Onbevredigende 3-2 revanche van de Oranje-ploeg
België verdiende geen nederlaag
MATIG SPEL VAN BEIDE
ELFTALLEN
Belgische doelpunten werden
prompt beantwoord
EEN WEDSTRIJD MET
VEEL FOUTEN
DE GASTEN VOOR RUST
STERKER
MAANDAG 24 APRIL 1939
Degenen onder de 55.000 toeschouwers, die Zondagmiddag
naar het Olympisch Stadion waren getogen, om getuige te zijn van
een revanche voor de in Antwerpen tegen de Belgen geleden
nederlaag, hebben hun zin gekregen. Na aanvankelijk met 10 te
hebben achter gestaan, heeft het Nederlandsch elftal zijn wedstrijd
tegen de Belgen met 32 gewonnen en aldus de schare doen
juichen, omdat de 54 van Deurne gewroken was. Voor den
waren voetballiefhebber blijft echter een gevoel van teleurstelling
domineeren. Teleurstelling om het feit, dat de overwinning heele-
maal niet verdiend was en zeker een gelijk spel had moeten zijn,
teleurstelling vooral, omdat de wedstrijd op een zoo matig peil
stond als we van beide ploegen zelden zagen en slechts af en toe
werd gekenmerkt door het heilige vuur, dat de NederlandBelgië
ontmoetingen tot de meest gewilde van het internationale seizoen
maakt.
Paauwe, Anderiesen, Drager en
Vente de beste spelers
in ons team
Bonsema een groote
teleurstelling
België verzuimde zijn kans
Ongelijk verdeeld
WEER TWEE DOELPUNTEN
VAN VENTE
Hoe zij speelden
De Belgen
'f&Q ÜPH m 1 wÊmmm
De Heide elftallen opgesteld
voor den aanvang van den
voetbalwedstrijd
NEDERLANDBELGIë
welke gisteren in hei Olym
pisch Stadion ie Amsterdam
werd gespeeld
NEDERLAND
DIJKSTRA
(ZFC)
WILDERS
(Blauw-Wit)
CALDENHOVE
(DWS)
PAAUWE
CAPELLE
BELGIE
U
AMERICAN CIGARETTE
Drager en Vente deden, met resp.
één en twee doelpunten, de
schaal in ons voordeel
overslaan
Ruststand 1—1
België opent de score
Nederland antwoordt prompt!
Weer twee doelpunten!
UIT DE SPORTWERELD
Een der meest karakteristieke
eigenschappen van dezen wedstrijd
is geweest, dat er zoo ontzaglijk
veel fouten in zijn gemaakt. Bijna alle
spelers, of zij nu goed voldeden of
tegenvielen, hebben hun blunders ge
maakt en sommigen zelfs zoo erg, dat
de doelpunten als gevolg daarvan
niet uitbleven.
Een ongelukkig voorbeeld hiervan was Cal-
denhove. De populaire DWS-er die overigens
Weer een puiken wedstrijd heeft gespeeld, moet
beide Belgische doelpunten op zijn rekening
zetten. Het eerste omdat hij een voorzet van
Piévez totaal miste en aldus Braine een niet
te missen kans gaf en het tweede meer direct,
toen hij bij een worsteling voor het Neder-
landsche doel den bal op zijn knie kreeg en
bnhoudbaar voor Dijkstra den gelijkmaker
Voor de Brei gen in het net werkte. Trouwens
aan deze fout van Caldenhove was weer een
blunder en wel een zeer grove van Bonsema
Voorafgegaan, toen deze een bal liet uitloOpen,
dien Piévez gemakkelijk kon bereiken en
Voorzetten. Ais gevolg hiervan ontstond boven
genoemde situatie, welke ons elftal zijn door
hard werken en stug verdedigen veroverden
Voorsprong kostte. En zoo hadden allen wat,
Individueel zoowel als onderling.
De Nederlanders bijvoorbeeld waren voor
al in den beginne lang niet zuiver op el
kaar afgestemd en menige cbmbinatie liep dood
op een onderling misverstand. Dit onderdeel
Was bij de Belgen veel en veel beter verzorgd,
•naar onze Zuiderburen maakten weer de fout
het spel te kort te houden, zoodat de gevaar
lijke momenten, welke vooral in de eerste helft
Voor het doel van Dijkstra legio waren, tenslotte
toch niet het resultaaat sorteerden, dat men er
aan Nederlandsche zoowel als aan Belgischs
Zijde van verwachtte.
