2.H. Paus Pius XI herdacht
in de Staten-Generaal
Verkoudheden
Dagbrieven eener moeder
De luchtroovers van Hoitika
w
IJ
hulde gebracht aan
C01ken-
Een plan voor
kampeerders
raadsel
ZIJN NAGEDACHTENIS
AUTOBUS VERDRINGT
DE TRAM
||!aL« gespecialiseerde L.!|
ViCllS behandelingen
D
Snoepen is gezond, lang
let)e 't zuurtje
van Kronstein
DINSDAG 14 FEBRUARI 1939
e regeering sloot zich van harte
Qon bij de sympathieke rede
voeringen der voorzitters
£ijn werk voor den
vrede geroemd
6hü,
Mi
In de Tweede Kamer
Spoorwegen stellen een goederen
wagen beschikbaarom ver
schillende deelen van ons
land te bezoeken
Goedkoope reis
Hoe de reis gemaakt wordt
VlCKS
Va-tro-hol
De kosten van een dergelijke
onderneming
Het falen van Jaspar
DAMMEN
OM HET KAMPIOENSCHAP
VAN NEDERLAND
VOETBAL
V.D.S.Hillinen 16
Nieuwe zaak op den Nieuwendijk
te Amsterdam
STAAT VAN BESOMMINGEN
RIJKSVISCHAFSLAG
^oman van a. hruschka
w°Wel "n de Eerste als in de Tweede Kamer
v ben de voorzitters heden Z. H. Paus Pius XI
Srfacht.
A de Eerste Kamer sprak mr. W. L. baron de
van Steenwijk als volgt:
groote Paus is heengegaan,
een 17-jarige regeering is Pius XI tot
p°er leven opgeroepen.
6eie,
denken voornamelijk in Zijn werk voor vrede
en voor recht. Vooral in dezen tijd is dat van
overwegende beteekenis. Geen Nederlander is
er, die niet vurig hoopt, dat eenmaal door een
betere verstandhouding onder de volken de
vrede beter dan tot dusverre zal zijn verzekerd.
De regeering kan zich dan ook van harte bij
uw herdenkingswoorden aansluiten. Het is voor
al om zijn vredeswerk, dat de overleden Paus
ook bij de regeering in dankbare herinnering
zal blijven."
Beide redevoeringen werden staande aan
hoord.
De twee leden der Staatk. Ger» fractie ver
lieten tijdens de rede van den voorzitter de zaal.
'guur van buitengewone eruditie, theoloog,
'osoof, historicus, jurist, kortom veelzijdig
erde, diplomaat van voorname allure en bo-
,etZi
"en scherpzinnig staatsman, heeft hij, in
°enenden geest werkzaam, een succesvolle
lwCordataire politiek volgende, na moeizame
^0§nes zijn doelwit bereikt: de Romeinsche
7 estie opgelost, de volle souvereiniteit van het
"caan alom erkend te zien.
fle^t diepgaanden blik der tijden nood peilen-
heeft hü te midden van een ontwrichte
ebschheid onverflauwd voor het behoud van
511 vrede geijverd.
Eerste Kamer der Staten-Generaal be-
ehrt in den doorluchtigen Doode een wijs re-
^eïder en brengt aan de nagedachtenis van
zoo waardigen, vastberaden Vorst eer-
leflige hulde.
tA minister van Onderwijs, Kunsten en We-
«*t d
ohappen, prof. Slotemaker de Bruine, zegt,
*el
de regeering zich gaarne aansluit bij de
"den van waardeering, welke de voorzitter
heeft willen wijden aan den persoon van
overleden Kerkvorst en aan diens arbeid,
tj11 arbeid, dien hij zich wel heeft willen ge
iten in het belang van vrede en recht.
J. R, H. van Schaik sprak in de Tweede
a,ber als volgt:
"Geachte Medeleden,
Alvorens tot de eigenlijke werkzaamheden
te gaan, zult gij met mij een oogenblik
jben verwijlen bij het overlijden van Zijne
6"igheid Paus Pius XI.
U°oral jn stormachtige tijden als deze klem-
tfjh de oogen der wereld zich vast aan die
v ^ame figuren, die als geestelijke vuurtorens
tp.. S6 steunpunten zijn in de bewogen en zich
{v reigd gevoelende menschelijke samenleving.
t\Vl- dier helderstralende lichtpunten was onge
peld de overleden kerkvorst.
