ert en meute W AKKERftQ Ons bivak rolt door den nacht Schijnbare tegenspraak Britsche politiek de in Eert uitnoodiging en waarschuwing tot Berlijn De redevoeringen van Halifax en Chamberlain ^MoschVIpoo***6** KAMPEERT0CHT IN EEN GOEDERENWAGEN een DINSDAG 13 JUNI 1939 Buitenlandsch Overzicht □MESSEN CHOGOLAAD CARROS ST. ADALBERTUS-VIERING IN EGMOND Plechtigheden op 25 Juni en 2 Juli INBREKER AANGEHOUDEN Academische examens ^ntgum. Goede vangst van recherche en politie te Eindhoven EFFECTEN VERDUISTERD Commissionnair krijgt een half jaar gevangenisstraf SCHIETPARTIJ NA FEEST TE DUIVEN Slachtoffer aan de gevolgen overleden RAADSVERKIEZINGEN TE EMMEN Sterke verschuiving naar Chr. Dem. Unie A.T.O.-VAN GEND LOOS R.K. Bond van Ambtenaren vergadert Kleuteronderwijs Naar buitêH Zoo'n 6 D 111 is echter zoo gezellig als de beste hotelkamer Een nieuw experiment VERKEERSONGELUK TE WOUW EISCHT EEN DOODE WIJZIGING L.O.-WET Leemten dienen aangevuld DE SOESOEHOENAN NAAR DEN G. G. Academische examens anneer men de huidige regeering vergelijkt met een hert, dat het kruis van positieve Christelijkheid üsschen het gewei draagt, dan kan men e verschillend gevlekte tegenstanders van eze regeering beschouwen als een meute, le het wild omringt en het naar den strot atl de flanken wil springen. Reeds vóór het ert duidelijk zichtbaar was en alleen nog naderende sprongen gehoord werden, ehben de honden een luid geblaf aa.nge- eyen om het af te schrikken. Het liet zich echter geen vrees aanjagen. Het is versche len en heeft fier zijn christelijke signa- Uur hooggehouden. Sinds dien zijn het ge- af en gehuil niet meer van de lucht ge feest. Hoe lang zal deze jacht nog duren 6tl hoe zal het einde zijn? Zal het hert de invallende meute met zijn gewei op de V^Ucht drijven of op een meer eerbiedigen ^fstand weten te houden of zal het onder e zoo lang machteloos en vergeefsch ge- /^ven woede van zijn belagers bezwijken? eze vraag schijnt nog niet actueel, maar zou het kunnen worden. Toen minister de Wilde de portefeuille ^an financiën neerlegde, hebben de voor onders van 'een zgn. breede-basis-kabinet i ook zij, die alleen maar geen christelijk abinet wenschen, zich verkneukeld in de ibleken controverse in de regeering, een Oitroverse, welke officieel de komende eSrooting van 1940 betrof, maar die offi- Ous allerlei haken en oogen heette te heb- etl zoowel op het gebied der nationale öef, öie ensie als op dat van sociale zaken. Zij, gehoopt hadden, dat het heengaan van e Wilde tot een algeheele regeeringscrisis 5°U leiden, zagen zich teleurgesteld, daar minister-president de portefeuille van 'Oanciën onder zijn arm nam. Is het de Oaak voor deze teleurstelling, dat zij hans wederom te hoop loopen om de uit maak van de Kamer-Commissie, welke Uitspraak de door minister Goseling geno od maatregelen tegen de Ossche brigade als te overhaast en niet in een redelijke ^houding staande tot de begane fouten êr marechaussee disqualificeert? Zeker is, met de niet-politieke uitspraak van de amercommissie thans getracht wordt een j^htiek spel tegen geheel de regeering, sPelen. Zal de Kamer op dit spel ingaan? De Tweede Kamer heeft geen enquête ïewild, maar genoegen genomen met een nota van den minister en het aitbrengen van een rapport over die nota °°r een door haar daartoe benoemde com- hbssie. £>eze is tot de conclusie gekomen, dat zij h'et op het alsnog houden van een parle mentaire enquête wenscht aan te dringen 611 dat zij de Kamer moet adviseeren de hQta van den minister van Justitie voor ®bnisgeving aan te nemen. Zij wenscht hs. dat er parlementair eindelijk een ein de gemaakt wordt aan deze affaire. Over ^et Werk van de commissie geeft de liberale f°f. mr. c. W. de Vries in het „Hbl." een 'angwekkend staatsrechtelijk oordeel. Hij Schrijft o.m. het volgende: nd'^it het nu, door