MEISJES
LAUW
1
1
VAN JAVAANSCHE
SUIKER
1
het
Onze Breisteken
DE DUITSCHE HELD
U-iïu
w
j 1 "I
i
VOORJAARSDRA CHT
in
Middel tegen slapeloosheid
ZONDAG 12 FEBRUARI 1939
IS
HU
Neemt een proef met
dit huismiddeltje tegen
zenuwrheumatiek
In Huize Driekoningen te Wassenaar is thans
de vierde cursus voor Dienstboden-opleiding
aan den gang
VAN EEN NIEMENDALLETJE
c>1
fjjpppliBf ~r"
>■'- s sBKv v
V.
UIT BOEKEN EN BLADEN
De MARIETTE-STEE*
Vijftig meisjes in helder
blauw katoen met blanke witte
schorten voor, roeren in pan
nen, waar soep en groenten
te pruttelen staan; vijftig
blozende meisjes laten deu
strijkbout over blouses en
overhemden glijden volgens
de regelen der strijkkunst
vijftig meisjes lappen de
ramen en dweilen de vloeren en schuren de
pannen, vakkundig, met toewijding en accura
tesse, omdat ze plezier in het werk hebben.
Het gaat hier niet over een scène uit de
nieuwste revue, neen, het gaat over den stoom
cursus voor dienstbode-opleiding, welke op ini
tiatief van het Departement van Sociale Za
ken eenige jaren geleden in het leven werd
geroepen, teneinde het Hollandsche meisje
klaar te maken om in de toekomst de Duitsche
dienstbode te kunnen missen.
Sneller en radicaler dan verwacht kon wor
den moeten we hier de Duitsche meisjes mis
sen en we meenen te mogen aannemen, dat
thans deze dienstboden-cursus in de volle be
langstelling" staat, nu het probleem: hoe ko
men we überhaupt, hoe komen we aan goede,
hoe aan bétere Hollandsche dienstboden, im
mers aan de orde van den dag is.
Met een dergelijke spoed-opleiding voor
dienstmeisjes is Huize Bouvigne (in Brabant
werd de K. J. V. met de leiding belast) eeni-
gen tijd geleden voorgegaan, waarna er naast
een neutrale meerdere katholieke huizen wer
den geopend, zoodat thans in Haarlem, Was
senaar, Vught (onder leiding van het Dioce
saan Leidsterinstituut van Den Bosch) en Bre
da internaten gevestigd zijn, waar katholieken
meisjes van zestien tot dertig jaar theoretisch
en practisch wordt geleerd, wat een goede en
nuttige dienstbode moet weten en kunnen.
Onmogelijk zegt de scepticus dat in drie
maanden!
Alleen mogelijk, dachten wij, na een bezoek
aan het Wassenaarsche internaat „Huize Drie-
Koningen", aan den Papeweg, dat onder lei
ding van de vrouwen van Nazareth staat, om
dat vanzelfsprekend slaat onze bewerings
kracht slechts terug op het genoemde instituut,
hetwelk wij naderbij mochten leeren kennen
omdat de leiding en de organisatie er zoo uit
stekend is, omdat van de geheele sfeer, waar
de meisjes die twaalf weken in werken en wo
nen een vormende en beschavende kracht uit
gaat. omdat ze vol goeden moed en „geladen
met energie en leergierigheid hier komen."
Zoo vertelde ons mej. P. Bremer, de direc
trice. die als een wijze moeder met toewijding
en liefde haar gezin van vijftig regeert, om ze
na drie maanden te laten vertrekken, verrijkt
met de kunde en de gesteltenis, die hen tot
goede en goedwillende dienstboden maakt.
Goedwillend omdat de meisjes, al was het
„dienen" misschien geen ideaal, to.en ze met
haar koffertje hier op de stoep stonden, wèl
met de ware liefde en bezieling voor het vak
weggaan.
Wij meenen er wel nog even den nadruk op
te moeten leggen, dat de huisvrouw, die een
meisje-van-de-opleiding in dienst neemt niet
moet en ook niet kan verwachten een volslagen,
geroutineerde werkkracht in huis te krijgen.