^verschrokken heeft hij aan wie naar hem
t, den luisteren, zonder aanzien van welke
Va3t ter aarde ook, op haast elk levensterrein
K1J
ver ctcti UC UUK, up iiaaou giiv v
liit beginselen voorgehouden, die hij putte
Üt de in hem levende christelijke waarheden.
Vo°rtduring de ondergeschiktheid van het
S(Cfehjke aan het eeuwige, van 's menschen
ehjke aan zijn zedelijke belangen in aller
W6b prentend en onvermoeid den terugkeer
r Christus predikend, reikte Zijn manende
lK erkende stem ver buiten de scharen van
die Hem als den Heiligen Vader eerbiedig-
t J0' op zijn sterfbed heeft Hij gebeden, ge-
t 6df-'b en geleden voor den vrede in en onder
Het zijn vooral de verzoende gevoe-
Van den oprechten Vredesvorst, welke weer-
hebben gevonden bij de vredesgezindheid,
2oo cüep in het Nederlandsche volk veran-
d is.
'.'3^° bagedachtenis van dezen grooten Paus
bhiverseèle werkzaamheid zal ook hier te
e in gezegende herinnering blijven.'
tv
lu beer Goseling, minister van Justitie, sprak
Als een nieuw bewijs van het streven der
directie van de Nederlandsche Spoorwegen,
zooveel mogelijk aan de wenschen van het
publiek tegemoet te komen, geldt zeker het
jongste reisplan, dat zij ontworpen heeft en
dat vooral de jeugd met groote vreugde zal
begroeten.
Er zullen n.l. nog dezen zomer een paar
goederenwagons worden ingericht voor
kampeerders, die hierdoor in staat gesteld
worden zich op gemakkelijke wijze te ver
plaatsen, terwijl de kosten van een en ander
zeer gering zijn.
Het betreft hier allerminst een object, uat den
Spoorwegen eenige winst kan opleveren, maar
de directie is van het zeer juiste standpunt uit
gegaan, dat ook zij zich tot de Jeugd, die over
eenige jaren het reizend publiek zal uitmaken,
moet wenden om de massa voor zich te winnen.
We twijfelen er niet aan, of met dit plan
zal zij zeker de sympathie der jeugd en van
haar leiders winnen.
Hoe hebben de Spoorwegen zich nu voorge
steld kampeerlustigen te helpen?
In de zomermaanden zijn er geregeld goede
renwagons buiten gebruik en daaruit hebben
VOORKOMT vele verkoudheden
Een paar druppels in de neus-
rtpn bii het eerste mez*"-
EINDIGT vlug verkoudheden
Wriif deze verdampende
zalf op keel, borst en rug. I
de Spoorwegen nu enkele geschikte wagens ge
kozen, die een lengte hebben van ongeveer 7
meter en 2'A meter breed zijn, welke met eerf-
voudige middelen tot reiswagens voor ae jon
gelui zijn in te richten.
Twee openingen, die met een soort jalouzie
afgesloten kunnen worden, zullen voldoende
ventileergelegenheid bieden. Er wordt t en be
hoorlijk aantal bossen stroo ingelegd, die men
kan gebruiken zooals men zelf wenschl om een
behoorlijk nachtleger te maken. In iederen wa
gon is plaats voor acht jongens of acht meisjes
en twee of drie leiders(sters). Deze geleiders
gaan gratis mee. Er is meer dan voldoende
ruimte om te slapen, daar men in de breedte
zal moeten liggen, teneinde tijdens het rijden
van den trein rollen te voorkomen.
De reis wordt evenwel meestal overdag be
gonnen en daarom wordt een derde klas-rijtuig
aangekoppeld, waarin de jeugdige reizigers dan
kunnen plaats nemen, die dus slechts des nachts
in den „goederen-wagon" bivakkeeren. Bagage,
kampeerbenoodigdheden en fietsen worden zon
der eenige vergoeding meegevoerd.
Als men op het-punt is aangekomen, waar
het gezelschap eenigen tijd in de vrije natuur
wenscht te verblijven, wordt de wagon op dood
spoor gereden. Het gezelschap zoekt zijn eigen
weg en keert in den avond terug, om in den
wagon te overnachten. Intusschen wordt verder
gereisd en nu is het interessante van een der-
gelijken tocht, dat de leiders aan de jongelui
niet vertellén, waar men heen zal gaan, zoodat
zij den volgenden morgen in een geheel andere
en misschien vreemde omgeving ontwaken.
