D.O.S.S. neemt in Ia alleen
den kop
De luchtroovers van Hoitika
Md modaal van dm da§
E.D.O. wint in
Alkmaar
Vasenius wereld
kampioen
Sportsnippers
Het raadsel
S.D.O. SPEELT GELIJK
METACTIF
van Kronstein
MAANDAG 20 FEBRUARI 1939
TWEEDE KLASSE I.V.C.B.
A.D.O. slaat D.E.M. V.V.A. 2
klimt omhoog door een zege
op The Victory
Veel wedstrijden
afgelast
frrsv
O.I.V. I—D.S.S.H. 3—1
Een matig succes
-
TWEEDE KLASSE K.N.V.B.
V.V.A. II—THE VICTORY 4—2
Een nuttige zege
D.O.S.S.—R.K.A.V. 4—2
Onbedreigde overwinning
Zeeburgia en Hercules zorgen
voor verrassingen
Gaan H.F.C.'s kansen
keeren?
W.F.C.—O.S.V. 1—0
DAMMEN
KAMPIOENSCHAP VAN
NEDERLAND
Keiler blijft aan den kop
D.W.V.Hilversum 12
A.F.C.Hercules 12
ENTHOUSIASME OVER
ONZE ZWEMSTERS
Z.F.C.Zeeburgia 02
Wordt de Italiaansche tournee
verlengd?
Bart ging
stroopen
SCHAATSENRIJDEN
De Nederlanders bezetten allen
uitstekende plaatsen in het
eindklassement
Vooral Buyen reed
zeer goed
4
De beslissing
Roman van a. hrusghka
Kom, aan die gekheid moet een eind komen,
12
9
3
0
21
41—17
14
8
2
4
18
40—30
14
7
3
4
17
40—34
12
6
3
3
15
33—30
11
5
3
3
13
23—19
12
4
4
4
12
29—32
10
2
3
5
7
15—22
8
3
0
5
6
14—17
10
2
2
6
6
15—28
10
2
2
6
6
17—38
13
2
2
9
6
23—33
In la werd slechts één wedstrijd gespeeld. De-
Se bracht een voordeeltje voor Actif. dat S. D. O.
een punt ontnam, maar ook voor Zwal. Vooruit
dat met dit halve succes van S. D. O. eveneens
ten zeerste gebaat is.
Ewal. Vooruit
S.D.O.
Saestum
Olympia
fr.K.B.V.V.
Ï..V.V.
V.V.IJ.
ttertha
R.M.S. 2
Actif
In lb heeft D.O.S.S. zich voorloopig alleen
aan het hoofd gesteld. De Amsterdammers
sloegen hun stadgenoot RKAV met 4—2 en zijn
daardoor St. George in puntental gepasseerd,
friet minder nuttig was de 42 overwinning
v&n V.V.A. 2 op The Victory. Het ziet er nu
tenminste weer wat vroolijker uit voor de Nieu-
a'endammers.
bOSS 14 9 2 3 20 50—33
St. George 12 7 4 1 18 44—21
Alw. Forward 13 8 0 5 16 50—25
Constantius 11 5 2 4 12 21—28
Volendam 2 11 4 4 3 12 29—40
VVA 2 15 2 6 7 10 19—37
VIC 9 4 1 4 9 28—33
Zwaluwen 10 2 4 4 8 15—23
&K.A.V. 12 4 0 8 8 26—30
The Victory 13 3 2 8 8 25—42
In na verbeterde ADO zijn positie ten koste
tan D.E.M., dat in Heemskerk met 41 sneu
velde. O.I.V. werkte zich van de laatste plaats
Omhoog. Met 3—1 werd D.S.S.H. in IJmuiden
öoor zijn gastheeren geklopt.
Vve
Lisse
ADo
Vitesse
ÖEm
t>SSH
fiSM
Teijüngen
Orv
Santpoort 2
van Doss de linksback der gasten den bal weg
kopt, doch juist voor de voeten van v. d.
Wende, die dan ook kalm doelpunt, 41.
R.K.A.V. komt dan weer opzetten en doelpunt
door Thomas met een fraai schot (42).
Ondanks het minder gunstige weer stelden de
beide ploegen zich op en werd de strijd aan
gevangen. De Haarlemmers versnelden spoedig
het tempo dermate, dat OLV wel mee moest.
Door het niet uitloopen van Buur, dan keeper
van OIV kreeg DSSH zijn eerste en eenige
doelpunt (01). OIV kreeg spoedig daarop een
corner te nemen. A. Zonneveld bracht den bal
netjes voor het doel en Kooyman liep hem het
doel i.n (11).
