Oranje-verdediging doet België de zege cadeau
Veel emotie en veel doelpunten
Na spannenden strijd winnen
de Belgen met 5-4
Geen ploegverband
m
Roode Duivels startten
meer overtuiging
met
WX
ïT
Driemaal liepen de Nederlanders een ach
terstand in, maar het vijfde Belgische
int veroorzaakte de break
down van het heele elftal
doelpui
- -EWSöw
m
NA 9 MINUTEN REEDS 1-0
Mi
MAANDAG 20 MAART 1939
Een slechte beurt van v. Male. De
voorhoede het beste deel
van ons elftal
België verdiende de
overwinning
Men vertrouwde elkaar niet
St'
Niet alles was slecht bij
de Nederlanders!
Het psychologische moment
Zéljs CalcLenhove deelde ditmaal in de
- misère
De spelers
Drie goals van Vente
De tweede helft
Gelijk 33
De Belgische keeper maakt een afwerend gebaar, doch hef
schot van Nederlandschen voet heeft doel getroffen
Vente verricht voor ons land de
hattrick; Drager's eerste
internationalegoal
Ruststand 3—2
België leidt
imArn
W:
Ép»
WÊM
ISP%>
Hei Belgisch elfial, daf ie Anfwerpen een 54-overwinning behaalde op onze landgenooien,
luisieri naar zijn volkslied voor den aanvang van den wedstrijd
De stand gelijk
Een buitenspel-doelpunt?
Een strafschop voor Nederland
ië leidt opnieuw
Belgi
De Juniores winnen
met 2-1
Ook hier zeer matig spel
Suit de sportwereld*
(Van onzen eigen redactenr)
Indien de zege op Hongarije zoo
hier en daar bij het Nederlandsche
Voetbalpubliek nog eenige hoop
mocht hebben gewekt op een nieuwe
glansperiode der Oranje-elf, dan is
daarvan zeer zeker bij hen, die de
ploeg gisteren in Antwerpen aan het
Werk zagen, geen sprankje meer
overgebleven. En als zoo vaak is het
Weer niet de nederlaag, waarover wjj
ontevreden moeten zijn, maar alleen
het feit, dat die nederlaag op vol
komen verdiende wijze terecht kwam
aan de zijde waar zij heusch niet had
behoeven te komen. Want de Belgen,
hoe enthousiast en hoe vinnig zij ook
speelden, waren zeker niet in staat ge
weest evenveel doelpunten laat
staan meer te scoren dan de Neder
landsche stormlinie, wanneer er niet
®en middenlinie was geweest, waar
Zoo goed als geen kracht van uit
ging, en meer speciaal, wanneer het
Oranjeteam niet had te kampen ge
had met een achterhoede, die niet
alleen verschillende fouten maakte,
maar die zelfs zoo raar stond te
schutteren, dat zonder aarzelen ver
schillende doelpunten en daarmede
°ok de nederlaag op haar naam kun-
hen worden geschoven.
v> staan dus voor het in de geschiedenis
h ons Nederlandsche voetbal al heel onge
uit ^a' achterhoede het zwakste ge-
ne van de ploeg vormde. Juist het gedeelte,
w c altijd onze kracht was en dat de schrik
den Van eIken aanval, is nu de oorzaak gewor-
bto' ^et Nederlandsch elftal de zoo vurig
«eerde zege op België niet in de wacht kon
i®6pen.
ploegverband, dat was de plek waar de
j^twerpsche schoen ons elftal' gewrongen heeft.
alleen verstond men elkaar veelal maar
r slecht of heelemaal niet, doch bovendien
enkele sPe!ers zoo zwak gestart en ta-
oen anderen langzamerhand zoozeer af, dat
blil elkaar niet vertrouwde en zichzelf ver-
illet achtte overal en nergens bij te springen,
het gevolg natuurlijk dat zoo af en toe de
wel eens aardig in het honderd liep.
was een kolfje naar de hand van de
?en. Met hun bekend enthousiasme en hun
°ombaren strijdlust hebben onze Zuiderburen
1 in den strijd geworpen. Over het algemeen
er dan ook in de Belgische ploeg meer
meer geestdrift vooral dan in de onze en
hi
was dan ook waarlijk niet voor niets, dat
l^ariie al heel in het begin een achterstand
l ehte. En toen reeds verdienden de Belgen
voorsprong, zooals zij dien ook gedurende
Wedstrijd zoo dubbel en dwars verdienden
l ^oals hun ook de eindzege volkomen toe-
^en zou uit dit relaas kunnen opmaken, dat
Vjn0Ver he Nederlandsche spelers maar bitter
Soeds te zeggen hebben. Inderdaad. En-
t^asiast kunnen we in geen enkel geval zijn,
hat er in het geheel niets goeds van de
tv ®r,anders valt te zeggen, is toch wel wat
^dreven.
