EENVOUDIGE
BREIWERK
éi
De luchtroovers van Hoitika
ABDIJSIROOP
ALLE ABONNÉ'S
F 750-
F 250-
Vastzittende
Het raadsel
slijm
WOENSDAG 25 JANUARI 1939
V
COSTUMES
Voor de zorgzame huisvrouw
DEKSELMANDJES
VOOR ONZE LEZERESSEN
Het draaien van een koordje
Kent U de
ruitsteek?
De chineesche vrouw verzaakt
aan de mode
SCHOTELTJES
voor aan de koffietafel
Baby kruikenzakje
van Kronstein
Een recept voor een hoestsiroop
Een kwart liter
komt U op slechts 75 cent
VtETJZ
TXJQF
NAAR
ZEEL
<3/Nö/
„floot" heeft er der gewoonte
Gebakken bloemkooL
M acaronipannekoek
AKKER'S
Vekstekfdte
ROMAN VAN A. HRUSCHKA
Fig. 459. Eenvoudige japon van gladde
stof met puntig schouderstuk en doorge
stikt middenstuk. De taille wordt gesloten
met knoopen en knoopsgaten. De rok heeft
van voren een plooi en de mouwen zijn
lang en glad.
Benoodigde stof: 3 meter van 140 cJH.
breed.
Fig. 457: boierojapon van zwarte of don
kerbruine stof met licht schouderstuk en
schuine zakjes. Gladde rok en dito mouwen.
Benoodigd materiaal: 3 meter donkere en
30 c.M. lichte stof van 140 C.M. breed.
De patronen voor deze beide japonnen
zijn te verkrijgen in de maten 40, 42, 44
en 46-
Fig. 452. Zeer gedistingeerd costuum van
mat crêpe met V.-hals en ruimte langs de
buste en mouwnaden. De smalle voorbaan
is geplisseerd en de mouwen zijn driekwart
lang.
Benoodigde stof 3.25 M. van 140 cJd.
breed.
Het patroon is te verkrijgen in de maten
42, 44, 46 en 48.
POLA
Natte schoenen zijn dikwijls moeilijk aan
de binnenzijde geheel droog te krijgen;
men kan er proppen krantenpapier in
stoppen, waardoor het vocht wel gedeelte
lijk geabsorbeerd wordt, maar 'n onfeilbaar
middel om kinderschoentjes in korten tijd
geheel kurkdroog te krijgen is het volgen-
ae. Men verwarmt haver moutvlokken en
vult daar het schoentje mee. Na enkele
uren als men dit vulsel uitgooit is er geen
spoor van vocht meer te bekennen.
Honing, die spoedig last heeft van ver
suikeren, moet men bewaren in het don
ker. Van dit euvel heeft men dan niets
geen last.
Bij het schillen en snijden van appelen
voor appelmoes of een appel-dessert is het
altijd weer een ergernis, dat deze zoo spoe
dig bruin worden. Men kan dit voorkomen
door een mespuntje zout toe te voegen
aan het water, waarin men de appelen
deponeert.
Leeren voorwerpen, die lang ongebruikt
staan, zooals tasschen, koffers en étuis,
blijven in goede conditie, zonder dat het
leer gaat barsten, wanneer men ze nu en
dan opwrijft met een doekje, gedrenkt in
olijfolie of glycerine.
Is het opvullen van een gewone bloemen
mand niet ieders werk, zeker is het niet
het geval met een dekselmandje. Dit is een
mandje met een deksel, dat zoo met bloe
men wordt opgevuld, dat het lijkt, alsof
de uit de mand te voorschijn komende bloe
men het deksel hebben opgetild.
Met kortgesteelde bloemen gaat dat op
vullen nog vrij gemakkelijk, doch lastiger
wordt het een natuurlijk geheel te schep
pen, als de bloemen een eind boven het
deksel uitkomen. Het moet den indruk ge
ven, alsof de bloemen dat deksel hebben
opgewipt en er 'n eind voorbij zijn gescho
ten. Al naar den tijd van 't jaar, gebruikt
men ook hiervoor verschillend materiaal.
