Katholieken, tot bijwoning van den club
avond, welke gisteren in het K. S. A.-gebouw is
gehouden.
Lezingen, vooral geïllustreerde lezingen, zijn
altijd interessant en leerzaam, maar dit geldt
wel in zeer bijzondere mate voor de film van
de „Canadian Pacific", welke gisterenavond
vertoond werd met een toelichtend woord van
den vertegenwoordiger dezer groote verkeers-
maatschappij.
De film bevat schitterende opnamen van dit
prachtige land, met zijn prachtige en grooten-
deels ongerepte natuur, waar voor den sportieven
tourist ongekende mogelijkheden verborgen lig
gen.
Naast deze aantrekkelijkheden geeft de film
een buitengewoon interessant beeld van de
enormen hoütproductie, waarvan het transport
langs de rivieren met hun stroomversnellingen
en grootsche watervallen een boeiend onderdeel
vormt.
De aanwezigen hebben alles met onverdeelde
aandacht gevolgd. Een reisje door Canada moge
dan al voor de meeste te kostbaar zijn, in den
geest heeft men een prachtige tocht gemaakt,
waarvan volop genoten werd.
In dit opzicht was deze avond volledig ge
slaagd
Snijwonden. Ontvellingen
UROL. geneest zonder Htteekena
Doos 30 en 60 ct. Bij Apothekers en Drogisten.
Een mooi succes. Op het groote Vischcon-
cours, uitgeschreven door de vrijstaande Henge-
laarsvereenigingen, behaalde de Heemsteedsche
Vischclub „de Dageraad" niet alleen de wissel-
prijs, een fraaien wisselbeker, doch ook een be
ker voor het hoogste aantal, terwijl 'de heer J.
Bank ook nog veroverde de medaille voor het
persoonlijk grootste aantal. Hij was de held van
den dag.
Veertien vereenigingen streden mee, zoodat
deze uitslag succesvol is.
Tooneeluitvoering. Zondagavond gaven de
St. Jozef Gezellen in het Vereenigingsgebouw
alhier, een tooneeluitvoering bij gelegenheid
van de viering van hun jaarfeest. Opgevoerd
werd „Mijnheer Klaproos", klucht in drie be
drijven van Gerard Nielen. Zoowel de regis
seur als de spelers kunnen met voldoening te
rugzien op de uitvoering van deze dolle klucht.
Zij zijn er uitstekend in geslaagd door deze uit
voering de stampvolle zaal een vroolijke avond
te bezorgen. Er is gebulderd van 't lachen.
Vooral Mijnheer Klaproos, speelde zijn rol voor
treffelijk en had het stuk zoo goed ingestu
deerd, dat hij tevens zijn medespelers nog kon
souffleeren, alsrdit een enkele keer noodig was.
Na afloop kregen de spelers een dankbaar
applaus, terwijl de vice-praeses hun dank zeg
de voor de goede uitvoering. Tenslotte deed de
vice-praeses nog een beroep op de aanwezigen
om het werk der Gezellenvereeniging te blij
ven steunen.
De avond werd besloten met een dansje met
muzikale medewerking van duo Kieft.
Den laatsten tijd werden herhaaldelijk
klachten geuit over het hinderlijke optreden
van opgeschoten jongelieden, des avonds langs
de Kennemerlaan. Omwonenden en vooral ook
de winkeliers hadden daar dikwijls heel veel
last van, terwijl het verder voor de voorbijgan
gers nu niet bepaald een genoegen was, om
de Kennemerlaan te passeeren.
Het gemeentebestuur heeft thans aanleiding
gevonden om maatregelen tegen dit hinderlijk
optreden te nemen.
Het heeft n.l. besloten om, gelet op het be
paalde in art. 141a der algemeene politie-ver-
ordening te besluiten:
het gedeelte van de Kennemerlaan, gelegen
tusschen het Kennemerplein en de Julianakade,
aan te wijzen als weg, waarop het van 19 tot 23
uur verboden is zich op voor omwonenden ot
voor het verkeer hinderlijke wijze gedurende
eenigen tijd achtereen op dezelfde of nagenoeg
dezelfde plaats op te houden.