Het zal echter voor een groot deel aan haar
zelf liggen, hoè ze door tegemoetkomendheid
en tolerantie op de gelegde grondslagen voort
bouwt. Van beide kanten zal eenige goede wil
noodig zijn.
En van de meisjes, die net door het Inter
naat afgeleverd zijn, zal het gros de ware ge
steltenis bezitten. Juist omdat naast de huis
houdelijke vorming het streven van de katho
lieke Internaten ook is, den meisjes een diepe
ren godsdienstzin bij te brengen en ze tot mo
biele menschen te maken, door ze op te wek
ken zelfstandig en consequent aan de vorming
van eigen karakter te werken.
De huishoudelijke vorming bestaat uit theo
rie- en praktijk-lessen, waaronder wat dit laat
ste betreft in hoofdzaak vallen: huishouden,
koken, verstellen, naaien, wasschen. En zelfs
de onmisbare theorie-lessen worden zooveel
mogelijk aan de praktijk van het dageljjksche
leven getoetst. Zoo kan bijvoorbeeld de waren-
kennis-les, winkelen in dorp zijn, waar onder
leiding van de leerares een bezoek aan den
kruidenier wordt gebracht.
Het in de lessen geleerde wordt onmiddellijk
In praktijk gebracht, niet alleen in het Inter
naat zelf, waar de meisjes koken voor eigen
tafel en het eigen goed wasschen (staat er
Gemakkelijk zelf le maken.
U heeft hiervoor noodig een schoone flesch,
85 gram terpentijn en 15 gram Rheumagic-olie
(geconcentreerd). Een 15 grams-fleschje Rheu
magic-olie kost bij eiken apotheker of drogist
65 cent, dus met de terpentijn bent U voor onge
veer drie kwartjes klaar. Schud de bestanddee-
len goed door elkaar. Bevochtig de pijnlijke
plaatsen ermede, zonder te wrijven of te massee-
ren. De pijn verdwijnt onmiddellijk. Haal het
vandaag nog in huis en bewaar dit receptje.
boordenwasschen op het programma of zilver-
poetsen, dan moet er wel eens leentjebuur ge
speeld worden), maar ook in gezinnen in Was
senaar. die daartoe speciaal worden aangezocht.
Want het is toch nog heel iets anders om in
een georganiseerde Deensche keuken onder de
veilige hoede van de leerares bruineboonen-
soep te koken dan, geheel op eigen kunde aan
gewezen, met gereedschap, dat misschien niet
zoo perfect is, van de aangewezen levensmid
delen iets te bereiden, dat naar smaak en naar
wensch is!
Het spreekt vanzelf, dat deze zoogenaamde
praktijkmiddagen niet vanaf den eersten dag op
het programma staan. Eerst na twee weken on
geveer wordt hiermee begonnen als de eerste
vorderingen gemaakt zijn. En dat gaat snel, on
der bevoegde leiding van een drietal leerares-
sen.
De opleiding, die kosteloos is, kan door elk
willig meisje, dat aan enkele bepaalde voor
waarden van algemeenen aard moet voldoen,
worden gevolgd, mits ze zich bereid verklaardt,
na het einde van den cursus een huishoudelij
ke betrekking aan te nemen.
Wat voor soort meisjes, was de vraag, die
wij ons stelden, meldt zich aan voor deze op
leiding.
En hetgeen te verwachten is, zijn het niet al
leen de meisjes uit de groote steden, waar fa
briek en atelier lokken, maar de provincie
meisjes, die op deze wijze tevens de kans zien,
aan een betere betrekking te komen dan ze
zich in de eigen omgeving zouden kunnen ver
schaffen.
Een ambtenaresse van de Arbeidsbemidde
ling, die met het Internaat voortdurend con
tact houdt en wier taak het is over elk meisje,
dat aan de opleiding wenscht deel te nemen,
nauwkeurige informaties in te winnen, belast
zich ook later met het vinden van een geschik
te betrekking voor de klaargestoomden. Voe
ling wordt gehouden met de werkgeefster en
wanneer blijkt, dat het nieuwe dienstmeisje zes
maanden lang tot tevredenheid haar werk ver
richt heeft, dan eerst wordt haar het diploma
van het Internaat uitgereikt.
