ACHTER DE KRIB
'MKERTJE"M*
Het Palestijnsche probleem
vraagt weer aandacht
Merkwaardige
feiten te Cairo
Het werkkamp „Drakenburg"
1
i
Een statenbond als
oplossing?
3 broertjes en 2 zusjes waren héél erg verkouden,
Buitenlandsch overzicht
HOE HET GROEIDE
Kerkelijk leven
DINSDAG 24 JANUARI 1939
Een gesCj'ed„Jiiks
en die bewijstdat een
Op rijksveldwachter
geschoten
Tot drie jaar met aftrek van
voorarrest veroordeeld
LIMBURGSCHE MIJNEN
IN 1938
Aantal arbeiders steeg, productie
daalde
REGEN DOET MAASWATER
WASSEN
Drama in Nijmeegsch
woonwagenkamp
Dader, die revolver leegschoot, tot
1 jaar veroordeeld
Prauw omgeslagen
Vijf vrouwen verdronken
De „Nandoe" vertrokken
Ongeveer honderd jongelui leeren
daar de vreugde van den
arbeid kennen
Ter opening gereed
Het kamp betrokken
DUBBEL WOONHUIS IN
ASCH GELEGD
DE OVERPLAATSINGEN BIJ
PHILIPS
BENOEMINGEN
In het Aartsbisdom
Men herinnert zich het alarm-mani
fest der negen groote liberaal-den-
kende kopstukken, dat eind vorig
Jaar werd gepubliceerd en een beroep deed,
°P de regeering om terug te keeren van de
dwalingen haars weegs en weer de voor ons
'and zoo heilloos gebleken aanpassingspoli
tiek te gaan toepassen. Indien de regeering
doof zou blijven voor dezen „harte-kreet"
van de „captains of commerce and indus
try", dan zou ons land wis en zeker zijn
ondergang tegemoet gaan. Zij wilden een
ais een bus sluitende begrooting, waarin
desnoods het tegenwoordige geslacht terwille
van het komende zou moeten worden in
geblikt in den allerminst verschen staat,
daarin het verkeert. Zij wilden, volgens
Oud-Hollandsche wijsheid, de tering naar
de nering zetten, ook als er niet voldoende
bering is om dat met lijfs- en levensbehoud
te doen. De negen oude mannen droomden
hardop een orthodox liberalen droom, waar-
bi het geld de alles overheerschende rol
'Peelde en de noodlijdende mensch van
vandaag, zij het ook met bloedend hart,
geslachtofferd moest worden op het altaar
van het Gouden Kalf. Het was een triest
'tuk, dit manifest, te triester naarmate de
bamen van de onderteekenaars een meer
hekenden klank in den lande hadden. Het
Verkondigde een meening, die door de on-
afwendbaar totaal gewijzigde omstandig
heden gelukkig in steeds grootere en bree-
Öere kringen, zoowel binnen als buiten onze
grenzen, verworpen wordt als een volkomen
overwonnen standpunt. Dit manifest der
begen aan de regeering lokte dan ook een
tegenmanifest uit van niet minder weten
schappelijke en ervaren, maar meer realis
tische economen en sociologen, die boven
dien de waarde van den mensch stelden
hoven die van het geld. Voor het groote
Publiek werd door dit tegenmanifest de
dreigende Cassandra-voorspelling van „the
hig nine" op gezonde en verantwoorde wijze
geneutraliseerd, maar op de ongeluksprofe
ten zelf had het niet den minsten invloed.
Verschillenden der onderteekenaren van het
Eerste manifest hebben sindsdien in het
Openbaar uitlatingen gedaan, die bewezen,
dat zij op hun goudstuk stokstijf zijn blij
ven staan. Zoo heeft de voorzitter van den
frijverheidsraad, de heer C. J. P. Zaalberg,
onlangs een nieuwjaarsrede gehouden,
Waarin de oude liberale Adam in al zijn
beschamende naaktheid zich te kijk zette.