de Kamer-commissie ^'gebrachte rapport, blijkt, dat de Kamer- rt minissie de consequentie en de beslissing u Tweede Kamer niet heeft aanvaard. Zij Tverder gegaan dan haar hand reikte, bi,-der het zijne. De Tweede Kamer heeft hj haar beslissing niet verder gezien dan Op Jicht van éénen dag. Daardoor heeft zij k. toekomst uit handen gegeven. De Ka- heeft gewenscht een rapport over een st, .a- De Kamer wist, dat haar bij het be- e adeeren en uitbrengen van dat rapport bjjb middelen van onderzoek zouden ont- tj^hen. Haar de Kamercommissie gaat ver- Se* 2ij overschrijdt constitutioneele gren enzij gedraagt zich als een enquête- Va^diissie; zij citeert zelfs verklaringen b?h getuigen. Dit is een fout. De regeering, nl rvan op de hoogte gebracht, antwoordt ^harerzijds: ieder het zijne. ^ad de Tweede Kamer openlijk den weg vJ e q u t e gekozen, haar wel omschre- leri re°ht zou onaantastbaar gebleken zijn. - °er zou hebben medegewerkt om de •arheid hebben te vinden. Er is in Nederland „verloren dagen", heette het vroeger. Nu niet meer - nu zijn er "AKKERTJES"! Een paar per dag, wèg pijn en narigheid! Het programma voor de viering van het feest van St. Adalbertus is dezer dagen verschenen. Op Zondag 25 Juni wordt om half 11 op den Akker te Egmondbinnen een plechtige H. Mis opgedragen door den vicaris-generaal van den Bisschop van Haarlem, die ook de predicatie zal houden. De gezangen worden verzorgd door de schola en eenige andere leerlingen der Bis schoppelijke Kweekschool van Beverwijk. 's Middags om 3 uur, eveneens in de open lucht, Lof met processie. Kapelaan J. F. Fran se, een zoon der parochie van Rinnegom, zal de feestpredicatie houden. Op het octaaf van St. Adalbertus, Zondag 2 Juli, draagt professor J. J. Henneman des morgens om 6 uur een H. Mis op. Daar het feest van den Patroon van Ken- nemerland dit jaar op Zondag valt en het eeuwfeest van St. Willibrordus zoo luisterrijk In den iande gevierd wordt, mag verwacht wor den, dat vele vereerders van dezen vaderland- schen heilige en ijverigen medewerker van St. Willibrord de plaats zullen bezoeken, waar hij gewerkt heeft aan de bekeering van het volk der duinstreek, en waar eens zijn lichaam aan den schoot der aarde werd toevertrouwd. Nadere inlichtingen kan men bekomen bij den secretaris der Bisschoppelijke Commissie: J. Verheggen te Egmondbinnen. at te krijgen. Een gewone Kamer-com buf,sie heeft echter niet de macht naar ieh als rechtsorgaan op te treden. ba eSen°ver een Kamer-commissie, die fce» bevoegdheid overschrijdt, hield de re- r'hg terecht den voet stijf." Volgens dit onverdacht liberaal oordeel dus niet de Ossche marechaussee- igade en niet de minister van Justitie, s aar de Kamercommissie zelf de ernstig- j,6 fout gemaakt n.l. een constitutioneele. hit dit rapport van de haar bevoegdheid ^schrijdende Kamercommissie willen de Sehstanders van minister Goseling en ]e de regeering nu een dwingende aan- construeeren voor het heengaan gJ1, den minister van Justitie en zoo mo- ^djk van geheel het kabinet. Zij speculee- J* daarbij blijkbaar op de meeningsver- tendlen, die tusschen anti-revolutionnai- en katholieken schijnen te bestaan en te UVai1 zij de symptomen hebben meenen in het heengaan van de Wilde, of- i °on ook de anti-revolutionnaire minis- lje Vah Defensie met het „odium" van dit jtiehga,ari wercj beladen, en in het feit, dat rapport van de Kamercommissie in Vr,e Oss het anti-revolutionnaire lid, te- vns voorzitter der commissie, zich Ijg^billende malen met de andere niet- ee*.*eke leden accoord verklaarde en het Sj. katholieke lid alleen liet staan. Deze b^iatie lijkt ons voorshands nog erg du- Want wat zouden de anti-revolution- liw611 hebben te winnen, indien het hert W iaet positief Christelijke kruis ten prooi Hnkvallen aan <ie luid blaffende meute van ssch? C>ïa Geslaagd voor het candi- Vav.