In de tweede helft schoot H. Osendarp een
bal in het doel, welke den keeper volkomen ver
rastte. Deze goal werd spoedig gevolgd door
het derde doelpunt voor OIV I. Hierdoor kwa
men de gemoederen bij DSH dermate in beroe
ring, dat de wedstrijd herhaaldelijk voor ruw
spel onderbroken moest worden. De stand bleef
echter onveranderd.
cules haalde een krachttoer uit, want de 21-
zege in Amsterdam, op A.F.C. bevochten, lag
zeker niet in de lijn der verwachtingen. Daar
door heeft het gelijke spel van Vriendenschaar
bij H.V.C. op zich een behoorlijk resultaat
weinig effect. Watergraafsmeer deed het ook
keurig. Met 21 moest Spartaan de meerder
heid van zijn Oostelijke stadgenooten erken
nen.
Hilversum
15
14
1
29
41— 8
Z. F. C.
15
7
3
5
17
23—19
D. W. V.
15
6
4
5
16
35—25
A. F. C.
15
7
2
6
16
32—33
H. V. C.
15
7
2
6
16
32—33
Watergraafsmeer
15
6
2
7
14
24—27
De Spartaan
15
6
2
7
14
16—20
Zeeburgia
15
3
5
7
11
14—25
Hercules
15
4
2
9
10
15—31
Vriendenschaar
15
1
5
9
7
11—27
15
10
3
2
23
39—23
14
8
3
3
19
28—21
14
6
5
3
17
25—15
16
6
4
6
16
30—28
13
6
2
5
14
35—23
14
4
6
4
14
30—30
15
2
7
6
11
20—43
13
4
2
7
10
25—21
14
3
4
6
10
19—31
15
3
4
8
10
31—46
Ma het begin weet de thuisclub al spoedig
®en veldoverwicht te verkrijgen, waardoor de
^erdediging der bezoekers in actie moet komen.
Als er een kwartier gespeeld is neemt WA de
^ding door een hoog schot- van F. Letschert.
P® Weespeharen trachten het spel te verplaat
st!, maar WA blijft sterker met als resultaat,
dat W. Loochtenberg via den binnenkant van den
daal den stand op 20 brengt. Nog voor de rust
rÜgt WA een strafschop wegens hands toe
wezen, waaruit H. Reuser ten derde male
doelpunt, 3—0.
Tn de tweede helft zetten de Weespenaren
~1]es op alles om den achterstand in te loopen.
j a ruim 20 minuten heeft The Victory einde
lik succes, als bij een algemeenen aanval een
der WA-backs mist, waardoor de Weesper
hiksbinnen langs den uitloopenden Opdam
|j®t eerste tegenpunt maakt, 31. Niet lang
.ddrna hebben de bezoekers wederom succes en
hans door hun middenvoor (3—2). Vierboom
rengt in de laatste minuut den stand op 42.
fradat beide elftallen zich eenigszins aan het
^dde veld aangepast hebben, worden aan
1_,*de zijden eenige 'aanvallen opgezet en ge
ldelijk komt Doss in de meerderheid. Eenige
^huten voor rust doelpunt v. d. Wende na
doi combinatiespel der geheele voorhoede.
Na rust pakken beide elftallen de zaken ener-
jV aan. Na ongeveer 10 minuten spelen breekt
plotseling door, waaruit de bal bij H.
s holts belandt, die hem met een onhoudbaar
jhot in het net jaagt (2—0). De R.K.A.V.-
ej,ej>er verlaat wegens kramp even het terrein
jV juist voordat hij zijn plaats wteer inneemt,
*sseert L. Bracké met een ver en houdbaar
u hot den invaller-doelman (3—0). Nu wordt
t R.K.A.V. toch te bar. Na een mooie com-
Uatie tusschen Schouten en Bakkenist doel-
de laatste onhoudbaar, 31. De druk op
Doss-doel duurt voort. Succes komt echter
h de andere zijde, wanneer bij een aanval
E.D.O. heeft een uiterst gevaarlijken uitwed
strijd tot een goed einde gebracht. Alkm. Boys
immers is nog altjjd een club, waar niet mee te
spotten valt en vooral in eigen huis zijn de
Alkmaarders dikwijls tot groote dingen in
staat. De 1O-zege, welke de Haarlemmers daar
behaalden, krijgt in dit licht gezien een heel
wat grooter beteekenis. West-FrisiaR.C.H.
werd afgelast. H.F.C. won van Alcm. Victrix en
kwam daardoor eindelijk met zyn* voorganger
West-Frisia gelijk. Maar de Gooi Old heeft nu
twee wedstrijden meer gespeeld, dus safe is zijn
positie nog lang niet. W.F.C. maakte zich voor
loopig van de tweede plaats meester via een
magere 10-overwinning op O.S.V. HR.C. en
Kennemers deelden in Den Helder de punten.