Voor toiletten en het benoodigde water kan
men terecht op de verschillende stations.
De kosten van een dergelijke onderneming
zijn zeer gering en komen neer op 1 cent per
afgelegde K.M. voor iederen deelnemer, uitge
zonderd dus de leiders. Een minimum-afstand
van 300 K.M. in totaal wordt vereischt. Daarbij
wordt een kleine vergoeding gevraagd voor het
stroo en als staangeld.
Wanneer acht jongens met twee geleiders
van dit aanbod der Nederlandsche Spoor
wegen gebruik maken, een afstand van 300
K.M. afleggen en zeven dagen wenschen
weg te blijven, kost dit slechts f 36. Het is
de bedoeling, dat de verschillende clubjes
zelf een plan aan de Spoorwegen zullen
voorleggen, die dan nagaan of dit voor ver
wezenlijking vatbaar is.
Indien deze proef in den a.s. zomer slaagt,
zal men de gelegenheid tot het maken van deze
aantrekkelijke jeugdreizen nog aanmerkelijk
uitbreiden.
Op 8 October as. zal de Gooische tram
vervangen worden door een autobusonder
neming, welke geëxploiteerd zal worden met
dieseiautobussen. Dat is in het kort de samen
vatting van de plannen van de Gooische tram
directie. De uitvoering van deze plannen is
echter afhankelijk van de resultaten, welke de
thans loopende concessie-aanvragen van de
Gooische zullen hebben. De mogelijkheid be
staat, dat nog voor 8 October a.s. lijnen van
de Gooische door autobussen en trams bereden
worden. Reeds worden onderhandelingen ge
voerd voor de aanschaffing van twintig a dertig
bussen en dezer dagen zal hierover de eindbe-
bespreking gevoerd worden.
BRUSSEL, 13 Febr. (Belga). Na den jour
nalisten te hebben medegedeeld, dat hij afzag
van de vorming eener nieuwe regeering, voegde
Jaspar er aan toe, dat het in zijn voornemen
had gelegen een ministerie te vormen, be
staande uit tien ministers met den premier.
Vijf ministers zouden parlementsleden geweest
zijn en de vijf anderen zouden buiten het par
lement zijn gekozen. De beide socialistische
parlementsleden, op wie hij een beroep had ge
daan, hebben deze formule niet kunnen aan
vaarden. Met het oog op deze weigering had
Jaspar er toen van afgezien een kabinet te
vormen.
De partij tusschen Raman en Rustenburg voor
het persoonlijk kampioenschap van Nederland
eindigde in remise.
e optimist is een beter hervormer
dan de pessimist.
Minheer de Voorzitter,
hebt den overleden Kerkvorst willen her-
Het Katholicisme kan zijn goddelijke
zending in deze wereld niet vol
ledig ontplooien zonder Universi-
®iten. Het is daarom plicht van iederen
atholiek zijn eigen Universiteit naar ver
bogen te steunen.
Plotseling kreeg de machine een ruk en Piet buitelde tegen den
rug van een der mannen aan. Gelukkig niet tegen dengene die
het stuurwiel bediende, anders hadden ze een raren val kunnen
maken-
Piet had minstens een flinken draai om zijn ooren verwacht,
doch inplaats daarvan Werd hij eenvoudig op den stoel gezet en
vastgebonden met sterke riemen. Na een paar woorden met
den bestuurder gewisseld te hebben, greep de man een paar
stangen en eer Piet het wistrrrrt, daar gingen ze kopje
duikelen.
Wanneer ik dwars tegen de algemeen heer-
sehende opinie in, beweer, dat snoepen gezond
is, ben ik overtuigd, dat vele moeders hun wijze
hoofden zullen schudden en de ongetrouwde
vriendinnen dezer moeders vermoedelijk nog
meer. De beste opvoedingsstuurlui schijnen ook
nog steeds aan wal te staan! Het spreekt van
zelf, dat ik straks komen moet met een lang
„maar" en een krachtig „mits", doch voorloopig
gun ik mijzelf het genoegen mij te koesteren in
mijn eigen woorden alsmede den dank en
hulde van ontelbare snoeplustige kleintjes en
vol te houden: snoepen is gezond; lang leve het
zuurtje.