ie hebben wij de grootste bewondering voor
Zij,. waarop het elftal drie maal achtereen
t c' erstand inliep, een maal zelfs een ach-
(n i van twee doelpunten weer nivelleerde
h -h nog een vierde maal scoorde, nadat de
n den tweeden gelijkmaker prompt met
hieuw doelpunt beantwoord hadden.
Toen leefde de hoop weer volop in het kamp
der circa 20.000 Nederlanders. Men had een ach
terstand van 10 zien inhalen, men had ge
zien dat zelfs twee doelpunten verschil de
oranjetruien niet kon ontmoedigen, dat een
volgende tegenslag door een nieuwe kracht
poging en door een nieuw succes werd be
kroond.
Men juichte al om het zoo kranig her
wonnen terrein. „Holland leeft weer", en
waarlijk, Holland leefde niet het minst in
het Deurne-stadion, waar een uitbundig ge
jubel den gelijkmaker begroette en een
nieuwe storm van aanmoedigingen de spe
lers opjoeg tot nóg betere prestaties, nóg
meer élan, nóg meer doelpunten.
En opeens was dat afgeloopen, totaal afge-
loopen. Er was geen kwartier meer te spelen,
toen de Nederlandsche verdediging weer eens
niet safe genoeg ingreep en de rappe Belgen
dankbaar van .de gelegenheid profiteerden om
ten vierde male de leiding te nemen.
Dat brak de kracht van de Nederlandsche
ploeg totaal. Zij had te veel energie gehad
om drie maal een achterstand in te loopen,
te veel moed om telkens weer opnieuw te be
ginnen, terwijl de Belgen zoo gevat en zoo
verrassend antwoordden.
Op dat oogenblik was ons elftal geslagen.
Feitelijk heeft het niet eenmaal meer ge
tracht het verloren terrein te herwinnen.
Men zegt dat het niet alleen tegen de Bel
gen, maar ook tegen de eigen achterhoede
ging en dat durfde, dat kon men na vijf
kwartier zwaar voetbal niet meer aan
Een grootsche wedstrijd is de ontmoeting in
de Scheldestad niet geweest, wel een emotio-
neele en bovenal ook 'n spannende. Het publiek
heeft waar voor zijn geld gehad, getuige de ne
gen goals en.... de hevigheid waarmede men
elkander zoo nu en dan wel eens te lijf ging.
Want deze wedstrijd was niet alleen de span
nendste, maar ook de ruwste van den laatsten
tijd. Aan geen van beide zijden was men bang
voor 'n duwtje, maar toch was het bij de Ne
derlanders meer speciaal Blomvliet die het spel
met ongeloofelijke trucjes ontsierde; bij de Bel
gen, schoon minder in het oog loopend, Rai-
mond Braine.
Heeft het Nederlandsche elftal in zijn geheel
minder voldaan dan in Rotterdam, vooral ook
individueel waren de prestaties die in Antwer
pen geleverd werden, veel en veel minder.
Droevig was het in dezen wedstrijd met
van Male. We willen niet beweren, dat hij
alle doelpunten persé had moeten stop
pen, maar wel zijn we ervan overtuigd,
dat de Belgen zeker geen vijf goals hadden
gescoord, wanneer zij onder de Nederland
sche lat een van Male in behoorlijken
vorm hadden aangetroffen. Zoo weinig
goeds als vanmiddag hebben we hem en
welken internationalen doelman ook zel
den zien doen.
Blomvliet heeft in dezen wedstrijd geenpret-
tigen indruk achtergelaten. Slecht konden wij
den Amsterdammer individueel overigens niet
noemen, al was hij in 't begin beter dan na
de rust.
Caldenhove heeft zich niet kunnen uitwer
ken boven den druk, dat er achter hem iets
haperde. Daar het bovendien ook vóór hem
lang niet alles koek en ei was kunnen we het
ons begrijpen, dat de D.WJS.-er wel eens de
kluts kwijt was en op die manier zelfs in een
der Belgische doelpunten een niet onbelang
rijk aandeel had.
