barmhartigheid en
rechtvaardigheid
BroAdWAV.
Een bezoek bij Z. Em. Kardinaal
Fumasoni Biondi
ERK
■awr m Hfi
Bescherming der burgerbevolking
Nederland op de
„World's Fair"
3
DE „ROODE PAUS" NAAR
NEDERLAND
Si:
HET ENGELSCHE TYPE
SCHUILKELDER
VRIJDAG 5 MEI 1939
ERINGSDAG
VAN AllE SËZlNDTENi
HET
1939
v A MAT Of DISTINCTION
In alle goede zaken verkrijgbaar.
Onze betrekkingen met
Zuid-Afrika
Afr. P. J. Idenburg naar de Unie
Minister Slotemaker
de Bruine 70 jaar
Te Wittem zal Z. Em. een monu
ment voor Kard. van Rossum
onthullen
Bewondering voor zijn
grooten voorganger
Gymnasium St. Albertï
wordt verbouwd
Moderniseering van in- en
exterieur
Het wegkruipen in kelders bij
bombardementen zal groot
gevaar opleveren
Een nieuwe richting
Een schuilkelder, zooals die in Engeland in het groot wordt verspreid. Geheel van
gegolfd ijzer gemaakt kost hij ongeveer8 pond sterling. Nederland maakt deze
kelders echter nog niet
De toespraak van jhr. Loudon bij
de opening van ons paviljoen
Een boodschap van dr. Colijn
Retraite voor Middenstanders
Geen audiëntie
Audiëntie
Zaterdag a.s. zal wederom de jaar-
lijksche nationale collecte gehou
den worden ten bate van het
reclasseeringswerk in Nederland. Wil
deze nationale reclasseeringsdag de
grootst mogelijke vruchten afwerpen
dan zullen er in verschillende kringen
n°g bepaalde vooroordeelen tegen het
reclasseeringswerk moeten worden ont
zenuwd. Dat er vooroordeelen tegen den
hobelen en nuttigen reclasseeringsarbeid
van verschillende organisaties van ver
schillende .gezindten, die alle echter in
eenzelfden geest van menschlievendheid
zich wijden aan de gevangenen en de
uit de gevangenis ontslagenen, nog be
staan, is helaas maar al te waar. Hoe
vaak niet hoort men de opmerking ma
ken, dat er aan hen, die door den een of
anderen misstap met den strafrechter
ln aanraking zijn gekomen, méér zorg
en steun schijnen te worden besteed
dan aan hen, die ondanks groote levens-
uioeilijkheden zich moreel en geestelijk
staande wisten te houden. Hoe vaak niet
hoort men beweren, dat onder de hui
dige zeer moeilijke omstandigheden,
waarin zelfs degenen, die een blanco
strafregister hebben, niet allen afdoen
de geholpen kunnen worden, het eigen-
'Jk niet aangaat misdadigers weer
Maatschappelijk in het zadel te helpen,
z°odat zij een plaats bezetten, die een
n°g nooit strafrechtelijk veroordeelde
eigenlijk rechtens méér toekomt. Op
eze en dergelijke opmerkingen, waar
mee het reclasseeringswerk wordt aan
gevallen of bemoeilijkt, mag men het
antwoord niet schuldig blijven. Ten
eerste dient men te bedenken, dat ver
uit het grootste gedeelte van hen, die
ui de gevangenis zitten of hebben geze-
®n> geen „misdadigers" zijn in den'
B rengsten zin des woords. Velen, die den
sen of anderen misstap hebben begaan,
eden dien meer uit zwakheid dan uit
s echtheid en vaak onder omstandighe-
cn' waaronder sterkeren dan zij zou-
en zijn bezweken.
Is het dan overeenkomstig den geest
van Christus, die Maria Magdalena
vergiffenis schonk en den goeden
Moordenaar het paradijs beloofde, die
Met zoozeer voor de rechtvaardigen,
je Seen boetvaardigheid noodig hebben,
a s wel voor de zieken en zwakken en de
zondaars zeide te zijn gekomen, him, die
eeh strafvonnis achter den rug hebben,
ln het algemeen geen kans meer te gun-
hen om hun leven te beteren en weer
eeh deugdelijk mensch te worden in de
Maatschappij? Of zijt gij zelf zoo heilig
cn volmaakt en zondeloos, dat gij u erop
Meent te mogen verhoovaardigen, dat
SÜ niet zijt en ook niet worden kunt
Selijk een dezer, aan wie de reclassee-
nng haar aandacht en zorgen wijdt?