Waarom ook niet? Wanneer ik melk en cacao
en suiker öooreenroer en met of zonder water
tot een pudding maak, wordt dit een voedzame
en heerlijke kinderspijs genoemd, maar als een
chocoladefabrikant uit dezelfde ingrediënten een
reep maakt, wordt beweerd dat het eten daar
van ongezond, ja zelfs een ondeugd zou zijn!
Kauwen, kauwen, waarschuwt elk medicus,
kauwen, herhaalt de voedings-specialist, het
voedsel moet met speeksel vermengd worden om
goed fn ten volle te kunnen worden verteerd,
maar wanneer een kind op een zuurtje zuigt en
theekopjes vol speeksel naar z'n maag stuurt,
zou dit dan ongezond zijn? Och kom. En 't
zuurtje zelf. Waaruit bestaat dit? Uit suiker en
een plantaardig zuur, plus plantaardige smaak-
er. kleur-essences, puur voedsel dus en in elk
geval onschadelijk.
„Mijn kind wil niet eten" jammert menig
moeder en besteedt uren aan driekwart-ver -
geefsche pogingen haar kleine een sneetje
brood met suiker, in melk gedoopt, naar binnen
te duwen; maar droge biscuits noemt zij snoe
pen, terwijl deze uit zuiver meel met water of
melk onder toevoeging van een beetje suiker
gebakken worden. En door het knabbelen en
kauwen gaan deze met een volle dosis speeksel
naar binnen in tegenstelling met het geweekte
brood, dat dikwijls in den meest letterlijken zin
in de keel geduwd wordt. Deze opsomming
zou ik met een lange rij voorbeelden kunnen
aanvullen, zooals trouwens ieder, die de moeite
neemt het onderwerp rustig te overdenken. Tal-
iooze ouders rekenen zelfs het eten van fruit
onder het snoepen; appels en bananen gaan er
nog mee door, maar kersen, bessen, pruimen en
dergelijke worden onvoorwaardelijk als „snoep"
gebrandmerkt en dus streng afgekeurd.
Natuurlijk beteekenen mijn woorden niet, dat
ik het eten van lekkernijen om 't woord
„snoepen" niet te gebruiken in onbeperkte
mate en op alle uren van den dag aanbeveel;
verre vandaar. Snoepen is gezond, mits het ver
stand het stuur in handen houdt. Een kind een
half uur vóór den maaltijd, een dikke boterham
met worst te geven is even dwaas als het op
dat tijdstip een voedzaam snoepje uit te reiken;
een kind dag aan dag z'n maag laten vullen
met chocolaadjes of koekjes, zou even dom zijn
als te trachten een kind te laten gedijen door
het morgen, middag en avond vol te stoppen
met andijvie, andijvie en niets dan andijvie.
Veel snoep bestaat uitsluitend en alleen uit
voedsel, uit zeer nuttige, zelfs onmisbare voe
dingsstoffen; suiker, zetmeel, vetten maar
afwisseling is even noodzakelijk als het bezit
van een maag. De slechte naam, welke den lek
kernijen opgeplakt werd, is slechts te danken
aan het overmatig en onoordeelkundig gebruik;
hetgeen niet de fout der kinderen, wel die der
moeders en vaders is. Laat een volwassene eens
een ons suiker voor een maaltijd eten en hij zal
terdege voor den mast zitten, zooveel voed
sel peurde hij uit de suiker: hij is verzadigd.
Even verzadigd zal een kind zijn, dat een naar
verhouding gelijke hoeveelheid snoep voor
een kind soms niet meer dan vijftien a twintig
gram, d. w. z. een derde reep chocolade, of een
paar snoepjes voor den maaltijd toegestopt
krijgt. Daarnaast wordt dikwijls vergeten, dat
snoep wel voedsel bevat, dikwijls zelfs uit niets
anders dan voedingsstoffen bestaat, maar
slechts één of enkele soorten; in leekfentermen
suiker, meel en vet. De evenzeer onmisbare voe
dingsstoffen, die te vinden zijn in groente,
vleesch, visch en ei en andere gerechten, ont
breken geheel en moeten derhalve door en in
de maaltijden toegevoerd worden. Zonder veel
moeite zou het mogelijk zijn een ontbijt of kof
fiemaal volledig door snoeperijen te vervangen,
het middagmaal echter is niet te vervangen en
mag daarom niet door vooraf gegeven snoep
werden bedorven.
