Met ultra-duitschen bril
Grooter kansen op
een conferentie
Mussolini voor een dilemma
Kan hij volledig op
Hitier rekenen?
In afwachting van
zijn rede
Bij allerlei pijnen
Met de 3 Damp o-producten bestrijdt U alle verkoudheden
DONDERDAG 23 MAART 1939
ssMBI
De abnormale koude
Nog geen kentering in zicht
NATIONALE PAASCHLOTERIJ
.MikJ& in T-üsU.-c^Men aan de Memel op de grens twva het geen Duitschland
Het vertrouwen der kleine staten
in Engeland niet versterkt
Ongerustheid over
Sleeswijk
Nogmaals het gesprek
van Hacha met Hitier
Een nieuw démenti door het D.N.B.
Te Berlijn is beiden heeren geenszins een,
Geheimzinnige explosie
te Birmingham
MET 90 K.M.-VAART TEGEN
BOOM GEREDEN
Auto vernieldbestuurder en
mede-inzittende gewond
Memel, de hoofdstad
van 't MemélgeMed,
Het Nationale Dagblad draagt ter
hulpe van zijn verregaande kortzich
tigheid, subsidiair bijziendheid, een
Wtra-Duitschen bril. Heel duidelijk is dit
te?r gebleken uit de commentaren, welke
zgn. nationale Nederlandsche blad heeft
lieverd op de gebeurtenissen in Midden-
^fopa. De Rijksminister voor Pers en Pro
banda, Dr. Jozef Goebbels, zou wel een
®eer handige, maar niet een meer vooroor-
^eelde verdediging en lofprijzing hebben
'lonen geven van het optreden van
^Uitschland tegenover Tsjecho-Slowakije.
^°°dra er in de wérkelijk Nederlandsche
P«s ciaar een weinig enthousiaste beschou
wing wordt gegeven over Duitschland, zijn
'%ime, zijn politiek, zijn toestanden, zijn de
"•8-B. en haar persorganen er als de kippen,
^r dan natuurlijk als kippen zonder kop,
k'i' om haar van onduldbare politieke in-
"koging, die de goede betrekkingen tus
sen ons land en het Derde Rijk in gevaar
'ao brengen, te beschuldigen, maar ten op-
achte van alle niet-autoritaire. staten, hoe
^vriend die ook met Nederland mogen zijn
ÈÏ1 hoe belangrijk de betrekkingen tusschen
staten en ons land ook mogen wezen,
^hnitteert de N.S.B.-pers zich „vrijheden",
*elke méér dan democratisch zijn. Ook in
b opzicht volgt de N.S.B. getrouwelijk het
'Oorbeeld der autoritaire broeders aan den
Aderen kant van onze Oostgréns volgens
klassieke recept: „Wat den oppergod
■kipiter geoorloofd is, is niet geoorloofd aan
runderen".
*h vetgedrukte, a la wijlen Wolfenbuttel
EOorkende manifesten heeft het Nationale
^kgblad „zijn" visie gegeven op de overrom-
^ühg van het innerlijk verdeelde Tsjecho-
®'0Wakije. Van den eenen kant verzekerde
kot, dat de Tsjechen en Slowaken het zoo
v°ortreffelijk hadden onder de Oosten-
bjksch-Hongaarschc Dubbelmonarchie, dat
met heimwee naar dien goeden ouden tijd
bugverlangden en dus niets beters konden
k°on, dan bij ontstentenis van deze dubbel
monarchie haar eigenmachtigen erfgenaam
duitschland in de armen te vallen. Maar
Van den anderen kant maakt het onnavolg
bare Mussert-orgaan, dat zelf een navolging
m van de gelijkgeschakelde Duitsche pers-
I 0rganen, den Tsjechen er een bitter verwijt
I Vah, dat zjj de bepalingen van het verdrag
I >an Pittsburg, waarbij de Tsjechen en Slo
kken zich op voet van gelijkheid verbon-
kon om zich aan die door hen zoo vurig
Ver©erde en begeerde Dubbelmonarchie te
ontworstelen, niet zijn nagekomen. Hoe dit
met elkaar te rijmen valt, begrijpt alleen de
'ordiehtende fantasie van de gebrilde N.S.B.
