5
Karei van
St. Andries
TERUG NAAR HET EIGEN „HEIM
U wel smaken!"
Kerkelijk Leven
ZONDAG 23 JULI 1939
VAN WEEK TOT WEEK
"«■te
•"et
"at
«ïra
hou
v^^en van Andreas Houben ontleenen,
Ve
NEDERLANDERS UIT
ZUID-TIROL
Onderhandelingen over
schadevergoeding
Fonds gewapenden dienst in
de Nederlanden
Zomertentoonstelling
te Laren
Opening in Hotel Hamdorff
AMERIKAANSCHE OORLOGS
BODEMS TE ROTTERDAM
Een kruiser en twee torpedojagers
VRACHTAUTO OVER DEN
KOP GESLAGEN
Chauffeur kwam er goed af
LANDELIJK FRUITTEELT
CONGRES
Voorbereiding voor de Frucoto
te Tiel
Wij zijn geen schuldenaren
van hei vleesch, zoodai wij
naar hei vleesch zouden moe
ien leven. Wani als gij naar
hei vleesch leefi, zuli gij moe
ien sierven. Wanneer gij ech
ter door den geest de werken
van hei vleesch doodi, zuli
gij leven.
Epistel
Herinneringen aan de
mobilisatie-jaren
Een unieke vereeniging in ons land
te Leerdam bijeen
Diplomatie
BENOEMINGEN
Bij de paters Franciscanen
H. M. DE KONINGIN NAAR
HET LOO
STUUR VAN FIETS IN
ONDERLICHAAM
Jongen aan de gevolgen overleden
UIT DE STAATSCOURANT
Justitie
Politie
H.B.S.
emancipatie der Engelsche katholieken,
ijk een feit geworden in 1829, werd ker-
bevestigd door het herstel van de bis-
°Ppelijke hiërarchie in 1850, maar was daar-
hog lang niet geestelijk voltrokken. Pa-
f
teiii.
Vettel;
k«ijk
®dmond haalt een aardig woord van den
gen Thomas Morus aan, dat ons te meer
l' omdat het ook toepasselijk is op de Ne-
abdsche katholieken, wier emancipatie ter-
er tijd werd ingezet en bevestigd: zij „wa-
biet gewoon om op hun vrijgeworden voe-
marcheeren."
^€fWiji hier Broere en Thijm optraden, wa-
het ginder Wiseman, Manning, Newman
^aber, die de cultureele emancipatie leid-
on het ontzag voor deze groote namen
U ons onwillekeurig de moeilijkheden on-
^batten, waarmede deze voormannen wor-
*h®n. in de practijk hadden zij met aller-
kleinigheden, en wat veel erger is
allerhande kleinheid te maken. Door an-
^öenkenden vaak fel aangevallen, vonden
111 het eigen kamp niet altijd den noodi-
steun. Veel van hun arbeid, en die hun
hot liefst was, leverde geen zichtbaar sue-
°P. Vooral het bekeeringswerk, waarvan
idealisme zich aanvankelijk te veel had
^r8esteld, vorderde maar uiterst langzaam.
«assicnist, pater Dominicus, die zich let-
t, 'ik doodwerkte om Engeland voor de Ka-
°heke Kerk te winnen, wist op den duur niet
r> hoe hij aan geld moest komen om de
J°hhen kerken af te bouwen en klaagde in al
i brieven over het nijpend tekort aan ar-
^krachten. Hij stierf in 1849 en voor de
t Passionistengemeenschap in Engeland
dit een onherstelbaar verlies, want pater
^inicus was de man van het initiatief ge-
de geboren organisator, die met één oog
de geestelijke landkaart overzag en pre-
r, 'Wist, wat er telkens gedaan moest worden.
h opvolger zou hem kunnen evenaren. Pa-
ïgnatius Spencer, hoewel een zeer vroom
ijke, kon het heelemaal niet. Hij had tie
yjh'ë oog voor de stoffelijke bijkomstigheden
het missiewerk, overschatte de lichamelijke
^'dskracht van de paters en had weinig idee
eht de financieele consequenties eener
Nierstichting, en raakte zoo al spoedig in
"ehulden. De paters leefden in de bitterste
1hoede. Onderwijl kende Engeland een felle
'"katholieke agitatie, te vergelijken met den
itorm van 1853, maar vee! dieper ingrij-
5hd
in het volksleven, zoodat men vreesde,
ahe katholieke priesters uit het land gezet
"hen worden.