Tenslotte werd het op die manier een vrij
tamme vertooning, welke vooral in de eerste
helft teleurstellend mocht worden genoemd.
Èr was toen één elftal dat speelde en één elf
tal dat de kans had den wedstrijd in zijn voor
deel te beslissen. Dat waren de Belgen. Maar
toen zij hun kans niet waarnamen toen het
dog kon, ging ook bij hen de fut eruit en ze
kleef eruit totdat 34 minuten na den aanvang
Caldenhove over het leer heenwandelde en
hraine volgens de regelen van de kunst Dijkstra
biet een kalm tikje kon passeeren.
Onmiddellijk hierop volgde een der twee mo-
dienten, die hoog boven zoovele andere in de-
Zen wedstrijd uitstaken. Het was namelijk bij
deze gelegenheid en bij het tweede Belgische
dbelpunt, hetwelk na rust werd gescoord, dat
de Oranje-ploeg plotseling werd bezield door
den razernij, welke voor de Eeigen onhoudbaar
Week. Beide Belgische doelpunten werden door
den ongelooflijk snellen aanval gevolgd en
beide malen moest Badjou in zijn kooi kruipen
"di den bal naar het middenveld te trappen.
Voor ons een bewijs dat het Neder
landsch elftal toch wel de macht in de
beenen had doelpunten te maken, maar het
eenvoudigweg niet deed.
bl:
En waarom niet? Dit zal altijd een raadsel
Üven; Men behoeft waarlijk niet te denken,
bat de spelers er op een goeden keer eens geen
i'd in hebben, of dat zij niet hun beste been-
zullen voorzetten om den wedstrijd zoo
goed mogelijk te spelen. Maar ziet men ze soms
over het veld wandelen, dan kan men er wel
eens toe komen zich af te vragen, of er wel
voldoende vinnigheid in die spelers zit en vol
doende energie om de kansen die er zijn te
benutten en zoo niet om zich die te scheppen.
In ieder geval waren het hier twee pijlsnelle
reacties van onze geprikkelde spelers die ons
aan een tweetal doelpunten hielpen, doelpun
ten, welke tenslotte den wedstrijd hebben be
slist.
Maar niet op de manier, waarop de onpar
tijdige toeschouwer dit zou hebben gewenscht.
Want wat kregen de Belgen thans voor hun
volkomen overmacht in de eerste helft, toen het
heele Nederlandsche elftal liep te zoeken naar
een weg om te breken door dien muur van Roo-
de Duivels, die als het ware om het Belgi
sche doelgebied was gespijkerd en die niet alleen
verhinderde dat de bal in Badjou's buurt kwam,
maar die hem ook telkens en telkens terugkaat
ste naar de Nederlandsche veste, waar onze
achterhoede alle zeilen moest bijzetten om de
score te verhinderen?
Wat kregen de Belgen met deze nederlaag
eigenlijk voor hun beter positie kiezen, hun
beter samenspel? Wat kregen zij op die manier
voor hun blijven vechten toen de voorsprong
was genivelleerd en zelfs in een achterstand
omgezet en toen de met zooveel vreugde be
groete gelijkmaker weer direct door een derde
Nederlandsche doelpunt was gevolgd?
Wat kregen de Belgen ten slotte -voor de vele
kansen, die zonder dat een oranje-trui er iets
aan kon doen op het nippertje geen doelpun-
Al heeft Vente niet zulk een goeden wed
strijd gespeeld gelijk in Rotterdam en Ant
werpen, toch heeft hij in de overwinning,
welke gisteren op de Belgen werd behaald,
weer een groot aan-
deel gehad. Tweemaal
immers slaagde hij er
in den, Belgischen doel-
wachter, Badjou, te
- passeeren. Vooral zijn
j zerste doelpunt, waar-
mede hij kort na rust
ons land uit een fraaie
pass van Anderiesen de
leiding gaf, was een
beauty. Maar even nut-
1/ tig was toch
'i( v zijn tweede
0 voltreffer,
waardoor hij
precies een
halve minuut
na den on for
tuinlijken „Belgischen" gelijkmaker van
Caldenhove, het Nederlandsch elftal ten
tweeden male een voorsprong en daarmede
tevens de overwinning bezorgde. Voldaan
kunnen we ons ook over den wedstrijd van
Venie niet oonen, maar tevreden in ieder
geval.
ten werden? Niets kregen ze ervoor, want het
Nederlandsche elftal scoorde éénmaal meer en
nam daardoor revanche voor de nederlaag van
Deurne, in een wedstrijd, welke de ontmoeting
van de vorige maand in matigheid nog over
trof. Maar de doelpunten tellen ten slotte en
daardoor kreeg Nederland de eer van de zege
en België den schralen troost, dat zijn aloude
tegenstander in feite meer kreeg dan hem toe
kwam.