Zinspelend op het accoord van München
drijft het Nationale Dagblad dan om. het
v°igSEde:
„Zoo scheen in September 1938, na som
bere weken vol oorlogsgeruchten en enor
me troepenverplaatsingen, plotseling stra
lend de vredeszon. Het leed, dat millioenen
hienschen twintig jaren lang op de meest
geraffineerde wijze was berokkend, zou
oindelijk een einde nemen. Het onrecht,
dat twintig jaren had kunnen voortduren,
konder dat de democratische mogendheden
een hand uitstaken, zou eindelijk hersteld
borden. We zijn thans nog geen zes maan-
Öen later en weer blijkt, wat Tsjechische
beloften waard zijn! Dat deze van nul en
keener waarde zijn, werd reeds onmiddel
lijk na de stichting van de onafhankelij
ke Tsjecho-Slowaaksche republiek dui-
Onze weerkundige medewerker schrijft:
*ïet is geen toevallige omstandigheid, dat
?et weer in den laatsten tijd zoo koud is. Wij
tcbben hierbij niet te doen met een oorzaak,
°'e slechts gedurende korten tijd werkzaam is
W-Weest. Gaan we n.l. het verloop der tempe
ruur in de laatste twee maanden na dan
'leö wij, dat het weer sedert de eerste dagen
an Februari zoo goed als niet warmer is ge
erden en het is nu nog evenzeer winterweer
*s toen.
temperatuur was gedurende het groot-
e gedeelte van de maand Februari en vooral
jmstreeks den lOden vrij veel boven de nor-
Langzamerhand verminderde de posi-
'®Ve afwijking van de normale temperatuur
a terwijl dus de normale in den loop der
i eken geleidelijk steeg, bleef de werkelijke
jfmperatuur ongeveer op hetzelfde peil staan.
r8' heeft geduurd tot 8 Maart, den laatsten dag
aarop <je thermometer nog boven het nor-
3?ale peil heeft gestaan. Daarna is een nog
v 6fkere afkoeling gekomen, waardoor de tem-
i 'etuur thans vier tot vijf graden beneden de
0aRiale is gedaald.
^«et is duidelijk, dat hierbij een langdurig
®rkzame oorzaak in het spel is en niet een
j, ®Vaiiige ongunstige weersgesteldheid. De
feilen, waarom na de strenge vorst in De-
delijk. In 1917 bepleitten de Tsjechen
hetzelfbeschikkingsrecht der volken
en in Mei 1918 teekende de latere presi
dent Masaryk in de Amerikaansche stad
Pittsburg plechtig een verdrag, dat aan
de Slowaken een volledige gelijkheid, dus
onafhankelijkheid van Praag, binnen een
bondsstaat Tsjecho-Slowakije verzekerde.
De handteekening was echter nog maar
nauwelijks opgedroogd, of het accoord
werd reeds verkracht."
Wij willen geenszins ontkennen, dat
de Tsjechen zich niet aan de be
palingen van het verdrag van
Pittsburg, waarvan zij echter de wettigheid
bestreden, hebben gehouden en dat de Slo
waken geen reden hadden om zich af te
vragen, of zij na de afscheiding van Oos-
tennjk-Hongarije onder het régime van
Praag niet van den regen in den drop waren
geraakt, maar wij willen, indien dat ten
minste nog mogelijk is, in Nederlandschen
gemoede aan het Nationale Dagblad vragen,
wie in September 1938 enorme troepenver
plaatsingen heeft bevolen en of, wanneer
binnen een internationaal erkenden souve-
reinen staat millioenen op de meest geraf
fineerde wijze leed wordt berokkend, de
democratische mogendheden het recht heb
ben een hand uit te steken, opdat dat on
recht hersteld worde? Indien zij volgens de
N.S.B. dat recht niet hebben, mag zij hen
daartoe ook niet aansporen of hun er een
verwijt van maken, dat zij twintig jaren lang
geen onrecht hebben willen plegen. Hebben
zij volgens de N.S.B. wél dat recht en zelfs
een plicht op dit punt, dan zouden wij moe
ten constateeren, dat het Nationale Dagblad
tot actieve politieke inmenging in de bin-
nenlandsche aangelegenheden van vreemde
en bevriende mogendheden maant en dus op