E. D. O.
15
11
1
3
23
34— 8
W. F. C.
15
8
4
3
20
26—13
R. C. H.
14
8
3
3
19
37—22
H. R. C.
15
6
4
5
16
38—36
Alkm. Boys
14
5
3
6
13
27—27
Kennemers
15
6
1
8
13
3846
Alcm. Victrix
15
5
7
3
13
26—38
O. S. V.
15
4
3
8
11
24—34
West-Frisia
13
2
5
6
9
22—41
H. F. C.
15
3
3
9
9
29—42
In I b heeft Hilversum zijn kampioenschap
gevierd met een kleine, maar evengoed toch
zeer verdienstelijke overwinning bij D.W.V. Het
gaat hard op een ongeslagen seizoen lijken.
Zeeburgia verraste vriend en vijand, door Z.F.C.
in Zaandam met 20 te kloppen en ook Her-
Door windvoordeel zijn de Oostzaners iets in
de meerderheid, maar de hechte W.F.C.-de-
fensie heeft er weer goed het oog in.
Aan de andere zijde zijn de aanvallen gevaar
lijker en kort voor de rust komt Wezel zelfs
voor open doel te staan, doch door vloeren
wordt deze scoringskans te niet gedaan. Een
kwartier voor het einde ontstond een incident,
doordat de O.S.V.-er Bakker keeper Verwer
ongeoorloofd aanviel, .waarbij Verwer zich niet
kon bedwingen. Beide spelers werden naar de
kleedkamer verwezen. Het zag er naar uit, dat
de strijd met blanken stand zou eindigen, doch
eenige minuten voor het slotsignaal belandde
een door Bleeker genomen corner door den
Wind in het Oostzaansche doel (10).
Zaterdag en Zondag werden de wedstrijde
om het damkampioenschap van Nederland 1
Rotterdam, respectievelijk Amsterdam, voort
gezet.
De uitslagen luiden als volgt:
Zaterdag:
J. M. BomN. Cohen
J. DruyfB. Dukel
W. v. d. KraanH. Kinnegin
C. J. LochtenbergP. Idzerda
J. H. Vos—R. C. Keiler
Voor den aanvang van deze ontmoeting had
den de kampioenen een kleine bloemenhulde
van D.W.V. in ontvangst te nemen. In de eer
ste helft kon men duidelijk bemerken, dat er
voor beidé elftallen niets meer op het spel
staat. Hilversum deed het kalm aan en hoewel
de thuisclub meer agressief speelde, werd het
aan weerszijden een matige vertooning. Na ruim
een half uur opende Porte de score (10).
D.W.V. wist tot ongeveer een kwartier na de
rust zijn voorsprong te handhaven, doch toen
had Hilversum de tanden op elkaar gezet en
het was rechtsbuiten Toess, die beide partijen
op gelijken voet bracht (11). Kort daarop
zorgde dezelfde speler voor een tweede doel
punt (12).
De Amsterdammers, die in de eerste helft
het voordeel van den wind hadden, waren re
gelmatig in den aanval. Het eerste doelpunt,
dat zij scoorden werd geannuleerd. Het verre
opdringen werd A.F.C. na verloop van tijd
noodlottig; bij een snelle doorbraak kon de
midvoor van Hercules op gemakkelijke wijze
doelpunten (01).
Na de hervatting maakte Claus op verrassen
de wijze gelijk. Ook in deze periode waren de
,reds" veelvuldig in de meerderheid, doch door
kort spel in de voorhoede bleef verder succes
uit. Op keurige wijze maakte Daudey voor de
Utrechtenaren het tweede en winnende doel
punt.
Zondag:
N. Cohen—R. C. Keiler
H. KinneginC. J. Lochenberg
F. RamanJ. Druyf Jr.
P. IdzerdaJ. H. Vos
B. DukelW. v. d. Kraan
J. M. BomW. Rustenburg
1—1
0—2
2—0
1—1
1—1
0—2
0—2
1—1
0—2
1—1
2—0
Zelden hebben de laatste ronden van het na
tionale kampioenschap zulk 'n spanning opge
leverd als in het tournooi, dat nu aan den gang
is en dat volgende week Zondag zijn beslag
vindt. Opmerkelijk zijn de resultaten van v. d.
Kraan. Deze debutant was in staat zijn
laatste drie partijen alle te winnen o.a. die
tegen den titelhouder en de aandacht was
vooral op hem gevestigd, daar hjj zich door
deze resultaten uit de onderste regionen had
opgewerkt en met Vos de tweede plaats ging
innemen. Vrouwe Fortuna heeft ongetwijfeld
aan van der Kraan's zijde gestaan, maar zijn
prestaties zijn er niet minder om en het de
buut van den Dordtenaar is zeker geslaagd.