St. Caecilia Dezer dagen heeft de R.K.
Mannenzangvereniging St. Caecilia, directeur
Joh. Kroese, een feestavond aangeboden aan de
leden en donateurs (trices) met de medewerking
van de familie Hofman.
De voorzitter, de heer C. Valk, opende met
een toepasselijk woord en verzocht de jonge
mannen om dit koor te komen versterken.
De zaal was tot de uiterste hoeken bezet.
Jammer was het, dat enkele jongelui wat luid
ruchtig waren onder het zingen, wat erg hin
derlijk was.
Het koor zong onder de bezielende leiding van
zijn eminenten directeur voor de pauze een
drietal liederen, welke goed werden uitgevoerd.
Na de pauze ging het nog beter en kregen wij
ten gehoore: „De Nacht" (Schubert); „Om
hoog" (Boedijn) en als laatste nummer „Ha
rolds Bruid" (Fred. Roesfce). Dit werk stelt
hooge eischen en is moeilijk, temeer daar het
koor maar veertig zangers telt. Het werd keu
rig gezongen en tot een goed einde gebracht.
De clou van dezen feestavond was het optre
den van de fam. Hofman, met de leuke be
schaafde voordrachten en liederen.
Tevens vermelden wij nog het optreden vati
een jongen amateurzanger, die met een goed
geschoolde tenorstem eenige liederen ten beste
gaf. Met een verloting liep deze mooie, pret
tige en kunstzinnige avond ten einde.
Dat liep nog goed af Maandagmorgen is
een vracht-auto, afkomstig uit Assendelft, tegen
de brugleuning van de hulpbrug bij de nieuwe
Jaap Haversluis aan den Westzanerdijk gereden.
Na 12 M. leuning en 4 M. brugdek vernield te
hebben, bleef de wagen na krachtig remmen
van den bestuurder juist boven den afgrond
hangen.-De vrachtauto werd gering beschadigd.
Het verkeer ondervond stagnatie.
^Aanrijding Maandagmorgen vond op den
heek Westzijde—Stationsstraat een aanrijding-
plaats tusschen een luxe- en een bestelauto. Met
beschadigde bumper en koplampen moest de
luxe-auto het loodje, leggen. De verkeerspolitie
onderzocht de schuldvraag. Persoonlijke onge
lukken deden zich niet voor.
Muziekkapel „Zandvoort" De muziekkapel
Zandvoort gaf Zaterdagavond een uitvoering
onder leiding van Reijnier van 't Hoff in Groot
Badhuis. De tooneelvereeniging „De Schakel"
verleende haar medewerking met het stuk
„Mil'ionnair tegen wil en dank" en gaf hier
mede voor de tweede maal een reprise met
niet minder succes dan de beide vorige keeren.
De muziekkapel begon met den marsch Au
Pays de la Meuse van P, J. West, welke in een
strak tempo en zonder fouten werd uitgevoerd.
De ouverture La Reine Maud van Louis Boyer
werd gevoelvol en onberispelijk uitgevoerd. Ook
de overige nummers een Fantasie Humo-
restique en Coquillicots et Bluets als wals
oogstten veel app'aus, terwijl geëindigd werd
met C'est le Moment van Eenhaes. Deze vijf
nummers achter elkander was wel een gewel
dige prestatie en een korte pauze van eenige
minuten ware voor de spelers zeker wel pretti
ger geweest. Na de opvoering van het toone-el-
stuk, dat weer een daverend succes werd, wer
den nog een tweetal nummers uitgevoerd, ter
wijl wederom besloten werd met een fikschen
marsch.