^m<:n rechten de heer J. G. Steenbeek Recherche en politie te Eindhoven zijn er na vele vruchtelooze pogingen in geslaagd een 35- jarigen man te arresteeren, tegen wien ernstige aanwijzingen bestaan, dat hij zich aan tal van inbraken in Eindhoven en omgeving zou hebben schuldig gemaakt. Bij onderzoek bleek de man in het bezit van een masker, een ploertendooder en verschillende inbrekerswerktuigen. Voorts had hij tal van gestolen zaken bij zich, o.m. geld, een gouden horloge, enz. De meeste der voor werpen had hij pas gestolen in het huis, dat hij bij zijn arrestatie verliet. Het horloge bleek, na later onderzoek, afkomstig uit een pastorie van een der dorpen rond Eindhoven, waar kort te voren eveneens was ingebroken. De aangehoudene is naar Den Bosch overge bracht, waar hij, na aanvankelijk te heb ben ontkend, tenslotte een volledige bekente nis heeft afgelegd. Op zijn aanwijzing zijn in de bosschen aan den IJzeren Man, nabij Eindhoven, gouden siera den en geld ter waarde van ca. 2000 gulden, op gegraven, welke hij daar in een ijzeren kistje had opgeborgen. De 53-jarige S.M. F., commissionnair in effec ten te Den Haag, heeft wegens het verduisteren van een aantal effecten ten nadeele van een zijner cliënten voor de Haagsche rechtbank te recht gestaan. Tegen hem eischte de officier van justitie een gevangenisstraf van tien maanden. De rechtbank veroordeelde hem tot een ge vangenisstraf van zes maanden, met aftrek van de preventieve hechtenis. In het ziekenhuis te Zevenaar is Maandag overleden de 27-jarige B. F., die onlangs bij een schietpartij na een feest te Duiven, zeer ernstig werd gewond. De dader, een officier, werd onmiddellijk na zijn daad gearresteerd en ter beschikking van de militaire autoriteiten gesteld. Hij bevindt zich nog steeds in arrest. Het totaal aantal geldige stemmen bedroeg S. D. A. P. Vrijzinnigen (VU., Neutralen, V.B.) R. K. Staatspartij Comm. P. Ned. Anti-Rev. Partij R.S. A P. Chr. Dem. Unie Chr. Hist. Unie Stemmen 17.167 (14.742) 2.794 3.269) 3.646 2.762) 2.655 1.783) 401 506) 2.650 2.489) 619 771) 2.344 667) 2.058 2.030) Percentage 16.27 (22.17) 21.24 (18.74) 15.46 (12.09) 2.34 3.43) 15.44 (16.88) 3.61 5.23) 13.65 4.53) 1.99 (13.77) De tusschen haakjes geplaatste cijfers hebben betrekking op de raadsverkiezingen van 1935. De S. D. A. P. verwierf 5 zetels (verlies 2), de Vrijzinnigen 6 (winst 2), de R.K. Staatspartij 4 (winst 1), de Comm. Partij Nederland 0 (ver lies 1), de Anti-Rev. Partij 4 (verlies 1), de R.S.A.P. 1, de Chr. Dem. Unie 4 (winst 3), de Chr. Hist. Unie 3 (verhes 1). Dezer dagen is te 's-Gravenhage de twintig ste jaarvergadering gehouden van den Ned. R.K. bond van Ambtenaren A.T.O. - Van Gend Loos. Deze vergadering was druk bezocht door plaatselijke directeuren en agenten uit alle oorden des lands en had een zeer geanimeerd verloop. De voorzitter, de heer Dekkers uit Breda, deelde in zijn openingswoord mede, dat in het afgeloopen jaar voor diverse belangen bij de directie was gepleit en hij memoreerde de goede verhouding met de directie. De secretaris, de heer Pulles uit Haarlem, bracht het jaarverslag uit, waarin hij een terug blik wierp op hetgeen in de afgeloopen 20 jaren is tot stand gekomen en iedereen opwekte om propaganda te maken voor den Bond. Als bestuursleden werden wederom herkozen de heeren Pulles te Haarlem en Pothoff te Am sterdam. terwijl de vacature, ontstaan door het eervol ontslag uit den dienst van den heer Routs te Maastricht, werd gekozen de heer Dankers te Helmond. Den scheidenden heer Routs werd als pen ningmeester door den voorzitter dank gebracht voor zijn veeljarig beheer der bondsfinanciën. Als herinnering werd hem een salonschemer lamp aangeboden, waarna de heer Routs dank te en verklaarde, dat hij steeds met genoegen voor den Bond had gewerkt. Na de vergadering maakte het gezelschap een uitstapje naar Scheveningen. De dag werd besloten met e?n maaltijd. 