En is u tevreden over het resultaat, na de
drie cursussen, die u nu in Huize Drie Ko
ningen achter den rug heeft?
Heeft naar uw meening het Internaat reden
van bestaan?
Ja, is het gedecideerde antwoord. De aan
vraag van meisjes heeft tot nu toe het aantal
beschikbare plaatsen overtroffen en voor zoo
ver ik een oordeel mag uitspreken over de nog
jonge resultaten, zijn deze zeer bevredigend.
De vraag, of de meisjes hier graag zijn, be
hoeven we nauwelijks te stellen; in deze heer
lijke, boschriike omgeving, het prettige, ruime
huis, de groote, frissche slaapkamers.
Het antwoord is wel af te lezen van de op
gewekte gezichten van het groepje, dat juist be
zig is in de keuken, waar het dampt en geurt
uit de blinkende pannen; dat is wel te zien aan
de vlijtige handen, die de instructies van de
naailes in de daad omzetten; aan de ambitie,
waarmee al die blauwe meiskes uit de enorme
pan soep scheppen voor de kleine terrines, die
op tafel komen in de eetzaal, waar met kleine
groepen aan tafels van zes de maaltijden ge
zamenlijk met directrice en leeraressen gebruikt
worden. Aan elk der tafels is op de beurt één
dienster, zoodat ook dit belangrijke onderdeel
der latere taak als vanzelf geleerd wordt.
En de katoenen jurken, dragen ze die graag?
Ze zijn er trotsch op! En u ziet zelf, hoe
frisch het staat en hoe het flatteert. De japon,
die haar eigendom is, mogen ze aan het einde
van den cursus meenemen om die in de betrek
king te dragen. Wat ze zeker zullen doen.
Ongetwijfeld, want niet alleen draagt katoen
veel prettiger bij het werken, maar bovendien
is niet het saaie, grauwblauwe dienstbodenka
toen van vroeger gekozen, maar frisch, diep
blauw.
Zoo'n dienstbodenjapon, daar hebben de on
berispelijke Engelsche dienstmeisjes me vroeger
dikwijls de oogen mee uitgestoken!
Maar niet slechts deze uniformjapon, attri
buut harer nieuwe waardigheid, nemen de meis
jes bij haar vertrek uit het Internaat mee. Ook
een korte, overzichtelijke handleiding voor a 1
de dagelijks voorkomende werkzaamheden
wordt haar meegegeven, welke er haar voort
durend aan zal herinneren, het vele nuttige,
dat ze geleerd hebben, efficient in toepassing
te brengen.
En wat misschien nóg meer waard is, het
innerlijk verkregene: de bezieling om niet en
kel het werk harer handen te geven, maar ook
het hart in de opgenomen taak te leggen.
aan stof maken we zoo'n schortje voor da
metje dreumes. Het korte rokje wordt gefronst
op 't lijfje, dat enkel uit den rechten band be
staat, waaraan twee smalle schouderbanden,
die met een lus dichtgestrikt worden.
Als materiaal kan een luchtig stofje linon,
batist of fijne katoen gebruikt worden. Voor
het bovenstuk kiezen we een kleur, die zich
herhaalt in het bloempatroontje.
Het kléedingstukje is op den groei berekend,
want knippen we de schoudertjes aan den lan
gen kant en laten we den band om het mid
deltje eenige centimeters over elkaar heen slui
ten, dan kan bij gedijen vah het draagstertje
het schortje méé, zoolang knoopjes en lusjes
nog niet tot aan den uitersten rand verzet zijn
en van de schouderbandjes nog een strik te
maken is.