Feestavond n hef patronaat Voor de pa
rochie St. Agatha is het Zondag een belang
rijke dag geweest op het gebied van het jeugd
werk. Des morgens werd een algemeene H. Com
munie gehouden door de St Jozefgezellen en
de Kruisvaarders, terwijl des avonds in het
Lof de installatie plaats vond van de nieuwe
lingen voor de Kruisvaart. Na de zegening van
de emblemen en het .uitspreken van de gebrui
kelijke formules, hield de directeur, kapelaan
j, A. M. ten Hengel een toespraak tot' de jon
gens. Des avonds te half negen was er een
feestavond in het patronaat, die geopend werd
door kapelaan ten Hengel, waaraan was voor
afgegaan het zingen van het Kolpingslied. Hier
na werd opgevoerd Jopie als standbeeld, waar-
7 MIN. GAANS VAN HET STOOPPLEIN
MODELHUIZEN
rjtrAt
om hartelijk werd gelachen en dat zeer aardig
werd vertolkt. Hierna vond de plechtige in
stallatie van de aspirant Jozefgezellen plaats.
Door kapelaan Th. Drost van Overveen werd
hierna een propagandarede gehouden, waarin
vooral de beteekenis van de St. Jozefgezellen-
vereeniging werd uiteengezet en hoe belangrijk
deze instelling is in den tegsnwoordigen. tijd.
Na de pauze voerde een kruisvaarder nog ten
tooneel „Piet heeft een baantje", hetgeen hem
heel aardig af ging. Tot slot werd opgevoerd
het vroolijke spel in een bedrijf „Corruptie".
Geboren: A. Kortingde Klerk, d.; J. M.
Fijen—Peters, z.; A. •Verver—Tervoort, z.; J.
HuigenKleinman, z.; W. C. BalmJongene
lis, d.; G. L. Scholten*—Kupers, d.; S. J. E.
van Gooivan Polanen, z.; J. IsraëlMant je,
z.; S. E. van AckerMartineau, z.; L. Schoen-
Flink, z.
Overleden: J. Visscher, 73 j., weduwnaar van
M, Zwart, Egmond aan Zee; W. F. Bijvoet.
76 j., echtgen. van B. M. Rüfer, Bred.weg 19,
Santpoortf A. Bakken 75 j„ we'df.' van A. C.
Bakker, Zeeweg 173, IJmuiden; A. E. Goukes,
71 j., echtgen. van D. Peereboom, Terrasweg 29
Ondertrouwd: A. Tervoort en A. M. S. van
Acker; J. A. Rijntjes en C. Knap; E. Snel en
G. Verkooijen; K. Schriever en S. Rijvordt; J.
Zwaan en G. Groen; P. J. Bunschoten en A
van Vliet; P. C. van Leeuwen en L. van der
Steen; N. Hartendorp en G. van Tunen; F. van
Croonenborg en M. van Wierzen.
Gehuwd: B. Smit en G. M. J. Heiligenberg;
L. Beusenberg en M. de Vries; P. Plokker en
L. H. Lengton.
In den ouderdom van 36 jaren is in den
nacht van Zondag op Maandag de bekende
voetbalspeler Matthias Sindelar overleden.
Sindelar is de meest bekende speler, dien
het vroegere Oostenrijk heeft opgeleverd. In
het wonderteam van wijlen Hugo Meisl gold
hij als de beste midvoor van Europa-
Ruim vijftig maal heeft hij in het Oosten
rijksche elftal gespeeld. Ook in Nederland
heeft men enkele malen van zijn weergaloos
spel kunnen genieten.
Maandagavond begaf het acht-jarig zoontje
van de familie Van Wijk te Leidschendam zich,
nadat hy het gebouw van de Chr. Jeugdzang-
vereeniging had verlaten, op een der deuren
van de schutsluis.
Toen de jongen om half acht nog niet was
thuisgekomen, ging men op onderzoek uit, doch
zonder resultaat, totdat men vernam, dat de
jongen zich op de sluis had bevonden. Men
ging in de kolk dreggen en haalde na eenigen
tijd den vermisten jongen op.