Dat dekseltje wordt door een of meer on
zichtbaar verborgen stokjes of ijzerdraad
jes in den juisten stand gehouden. Met het
opvullen gaat men dan te werk als met
een bloemenmand. Wat groene planten,
bloeiende potplanten, 'n mooi bladplantje
en als het kan nog een paar snijbloemen.
Ook kan men hierin zeer geschikt bss-
dragende takken van allerlei heesters ver
werken. Zoo'n mandje houdt het zelfs in
'n warme kamer zeer lang uit. In het voor
jaar komen op de eerste plaats" bolgewassen
in aanmerking. Later kortgesteelde bloemen
als Anemonen, Ranonkels met een Adran-
thum of Sedum met meer dergelijk laag-
blijvend goed. Daarna kómen de rozen. Die
steken gedeeltelijk boven het deksel uit.
Dan wordt het opvullen wat lastiger. Ook
kan men andere, meer langstelige bloemen
gebruiken, waarvan een groote verscheiden
heid bestaat.
Natuurlijk moet alles aangevuld worden
met het onmisbare groen. Men kan er zoo
wel een Bladbegonia in gebruiken als een
Nephrolepis, of 'n Bromelia, zoowel roode
lijsterbessen als witte sneeuwbessen, tak
ken van de vuurdoorn, hulst, zelfs takken
met rczenbottels, capsicums met de be-
Hier volgt ons receptje, dat zijn doeltreffend
heid bewezen heeft. Kook een kwart liter
water, los er een eetlepel suiker in op en voeg
nierbij 30 gram Vervus (dubbel geconcentreerd)
die U bij eiken apotheker of drogist tegen den
vastgestelden prijs van 75 cent kunt verkrij
gen. Goed doorroeren en Uw hoestsiroop is ge
reed. Dosis: volwassenen: een eetlepel, kinde
ren van 8 tot 12 jaar: een dessertlepel, kinde
ren van 3 tot 8 jaar: een theelepel. Na de
voornaamste maaltijden en voor het naar bed
gaan. Neem vandaag nog een proef en bewaar
dit uitstekende receptje.
kende Oranje-appeltjes. Kortom zoo'n dek
selmandje heeft iets aantrekkelijks. Het
blijven de meest mooie bloemenmandjes.
P. S.
Door een kinderjurkje, een babytruitje,
een mutsje of een paar wollen pantoffeltjes
is het dikwijls aardiger daar 'als afwerking
een koordje van dezelfde wol door te rijgen
dan een lintje of bandje in afstekende tint.
Voor degenen, die in de kunst van het
koorddraaien nog niet bedreven mochten
zijn, vertellen wij hier nog eens, hoe dat in
zijn werk gaat.
We nemen acht wollen draden, anderhalf
maal zoo lang als we de lengte van het
koord wenschen. Het eene einde van de
draden houden we in de rechter- en het
andere uiteinde in de linkerhand, waarop
we met de eene hand naar rechts en met
de andere hand naar links draaien, tot we
flink moe in de vingers zijn en het koord
vrij stevig gespannen aanvoelt. Dan nemen
we beide draad-uiteinden in de rechterhand
voorzichtig, dat het gedraaide niet los
schiet en besturen met de linkerhand
het dubbele einde, dat automatisch terug
draait en op die wijze van zelf een stevig
koord vormt. Als afwerking maken we aan
beide einden een knoop, knippen de draden
van onderen gelijk en kammen met een
fijnen kam het kwastje voorzichtig uit.
Van de op deze bladzijde voorkomende genum
merde modellen, die aan bet mode-album
„Wlnterweelde" ontleend zfjn, kunnen bU bet
Fatronenkantoor „Fanora", Nassaupleln 1, Haar
lem, patronen besteld warden tegen den pril»
van 10 cent voor Jabots, kraagjes, 20 ets. tooi
rokken, blouses, kleine avondjasjes en kinder-
kleeding, 85 ets. voor mantels en japonnen, 60 ets.
voor complets. Bestellingen kunnen geschieden:
door bemiddeling van Uw agent; door glrostartlng
op No. 293631; door toezending van het bedrag
per postwissel of ln postzegels. In alle gevallen
5 ets. extra voor toezending per post.