In de middenlinie was Anderit^sen beslist
minder dan in Rotterdam, maar er is als vol
houder van den Ajacied weer groote kracht
uitgegaan. Wij denken aan de wijze, waarop
de aanvoerder van het Nederlandsche elftal
zelf naar voren trok en hoe indirect 't door zijn
gevaarlijken kopbal was, dat het tweede Ne
derlandsche doelpunt tot stand kon komen.
Maar het tempo was zoo nu en dan wel wat
te hoog voor hem en vooral op het laatst
moest hij zijn tegenstanders bij hun bezoek
aan ons doel nogal eens alleen op onderzoek
bij van Male's kooi laten uittrekken.
Stam, die ook in Rotterdam geen grooten
indruk op ons gemaakt heeft, was dezen mid
dag zelfs zeer zwak, maar de minste Van het
middentrio was toch wel Schubert, die vooral
in de eerste helft nergens was en een der doel
punten dan ook gedeeltelijk voor zijn rekening
moet nemen.
De voorhoede heeft ondanks den betrekke
lijk geringen steun, niet onaardig gewerkt.
Vente, die toch maar weer drie goals voor zijn
rekening rfam, was ditmaal de beste, hetgeen
natuurlijk niet beteekent, dat hij daarom ook
de beste aanvalsleider in ons land is. Maar in
ieder geval is de Feijenoorder een hard werker
en dat heeft ons tenslotte drie doelpunten van
zijn voet opgeleverd. En zoolang een speler nog
goed is voor twee of drie doelpunten per wed
strijd
Na Vente noemen we onmiddellijk Drager.
De Amsterdammer heeft het lang niet gemak
kelijk gehad, want hij werd vooral in de eerste
helft niet te vaak in het spel betrokken en
wanneer hem eens een bal werd toegespeeld
door Vente of van der Veen, moest hij nog
terugkomen om dien op te halen. Drager heeft
dezen voor hem zoo moeilijken wedstrijd lang
niet onverdienstelijk ten einde gespeeld en in
verschillende doelpunten een belangrijke rol ge
speeld. En gelukkig een andere rol dan van
Male, Calderrhove en Schubert!
Smit heeft geen geweldige dingen gedaan,
maar was toch een nuttig verbindingsspeler,
die zoo nu en dan aardige kansen schiep. Van
der Veen is nog steeds een plant op vreemden
bodem overgebracht. Wij zijn er vast van over
tuigd, dat de Heraclied op de rechtsbinnen
plaats nooit een meer dan normalen wedstrijd
zal spelen. De Harder op den linkervleugel heeft
eveneens maar weinig- goeds laten zien, maar
onvoldoende kunnen we den snellen Hagenaar
toch niet noemen.
(Zie verder volgende Pagina)
Weef maar voor het Belgische doel. doch steeds
was er een Belgisch been. of hoofd, waar het
leder tegen aan kwam. Het eene sensationeele
moment volgde op het andere en de spanning
vond haar hoogtepunt in een doelworsteling,
waarbij Van Calenberg den bal, na een kopbal
van Anderiesen, met de hand aanraakte. De
heer Delasalle stond er vlak bij en kende een
strafschop toe. Smit kogelde onhoudbaar in.
Dit doelpunt werd twee minuten voor rust
gescoord. (32).
De Belgen waren na de hervatting onmid
dellijk gevaarlijk. Een omhaal van Braine be
landde tegen de lat en even later kreeg de
Beerschotspeler opnieuw een kans. doch hij
profiteerde er niet van.
De oranjevoorhoede kwam, nu goed combi
neerend, terug. Van der Veen kreeg het leder
fraai toegespeeld, maar faalde met zijn schot.
De druk op het Belgische doel werd steeds groo-
ter en ieder oogenblik werd de gelijkmaker ver
wacht. Met den inzet van alle krachten wist
men stand te houden en na ruim een kwartier
wist de Belgische voorhoede het spel te ver
plaatsen. Twee hoekschoppen waren er het
gevolg van, doch ook aan deze zijde had men
geen succes.
Vente trapte om precies drie uur (Bel
gische tijd) af en de eerste aanval werd
door onzen linkervleugel opgezet, waar de
Harder uitstekend voorzette, doch Badjou
den bal keurig onderschepte. De Belgen na
men onmiddellijk het initiatief over en het
was Braine, die het eerste schot op ons doel
loste, doch het leder ging naast.
En bij den eersten Belgischen aanval bleef
het niet, want Braine en Voorhoof combineer
den in het middenveld uitstekend, maar ook
de Lierenaar faalde op het juiste moment: zijn
schot ging ver naast. In onzen aanval zat meer
perspectief en nadat een corner, door de
Harder goed genomen, was weggewerkt, passeer
de Smit keurig door het midden naar Vente.