Fabriceeren we het schortje uit een lapje
voile, dat we mogelijk nog ergens hadden lig-
gen, dan wordt de reep, die het bovenstukje
vormt, van dubbele stof genomen. De schouder
einden kunnen met een smal zoompje worden
afgewerkt of we laten ze in de plisseer-inrich
ting even uitslaan. Ze zijn dan soepeler en
makkelijker te strikken.
"v
:V
Dekens stevig ingestopt onder de matras,
de Hollandsche huisvrouw het
lakens recht en glad getrokken, zooals
bed opgemaakt wenscht
1mr MBM
Februari belooft ons altijd vast een voor
proefje, van de lente. En weinig voorjaarsdagen
worden zóó geapprecieerd als die allereerste met
zacht-blauwen hemel en milde zon, waarin de
knoppen geuren en zwellen.
Zoodra we onzen neus op straat steken en
de zachte atmosfeer voelen, is onze eerste ge
dachte: uit met den wintermantel en ons ge
tooid met iets, dat lichter draagt en feestelij
ker stemt.
In het najaar, wanneer het guur en koud be
gint te worden, is het een onbehaaglijk gezicht
en doet het schril aan, iemand in dun en licht
zomergoed te zien loopen. Maar nog onpretti
ger is het èn voor het publiek èn voor draag
ster, zich op een zoelen lentedag in te zware,
te warme kleedij te weten, waarvan de mee-
doogenlooze voorjaarszon alle glimplekken en
slijtage onbarmhartig toont!
Het voorjaarsmantelpak, dat strikt genomen
een luxe bezit is, want het is te warm als zo-
mer-tailleur en in den winterdag te weinig be
schuttend, is tóch een onontbeerlijk bezit voor
het prille voorjaar en al die twijfelachtige da
gen waar ons klimaat zoo rijk aan is dat
we eigenlijk „niet weten, wat we aan zullen
trekken" en die veelal op regen uitdraaien,
waarbij het mantelpak alweer de doelmatige
oplossing blijkt, omdat het onder een lichte
regenjas een zoo bij uitstek geschikte dracht is.
Veel grijs zal er dit voorjaar gedragen wor
den. Het staat sportief en heeft cachet, maar....
grijs flatteert niet iedereen. Voordat men zich
een grijzen tailleur laat aanmeten, omdq^ die
en die zoo'n aardig grijs pakje aan had, over-
tuige men zich, dat men tot het type behoort,
dat grijs kan dragen.
Vanzelfsprekend kan door de blouse, welke er
bij gedragen wordt, met smaak te kiezen, het
fletse grijs eenigszins opgehaald worden. Cycla
men en prune en alle tinten lila en paars zul
len het komend seizoen geliefd zijn in combi
natie met grijs.
Een voornamer cachet echter heeft de kleur-
groepeering, grijs met reebruin, welke de man
nequin op de foto demonstreert. Hoewel deze
tintenkeus, welke niet uitmunt door fleurig
heid, alleen met succes gedragen kan worden
door haar, die een frissche gelaatstint heeft,
ofwel van nature ofzich deze kunstmatig
weet toe te eigenen.
Bij dezen tailleur van grijze wollen
jersey, model Jean Patou, werd
een reebruine crêpe de chine blouse
gedragen. De baret van velours,
alsmede de handschoenen, zijn in
de tint van de blouse
Kent u de goela djawa of wel Javaansche
suiker? Deze zeer smakelijke Indische palmsui
ker is in iederen winkel van Indische produc
ten en tegenwoordig ook in sommige groote
kruidenierswinkels voor een niet zeer hoog be
drag te koop. U ontvangt die suiker, die een
zeer appetijtelijke donkerbruine kleur heeft,
gestold tot ronde stukjes. Zoo ongeveer alsof
uw theekopjes voor puddingvorm gespeeld heb
ben. De smaak lijkt op dien van onze gewone
bruine suiker, maar is toch anders en veel ster
ker.
Voor de kinderen is deze suiker geschaafd
gewoon met een mes op het brood een aar
dige variatie en misschien voor u zelf ook, als
u van een zoete boterham houdt.