De strijd tusschen Vos en Keller is intusschen
onbeslist gebleven. Vos' resultaten in de laat
ste ronden hebben er niet minder toe bijgedra
gen, dat de spanning verhoogd is en Keiler
vindt in Vos zijn ernstigsten concurrent.
De ronde van Zondag heeft den stand slechts
in zooverre gewijzigd, dat Vos alléén Keiler
bleef bedreigen, daar beiden wonnen en van
der Kraan remise speelde tegen Dukel.
In een enerveerende partij heeft Keller van
Cohen gewonnen. Het was een va-banque-
strijd in optima forma, doch dit genre ligt Co-
hen en hij was echt in z'n element. Keiler
kreeg voordeel, Cohen maakte 't onbereken
baar en het werd voor de toeschouwers een
tractatie van spanning. Het bleek echter al
lengs, dat de Rotterdammer te veel gewaagd
had. In grooten tijdnood moest hij stukken of
feren, doch het was vergeefs en Keller won ver
diend.
Van der Kraan werd door Dukel in zijn
stormloop gestuit.
De stand aan den kop is na de tiende ronde:
R. C. Keiler
10
5
4
1
14
J. H. Vos
10
4
5
1
13
W. v. d. Kraan
10
4
4
2
12
J. M. Bom
10
3
6
1
12
H. Kinnegin
10
3
5
2
11
Aanvankelijk zijn de Amsterdammers iets
meer in den aanval, maar geleidelijk worden
de rollen omgekeerd. Ondanks het fraaie spel
van Jaap Mol missen de Zaandammers toch
de stuwkracht van v. Marie, die wagens droeve
familie-omstandigheden verstek moest laten
gaan. Na 32 minuten neemt Zeeburgia onver
wachts de leiding, als spil Ter Meulen een
vrijen schop, juist even buiten het strafschop
gebied, benut (01).
Ook na de hervatting pakken de gasten
energiek aan. Doordat Zeeburgia het zwaarte
punt in de verdediging heeft gelegd, is Z.F.C.
doorloopend in den aanval. Aan den anderen
kant gaat het beter, als Zeeburgia den voor
sprong vergroot, wederom uit een door Ter
Meulen genomen vrijen schop (0—2).
Zaterdag en Zondag zijn de Nederlandsche
zwemsters Rie van Veen, Irene van Feggelen
en Jopie Waalberg, die op het oogenblik onder
leiding van mevrouw S. W. de DoodKoenen
een tournee door Italië maken, uitgekomen in
zwemwedstrijden, welke te Turijn gehouden
werden. Op beide avonden hadden de Neder
landsche meisjes niet over belangstelling te
klagen.
Het enthousiasme is Italië over de prestaties
van onze zwemsters is zoo groot, dat men haar
gevraagd heeft, nog eens op 22 Februari te
G«nua te starten en op 25 Februari te Napels.
Het is echter nog niet zeker, of deze wedstrij
den inderdaad door zullen gaan.
Toen was de beurt aan Piet. Door de dekring echter nam hij
züm sprong te kort en plonsde pardoes tussohen het vliegtuig
en het bootje in het water. Dan maar zwemmen. Dat frischt op
na al die akelige schommel- en draaibewegingen. Inplaats van
naar de boot, zwom hij regelrecht in de richting van de kust.
Maar al kon Piet goed zwemmen, de beide mannen konden
nog vlugger roeien en al gauw hadden ze hem ingehaald en
voelde zich bij zijn kraag pakken- „Dat dacht je maar**, lachte
de man. „Vooruit, kruip in de boot en vlug wat! I"
Bart Lenks en Kees Verwaal waren vrienden,
hoewel zij in hun opvattingen over verschei
dene zaken nog al eens van meening verschil
den. Vooral over stroopen waren zij het niet
eens. Kees was een hartstochtelijk strooper.
Bart niet. Hij vond, hetgeen de Wet verbiedt,
daar heeft een mensch zich aan te houden.
Kees lachte hem vierkant uit en haalde aan,
dat zij evengoed het recht hadden een stuk
wild te vangen als een jager, die er een jacht-
acte voor betaalde.
„Ik zal je wel leeren strikken zetten," bood
hij voor de zooveelste maal aan. „Je bent een
sul, man. Als je het wild dan niet wilt ver-
koopen, omdat je bang bent, dat de politie er
achterkomt, dat je stroopt, laat het dan door
je vrouw in den pot steken. Jij houdt toch zeker
wel van een hazeboutje, niet? En voor jé vrouw
en kinderen zou zoo iets ook een geweldige trac
tatie zijn, veronderstel ik. Wat kun je ze nu
geven? Een stukje spek? Een haring? Misschien
nog niet eens. Ik zeg maar zoo: wat je niet
krijgen kunt, moet je nemen."