DAMES,
Indien U wilt weten hoe U deze prettige
nieuwe steek kunt breien, behoeft U slechts
een briefkaart (geen brief) met Uw naam
en adres te zenden aan de „3 Suisses" Wol-
fabrieken, afdeeling 90 te Tilburg. Plak er,
boven het gewone port, op de adreszijde
3 postzegels van 5 cent op. Omgaand ont
vangt U dan een zeer nuttig boekje:
„De 24 Breisteken". In dit boekje vindt U
op aangename wijze voorgesteld, de uitleg
van 24 geheel nieuwe breisteken. Door een
vernuftig systeem van plooiïng vindt men
in dit boekje onmiddellijk de steek die men
zoekt. Elke beschrijving van een steek is
duidelijk geïllustreerd. Doe Uw aanvraag
vandaag nog. U zult er beslist tevreden over
zijn.
Wöfe
Breit gij reeds met Neveda-Wolï
Aan Ne veda, He^rengr. 483, A'd.-C.
M., U gelieve mij gratis te zender
een Neveda-brelpatroon voor een
Dames blouse, Deuxpièces, Heeren-
slipover of Meisjesjurkje (doorhalen
wat niet *erl. wordt), ^n den naam
van den Ne veda-winkelier te mijner
stede op te geven. VUJ
Naam Adres
De Chineesche vrouw heeft haar ijdelheid
opgeofferd aan haar vaderlandsliefde. Ze
draagt geen lange zijden gewaden meer vaif
kostbaar materiaal en met fraaie borduur
sels, geen lange, wijde mouwen, die haar
bewegingen belemmeren en geen kleine
schoentjes, waar ze nauwelijks op voort
kan.
De moderne jonge vrouw in China
kleedt zich in een eenvoudige, gemakke
lijke japon, met korten rok, en korte
mouw, waarin ze al haar bewegingsvrij
heid heeft bij het verleenen van eerste
hulp en andere diensten achter het front.
Rouge, poeder, schmink, crèmes, waar
aan vroeger duizenden gespendeerd wer
den in dit land, waar de vrouwen vanaf
haar jeugd de kunst leerden, haar gezicht
te verfraaien, zoekt men nu tevergeefs op
het gelaat der Chineesche, die zich in som
ber zwart hult, omdat van overheidswege
Hij hoorde hoe zijn ontvoerder iets riep en een onbekende
stem in vreemde klanken iets antwoordde. Weer bonkte het
bootje tegen iets hards aan, hij hoorde golven klotsen, een
geluid of touwen werden neergesmeten, terwijl hij werd heen
en weer geslingerd als in een ton. Plots had hij het gevoel alsof
hit bootje weer door het water gleed, ofschoon de motor stil
stond.
Pietje wist wel het een en ander van booten af en hjj be
greep, dat het bootje, waarin hij gevangen zat, door een ander
schip werd voortgetrokken. Hij kon zijn niéuwsgierigheid haast
niet bedwingen. Onophoudelijk trachtte hij de knoopen uit de
touwen te krijgen, voor zoover zijn hand onder het zeil nog
door kon. Hij gluurde onder een spleet door....
<KdvMfatal om dm dag
Langer dan een halfjaar was Frank Mildway,
een der ijverigste, maar niet een der bekwaamste
inspecteurs van Scotland-Yard, den beruchten
en geslepen dief en inbreker Bill Beadle, ge
volgd.
„Je kunt Beadle maar niet zoo eenvoudig ar
resteeren," zei de oude hoofdinspecteur Dick
Allshore tegen Mildway, „die man heeft duizend
en één alibi's en niets bij zich als bewijsstuk,
dat hem ten laste kan worden gelegd. Het eenige
middel om de hand op hem te leggen, is, dat
je vriendschap met hem tracht te sluiten. Pro
beer z'n vertrouwen te winnen. Wellicht zal hij
je da» 't een en ander vertellen, waar je voor
je doel wat aan hebt. Alleen op die manier is
het mogelijk Beadle té pakken te krijgen."