Hoovaardigheid is echter een grootere
zonde en tevens de bron van grootere
zonden dan die, waarvoor velen in de
gevangenis moeten boeten. Wij behoe
den geen ziekelijke, alles goedpratende
eernis te hebben met hen, die gevallen
KlJn' Maar in het bewustzijn van onze
eigen zwakheid, die tot een soortgelijken
al zou kunnen leiden, hebben wij in
haastenliefde den plicht den gevallenen
e helpende hand te reiken om hen te
°eh opstaan. Het gaat er niet om de
gereclasseerden in de maatschappij te
evoorrechten boven en ten koste van
en> die geen reclasseering vannoode
Mbben, maar het gaat er om, zooveel
Mogelijk te voorkomen, dat tijdelijk ge-
B vaften na hun officieelen straftijd te
ebben uitgezeten voor een vaak betrek-
jk klein vergrijp levenslang ge
straft
worden met een uitsluiting uit de
Maatschappij.
Reclasseering is een werk van barm-
artigheid en rechtvaardigheid tevens,
h bestrijdt de criminaliteit door de
°oi"zaken daarvan voor hen, die er toe
vervielen, zooveel mogelijk voor de toe-
onist weg te nemen.
Indien ooit dan is het wel in dezen
tijd
van zware beproeving en druk voor
zoovelen, dat zij over ruime middelen
Moet kunnen beschikken om haar taak
o vervullen. Moge daarom de Nationale
eclasseeringsdag worden tot een klin-
ende manifestatie van een levend en
actief menschelijk saamhoorigheidsbe-
®ef. opdat zij, die een oogenblik moede
nos de wapenen in den strijd des levens
leten zinken, geestelijk, moreel en ook
Maatschappelijk herbewapend worden
°M den goeden strijd weer op te vatten
en door te zetten tot een duurzame over-
inning.
Naar wij vernemen, zal op uitnoodiging van
de Nederlandsche regeering mr. P. J. Iden-
burg, secretaris van het college van curatoren
der rijksuniversiteit te Leiden, zich naar Zuid-
Afrika begeven ter bevordering van de cultu-
reele betrekkingen tusschen Nederland en dit
land. Reeds in 1937 vertoefde hij, zooals be
kend, geruimen tijd met dit doel in de Unie
Mr. Idenburg zal Zaterdag per m.s. „Bloem
fontein" vertrekken en stelt zich voor eind
November weer hier te lande terug te keeren.
De minister van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen, prof. dr. J. R. Slotemaker de
Bruine, Wordt morgen 70 jaar.
Minister Slotemaker de Bruine werd te Slie-
drecht geboren. Na een gymnasiale opleiding te
Haarlem studeerde hij theologie aan de univer
siteit te Utrecht, waar hij in 1894 doctoreerde.
Als hervormd predikant was hij achtereenvol
gens werkzaam te Harderwijk, Beilen, Middel
burg, Nijmegen en Utrecht.
In 1916 werd hij benoemd tot hervormd ker
kelijk hoogleeraar in de theologie aan de uni
versiteit te Utrecht. Deze functie bekleedde hij
tot 1926.
Vele jaren was prof. Slotemaker de Bruine
lid van de Provinciale Staten van Utrecht en
van 1922 tot 1926 lid van de Eerste Kamer.
In laatstgenoemd jaar werd hij benoemd tot
minister van Arbeid, Handel en Nijverheid. Hij
trad in 1929 af en werd lid van de Tweede
Kamer. In 1933 werd prof. Slotemaker de Bruine
wederom minister en thans hoofd van het
nieuwe departement van Sociale Zaken. Na het
aftreden van mr. Marchant werd hij in 1935
minister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen.
In 1937 werd hij benoemd tot doctor honoris
causa der Huss. fac. aan de universiteit te
Praag.
Manadag zal den minister in hotel Wittebrug
te Den Haag een diner worden aangeboden,
Waaraan verschillende vrienden en medewerkers
uit verschillenden kring zullen deelnemen.
De minister-president, dr. H. Colijn, zal mede
aanzitten.