Een smakelijke toepassing krijgt u ook, als
u twee doodgewone bisquitjes genre Maria
maar liefst iets dunner met boter besmeert,
er wa: Javaansche suiker op raspt en ze twee
aan twee op elkaar plakt met de suiker ei tus-
schen. Dit smaakt heel plezierig bij de thee
en het is voedzaam voor uit school komende
spruiten. Wel zou ik u raden, als het finan
cieel even mogelijk is, roomboter te gebruiken.
Ik zou trouwens in huishoudens met kinderen
altijd willen zeggen: zorg als het kan, dat er
roomboter en appels zijn. Wellicht kunt u op
iets anders bezuinigen.
Wat hoor ik daar voor een klacht? Heeft u
een dood vliegje in uw polletje suiker gevon
den?
Ja, dat gebeurt wel eens een enkelen keer.
In de tropen zijn honderd maal meer insecten
dan bij ons en die zoete suiker is zóó aantrek
kelijk als ze staat te stollen. Onhygiënisch?
Misschien wel een beetje. Maar aan den ande
ren kant; valt er nooit eens een vlieg in uw
melkkan? En die vischt u er toch rustig uit
zonder den heelen inhoud weg te gooien? Iets
anders wordt 't namelijk als er, zooals ik laatst
bij iemand bijwoonde, een heele muis in de
melk ligt te spartelen. Maar gespuis van dat
formaat zult u in de goela djawa nooit of te
nimmer aantreffen.
En heeft u wel eens pisang goreng of, op zijn
Hollandsch, gebraden bananen gegeten met een
Een gouden horlogeketting reinigen we
door deze tusschen de handen rijkelijk
met zeepschuim te wrijven. Daarna goed
afdrogen met een schoonen wollen lap
Breit gij reeds met Neveda-Woi
Aan Xeveda, Heerengr. 483, A'd.-C.
M., U gelieve mij gratis te zenden
een Neveda-breipatroon voor een:
Damesblouse, Deuxpièces, Heeren-
slipover of Meisjesjurkje (doorhalen
wat niet verl. wordt), en den naarn
van den Neveda-winkelier te mijner
stede op te geven. vilt
Naam Adres
stroop van gesmolten Javaansche suiker er
over?
Ik kan het u als dessert aanbevelen. Dat be
werkt u zóó:
U smelt zoo'n polletje suiker op het vuur
met zooveel niet te veel water, dat het
ook na afkoeling vloeibaar blijft. Eenige gezon
de niet overrijpe bananen snijdt u in de lengte
door en dompelt die helften in een tamelijk dik
beslag van bloem en water. Dan vertrouwt u
de even uitgedropen vruchten aan een heet
frituurvet toe tot ze mooi goudbruin zijn eI1
legt ze, na even uitlekken op grauw papier*
vlug op een verwarmden schotel. Als ze alle
maal gebraden zijn, giet u er de suikerstroop
overheen. Het ziet er zalig uit en het smaakt
evenzoo.
Gewoonlijk is een banaan per man wel vol
doende, maar den omvang van de magen van
uw dischgenooten kent u zelf het beste.
Heusch, probeert u dit voortreffelijke Indi
sche product eens. Wellicht inspireert het u tot
nog meer toepassingen. Cl. E.
„De sterfte aan verkeersongevallen in de
laatste vijf jaar voor kinderen van één tot
vier jaar is GROOTER dan aan tuberculose-
De laatste neemt geleidelijk af, de eerste
neemt toe. Ouders, leert vóór alles uw kin
deren zoo vroeg mogelijk, al is 't dan voetje
voor voetje, de verkeersregels van den wed-
Laat nooit uw aandacht hiervoor verflau
wen. Want uw kleuter is in zijn doen en-
laten toch altijd nog onberekenbaar."
„Het Kind",
Blad voor Ouders en opvoeders
Een kalmeerende drank voor het slapen gaan
en die we bij onze zuidelijke buren kun
nen afkijken is een kopje lindebloesem-thee*
Van den gedroogden bloesem van de linde wordt
op gewone wijze met kokend water thee getrok
ken. Slechts suiker, geen melk, wordt aan de
uitgeschonken thee toegevoegd.