K0hder deze omstandigheden kwam Andreas
j.0hben naar Engeland, nog weinig wereldkun-
toet een gebrekkige kennis der taal, zeker
«en
<tli
htan, om bij het Engelsche publiek da-
,1Jk in den smaak te vallen. Men liet den
burger zorgen voor uitgeweken Ieren in het
is Stone, waar de Passionisten een paro-
vekerk hadden. Hier bleek hij op zijn plaats.
begreep de mentaliteit van de bevolking
"a eenige jaren vertrok hij dan ook naar
J^bd, waar hij, met slechts een korte on-
'eking, in de hoofdstad Dublin werkzaam
4 tot zijn dood. Hij woonde er in het kloos-
(j. Vi»n Mount-Argus en trok al spoedig veel
Jhtvolk, dat in hem een bijzonder begena-
2ag. Ruim dertig jaar is pater Karei van
Andries in Dublin werkzaam geweest. Hij
ijf v ®r zelfs wonderen gedaan, die nauwkeu-
Verhaald worden in de stukken, verzameld
lit
hij het proces zijner zaligverklaring, maar
V heeft weinig békeeringen gemaakt. Merk-
ijj. 'hige paradox der heiligheid! De populaire
Gods, voor wien de passagiers op straat
tram stapten, omdat zij hem zien wil-
en door hem gezegend worden, die aan
k de hand oplegde, en zij genazen; wiens
1 een Pelgrimsoord werd, heeft met zijn
Clke werk geen groot succes gehad! Daar
in Ven moest hij onder Ieren zijn, om zich
ïaJ61 "e kunnen geven op de wijze, die men
vVftardde.
t^^b het korte verblijf in Engeland, dat zijn
'hischen tijd onderbrak, is niets bijzonders
Vertellen, behalve dat hij nauwelijks opviel.
b|,Ner!and schitterde de deugd van den Lim-
qfêer
%r
rn Engeland was zij niet minder groot,
het was, of zy dof werd. Komt het door
l), ."Uiige geestelijke verstandhouding tusschen
bsC]
'6ïï
W C^en' van geslacht op geslacht het
boj ehe geloof hebben bewaard? Onder ge-
katholieken, ook al waren zij niet altijd
bauwgezet in de vervulling van hun gods-
C'Wichten
'bis
voelde pater Karei zich beter
lij
l(l han onder Anglikanen of andersdenken-
hoewel toch hun bekeering zijn ideaal was
e0st. Blijkt hier niet, hoe krachtig de na-
bjke
bkh,
aanleg van de menschelijke persoon-
medewerkt om den aard van het bo-
W "'burlijke leven te bepalen? Andreas
hleef een plattelands-Limburger uit
b^^geleen, ook overzee, en het is als Lim-
r' dat hij den hoogen staat van deugd
e> die door de documenten voor het
s der zaligverklaring verondersteld wordt.
^aardig is nog, dat deze hooge staat
hat[i|.rJcUg'd zich zoo weinig laat definieeren.