In het streven naar ordening ziet de heer
Zaalberg slechts een poging om de be-
heersmacht over de productiemidde
len van de ondernemers over te brengen
baar wat men de gemeenschap noemt en
'ederen crisismaatregel ziet hij als een
bieuwe schrede op den weg naar de socia-
liseering van de productiemiddelen. De
ordening echter zooals die door de regee
ring wordt voorgestaan beoogt slechts te
Verhinderen, dat ondernemers hun be-
heersmacht over de productiemiddelen
'Uilen misbruiken ten voordeele van zich
'elf en ten koste van de gemeenschap. Zij
'egt die ordening niet dictatoriaal eenzij
dig op, maar hecht er slechts haar fiat en
'anctie aan, wanneer deze van onderop uit
het bedrijfsleven zelf opkomt. Niet een
'ocialiseering van de productiemiddelen is
het doel der ordening, maar wel een socia-
hseering van de mentaliteit van allen, die
'h het bedrijfsleven een rol van beteekenis
'Pelen en moeten beseffen, dat zij niet al-
'een zichzelf, maar elkander, te zamen de
gemeenschap vormend, hebben te dienen
Vrijwillig en uit overtuiging, niet in strijd,
blaar door onderling overleg en samenwer
king. De heer Zaalberg was wel zoo vrien
delijk, evenals zijn mede-onderteekenaars
Van het manifest der negen, de heeren
Gottfried Crone en Fentener van Vlissin-
gen, te erkennen, dat ons land in geestelijke
krachten en stoffelijke welvaart, in ge
meenschapszin en in vrijheid van gedach-
tenuiting en van maatschappelijk leven op
'eder gebied nog steeds tot de meest be
voorrechte behoort, maar deze waardeering
ging vergezeld van zooveel „maren", dat
dien zich afvraagt, wat er eigenlijk prac-
i'sch van overblijft.
Het vervulde hem met leed, dat ook
Nederland zich aan de zijde van de
ophoogers der douanemuren heeft
geschaard, terwijl hij eigenlijk blij had
bloeten zijn, dat de regeering eindelijk
maatregelen heeft genomen om te verhin
deren, dat ons de weinige kaas van het
brood wordt gegeten. Vrijhandel is schoon
®b biedt voor de economische welvaart der
Gereld waarschijnlijk de beste kansen, maar
het vrijhandelsprincipe is vandaag den dag
een even steriele en gevaarlijke illusie ge
worden als de ontwapeningsgedachte en de
^olkenbondsdroom. Een verwoed en zeker
met minder principieel vrijhandelaar als
Exc. minister Colijn heeft dat ingezien,
maar het doet den heer Zaalberg leed, dat
®bs land niet een economisch weerloos
e'land is gebleven temidden van de bran
dende baren van ten allen kant genomen
bi'otectionnistische maatregelen. Hij doet on
geveer als de man, die bij zijn brandend huis
Wanen schreit om de waterschade, welke
door de brandweer moet worden aange-
Wcht, in plaats van zich erover te verheu-
geb, dat er nog een en ander behouden
Wordt en overeind blijft staan. Van econo
mische plannen maken moet deze doorge
winterde vuurvaste liberaal natuurlijk niets
hebben en hij verklaarde dan ook, dat het
Man-Westhoff elementen bevat, die voor de
'bdustrieele en agrarische ontwikkeling van
°bs land fataal zijn. Het in cultuur bren-
gen. aldus vreesde deze industrie-man, van
g'Pnden, waarvan met groote waarschijn-
'iikheid verwacht moet worden, dat zij niet
Whdabel zijn, is het scheppen van verlies
vannen. De begrippen rendabiliteit en ver-
*ies liggen bij hem echter slechts in de sfeer
van het geld. Het plan-Westhoff wil gron
den in cultuur brengen op de eerste plaats
om de werkloosheid te bestrijden en werk
te verschaffen dus om ze sociaal en mo
reel rendabel te maken, om blijvende ar-
beidsbronnen te scheppen. Het plan schept
dus geen verliesbronnen, maar winstbron
nen, waaruit de volkskracht en ons volks
bestaan kunnen putten om zich te verster
ken en weerstand te bieden aan de onder
mijnende en demoraliseerende invloeden.