Een gedeelte van het monument voor
Kardinaal Van Rossum, dat op 22 Mei
te Wittem door Kard. Fumasoni Biondi
zal worden onthuld
(Van onzen Romeinschen correspondent)
De „Roode Paus", zboals de prefect van
de H. Congregatie „De Propaganda Fide"
genoemd wordt, heeft een ambtswoning,
welke dien naam zeker niet beschaamt. Zij,
bevindt zich in het paleis van de Congre
gatie aan de Piazza di Spagna. Een oud
paleis met een aangevreten gevel, dat men
daarbm misschien slecht onderhouden zou
noemen, als het mogelijk was bij een der
gelijk oud paleis aan onderhoud te denken.
Daar kan men immers ook niet aan den
ken bij een rots of een kaap zbo'n oud
paleis schijnt er neergezet door de natuur.
Een kaap daar kan het paleis van de
Congregatie „De Propaganda Fide" ook nog om
een andere reden mee vergeleken wordenHet
begrenst, behalve met den voorgevel de Piazzdi
Spagna, met de zijgevels straten, die in het ver
lengde van de Piazza liggen. Het steekt als een
kaap vooruit in de branding van het stadsver
keer.
En dan kan men zelfs geneigd zijn de verge
lijking nog verder door te trekken, tot in het
symbolische. De Congregatie „De Propaganda
Fide" steek als een kaap vooruit in de duistere
branding van ongeloof en heidendom. En zoo
heeft men kans terug te komen bij den naam
„Roode Paus". Want die naam houdt vefband
met het feit, dat de prefect van de Congregatie
„De Propaganda Fide", juist omdat hii leiding
geeft op een vooruit stekende kaap, op een
vooruitgeschoven post, een geweldige verant
woordelijkheid en een hieraan evenredige macht
heeft.
In het paleis aan de Piazza di Spagna zetelt
de „Roode Paus" werkelijk wel eenigszins pau
selijk. Vijf zalen doorschrijdt men voor men
neerknielt om hem den ring te kussen. Den ver
weerden gevel en alle reminiscenties aan het
natuurgewrochtelijke, heeft men op slag ver
geten, als men langs den strakken huisknecht
naar binnen treedt. Men treedt binnen in de
zeer gecultiveerde omgeving van een echt Ro-
meinsch palazzo. En dan komt de tocht door de
vijf zalen, waarbij des bezoekers gevoel van
eigenwaarde doorgaans een diminuendo ver
toont, even geleidelijk als het crescendo, da*
meubels, schilderijen en tapijten vertoonen. Dé
laatste: een zaal als een klaroenstoot! De mu
ren bekleed met rood 'damast; zwaar vergulde
zetels. Maar dan staat men tegenover een dood
eenvoudig man.
De paters Redemptoristen hebben den hul
digen „rooden paus", Zijne Eminentie Pietro
Kardinaal Fumasoni Biondi, uitgenoodigd om
te Wittem het grafmonument van Kardinaal
van Rossum te komen onthullen. Kardinaal
Fumasoni Biondi heeft de uitnoodiging aan
genomen.
„Wij zouden den Kardinaal graag eenige vra
gen willen stellen in verband met zfjn voorge
nomen reis naar Nederland."
„O yes," antwoordt ons de secretaris van den
Kardinaal. Hij is een Amerikaan en als zooda
nig heel wat van journalisten gewend. „Geeft u mij
uw kaartje maar," zegt hij en nadat hij er een
oogenblik met saamgeknepen oogen pp getuurd
heeft nee, een nadere verklaring van de on
der onzen naam gedrukte kwaliteit is niet noo
dig: „I know", zegt hij zal hij eens gaan kij
ken wat hij voor ons kan bereiken. Wij zien hem
door de vijf zalen, waarvan de deuren open
staan, verdwijnen. In Amerlkaansch tempo.
En in datzelfde tempo zien wij hem, als wij
nog bezig zijn om een geschikte houding voor
het wachten te vinden, terug komen. „Gaat dus
niet," concludeeren wij. „De Kardinaal verwacht
u." zegt hij.
Een doodeenvoudig man, in een zwarten toog,
smal omzoomd met het kardinaalsrood. Heldere,
bijna kinderlijke oogen, die ons open aanzien.