Kies het uur van uitdeelen van snoepgoed en
de soort der lekkernijen zóó, dat het kind tegen
etenstijd „honger" heeft. Geen heerlijker geluid
aan de woorden, die mij 's middags en 's avonds
zoo dikwijls in de ooren klinken, als de jongens
boven komen: „Mams, ik heb zoo'n trek: gaan
we nog niet eten?" Besluit desgewenscht een
maaltijd met een lekkernijtje, doch geef dit niet
vooraf; bekroon het flinke eten ermee, bederf
het niet.
Duur behoeft snoep niet te zijn om voedzaam
genoemd te kunnen worden, maar wel moet
het zuiver zijn. Koop liever als moeder, in een
goeden winkel, een paar ons van het een of an
der, dan de kinderen „kunstvoorwerpen" aan
een snoepiafel te laten uitkiezen. De tijd, dat
gips in hef cnoepgoed werd gebruikt, is welis
waar voorbij doch alle moeite, die aan vorm of
versiering der lekkernijen besteed moet worden,
geschiedt ten koste van de kwaliteit; de kost
prijs speelt ook op dit terrein een zeer groote
rol. Biscuitjes, zuurtjes, kortom massa-produc
ten van te goeder naam en faam bekende fa
brikanten, zijn wat schadelijke bestanddeelen
betreft, boven alle vrees en verdenking verheven.
Alcohol dient natuurlijk ten strengste geweerd
te worden. Likeurbonbons, rum- en advocaat-
reepen, zijn in de eerste plaats niet goed voor
kinderen door den alcohol, welken zij bevatten,
doch bezitten daarnaast het nog grooter nadeel,
dat zij verlangens opwekken en smaak aan-
kweeken, die 't liefst zoo lang mogelijk slapend
gelaten moeten worden. Mij is een geval be
kend van een dertien-jarigen jongen, die wer
kelijk „licht beneveld" was geworden, tenge
volge van het snoepen van rumboonen
De wetenschap onderstreept, met eenigen
trots mag ik dit constateeren, mijn boven uit
eengezette opvatting. Prof. Howard W. Haggard,
die aan de wereldberoemde Universiteit van
Harvard in de Vereenigde Staten doceert, hield
voor het congres van den Amerikaanschen Bond
van Suikerwerkfabrikanten een rede, waarin hij
de voorteffelijkheid van het snoepen uiteenzet
te; natuurlijk tot groote voldoening van zijn
toehoorders. Hij was van oordeel, dat lastige en
vermoeide kinderen het best geholpen worden,
niet door hen te slaan of op andere wijze te
straffen, maar door hun snoep te geven. Volgens
hem worden vermoeidheid en nervositeit vaak
veroorzaakt door een laag suikergehalte van het
bloed. Snoepgoed is hier dan in tweeërlei op
zicht de beste remedie.
Vele moeders zullen het met den geleerde eens
zijn, maartevens ondervonden hebben, dat
het middel in een zwakke moederhand of liever
uitgereikt door een goedgeefsche of op haar ge
mak gestelde moeder, erger kan zijn dan de
kwaal. Ontelbare kinderen zijn lastig en ver
velend geworden, omdat dit voor hen den weg
opende naar snoeperijen.... dóór de lekkernijen
dus. Daarom zullen wij den professor maar niet
te veel op de vingers tikken. Zijn veronderstel
ling dat „lastige", maar vooral „vermoeide" kin
deren „met slaag of op andere wijze gestraft
worden", doet me anders de pen tusschen de
vingers reeds trillen.
Zonder twijfel echter kan elke moeder begrij
pen, dat voedsel steeds voedsel blijft, ook wan
neer dit in den smakelijken vorm van snoepgoed
het kind voorgezet wordt. Aan haar de taak,
dit tot eigen gemak en tot voordeel der kinde
ren uit te buiten, zonder dat de kinderen haar
de baas worden. EEN MOEDER
De eerste tien minuten krijgen de bezoekers
het zwaar te verantwoorden, doordat zij met
negen spelers tegen den sterken wind moeten
optornen. Toen eenmaal Hillinen compleet was,
ging het beter, hoewel V.D.S. sterker bleef.