Bovendien staat tegenover Zaalberg's gra-
tuïete veronderstelling, dat het in cultuur
brengen van gronden volgens het plan-
Westhoff hoogstwaarschijnlijk niet renda
bel zal zijn, de meening van ir. Westhoff
en vele" anderen, dat het hoogstwaarschijn
lijk ook in den door den heer Zaalberg
bedoelden zin rendabel zal blijken.
Maar zelfs indien niet Westhoff
maar Zaalberg in dit opzicht gelijk zou
hebben, dan nog zou het plan-Westhoff
uitgevoerd moeten worden in het belang
van de moraliteit en de kracht van ons
volk, dat zelfs ten koste van zware gelde
lijke verliezen gered moet worden van de
ramp der massale werkloosheid, opdat het
komende geslacht niet worde opgevoed in
een sfeer van radeloosheid en verbittering,
maar van energie en daadkracht om de
moeilijkheden te boven te komen en mede
meestal reeds na O minuten tegen hoofdpijnen,
migraines, zenuwpijnen, rheumatische pijnen, maar
ook snel en zeker tegen gevatte kou, koorts en griep!
Doos 2 stuks - 2 stuivers
Koker 13 stuks - 12 stuivers
te dragen aan de offers, die niet alleen
voor dit geslacht, maar vooral voor de ko
mende thans moeten worden gebracht.
Menschen als de heer Zaalberg zullen dit
wel niet zoo goed begrijpen, maar die zijn
in het stilstaande water der liberale ortho
doxie achter de krib blijven liggen, terwijl
de stroom zich in versneld tempo voortspoedt
en tot krachtig wagen en zwemmen dwingt
om het leven te behouden.
Het gerechtshof te Amsterdam veroor
deelde een jeugdigen notarisklerk, die ver
leden jaar te Everdingen vier schoten op een
rijksveldwachter heeft gelost tot een gevan
genisstraf van drie jaar met aftrek van tien
maanden voorlodpige hechtenis.
De veldwachter had hem aangehouden
wegens overtreding. Na een korte woordenwis
seling had de klerk zijn revolver getrokken en
op korten afstand schoten gelost. De veldwachter
werd ernstig gewond, doch herstelde.
Het totaal aantal arbeiders van de Staats-
en particuliere mijnen bedroeg op 1 Januari '39
ondergronds 20653, bovengronds 11742, totaal
32305.
De totale netto-Productie bedroeg in Decem
ber j.l. 11.610.501.60 ton steenkolen. De totale
productie bedroeg 't vorig jaar 113.487.523 ton.
In het verslagjaar 1937 was dit cijfer
114.321.269, hetgeen een vermindering beteekent
van 833.746 ton of 5.8 pet.
Het aantal arbeiders steeg van 31069 in 1937
tot gemiddeld 32101 in 1938, dat is 1032 meer
of 3.3 pet. stijging.
De productie per man per dag daalde.
Er werden in het afgeloopen jaair geen ver-
zuimdiensten ingelegd.
1 Juli 1936 waren nog slechts 28609 arbeiders
werkzaam bij de mijnen, zoodat er momenteel
3701 arbeiders meer zijn dan voor twee en een
half jaar terug.
De regenval der laatste dagen heeft de water
stand der Maas belangrijk doen stijgen. Heden
morgen om 8 uur was het water aan de hoofd-
sluis te Maastricht gestegen tot 45.02 M A.P.
Uit België was nog langzame was gemeld.
De algemeene dienst van den rijkswaterstaat
bericht ons, dat de radiohoogwaterberichtgeving
voor de Maas heden zal worden ingesteld. Van
avond om 8 uur zullen per radio waterstandbe-
richten omtrent de Maas bekend worden ge
maakt.