Deze gaf direct aan Drager over, maar diens
voorzet werd hopeloos door v. d. Veen gemist.
Ook Smit, die nog kwam aanstormen, kreeg
h,et leder niet in zijn macht en trapte hoog
over.
Vente was zeer actief, want hij wisselde en
kele malen handig met Drager van plaats, waar
door de defensie van België danig in de war
werd gebracht.
Spoedig kwam het eerste Belgische doelpunt.
Isemborghs gaf het leder keurig aan Capelle
af, die een effectvol schot loste, waarnaar van
Male tevergeefs greep. Via den binnenkant van
den paal belandde het leder achter den Rotter-
damschen keeper. Fiévez behoefde er niets meer
aan te doen: de bal was al achter de lijn. België
had na negen minuten de leiding. (10).
De roode duivels bleven het initiatief be
houden en weer dreigde er gevaar voor ons
doel, doch nu kon Stam op handige wijze red
ding brengen. Van een overwicht van een der
ploegen was geen sprake.
Een zeer gevaarlijk moment ontstond er na
negentien minuten voor het Nederlandsche doel.
Met prachtig samenspel ging de Belgische voor
hoede door de Nederlandsche defensie heen,
Schubert werkte slecht weg, waardoor Isem
borghs schitterend kon voorzetten. Fiévez kopte
in, van Male, op de knieën vallend, kon het
leder slechts half keeren, een doelworsteling
ontstond en als door een wonder ontsnapte het
doel van Nederland aan een doorboring.
Anderiesen moest na deze precaire oogenblik-
ken eten het veld verlaten om verzorgd te
worden. Na ruim 20 minuten spelen Ande
riesen was inmiddels teruggekeerd kreeg Bel
gië eenig overwicht in het veld.
Maar juist in die periode viel de gelijkmaker.
De Harder liep door op een slecht naar
voren geplaatsten bal. Hij passeerde van
Alphen en gaf den bal laag voor. Stijnen
raakte, op 2 meter van doel staande, den
bal maar half en Vente was er zeer snel
bij om een schot te lossen, onhoudbaar voor
den volkomen verrasten Badjou, (11). 25
minuten waren er toen gespeeld.
Dit vrfj onverwachte doelpunt inspireerde
de oranjeploeg tot enkele goede aanvallen. Een
corner werd geforceerd en even later trachtte
Vente van een kleine kans te profiteeren door
laag in te schieten, maar hij vond Badjou op
zijn post. Het spel bleef zijn aantrekkelijk ka
rakter behouden.
Zoo verstreek het eerste half uur. Een fout
van Schubert werd het Nederlandsche elftal
opnieuw noodlottig. Hij werkte zoo slecht weg,
dat Voorhoof gemakkelijk het leder naar den
vrijstaanden Fiévez kon afgeven. In het duel
met Caldenhove bleef de Belgische rechtsoui-
ten overwinnaar. Hij stormde alleen op Van
Male af, die wel uit zijn doel moest komen
Via den paal belandde het schot van den klei
nen Belgischen rechtsbuiten in het Nederland
sche doel. België had na 34 minuten opnieuw
de leiding. (21).
Br rezen enkele moeilijkheden met den
scheidsrechter, in het bijzonder over de toe
passing van den' buitenspelregel, terwijl de ver
standhouding in het veld nogal te wenschen
overliet.
Na veertig minuten kon Capelle den voor
sprong van België vergrooten, toen de ge-
heele Nederlandsche verdediging bleef staan
wegens buitenspel. Maar de grensrechter, wien
de heer Delasalle can advies vroeg, had niets
gezien en onder protest van het NederT&ndsch
elftal kende de heet Delasalle het doelpunt
toe.
Deze 31-achterstand prikkelde het Neder
landsche elftal buitengewoon en enkele zeer
gevaarlijke aanvallen werden opgezet De bal
En toen opeens kwam de gelijkmaker. Van de
achterhoede ging het leder naar den in terug
getrokken positie spelenden Smit.
Even een paar passen met den bal, daar
na een zuivere pass door het midden. Tus-
schen de beide Belgische backs door stormde
Vente naar voren, een schot, maar het leder
werd door den paal gekeerd.
Drager was er evenwel zeer snel bij en
had toen den bal maar voor het intrappen.
Na 22 minuten was de stand weer geil:*,
(3—3).