oorlog aanstuurt. Of is het zoo gelegen, dat
de N.S.B. alles recht noemt wat autoritaire
staten gelieven te doen en alles onrecht
noemt, wat democratische staten principieel
meenen te moeten nalaten. In dat geval
heeft de N.S.B. een der meest karakteristieke
en volkseigene Nederlandsche eigenschappen
verloren, n.l. het gezond verstand. Hoe ge
vaarlijk, óók voor ons land, de visie van het
Nationale Dagblad op de Tsjecho-Slowaak
sche gebeurtenissen is, blijkt wel hieruit,
dat de N.S.B., volgens hetgeen in haar pers
organen dagelijks geschreven wordt, van
meening is, dat in ons land millioenen op de
meest geraffineerde wijze moeten lijden en
door de regeering en de politieke partijen
worden geterroriseerd, zoodat het in haar
onzalig hoofd wel eens zou kunnen opkomen
haar verafgoden Jupiter te hulp te roepen
om in te grijpen op dezelfde wijze als de
Slowaken dat gedaan hebben. Wat het Na
tionale Dagblad over het verdrag van Pitts
burg vertelt, kan met nagenoeg dezelfde
woorden worden toegepast op het hoogge
roemde accoord van München en de scheids
rechterlijke uitspraak van Weenen. Wat
zijn de stellige verzekeringen en beloften
déar waard gebleken? Zij werden eenvoudig
eenzijdig „vervallen" verklaard. Al wil de
N.S.B. niet consequent zijn, Wij willen en
moeten het des te sterker blijven en daarom
dienen wij bij de aanstaande verkiezingen de
N.S.B. wederom zóó verpletterend van ant
woord te dienen, dat het voor goed uit is met
de propaganda voor voor ons zelfstandig en
onafhankelijk Nederlandsch volksbestaan
levensgevaarlijke inconsequenties en hun
consequenties.
Hartjes van Mijnhardt maken U pijnvrij.
Doos 30 en 50 cent.
cember de winter zacht is gebleven, hebben
geleidelijk afgedaan en er is blijkbaar iets an
ders voor in de plaats gekomen, een oorzaak,
die een gedurige en vrij groote afkoeling heeft
gebracht. Dat geeft dan ook, al kennen wij
de oorzaak niet, alle aanleiding om te ver
wachten, dat het weer nog geruimen tijd ab
normaal koud zal blijven, want oorzaken, die
een abnormalen weerstoestand in het leven
roepen over een groot gebied, houden in den
regel niet plotseling op te werken en er moet
eerst een groote omwenteling in den weers
toestand over heel groote gebieden plaats vin
den eer de weersgesteldheid in Europa zich
herstellen kan. Van een kentering of van een
verandering in gunstigen zin is bovendien op
dit oogenblik nog niets te bespeuren.
(Nadruk verboden).
Een oude Two-Seater is nog duurder dan de
ruime nieuwe Ford V8, die een der zeventien
hoofdprijzen uitmaakt van de Nationale
Paaschloterij 1939. iederee. rgt Zondag een
gratis lotkaart machtig te 'orden. Naar wij
vernemen is het aantal kaarten, beperkt. Laat
geen kaart verloren gaan!
Onze correspondent te Londen seint ons Don
derdagmiddag
Het onderhoud, dat minister Chamberlain
en minister Bonnet gisterenavond gevoerd
hebben, had in hoofdzaak betrekking op
den stand van de besprekingen, welke Lon
den met verschillende Oost-Europeesche
hoofdsteden aangeknoopt had, teneinde
te geraken tot een verklaring, volgens wel
ke gemeenschappelijke tegenstand gebo
den zou worden, indien de politieke integri
teit van een der betreffende staten aange
tast werd.
De resultaten dier pogingen schijnen niet in
ieder opzicht bemoedigend geweest te zijn en
dit wordt vooral hieraan toegeschreven, dat de
Britsche voorstellen te vaag zijn. In het bij
zonder Polen verlangt scherp omschreven ver
bintenissen ook van militairen aard.
Dampo-verkoudheids-balsem, Pot 50, Doos 30 ct. Dampo-hoestbonbons, Doos 25 ct. Dampo-neusdruppels, Flacon met druppelspuitje 60 ct.