In de tweede helft heeft het Nederlandsch
elftal zijn kans gekregen en benut. Toen hadden
de Belgen nog maar niet één, twee, drie hun
tempo van voor rust teruggevonden en vooral
eer zij gelegenheid kregen weer een druk op
het Nederlandsche doel te gaan uitoefenen, had
Vente kans gezien, Badjou met een schitterend
schot uit een niet minder fraaie pass van Smit
te passeeren,
Dit hebben de Roode Duivels echter niet op
zich laten zitten. Met een vaart en een energie,
die hun naam eer aandeed, hebben zij onmiddel
lijk een serie aanvallen opgebouwd, welke voor
onze defensie een voortdurend gevaar betee-
kenden. Maar de voorhoedespelers waren zoo
weinig productief, dat Nederland zonder verder
te scoren toch had kunnen winnen, ware het
niet, dat de blundercombinatie BonsemaCal
denhove den Belgen een tweede doelpunt had
opgeleverd.
En weer bewees toen het Nederlandsch
elftal op onnavolgbare en typisch Ne
derlandsche wijze, dat het den weg
naar het vijande
lijk doel nog steeds
niet vergeten was en
dat het ook nog zeer
goed wist, hoe dien
weg het best te be
wandelen. Er was
nauwelijks een halve
minuut voor noodig
om de Belgische de
fensie uiteen te ruk
ken, want een snelle
de Harder, die een
van zijn prachtige
staaltjes ten beste
gaf, suisde langs zijn
bewakers en gaf een
voorzet, welke door Harder
Vente zonder man- ue "araer
keeren achter Badjou werd gejaagd. Dat
was een aanval als van ouds, snel en open
langs de vleugels en besloten door een afge
meten voorzet. Helaas het was een moment,
zooals wij er weinige in dezen wedstrijd
zagen.
Wanneer wij komen tot een beoordeeling van
de wijze, waarop de spelers in het succes van
hun elftal al dan niet hebben bijgedragen, wil
len we beginnen met doelman Dijkstra, die in
zekeren zin een merkwaardigen wedstrijd heeft
gespeeld. De Z.P.C.-er kreeg het al gauw druk
en dat ging hem zoo goed en zoo kalm af, dat wij
na tien minuten al dachten, dat het pleit ge
wonnen was. Trouwens ook de beide doelpunten
waren voor hem niet te houden. In de tweede
helft echter begon Dijkstra ineens rare spron
gen te maken. Tot tweemaal achtereen zagen wij
hem uitloopen op een wijze zoo gevaarlijk, dat
men zich afvroeg hoe het toch mogelijk was,
dat zulks niet met een doelpunt was afgestraft.
En men was nog niet over zijn verwondering
heen, of een schitterende safe van den kleurvas
ten Zaankanter, welke het applaus gul deed
oplaaien, gunde ons wederom een kijk op zijn
prachtige talenten. Een behoorlijke dosis inter
nationale routine zal onzes inziens den Z.F.C.-
doelman, die overigens niet onverdienstelijk
heeft gedebuteerd, goed doen.
Caldenhove heeft wij hebben er al op ge
wezen een zeer onfortuinlijken wedstrijd ge
speeld. Beide doelpunten immers waren directe
gevolgen van zijn optreden, waarbij het tweede
meer een ongeluk was dan het eerste, en dat
juist in een wedstrijd, waarin hij overigens
weer zoovele van zijn prachtige trucjes en
staaltjes met succes toepaste en te hooi en te
gras ook vóór zich, bij Bonsema, en naast zich,
bij Wilders, nog assistentie kon verleenen. Want
Wilders, al heeft deze ook een behoorlijken
wedstrijd gespeeld, kon zoo af en toe raar uit
den hoek komen om nog maar niet eens te
spreken van de vele „vuurpijlen" door hem om
hoog gezonden. Dat is natuurlijk steeds een
kolfje haar de hand van den tegenstander en
een gevaar voor de eigen verdediging, in der
gelijke momenten waren we werkelijk blij, wan
neer we den beproefden Caldenïiöve op zijn
post vonden.