Wij hebben een korte biografie van hem gele
zen; bijzonder kwam daarin naar voren, dat hij
de taak, die hij kreeg opgelegd, altijd zoo letter
lijk verstond. Hij werd tot Apostolisch Dele-
gaat in Indië benoemd. Toen hij vertrekken wou,
brak juist de duikbootenoorlog uit. Het Suez-
kanaal was gesloten. Voor Kardinaal Fumasoni
Biondi was het vanzelfsprekend, dat hij om de
Kaap voer. En, eenmaal in Indië, was het even
vanzelfsprekend voor hem, dat hij zijn geheele
immense gebied afreisde. Datzelfde deed hij als
Apostolisch Delegaat in Japan en in Amerika.
Hij ging niet eerst er eens voor zitten om zijn
taak te interpreteeren, om er een serie proble
men uit op te diepen en daarover te theoreti-
seeren, neen, hij begon zijn taak oogenblikke-
lijk in de praktijk.
Een man van weinig woorden, een man van de
voor-de-hand-liggende daad. Dezen indruk nu
meent men bevestigd te krijgen, wanneer men
de eer heeft tot Kardinaal Fumasoni Biondi
toegelaten te worden en tegenover hem komt te
staan.
Een man van weinig woorden wij hebben
maar kort, een kwartier, met hem gesproken
Reeds na vijf minuten zei hij: „Meer, dunkt mij,
kan ik u niet vertellen," Voor een journalist
echter is het woord tevens de daad; hij meent,
dat er altijd nog wel iets te vertellen is.
„Ik heb de uitnoodiging van de paters Re
demptoristen graag aangenomen, alhoewel ik
hier eigenlijk moeilijk weg kan. Kardinaal van
Rossum was een groot prefect van onze Con
gregatie, wat reeds hieruit blijkt, dat hij het
volle vertrouwen genoot van drïe opeenvolgvnde
Pausen, Pius X, Benedictus XV en Pius XI. Hij
is de eerste Nederlandsche Kardinaal geweest
na de reformatie en nog altijd ook de eenige.
Maar hij was een uitblinkende geest; u
moet bedenken, de Paus riep hem als eenvoudig
religieus. Wanneer ik met zijn grafmonument te
onthullen zijn nagedachtenis kan eeren, dan
acht ik mij dat tot voornamen plicht."
„Weet u al, wanneer u afreist?"
„Het grafmonument moet onthuld worden op
den twee-en-twintigsten Mei? Maar ik hoorde
eenige dagen terug, dat het monument nog hier
was. Ik reis natuurlijk niet af, als ik niet
zeker weet, dat alles klaar zal zijn. Nog eens:
ik kan maar moeilijk uit mijn werk hier. Ik
reis daarom ook niet eerder af dan strikt
noodig is."
„Bent U van plan om in Nederland nog
andere plaatsen dan Wittem te bezoeken?"
„Ik ga zoo spoedig mogelijk terug."
„In één dag kunt U bijna alle voornaamste
steden van Nederland aandoen", wagen wij op
te merken.
Dit schijnt den Kardinaal, die in Indië, Japan
en Amerika leerde rekenen met enorme afstan
den, te verrassen. „Werkelijk?", vraagt hij
glimlachend.
Wij haasten ons te trachten van het
schijnbaar gunstige moment partij te trekken.
„Voor de Nederlandsche katholieken is Uw
bezoek een zeer bijzondere gebeurtenis"
Maar dit betwijfelt Kardinaal Fumasoni Biondi;
hy vindt zich zelf althans heelemaal niet bij
zonder. „De Nederlandsche katholieken" zoo
willen wij gaan uitleggen
„Ja, de Nederlandsche katholieken zijn wél
bijzonder" zegt de Kardinaal. „Ik heb de
grootste bewondering voor hun emancipatie,
welke zich in zoo korten tijd voltrok. In de
jaren, dat ik in Amerika was, hoorde ik steeds
de Nederlandsche katholieken om hun organi
satie, maar vooral om hun pers, tot voorbeeld
gesteld."
Zijn wij vermetel, wanneer wij Vertrouwen,
Het bekende gymnasium ,-St. Alberti" te Zen-
deren, waar oneer leiding der paters Carmelie-
ten jeugdige studenten worden opgeleid tot het
H. Pristerschap, ondergaat op het oogenblik een
degelijke moderniseering. Het oorspronkelijke
gebouw, dat vijftig jaar geleden werd opgericht
en in den loop der jaren menige doelmatige
verandering heeft ondergaan, zal nu geheel
gerestaureerd worden in modernen trant.