Frank Mildway, die een moedige jonge man
was, werd nu door z'n chef ruim van geld voor
zien en een maand of drie na 't onderhoud met
hoofdinspecteur Allshore was het hem eindelijk
gelukt z'n plan in de gewenschte richting te
sturen. Hij had Bill Beadle tot z'n vriend ge
maakt en deze beschouwde hem als een zijner
handlangers in 't. dieven- en inbrekersbedvijf.
Op een mooien, warmen zomermiddag zaten
Mildway en Beadle, de jager en het wild, te
zamen in een hotelkamer. Door de dubbele
ramen heen drong vaag het geluid van 't straat
rumoer tot hen door.
-„Bill," begon Mildway, terwijl hij z'n vin
gers op de tafel trommelde, „men heeft mij een
mooie opdracht toegefluisterd. Vierduizend pond
direct en de rest later. Ik moet nu besluiten.
Ben jij m'n man?"
Bill Beadle, die lui in een grooten clubfau
teuil lag uitgestrekt, antwoordde niet direct.
Peinzend deed hij een paar trekken aan z'n si
gaar, keek toen naar 't plafond en zei daarop
langzaam:
„Ja, ik ben je man. Als je 't goedvindt, gaan
we morgen naar mijnheer C., zoo zal ik hem
maar noemen. Nü kan ik je z'n naam nog niet
zeggen, Frank. Hij is een van de grootsten onder
ons. Iemand van gewicht. Het verdere zal ik
je morgen vertellen."
Mildway had moeite een kreet van vreugde te
onderdrukken. Maandenlang waren noodig ge
weest om den geslepen misdadiger te vangen,
maanden van hard werken had hij achter den
rug, eindelijk waren al z'n inspanning en moeite
beloond en morgen zou het wild scha
deloos gemaakt zijn. Morgen ook zou hij me,
den geheimzinnigen man kennis maken,
dien onzichtbaren mijnheer C., aan wien de
groote dievenbende in 't Vereenigde Koninkrijk
gehoorzaamde en op wiens hoofd de prijs van
4000 p. sterling stond uitgeloofd. Ja, morgen
zou geheel Scotland Yard op z'n kop staan en
hy Frank Mildway, de jongste inspecteur, zott
er de oorzaak van zijn!
Op Bill's mededeeling, dat hij het verder
morgen zou vertellen, had Mildway niet geant
woord, maar eenvoudig kwasi-onverschillig %e'
knikt, ten teeken dat dit in orde was.
Bill Beadle richtte zich op uit z'n clubfau
teuil en stak dreigend z'n wijsvinger op
„Als je klikt,"
sprak hij, „dan
weet je wat je te i ta mnsh t
wachten staat. 1 ïlllL Hl
Iemand die l 1
bij den baas nog J
nooit het leven
afgebracht: denk daaraan."
„Ik fluit niet," antwoordde Frank en stak een
sigaar op. Hij keek de rookwolken na en ver
zonk in gepeins. In Yarmouth woonde z'n ver
loofde. Over een dag of drie zou ze juichen. Dab
zou ze den dag van hun huwelijk kunnen vast
stellen.
De atmosfeer in de hoteikamer was drukkend
en maakte slaperig. De jonge inspecteur sloot
de oogen, z'n collega's zouden nu wel op hun
bureau aan hun werk zitten en geen raad we
ten van de warmte. Om een uur of zes kwamen
dan de nieuwsberichten door. Om zeven
werd gesloten. Het was Frank Mildway. als®
hij in z'n werkvertrek zat, waar hij oo een 01
ander bevel van z'n chef zat te wachten.
Eensklaps rinkelde de telefoon. Frank schrok
op, nam den hoorn op en zei naar gewoonte:
„Hallo! Hier! Inspecteur Frank Mildway, vaO
Scotland Yard!"
't Volgend oogenblik had hij zich .bedacht.
Maar toen hij opkeek bevond hjj zich alleen
in 't vertrek. Bill Beadle was verdwenen.
De macht der gewoonte had maandenlang
moelzamen arbeid vruchteloos gemaakt.
gemeld werd, dat de witte kleeding te zeer
de aandacht trok vanuit de lucht.
Voor de Chineesche vrouw in de oor
logsgebieden heeft de ijdelheid afgedaan.