„De veldwachter is er ook nog," bracht Bart in.
„De veldwachter!" lachte Kees. „Dien beduvel
je, zooveel je. zelf wilt."
„Hij is een dienstklopper en heeft al bewijzen
gegeven, dat hij een eerste slimmerd is."
„Maar ik ben niet minder slim," snoefde
Kees.
„Hij heeft je toch al eens een paar malen
te grazen gehad
„Twee keer. Het zou wat! Hoe dikwijls ben
ik daarentegen al niet met wild thuisgekomen?
Afnemers heb ik er genoeg voor."
Als Bart en Kees over dit chapiter gedebat
teerd hadden, dan ging Bart altijd in opge
wonden toestand naar huis en meestal nam hij
zich dan voor, eens een strik te gaan zetten.
Maar als hij dan later weer alles goed overdacht
en het gevaar dat er aan verbonden was, dan
het hij zijn plan weer varen.
Maar op een middag, bij Kees zijnde, ging
zijn neus te gast aan den heerlijken geur van
hazepeper. Hij werd gevraagd, mee aan te zit
ten en toen smulde Bart zooals hij nog nooit
gesmuld had.
Dit gaf den doorslag. Bart werd strooper. Kees
leerde hem een strik maken en zetten. Maar
bevend van angst voor Limpers, den veldwach
ter van het dorp, volbracht Bart dit ongewoon
werkje. En toen hij moest gaan kijken, of er
soms een haas of een konijn in gevangen zat,
zou hij alleen ai door zijn houding verraden
hebben, dat hij iets in het schild voerde, dat
niet gezien mocht worden.
„Je loopt, of je ergens een boodschap hebt
te doen," had Kees gezegd. „Je neemt, bijvoor
beeld, een kan mee alsof je botermelk bij boer
Steinsen gaat halen. Maar je kijkt goed uit je
doppen. Limpers heeft de gewoonte zich ergens
te verschuilen. Je voelt al gauw onraad en dan
doe je net of je er geen erg in 'hebt en loopt
door Hij heeft zoo wel eens een dag en nacht
in een boschje bij een strik van me op de loer
gelegen. Of ik hem niet door had! Ik dacht:
Man, blijf jij maar trouw op je post. Mij vang
je niet. En weet je, wat ik gauw deed? Wel, ik
ging aan den anderen kant van het bosch een
paar strikken zetten. Was die even fijn, zeg!
Ik bracht twee langooren thuis en den dag
daarop, toen ik wist dat Limpers onder de wol
gekropen was, haastte ik mij naar dien anderen
strik, hoewel ik kon begrijpen, dat de vogel, of
liever het wild gevlogen was. Er lag wat bloed
en- dat was alles."
Kees had altijd veel te vertellen over zijn
strooptochten,
maar hij was als
de jagers: Aan
jagerslatijn ont
brak het hem
niet.
Bart kwam zoo
nu en dan met
een stuk wild thuis, maar telkens nam hij zich
voor: dit is de laatste keer, want hij kon zijn
angst, eens gesnapt te worden, niet overwin
nen.
Doch de veldwachter, wetend, hoe Bart over
stroopen dacht, zag in hem geen overtreder der
wet. En omdat Bart bezembinder was en ock
dikwijls in de bosschen hout ging sprokkelen
en op de hei te zien was, die hij voor zijn
bezems noodig had, viel het Limpers niet op,
dat Bart stroopte. Bart was ook uiterst voor
zichtig, waarover Kees hem uitlachte en hem
„Oud wijf" noemde.
Als Bart haas of konijn at, door hem zelf ge
vangen, smaakte het wild hem niet. En hij voel
de zich ontevreden. Voor zijn kinderen waszoo'n
maaltijd een waar feest en daarom ging Bart
weer opnieuw hier of daar een strik zetten.
Op een dag, Kees had hem gewaarschuwd,
dat de veldwachter naar de stad was, waar hij
getuige moest zpn in een proces, hadden beiden
weer van de gelegenheid geprofiteerd en strik
ken gezet.
Tegen den avond ging Bart bij de zijne een
kijkje nemen. Ah! er zat iets in! Maar hij be
merkte al gauw dat zijn eigen hondje, zijn lief
bruin taksje, waar hij zoo van hield en dat zoo
aan hem gehecht was, het slachtoffer van dit
stroopen was geworden. Haastig knielde Bart
bij het diertje neer, hopende het nog te kunnen
redden Fikje likte nog even de hand van zjjn
meester, toen stierf hij. Met tranen in de oogen
keek Bart naar het arme beestje en met ver
stikte stem zwoer hij: „Nooit zet ik nog een
strik. Nu is het uit, voor goed uit!"