's-GRAVENHAGE. Geslaagd voor akte A: de dames T. Bakker, Oudorp, K. J. Visscher, Alk maar, F. C. de Groot, Kampen, A. T. de Vries, Menaldum, H. Caastra, Sneek. -V V. ;.J "'i-7/' r (Van onzen speciaien verslaggever.) Wij hebben weer eens geslapen voor de krant. Dat brengt de journalistiek zoo op verschillende wijzen mee. En dan denken wij niet in de eerste plaats aan alle moge lijke soorten van hotelbedden, waarin wij ooit op dienstreis een weldadige dan wel vluchtigen slaap genoten, doch aan meer buitenissige omstandigheden. Aan de kooi van een dansenden botter met pal bij het bonzen der brekers tegen de plecht, het loome wiegen in een scheepshut op trage deining der zee, de roezige verdooving van korte rust in een vliegtuig-fateuil bij het ronken der motoren, de hazetukjes in de volle coupé van den nachttrein. De nieuwste omhelzing van Morpheus, die wij ons ambtshalve hebben laten welgeval len, was na dit alles de nachtrust op een stroozak in een rijdenden en rangeerenden goederenwagen van de Nederlandsche Spoorwegen. Het is bekend, dat de Nederlandsche jeugd bij haar trektochten door ons land dezen zomer voor het eerst gebruik zal kunnen maken van goederenwagens, die zij als het ware als een rijdend huis meekrijgt, die haar naar de mooi ste plekjes voeren, waar zij van 't buitenleven en de natuur kan genieten, om 's avonds weer binnen de veilige wanden van den spoorwagen haar bedjes gespreid te vinden, bagage en reis- benoodigdheden veilig geborgen. Het denkbeeld is ingeslagen. De kampeertochten in goederen wagens zullen in de komende maanden bij on ze jeugdige trekkers troef zijn. Wanneer men in onze dagen iets nieuws be ginnen wil, is het vrijwel regel geworden, dat men journalisten als proefkonijn gebruikt. 'Zoo is dan ook het eerste spoorwegkamp in Neder land, dat dezer dagen werd betrokken, een on derneming geweest met en van verslaggevers, die als eersten de sensatie hebben ondergaan van te slapen op een stroozak in een rijdenden goederenwagen en in de plaatsen, welke op dien tocht werden bezocht Mook en Meerssen, Velen zullen met groote verbazing de verzoe nende woorden hebben gelezen, welke de Engel- sche ministers het leek wel een spreekkoor de laatste dagen der vorige week tot Duitsch- land hebben gericht. Halifax in het Hoogerhuis: „Het Britsche volk heeft voortdurend ernaai gestreefd, en zou nog steeds gaarne wenschen als het zulks mogelijk zou achten tot een overeenstemming met Duitschland te geraken niet slechts bestaande uit een regeling van bij zondere kwesties, doch tevens in een regeling, welke de betrekkingen tusschen de beide landen op een hechte basis van wederzijdsch vertrouwen plaatst." Chamberlain te Birmingham: „Wij zijn nog steeds bereid, de eischen van Duitschland of van eenige andere mogendheid aan de conferentietafel te bespreken, op voor waarde evenwel, dat er een redelijk vooruitzicht op een werkelijke regeling bestaat." Verwonderd vraagt men zich af, wat toch Engelands bedoeling kan zijn om juist op dit oogenblik Duitschland de hand toe te steken, nu de onderhandelingen over een pact met Moskou, dat beoogt een barrière tegen verdere agressie der dictatoren op te richten, in het laatste stadium voor een accoord schijnen te verkeeren. Is het om Moskou tot een wat soe peler houding te dwingen? Engefand betaalt door deze methode Molotof met gelijke munt terug, daar deze in zijn bekende rede de mo gelijkheid van een economisch accoord met Duitschland opzichtig naar voren schoof. Of is het vredesfront, dat Chamberlain bezig is te vormen, toch niet echt en zal het bij het eerste duwtje, dat Hitler of Mussolini tegen dit front durven te geven, als een kaartenhuis in elkaar vallen? Wij zijn er van overtuigd, dat