Timmer af deeling in het morgen officieel te openen katholieke werkkamp „Drakenburg'
nabij Hilversum
De Arnhemsche rechtbank heeft hedenmor
gen uitspraak gedaan irr de strafzaak tegen den
thans gedetineerden 39-jarigen koopman P. J.
S., die veertien dagen geleden terecht heeft ge
staan wegens een poging tot moord op den
koopman J. J. Roberts. Het betreft hier het
drama, dat zich in den nacht van 10 op 11 Oct.
verleden jaar afspeelde in het Nijmeegsche
woonwagenkamp. Bij een woordenwisseling tus-
schen S. en R. trok eerstgenoemde een revolver
en loste daarmede eenige schoten op R. met
wien hij in den vooravond in 'n café ruzie had
gehad. De schietpartij ontaarde in een alge
meene ruzie, waarbij alle kampbewoners waren
betrokken.
De rechtbank veroordeelde S. tot een jaar
gevangenisstraf met aftrek van preventieve
hechtenis. Daar verd. nog wegens een ander
feit terecht moet staan, werd zijn onmiddel
lijke gevangenneming bevolen.
De officier van (jusitie had een jaar en zes
maanden gevangenisstraf gevorderd.
DJOKJAKARTA, 24 Jan. (Aneta). In de
Kali Progoh is, tengevolge van slecht weer,
een overzetprauw omgeslagen. Vijf vrouwen,
die naar den passar gingen, verdronken.
Vier personen zijn gered.
BATAVIA, 24 Jan. (Aneta) De „Nandoe" is
vanmorgen van Tjililitan naar Nederland ver
trokken met medeneming van 331 K.G. post, 2
k.g. pakketpost, en 29 k.g. vracht. Een passa
gier maakt de reis mede tot Amsterdam, terwijl
dertien passagiers geboekt zijn voor tusschen-
trajecten.
Door den was van de Waal is de rivier bij Nijmegen buiten haar oevers getreden,
zoodat de kade blank staat
maar Moeder wist raad. Zij haalde 's avonds de doos Dampo voor den dag en den volgenden morgen waren ze alle 5 weer beter. Doos 30 ct.
Van Beyroeth uit, waar hij een veilige schuil
plaats vond, begon de Moefti van Palestina
weer danig aan de touwtjes te trekken, die
sinds eenigen tijd aan zijn begeerige handen
ontglipt schenen, nadat het Britsche leger in
Palestina voldoende vrije lucht geschapen had
om den ontevredenen, óók die onder de Arabie
ren, gelegenheid te geven hun door het niets
ontziende terrorisme verkropt gemoed te luch
ten. Concurrentiestrijd tusschen civiele en mi
litaire bewindhebbers vertroebelde de atmosfeer
weer zoodanig, dat de guerilla kon oplaaien en
aanslagen, zelfs op hooge Britsche ambtenaren
nu, weer geregeld voor konden komen. Dit had
geen gunstigen invloed op de voorconferentie,
die de Arabische leiders te Cairo hielden voor
zij naar Londen zullen gaan om het lot van
Palestina te bedisselen; de partijmannen van
den Moefti meenden thans weer sterk genoeg
te staan om extreme eischen te stellen voor
deelneming aan de Londensche bespreking:
niemand anders van de Arabieren dan hun
partij zou mogen worden toegelaten, en een
oogenblik verlangden zij. zelfs, dat de Moefti in
hoogst eigen persoon de onderhandelingen zou
komen voeren. De Britten hadden echter nog
juist voldoenden zin voor verhoudingen om dit
te beletten, waarbij zij steun vonden bij de an
dere Arabische vorsten, die een minder oproerig
standpunt innemen. Trouwens, de Britten schij-
pen nog andere plannen te hebben, die zij dezen
vorsten weten voor te spiegelen.