Bart Lenks heeft woord gehouden.
(Nadruk verboden)
Een spannende strijd tusschen den Euro-
peeschen kampioen, den Let Berzins en den
Finschen kampioen Vasenius, waarbij de
titel van wereldkampioen den inzet vormde, is
op den tweeden dag der kampioenschappen
te Hesinski in het voordeel van den laatsten
beslist. Birger Vasenius, de nieuwe wereld
kampioen in het hardrijden, heeft aan de
Noorsche hegemonie een einde gemaakt. Im
mers, sedert 1931, toen Klas Thunberg den
titel voor de laatste maal won, heeft steeds
een Noor het wereldkampioenschap behaald.
Vasenius reed op de 1500 meter tegen Engne-
stangen. De laatste gaf zich niet geheel, blijk
baar met de bedoeling, oen tijd van den Fm
niet nog scherper te stellen. Daardoor steunde
hij tegelijkertijd zijn landgenoot Mathisen, die
derde in de rangschikking stond. Maar Vasenius,
aangemoedigd door duizenden landgenooten,
reed met een bezieling, die weldadig aandeed.
De tijd van 2 min. 30,7 sec., de ongunstige con
ditie van het ijs in aanmerking genomen, was
uitstekend.
Wat de Nederlandsche rijders betreft, verheu
gend zijn de resultaten van Buyen te noemen.
Zoowel op' de 1500 als de 10.000 meter was hij
de snelste Nederlander. Zijn debuut in de we
reldkampioenschappen is zeker niet slecht te
noemen. De Amsterdammer heeft een plaatsje
gekregen in de algemeene rangschikking- van de
beste Nederlandsche rijders. De beste tijden over
de vier afstanden zijn resp. 46.2 sec., 2 min, 24.7
sec., 8 min. 53.4 sec. en 21 min. 3.9 sec., waar
door hij een puntenaantal verkreeg van 211,418.
Hij neemt nu de twaalfde plfeats in op de lijst
achter W. Kos, maar voor C. C. J. de Koning.
Over zijn toekomstige prestaties mag men on
getwijfeld optimistisch zijn, want van zijn
10.000 meter kunnen nog zeker twee en 'n halve
minuut af.
De lange afstand-specialist, Jan Langedijk,
deed ongeveer 20 sec. langer over de 10.000 me
ter dan Buyen. De oorzaak moet gezocht wor
den in het feit, dat de Oud-Karspelaar door de
Rigasche griep dusdanig uit vorm is geraakt,
dat zijn prestaties niet op de hoogte van het
vorig jaar kwamen te staan.
De uitslag van de 1500 meter luidt: 1. Vase
nius 2 min. 30.7 sec. 2. Ekman 2 min. 36 sec.
3. Mathisen 2 min. 36.7 sec. 4. Ojala 2 min. 37.1
sec. 5. Lehdikko 2 min. 36,7 sec. 6. Berzins 2
min. 37,7 sec. 7. Engnestangen 2 min. 38,1 sec.
8. Ballangrud 2 min. 38,5 sec. 17. Buyen 2
min. 42,5 sec. 21. Langedijk 2 min. 44,6 sec.
26. Koops 2 min. 46,7 sec.
Niet minder dan elf rijders lieten voor de lo
ting van de 10.000 meter verstek gaan. In de
eerste serie kwamen Berzins en Vasenius tegen
eikaar uit. Berzins zou met minstens anderhalve o
ronde voorsprong op den Fin moeten eindigen^
wilde hij den titel van wereldkampioen nog in
zijn bezit kunnen krijgen. Vasenius deed er
ongeveer 8 sec. langer over, maar besloeg ge
makkelijk de eerste plaats in de algemeene rang
schikking, zoodat hij voor de eerste maal in zijn
sportloopbaan den wereldtitel heeft veroverd.
De uitslagen van de 10.000 meter luiden: 1.
Berzins 19. min. 19,5 sec. 2. Vasenius 19 min.
27,9 sec. 3. Mathisen 19 min. 58,3 sec. 4. Bal
langrud 20 min. 5,4 sec. 5. Ekman 20 min. 15,9
sec. 6. Kalbarczyk 20 min 16,8 sec. 7. Tabacs
20 min. 28 sec. 8. Strods 20 min. 45,4 sec. 9.
Stiepl 20 min. 47,2 sec. 10. Buyen 21 min.
4,9 sec. 12. Langedijk 21 min. 22,8 sec. 13.
Koops 21 min. 49,6 sec.
