De kabinetscrisis en de houding
der katholieken
arlene's
PARTIJVOORZITTER
GEEFT ZIJN MEENING
lie
WOENSDAG 5 JULI 1939
Het wezen van de zaak, de werk
loosheidsbestrijding, maakt
deze crisis tot iets
onbegrijpelijks
De fractie zal niet
toegeven
VERTROUWEN IN DE VIER
R. K. MINISTERS
Nationale Bedevaart
naar Lourdes
-Voor het behoud van den
wereldvrede"
PRINS BERNHARD BIJ
„HET LEGER"
fiezoek aan Houtrust duurde
ongeveer twee uren
R.K. BOUWPATROONS
BIJEEN
Regeling voor jeugdige
werklieden
INDEPENDENCE-DAY
Receptie op de Amerikaansche
legatie
WERKTUIGENCREDIET
Commissie ingesteld
St. Adelbertvereeniging te
Helmond
Vervanging werkende
dienstplichtigen
Geen gelijkenis met het vroegere
remplaqantenstelsel
PSEUDO-JONKHEER LICHTTE
DIENSTMEISJE OP
Reeds vroeger voor eenzelfde
feit veroordeeld
GROENTENBOER HAD EEN
SLECHTE MAAND
Tegenslag maakte hem tot
een inbreker
DE REIS VAN DE TARAKAN
REEDS TIENMAAL VER
OORDEELD
Wegens oplichting thans
IV2 jaar geëischt
Paardententoonstelling Parijs
Geen audiëntie
Projectiel ontploft
Sergeant te Bussum om het
leven gekomen
Noord-Brabantsche Prov.
Brandweerbond
UIT DE STAATSCOURANT
Burgemeester
Technisch adviseur
Rijkspostspaarbank
Onderscheiding
Curator
Leeraar
Notariaat
Rechterlijke macht
eerste
ide
Zooals bekend, zal 23 en 24 Juli te Amers
foort weer de Kaderdag der R.K. Staatspartij
borden gehouden. Het lag in de bedoeling de-
Zf'n kaderdag vooral te wijden aan de inner-
Hike versterking der partij.
•.Nu de kabinetscrisis is ontstaan, zal, naar
0e Partij-voorzitter mr. dr. T. J. Verschuur in
Cctl vraaggesprek met de Volkskrant meedeel-
de. de wissel worden omgegooid en zal de po-
Ntieke situatie onderwerp van bespreking uit
haken.
0°k wy, zei de heer Verschuur, al wisten
reeds maanden lang wat er haperde, blij-
a deze crisis een vreemd geval vinden.
voorzitter der R.K.S.P. zette uiteen, dat
een ombuigen van de tot nog toe gevolgde po-
ek op het stuk van de werkloosheidsbestrij-
öirig en werkloozenzorg juist het wezen van de
2aak is. Dat maakt de crisis tot iets onbegrij-
hhjks. Immers, regeeren is vooruitzien, en men
811 niet zeggen, dat er groote verrassingen zijn
Geweest in de laatste maanden, welke de regee-
Nhg tot geheel andere gedachten moesten
hengen.
Bovendien is de crisis zoo onbegrijpelijk, om-
zij tot niets voeren kan. Dat is te zeggen:
N'et tot een verandering op het punt, waarop
r' Colijn en de zijnen zich bezwaard gevoe
len. Dat heeft een staatsman zich toch óók af
te vragen.
Welnu, in de Kamer staat zeker 75 percent
achter de werkloosheidspolitiek der regeering.
Wel zullen sommigen daarin verandering wil-
Jen brengen, mits men hun aantoont, dat nieu
we belangrijke feiten zulk een ommekeer nood
zakelijk maken.
Denkt u dan niet, zoo luidde een der
vragen aan oud-minister Verschuur, dat een
z.g. zakenkabinet een veranderde politiek kan
doordrijven?
Hierop antwoordde de heer Verschuur, dat
zulk een kabinet met mannen als Van Doornik,
Trip e.d. er in, zou komen te staan voor een
Kamer, waarvan 75 percent van geen toegeven
zou willen weten.
Zijn dan andere constructies te bedenken,
welke de verande/ing door dr. Colijn beoogd
zouden kunnen brengen?
Ook dit achten wij, aldus de heer Verschuur,
ondenkbaar. Andere constructies zullen zeer
zeker op allerlei andere punten een andere po
litiek brengen, maar juist niet op het punt van
werkloosheidsbestrijding.
Mr. Verschuur was voorts van meening, dat
de katholieken eenigen tijd van de rechtsche
samenwerking afscheid zullen moeten nemen.
Wij mogen, omdat de werkloosheidsbestrijding
met de hoogste goederen van ons volk samen
hangt, op dit punt niet toegeven.