De voorconferentie te Caïro vertoonde name
lijk eenige symptomen, die wezen op een strek
king, welke ver uitgaat boven die van een een
voudige voorbespreking. De Egyptische gedele
geerde sprak er woorden, die zinspeelden op de
mogelijkheid deze conferentie tot de eerste Pan-
Arabische bijeenkomst te maken: waren niet
alle Arabische vorsten, hetzij persoonlijk, hetzij
vertegenwoordigd door een lid van hun regee
ring, aanwezig? Vermoedelijk is hij zelf ge
schrokken van zijn stoutmoedigheid, doch waar
er begeleidende verschijnselen waargenomen
konden worden, lijkt de veronderstelling niet
ongerechtvaardigd, dat eenzelfde gevoel van
saamhoorigheid boven het Palestijnsche pro
bleem uit alle gedelegeerden bezielde hetgeen,
zonderling genoeg, aanleiding gaf tot gematigd
heid. Zoo werd de premier van Irak, Noeri
Saïd, aangewezen als bemiddelaar om van den
Moefti te verkrijgen, dat deze zou instemmen
met deelneming ook van de gematigde partij
in Palestina aan de Londensche conferentie,
hetgeen hem inderdaad gelukt is. Weliswaar
mokt de leider dier gematigden, Nasjasjibi, over
het poovere resultaat dier bemiddeling hij
wenscht een eerlijke verhouding in de deelne
ming voor zijn defensiepartij, die volgens hem
de helft der Arabieren in Palestina omvat
doch hij verzette zich toch niet tegen de deel
neming van twee zijner volgelingen aan de con
ferentie, al zullen ze niet officieel door hem
worden afgevaardigd.
Een andere merkwaardigheid aan de bijeen
komst van Cairo Was, dat de jeugdige Egypti
sche koning als Imam optrad bij een gezamen
lijke godsdienstoefening der gedelegeerden; het
Egyptische volk zag hierin een zich proclameeren
van hun populairen vorst tot Khalief, geestelijk
hoofd van alle Islamietische Arabieren. Welis-
waar sprak koning Faroek dit onmiddellijk tegen
te juister tijd, want elders in de Arabische
wereld zou men deze functie liever waargenomen
zien door den wijzen en algemeen geachten
koning Ibn Saoed, wien deze titel in 1932 juist
ontglipte, terwijl de Turken heelemaal ontstemd
zijn over deze houding, die bij hen onaange
name herinneringen aan vroegere onderdruk
king wekt. In elk geval zijn de niet-Egyptische
deelnemers en hun aanhangers wantrouwig ge
worden.
Bij dit alles lijkt het zonderling, dat de „Ti
mes" plotseling met een plan komt, dat een
„breedere oplossing" voorstelt en de vraagstuk
ken van Palestina, Syrië en den Libanon met
elkaar verbindt; het blad schijnt aldus een
oplossing na te streven, die van deze staatjes een
bond maakt met autonome Joodsche, Christelijke
en Arabische deelen.
Het plan is niet slecht gevonden: zoowel de
Britsche verlangens ten aanzien van een be
perkte Joodsche immigratie als de Arabische
ten aanzien van zelfstandigheid der Arabieren
komen daarin tot hun recht, terwijl de Arabieren
tevens een stukje van him eenheidsstreven vol
tooid zouden zien.
Is het juist, zooals sommigen op goede gron
den meenen te mogen veronderstellen, dat de
Britten de hand hebben gehad in alle boven
vermelde gebeurtenissen, dan moet men het
Foreign Office en zijn Intelligent Service geluk-
wenschen met een activiteit, die tegelijkertijd
eenheid voorspiegelt en verdeeldheid zaait. De
gematigde Arabieren zullen naar Londen zien
als de stad, die hun bedoelingen steunt, en de
bestaande verdeeldheid zal hen nopen bij Ion-
den nog meer steun te zoeken. Wat Chamber
lain vruchteloos in Europa beproeft, is zijn amb
tenaren elders gelukt indien de gebeur
tenissen in Europa tenminste den tijd geven
om van die voorbereidingen de resultaten te
innen.