De algemeene rangschikking luidt: 1. en we
reldkampioen Vasenius (Finland) totaal 212.158
punten; 2. Berzins (Letland) 214.072 punten;
3. Mathisen (Noorwegen) 216.448 punten; 3. Bal
langrud (Noorwegen); 5. Ekman (Finland); 6.
Strods (Letland); 7. Tabacs (Letland); 8. Kal
barczyk (Polen)9. Stiepl (Duitschland)10.
Langedijk (Nederland) 226.927 punten; 11. Buyen
(Nederland) 227.922 punten; 13. Koops (Neder
land) 230.627 punten.
Dezer dagen is een ijshockeywedstrijd gespeeld
tusschen Tsjecho-Slowakije er. de Ver. Staten.
De wedstrijd eindigde in een puntloos gelijk
spel.
De te Bussum gespeelde internationale rugby
wedstrijd 't Gooi (Bussum)Beerschot (Antwer
pen) is door 't Gooi met 109 gewonnen.
Ten aanschouwe van 30.000 belangstellenden
zijn Zondag te Zakopane de groote springwed-
strijden gehouden, welk nummer door den Duit-
scher Josef Bradl gewonnen werd.
De titelverdediger Asbjoem Ruud kwam op
de negende plaats.
De zesde academische winterspelen zijn Zon
dag door kroonprins Olav van Noorwegen plech
tig geopend en begonnen met een ijshockeywed
strijd tusschen Polen en Tsjecho-Slowakije, wel
ke door de Tsjechen met 6—0 werd gewonneen.
>6
Er werd afgesproken, dat Turba in allerijl
haar Krannebitten zou gaan om de familie Hart-
'6b en zichzelf voor dien avond te verontschul-
'ëen. Als excuus zou hij aanvoeren, dat in den
j°ren zelf een verlovingsfeest werd gevierd, waar-
hij moest deelnemen als zijnde rechtstreeks
^trokken bij de zaak.
I Trebitsch was opgetogen over de dubbele vesr-
(jVihg in het huis van zijn ouden vriend. Hij fe-
riteerde Turba zeer hartelijk, en zei toen met
11 geheimzinnig lachje:
Zeg Hartlieb, dat ik hem in ieder geval
echts voor dezen avond excuseer. Want ik ben
3h plan de volgende week een officieel verlo-
Jhgsfeest te geven, dat zal misschien een bui-
jT^ewone verrassing meebrengen en ik wil ab-
dat de familie Hartlieb en Dr, Turba en
graaf Kronstein bij die gelegenheid aanwezig
zijn. Hartlieb moet mij dan ook breedvoerig al
les vertellen wat met Ilse's verloving verband
houdt.
Toen Dr. Turba afscheid had genomen, wan
delde Trebitsch even zijn kamer op en neer, en
liet vervolgens Kurt Holder ontbieden.
Beste Holder, ga zitten en steek allereerst
een sigaar op hij schoof Kurt een kistje
geïmporteerde havana's toe, want ik heb
altijd gevonden dat men bij het genot van een
goed sigaar gezellig praat
Verlangt u iets van mij, meneer de han-
delsraad? vroeg Holder op afgemeten toon.
Dat wil zeggen: iki wensch met u te praten
over iets dat ons beiden ter harte gaatOp
de eerste plaats: Mijn uitnoodiging om het feest
der verloving van mijn dochter Elfi te komen
bijwonen, hebt u beantwoord met een weige
ring.... Waarom?
Mijnheer Trebitsch, u moet toch begrijpen,
hoe pijnlijk het voor mij geweest zou zijn, na
ons laatste onderhoud nog in uw familiekring
te verschijnen
Neen, daar begrijp ik heeiemaal niets van.
We zijn toch niet in oneenigheid van elkaar
gegaan, afgezien van het feit dat u mij op het
laatste oogenblik trotsch als een Spanjaard, uw
ontslagl voor de voeten smeet. En dtóröver, mijn
beste Holder, heb ik met u nog een woordje te
wisselen.
Kurt zat onbeweeglijk en keek somber voor
zich uit. Hij begreep niet waarom Trebitsch hem
nog de foltering van dat onderhoud deed onder
gaan. Hij had toch zijn ontslag genomen en
moest inzien, dat het nutteloos was, nog daar
over te praten.
Wat Trebitsch betreft, deze trok dapper aan
zijn sigaar en maakte zijns ondanks nerveuze
bewegingen. Doch na een korte pauze hernam
hij op vasten toon:
Om maar ronduit te spreker, Holder, uw
ontslag komt me heeiemaal niet te pas. Hoe
langer ik over de zaak nadenk, des te sterker
wordt mijn overtuiging, dat Krannebitten u niet
kan missen. U hebt het zaakje op een prach
tige hoogte gebracht, en niet één opvolger zou
In staat zijn om het op diezelfde hoogte te
houden. Van verdere ontwikkeling wil ik zelfs
niet spreken....