hjja ®dmond, aan wiens bock wij de levens-
hieromtrent:
'«et 1
ls niet gemakkelijk, een juiste beschrij-
1 0 te - - -
geven van zijn heiligheid of van zijn
bcijj '''he deugd. Er is in zijn groei tot heilig
er, Seetl waarneembare ontwikkeling van
bloesem, tot vrucht. Wij zien hem
r,
s een rijzende zon, die reeds bij haar
hoven de plaats zijner geboorte Mun-
haar stralende glanzen schoot, om
®ds hooger te stijgen, langs de hemel-
Clgië--EngelandIerland, waar ze heeft
"^(.^.^hit,teren in vollen middag-gloed. Is hij
het
systematisch te werk gegaan, aftellend,
ie() tyare, de trappen, die hij moest beklim-
Kr,?111 hoven op den berg der beschouwing
of de warmtegraden, welke hij
V^.ben moest, alvorens het hoogtepunt van
oo^'118 111 et God te bereiken? Niets, maar
htij^ k heelemaal niets, wijst ons in die rich-
Ket karakteristieke van zijn heilig
heid kunnen wij slechts afleiden uit datgene
wat zijn metgezellen uitwendig bij hem heb
ben waargenomen. Volgens hun eenparig ge
tuigen zijn het deze drie trekken: eenvoud,
nederigheid en geest van gebed. Dit laatste
vooral typeert hem."
Neemt men de nogal weidsche beeldspraak
van pater Edmond voor lief, dan is die ver
gelijking met de zon ook wel bruikbaar om aan
te duiden, dat de deugd van pater Karei bij
een bewolkten hemel minder stralend werd, al
gaf zij haar licht. Dit blijft voor ons een der
merkwaardigste kenmerken. „Dit volk is zoo
echt goed en zoo vol van eenvoudig geloof"
getuigde de Limburger over zijn Ieren, en uit
het onderling begrip tusschen priester en volk
vonkte bij hem de deugd. Ook het priesterlijk
karakter zijner heiligheid zal men niet mogen
veronachtzamen. Pater Edmond wijdt er een
afzonderlijk hoofdstuk aan. Maar al vermeldt
het wetenswaardige gebeurtenissen, het geeft
toch geen beeld van een bijzonderen zielsstaat.
Wij gelooven, met alle waardeering voor het
boek van pater Edmond, dat men de verkla
ring der geestesgesteldheid van Andreas Hou
ben dieper zal moeten zoeken. Natuurlijk doet
dit niets te niet van hetgeen de schrijver op
merkt. De laatste verklaring van iemands hei
ligheid zal ons wel altijd terugwijzen op een
voudige 'deugden, zooals de nederigheid, de
gehoorzaamheid, den geest van gebed, de op
offerende naastenliefde. De beoefening van
deze deugden is een noodzakelijke voorwaarde.
Zij is echter nog geen karakteristiek van de
heiligheid. De verschillen, die wij waarnemen
tusschen Sint Augustinus en Sint Antonius,
Sint Pranciscus en Sint Thomas, Sint Ignatius
en Sint Xaverius worden niet zoozeer bepaald
door de deugden, die deze heiligen hebben be
oefend, want ze hebben allen wel dezelfde
deugden beoefend, hoogstens met een onder
scheid in voorkeur, zoodat men b.v. bij Sint
Franciscus het eerst aan de armoede denkt,
bij Sint Ignatius het eerst aan ae gehoorzaam
heid, bij Sint Xaverius het eerst aan den zie
lenijver. Om tot een karakteristiek te komen,
is echter de waarneming van deze verschillen
niet genoeg. Men moet de heele persoonlijk
heid bestudeeren, den levensstijl, de bijzondere
reacties, de psychologie van de figuur, kortom:
men moet voor al het menschelijke aandacht
hebben, en vervolgens moet men nagaan, hoe
deze bepaalde mensch door de beoefening der
algemeen bekende christendeugden zijn natuur
lijken aanleg adelde en vervolmaakte.
Sint Augustinus zou, zonder heilig te worden,
toch een wijsgeer en stylist van beteekenis zijn
geweest. Sint Ignatius een goed militair, Sint
Alfonsus een schrander jurist; zij hadden groote
natuurlijke bekwaamheden, die werkdadig kon
den zijn, ook zonder de bijzondere genade.
Andreas Houben had zulke gaven niet. Hij
was geen groot verstandsmensch, geen oor
spronkelijke persoonlijkheid, maar hij was wel
een echte Limburger van zijn land en zijn tijd.