Zoo denkt ongetwijfeld ook de katholieke
Kamerfractie er over. Juist uit het feit, dat ik
mij zoo onomwonden uitspreek1, kunt u aflei
den, aldus mr. Verschuur, dat de fractie er
eveneens zoo over denkt. Liet dat voor mij
eenigen twijfel, dan zou ik mij met meer reser
ves moeten uitdrukken. Immers, de fractie
staat rechtstreeks voor de verantwoordelijke
vraag van het verleenen of weigeren van sa
menwerking aan een bepaald kabinet. Nog
nooit is over de vraag, hoe ons geheele katho
lieke volk over een zaak denkt, zoo weinig
twijfel mogelijk geweest.
Te Eindhoven bestaan plannen om een groote
vergadering te beleggen, teneinde uiting te ge
ven aan het vertrouwen in de vier katholieke
ministers en het door hen gevoerde beleid.
25 Juli zal de Nationale Bedevaart naar
hrfles vertrekken. Het aantal deelnemers be-
raagt ongeveer 1700, onder wie rond 300 zie
den,
ejP® Pögrims zullen vervoerd worden met 3
kei d"treinen> waarvan er twee zullen vertrek
je Van Roosendaal en de derde van Nijmegen.
VerfSpeciale ziekentrein, -welke van Roosendaal
Nis staat onder directie van jhr. mr. van
t'anrt1 tot Sevenaer en onder medische leiding
ïn Th. Platte te Heerlen, terwijl de zorg voor
tr0u verpleging der zieken wederom is toever-
V «d aan de afdeeling Ziekenverpleging „O.L.
1UUW -
by geestelijke leiding der Bedevaart berust
bet en Eerw'. heer H. Meijer, voorzitter van
en de technische leiding bij den
Hef Ur' -,hr- "V- Ruijs de Beerenbrouck.
et bestuur heeft bepaald, dat de bedevaart
dee ^houc'en worden „Voor het behoud van
"wereldvrede."
ge„ Uren van vertrek der treinen en verdere
tien Vfzullen tijdig aan de deelnemers wor-
toegezonden.
beScj^?ezien geen plaatsen in de treinen meer
foeidi z^n' 13 de gefogenheid voor a'an-
ng tot deelname definitief gesloten.
van Zeven Smarten."
^bezoek dat Prins Bemhard Dinsdag aan
brac,C^'ertentoonstelling te Den Haag heeft ge
boot duurde ongeveer twee uur. Met zeer
vCr, e belangstelling nam de Prins de keurig
b;j or8de inzendingen in oogenschouw, daar-
öuJ*»gelicht door de standhouders. Het was
.'ik te zien, dat de Prins reeds zeer vele
He^'gheden, welke nog niet zoo lang in het
vatlerlandsche leger gebruikt worden, kende
Verba^anoeuvres of van oefRninSen kleiner
fobtc' spreekt vanzelf, dat het publiek, op de
°Pme°t1SteUlng aanwezig, den Prins spoedig
See 'kte, doch van opvallende gevolgen was
sPrake, zoodat prins Bernhard rustig alle
bijzonderheden kon bekijken. De Prins bleef
ongeveer anderhalf uur in de groote hallen
bij de stands. Het laatste gedeelte van zijn
bezoek was gewijd aan een grondige bezichti
ging van het loopgravenstelsel, dat buiten
het gebouw is ingericht.
Tenslotte ging Z. K. H. naar de afdeeling
zoeklichten, welke eveneens buiten een plaats
heeft gevonden, waarna de Prins in de groove
vestibule afscheid nam van de ontvangstcom
missie, welke hem tevens had rondgeleid.
Om tien minuten voor vier vertrok Prins
Bernhard wederom per auto in de richting van
de stad
De tweede congresdag van den Bond van
R.K. Bouwpatroons te Maastricht begon met
een Hoogmis in de St. Servaaskerk, welke werd
opgedragen door den Zeereerw. Heer Wennen,
bondsadviseur, met assistentie van Pastoor
Moorman, afdeelingsadviseur te Maastricht, en
enkele geestelijken van de parochie. Op het
Keizer Karelplein had vervolgens de Heilig
Hart-hulde plaats, alsmede de opdracht van
den bond, waarbij de Zeereerw. Heer Wennen
het woord voerde.
De afgevaardigden begaven zich daarna naar
de Redoutezaal van den Stadsschouwburg, waar
de algemeene jaarvergadering om 10 uur begon.
De algemeene voorzitter, de heer Klein
Schiphorst, heeft in zijn openingswoord den ver-
heugenden groei van het ledental, dat reeds de
drieduizend is gepasseerd, gememoreerd. Spr.
wierp een blik op den algemeen-economischen
toestand van het land en de verhoudingen in
het bouwbedrijf.
De Nieuwe Gemeenschap en de Geestelijke
Herbewapening vinden ook in het bouwbedrijf
een arbeidsveld. De Vestigingswet voor het be
drijf evenals de bindendverklaring C.A.O. heb
ben tot nu toe geen resultaten opgeleverd van
definitieven aard.
Een telegram werd voorgelezen van Mgr
Lemmens, bisschop van Roermond, die vanuit
Lourdes zijn apostolischen zegen aan de ver
gadering zond.
Voor het volgend jaar zal de commissie van
verificatie bestaan uit de afdeelingen Tilburg.