Trouwens ook het werk van Bonsema heeft
de Amsterdammer voor een groot gedeelte moe
ten doen. Deze speler heeft wel zeer slecht ge
debuteerd. Op geen enkel punt kon hij ons ten
volle bevredigen, al deed hij verdedigend zoo nu
en dan nog wel iets goeds. Vooral in de tweede
helft stapelde hij fout op fout en het is zeker
niet aan den Groninger te danken, dat slechts
één van deze fouten een Belgisch doelpunt op
leverde.
Anderiesen heeft weer als vanouds zijn nut
tigen wedstrijd gespeeld. De zwoeger van altijd
stond weer op zijn post en vuurde met woord
en voorbeeld zijn zoo nu en dan wat stugge
schare aan. De Ajaxied schijnt te zijn begonnen
aan zijn tweede voetbal jeugd en gezegd dient,
dat hij zich tusschen al die dartele knapen uit
stekend houdt en ook nu weer tot het einde toe
een van de hardste werkers is geweest.
De terugkeer van Bas Paauwe is een heele
verbetering. Stam
mag hem dan
verdienstelijk heb
ben vervangen,
maar Basje liet
ons toch weer
eens zien, dat hij
nog altijd een
haartje beter is
dan zijn concur
renten. Hij heeft
er weer lustig op
los feesjouwd en
door zijn onver-
moeiden ijver en
hardnekkig vol
houden zijn par
tijtje cum laude
geblazen. Wij
vonden hem den
besten speler van het veld.
Paauwe
In de voorhoede heeft de jubileerende Smit
niet den wedstrijd gespeeld dien wij hem voor
deze gelegenheid zoo gaarne hadden gegund. De
Haarlemmer was geen schaduw van wat hij
vroeger kon zijn en hield zich ook veel rustiger.
Slechts eenmaal toen hij Vente de pass gaf
waaruit deze kon doelpunten en vlak daarop toen
hij een vrijen schop van Anderiesen fraai door-
kopte, zagen we hem iets bijzonders doen, maar
daar bleef het bij.
Van der Veen vonden we maar weer heel ma
tig. De Heraclied heeft nuttige dingen gedaan,
maar opgevallen is hij ook in dezen wedstrijd
niet.
Verdienstelijk was echter zijn combinatie met
Drager, die echter beter was dan zijn buurman
en het genoegen smaakte Nederlands eerste doel
punt te scoren. De D.W.S.-er is een goede spe
ler, waarvan wij nog veel plezier kunnen bele
ven.
De andere goal-getter was Vente, die
zelfs twee doelpunten voor zijn rekening nam.
Over het algemeen hebben we den Rotter
dammer niet zoo'n goeden wedstrijd zien
spelen als tegen Hongarije en in België,
maar we hebben weermet pleizier kunnen
genieten van zijn hard en onvermoeid sjou
wen envan zijn productiviteit, welke
ons ten slotte de zege bracht. Na rust was
hij er het beste in. Toen scoorde hij trou
wens ook zijn beide doelpunten.
De Harder heefft heel weinig werk gehad, maar
wat hij deed, was meestal ook in orde.
De Belgen hebben lang niet zoo goed gespeeld
als in Antwerpen. Toen zaten zij er veel vinni
ger op en buitten zij de kansen meer uit dan nu.
Er werd toen ook doelma
tiger gespeeld en beter
volgehouden, hoewel toen
ook het geluk meer aan
hun zijde was. Badjou is
voor ons nog steeds niet
de oude. Zoo nu en dan
lijkt hij wat onzeker in
het beoordeelen van een
bal. Aan de doelpunten
heeft hij echter geen
schuld. Van de backs von
den we Paverick iets be
ter dan Calenberg, die
goede momenten met
zwakke afwisselde. Van de middenlinie ging
niet zooveel uit als gewoonlijk. Van Alphen was
er de beste, Ctijnen de minst opvallende. De
voorhoede is tegengevallen. Piévez en Voorhoof
vormden samen nog het gevaarlijkste gedeelte
van deze linie, maar Braine heeft geen groot-
schen indruk gemaakt, evenmin als Capelle.
Buyle was hier beslist de minste.
Scheidsrechter Thompson heeft goed geleid.