In de kazerne heeft hij heimwee en wordt
eenzelvig. Hij heeft een omgeving noodig, die
hem weldadig opneemt en stimuleert. Hij kent
uiteraard hetgeen men de eenzaamheid van
alle heiligen heeft genoemd, maar die een
zaamheid is hem niet voldoende. (Men over-
schat tegenwoordig deze „eenzaamheid" wel
eens; het feit, dat er zooveel kloosterorden be
staan, bewijst, hoezeer de gemeenzaamheid ook
in de deugd met onze natuur overeenkomt.)
Andreas Houben heeft behoefte aan Limburg-
sche „gezelligheid". Dit is geen gezapigheid,
maar het is de onderlinge wisselwerking van de
gemoedswarmte, in het gezin, in den vrien
denkring, in het klooster, in de parochie. Deze
gezelligheid nu vond hij in Ierland, niet in
Engeland. En hoewel hij er zonder eenige
klacht afstand van deed, kon zijn diepste we
zen haar niet missen. Hij is, zou men kunnen
zeggen, de heilige van deze warme mensche
lijke, Limburgsche „gezelligheid", van dit wel
dadige gemoedscontact, dat in het natuurlijke
leven vaak zoo veel tot stand brengt en dat
ook in de gemeenschap der heiligen wel dege
lijk op zijn plaats is.
Een „tragisch-eenzame" werd deze Limbur
ger nooit. Tusschen zijn Ieren in Dublin ge
dijde hij pas ten volle. Ziedaar de meest op
vallende trek van het karakter zijner deugd,
die wij als men ons goed verstaat een
„heroïsche gezelligheid" zouden mogen noe
men. Er bestaat niet alleen heroïsche eenzaam
heid, doch ook heldhaftige gemeenschapszin!
Zien wij Andreas Houben zóó, dan kunnen
wij den „heilige, van Mount-Argus" ook met
volle recht als een Nederlandschen heilige hul
digen, want zijn karakteristiek is tusschen die
der andere heiligen, wat juist het karakte
ristieke van den Limburger is tusschen de
overige Nederlanders.
De eenvoud was bij hem de natuurlijke bron
wel der goedheid en der gemoedelijkheid, die
zich door beproeving en ascese zuiverden tot
bovennatuurlijke liefdadigheid.
Hij stierf in 1891, daags voor Driekoningen.
A. v. D.
99
De Nedcrlandsche regeering is, naar de N.R.
C. verneemt, evenals de Zwitsersche, met de
Italiaarvsche regeering in onderhandeling ge
treden over schadevergoeding aan Nederlan
ders die uit Zuid-Tirol zijn uitgewezen. Een
positief resultaat ten deze is op het oogenblik
nog niet bereikt
De 124ste jaarlijksche algemeene vergadering
van het fonds ter aanmoediging en ondersteu
ning van den gewapenden dienst in de Neder
landen is op den 5den Juli 1939 te Amsterdam^
gehouden. Het daarin uitgebracht verslag bevat
o.a. de volgende mededeelingen:
De inkomsten over '38 bedroegen 63.703.06(4.
Onder de deelgerechtigden bevonden zich 74
verminkten uit Oost-Indië, één blinde uit de
koloniën, één blinde zonder veldtochten, twee
infirmen uit de koloniën, vier infirmen zonder
veldtochten en 754 veteranen.
Gedurende het afgeloopen jaar werden als
nieuwe deelgerechtigden opgenomen één ver
minkte en 99 veteranen.
A
Zaterdagmiddag is onder groote belangstel
ling de Zomertentoonstelling van werken van
de Vereeniging van Beeldende Kunstenaars
LarenBlaricum in de Kunstzaal van Hotel
Hamdorff te Laren geopend. Onder de aan
wezigen merkten wij o.m. op den burgemeester
van Blaricum, den heer J. J. Klaarenbeek, en
de heeren Dr. M. Noordewier en David Schul-
man, resp. voorzitter van £e Vereeniging van
Beeldende Kunstenaars Hilversum en van de
Gooische Schildersvereeniging te Laren.