Arnhem en Haarlem. In het bestuur komt als
nieuwgekozene de heer Jac. Martens uit Roo
sendaal. De heeren Schuurmans, Jos. van Dijk,
ten Thij en Vic. Laudy werden herkozen.
De heer Dessing bracht namens de afdeeling
Rotterdam hulde aan het hoofdbestuur in ver
band met het jaarverslag.
De voorzitter aanvaardde deze hulde, er op
wijzend, dat de bondssecretaris, de heer Berger,
reeds twintig jaren zijn functie vervult, hetgeen
een algemeen applaus uitlokte.
De agenda bevatte een voorstel tot verande
ring van het woord „Roomsch-Katholiek" in
„Katholiek".
Het hoofdbestuur vroeg machtiging voor
eventueele wijziging, indien noodig, voor de
Koninklijke goedkeuring.
Het voorstel van het bondsbestuur inzake
regeling voor jeugdige werklieden in het bedrijf,
waarbij met de arbeidersorganisaties een over
eenkomst zal worden aangegaan ter aanvulling
van de collectieve contracten, waarbij eener-
zijds de loonen voor de arbeiders van 1925
jaar worden vastgesteld en anderzijds wordt
bepaald hoeveel minderjarige arbeiders op een
werk mogen te werk worden gesteld, onderging
een uitvoerige bespreking. Hierbij kwamen
naar voren bezwaren voor aannemers, die met
verschillende zoons in het bedrijf werken en
die in een ongunstige positie zullen geraken- bij
de indeeling van de verhoudingen tusschen
meerderjarigen en minderjarigen, zooals in deze
regeling wordt vastgelegd. De voorzitter nam
op zich bij de andere patroonsorganisaties te
verdedigen een overgangsmaatregel te doen
gelden voor aannemers, die thans met minder
jarige zoons werken en waarvoor dan dispen
satie zou kunnen worden verleend onder be
paalde voorwaarden.
In principe ging de vergadering voorts accoord
met het voorstel van het boncsbestuur om bin
dend te besluiten, dat op de inschrijvingsbiljet
ten voortaan een z.g. overmachtsclausule zal
worden opgenomen, daar in geval van oorlog, oor
logsgevaar en mobilisatie een belangrijke stijging
van kosten zou ontstaan, welke meer-kosten
dan ten laste van den aanbesteder zullen komen.
Het bondsbestuur kreeg machtiging in het
overleg met den bond van Nederlandsche archi
tecten een redactiewijziging alsnog aan te
brengen, zonder de strekking van het voorstel
echter daarmede in gevaar te brengen.
De dames van de congressisten hebben zich
gedurende deze vergadering per boot naar
Slavante begeven.
In den middag is een autotocht gehouden
door Zuid-Limburg.
Aan het congresdiner in de Concertzaal aan de
Brusselschestraat zaten mede aan Jhr. Mr.
Michiels van Kessenich, burgemeester van
Maastricht, en de Zeereerw. heer Ingendael,
Deken van Maastricht.
Ter gelegenheid van Independence-Dayheb
ben de Amerikaansche gezant en mevrouw
George A. Gordon te hunnen huize aan het
Lange Voorhout te 's Gravenhage gerecipieerd.
Op deze ontvangst zijn gekomen o.a. de
minister van Koloniën, de heer Ch. J. I. M.
Weiter, de burgemeester van Den Haag, mr.
S. J. R. de Monchy, vele leden van het corps
diplomatique, Herbert Antcliffe, voorzitter
van de buitenlandsche persvereeniging, dr.
Jacob ter Meulen, directeur van de bibliotheek
van het Vredespaleis en voorts vele Amerika
nen, die te Den Haag vertoeven en anderen
die op een of andere wijze met de Vereenigde
Staten in relatie staan.
De minister van Economische Zaken heeft een
commissie ingesteld, welke zal beslissen op de
aanvragen van ambachtslieden en kleine in-
dustrieelen tot het verkrijgen van een zooge
naamd „werktuigencrediet", alsmede in 't alge
meen de normen voor deze credietverstrekking
zal aangeven.
Tot leden dezer commissie zijn benoemd de
heeren dr. W. L. Groeneveld Meijer, admini
strateur bij het departement van Economische
Zaken, mr. Ph. C. M. van Campen, ambtenaar
bij de afdeeling Algemeene Zaken van het de
partement van Financiën, E. L. Brouwer, ad
junct-directeur van de Nederlandsche Midden-
standsbank N.V. te Amsterdam, drs. H. L. Jan
sen, adjunct-directeur van den Nederlandschen
R. K. Middenstandsbond te 's Gravenhage en
tot adviseerend lid de heer ir. F. J. N. Stades,
ingenieur in tijdelijken dienst bij den techni-
schen voorlichtingsdienst ten behoeve van de
nijverheid, werkzaam bij het departement van
Economische Zaken.
Als voorzitter dezer commissie is aangewezen
de heer dr. W. L. Groeneveld Meijer en als
plaatsvervangend lid, bij afwezigheid van der.
heer dr. W. L. Groeneveld Meijer, tevens plaats
vervangend voorzitter, de heer J. E. Foekons.
ambtenaar bij het departement van Economi
sche Zaken.