Het zal morgen een gedenkwaardige dag
zijn in de geschiedenis van het katholieke
werkkamp „Drakenburg", dat van Rijkswe
ge is gebouwd, om werklcoze jongelui bezig
te houden met den aanleg van het R. K.
Gemeenschapsoord. Want dan zal het kamp,
dat in enkele maanden tijds temidden van
prachtige bosschen is verrezen, door Z. H.
Exc. den Aartsbisschop plechtig worden in
gezegend. Naast vele autoriteiten zal ook de
directeur van den Socialen Jeugddienst van
het departement van Sociale Zaken, de heer
G. W. F. van Hoeven, deze plechtigheid bij
wonen en de kampvlag hijschen.
Op den vooravond van dit belangrijk moment,
willen wij even terug blikken op den groei van
deze ideale werkgemeenschap.
In het voorjaar 1938 verscheen in de pers een
omlijnd plan omtrent de stichting het R.K. Ge
meenschapsoord, dat dank zij de medewerking
van het R.K. Werkliedenverbond geen utopie
behoefde te blijven.
Door het R.K. Werkliedenverbond was het
landgoed DrakenlJtirg aangekocht, liggende aan
de Utrechtsche zijde van de provinciegrens,
achter de bosschen van Anna's Hoeve. Dit
grootsch opgezet bouwplan, ontworpen door de
architecten Herman van Putten en Willem Maas.
zou bestaan uit den bouw van een drie verdie
pingen hoog gemeenschapsoord, met een gasten
huis, plaats biedende aan 400 gasten. Voorts
werd ontworpen de aanleg van vijvers en water-
loopen, van wegen en paden, van vijf verschil
lende gebouwen, een zwembad, sportvelden en
een openluchttheater. De aanleg zou geschieden
onder leiding van de architecten, de heeren P.
de Ruijter en O. Schültz. Naar men schat zul
len tien jaren noodig zijn voor de voltooiing
van dit werk.
Omstreeks de maand Juli 1938 werd van
Rijkswege een aanvang gemaakt met den bouw
van het voorloopige werkkamp.
Nijvere timmerlieden uit Twente bouwden in
enkele weken alle houten gebouwen, waarin
werden ondergebracht: een groote eetzaal, een
ziekenzaal, het kokshuis met kampkeuken, een
waschgebouw en een fietsenloods, drie slaap
zalen, de provisiekamers en een douche-gebouw
tje. Voorts werd het kamp verrrijkt met een
kleine kapel, waarvoor men beslag wist te leggen
op het houten kerkje uit Giethoorn. Dat ge
bouwtje werd ginds afgebroken en in verschil
lende etappes naar het kamp alhier vervoerd ten
wederopbouw.
Onder "leiding van een voorman, hebben der
tien Gooische katholieke jeugdige werkloozer
de fundeering van een ruim twee kilometer
langen toegangsweg, van het werkkamp naar
den Rijksweg, aangelegd. Het puin voör die
fundeering werd gehaald vanaf het terrein bij
de Hondenbrug, waar eens de timmerfabriek
van de firma Van Houten stond.
Op 17 October van het vorige jaar betrok
werkloos katholiek jong Nederland het kamp,
om er de arbeidsvreugde terug te vinden. Tot
kampcommandant werd benoemd de heer Jan
Beerends, die op zeer te loven wijze de leiding
voert over de 96 jonge werkloozen. Tot geestelijk
verzorger werd benoemd rector A. C. Went, S.C.J.,
die kort geleden onder groote belangstelling in
zijn nederig woonoord het zilveren kloosterfeest
vierde.