Toch waren de aanvalleh van Hillinen niet van
gevaar ontbloot, en wanneer de voorwaartsen
er weer van door gaan, schiet Warmerdam
langs den verbouwereerden doelman (01).
Verkerk slaat vervolgens een hoogen voorzet
met zijn hand uit het doel, wat een strafschop
tengevolge heeft, welke benut w'ordt, (11).
In de tweede helft heeft Hillinen steeds der
boventoon gevoerd. Toen eenmaal De Water
met een gloeienden kogel uit een vrijen trap
Hillinen een 21 voorsprong had verschaft,
volgden de doelpunten elkaar regelmatig op.
E. Scholte passeert eenige tegenstanders om
daarna laag in te schieten, (13). Kort hierop
is het dezelfde speler, die na eerst hard tegen
de lat geschoten te hebben, de Haagsche doel
man geen kans geeft, (14). Freeke zorgt voor
een uitstekend vijfde doelpunt, door den bal
via den onderkant van de deklat in te koge
len, terwijl tenslotte Tors het laatste doelpunt
voor zijn rekening neemt, (16).
Het perceel Nieuwendijk 61 bij de Martelaars
gracht te Amsterdam, waar vroeger een café
was gevestigd, is geheel verbouwd tot een mo
derne ruime winkelzaak. De heer L. F. Klaver
heeft hier voor iedere beurs voorradig wasch-
machines, stofzuigers, radiotoestellen, haarden
en rijwielen
IJMTJIDEN, 14 Febr. Versche visch. Tarbot 70
80 cent. Tong 6284 cent, Heilbot 7290 cent
per kg. Griet 12.0029. groote Schol 7.408.70,
middel Schol 8.8015, Zetschol 16.0023. kleine
Schol 8.00—23. Bot 3.20—5.70, Schar 4.408.50,
Tongschar 23.0038, Poontjes 66.10, groote
Schelvisch 18.00, middel Schelvisch 18.0019,
kleine middel Schelvisch 16.0019. kleine Schel
visch" 8.1015, groote Gullen 9.6012. kleine
Gullen 6.00—13, Wijting 2.50—1.90, Makreel 5.40
per 50 kg. Kabeljauw 15.5029 per 125 kg. Vleet
55 cent, Leng 0.602.05 per stuk. Koolvisch 10
58 cent per stuk. Rog 13.50 per koop.
van de heden binnengekomen
TRAWLERS
Voorwaarts IJm. 83 105 manden 1670.Horn-
rif IJm. 155 125 manden 1590.Hercules IJm.
196 560 manden 3600.Mary IJm. 189 220 man
den 2250.—, Dolfijn IJm. 105 85 manden 1760.—,
K.W. 103 120 manden 1290.
LOGGERS
K.W.114 590.—, 110 480.—, 45 180.—, 14 600.—,
29 720.—, 47 730.—.
WATERSTAND TE IJMUIDEN
15 Februari
0.25
8.25
1.00
9.00
16 Februari
1.29
9.29
1.54
9.54
17 Februari
2.15
10.15
2.34
10.34
18 Februari
2.50
10.50
3.06
11.06
19 Februari
3.22
11.22
3.34
11.34
20 Februari
3.49
11.49
4.03
12.03
?<y0 ^at meent u papa, omdat u mij niet kent,
for- ik mijzelve niet kende voordat wij naar
jw.gebitten kwamen. Maar thans weet ik be-
higj, dat ik niet gelukkig kan zijn, papa, tenzij
W»aar alles mij interesseert, en waar ik ein-
de ernstige bezigheid vindt, naar welke ik
s heb verlangd.
-^mnaal teruggekeerd, temidden van het
8etp Ven zul Je dit intermezzo hier spoedig ver-
Geloof mij, Ruth.
Nooit, ik haat de stad, en wil er niet meer
b jjSkeeren. Zelfs niet met tien paarden trekt
«van hier, papa. Dat zeg ik vooruit,
't n. ^°ch zul je ertoe moeten besluiten, al was
om wille van mij.