Secretaris is de heer J. E. Foekens.
Te Helmond heeft de oprichting plaats ge
had van een afdeeling der St. Adelbertsver-
eeniging. Op de stichtingsvergadering waren
aanwezig pastoor W. Nolet, pater Pachomius
O. Cap. en de adj.-secretaris der landelijke
centrale, mr. Aalberse Jr., Pastoor Nolet en
mr. Aalberse hebben het woord gevoerd. De
nieuwe afdeeling heeft tot bestuursleden de
heeren mr. F. J. van Thiel (voorzitter), dr. W.
H. Beuken (secretaris), J. C. Boelen (penning
meester), notaris H. A. C. van Keulen en R.
Raymakrs.
Op de vragen van het N.S.B.-Eerste Kamer
lid Van Vessem met betrekking tot de vervan
ging van werkende dienstplichtigen door werk-
loozen, heeft de minister van Defensie als volgt
geantwoord:
Art. 32 van de Dienstplichtwet volgens den
gewijzigden tekst, laat buitengewone oproeping
in geval van oorlog, oorlogsgevaar en andere
buitengewone omstandigheden toe, voor zoover
de Kroon dit noodig acht. Bij Koninklijk Be
sluit van 10 April 1939 (Staatsblad no. 182) is
de oproeping noodig geacht van al het perso
neel, bestemd voor buitengewone oproeping-
uitwendige veiligheid, zoodat de oprofeping van
ieder, die daarbij is ingedeeld, berust op be
doeld art. 32.
Het indeelen van dienstplichtigen bij deze
groep is niet een handeling, die eens vöor al
heeft plaats gehad. Integendeel het al of niet
behooren tot deze groep is in gewone omstan
digheden voortdurend, dag aan dag, aan wisse
ling onderhevig. Er is geen aan de wet ont
leende reden aanwezig, waarom dit proces zou
moeten stilstaan, nadat een oproeping heeft
plaats gehad. Voor een deel en op anderen voet
gaat dit proces dan ook in de tegenwoordige
omstandigheden door. Zoo zijn onderscheidene
dienstplichtigen, die aanvankelijk niet behoef
den op te komen, alsnog opgeroepen, toen dit
noodig bleek voor het bezetten van sommige
posten.
Noch de letter, noch de geest van art. 32
der Dienstplichtwet staat hieraan in den weg.
Het is niet juist, dat de verdediging der
grenzen in de eerste plaats aan werkloo-
zen wordt opgedragen. Het aantal opgeroe
pen werklooze dienstplichtigen bedraagt
thans ongeveer 15,7 pet. van de totale
sterkte der troepen, welke zijn belast met
de grens- en kustbeveiliging'. Maar ook al
ware dat anders, dan ligt in het buitenge
woon oproepen van werklooze dienstplich
tigen geenszins opgesloten een discriminatie
van de beveiligende taak.
Bij acuut gevaar, hetwelk aanleiding geeft
tot een algemeene mobilisatie,- worden alle
beschikbare krachten voor de verdediging des
lands opgeroepen. Zoolang zulks niet het geval
is, dient, voor zoover mogelijk, rekening te
worden gehouden niet alleen met militaire,
maar ook met sociale belangen.
Aangezien van persoonlijke vervanging
waaronder te verstaan de methode, waarbij
men zelf voor een vervanger heeft te zorgen
geen sprake is, is er reeds uit dien hoofde
geen gelijkenis met het vroegere remplaganten-
stelsel. Sterker spreekt nog, dat de dienst
plichtige, die vervangen wordt, verplicht blijft
tot opkomst onder de wapenen wanneer zulks
noodig wordt geacht, zooals bij algemeene
mobilisatie, terwijl de remplagant zijn vrijstel
ling van den dienstplicht had gekocht.
Op de vraag of de minister bereid is, een
regeling te ontwerpen ter tegemoetkoming aan
ernstige moeilijkheden voor de werkende dienst
plichtigen, antwoordt de minister, dat dit on
derwerp in studie is, waarbij wordt aangetee-
kend dat zich hierbij groote moeilijkheden voor
doen.
De Haagsche rechtbank heeft den 22-jarigen
A. A. I., electrisch-boorder van beroep, ruim
een jaar geleden veroordeeld, omdat hij van
twee dienstmeisjes onder allerlei mooie, doch
onware voorspiegelingen geld los had gekregen,
dat hij gebruikte om zijn speelschulden te be
talen en om opnieuw te gaan spelen.
Hjj deed het telkenmale voorkomen, dat hij
jhr. Van H. was, dat zijn ouders in Indië woon
den, dat hij zee-officier op non-actief was en
een toelage kreeg van f 250 per maand, doch
dat hij moeilijk het geld onder zich kon hou
den. Meer nog dan deze verhalen, hebben de
trouwplannen, welke verdachte liet doorsche
meren, er toe bijgedragen, dat de meisjes hem
geld leenden tot bedragen van f 600 toe.