In geen enkele Fransche slaapkamer ontbrak
vroeger het blaadje, waarop een karaf water,
een karafje „Fleur d'Oranger", oranjebloesem
water en het bakje suikerklontjes. De bedoe
ling hiervan was, dat iemand, die den slaaP
niet kon vatten, zich een glas water inschonk*
daarin een scheutje van het geurige extract
deed om het met veel klontjes tot een zo®'
slaapdrankje te mengen. Mogelijk is het de
fijnzoete, streelende geur, die een kalmeerenden
invloed op 's menschen gestel heeft. En al is d'
ouderwetsche middeltje wat in het vergeetboek
geraakt, het heeft in den loop der jaren v»11
z'n heilzame werking niets verloren.
Breiliefhebsters:
De uitleg van deze steek vindt U in
brochure, die onlangs door de „3 Suisse®
Wolfabrieken uitgegeven is. Indien U de
brochure wilt ontvangen zendt dan Uw na8^
en adres op een briefkaart (geen brief) aan
„3 Suisses" Wolfabrieken, afdeeling 91* te
Til
de
de
burg. Plakt er boven het gewone port op
adreszijde 3 postzegels van 5 cent op voor
waarde van de brochure. 4
Omgaand ontvangt U dan de brochure der
Breisteken." In dit boekje vindt U op aan?®
name wijze voorgesteld, de uitleg van 24 gehe
nieuwe steken. Door een vernuftig systeem
plooiing vindt men in het boekje onmiddellijk
steek die men zoekt. Elke beschrijving van
steek is duidelijk geïllustreerd. Doe Uw aanvrat
vandaag nog. U zult er tevreden over zijn!
KENT U
Dr. E. Hoekstra's
Bloedzuiverende
Gezondheidspilk®
Deze pillen zuiveren het bloed van
onreinheden, regelen de spijsvertering, wek
ken de eetlust op en bevorderen de natuur
lijke verrichtingen des lichaams.
90 et. of 1.56 per doos met gebruiksaanwij
zing. Verkrijgbaar in Apotheken en Drogiste
rijen Vraagt gratis toezending brochure a8r
MIJ.' HOEKSTRA, Heerengr. 33, Amsterda®1
Een roman van Enrica von Handel-Mazzetti
82
„Juliana! Wat luider," trok de overste de
wenkbrauwen samen. Men hoorde het trompet
signaal, onderaardsch, schrikwekkend, als Lu
cifer's bazuin.
„O heilige Elisabeth!" riep Juliana uit, „onze
kerk en dit klooster zijn aan u toegewijd. Wij
knielen voor u neer en smeeken u, wil allen, die
in dit klooster wonen, als verplegende maagden
of als zieke vrouwen en weduwen, bewaren in
den staat van genade en door uw voorspraak
verkrijgen, dat Jezus, onze Bruidegom
„Waarde moeder, hebt u ookde eere-
teekens gezien? Twee!" prevelde de stervende.
„Slechts tweeanderen hebben er meer, hoo-
geremaar deze twee zijn meer waard
omdat ze verdiend zijn! Ik zal nieuwe linten er
voor makenmakenmaaro, maar
zusterwat voel ik me opeens vreemd
Onder de aarde woelden wederom de booze
geesten, ver in hun sombere stad, en hunne
woudhoorns schalden. En plotseling dreunt een
verre, doffe, zware knal uit het binnenste der
aarde: dof gerommel reutelt na en versterft
„Dat Jezus, onze Bruidegom, ons opneme in
het hemelsche Vaderland.,,. Die daar leeft
enJuliana leunde haar hoofd tegen de
stangen van het bed en snikte zacht.
„Zuster, zuster, zuster, wanneer komt hij
weer bij me?" hijgde Sophie, ze trachtte zich op
te richten, doch zakte weer terug. „Ik ben zoo
vreeselijk bang! Waarde moeder waar is hij
dan nu? Op welke vesting kbmt hij? Ik moet
hem nareizen!.... Maar ik ben zoo zwak
Waarde moeder.... mijn Georg!" jammerde zij,
,,'t is me alsof men op mijn hart traptop
mijn hart trapto, wee, wee, waar is hij nu?"