De voorzitter, de heer W. M. van der Werk,
hield een openingsrede, waarin hij allereerst
zeide verblijd te zijn onder de vele belangstel
lende aanwezigen den burgemeester van Bla
ricum en de voorzitters van de Vereeniging van
Beeldende Kunstenaars Hilversum en de
Gooische Schildersvereeniging te zien. Dat de
burgemeester van Laren hier niet aanwezig is,
aldus vervolgde spr., vindt niet zijn oorzaak in
een gemis aan belangstelling. Van den beginne
af heeft de burgemeester de tentoonstellingen
geopend met een kernachtige toespraak van een
geheel eigen en persoonlijk karakter. Daaraan
is een einde gekomen, toen eenige leden zich
van onze vereeniging afscheidden en een tweede
vereeniging stichtten. De burgemeester vond
het toen verstandiger geheel onzijdig te blijven
en hij heeft zich sindsdien dan ook afzijdig ge
houden. Spr. herinnerde eraan, dat de burge
meester binnenkort zestig jaar wordt en dat
hij ongeveer dertig jaar van zijn leven aan het
hoofd van het schildersdorp heeft gestaan. Al
die jaren heeft hij de belangen van de schilders
behartigd en sterk met de schilders meegeleefd.
Daarvoor zijn de schilders hem dankbaar en
de vereeniging blijft het betreuren, dat van den
nieuwen band tusschen de schilders, de veree
niging en den burgemeester niet meer naar
buiten blijkt.
Spr. noemde de tentoonstelling een mooie
tentoonstelling, hetgeen hjj dankte aan de
leden die het afgeloopen jaar met verblijdend
resultaat hebben gewerkt. Maar mooie schil
derijen geven nog geen mooie tentoonstelling,
Daarvoor heeft de commissie gezorgd, die met
fijnen smaak, gegrond op een jarenlange er
varing, de werken heeft „genangen". Spr. me
moreerde, dat van den overleden voorzitter Co
Breman drie representatieve werken werden
opgehangen, waarvoor dank werd gebracht aan
mevr. en mej. Breman.
De tentoonstellingscommissie werd floor ons
gekozen, zoo vervolgde de heer van der Werk,
uit kundige, ervaren schilders. Wie kan immers
beter een schilderij beoordeelen dan een schil
der en wie kan beter de belangen van de schil
ders behartigen. Naar deze waarheid is echter
weinig gehandeld. In de Colleges van Toezicht
op de Academies van Beeldende Kunsten zit
ten wel bankdirecteuren of scheepvaartonder
nemers, maar geen schilders. Museumdirecteu
ren die schilderijen aankoopen zijn natuurlijk
vaak kundige menschen, die de kunst tot het
publiek brengen, maar het zijn toch geen
schilders.
Zoo zou spr. nog meer voorbeelden kunnen
aanhalen, maar hij wilde toch volstaan met
er op te wijzen, dat onder de schilders het ge
voel leeft opzij gezet te worden en miskend
te zijn. Door scheppende cultuur heeft Neder
land een hooge plaats ingenomen in de rij van
cultuurstaten. Kostelijke Nederlandsche schil
derijen maken, op gevaar af te gronde te gaan,
verre reizen in vreemde landen om daar de
trompet der faam te blazen voor Nederland.
Dit alles heeft de schilders doen beseffen,
dat zij het recht hebben erkend te worden. Zij
hebben zich vereenigd in de Nederlandsche Fe
deratie van Vereenigingen van Beeldende Kun
stenaars, welke een nauw contact bewaart met
de Centrale Commissie voor Kunstbelangen.
Onder leiding van bekwame bestuurders hebben
deze lichamen heel wat tot stand gebracht
zooals den Tentoonstellingsraad, de Adviescom
missie, welke den Minister zal voorlichten bij
de verdeeling van de opbrengst van Zomerpost-
zegels, en het contact met het Werkfonds, dat
het vooruitzicht heeft geopend op meer artis
tieke opdrachten aan kunstenaars.
Spr. meende te hebben aangetoond, wat de
schilders te wijten hebben aan hun verdeeld
heid en wat door samengaan verkregen kan
worden. De heer van der Werk hoopte, dat de
schilders hieruit leering zouden trekken. Een
dracht maakt Macht. Met deze woorden ver
klaarde spr. de tentoonstelling geopend.