Later bleek, dat verdachte gehuwd en va
der van twee kinderen is.
Nauwelijks had I. zijn straf voor deze feiten
uitgezeten en was hij op vrije voeeten gesteld,
of hjj verviel weer tot dezelfde practijken. Het
dienstmeisje E. L. S. werd nu zijn slachtoffer
en door een toevallige omstandigheid is esn
kennis van het meisje achter de zaak gekomen
en heeft de politie ervan in kennis gesteld.
Dinsdag had I. zich opnieuw voor de Haag
sche rechtbank te verantwoorden en de offi
cier van justitie eischte een jaar en drie maan
den gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Postouehkine, pleitte cle
mentie.
Uitspraak 18 Juli.
vangen telegrafisch bericht het m.s. Tarakan
op de eerste kampeerreis Dinsdagmorgen te
acht uur te Fjaerland is aangekomen. Aan
boord is alles wel. Het weer is uitstekend.
De maand Maart is voor den 25-jarigen
groentenhandelaar D. K. te Den Haag een on
geluksmaand geweest. Zijn voorraad groenten
ging geheel verloren tengevolge van de vorst
en de wanhoop bracht hem in een roesstem
ming, waarin hij tal van inbraken heeft ge
pleegd. Veertien dagen ongeveer ging hij avond
na avond, nacht na nacht uit, liep den eenen
tuin binnen, ging 't huis in, nam wat weg, wan
neer hij er in slaagde binen ae komen en zoo
niet, dan ging hij weer verder, tot hij een wo
ning vond, waar het hem wel gelukte.
Zoo pleegde hij niet minder dan acht inbra
ken, terwijl het in zeven gevallen bij pogingen
bleef.
Geld, sieraden, tafelzilver, gebruiksvoorwer
pen. alles, wat hij vond, nam hij mee.
Zoo werd hij in den nacht van 24 op 25
Maart gearresteerd bij een poging tot inbraak
in de Kwartellaan te Den Haag. Hij bekende
onmiddellijk, bekende dadelijk ook de groote
reeks inbraken, welke hij heeft gepleegd. Toen
de politie huiszoeking ging doen, vond zij alle
gestolen voorwerpen nog aanwezig, zelfs het
geld was er bijna nog geheel.
Thans moest K. voor de strafkamer van de
Haagsche rechtbank terecht staan. Niet minder
dan zestien getuigen kwamen verklaren, dat er
op een avond in Maart in hun of haar woning
was ingebroken. Een geval ontkende verdachte
en dat trok de officier dan ook in.
Een reclasseeringsrapport over verdachte uit
gebracht luidde gunstig.
Het was de allereerste keer, dat hij zich aan
een strafbaar feit schuldig gemaakt heeft.
Niettemin vond de officier van justitie, mr.
Cohen Tervaert, dat hij geen gedeeltelijk voor
waardelijke straf kon eischen. Dan zou hij niet
boven het maximum van één jaar kunnen gaar
en dat achtte spr. te weinig voor deze reeks
inbraken.
De eisch luidde ten slotte één jaar en drie
maanden gevangenisstraf.
De verdediger, mr. Herbert A. Polak, wees er
allereerst op, dat de aangebrachte schade "'niet
zoo groot is geweest. Dikwijls wordt er bij één
inbraak meer gestolen, dan verdachte bij zijn
acht inbraken heeft buitgemaakt. Bovendien
is alles en zelfs ook vrijwel alle geld terugge
vonden. Verdachte heeft werkelijk berouw van
zijn daden, die hij in een soort depressie heeft
begaan en pleiter drong met klem op een cle
mente straf aan.
Uitspraak 18 Juli.
De stoomvaart Maatschappij Nederland deelt
mede, dat volgens van den gezagvoerder ont-
Het waren ingewikkelde, doch blijkbaar doel
treffende verhalen, waarmee het den 38-jarigen
koopman S. S. gelukt is, een Haagschen arts en
een ambtenaar der P.T.T. voor belangrijke gelds
bedragen op te lichten.
Den dokter vertelde hjj, dat hij eigenaar van
een stuk land bij Raalte was, dat hij onder
handelingen voerde over aan koop van een
ander terrein, dat hij daartoe in Den Haag ver
toefde en geld noodig had, om zijn hotelrekening
te betalen.
Aan den ambtenaar P.T.T. vertelde hij, dat
hij 20.000,hypotheekbrieven had, doch dat
die in het bezit waren van een rijke barones.
Hij kon met die brieven voordeelige transacties
doen, doch had daarvoor onmiddellijk contanten
noodig.
Bovendien vertelde hij, dat hij rijke familie
had, waarop de ambtenaar hem ruim 400,
leende.
Wegens oplichting moest hij zich Dinsdag voor
de Haagsche Rechtbank verantwoorden.
Het bleek, dat hij reeds tienmaal veroordeeld
is, om welke reden de officier van Justitie thans
een gevangenisstraf van anderhalf jaar eischte.
De verdediger, mr. H. A. Polak, meende, dat
de oplichting niet volledig bewezen was.