(Van een bijzonderen correspondent)
Als er één staatsman is, wien de jongste ge
beurtenissen in Centraal-Europa stof tot na
denken gegeven hebben, dan wel Mussolini. De
Italiaansche pers heeft de annexatie van wat
er na München van de Tsjecho-Slowaaksche
republiek overgebleven was, wel niet afgekeurd,
maar het is er verre van, dat zij aan vreugde
uiting gegeven heeft. Men begint er zich te
Rome ongetwijfeld rekenschap van te geven,
dat de „spil"-politiek tot dusver alléén het
Derde Rijk voordeelig geweest is. Achtereen
volgens heeft de Germaansche dictator, zonder
oorlogvoeren en zonder bloedvergieten, mede
dank zij den Italiaanschen steun, beslag kun
nen leggen èn op Oostenrijk, èn op Tsjecho-
Slowakije. En naarmate de Duitsche macht in
Centraal-Europa groeide, is de Italiaansche in
vloed er verminderd.
Welke voordeelen evenwel heeft het bond
genootschap met Duitschland Italië opgele
verd? Eén zeer belangrijk: de verovering van
Ethiopië. Maar Italië heeft, om dat groote doel
te bereiken, niettemin een uitputtendenoorlog
moeten voeren, en de kolonisatie van het land
is niet mogelijk zonder dat Italië over groote
kapitalen de beschikking krijgt. Duitschland
kan de voor de ontginning van het land van
den ex-Negus benoodigde gelden niet fournee-
ren en Italië kan er zelf geen groote sommen
aan ten koste leggen. Ethiopië verslond in het
vorige jaar 17 milliard lire en de winsten, die
er gemaakt zijn, staan tot dit reusachtige be
drag in geen enkele redelijke verhouding. Italië
is gedwongen in Abessinië een groote troepen
macht op de been te houden, wil het zijn posi
ties in het enorme en slechts zeer ten deele
onderworpen land handhaven. Verder heeft
Italië een strijd in Spanje gevoerd, waarvan
de voordeelen, al is die strijd dan ook met de
overwinning van de partij, waaraan de Ita
liaansche strijdkrachten hulp verleenden, ge
ëindigd, nog steeds problematiek zijn. Bij ver
schillende gelegenheden heeft generaal Franco
verklaard, dat de Italiaansche troepen het
grondgebied van Spanje zullen (moeten) ver
laten, als eenmaal de definitieve zege behaald
is. Territoriale wïnst is voor Italië in deze rich
ting dus uitgesloten en het zal van de ontwik
keling van het politieke gebeuren in Europa
afhangen of Italië op andere wijze eh in an
deren vorm voor de bewezen diensten een ver
goeding krijgt, die tegen de Italiaansche offers
inderdaad opweegt.
Men zou evenwel wél naïef moeten zijn om
te veronderstellen dat Mussolini aan Hitier vooi
Centraal- en Oost-Europa een vrijbrief gegeven
heeft, zonder daarvoor een of meer waarde
volle beloften in ruil te krijgen. Welke zijn die
beloften? Zij kunnen slechts bestaan in de toe
zegging, dat Duitschland Italië steunen zal,
wanneer het er voor Mussolini om gaat zijn
aspiraties in en can het bekken van de Middel-
landsche Zee te verwezenlijken. Maar het komt
er op aan in welke termen deze belofte gedaan
is. Nóch Mussolini nóch Hitier kan zich ont
veinzen, dat elke ietwat stoutmoedige po
ging van Italië om zijn positie in de Middel-
landsche Zee en langs haar kusten uit te bou
wen een conflict met Frankrijk ten gevolge
hebben moet, en dit kan, zooals de zaken thans
staan, slechts een gewapend conflict zijn. Een
gewapend conflict tusschen twee groote Euro-
peesche mogendheden welke dan ook leidt
op staanden voet tot generalisatie. Een oorlog
waarbij Frankrijk betrokken is, heeft automa
tisch Engelands ingrijpen ten gevolge, en on
der die omstandigheden kan Duitschland niet
anders doen dan zijn ,,spil"-genoot integralen
bijstand geven.
Dit nu lacht den Duitschers niet toe.