Thans willen ze alles in het werk stellen
om de strijdenden te helpen, voor zoover
dat in haar macht is.
De bloemkool wasschen en in kleine
roosjes verdeelen, die in water met zout
even opgekookt worden. In de koekenpan
fruit men in bakolie of boter een uitje
bruin, waarna men de bloemkool hierin
aan alle kanten lichtbruin laat bakken.
Voor het opdienen verwijdert men de ui-
schuifjes. Desgewenscht overgiet men de
gebakken bloemkool met tomatensaus en
wat geraspte kaas.
150 gram macaroni, '/2 liter melk, 2 eieren,
100 gram geraspte belegen kaas, peper, zout,
nootmuskaat.
Kook de macaroni gaar in de melk. Laat
ze koud worden en vermeng ze met de
eieren, de geraspte kaas (desverkiezend de
gehakte ham) en wat peper en zout. Bak
van dit mengsel 2 koeken in de koekenpan
met boter.
Lengte 30 c.m., wijdte 30 c.m.
Benoodigd: 35 c.m. wit of rose flanel van
70 c.m. breed, 40 c.m. lint of koord.
We beginnen met het knippen van een
bodem, zooals de teekening aangeeft, maar
denken er aan dezen ongeveer c.m.
grooter te knippen voor den naad. Dan
knippen we een lapje van 31 c.m. breed en
35 c.m. lang. De lange kanten van dit
zakje worden aan elkander gestikt, daar
na wordt de onderkant op den bodem vast-
gestikt. Aan den bovenkant van den zak is
4 c.m. geknipt om naar binnen te slaan.
Ongeveer 2 c.m. van den kant maken we
SERPVLU
werken Uw ademhalingsorganen
niet voldoende. Hun werking wordt
gehinderd doordat de slijm de lucht-
toetreding belemmert en de slijnj*
vliezen prikkelt, waardoor bij het
ademhalen benauwdheden ontstaan»
Neem die hinderpaal zoo snel mo
gelijk weg door het gebruik van
Abdijsiroop. De heilzame kruiden,
w. o. de zeer actieve Aconitum en
Drosera lossen die benauwdheid-
veroorzakende slijmlagen op, dl®
Uw slijmvliezen verontreinigen,
maken ze los van het weefsel en
zorgen dat U in den kortsten ttfo
weer heerlijk vrij kunt ademhalen.
it
0
tegen hoest, griep, bronchitis, asthm»
Flacon 90 ct., 11.50. f 2.40. f 4.20. Alom verkrijgbaar
2 maal een stiksel, waardoor het lint
koord wordt geregen. Hiermede is 1*®*
kruikenzakje klaar. We kunnen het teo
overvloede nog garneeren met een gebof'
duurd motiefje: een poppetje, een die'"
figuurtje of een bloem.
C.
■ptBtMadafln ingevolge de veizekerlngsvoorwaarden tegen p TCft levenslange geheeJe ongeschiktheid tot werken dtx* p w
ongevallen verzekerd voor een der volgende uitkeeringen 17 Owe" verlies van beide armen, beide beenen af beide oogen F O"»*' doodeUJken afloop
AANGIFTE MOETOP STRAFFE VAN VERLIES VAN ALLE RECHTEN, GESCHIEDEN UITERLIJK DRIE MAAL VIER EN TWINTIG UUR NA HET ONGEVAL
Mare onschuldig! De laatste Kronstein geen
moordenaar! Weet je wat dat voor mijn arm
vaderhart beteekent! Het heeft een jaar lang
gezweefd tusschen liefde en gerechtigheid. Ik
moest hem verachten, haten, en ik verbeeldde
mij, dat ik het deed en toch moest ik hem
beminnen!
Use streelde de handen van den grijsaard.
Ik begrijp, wat er in u omgaat, Vader, en
lk voel met u mee. Maar hebben we nu geen re
den om verheugd te zijn? Vandaag nog schrijf
ik aan Mare, opdat ook zijn gefolterd hart weer
rust en vrede vinde. Hij moet onverwijld terug
komen, om met u alles in het reine te brengen.
Dan kunnen wij samen verder beraadslagen.