Men is begonnen met het bouwen van een
geheel nieuwen zijvleugel. Deze zijvleugel wordt
opgetrokken in modernen stijl, ontworpen door
den architect J. C. A. M. v. d. Zanden uit
Hengeloo.
Dé inwendige indeeling is aldus: op den be-
ganen grond wordt, behalve een ruime hal en
spreekkamers, een nieuwe ruime eetzaal inge
richt voor de studenten, alsmede een keuken,
uitgerust met alle moderne comfort. Op de eer
ste verdieping is een badzaal ontworpen, be
staande uit twintig douches, dertig voetbaden
en een aantal badkamers, alsmede een luchtige
ziekenzaal met bijbehoorende badkamer. Op
de tweede verdieping worden de slaapkamertjes
ingericht voor de leerlingen; ieder van deze
kamertjes wordt voorzien van stroomend water.
De zaal is zoo ontworpen, dat licht en versche
lucht overvloedig worden toegevoerd.
Het bekende gymnasium, dat volgend jaar zijn
vijftigjarig bestaan zal vieren, komt door deze
verbouwing op gelijken voet te staan met de
beste inrichtingen op dit gebied.
Steeds hebben de paters, naast de geestelijke
en wetenschappelijke vorming van hun leer
lingen, een groote zorg gehad voor de lichame
lijke gezondheid der studenten. Getuigen daar
van zijn de prachtige voetbal- en cricketvelden,
een tennisbaan en een mooi aangelegd bosch,
waar de jongelui hun vrijen tijd in de open
lucht doorbrengen. De nieuwe vleugel, die nu in
aanbouw is, legt ook weer getuigenis af, dat
er geen kosten gespaard worden, om de licha
melijke vorming, uit hygiënisch oogpunt be
schouwd, zoo gezond mogelijk te doen zijn.
De Prefect van de H. Congregatie „De
Propaganda Fide", Kardinaal
Fumasoni Biondi
In opdracht van het Haagsche gemeentebe
stuur heeft de heer G. A. Meijer, directeur van
Bouw- en Woningtoezicht, een studiereis naar
Engeland gemaakt, teneinde bij de bevoegde
autoriteiten aldaar inlichtingen in te winnen
over de maatregelen, die kunnen worden toege
past "bij de bescherming der burgerbevolking te
gen luchtaanvallen.
In een korte bijeenkomst heeft de heer Meijer
ons zijn bevindingen medegedeeld, waaruit bleek,
dat ons land een geheel anderen koers zal moe
ten inslaan, wil tenminste een doeltreffende
bescherming der burgerbevolking tot stand ko
men.
De laatste aanvulling van de Woningwet
aldus onze zegsmans opende voor den mi
nister van Binnenlandsche Zaken de gelegen
heid te kunnen verlangen, dat in gebouwen,
welke een zekere oppervlakte overschrijden,
openbare schuilplaatsen gemaakt worden. Deze
zijn bestemd om bescherming te bieden aan
hen, die zich tijdens een luchtbombardement
toevallig op straat bevinden.
De gezinsbescherming echter een kwestie
van geheel anderen aard d.w.z. de bescher
ming van hen, die tijdens een luchtbombarde
ment thuis zijn, wordt aan de ingezetenen over
gelaten. En hierin bestaat een leemte, waarin
de Overheid nog niets heeft gedaan. In Enge
land denkt men hierover anders en heeft de
Overheid als taak aanvaard ook de gezinsbe
scherming te regelen.
De bevolking is geneigd deze bescherming te
zoeken in kelders en van officieele zijde wordt
deze gedachte aangemoedigd. Bezien wij de zaak
nauwkeurig, dan blijkt, dat de afdekking van
kelders in woonhuizen in den regel berekend is
op een gelijkmatige belasting van 200 K.G. per
M2. Wil een kelder instortingsvrij zijn, dan moet,
rekening houdende met de constructie en de
hoogte van het huis, de afdekking berekend zijn
op 1500 a 2000 K.G. per M2. Aan dezen eisch
kan voldaan worden door verzwaring van de
afdekking, door het aanbrengen van een tweede
afdekking onder de bestaande, door het aan
brengen van jukken onder de binten.