De tentoonstelling omvat 97 schilderijen,
teekeningen en grafisch werk, 11 beeldhouw
werken en potteriën, en is geopend tot 3 Sep
tember a.s.
Zaterdag is het eskader Amerikaansche
oorlogsschepen, bestaande uit den lichten krui
ser „Trenton" en de torpedojagers „Jacob
Jones" en „Badger" te Rotterdam aangekomen.
De schepen, die tot 1 Augustus blijven, zul
len dagelijks te bezichtigen zijn.
De „Trenton" meerde als eerste aan de
Parkkade, terwijl de beide andere schepen een
eind de rivier opvoeren tot voorbij Hr. Ms.
kruiser „Sumatra", die tijdens het bezoek de
honneurs waarneemt. Met een wijden boog
namen zij daarop ligplaats langszij van het
admiraalschip. Direct na de aankomst ontving
schout-bij-nacht H. Ellis Jackey bezoek van
den wachtkapitein van het corps mariniers,
kapitein Van De Berg, den consul-generaal der
Vereenigde Staten, Harold D. Clum, den waar-
nemenden havenmeester, den heer B. Vermaas,
den officier van piket van Hr. Ms. „Sumatra",
luitenant-ter-zee Feenstra, die vergezeld was
van den verbindings-officier luitenant-ter-zee
Frijlink, den Amerikaanschen marine-attaché
M. Kelly, terwijl korten tijd later de comman
dant van het corps mariniers, overste Lugt, een
bezoek aan boord bracht.
Maandag zal de schout-bij-nacht de officieele
tegenbezoeken afleggen, terwijl biuvemeester
Oud waarschijnlijk Maandagmiddag een visite
zal brengen aan de „Trenton".
Ook worden enkele boot- en autotochtjes voor-
officieren en bemanning voorbereid. Vrijdag
middag om half vijf zullen de officieren van de
drie bodems op het stadhuis ontvangen worden.
Zaterdagmorgen is te Eesterga. nabij Lemmer,
een ongeluk gebeurd, dat gelukkig nog goed is
afgeloopen. Bij het laten instappen van school
kinderen in een schoolbus, begaf een der kin
deren zich te ver op den Sneekerstraatweg. Juist
op dat moment kwam een vrachtauto uit de
richting Lemmer aan. Om een aanrijding met
het kind te voorkomen, week de chauffeur naar
links uit. Hij kwam in aanraking met een
boompje, dat afknapte. De auto sloeg over den
kop en kwam in een sloot langs den weg terecht.
De chauffeur, die in een zeer benarde positie
verkeerde, kon echter vrij spoedig door omwo
nenden worden gered. Hij had slechts enkele
schrammen aan het gelaat opgeloopen en was
overigens ongedeerd. De auto werd totaal ver
nield.
Onder voorzitterschap van den heer N. F.
Cambier van Nooten, burgemeester van Tiel, is
Vrijdagmiddag in het stadhuis te Tiel een ver
gadering gehouden van het comité voor de Don
derdag 5, Vrijdag 6 en Zaterdag 7 October te
Tiel te houden gewestelijke fruittentoonstelling.
De voorzitter bracht uitvoerig rapport uit over
de door de werkcommissie verrichte werkzaam
heden. Hieruit bleek, dat allerwegen groote be
langstelling ondervonden werd en dat de ten
toonstelling zoo groot zal worden, dat de oor-
sprQnkelijk uitgezochte terreinen te klein waren
gebleken. Op advies van den gemeente-architect,
den heer J. van Eijk, werd daarom besloten de
tentoonstelling op het terrein van de voormalige
oude haven te houden, een terrein, dat ook een
meer monumentalen opzet mogelijk maakt. Op
dit terrein zullen dan de vijf groepen der tentoon
stelling, waaronder ook een groep handelsinzen
dingen, binnen, wat de groep handelsinzendin
gen betreft ook gedeeltelijk buiten, ondergebracht
worden.
