Laatste Nieuws
Kabouter Flip en zijn vriendje Wip
rwpia»
Mdmhdvonden daQ
Beschedign^uietj
Drijfpartij op den
laatsten Kaagdag
Scotland Yard op
speurtocht
Stafbesprekingen
te Moskou
Het Geheim van de
zeven Schoorsfeenen
WOENSDAG 26 JULI 1939
Holland wint den regenboog-
vöedstrijd van Friesland
Veel regen, weinig wind
Raadhuisprijsvraag
van Amsterdam
B. en W. niet teleurgesteld
door de resultaten
Britsche vliegtuigen
alle teruggekeerd
Minister La Chambre spreekt over
vliegtuigproductie
De conferentie te Fulda
Het laatste handboek voor vinger
afdrukken nagedrukt in
Amerika
Cursussen per brief
(i t j
PAUSELIJKE WOORDEN OVER
VREDE EN RECHT
DOOR AGATHA CHRISTIE
Jespinma^feenï'n I de beenen namen
Britsche en Fransche staf
officieren binnenkort naar
de Sovjet-unie
R. K. Dam- en Schaakclub St. Bavo
Heemstede
Goedkoope trein
De laatste Kaagdag zette in met trooste-
loozen regen en een volkomen gebrek aan
wind, waardoor de team-wedstrijd Hol
landFriesland in de regenboogklasse ont
aardde in een drijfpartij.
Friesland begon de laatste race met een
58.148.1 achterstand, aangezien Van der Sluis
door een protest van Van de Velde werd uit
gesloten, hetgeen den Friezen op een verlies van
negen kostbare punten kwam te staan.
Met het oog op het lichte weer stond het bij
voorbaat vast, dat de Noordelijken, die aanvan
kelijk niet hadden willen starten in verband
met de wijze van behandeling der ingediende
protesten, geen kans zouden zien dezen ach
terstand in te loopen. Het resultaat was met
die verwachting geheel en al in overeenstem
ming. Holland legde beslag op de eerste, tweede,
derde, vijfde en negende plaats, waardoor de
eindbalans een Hollandschen puntenvoorsprong
van 93.268.1 aanwees.
In den namiddag werd het weerbeeld gun
stiger, er kwam toen een flinke» bries uit het
Noordwesten opzetten, zoodat de Fries vroolijk
gelegenheid kreeg revanche te nemen voor de
smadelijke nederlaag in de morgenuren. Hij
deed dat op overtuigende wijze, doch kon niet
verhinderen, dat Deichmann in deze klasse
den hoofdprijs in de wacht sleepte. Het punten-
verschil 90 tegen 73 was trouwens vrij groot.
De uitslagen van den laatsten dag waren:
HollandFriesland regenboogwedstrijd: 1. J.
de Vries (H.); 2. L. de Wit <H.); 3. W. Z. van
de Mey (H.). Puntenaantal van dezen dag:
Friesland 20, Holland 35.1. Totaal Holland 93.2
p., Friesland 68.1 p.
45 m2. klasse: 1. Blauwe Vogel, st. P. Mole
naar; 2. Coppelstock, st. J. C. H. Sieverts; 3.
Walta, st. C. A. Vermaat.
Vrijbuiterklasse: 1. Jan Brass, st. J. Dors
man; 2. Graaf de Lumey, st. L. J. Fonteyn.
Drakenklasse A: 1. Thedor, st. A. Carpentier;
2. Anja Katinka, st. J. A. van Breemen.
Drakenklasse B: 1. Stormvogel, st. H. W. van
der Steen; 2. Vief, st. G. G. Matthieu.
Olympiajollen klasse A 1: 1. Vlipper, st. D.
Kagchelland; 2. Magneet, st. J. R. v. d. Berg.
Olympiajollen klasse A 2: 1. Fram, st. mej.
C. van Gooi; 2. Zomerweelde, st. J. H. H. J.
de Jong.
Olympiajollen klasse B: 1. Tartane, st. P. J.
G. Fumee; 2. Mayhom, st. C. Bredius.
12 m2. sharpie klasse A: 1. Sirius, st. J. Lo-
kin; 2. Ronny 3, st. H. Overmans.
12 m2. sharpie klasse B: 1. Ideaal, st. J. P. J.
Schoten; 2. Kannibaaltje, st. S. Doyer.
Noord Ned. 16 m2. klasse A 1: 1. Sobat, st.
L. H. Bijl; 2. Zwerver 2, st. W. Reynders; 3.
Marie, st. M. van Dijk.
Noord Ned. 16 m2. klasse A 2: 1. Ibis. st. P.
C. v. d. Wilt; 2. Kwaje Hoek 2. st. K. L.
van der Horst; 3. Ahoi, st. F. Oly.