Want het raadsel van Kronstein is nog niet
opgelost. Vele dingen blijven nog onopgehel
derd; op de eerste plaats hoe Mare ertoe kwam,
n voor den dader te houden.
Ja.... het raadsel ls nog niet opgelost,
herhaalde de graaf in gedachten verloren.
Want t is Mare niet de dader, wie is het dan?
Er zweeft een naam op Ilse's lippen, maar zij
durft hem niet uitspreken....
Wij moeten afwachten, wat Mare ons te
zeggen heeft.
Ja, zonnestraaltje: schrijf hem vandaag
nog, want ik verlang vurig naar mijn zoon. Ik
moet hem over zoovele dingen vergiffenis vra
gen!Lief kind, wat heb je mij gelukkig ge
maakt!
Daar ben ik u hartelijk dankbaar voor,
vader.
En, zonnestraaltje, Iaat me nu alléén, 't Is
'n beetje te veel voor mijn oud hoofd; zoo'n
massa nieuwe gedachten! Maar kom terug
gauw en dikwijls. De eenzaamheid in dit koud,
leeg huis, zoo rijk aan smartelijke herinnerin
gen, drukt nu al te zwaar op mij
Hij drukte Ilse een kus op het voorhoofd en
keek haar met aandoenlijke teederheid na, ter
wijl zij met lichten tred de kamer verliet.
De toeristen van Krannebitten keerden eerst
laat, toen t reeds donker was, van hun uit
stapje naar den Hocheck terug. Ilse moest
reeds lang thuis zijn, zoodat Turba het nutte
loos vond nog naar Kronstein te gaan.
Juffrouw Marianne, vroeg hij bedeesd, zou
het niet beter zijn, dat ik u vergezelde naar
den toren? Dan behoeft u niet alléén in 't
donker uw weg te zoeken, en ik zou ook gaarne
weten, of juffrouw Ilse behouden is thuis ge
komen.
Marianne knikte toestemmend.
Ik ben niet heel dapper, doctor, en neem
daarom uw voorstel gaarne aas, Duisternis
heeft altijd iets griezeligs voor mij.'... Maar tot
mijn spijt mag ik u vanavond niet lang op
houden, want wij zijn alléén; vader is voor
eenige dagen naar de Rauhalp, om toezicht op
de houtakkers te houden.
O, juffrouw Marianng, als ik u maar een
kwartiertje mag beschermen.
Zij praatten gezellig en Turba moest vertel
len van zjjn ouders en zijn jonge jaren. Voor
Marianne scheen dit onderwerp zeer interes
sant te zijn.
Zij wandelden langzaam, zelfs heel traag, en
toen ze eindelijk den toren bereikten, zei
Marianne:
Nu komt U toch voor een oogenblik binnen,
doctor, om te hooren of er misschien op Kron
stein nog nieuws is.
Zij vonden Ilse aan de groote tafel, onder de
kroonluchter met de pen in de hand; vóór en
naast haar lagen een menigte beschreven vel
letjes papier.
Toen Marianne en Turba binnentraden,
sprong zij en viel haar zuster om den hals.
Weet je, vroeg zij, voor wien deze lange
brief is bestemd?
Wel?
Voor Mare. Ik roep hem terug naar Kron
stein, Zijn onschuld is bewezen, en die van zijn
vader ook!
En Ilse gaf breedvoerig verslag van haar
onderhoud met graaf Klemens.
Je begrijpt, dat ik Mare dit alles onmid
dellijk moest schrijven. Ik ben er juist mee
klaar, en als je maar een oogenblik wilt wach
ten. doctof, dat ik de velletjes genummerd
kunt u den brief meenemen en hem morgen
doorzenden aan zijn adres.
Inderdaad nieuws van groote beteekenis,
zei Turba nadenkend, en voor Mare moet het
een groote verlichting zijn. Want ik geloof, dat
de overtiiiging van zijn vaders schuld het
zwaarst op hem heeft gedrukt.... Jammer
echter, dat de mededeelingen van graaf Kle
mens ons niet de minste vingerwijzing aan
gaande den echten dader geven. Ik vrees, dat
uw vader zal weigeren, daar rekening mee te
houden.