Het landelijk fruitteeltcongres, dat door een
speciale commissie geregeld wordt, zal in de
zalen van het spaarbankgebouw gphouden wor
den. Op dit congres, dat Donderdag 5 October
begint en Vrijdagmorgen 6 October om 12 uur
eindigt, zullen zes vooraanstaande deskundigen
voordrachten op fruitteeltgebied houden.
Tenslotte gaf de algemeen secretaris, mr. L.
R. J. Ridder van Rappard, burgemeester van
Zoelen, een beeld van de tot op heden met de
stichting van het garantiefonds bereikte resul
taten.
De leden van „D.V.V.R." (dum vivimus vi-
vamus redivivus), vereeniging van kameraden
te Rotterdam van het vm. 35e bataljon land-
weerinfanterie, die in de mobilisatiejaren waren
gelegerd in Leerdam en omgeving, waren Za
terdag vergaderd in het oude stadje aan de
Linge om te herdenken, hoe zij vijf en twintig
jaren geleden tot elkaar kwamen.
Het bestaan van deze vereeniging mag een
unicum in den lande worden geheeten.
In den namiddag werden bestuur en leden
ten stadhuize ontvangen door burgemeester
Hanemaayer, de wethouders en den gemeente
secretaris. Hartelijke toespraken werden ge
wisseld, waarbij gewezen werd op de bijzonder
goede samenleving van de Leerdamsche bur
gerij met de landweer van 1914. Een fraai uit
gevoerde gedenkplaat, ter herinnering daaraan
en versierd met de wapens van Rotterdam en
Leerdam, werd door de vereeniging aangeboden.
Deze werd aangebracht in de vestibule van
het gemeentehuis, waar in de mobilisatiejaren
de staf van het 35e zetelde. De burgemeester
verklaarde deze uiting van sympathie gaarne
te aanvaarden.
Generaal-majoor Cramer, daartoe speciaal
overgekomen, heeft in zijn kwaliteit van hoofd
bestuurder van den nationalen bond „Het Mo-
bilisatiekruis" de vereeniging het witte mobih-
satiekruis met diploma aangeboden en sprak
woorden van hartelijke genegenheid met doel
en streven van „D.V.V.R."
Ook waren aanwez'g de kolonel b.d. G. Nij-
pels, oud-groepscommandant en kolonel b. d.
Decker, oud-vakcommandant van het 35e, die
getuigden van den goeden geest onder de
landweermannen in de mobilisatiejaren, een
geest die thans, na vijf en twintig jaren, nog
onverzwakt voortleeft in „D.V.V.R."
Met een gemeenschappelijken maaltijd, opge
luisterd door een concert van de plaatselijke
harmonievereeniging, werd de herdenking be
sloten. De Leerdamsche bevolking heeft dit
bezoek van de Rotterdammers hartelijk ge
waardeerd.
De regeering van Venezuela heeft bij de
Venezolaansche legatie te 's-Gravenhage de
posten van gezantschapsraad en van militair
attaché ingesteld en heeft voor deze functies
aangewezen de heeren Vicente Alamo Ybarra en
kolonel Mariano H. Lopez Mendez.
De Provinciaal der paters Minderbroeders
Franciscanen heeft de volgende paters aange
wezen om hun universitaire studies voort te
zetten:
pater Anno Galama O.F.M. voor de studie v.d.
klassieken, pater Gebhard Voorvelt O.F.M.
Fransch; pater Sybrand Galama O.F.M. klas
sieken; pater Elzearius Bonke O.F.M. moraal
theologie; pater Oswin v.d. Lubbe O.F.M. v.d.
Ned. letteren; pater Arno Miedema OF.M. v.d.
dogmatische theologie; pater Bertrand var.
Bilsen O.F.M. kerkelijk recht; pater Walbert
v.d. Vlist O.F.M. klassieken.
Verder zijn de volgende paters voor de mis
sies aangewezen:
Voor de Custodie van het H. Land pater
Gedeon Stol O.F.M.; pater Fraternus Beekman
O.F.M.