Nu was nog alles mogelijk. Maar de Belgen
gaven den moed geenszins op. Zij kwamen ge
vaarlijk voor het Nederlandsche doel en toen
Van Male een niet te moeilijk schot slechts half
keerde, dacht iedereen opnieuw aan een Bel
gisch doelpunt. Maar als door een wonder ont
snapte het Nederlandsche doel aan een door
boring.
Maar het bleek slechts uitstel van executie
te zijn. Want bij de volgende doelworsteling kon
de bal wel worden weggewerkt, doch Braine be
machtigde het leder opnieuw.
Raymond loste een hard schot, Voorhoof, die
zich vlak voor onze defensie had opgesteld,
maakte een schijnbeweging, liet het leder ver
volgens passeeren en tusschen de verschi'lende
öranjespelers door vloog de bal langs den ver
rasten Van Male, (43).
De Nederlandsche verdediging, die zich ook in
dt tweede helft geenszins herstelde van een
uiterst zwak begin, liet zich direct daarna weer
verrassen en wij telden reed? een vijfde Bel
gische goal, toen Blomvliet nog op de lijn redde.
En het onbegrijpelijke geschiedde.
Een keurige combinatie tusschen De Hai
der, Drager en Vente was de Belgische ver
dediging te machtig; vlak voor doel kreeg
Vente opnieuw den bal toegespeeld en de
gelijkmaker lag reeds in het net, 44.
Nog nooit was er in de laatste jaren ir. een
Nederland—België-ontmoeting zoo'n enorme
spanning geweest. Van der Veen geraakte ge
blesseerd, doch kon spoedig weer meespelen.
Trouwens, talrijk waren de lichte blessures en
dit vond zijn oorzaak in de harde, soms un
faire speelwijze van enkele Nederlanders en Bel
gen. Vooral Blomvliet maakte het veel te bont
en in zekeren zin was hef zijn schuld, dat Ne-
oerland ten slotte nog verloor.
Toen hij weer eens te hardhandig op Braine
was ingeloopen en enkele spelers reeds bleven
staan voor het fluitje van den scheidsrechter
wegens free kick, bleek de heer Delasalle niets
gezien te hebben. Er werd bliksemsnel doorge
speeld, het leder kwam bjj den nu plotseling
vrijstaanden Voorhoof, die niet aarzelde en Van
Male van dichtbij passeerde, 54.
In de laatste tien minuten zakte het peil aan
merkelijk. De strijd was gestreden, het zeer
hooge tempo deed zijn invloed gelden. Nog deden
zich enkele spannende momenten voor, doch
verandering in den stand kwam er niet. zoodat
de roode duivels met 54 den wedstrijd wonnen
De jeugdwedstrijd tusschen België en Neder
land, welke aan de „groote" ontmoeting voor
afging, viel zeer tegen. Nu dient gezegd te wor
den, dat het Nederlandsch jeugdelftal enkels
goede spelers miste. Zoo kon Piet de Boer we
gens ziekte niet uitkomen en de D.H.C.-spil
Bekenes was verhinderd door een blessure.
Het ploegverband bij de Belgische juniores
was wel beter, doch de afwerking der aanval
len was buitengewoon slecht. Hoeveel kansen
de voorhoede wel gemist heeft, was niet meer
bij te houden, vooral in het laatste kwartier
van de tweede helft toen de Belgen een aan-
vankelijken achterstand van 20 tot 21 had
den teruggebracht, steeds voor het Nederland
sche doel zwermden en de kansen voor het
grijpen waren, bleek de onmacht onzer tegen
standers den bal in doel te schieten.
In het Nederlandsche jeugdelftal waren
door uitvallen van de Boer enkele wijzigin
gen aangebracht en thans van rechts naar
links als volgt samengesteld: Colthoff (H.V.V.),
Lenstra (Heerenveen), de Jong (Volewijckers),
Timmermans (ED.O.) en Heideveld (Veloci-
tas). De Jong scoorde vlak na den aanvang een
uitstekend doelpunt en na ruim een half uur
verhoogde Lenstra na goed individueel werk
de score. De Fries wilde het overigens wel eens
wat te veel alleen doen, waardoor veel van het
nuttige voorbereidende werk van de midden
linie teloor ging.
Na de rust er werd tweemaal veertig mi
nuten gespeeld waren de Belgen sterk in de
meerderheid. Maar verder dan tot een straf
schop, welke door Berhulens in een doelpunt
omgezet werd, konden de juniores onzer Zui
derburen het niet brengen. Een gelijk spel
had België zeker verdiend.