Voorts deelde pl. mede, dat verdachte Ijjdt
aan een slepende ziekte, waardoor hij wel eens
aan het fantaseeren gaat, doch dat is hem niet
altijd toe te rekenen.
Uitspraak 18 Juli.
De Nederlandsche regeering, daartoe door de
Fransche regeering uitgenoodigd, heeft de hee
ren jhr. J. van Vreaenburch, algemeen voor
zitter der Vereeniging „Het Nederlandsche Trek
paard," en ir. N. P. J. van Bredehoff de Vicq
van Oosthuizen, waarnemend rijkslandbouw-
consulent in Frankrijk, aangewezen als regee-
ringsgedelegeerden op de nationale paarden
tentoonstelling, welke van 5—9 Juli te Parijs
wordt gehouden.
De audiëntie van den minister van Water
staat zal Vrijdag 7 dezer niet gehouden worden.
Dinsdagavond heeft zich te Bussum onder
merkwaardige omstandigheden een zeer
ernstig ongeval voorgedaan, dat aan een
sergeant van de motorartillerie te Naarden
het leven heeft gekost.
Een monteur, wonende aan den Vaartweg te
Bussum, had van een klant een projectiel ge
kregen, waarmede hij thuis ging experimentee
ren. Bij hem woonde een vrijwillig seigeant van
de motor-artillerie te Naarden in, die dit expe
riment bijwoonde en het projectiel wilde demon-
teeren. Op een zeker oogenblik ontplofte het pro
jectiel, waardoor de sergeant en de monteur
werden gewond. Beiden werden naar de Majella-
stichting te Bussum vervoerd.
De sergeant was zoo ernstig gewond, dat hij
kort na aankomst in het ziekenhuis overleed.
De monteur kon na verbonden te zijn naar zijn
woning terugkeeren.
De sergeant was pas gehuwd en afkomstig yit
Zaandam.
Te Breda is de jaarvergadering gehouden
van den Provincialen Noordbrabantschen Brand
weerbond.
De congressisten werden verwelkomd door
den .voorzitter, den heer J. C. J. Verheugt. Een
bijzondere begroeting betrof den afgevaardigden
van de Antwerpsche brandweer. De voorzitter
schetste Uitvoerig de ontwikkeling, die het brand
weerwezen de laatste vijftien jaren heeft on
dergaan.
De heeren W. J. A. v. d. Meulen, J. J. Haar-
selhorst en A. de Broekers werden als bestuurs
lid herkozen.
De afgevaardigden werden daarna door den
burgemeester B. Th. W. v. Slobbe ten gemeente
huize ontvangen en in zijn toespraak heeft
deze gewezen op de groote belangrijkheid van
de brandweer, dat een semi-overheidsorgaan is.
waarbij de burgemeester eveneens neg eens
met nadruk wees op haar groote beteekems
by luchtaanvallen.
De voorzitter, de heer J. Verheugt, heeft den
burgemeester dank gebracht voor de gastvrije
ontvangst der congressisten, waarna het stad
huis werd bezichtigd.
In den namiddag werden op het Kloosterplein
brand weer demonstraties en wedstrijden gehou
den, waaraan door een veertiental gemeenven
werd deelgenomen.
De eerste prijs, een verguld zilveren me
daille, werd gewonnen door de brandweer van
Helmond.
Met ingang van 17 Juli 1939 is benoemd tot
burgemeester der gemeente Kattendijke: jhr.
mr. D. van Doorn.
Jhr. mr. van Doom werd 1 Maart 1909 te
Veere geboren. Hij is thans volontair ter ge
meente-secretarie van Oost- en West Souburg.
Te rekenen van 1 October 1938 is benoemd
tot technisch adviseur bij het bureau van den
hoofdinspecteur voor de Volkshuisvesting, J. C.
de Munek, thans technisch hoofdambtenaar
aan genoemd bureau.
De hierna genoemde commiezen bij de Rijks
postspaarbank te Amsterdam zijn, te rekenen
van 1 Januari 1939, bevorderd tot commies-
kamerchef
J. H. van Aken, P. M. Beijersbergen van He
negouwen, A. van Bommel, E. de Bruijne, G.
A. C. Goos, K. A Hallmann, J. H. ten Have,
L. A. Huijer, mej. C. M. Kropf, L. J. Kunnen,
B. Moolhuijzen, Y. van Straten, B. Tuinzaad
en J. Verbeek.
Benoemd is tot ridder in de orde van Oranje-
Nassau: Ch. Nollen (broeder Linus) van de
Congregatie der Barmhartige Broeders van St.
Joannes de Deo, te Utrecht.
Benoemd is tot lid van het college van cura
toren der Rijksuniversiteit te Leiden: mr. C.
C. M. A. van den Dries, raadsheer in den Hoo-
gen Raad der Nederlanden, te 's-Gravenhage.
Met ingang van 1 September 1939 is aan D.
Bax, op zijn verzoek, eervol ontslag verleend
als leeraar aan de R. H. B. S. te Harlingen.
Aan J. van Gelder is op zijn verzoek met in
gang van 1 Juli 1939 eervol ontslag verleend als
notaris te Amsterdam.