Noord Ned. 16 m2. klasse B 1: 1. Roerdomp,
st. J. Brunt; 2. Beatrix, st. S. de Wolf.
Pampusklasse met bijzeilen: 1. Ruiter, st. R.
Reitsma; 2. De Steur, st. mevr. G. C. H. van
der Steur.
Pampusklasse zonder bijzeilen: 1. Oppasser-
tje, st. H. Stumpe; 2. Vinguin, st. W. Klomp.
Regenboogklasse A: 1. Dolfijn, st. K. Vrolijk;
2. Phecda, st. G. Deichman; 3. De Bruiser,
st. R. A. van der Sluis.
Regenboogklasse B: 1. Duck, st. mej. P. Ver-
sluys; 2. Titia, st. Tj. Maas.
12 voetsjollen klasse A: 1. Hella, st. H. Evers:
2. d'Artagnan, st. W. van der Valk; 3. Dr.
Knock, st. R. Kagchelland.
12 voetsjollen klasse B: 1. Repl, st. J. Vo'.le-
bregt; 2. mej. T. Swart; 3. Henny, st. H. War
ners.
De hoofdprijzen zijn als volgt behaald:
45 m2. kruiserklasse: 1. P. Molenaar 37 pnt.;
2. A. G. Sijthoff 35 p.
Vrijbuiterklasse: 1. L. J. Fonteyn 59 pnt.;
2. J. Dorsman 53 pnt.
Olympiajollen klasse A: 1. D. Kagchelland 91
pnt. en J. H. H. J de Jong 90 pnt.
12 m2. sharpieklasse1. C. M. H. Nauta 97
pnt.; 2. Jac. F. Stap 84 pnt.
Noord Ned. 16 m2. klasse: 1. J. Alberda 87
pnt. en M. van Dijk 80 pnt.
Regenboogklasse A: 1. G. Deichmann 90 pnt.;
2, K. Vrolijk 73 pnt.
12 voetsjollen klasse A: 1. R. Kagchelland
100 pnt.; 2. G. Landsman 100 pnt.
12 voetsjollen klasse B: 1, J. Vollebregt.
noodig. Z.H. de Paus voegde hieraan toe, dat
Zijn boodschap aan de wereld inzake een wa
ren en onwankelbaren vrede, gegrondvest op
rechtvaardigheid, eer en vrijheid overeenkomt
met de overtuiging van het Poolsche volk, dat
deze boodschap met volledig begrip heeft ont
vangen.
Verschenen is de Memorie van antwoord op
het Verslag der Af deelingen van den Amster-
damschen gemeenteraad over de voordracht in
zake den bouw van een raadhuis in de hoofdstad.
Het Algemeen Verslag, zoo wordt hierin ver
klaard, vestigt den indruk, dat de raad. achteraf
bezien, met de tot dusver verkregen resultaten
niet tevreden is en dat hij het vraagstuk op
een breedere basis zou willen zien gesteld.
Beteekent dit, dat de raad er toe zou neigen
te besluiten, een nieuwe prijsvraag uit te schrij
ven of aan een aantal architecten opdracht te
verstrekken tot het maken van een ontwerp
zonder nauwkeurig programma, zonder vastge
stelde bouwsom en zonder een aangewezen
bouwterrein, dan moeten B. en W. met den
meesten nadruk ontraden, dien weg in te slaan,
omdat, naaf hun stellige overtuiging, dan tot in
lengte van jaren van een reëele oplossing van het
laadhuisvraagstuk geen sprake zal kunnen zijn.
Het denkbeeld, ook het terrein tusschen het
Oosteinde en den Amstel mede te bestemmen
voor den bouw van het Raadhuis, is niet nieuw.
Bij de aanvaarding van dit denkbeeld zou aan
het thans beschikbare terrein, met een opper
vlakte van 17.800 m2 of 27.026 m2, indien men
mederekent het terreingedeelte, noordelijk van
de verbindingslijn Weteringschans-Sarphati-
straat, worden toegevoegd een oppervlakte van
rond 17.700 m2.
Een verdere uitbreiding, nl. met het terrein,
gelegen tusschen het Westeinde en de Pieter
Pauwstraat, zou de oppervlakte met nog rond
13.700 m2 doen toenemen.
Zoowel in het eene als in het andere geval
zou voor den Raadhuisbouw beschikbaar wor
den gesteld een terrein van een omvang, die,
naar de ervaring bij de prijsvraag heeft ge
leerd, volmaakt overbodig is om een aan alle
te stellen eischen voldoend Raadhuis te ver
krijgen. In beide gevallen zouden ook volko
men onnoodig de kosten ver boven de beschik
bare bedragen worden opgevoerd.