De enkele malen dat de spelers weer eens bui
ten hun boekje dreigden te gaan, trad hij af
doende op. Het is voor een niet gering deel aan
zijn leiding te danken, dat de wedstrijd een
sportief verloop heeft gehad.
Voorhoof
(Feijenoord)
ANDERIESEN
(Ajax)
BONSEMA
CGVAV)
DRaGER
(DWS)
V. d. Veen VENTE SMIT DE HARDER
(Heracles) (Feijenoord) (Haarlem) (VUC)
Scheidsrechter
BUYLE BRAINE
(Daring) (Beerschot)
PAUL HENRY
(Daring)
(Standard)
Thompson (Engeland)
VOORHOOF FlèVEZ
(Liersche Sportkr.) (Wh. St.)
STIJNEN v. ALPHEN
(Olympic Charleroi) (Beerschot)
VAN CALENBERG
(Anderlecht)
PAVERICK
(Antw. F. C.)
BADJOU
(Daring)
Als Prins Bemhard omstreeks kwart over
twee zijn plaats in de koninklijke loge
heeft ingenomen, hebben velen al heel wat
minuutjes in het Stadion doorgebracht.
Spoedig is nu echter het oogenblik daar,
dat de beide elftallen naast elkaar het
veld betreden en de volksliederen worden
gespeeld. De fotografen, die zich verdron
gen rond de beide elftallen en voor de
eere-tribune, haastten zich dan naar het
midden, waar Anderiesen voor ons land
den toss wint.
De Belgen trappen af en de bal wordt naar
den linkervleugel gezonden, waar Buyle de te
harde pass niet kan bereiken. In de Neder
landsche verdediging wordt een vrije'-schop ver
oorzaakt, die goed genomen wordt, zoodat Dijk
stra den bal hoog uit de lucht moet wegvan
gen. Een nieuwe Belgische aanval, waarbij
Caldenhove redding brengt, maar slechts even
later moet Dijkstra den bal opnieuw voor het
cloel grijpen.
Dat zijn dus alles Belgische aanvallen en
eerst na drie minuten komt de Nederlandsche
voorhoede in actie. Er wordt evenwel te ver
naar voren geplaatst, zoodat de bal over de
achterlijn verdwijnt. Een misverstand tusschen
Badjou en een der backs lijkt een kans te
scheppen, maar Vente en de Harder, die toe-
stormen, kunnen daarvan geen gebruik maken.
Bij een Belgischen aanval veroorzaakt Wilders
een corner. Dijkstra grijpt naast den ingescho
ten bal en het is Caldenhove, die dan redding
moet brengen.
Na 18 minuten kan onze voorhoede het ein
delijk ook tot een hoekschop brengen. De Har
der neemt dien goed ^n Drager kopt juist on
der de lat, doch Badjou staat op de juiste
plaats en heeft den bal veilig in zijn handen.
Wat later krijgt Drager na een snellen, door
tastenden aanval een kans: hij schiet echter
te zacht. Aan den anderen kant heeft de ver
dediging ook heel wat te verzetten. Het trio
Voorhoof-Capelle-Braine dient voortdurend
bewaakt te worden en bovendien dreigt gevaar
van den kant van Piévez, die door Bonsema
niet altijd genoeg bewaakt wordt.
Tot zoo ver heeft de wed
strijd een rustig, zelfs iet
of wat onbelangrijk karak
ter gehad. Na 34 minuten
komt daarin verandering
Op het middenterrein loopt
Braine ruw in op Paauwe,
die een stevige tuimeling
maakt. De Belg krijgt als I
belooning een fluit- en
joelconcert van het pu
bliek en een waarschuwing
van den scheidsrechter. Dit schijnt hem te in-
spireeren, want na den vrijen schop komt de
bal via Piévez toch in het Nederlandsche doel
gebied, Caldenhove mist en van vrij dichtbij
schiet Braine in (01).
België heeft de leiding, maar zal die geen
twee minuten behouden. Bij een geestdrif-
tigen Nederlandschen aanval schiet de
Harder in, Badjou slaat den bal in het veld
terug voor de voeten van Drager, die eerst
tegen den doelman aan schiet en bij de
tweede maal via het lichaam van Badjou
scoort (1—1).