De dictator van het Derde Rijk is er tot dus
ver in geslaagd zijn politieke en militaire doel
einden te verwezenlijken zonder tot het „laatste
argument" zijn toevlucht te nemen, en Hitier
zou niets liever willen dan op deze wijze voort
gaan. Het is er den Fuehrer voorloopig aller
minst om te doen met de democratische groote
mogendheden, die vrij zeker op den steun van
de Vereenigde Staten en op dien van de repu
bliek der Sovjets zullen kunnen rekenen, een
strijd op leven en dood te beginnen een oor
log, waarvan de afloop zeer twijfelachtig is en
waarvan de risico's voor Duitschland in ieder
geval enorm zijn. Duitschlands expansie-drang
richt zich naar het Oosten naar het,gebied
van den geringsten weerstand niet naar het
Westen.
Maar Mussolini is daarmee niet gediend. Mus
solini heeft den volstrekten bijstand van
Duitschland noodig, wil hij zich aan de Noord
en de Zuidkust van de Middellandsche Zee de
posities kunnen verschaffen, die met de Ita
liaansche „nationale en natuurlijke aspiraties"
strooken. De Italiaansche dictator kan zich dit
maal, zooals in het geval van Ethiopië, niet met
economische en diplomatieke hulp tevreden stel
len; wat hij noodig heeft is de Duitsche „Wehr-
macht".
Is Duitschland bereid die ter beschikking te
stellen van een bondgenoot, wien het ongetwij
feld zekere wederdiensten schuldig is, maar die
doeleinden najaagt, waarvan de verwezenlijking
de Duitsche belangen slechts zeer middellijk of
misschien zelfs in het geheel niet dient? Van
het antwoord op die vraag hangt voor Italië
alles af. Neemt Duitschland een aarzelende hou
ding aan, dan is Italië een gedupeerd land. Dan
zijn de Italiaansche offers in Centraal-Europa
geheel vergeefs gebracht. Dan heeft Italië zelfs
opnieuw verloren wat het in den grooten oorlog
als winst boekte: de vernietiging van den erf
vijand, de Oostenrijksch-Hongaarsche Dubbel
monarchie. Want Oostenrijk is vervangen door
het Derde Rijk, en de enorme massa van het
Duitsche Blok weegt heel wat zwaarder op de
Italiaansche grenzen dan het innerlijk-verdeelde
weinig-homogene land van Franz Josef ooit ge
daan heeft. Neemt Duitschland een aarzelende
houding aan, dan staan Mussolini nog slechts
twee wegen open: óf veel water in zijn wijn
doen, met een onbelangrijke wijziging van het
indertijd met Laval gesloten verdrag genoegen
nemen en zich daarna resoluut in andere rich
ting wenden, van Duitschland af en naar Enge
land en Frankrijk toé, óf een bruusken aanval
beginnen, in Tunis of elders, om zoo Duitsch
land te noodzaken Italië bijstand te verleenen.
Ziedaar het Italiaansche dilemma. Mussolini
kan er zeker van zijn, dat hü een substantieele
belooning ontvangen zal als hij de „spil" breekt,
wijl 'n Italiaansche „volte-face" een algemenen
oorlog, die thans nog steeds dreigt, zoo goed als
zeker verhindert. Maar het breken van de „spil"
maakt een einde aan zekere Italiaansche droo-
men, die de dictator niet dan in het uiterste
j^eval zal willen loslaten. Anderzijds kan de
man, die het lot en de toekomst van Italië in
de hand heeft, van oordeel zijn, dat hij in de
bestaande omstandigheden niet meer terug kan
en resoluut de kaart-van-den-oorlog spelen met
de zekerheid Duitschland aan zijn zijde te vin
den, als Hitier geen andere keus meer blijft.
De eerstvolgende dagen zullen aan de onzeker
heid, waarin wü thans ten aanzien van de wer
kelijke positie en bedoelingen van Italië leven,
vermoedelijk een einde maken. De rede, die de
Italiaansche dictator weldra uitspreken zal, kan
voor de toekomst van Europa van het grootste
belang zijn. Het spreekt vrijwel vanzelf, dat
Mussolini nóch verklaren zal, dat Italië en
Duitschland voortaan gescheiden wegen gaan,
nóch een formeel ultimatum aan Frankrijk zen
den. De rede zal zeer waarschijnlijk „au fond"
een afwachtend karakter dragen, maar dat ont
neemt haar niets van haar belang. Als een ver
gelijk met Italië mogelijk blijkt, treedt een ont
spanning in, die voor ons geheele werelddeel de
gelukkigste gevolgen hebben kan.