De afdekking moet ook brandvrij of althans
brandwerend zijn.
Een bestaande koekoek moet in den regel ver
ruimd worden om te kunnen dienen als nood
uitgang, welke scherfvrij afgesloten moet zijn.-
Bij instorting van een huis bestaat de kans,
dat zoowel de ingang van den kelder als de
nooduitgang door puin versperd worden. Dan is
hulp van buiten noodig om te ontkomen. De
hulp dient spoedig te komen, indien in het puin
brand is ontstaan. Een gering percentage van
de woningen in eene stad heeft een kelder. Voor
onze gemeente is dit percentage ongeveer 10.
Het inrichten van kelders tot schuilplaatsen
is bovendien kostbaar, heeft een effect van be
trekkelijke waarde en over alle gezinnen in een
stad genomen, een beperkte strekking.
Op grond van deze overwegingen heeft men
in Engeland afgezien van het inrichten van kel
ders, reden waarom het Haagsch gemeentebe
stuur de situatie nauwkeuriger wilde kennen.
Men stelt als eisch, dat de bevolking van de
12 groote steden, voor zooveel zij niet geëva
cueerd zal worden, tijdens een bombardemeir
uit de lucht bescherming kan vinden in schuil
plaatsen, welke zijn scherfvrij, instortingsvrij en
bestand tegen luchtstooten. Voorts stelt men als
eisch, dat de schuilplaatsen in de onmiddellijke
nabijheid van de woningen liggen, zoodat zij in
geval van alarm in korten tijd bereikt kunnen
worden.
Na uitvoerige en afdoende proefnemingen,
waarmede vier maanden gemoeid waren, heeft
de Regeering besloten tot algemeene toepassing
van een stalen schuilplaats, gedekt met grond.
Begin Februari van dit jaar werd de constructie-
teekening door den betrokken minister vastge
steld. Begin Maart waren reeds 85.000 schuil
plaatsen uitgedeeld. Er zullen eenige millioenen
schuilplaatsen verstrekt worden.
De verstrekking geschiedt gratis aan gezin
nen, welke geen inkomstenbelasting betalen,
d.w.z. een inkomen hebben beneden 250 pond.
Overigens wordt 8 pond vergoeding verlangd.
De schuilplaats bestaat uit verzinkt gegolfd
plaatijzer, dik 2 m.M., eenig profielijzer, bouten
en volgplaten.
De afstand van den open ingang tot den ach
tergevel van het huis is 2 a 4.5 M. Het huis is
scherfweer ten opzichte van den open ingang.
Bij een juiste kuize van genoemden afstand in
verband met de hoogte van het huis, bestaat
weinig kans, dat de ingang versperd zal worden
dat Kardinaal Fumasoni Blondj niet ongene
gen zal zijn een verzoek om nog andere
Nederlandsche plaatsen dan Wittem met
zijn komst te vereeren, in te willigen? Het is
in ieder geval in dat vertrouwen, dat wij de
woning van den „rooden paus" verlaten. Wij
hooren nog het „God zegene U", waarmede öe
Kardinaal zich terug trok. Warm en oorspron
kelijk klonk het.
Naar wij van den beeldhouwer, prof. Enrico
Quattrini, vernemen, is het grafmonument van
Kardinaal Van Rossum Vrijdag 28 April af
gezonden. Men rekent er op, dat het een dezer
dagen te Wittem arriveert. Voor de montage
schatte de beeldhouwer, die zelf met zijn zoon
en meesterknecht daarvoor naar Nederland
komt, 'n tiental dagen noodig. Zooals men zier,,
is de tijd krap uitgemeten, maar men mag toch
gegronde hoop koesteren, dat 't monument den
twee-en-twintigsten Mei geheel gereed zal zijn.
door neervallend puin. De schuilplaats kan ech
ter verdragen, dat van 6 M. hoogte er op neer
valt een stuk metselwerk, groot 3 bij 1.5 M., dik
0.25 M.
Bovendien is in den achterwand aanwezig een
noodluik, hetwelk onder den druk van den grond
naar binnen geopend kan worden. De inzittenden
kunnen zich aan de achterzijde gemakkelijk uit
graven met een schop of met de handen.
Bij een proefneming bleek, dat de schuilplaats
niet beschadigd wordt, indien op een afstand van
9 M. een bom van 227 K.G., waarvan de punt
0.45 M. diep in den grond steekt, tot ontplof
fing komt.