Benoemd is tot kantonrechter-plaatsvervan-
ger in het kanton Bergen op Zoom: B S. A.
Klop, inspecteur der directe belastingen, in
voerrechten en accijnzen te Bergen op Zoom.
Door Dora Niemann
er v lene, diep geroerd door het hulpelooze dat
fing&-1 Sven uitging, voelde, dat haar verbitte-
fo^ak hem lan§zaam verdween en plaats
hjj .fo voor medelijden. Maar waarom moest
aiie liegen? Haar had hij nooit geschreven,
het, t? zijn vader, en ook maar pas, toen hij op
Origgj stond te trouwen. Destijds had hij dat
Do tüet als zoo ernstig voorgesteld,
de Sf r Naar gedachten heen klonk Sven's stem,
Was 9"' waarnaar zij al die jaren had verlangd,
aan ?ezelfde gebleven, alleen ontbrak er iets
'Net -
blijde, zegevierende van de jeugd, dat
^Usti in Nad geklonken was er niet meer in
.jj, ®er scheen ze ^haar, meer beheerscht.
vN»ch? Arsenttjn ha'd mij uitgenoodigd voor een
ger in Zuid-Amerika. Hij had met een vlie-
Van ,aar een weddenschap afgesloten, dat hij
tere C!ders een vlieger mee zou brengen, die be-
ailïs 'm.st vlucht en zou maken dan deze. nu,
gen goed, maar toen we na het procfvlic-
atl het vliegveld wegreden, hadden we een
ernstig auto-ongeluk. Twee inzittenden waren
cp slag dood, de Argentijn en de vlieger; een
andere man en ik werden zwaar gewond. Na
een lang ziekbed knapte ik weer zoo'n beetje
op, alleen bleef mijn linkerarm stijf. Met mijn
vliegersloopbaan was het uit."
Allen volgden met belangstelling Sven's woor
den, Marlene's hart kromp pijnlijk ineen. Mijn
hemel, waarom had zi) dat allemaal niet gewe
ten? Maar waarom had hij haar brieven onbe
antwoord gelaten, die toch, de eerste tenminste,
moesten zijn aangekomen, voor hij zoo zwaar
gewond werd?
„Maar daar moet toch iets aan te doen zijn.
U bent toch een sterke, jonge en gezonde man,"
liet de stem van den altijd levendigen Holzber-
ger zich hooren. „Bent u al in Berlijn bij een
professor geweest?'
„Neen, dat niet. Maar in Amerika heb ik mij
door verschillende doktoren van naam laten on
derzoeken. Men experimenteerde met mij, maar
men kreeg slechts negatieve resultaten. Moe van
al dat probeeren liet ik het er eindelijk bij."
Mariene, geschokt, richtte een directe vraag
tot Sven; het was de eerste maal, dat zij zich tot
hem wendde.
„Kun je je alleen redden, Sven?"
Een dankbare, glanzende blik trof haar. „Ik
dank je, Leni, het gaat niet altijd gemakke
lijk, maar mettertijd leert men het wel, zooals
tenslotte zooveel in het leven."
De nieuwsgierigheid, waarmee de anderen
hem aankeken, drukte hem, Niels die dat inzag,
ging naar een ander onderwerp over.
„En hoe vind je het oude vaderland?"
„Ach, mooi, zooals vroeger, maar ook anders,
in heel weel dingen nieuw lijkt het me."
„Tempora mutantur et nos in illis!" sprak
Holzberger.
De kleine, dikke man nam zijn glas en staarde
naar de purperlichtende kleur van Tarragon.
„Ook ik ben lange jaren weg geweest, en toen
ik terugkwam, kwam het oude Hamburg mij veel
mooier voor dan voorheen. Ik stond verbaasd
over het paarlmoerkleurige, glinsterende water
van de Alster, dat ik nooit tevoren zoo had ge
zien, over de fijn geschakeerde pasteltinten van
den hemel, als hij zich boven de zonnige stad
welfde, over den voorjaarstooi van de voorstad
jes aan de Elbe, deze mooie plekjes aan den wa
terkant. En dan over onze meisjes met haar
blonde haren, die de koude Oostenwind zoo
graag doet opwaaien. Dit alles scheen mij
anders, tot ik op zekeren dag gewaar werd, dat
niet deze dingen, maar ik zelf veranderd was,
ik was rijper geworden, rijper Noor vele teleur
stellingen, die de vreemde mij had bereid. Ik
zelf was het, die de dingen anders zag, niet op
pervlakkig er overheen loopend, niet lettend op
alle schoonheid, zooals ik het vroeger had ge
daan, maar ze bewust in mij opnemend, ze in
nerlijk belevend. Beste mijnheer Heibrink, het
zal u precies zoo vergaan, misschien weet u het
nu nog niet. Deze erkenning bergt weliswaar iets
droevigs in zich, want men is een heel stuk
ouder geworden."