Men heeft nog kunstmatige ademhaling toe
gepast, doch zonder resultaat. Een geneesheer
constateerde den dood.
Het stoffelijk overschot is naar de ouderlijke
woning overgebracht.
(Van een specialen medewerker)
Helaas, hoe graag had ik uw nieuwsgierigheid
ten volle willen bevredigen door te vertellen
over iets wat ieder jaar duizenden opnieuw
boeit, over spannende avonturen en wederwaar
digheden, opgedaan op de Rallye naar Montc
Carlo. Echter, er waren geen sensatie en geen
„thrillers".
Amsterdam ontwaakte Vrijdagmorgen toen de
deelnemers zich reeds in de vroegte gereed
maakten voor het auto-avontuur. Halfdonker en
druilerig in de morgenschemering lag het
Amstelhotel, de startplaats, zich te spiegelen in
het water.
Om kwart voor acht werden wy losgelaten na
de gebruikelijke formaliteiten vervuld te hebben
en gingen de eerste etappe naar Venlo welge
moed in. U heeft zeker wel eens van Amsterdam
naar Venlo gereden, of van Venlo naar Brussel?
't Is dat men toch ergens moet beginnen en
dat er nog andere startplaatsen zijn anders...-
enfin u voelt de moeiiykheid reeds.
Over deze trajecten dus géén woord. Van
Brussel naar Reims niets bijzonders. Van Reims
naar Dijon niets bijzonders. Van Dyon naar
Lyon evenmin en zoo gaat u ongeveer door tot
Monte Carlo.
Neen, opsnijden is het niet, het is helaas de
waarheid. Onze Opel deed het te goed en het
weer, al goot hqj; pijpestelen, heeft in dit opzicht
ook niet medegewerkt om lange verhalen te kun
nen opdisschen. Verder zal het u wel niet inte
resseeren, dat een Zuidwester storm letterlijk
dóór onzen wagen gierde, die giert ook wel eens
door uw eigen huis, is niet?
Vijftig kilometer voor Lyon gelukkig een
kleine afwisseling in het lange en eentonige
nachttraject. Een wagen was n.l. van den weg
geraakt en stak zijn neus de lucht, in, zyn
stalen buik rustte op een grindhoop. Er was geen
beweging in te krijgen. Al gauw stonden er
echter drie, vier rallyewagens aan den kant
om te helpen. We staken alle handen uit de
mouwen en met behulp van enkele crics kwamen
de vier wielen weer normaal op den grond
terecht.
Allen gingen weer den donkeren nacht in.
turend over de glimmende wegen en zoekend
naar ver van den weg staande richtingsborden.
Lang, recht en soms golvend strekken zich
Frankrijks wegen uit. Dan is het alsof er geen
stad of menschen meer bestaan. Niemand en
niets, zelfs geen rallyewagen zijn soms uren
achter elkaar te zien. Men moet dan de erva
ring en de wegzekerheid achter den rug heb
ben om het sterke gevoel van te zijn verdwaald
te verdrijven. En als men dan in de verte een
rood achterlichtje ontwaart gaat alle onzeker
heid die er nog mocht bestaan op den loop en
is men blij als men dan bij elkaar kan blijven
„klitten".' Daar echter aanhoudeiyk misgereden
wordt, is dit klitten zeer gevaarlijk en rydt de
een soms klakloos den ander na, met het be
kende onaangename gevolg en zenuwsloopend
gerees om verloren tijd weer in te halen. Want
in Frankrijk zyn de wegen zoo lang en zonder
eenige aanduiding, dat men er al gauw 10 a 20
K.M. op heeft zitten vóórdat de vergissing be
merkt wordt. Voor een kleinen wagen is het dan
zeer moeilijk het vereischte gemiddelde van 50
K.M. te halen.