De schuilplaats is van binnen lang 2, breed
1.37 en hoog 1.85 M. en biedt ruimte voor 8 per
sonen en kan dus dienen voor twee gezinnen
van de gemiddelde sterkte. Bij de thans geldende
materiaalprijzen zijn in ons land de kosten van
de levering van de onderdeelen aan huis niet
meer dan 90.
Omtrent de plechtige opening van het Neder
landsche paviljoen op de New Yorksche „World's
Fair" wordt nader gemeld, dat deze plechtigheid
zich Donderdag onder begunstiging van fraai
weder en onder groote belangstelling heeft vol
trokken.
De Nederlandsche gezant te Washington,
jhr. dr. A. Loudon, hield een toespraak en
zeide hierin het zeer te betreuren, dat Zijne
Exc. minister Steenberghe verhinderd was
bij de opening aanwezig te zijn.
Vervolgens las de gezant een boodschap
voor van den Nederlandschen minister
president, dr. H. Colijn, waarin deze de
groeten overbracht van Nederland aan de
vrienden in de Vereenigde Staten.
Voortgaande met zijn toespraak wees dr.
Loudon er op. dat de tentoonstelling beoogt
de verdraagzaamheid en samenwerking te
bevorderen.
Na de toespraak van den gezant hieven de
aanwezige Nederlanders het „Wilhelmus" aan.
De directeur-generaal der tentoonstelling, Gro
ver Whalen, begroette vervolgens dr. Louaon en
de aanwezige Nederlandsche autoriteiten.
Bij deze gelegenheid neeft tevens de voorzitter
der Internationale Kamer van Koophandel, Tho
mas Watson, het standbeeld onthuld voor Pieter
Stuyvesant, den gouverneur van Nieuw-Amster-
dam in de 17e eeuw.
De boodschap, welke de minister-presi
dent, dr. H. Colijn, tot het Amerikaansche
volk heeft gericht, luidt als volgt:
Nu de omstandigheden het onmogelijk ge
maakt hebben, dat een der Nederlandsche
ministers naar de Vereenigde Staten gaat om
het Nederlandsch paviljoen op uw grootsche
tentoonstelling te openen, verheugt het mij in
de gelegenheid te zijn, u namens de Nederland
sche regeering en het Nederlandsche vdlk een
vriendschapsbetuiging te zenden. De Ver. Sta
ten van Amerika en Nederland zijn van het
oogenblik van hun ontstaan af door nauwe
vriendschap verbonden geweest. Ik behoef niet
stil te staan bij de reden, waarom dit zoo was.
Naast de onderlinge verbondenheid in het voor
geslacht bestaat nog beider gemeenschappelijke
erkenning aan de goddelijke ordonnanties te
zijn onderworpen.
Bovendien bestaat bij hen beiden het ver
mogen het juiste evenwicht te bewaren
tusschen de individueele vrijheid en het
staatsgezag. Zij deelen in afschuw voor
slaafsheid en hechten groote waarde aan
den regelmatigen volksinvloed op de regee
ring; zij staan erop, dat zoowel de burgerij
als de machtdragers nauwkeurig de wetten
van het normale gedrag nakomen.
Juist om deze solied gefundeerde vriendschap
neemt Nederland met oprechte vreugde deel
aan deze tentoonstelling. Het bewondert dit
symbool van Amerikaansche energie en vlijt en
het verheugt zich erover boven zijn paviljoen
hoe bescheiden dit overigens ook moge zijn
te zien wapperen het rood-wit-en-blauw van
zijn aloude vlag, die zooveel, waaraan Neder
land en de Ver. Staten verknocht zi1r., verte
genwoordigt, terwijl het dezelfde kleuren mag
begroeten in de stars and stripes.
Van Zaterdag 20 tot Dinsdag 23 Mei wordt in
het Retraitehuis „Loyola" te Vught een retraite
gegeven voor middenstanders.
Men gelieve zich te wenden tot de directie
van genoemd retraitehuis met opgave van adres
en leeftijd.
Z. Hoogw, Exc. de Bisschop van Haarlem zal
a.s. Woensdag geen audiëntie verleenen.
Z. H. Exc. de Aartsbisschop van Utrecht zal
de volgende week alleen Dinsdag audiëntie ver-
1 leenen.