het den Britschen premier wel degelijk ernst is met zijn actie om iedere verdere agressie on mogelijk te maken, maar we zien hier tevens een staaltje van de echte Engelsche politiek welke op het continent zoo moeilijk begrepen wordt. Chamberlain is er vrijwel zeker van dat het pact LondenParijsMoskou tot stand komt. Er zijn wel is waar nog moeilijkheden op te lossen daarom ook stuurt hij Strang naar Moskou maar uiteindelijk, het bleek wederom uit de jongste redevoeringen van Halifax en Chamberlain, kómt het pact er. Tegen de agressieve mogendheden is dus een barrière opgericht. Welnu, als deze er eenmaal is, waarom zou men dan niet wederom kunnen probeeren op wat vriendschappelijker voet met. Duitschland te komen? Het is als bij het voet balspel: Engeland heeft een goal gemaakt en heeft nu de leiding; waarom zou men nu niet verder spelen? Duitschland en Italië zien in Londens houding een manoeuvre, een nieuwen omsingelingstruc. Het perfide Albion leeft nog, hoort den farizeeë; Halifax!, dat is de reactie der Duitsche pers. Het is Weer de oude fout: het continent be grijpt Engeland niet. De Engelsche politiek heeft zich ontwikkeld uit de sportregels; ideeën zyn niet in tel, practische vraagstukken be- heerschen het veld. De Engelschman is niet graag duidelijk. Daarom ook is de politiek van bijvoorbeeld Chamberlain, Halifax en Simon, alle drie ook in hun denken typische Engel- schen, vaak zoo moeilijk te volgen. Eden wordt op het continent veel beter begrepen, maar hij is dan ook veel meer Fransch georiënteerd; hij spreekt graag in Parijs en de Parijzenaars kun nen zijn betoog uitstekend volgen; doch Eden is niet de typische Engelschman, die bijv. Cham berlain is. Hoe onduidelijker hoe beter. Zooge naamd scherp-omlijnde regelingen worden door den verraderlijken tegenstander toch maar spits vondig verdraaid en verkeerd geïnterpreteerd, hetgeen de ernstigste gevolgen kan hébben, al dus redeneert de Engelschman. Vandaar ook de zoogenaamde „Ambiguity", het met twee mon den spreken. De vroegere Spaansche vertegenwoordiger bij den Volkenbond De Madariaga een groot ken ner van Engeland schreef het volgende over het Empire en de politiek, die bij de vorming er van werd toegepast. Het Empire werd niet naar een vast plan opgebouwd, doch oriënteerde zich voortdurend naar de gegeven mogelijkhe den van het oogenblik en bereikte zijn doel naar de mathematische wet van het parallelogram der krachten. Was de groei-impuls sterker dan de mogelijkheden, dan werden deze overwonnen; Was hij minder sterk dan werden ze door een omweg gemeden. En nóg steeds worden in de Engelsche politiek dezelfde principes gevolgd. Houdt men hiermede rekening, dan wordt veel in het Britsche politieke spel duidelijker. In wezen verschilt de Engelsche politieke methode niet van die der dictatoren, die ook elke kans, welke zij schoon zien, benutten, maar dat alleen op minder omzichtige en tactische wijze doen. De Britsche toenaderingspogingen tot Duitsch land moet men niet bij voorbaat in een ongun stig daglicht willen plaatsen. Zij beteekenen niet slechts een uitnoodiging, maar ook een waar schuwing. Een uitnoodiging: als het Derde Rijk bereid is iets tot verbetering van den interna tionalen toestand te doen, dan zal Engeland niet aarzelen een grootsche poging te doen om zijn aspiraties te bevredigen. Een waarschuwing: mocht het zich niet tegemoetkomend toonen en doorgaan met zijn intimi dat ie pogingen dan is Engeland vast besloten, hieraan resoluut weer stand te bieden. Halifax legde gisteravond hier nogmaals den nadruk op. De vriendelijk toegestoken hand kan ook een harde vuist worden. resp. in Noord- en Zuid-Limburg het bijbe- hoorende leven te leiden, zij het dan dat de or ganisatie van dit primitieve bestaan in de meest deskundige handen was gelegd i.e. van de be kende