„Nu, mijnheer Holzberger," lachte de pianist,
„de ouderdom drukt een man als u toch zeker
niet. U met uw activiteit, uw temperament, bent
ons jongeren ver vooruit, is het niet zoo?" vroeg
hij, terwijl hij Niels aankeek.
„Precies", bevestigde deze met lachend ge
zicht. „Mijnheer Holzberger heeft talenten, die
mij bijvoorbeeld totaal ontbreken. Ik zou van
daag ook niet hier zitten, als hij niet een man
van energie was en wilskracht."
„Tenslotte is het met den ouderdom van
iemand heel persoonlijk," liet Sven zich hoo
ren," gelooft u mij, ik heb mannen gezien, die
op hun zestigste, zelfs op hun zeventigste jaar
nog ongelooflijk elastisch en krachtig waren,
terwijl ik aan den anderen kant dertig-,veer
tigjarigen ontmoette, die zoo sloom en traag
van begrip waren, dat men ze naar hun geest
werkelijk oud kon noemen."
„Ach, is geloof" mengde Mariene zich erin,
„dat mannen heelemaal niet oud worden, alleen
wij vrouwen doen dat."
„Maar een man dan?" vroeg Niels.
wordt alleen rijper," zei Mariene.
Holzberger keek op zijn horloge. „Mijnheer
Barden, het is hoog tijd voor ons."
„Zien jullie," Niels lachte, „ook met mij
springt mijnheer Holzberger energiek om, ik
mag geen uur langer bij mijn vrienden blijven."
„Neen, inderdaad," Holzberger stond op, „we
hebben toch al meer tijd verboemeld dan ik me
voorgenomen had."
„Nu, in ieder geval kunnen jullie zien, hoe
energiek deze man mij behandelt. Hij jaagt en
hitst me door heel Duitschland in een tem
po
„Ja, anders gaat het tegenwoordig niet. Als
deze tournee voorbij is, kunt u op uw lauweren
rusten, maar slechts voor een poosje.
„Dan kom ik hier terug, Leni." Niels boog zich
naar de zwijgende vrouw, en keek met een jon
gensachtig blij lachje in haar oogen. Als een
knaap die blij is, als hij aan zijn strengen leer
meester ontsnapt, dacht Mariene, en een warm
gevoel steeg in haar op.
„Ja," zei ze en legde haar hand op zijn
arm, „en dan geef je een vioolconcert voor mij
alleen, piet?"
„Altijd Leni, wanneer je maar wilt en geheel
gratis!"
„O, o wees niet zoo verkwistend met uw ga
ven", protesteerde Holzberger, die weer een
oogenblik was blijven zitten. „Mooie vrouwen
moeten met andere munt betalen, met een lie
ven blik, met handgestreel en met...." Hij
stokte.
„Nu, ouwe jongen, waarom spreekt u niet
verder?" De pianist amuseerde zich. „Als het
gaat spannen en de geestdrift voor het kunst
genot heel groot is, dan hindert een vriend-
schapskus ook niets."
Een gloeiend rood vloog over Marlene's ge
zicht. zy wist zelf niet waarom, want de scherts
was onschuldig en Niels was toch een goed
vriend van haar, maar meer niet. Twee men-
schen evenwel, die haar verwarring bemerkten
maakten hun eigen gevolgtrekkingen. Niels, die
steeds meer verliefd op Mariene werd, geloofde
hoop te mogen koesteren. En Sven, met schrij
nende pijn in het hart, meende alle hoop op de
eens zoo geliefde vrouw te moeten opgeven. Zijn
gezicht werd hard en scherp.
„Mijne heeren en mevrouw," weer klonk de
stem van Holzberger, „nu moet ik toch heusch
tot opbreken dwingen, al zitten we hier ook nog
zoo gezellig bij elkaar." Haastig stond hij op.
Buiten in de hal namen ze allen afsdieiö van
elkaar.
„Leni, ik laad je nu in een auto, die je naar
huis zal brengen." Niels wendde zich tot den
portier
Mariene gaf den anderen vluchtig een hand,
maar bij Sven bleef zij even staan.
„Mag ik je komen opzoeken?" vroeg hij met
smeekende oogen, terwijl hij haar hand in de
zijne hield.
„Ja," stamelde zij na kort nadenken, „of
schoon.' Zij kon niet verder spreken, daar Niels
naderbij kwam en zich tot haar wendde. Maar
voor hij zijn mond kon openen en iets tegen
haar kon zeggen, kwam Holzberger en trok hem
weer met zich mee.
Sven keek met gloedvolle blikken naar Mar
iene.
„Ofschoon, zei je", begon hij, „hoe moet
ik dat verstaan? Wil je mij niet duidelijker ver
klaren waarom je dat zei?"
De stem der vrouw trilde smartelijk, toen zij
antwoordde: „Ik begrijp niet, wat je verwondert,
hoe je overigens nog vragen kuntZij werd
door Niels onderbroken, die haar bij den arm
nam, om haar naar den auto te brengen. Sven
kon nog slechts zijn lippen op haar vingers druk
kentoen wendde hij zich tot den bediende,
die hem zijn jas en hoed bracht.
(Wordt vervolgd.)