S*0!om wille van u?
fop rt Want ie kunt tocl1 niet van mij vorde-
^hle ik ter wille van je passie voor het bui-
la^ Ven zoo'n bekwamen inspecteur als Holder
fop» 8aan- Gisteren heb je mij den lof van dien
Ij verkondigd.
fh wordt erg rood, zet groote oogen op.
foeu 'der laten gaan? Ter wille van mij? sta-
verward.
Je weet, dat hij gisterenavond bij mij is ge
weest?
Ja, maar ik begrijp niet hoe dat
Je hebt misschien niet gemerkt Ruth, dat
Holder je bemint?
Ruth kleurde nog heviger, 'n Hoopvolle span
ning glimt in haar oogen. Maar Trebitsch haast
zich, die illusie koelbloedig te vernietigen.
Nu, je mag het al dan niet bemerkt hebben,
maar hij heeft 't mij gisteravond eerlijk bekend.
Papa!u wilt dus zeggen, dat u hem
en in verband daarmede zijn ontslag ingediend,
hebt afgewezen?
Neen, kindje, want daarvoor heeft hij mij
geen gelégenheid gegeven. Hij heeft mij zijn
dienst opgezegd, maar niet om je hand gevraagd.
Ruth zit daar als gebroken. Ze slaat de han
den voor 't gezicht en begint hartstochtelijk te
schreien. Trebitsch komt op haar toe, strijkt
zacht met de hand over heur prachtig haar.
Je bemint hem dus ook Ruth?
Boven alles ter wereld, papa! snikt zij. Hem
niet meer zien, niet meer kunnen spreken, dat
zou ik niet overleven
Men overleeft zooveel als het moet, mijn
kind. Je zult er overheen komen, zooals je ook
de teleurstelling met Von Wiedemann hebt kun
nen vergeten.
Maar papa, dat was iets heel anders. Von
Wiedemann beminde ik heelemaal nietmaar
nuNeen, ik kan er zelfs niet aan denken
Papa, lieve goede papa, u zult hem niet laten
vertrekken, nietwaar?
Ik weet niet, onder welk voorwendsel ik
den inspecteur hier zal kunnen houden, nu hij
zelf wil heengaan. Wat ik trouwens zeer be
tamelijk van hem vind
Maar u hebt toch gezegd, dat hij mijbe
mint?
Ja, dat heeft hij mij bekendIk kan hem
toch mijn dochter niet opdringen. Dat moet je
inzien Ruth.
Ruth antwoordt niet maar begint nog heviger
te snikken.
Trebitsch loopt de kamer op en neer; hoewel
zijn vaderhart trilt van medelijden, wendt hij
geen poging aan, om haar te troosten. Nog is
hij er niet zeker van, dat Ruth's gevoelens diep
genoeg wortelen, om tot grondslag voor het ge
bouw van haar levensgeluk te dienen. Hij zoekt
een uitweg om tijd te winnen.
Holder, herneemt hij na een pauze, wil
eerst nog den oogst binnenhalen, en dan terug-
keeren naar Birkenried. Het spreekt vanzelf, dat
jij hem al was 't om zijnentwille zoo lang uit
den weg moet blijven. Ook je eigen fierheid ge
biedt je dat. Wij zullen dus een eind maken aan
ons verblijf op Krannebitten en op reis gaan.
Ruth laat de handen vallen, en werpt haar
vader een hartverscheurenden blik toe.
Dat overleef ik niet, papa! Ik zal Holder
uit den weg blijven, maar u krijgt mij niet
van hier, antwoordt zij met vastberadenheid.
Doe tenminste je best, lieveling. Doe het
voor mij. Wij zullen naar de Noordkaap gaan;
dat zal jou en Elfi verstrooien.
Mij niet, dring niet aan papa, want in
geen geval ga ik mee.
Maar je kunt toch niet alleen hier blijven!
Dat kan wel geregeld worden; maar ik ga
niet mee, noch naar Weenen, noch op reis.
Liever zoek ik een betrekking op de een of
andere groote landbouwexploitatie
Jij, de dochter van den handelsraad
Trebitsch
Laat me met rust papa. Aan wereldsche
grootheid hecht ik geen waarde en mijn leven
is nu toch verwoest....
Ruth begint weer geweldig te snikken, en loopt
de kamer uit.
XXIX
Elfi heeft dien morgen onmiddellijk na het
ontbijt de huizinge verlaten en zich naar de
kapel „Maria ten Woude" begeven.