En zoo reden we (klitten deden we natuurlijk
niet) door deze voor ons vreemde contreien.
Snel en zeker draaide de motor zijn rondjes,
langzaam en onzeker werkte de ruitenwisscher.
die af en toe kuren vertoonde. Als deze het niet
meer deed, zoo redeneerden we, komen we onher-
roepeiyk te laat aan de controles.'Het temp0
werd opgevoerd ook al omdat, oh ramp,
accu medeplichtig werd en onze lichten steódS
slechter werden. We hadden nog zeker 8 uren
in donker te rijden, dat moest hij volhouden,
want een reserve hadden we niet. Op alles werd
gespaard, de bermlamp mocht niet meer aan.
richtingaanwijzers überhaupt niet meer en be
halve de groote lichten werden de mistruiten en
het zoeklicht slechts hoogstnoodzakelijk ge"
bruikt. Het mocht niet erg veel baten. Steeds
minder en minder boorden zich de lichten doof
de regenvlagen heen, wat het rijden nog moei
lijker maakte. We spraken niet meer, tuurden
en tuurden, ieder risico van misrijden uitsluitend,
steeds ruiten poetsend om de ruitenwisscherS
niet te gebruiken. We hadden geen voorsprong,
dus moesten het gemiddelde van 50 K.M. koste
wat het kost halen. Voor een nieuwen accu kon
niet meer gezorgd worden, er was tevens geen
garage te bekennen zoolang als we reeds me'1
het euvel reden.
De ware Rallyesfeer was er ten volle, zouden
we het halen?
Toen plotseling een opflikkering en we hadden
weer het beste licht dat we konden wenschen!
Weg sfeer, weg spanning!
Zoo kwamen we veilig en wel door den nacht
heen, bereikten Grenoble zonder vertraging etl
gingen de laatste etappe in.
Deze is in 5 sectoren verdeeld en bestaat uit
zwaar bergterrein, waar evenals de vorige
trajecten met 'n gemiddelde van 50 K.M. gereden
moest worden. Hier was het voor ons geen
kwestie van gaspedaal indrukken, doch zuivere
rykunst mijner tochtgenooten.
23
Ilse werd zenuwachtig; zy richtte zich driftig
op, keek de graaf met groote oogen aan:
U zegt dat öp zoo'n eigenaardigen toon
alsofmaar neen, dat kan niet mogeiyk
zyn
Wil je niet antwoorden op mijn vraag?
O zeker, in den beginne vond ik het wel
een beetje vreemd, maar ik zei by mezelf, dat
Mare bepaalde redenen moest hebben om te
zwqgen en later meende ik ze te raden.
Wel?
Ik zal het u later zeggen. Wil voor 't
oogenblik doorgaan met vragen, het komt my
noodzakeiyk voor, eerst datgene ter sprake te
brengen, wat u zelf op het hart ligt, vader.
Je hebt gelijk, voordat we verder gaan
moet de basis van onze toekomstige actie duide-
ïyk vastgesteld worden. En nu kleine Ilse je
wilt Mare niet loslaten, omdat je niet aan zyn
schuld gelooft. Maar stel je thans In geweten
deze vraag: Zou Je Hef de voor hem standhou
den, in geval je tot overtuiging kwam, dat hy
niet onschuldig was?
Ilse werd bleek.
Vaderwat een vraag. En nog wel uit uw
mond. U wilt toch niet zeggen, dat u, zyn eigen
vader, die hem toch door en door kent, hem
voor schuldig houdt? stamelde zy, geheel buiten
zichzelf.
Laten we bij mijn vraag blijven. Denk na,
en antwoord mij dan, zonder vrees of schaamte.
Ilse streek met de hand over haar voorhoofd.
Het stormde in haar.
Zy spande zich in om het kluwen van haar
gedachten té ontwarren.