PRAAG, 22 Maart (DJf.B.) Staatspresi
dent dr. Hacha heeft Woensdag een persver
tegenwoordiger te Praag een onderhoud toege
staan, waarin hij sprak over de verschillende
in het buitenland verspreide geruchten over
zijn bezoek te Berlijn.
Hacha verklaarde: „Het is onjuist, dat de
Duitsche gezant te Praag den middag van den
veertienden Maart de Tsjechische regeering
een uïtnoodiging heeft overgebracht naar Ber
lijn te komen; de Praagsche regeering heeft
veeleer zelf te Berlijn gevraagd of staatspresi
dent Hacha en minister van Buitenlandsche
Zaken, Chvalkowsky, naar Berlijn konden ko
men om te onderhandelen.
gereedgemaakt document voorgelegd. De tekst
van het bekende document is pas na de on
derhandelingen overeengekomen, opgeschre
ven en door beide zijden onderteekend.
Juist is, dat hij (Hacha) vóór de ondertee-
kening van het document een ruggespraak met
de regeering te Praag noodig heeft geacht. De
regeering te Praag heeft des nachts vergaderd
en op grond van deze telefonische ruggespraak
het optreden van den president gebillijkt.
De opwinding en zijn ouderdom zullen het
volkomen begrijpelijk doen zijn, dat hij na den
langen tocht en de onderhandelingen moe is
geweest, zoodat hij onder geneeskundige con
trole een verfrisschingsmiddel heeft ingeno
men. Dit is echter pas gebeurd na de onder-
teekening óer documenten.
President Hacha wees met groote veront
waardiging de beschrijvingen van zekere bui
tenlandsche bladen van de hand, in het bijzon
der het artikel van den diplomatieken corres
pondent van de „Daily Telegraph", waarin ge
zegd werd, dat Hacha slechts onder bedreigin
gen had kunnen worden gedwongen de over
eenkomsten te onderteekenen.
LONDEN, 23 Maart. (Reuter). Een geheim
zinnige ontploffing heeft Woensdag te Birming
ham een kleinen auto aan stukken gereten, de
ruiten van de in den omtrek staande huizen ver
nield en een dertig centimeter diep gat in de
straat geslagen. Men gelooft, dat de ontploffing
heeft plaats gevonden in het achterste deel van
den auto, die op dat oogenblik reed. De politie
kan echter niet zeggen, of zich iemand in het
voertuig bevond. Men meent te weten, dat reeds
vijf arrestaties-verricht zijn.
In den afgeloopen nacht omstreeks drie uur
is op den Frieschen straatweg, op de grens
der gemeente Groningen, een personenauto, op
weg van Groningen naar Zuidhom, door de
gladheid van den weg in een bocht tegen een
bbom gereden. De wagen reed met een snelheid
van negentig kilometer. De chauffeur, de 26-
jarige M. Drent, garagehouder te Zuidhom,
liep een hersenschudding en inwendige kneu
zingen op. De 29-jarige H. Rozema, eveneens
uit Zuidhom, die naast D. zat, brak zijn rech
terarm en kreeg een hoofdwonde.
Nadat den slachtoffers ter plaatse de eerste
geneeskundige hulp was verleend, zijn zij per
politie-ambulance naar het academisch zieken
huis -bvergebracht. De auto, welke geheel ver
nield was, is vanochtend met een kraanwagen
weggesleept.
De chauffeur was hedenmorgen nog steeds
buiten bewustzijn; de toestand van R. is niet
levensgevaarlijk.
In Engeland heeft de meening veld gewon
nen, dat de door Rusland voorgestelde metho
de tot beter resultaat zou leiden.
Zij zou hierin bestaan, dat eerst een con
ferentie belegd wordt en dat deze een binden
de verklaring aanneemt, waarin de te nemen
veiligheidsmaatregelen geformuleerd zijn.