kampeerders Carl Denig en zijn echtge- noote Ton Koot. Zoo heeft dan een groepje dagbladschrij vers op een schoonen zomernacht het vol gens regelen der kunst moe gewandeld en moe gestoeide lijf ter ruste gelegd op stroo- matrassen, gespreid over den vloer van de in het blauwig gaslicht toch wel knus-hui selijke goederenwagons vol rondhangende kleeren, koffers en toiletbenoodigdheden. In hun pyama's waren zij weggedoken on der de dekens, nadat zij eerst zoowel matras als kussen de grootste weerbarstigheid had den benomen door'er een fiksche Indianen- dans op uit te voeren. En zoo onder hun wolletje voelden zij zich toch wel behage- lijk temeer daar de perschef der Spoor wegen, Dick Schiferli, voor een nacht mutsje had gezorgd, opdat zijn gasten goed zouden slapen en droomen van Prof. Gou- driaan, die hen in Utrecht zoo vriendelijk uitgeleide had gedaan, van het eeuwfeest der Spoorwegen en nog louter goede dingen meer. En waarom zouden zij niet slapen. Vanaf het vertrek uit Utrecht was het toch een wonder lijke ervaring geweest. Eerst de reis per goe derenwagen naar Mook, als tramps bijeenge- hurkt in de wagons, de gesprekken op luiden toon, om het wielgeratel te overstemmen, pijpen smorend, behagelijk in de luchtige ongeneerd- heid van hun kampkleedij. In Mook op een zij lijn gerangeerd, was het lieve leven begonnen. Eerst de inwendige mensch versterkt uit een welvoorziene provisiekast, dan een onderlinge voetbalwedstrijd met fantastischen uitslag, ver volgens een wandeling onder leiding van de Mooker V. V. V. over den historischen grond van den eersten onfortuinlijken slag der Nassau's tegen Spanje, waaraan nog de Mookerschans herinnert en het verraderlijk moeras van het Startsche veld. Het was een prachtige zomeravond, waarin de zon onderging ver in het Westen achter het groene Maasdal, waarover men vanaf het boschrijk heuvelland van Mook zulk een heer lijk vergezicht heeft. En toen het duister viel, werd ergens op de hei het kampvuur ontstoken, waarbij Ton Koot zijn best deed om een pas sende stemming te wekken. De organisatie was overigens zoo perfect, dat zelfs een afdeeling soldaten bleek gerequireerd om toe te zien, dat het kampvuur geen prairiebrand werd, zooals van onachtzame tramps kon worden verwacht. Er was dus buitenlucht en beweging ge noeg geweest voor 'n gezonden, diepen slaap, temeer daar deze nog door een nachtmutsje werd gestimuleerd. Maar van den anderen kant mocht het een vreemde gewaarwording heeten, toen de houten slaapkamer zich in beweging zette door het nachtelijke Lim- burgsche land, het werkzaam gerucht der Wentelende wielen werd vernomen, het regel matig boem-boem over rails en wissels, met een aanhoudende, nu eens lichte, dan weer heftige dreuning. Er waren er, die dat volstrekt niet hebben konden en zich wentelden op hun matras, maar men had er evenzeer, die dat melodietje heusch niet kwaad en het schudden en trillen van hun bed zelfs prettig vonden. Zij sliepen als mar motten en lieten heerlijk met zich rijden en rangeeren. Voor de laatste categorie en uw verslag gever behoorde er toe was het ontwaken 's morgens vroeg in Meerssen natuurlijk heel wat schooner dan het oogenblik, waarop de slapeloozen van onder hun dekens te voor schijn kropen. Zij immers begroetten met nieuwen levenslust den jongen dag, zooals die met een zonnige blauwe lucht door het kier- venster loerde, zich hooren liet in den jubel van een leeuwerik en het blijmoedige luiden van een kerkklok voor de Mis van zeven uur. In Meerssen was de situatie iets minder ro mantisch dan te Mook. Stonden onze rollende logeerkamers, onze genoeglijke zes D ni's, zoo als zij in de spoorwegterminologie heeten, daar aan den rand van bosch en hel op een vrijwel verlaten emplacement, hier waren wij eigenlijk op het station gevestigd, midden in de bewoon de wereld. Maar