Ik heb, antwoordde zy eindeiyk, nooit
nagedacht over dat geval, omdat ik dat eenvou
dig als onmogelijk besch«twde, maar zelfs in
dien het zoo was.... ik geloof dat zelfs daar
voor echte liefde niet zou zwichten. Liefde is
ook medelijden en begrip. Ze zoekt niet zichzelf,
ze verdraagt, ze vertrouwt en vergeeft. Ze zou
naar verschoonende omstandigheden zoeken en
ze ook vinden. En zeker zou zy dan haar levens
taak er in zien, een ongelukkige, die alleen in
'n opwelling van hevige passie de daad kon
hebben gepleegd, te troosten en te steunen.
De oogen van den graaf waren vochtig ge
worden.
En tot die grootheid zou mijn zonnestraal
tje zich kunnen opwerken?
Van grootheid mag hier geen sprake zijn
Myn liefde voor Marc is echte liefde. Dus.
Dan moet je sterk zyn Ilse, want myn
vraag was geen gepraat in de ruimte. Marc is
werkeiyk de moordenaar van zyn stiefmoeder.
Ik, zijn vader, weet het, en ik moest het je zeg
gen, om Mare teleurstellingen te besparen. Ga
zelf eens na: als ik om je huweiyk met Mare
mogelijk te maken je vader zeg zooals dat in
mijn plan ligt dat ikzelf de moordenaar ben
wat kan die valsche bekentenis eigeniyk baten?
Ik ga uit van de veronderstelling, dat Mare je
eenmaal de waarheid zou zeggen, en van de
tweede veronderstelling, dat die bekentenis een
doodelijke slag voor je liefde zou zijn
Ilse streek weer met de hand over haar voor
hoofd.
Dat alles klinkt zeer vreemd, vader. En
ik ben het nog niet daarmee eens! Spreekt u
met volkomen zekerheid?
Helaas! ja! Als er nog maar de minste
twijfel overbleefMaar Ilse, oordeel zelf. Ik
ging dien nacht mijn vrouw opzoeken, om een
kort onderhoud met haar te hebben. Toen ik de
kamer, die tusschen haar vertrekken en de
mijne gelegen was, binnentrad, meende ik, in
haar boudoir een zacht geluid van stemmen te
hooren. De deur van die kamer was gesloten en
het duurde een poosje voordat Sabine mij bin
nenliet. Ik vond haar alleen. Wat ik haar te
zeggen had, vorderde slechts eenige minuten.
Zij gaf voor, zeer moe te zijn, en verschoof alles,
wat niet heel dringend was, tot den volgenden
dag. Ik keerde dus spoedig terug naar myn
appartement en hoorde nog, dat ze achter my
de deur van het boudoir sloot. Ik was dien avond
zeer opgewonden en liep zenuwachtig heen en
weer, totdat ik ongeveer een half uur later, in
de gang eenig rumoer meende te hooren.
Ik sloop de kamer uit. Er brandde geen licht
meer in de gang, maar het licht der maan drong
flauw door het gothisehe raam. By dat schynsel
zag ik Marc met alle teekenen van ontsteltenis
en schrik yiings het boudoir van mijn vrouw
verlaten en langs de achtertrap verdwijnen.
Ik moest weten, wat die scène beteekende, en
liep naar het boudoir. Déér brandde nog licht,
en de deur stond op een kier. En ik zag Sabine,
met het dolkmes in de borst, in haar bloed lig
gen. Ziij was reeds dood. Maar ik was onmid
dellijk overtuigd, dat alleen Marc, die haar
altijd vinnigen haat had toegedragen, de moor
denaar kon zyn
Terwijl de graaf dit alles zei, was Use's ge
zicht opgehelderd, Instede van nog meer te be
trekken.
Dat is geen bewijs voor Marc's schuld,
sprak zij nadenkend. Eerder het tegendeel. Mare
heeft mijn vader die historie van zqn vlucht
langs de achtertrap ronduit bekend. Die vlucht
en zijn hevige ontsteltenis waren het gevolg van
hetgeen hij gezien had. Toevallig waarschijn-
ïyk in het voorbygaan had" hy den op zijn
stiefmoeder gepleegden moord ontdekt..,.