Braine
Er heerscht enthousiasme in het stadion. Er
komt leven op en om het veld. Bij een volgenden
aanval wordt de bal over het Belgische doel
geschoten. Dan brengt de snelle Drager den
bal zeer mooi op, maar zijn trekbal wordt door
Vente gemist. Hier krijgt Vente een kans. Er
volgt een harde, gevaarlijke schuiver, die door
Badjou met moeite gehouden wordt.
De tweede helft begint, zooals dat ook voor de
rust het geval was, met een overwicht der Bel
gen. Drie opeenvolgende hoekschoppen op het
Nederlandsche doel zijn het resultaat, maar
daar blijft het dan ook by.
Plotseling een flitsende aanval der onzen, een
schot van de Harder, Badjou is gepasseerd,
maar Van Alphen, staande op de doellijn, voor
komt een zeker schijnend doelpunt.
Een nieuwe Nederlandsche aanval. Een
snelle en scherpe throughpass van Smit. Een
in eens opvangen en doorzenden van Vente:
de bal suist langs den uitgeloopen Badjou
in het Belgische doel. Na vijf minuten spe-
lens heeft Nederland door een fraai doel
punt de leiding gekregen (2D.
Dat is het begin van de meest geestdriftige
en spectaculaire periode in deze ontmoeting.
Snel golft het spel op en neer: elk onderdeel
der beide ploegen is in actie. Caldenhove moet
bij een gevaarlijken aanval reddend optreden en
nauwelijks een halve minuut later schiet Ca
pelle juist naast het Nederlandsche doel. Smit
neemt meer aan het spel deel en schept voor
het Belgische doel gevaarlijke situaties. Hij lost
een snel en onverwacht schot, dat Badjou niet
kan bereiken, maar Van Calenberg trapt den
bal van de doellijn weg. Vente ontworstelt zich
aan den greep van Stijnen door nu eens op den
linker-, dan weer op den rechtervleugel op te
duiken.
Even lijkt het, of onze verdediging wat te ver
naar voren gaat; wij zien tenminste een ge
vaarlijken Belgischen aanval, waarbij de snel
terugloopende Caldenhove door uittrappen erger
moet voorkomen. Over het algemeen stellen de
aanvallen der tegenstanders de Nederlandsche
verdediging voor moeilijke problemen, en noe-
wel Anderiesen en Paauwe door hun goede werk
veel steun geven, ontstaan er gevaarlijke drei
gingen door het zwakke spel van Bonsema.
Ben van die dreigingen leidt inderdaad
tot een Belgisch doelpunt. Een fout van
Bonsema brengt, 17 minuten voor het einde,
de backs in moeilijke positie, er ontstaat een
doelworsteling, waarbij Caldenhove ongeluk
kig is: van zijn knie springt de bal on
houdbaar voor Dijkstra, in het Nederland
sche doel (22).
Een teleurstelling voor Caldenhove, voor
ons elftal, voor den Nederlandschen toe
schouwer, maar na het zure komt het zoete:
nog is geen minuut na den gelijkmaker
verstreken, of de bal ligt achter Badjou.
Vente en De Harder hebben dit doelpunt
tot stand gebracht: de Hagenaar zette goed
voor en Vente schoot den bal, die nog door
Badjou werd aangeraakt, in (3—2).
De Belgen antwoorden met een offensief, dat
verre van ongevaarlijk is. Voorhoof krijgt een
kans: de bal vliegt naast ons doel uit. Een
nieuwe vergassing van Bonsema leidt tot een
doelworsteling, waarbij Dijkstra den bal slechts
kan wegslaan. Intusschen is Dijkstra in botsing
gekomen met Capelle, hij is geblesseerd, doch
blijft in het veld. Meer kleine verwondingen
zijn van het snelle, Ietwat harde spel het gevolg.
Nog drie minuten te spelen. Van der Veen
kopt in de richting van het Belgische doel,
Vente krijgt geen kwade kans. Aan den anderen
kant nemen de Belgen nog een hoekschop. Het
heeft alles geen resultaat: de wedstrijd, die,
wat het laatste kwartier betreft, in een lichten
regen gespeeld wordt, eindigt in een 3—2-over-
winning voor het Nederlandsche elftal.
Reden te over voor een brallende
horde „sportliefhebbers" om zjch met
een waar dronkemansgehuil te stor
ten op de Amsterdamsche amuse
mentsgelegenheden en tenslotte op
de laatste treinen, die weer eens een
weinig vleiende weerspiegeling wa
ren van de wijze, waarop de „Hollan
der" zijn overwinning viert.