er was vlak naast ons rijdend bivak een stuk malsche weidegrond, waar ons kampleven dien dag inderdaad organisatorische en culinaire hoogtepunten berikte. Dit laatste was vooral te danken aan den heer en mevr. Carl Denig, die voor ons journalisten, als het ware een show hebben gegeven van wat met een geperfectionneerde kampuitrusting te be reiken valt. Daar was ons ontbijt: de met tentdoek ge- improviseerde keuken scheen onuitputtelijk in den aanvoer van gebakken eieren met ham of tomaten, brood met kaas, worst, koek, jam, kroezen vol geurige thee. En de middagpot kon door het beste restaurant zijn geleverd: bief stuk en carbonaden, zoo malsch en sappig, zoo heerlijk gebruineerd, geflankeerd met goudgele aardappeltjes en rozeroode worteltjes, terwijl tot slot een vruchtenvla werd geserveerd geen woord minder dan dat die zelfs de meest on verschillige eters wel ontroeren moest. Misschien was dat openlucht-diner, gebruikt in eer, groo- ten kring in de zonnige wei, nadat een fiksche wandeling door Meerssen, langs de Geul en de heuvels op met hun vergezichten over het weel derige Limburgsche land, de eetlust nog eens extra had gescherpt, een der beste momenten van dit avontuurlijk evenement. Dat dient dan ook gezegd: de „Nederlandsche Spoorwegen" is een uitmuntende gastvrouw, onder alle omstan digheden De laatste uren van ons kampement hebben wij weer in onze trouwe goederenwagen door gebracht, luiweg dommelend na het goede maal, op onze stroozakken. En toen wij tenslotte onze spullen bijeen moesten pakken om op normale spoorbanken naar ons normale bestaan terug te keeren, ging het ons toch aan het hart, dat wij die brave D Ill's, welke ons een weliswaar kort stondig, maar in alle nederigheid toch genoeg lijk home hadden geboden, weer moesten ver laten. Wij waren een ervaring rijker, die niet slechts merkwaardig mocht heeten, maar ook een bijzondere aantrekkelijkheid had en wij ge- looven, dat alle degenen, die dit seizoen aan een der standaard kampeertochten van de Spoorwegen gaan deelnemen, aan dit avontuur een goede herinnering zullen bewaren. De 54-jarige echtgenoote van den heer van Steenpaal, die Maandag op den rijksweg WouwRoosendaal door een personenauto werd aangereden en in zorgwekkenden toestand naar het ziekenhuis te Roosendaal werd overge bracht, is daar in den loop van den avond overleden. Ingediend is een wetsontwerp, houdende wij ziging van de Lager-Onderwijswet 1920 en van artikel 49 der wet van 22 Mei 1937. Het is gebleken, dat ten gevolge van door wijzigingswetten aangebrachte veranderingen in de Lager-Onderwijswet 1920 eenige leemten zijn ontstaan, die aanvulling behoeven, en eenige misstellingen voorkomen, waarvan ver betering wenschelijk of noodig is. Daartoe strekt het thans ingediende wets ontwerp, waarin tevens eenige wijzigingen van eenvoudigen aard zijn opgenomen, die in de practijk gebleken zijn, eveneens als verbeterin gen in aanmerking te komen. SEMARANG, 13 Juni. (Aneta). De Soesoe- hoenan van Solo is voornemens in de maand Juli zijn opwachting te maken bij den Gouver neur-Generaal te Batavia. Tevens zal hij dan met eenige hooggeplaatste regeeringspersonen kennis maken. De Soesoehoenan zal voor deze gelegenheid met klein gevolg reizen. UTRECHT. Gepromoveerd tot doctor in de ge neeskunde de heer Hendrik Ezendam, geboren te Schiedam en de heer Frans Adolf Nelemans geboren te Rotterdam, beiden op proefschrift. De eerste kampeertocht per goederenwag en, speciaal voor jorunalisten georgani seerd door de Nederlandsche Spoorwegen, vyerd niet het minst een succes door de aardige zorg van den heer en mevrouw Carl Denig en den heer Ton Kort, die men hierboven ziet in den fouragewagen, wel ke vn het rollend bivak een zeer belang rijk dement vormde

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1939 | | pagina 9