Zij zonk dieper terug, bij élke klacht was weer
bloed op haar lippen gekomen; de overste
wischte het weg met haar eigen zakdoek. Juliana
snelde doodsbleek naar haar toe.
„Sneeuwwitje!" zij bood de arme het glas wijn.
„Drink! Een slokje! Ter liefde van onzen Lieven
Heer! Voor Georg!" De arts stond nu naast het
bed, bevochtigde de slapen en de lippen van de
lijderes met zijn wereldberoemd elixer uit het
kristallen fleschje. Maar hij weet nu, dat zij door
niets meer te redden is. Als nog nimmer een
vrouw gestorven is aan,den dood van haar man,
dan zal deze hier de eerste zijn.
„Zuster,." kreunde de arme Sophie. „O, wat zal
er met de kinderen gebeuren? O God, zoo
vreemd heb ik me nog nooit gevoeldZuster,
mijn Willy, alstublieft mijn Willy!"
„Willy! Waar is Willy?" riep de overste.
Men hoorde schreden in de verbandkamer. Zij
ging er heen. Een postulante kwam aanloopen,
bleek en verschrokken. „Haal onmiddellijk den
kleinen Willy uit de apotheek! Direct terugko
men, maar de overste ruischte in haar zwaar
gewaad naar het jonge meisje toe en zei haar
waarschuwend in het oor: „Hij mag niet over
zijn vader spreken, de moeder is zéér zwak."
De postulante stamelde: „Eerwaarde moeder,
de jongeheer is weg wij weten niet sedert
wanneer en waarheenwaarschijnlijk over
den tuinmuurwij denken...."
Op hetzelfde moment verscheen de zuster-por-
tierster, vaal en bleek als een spook.
„Wat hebt u? Wat is er?"
„Eerwaarde moeder, Barbara is teruggekomen,
die arme ritmeester hebben ze al
„Stil!" gebood de overste streng en wees door
de half geopende deur naar de bleeke en bijna
levenlooze lijderes.
„Ja, ik ben stil; maar, waarde moeder
Willy was er bij!" en de oude zuster bracht de
punt van haar schort aan de oogen.
„Wat?" riep de overste nu toch luid in haar
ontzetting
„In de armen van den kleinen Willy is de
vader gestorven
„Wees stil, wat praat je nu toch! Breng lie
ver den jongen hier, zijn arme moeder wil hem
zien.
„Moeder," hijgde de oude non, angstig spied
den haar oogen rond, zooveel wonderlijks als
vandaag had zij nog nooit beleefd, en zal zij
heel haar leven niet meer meemaken. „De
kleine Willy is teruggekomen met dien Monseig
neur; hij trekt in de apotheek andere kleeren
aan en wascht zijn handjes o God, dat
bloed
„Stil! Ik kom beneden," zei de overste
ontdaan.
Zij ging naar de zaal terug.
„Sneeuwwitje," boog zij zich over de zieke,
„Willy zal komen, hij is beneden, in de apotheek.
Is 't goed? Zijn we tevreden?'
„Maar vlug." Sophie's stem was nauwelijks
hoorbaar. „Zoo voelde ik me nog nooit.
ik kan niet meer
„In het oogenblik, waarin hij het doodelijk
schot ontving, heeft zij het in haar hart ge
voeld," mompelde Malfatti. „Een nobel man zal
diep treuren, maar zij volgt den misdadiger in
het graf."