't Is héél stil in de bosschenOp zeker
oogenblik, als zij niet ver meer van de kapel is,
meent zij achter zich 't geluid van zachte
schreden te hooren. Zij keert zich om, maar
ziet niemand. Trouwens, het dicht gebladerte
belet haar, ver uit te zien.
Maar plotseling blijft zij staan. Tegen een
beukenstam, juist voor het gebouwtje ziet zij
de slanke figuur van een man zich aflijnen. De
man komt op haar toe
Verbijsterd staart zij hem aan.
Met weeke stem zegt hij:
Elfi, ken je me niet meer? Ben ik al ver
geten?
Zjj wankelt.
Klaus!jij? jij?....
Meer kan zij niet over de lippen brengen.
Doch haar mooi fijn gezicht en de blauwe
oogen drukken zóóveel liefde, innige, zuivere
belangelooze liefde uit, dat Klaus Treuwart zijn
vraag niet herhaalt.
Met onuitsprekelijke teederheid slaat hij zijn
arm om Elfi's middel nog steeds kan zij zich
nauwelijks staande houden en leidt haar naar
een groot met mos overdekt steenblok.
Ga zitten, mijn Elfi. Ik mag je wel zoo
noemen, want ik ben gekomen om je als mijn
teerbeminde vrouw mee te nemen.
Je bent gekomen om.... om mij te halen?
stamelt zij. Hoe is dat mogelijk?
Ja, antwoordt hij met diepe aandoening.
Ja, er is een wonder gebeurd. Maar ik zal je
alles vertellenZeg me nu alleen nog maar,
of je me werkelijk zóó bemint als je lieve oogen
het schijnen te verraden
Nog meer dan vroeger, Klausnog veel
meer.
Hij buigt zich over Elfi, kust haar.
Liefde, hart van mijn hart, wat een geluk
voor me eindelijk te kunnen optreden en han
delen als een vrij, onafhankelijk man!
Je ouders hebben dus toegestemd in cms
huwelijk?
Om de waarheid te zeggen, op die vraag
kan ik je geen bepaald antwoord geven; want
ik heb ze niet weergezien, sinds zij wreed genoeg
waren om den wille van een vooroordeel mijn
levensgeluk te vernietigenMaar zooals de
zaken nu staan, heb ik hun toestemming niet
meer noodig. Ik geloof trouwens dat zij nu
gaarne bereid zullen zijn om ze te geven, want
het is in hun belang, op goeden voet met mij
te komenMaar liefste, ik doe beter, je alles
in behoorlijke volgorde te vertellen.
Klaus Treuwart zet zich zich naast Elfi op het
rotsblok en neemt haar hand in de zijne.
Ja, ik mag wel zeggen, dat er een wonder
is gebeurd. Je kunt wel denken, in welken staat
ik mij bevond, toen ik naar huis was gegaan om
de toestemming van mijn familie tot ons huwe
lijk te vragen, en op haar dwaze weigering
stuitte. Ik voelde niet alleen onuitsprekelijk
diepe smart, maar ook schaamte voor jou en je
ouders. Wat moest je wel van mij denken? Al
had ik je mijn liefde ook niet ronduit in woor
den bekend, toch moest jij uit mijn houding
hebben opgemaakt, van welken aard mijn plan
nen waren. Er bleef mij niets anders over dan
mij stilzwijgend terug te trekkenop gevaar
af een zeer slechten indruk op je te maken,
als een gemeene kerel te worden beschouwd.
Daarvoor heb ik je nooit gehouden, liefste,
ik heb altijd gedacht, dat je zeer ernstige rede
nen voor je wegblijven moest hebben en dat die
redenen niet oneervol voor je konden zijn.
Dank voor dat vertrouwen, Elfi. En ik was
je vader erkentelijk voor zijn brief, waarin hij
loyale opheldering omtrent mijn houding vroeg.
Hij gaf me daardoor gelegenheid mij althans
gedeeltelijk te rechtvaardigen en je de waarheid
te laten weten.... hoe smartelijk zij je ook
moest treffen.
Ja, zij trof mij smartelijk. Mijn geluk werd
vernietigd om wille van een omstandigheid,
waaraan wij toch niets konden doen. Maar ver
geef het mij, dat ik dit punt aanroer. Ik weet
dat je geen schuld draagt, en eenvoudig niet
anders kon.
(Wordt vervolgd)