Maar hoe kwam hy 's nachts voorby 't
boudoir van Sabine, en waarom maakte hy niet
onmiddeliyk alarm?
Dat hebt u óók niet gedaan, vader!
Ik? Natuuriyk maakte ik geen alarm,
omdat ik Mare wilde sparen. Trouwens, ik stond
daar als verpletterd, was niet in staat om zoo
maar eenig besluit te nemen. Ik moest toch eerst
nadenken over wat ik kon zeggen, zonder Mare
te bezwaren. In den loop van den nacht kwam
ik tot de overtuiging, dat ik niet beter kon doen
dan anderen de ontdekking van den moord over
te laten, en dan later, om Mare te dekken, te
zeggen, dat hij van middernacht tot twee uur by
my was geweest. Tegenover de justitie beves
tigde Marc die verklaring met verbazende
natuurlijkheid, alsof het de zuivere waarheid
was. Deze omstandigheden doet mij nog vaster
aan zyn schuld gelooven
En toch is hij onschuldig! Juist hetgeen
ik thans van u vernomen heb, maakt mijn over
tuiging op dat punt nog sterker. Wat Mare op
dat oogenblik bij zijn stiefmoeder wilde, weet
natuurlijk hy alleen. Maar dat hy overigens
handelde zooals u, en met eenzelfde doel, be-
gryp ik nu volkomen. U wilde hem sparen, om
dat u hem voor den moordenaar hield, en van
zijn kant en om dezelfde reden wilde hij u
sparen.
Graaf Klemens sprong op.
Wat zeg je daar, Ilse? vroeg hy ruw. Hoe
kun je op het idee komen, dat Marc my houdt
voor den moordenaar van myn vrouw? Onzin!
Hoe kan dat mogelijk zijn?
Ik weet niet, op welke redenen dat ver
moeden berustte, want nooit heeft hy iemand 'n
woord daar van gezegd. Maar van den beginne
af hadden wy, dat wil zeggen: Dr. Turba en
ik, den indruk dat zyn diepe neerslachtig
heid, zyn somber zwijgen geen andere oorzaak
konden hebben.
Turba? Je hebt dus met hem over die din
gen gesproken?
Heel dikwyis. Wü werken samen om mijn
vader het bewys te leveren van Marc's on
schuld, waarvan we beiden diep en onwrikbaar
overtuigd zyn.
En beiden hield jullie my voor den schul
dige?
Ja, antwoordde Ilse openhartig. Allerlei
byzonderheden versterkten ons aanvankelijk in
die meening. Maar reeds by onze eerste kennis
making verdween die verdenking onmiddellijk
en ik zei bij mij zelf: Alles moet heel anders
toegegaan zijn dan Mare en wy vermoeden.
De graaf was teruggevallen in zijn stoel en
had zich het gezicht met de handen bedekt.
O, Ilse, welke afgronden doe je om mij
heen gapen! kermde hy.
Ilse knielde neer voor den ouden man, nam
zijn handen in de hare, keek met een weemoedig
lachje tot hem op.
Vader, sprak zij, waarom die smart? Zegen
liever dit uur.
Ik begrijp je niet
Hebt u thans niet het onweerlegbaar be
wys van Marc's onschuld?
Ik?
Ja, u en wy allen. Want uit de omstan
digheid, dat Marc u een jaar lang voor den
dader hield en dat u dezelfde verdenking tegen
hem hebt gevoed, blijkt toch duideiyk genoeg,
dat geen van u beiden iets met de misdaad te
maken heeft en dat slechts een samenloop van
ongelukkige omstandigheden die wederzydsche
vermoedens deed ontstaan.
Ja, dat is waarO, Zonnestraaltje weik
een last heb je van myn gemoed getild!
.(Wordt vervolgd.)