De zuster, de arts en de postulante stonden
om de bleeke moeder geschaard, toen de kleine
Willy, aan de hand der overste, de ziekenzaal
binnentrad. Hij heeft zijn mooie Zondagsche
pak niet meer aan, maar draagt een schamel
broekje en armelijke blouse, die de overste uit
de naaikamer gehaald heeft, waar kleeren ge
maakt worden voor de armen. Zijn behuild ge
zicht is wit als krijt, zijn handen rood als ro
zen, met zeep en zand heeft hij het kostbare,
fiere bloed van zijn vader afgewasschen, opdat
de arme, arme, zieke mammie er niets van zou
zien, want zij zou er van sterven. Groot en
ernstig staren de kinderoogen, die anders zoo
schalks kijken, naar het beeld van den dooden
vader, badend in zijn bloed, het beeld dat niet
vervagen wil; maar hij durft niet te huilen, de
arme, zieke mammie mag niets weten, zij zou
er van sterven. De overste had het hem gezegd,
en nu vermaant zij hem nog eens:
„Wees voorzichtig, kind! Niets vertellen! La
ter, veel later, als God haar behoudt
De knaap knikt, wringt zijn hand uit die der
non en gaat met trillende knieën op het bed
toe, en zijn oogen sperren zich vol ontzetting:
is dat mammie, o, ze is zoo bleek, zoo bleek,
en witte lippen zooals die arme arme va
der in de stadsgracht.
„Mammie, mijn mammie! Hier ben ik, wilt u
iets, mammie, lieve mammie!" Zacht, heel zorg
vuldig, zooals slechts het Christus-kind zijn hei
lige moeder omhelzen kan, slaat de anders zoo
wilde en onstuimige jongen zijn arme om het
zwakke, bleeke stervende moedertje; met zijn
trillende, kleine mond kust hij het sneeuwwitte
gezicht en de smalle, bleeke handen. Snikken
wellen op in zijn keel, 't is alsof ze wordt dicht
geknepen, maar neen, niet huilen, neen, zij
mag niets weten anders
Toen hoorde hij haar spreken. „Willy!" Zoo
zwak zoo zwak en zij kijkt hem aan, zoo
wonderlijk, dat hij er van schrikt. Want zijn
arme vader had ook zoo gekeken toen hij zei
„Mijn kind," terwijl het bloed uit zijn zijde
vloeide en dat was zoo heerlijk en ook zoo
verschrikkelijk als niets op deze wereld.
„Kindje zuchtte de moeder, „waar....
was je toch
„Ik Een hand van staal, een koude, ijzige
hand grijpt toe en snoert het hart van den
knaap dicht. Niet liegen!
„Op de wallen bij de stadsgracht
In de zaal gonzen de vliegen.
De overste, de arts en Juliana luisteren met
stokkenden adem.
„Wat was daar dan?" klinkt de vraag der
moeder zoo hulpeloos bedroefd. Het kinderhart
dreigt te breken.
„Mammie!" trilt het van zijn lippen.
„Wat was daar dan?"
„Mammiemenschen
Malfatti trad terug achter het gordijn en
tje-
dekte de oogen; het woord van den dichter -
hem in de gedachten: Al het leed der mctts°
heid....
.MenschenDe witte, doodmatte
M'
der moeder tast naar het kinderhandje.
haar gezicht liefkoost: en de moeder vraagt*
sprak een engel, die reeds door zijn hemel®
gezellen gewenkt wordt, door haar bleeken.
venden mond:
„Wat was dat voor wijn?"
Wijn?" siddert Willy f
„Je hebt je handjein wij'n gedoop1*^
in heerlijke wijndie geurtals1
rozen.
„Mammie, ik had geen wijn
Zij trok de hand van den knaap aan n
lippen, zij keek den jongen aan met oogen,
diep waren als de nacht van den dood, en vr
en gedronken, mijn kind, wat heb je
gedronken, dat je zulke roode lippen hebt-
„Iknietsmammie!~t,
De drie menschen bij het bed keken el*
star van ontzetting, in dë oogen. «nll?'
Zuster, waar is mijn man? Willy, w
waar is je vader?" kreet de zieke plotseling-
O, de sluiers scheuren, en zij ziet hem
haar laatsten en verschrikkelijken kelk.
„Mammie, mijn mammie," vleide het bev®
kind. Lieve Godhelp, help haar nu..**
zij het hoort....
„Mammiebij den lieven Jezus
hij het zoo goed...." (Wordt vervol#