Dat ben ik met u eens. Maar voor ons zijn
ze beslissend. Misschien zullen de inlichtingen
die Mare nu moet geven, eenig licht in de mis
daad brengen. Alleen om zijn vader te sparen
heeft Mare tot nu toe hardnekkig gezwegen over
de gebeurtenissen van dien nacht. Nu hij van
deze bezorgdheid is verlost, zal hij niet aarzelen,
ronduit alles te zeggen, wat hij weet.
Dat zullen, wij tenminste hopen....
XVII
Hé, juffrouw Ruth! juffrouw Ruth!
't Is de forsche welluidende stem van Kurt
Holder.
Ruth, die heel alléén een voetpad langs den
zoom van 't bosch volgt, kijkt snel om, en ziet
den inspecteur, die dwars door een veld op haar
toe komt geijld en hijgend vóór haar blijft
staan.
O, mijnheer Holder, u hebt me bijna doen
schrikken. Wat een stem, zij zou de dooden
opstaan uit tan g$af.
O, juffrouw Ruth, neem het mij niet
kwalijk, bij mijn beroep wordt dat brullen een
gewoonte, en ik was bang, dat u mij niet zoudt
hooren
Geen gevaar, met zulk een stem!
Mag ik u vragen, juffrouw Ruth, waarheen
op dezen eenzamen weg? Er zijn heel wat
fraaiere wandelingen
Ik weet het zelf niet. Ik was zoo slecht
gehumeurd, dat ik zoo maar ben weggeloopen
van huis, zonder eenig doel of plan.
O wee! slecht gehumeurd! Dan treft het
juist goed, dat we elkaar ontmoeten, want ook
mijn humeur laat vandaag veel te wenschen
over. Misschien zullen we elkaar 'n beetje kun
nen opvroolijken.
Mij goed.... verondersteld, dat u tijd hebt.
Maar tijd hebt u eigenlijk nooit.
O, juffrouw Ruth, voor u wel!
En gisteren nog schreef u, dat we u dezen
middag niet mochten verwachten, want dat de
tarwevelden een duchtige inspectie noodig had
den, die in geen geval mocht worden uitgesteld.
Dat is waar, en ik bevond mij Juist op weg
erheen, maar u is slecht gehumeurd en zoo
alleen en dat verandert natuurlijk de situatie.
Een beetje hooger op, aan 't eind van dezen
weg, weet ik een schaduwrijk plekje, waar u
heerlijk kunt uitrusten.
Goed, breng mij er heen.
Na verloop van eenige minuten hebben zij
dat aangenaam plaatsje bereikt, en met een
zucht van verlichting en welbehagen laat de
jonge dame zich neer op den met,eetx dikke laag:
jnos bedekten grond.
Zal ik nu eindelijk te weten komen,
frouw Ruth, wat u vandaag zoo kregelig uiaaB
Alles, alles! Op de eerste plaats ben
boos op Elfi, omdat ze dien akeligen kerel
zijn gele hondenoogen in onzen kring liee^
geïntroduceerd. „g
Mijn collega van Kronstein heeft dus
altijd geen genade in uw oogen gevonden-
Integendele, hij maakt me iederen dag
passelijk en ik begrijp waarlijk niet, wat Elf1
mama aan hem vinden.
Wel, von Heiden is zoo'n echte „homme
monde", zoo lief, zoo galant, zoo onderhouden"'
zooRC-
Genoeg! Ik word weer onpasselijk.
grijpt u dan niet, dat de kerel onze gezellig11
ieder oogenblik stoort? Vroeger hadden
zulke prettige avondjes, met Dr. Turba en
meisjes Hartlieb. Wij praatten heerlijk en 11111
ceerden naar hartelust. En nu? Nu maakt z
dat mispunt tot middelpunt van 't gezelscn^
laat niemand aan het woord komen en dwlle0
ons allen, aan zijn vervelende gezelschapsspe
mee te doen. ^,0
Zeer juist, t Heeft ook at meer
ééns boos gemaakta0,
En daar blijft het niet bij.Wat een
gename verstrooiing was 't voor ons, toen
u op de velden en akkers gingen opzoeken
allerlei interessante uitleggingen van u kregen--