Polen en ook andere landen weigeren zich
bij een defensief blok aan te sluiten, indien
de leden geen bindende wederzijdsche militai
re verplichtingen aanvaarden.
Minister Bonnet moet gisterenavond tegen
over minister Chamberlain den nadruk gelegd
hebben op de noodzakelijkheid van onmiddel
lijke bijeenroeping van een conferentie, welke
de militaire verplichtingen der betreffende
mogendheden vaststelt.
Terwijl nog niet volkomen bekend is, hoe
Engeland op dit voorstel reageert, is het van
eenig belang, dat Chamberlain en Bonnet
schriftelijke memoranda uitgewisseld hebben,
waarin de tegen het einde van Januari ge
maakte mondelinge afspraken geformuleerd
zouden zijn.
Volgens deze afspraak zou Frankrijk Enge
land ten volle bijstaan, indien dat land Neder
land en België te hulp komt tegen een Duit-
schen aanval, terwijl Engeland de overeen
komstige verplichting op zich zou hebben ge
nomen tegenover Frankrijk met betrekking tot
Zwitserland en andere gebieden, bij welker on
afhankelijkheid Fransche levensbelangen be
trokken zijn.
Onder den indruk der gebeurtenissen te Me
mel is eenige ontstemming merkbaar over het
betrekkelijk langzame tempo der Britsche re
geering, die na veel verweer in gebreke geble
ven is, om den indruk, dien haar optreden in
Duitschland gemaakt had, voldoende uit te
buiten.
In het bijzonder zijn velen van oordeel, dat
Engeland door onmiddellijk en openlijk te ver
klaren, dat het volledige militaire verplichtin
gen op zich neemt ten opzichte van die lan
den, die dbor Duitschland bedreigd worden,
niet alleen aan Polen de beslissing vergemak
kelijkt zou hebben, maar ook meer vertrouwen
gewekt zou hebben in die landen, die zoo
als Nederland, België en Zwitserland in de
Europeesche verwikkelingen steeds een onpar
tijdige rol hebben gespeeld.
De groote goudzendingen, welke uit deze lan
den en in het bijzonder uit België te Londen
aankomen, getuigen van de angstige bezorgd
heid die daar heerscht. Volgens een der bladen
zou de Duitsche regeering onlangs aan Neder
land en België te kennen hebben gegeven, dat
zij uitvoer van goudreserves beschouwt als een
inbreuk op den neutralen status der landen.
Terwijl men in geen enkel land aan de ge
zamenlijke kracht van Engeland en Frankrijk
twijfelen zal, is Londen tot nu toe in gebreke
gebleven andere landen ervan te overtuigen,
dat dié kracht onmiddellijk, snel en ten volle
zal worden aangewend.
En in politieke kringen hoopt men, dat thans
na het langdurig onderhoud tusschen Cham
berlain en Bonnet dit verzuim hersteld zal
worden.
Het is niet bekend, of Denemarken gisteren
te Londen ook stappen heeft gedaan. De be
richten van gisteren wijzen erop, dat de plaat
selijke nazi's in Zuid Sleeswijk op de gebruike
lijke wijze hun zoogenaamde „bevrijding" voor
bereiden en men houdt rekening met de mo
gelijkheid, dat Hitier ook ten opzichte van De
nemarken het gebruikelijke procédé volgen zal.
Met het oog op de populariteit, welke Dene
marken steeds in Engeland genoten heeft, Zal
elke aanslag op Deensch gebied hier een storm
doen opsteken, waaraan de regeering geen weer
stand zal kunnen bieden en men gelooft dan
ook, dat de bedreigde positie van Denemarken
een onmiddellijke ondubbelzinnige verklaring
van de Britsche regeering dubbel noodzakelijk
maakt.
Gisteren heeft men wel zeer duidelijk den
indruk gekregen, dat Engeland nog niet vol
doende het vertrouwen der kleinere landen,
zoowel in Oost- als in West-Europa heeft kun
nen versterken.
In de Guildhall te Londen werden Woensdag president Lebrun en zijn echtgenoote door den Lord Mayor, sir
Frank Bowater, ontvangen, waarbij vele autoriteiten aanwezig waren. Tijdens de rede van den Franschen president