Dat is een vergissing, mijnheer Trebitsch.
Er zijn genoeg andere inspecteurs, die even goed
als ik voor hun taak berekend zijn....
Maar ik wil u niet verliezen, Holder, ook
om persoonlijke redenen, want ik heb u leeren
hoogachten en gevoel warme sympathie voor u.
En dan.... mijn kleine Ruth.... sinds zij weet,
dat b wqb wilt, loopt ze rond ais een schim.
met beschreid gezichtZij is niet meer de
oude, opgeruimde Ruth, die ik bij mijn aan
komst hier gevonden heb
Hij keek Holder vol verwachting aan, maar de
jonge man was zeer bleek geworden en keek
treurig ten gronde.
Nu speelde Trebitsch zijn laatste troef uit.
Wij wilden met Ruth naar de Noordkaap,
om haar op andere gedachten te brengen
maar zij wil niet. Weet u wat zij zich in het
hoofd heeft gehaald? Zij wil een betrekking
zoeken op een of ander landgoed in een bedrijf.
Zij, mijn dochter! Wat zegt u daarvan?
Kurt Holder zei niets.
Trebitsch werd ongeduldig.
Lieve hemel, kerel, blijf toch niet roerloos
als een steenblok. Je wilt me dus niet verstaan?
Het meisje kan niet leven zonder je....
Zij zal het leeren mijnheer de handels-
raad, zooals ik moet leeren zonder haar te
leven.
Zoo, zoo! 't Ligt toch maar aan u! Hebt
u Ruth werkelijk lief, laat dan uw trots varen.
Heb ik u niet duidelijk genoeg te kennen ge
geven, dat ik niets anders begeer dan mijn kind
gelukkig te zien?
Mijnheer Trebitscht is niet mogeijk
ik begrijp u zeker verkeerd....
Je hebt het mij al lastig genoeg gemaakt....
Geef me nu de hand; kom naar het verlovings
feest en maak van de gelegenheid gebruik um
met Ruth de zaak heeiemaal in orde te brengen.
Ik wil de kleine weer zien lachen.... en jou
ook!
Ditmaal slaakte Kurt een kreet van blijdschap.
Mijnheer Trebitsch, ik mag dus u en me
vrouw om de hand van Ruth vragen?
Natuurlijk! Dat ben je zelfs verplicht, nu
je het meisje eenmaal het hoofd op hol hebt
gebracht. Maar nog één ding moet ik je vragen,
Kurt.
Alles wat u wilt
Je moogt Ruth niet meenemen naar Bir-
kenried, dat is veel te ver van hier. Ik schenk
je Krannebitten als bruidsgift, dan hebben jullie
beiden werk in overvloed. Maar onze kamers
hier zul je wel tot onze beschikking laten, opdat
wij jullie dikwijls kunnen bezoeken en ons ver
heugen in je geluk. Maar nu, jongen, gauw naar
den salon en doe geen half werk. Ik wed dat
Ruth weer zit te treuren, bij den aanblik van
Elfi's geluk.
Maria Motika was nog dienzelfden nacht
overleden. Den volgenden morgen toen haar
dood en de dubbele verloving op Krannebitten
ruchtbaar werden kreeg inspecteur von Heiden
een brief van graaf KJemens.
Onder verwijzing naar de bekentenis van juf
frouw Motika, werd hem aangezegd, dat hij ont
slagen was en onverwijld Kronstein moest ver
laten.
In geval hij aan dat bevel gehoorzaamde, zou
men, om de nagedachtenis van gravin Sabine
te sparen, afzien van verdere stappen, hoewel
het door juffrouw Motika bewaarde fleschje
ruim voldoende was als basis voor een tegen
hem in te stellen gerechtelijke vervolging.
Aschgrauw, bevend van het hoofd tot de
voeten, las Lothar von Heiden den korten,
maar veelzeggenden brief, dien hij vervolgens
onmiddellijk verbrandde. Rekeningen en boeken
liet hij in den steek en hij begon onverwijld
zijn koffers te pakken. Een uur later bevond
hij zich op weg naar het station.
Sindsdien heeft men in de streek niets meer
van hem gehoord.
Acht dagen later gaf Simon Trebitsch op
Krannebitten een schitterend feest. Al de nota
belen der streek waren genoodigd. Met blijde
ontróering gaf de handelsraad zijn gasten kennis
niet alleen van Elfi's verloving met baron Treu-
wart en van die der dames Hartlieb, maar ook
van Ruth's verloving met inspecteur Kurt Hol
der, den toekomstigen eigenaar en meester van
Krannebitten.
EINDE