In de laatste maanden is de kampkapel ge
verfd, de kampinrichting in orde gebracht en
men zal straks beginnen, met het bouwen van
een paar loodsen voor 't timmermans- en smids-
werk. Een aardappelveld en een moestuin wor
den aan den Baarnschen kant van het kamp
aangelegd en als deze onderdeelen zijn voltooid,
zal men aan de uitvoering van het eigenlijke
gemeenschapsoord kunnen beginnen.
Vanwege de afgelegen ligging van het kamp
werden een electrische centrale en een pomp-
installatie gebouwd. Ondanks het feit, dat
reeds vele pogingen in het werk werden ge
steld, om een telefoonverbinding te krijgen, zit
men momenteel echter nog zonder dit nuttige
communicatiemiddel. Het bestuur van Stad en
Lande wenscht zijn bosschen te vrijwaren
van telefoonpalen! Verder heeft men tijdens de
geweldige vorstperiode van December veel on
gerief in het kamp ondervonden, doordat de
temperatuur niet draaglijk was te maken en
derhalve onder meer de watervoorziening ern
stig te lijden had.
Dat deze jeugdwerkgemeenschap geen vacan-
tie-oord is moge blijken uit de dag-indeeling.
Des morgens om half zeven wordt reveille ge
blazen, waarna allen om negen uur het H.
Misoffer bijwonen. Na het ontbijt gaan de
jongelui aan den slag in het kamp of op het
prachtige terrein. De avonden worden voor les
sen bestemd; er is één vrije avond in de week,
dien men naar elfen goeddunken kan besteden.
Twee leeraren geven les in ijzersmeedwerk, leer-,
karton- en houtbewerking en sierteekenen; de
P.B.N.A. verzorgt de technische cursussen. Op
het programma prijkt nog: Nederlandsche taal,
tooneel, declamatie en zang.
Er is dus in dit kamp wèl werk aan den
winkel.
Temidden van de prachtige natuur zullen tal
van jongeren de vreugde van den arbeid lee
ren kennen. De aanwezigheid van rector Went
en een kampkapel biedt de mogelijkheid de
godsdienstige belangen van de jongelui op bij
zondere wijze te behartigen. Moge deze katho
lieke werkgemeenschap, onder toezicht van
haar sympathieke leiders en met den onmis-
baren zegen van God, het beoogde doel berei
ken!
In den afgeloopen nacht is door nog niet
bekende oorzaak een dubbele arbeiderswoning
op het Molenveld te Berchem door brand ver
nield.
De brand is ontstaan in de woning van het
gezin Brok. Door den vrij krachtigen wind
stond ook het huis van de familie Nelissen wel
dra in brand. Beide woningen brandden tot
den grond toe af. De geheele inboedel is ver
loren.
Den bejaarden Nelissen, die bedlegerig is, kon
men nog tijdig in veiligheid brengen.
Het vuur werd bestreden met brandblusch-
apparaten, waardoor men er in slaagde, den
brand, die oversloeg op de nabij gelegen boer
derij van den landbouwer Vos, in de kiem te
smoren.
De bewoners waren slechts laag verzekerd.
Onze berichten inzake de overplaatsingen bij
de Philips Fabrieken vinden bevestiging in de
kennisgeving, welke de directie aan het perso
neel te Eindhoven heeft gericht.
In deze kennisgeving wordt medegedeeld, dat
de overplaatsing naar Bloemendaal zich be
perkt tot enkele administratieve onderdeelen.
De fabrieken, kantoren enz. blijven te Eindho
ven gevestigd. o.m. ook de verkoopafdeeling
voor Nederland en Koloniën.
ZH.Exc. de Aartsbisschop van Utrecht heeft
aan den zeereerw. heer M. N. van der Sfe'e
op zijn verzoek, om gezondheidsredenen eervol
ontslag verleend als pastoor te Nieuw-Schoone-
beek en heeft benoemd tot pastoor aldaar den
zeereerw. heer J. H. Streppel en tot pastoor te
Oosterwierum den zeereerw. heer N. W. van
Oostrum.