Voor de Missie van China: pater Leonorus
Schoorl O.F.M.; pater Terentianus Seesink
OF.M.; pater Hunger Bult O.F.M.; pater
Sanctes Molenkamp OF.M.; pater Maternus
Dassen O.F.M.
Voor de Missie van Java: pater Dacianus v.d.
Hoogen O.F.M. pater Gerbert Vermeulen
O.F.M.; pater Albuinus Kohier O.F.M.; pater
'E'dwold' Rossen O.F.M.; broeder Cassianus
Boss O.F.M.
Voor de Missie van Karachi: pater Alexius
Bors O.F.M.; pater Ulfried Hendriks O.F.M.;
pater Richard Reijnen O.F.M.
Voor het Commissariaat in Brazilië: pater
Anastasius Appelboom O.F.M.; pater Cassius
de Ruyter O.F.M.; pater Serenius v. d. Vlugt
O.F.M.; pater Basilius Lokkerbol O.F.M.
En de fraters: fr. Bonifatius Nieuwenhuizen
O.F.M.; fr. Rufinus Muré O.F.M.; fr. Gabriël
Seesink O.F.M.; fr. Ambrosius Bode O.F.M.;
fr. Methodius de Haas O.F.M.; fr. Jeroen Jan
sen O.F.M,
H. M. de Koningin is Zaterdagmiddag om
streeks vier uur op het paleis Het Loo aan
gekomen.
Donderdag kwam de 13-jarige H. van der Vegte
uit Lemelerveld, terwijl hij met zijn kameraad
jes naar school fietste, in botsing met een pas-
seerenden vrachtauto. De jongen kreeg daarbij
het stuur van de fiets in het onderlichaam en
moest naar huis worden overgebracht.
Hoewel zijn toestand aanvankelijk gunstig
leek, verergerde die later dermate, dat opneming
in het Sophia-ziekenhuis te Zwolle noodzakelijk
werd geacht. Daar is de jongen thans aan de
gevolgen van het ongeluk overleden.
Tot kantonrechter-plaatsvervanger in net
kanton Terborg is benoemd: F. A. van Seters,
ontvanger der registratie en domeinen te Doe-
finchem.
0
Benoemd tot commissaris van politie te Rhe-
den: C. Borstlap, thans hoofdinspecteur van
politie te Delft.
Burgemeesters
Met ingang van 1 Augustus 1939 is benoemd
tot burgemeester der gemeente Beemster; w.
C. Ninaber, met toekenning van gelijktijdig eer
vol ontslag als burgemeester van de gemeente
Koedijk.
Zijn opnieuw benoemd:
met ingang van 15 Augustus 1939, tot bur
gemeester der gemeente Gilze en Rijen, dr. J.
C. M. Sweens;
met ingang van 4 Augustus 1939. tot burge
meester der gemeente Middelstum, F. v. Anken,
secretaris dier gemeente;
met ingang van 9 Augustus 1939. tot burge
meester der gemeente Ulrum, W. H. Hartvelt;
met ingang van 9 Augustus 1939, tot Durge-
meester der gemeente Warffum, W. J. Hoen.
Met ingang van 1 September 1939 is benoemd
tot leeraar in vasten dienst aan de rijks hoo-
gere burgerschool te Utrecht: J. G. Hoffenkamp,
onder gelijktijdige toekenning van eervol ont
slag als leeraar aan de rijks hcogere burger
school te Ter Apel.
Tijdelijk benoemd tot leeraar aan de ïijks
hoogere burgerschool te Leeuwarden: M. H.
van de Ven, wonende te Zwolle.
Met ingang van 1 September 1939 is benoemd
tot leeraar in vasten dienst aan de rijks hoogere
burgerschool te Deventer: J. Tj. Groenman,
thans tijdelijk leeraar aan die school.
Aan dr. E. F. Jacobi is op zijn verzoek eer
vol ontslag verleend als leeraar aan de rijks
hoogere burgerschool te Goes.
Wederom tijdelijk benoemd tot leeraar aan
de rijks hoogere burgerschool te Middelharnis:
C. Soeteman.