De meening der leden, dat bij 't projecteeren
van het gebouw zuidelijk van de rechte verbin
dingslijn SarphatistraatWeteringschans een
waardige oplossing mogelijk is, wordt door B.
en W. gedeeld. Inderdaad kan hiermede een
vrijere en dus rustiger ligging van het raadhuis
ten opzichte van zijn omgeving en het verkeer
worden verkregen. Bovendien biedt deze oplos
sing de grootste zekerheid voor de toekomst,
al., dat bij een belangrijke, thans nog niet voor
ziene, toeneming van het verkeer niet zeer groote
kosten zullen moeten worden gemaakt, om een
ordelijken toestand te kunnen handhaven.
Wanneer de raad het thans door hen gedane
voorstel aanvaardt, daarbij ook het advies vol
gende van die leden, welke aanbevelen, de voor
dracht aan te nemen, zullen B. en W. alles
wat in hun vermogen ligt doen om zoo spoedig
als mogelijk is tot de uitvoering van den raad
huisbouw te geraken.
Zooals bekend, stellen B. en W. den raad
voor aan de architectencombinaties Duintjer-
Kamter en Berghoef-Vegter, wier ontwerpen in
de prijsvraag werden bekroond, opdracht te ge
ven een definitief raadhuis-plan te ontwerpen.
Zij voegen hieraan nog het volgende toe.
Wanneer de Raad zich met hun voordracht
vereenigt, de beide architecten-combinaties een
definitief ontwerp hebben gemaakt en B. en
W. zich, wanneer die ontwerpen daartoe aan-
.eiding geven, opnieuw tot den Raad wenden
om een definitieve beslissing te verkrijgen, dan
staat naar hun meening ook op dat oogenblilc
de Raad nog volkomen vrij.
Ten aanzien van de opvatting, dat de prijs
vraag geen resultaat heeft opgeleverd, deelen
B. en W. de meening der Jury. dat, hoewel de
prijsvraag niet onmiddellijk het gewenschte
resultaat heeft opgeleverd, zij toch positieve
resultaten van groote waarde heeft voortge
bracht en een redelijke kans, het gewenschte
resultaat toch te bereiken.
B. en W. zijn het dan ook geheel oneens met
die leden, die als hun meehing uitspraken, dat
de Nederlandsche bouwmeesters niet in staat
zijn gebleken, een ontwerp te leveren voor een
Amsterdam waardig raadhuis en die de prijs
vraag een lijdensgeschiedenis noemden Naar de
meening van het college heeft de prijsvraag
het mogelijk gemaakt, in het bijzonder door de
uitgebreide en toegewijde medewerking van zeer
vele Nederlandsche architecten, dat het beste is
verkregen, wat de Nederlandsche bouwmeesters
konden bieden. Van een gebleken beschamende
onmacht dezer bouwmeesters is, naar het oordeel
van B. en W., geen sprake. Ook bij de niet-
bekroonde ontwerpen van de openbare prijs
vraag waren vele. die een hoog peil bereikten, zij
het ook, dat de Jury meende, haar verlangens
nog hooger te moeten stellen.
LONDEN, 25 Juli. (Reuter) De vliegtuigen
der Britsche luchtstrijdkrachten, die hebben
deelgenomen aan de vlucht boven Frankrijk,
zijn thans goed en wel in hun bases terugge
keerd. Er waren groepen bij, welke zonder tus-
schenlanaing naar Marseille, een afstand van
1400 mijl, en terug zijn gevlogen. Alle toestellen
zijn op den vastgestelden tijd teruggekeerd.
Aan het Dinsdagavond door de Britsche af-
deeling van de Alliance Francaise gegeven ban
ket ter herinnering aan den vliegtocht van
Blériot over het Kaaal, thans dertig jaren ge
leden, heeft de Fransche minister van Lucht
vaart, Guy la Chambre, hulde gebracht aan de
nagedachtenis van den beroemden Franschen
vlieger. Na zijn prestatie hadden de Fransche
en Engelsche vliegers nog slechts één hemel.
De minister zeide, volgens Havas, dat de om
vang van den gezamenlijken vliegtuigbouw in
Engeland en Frankrijk op het peil is van dien
der natie, welke het eerst de menschheid een
vernietigenden herbewapeningswedloop heeft
opgelegd. Indien nooddig zal dit tempo worden
verdubbeld, daar de industrieele mogelijkheid
der beide landen nog veel grooter is.
(Gedeeltelijk gecorrigeerd)
te doen voorlezen. Wel zal op een der Zondagen
na de beëindiging der bisschopsconferentie een
gemeenschappelijke verklaring vanaf den kan
sel in alle Duitsche kerken worden gepubliceerd
In tegenstelling met in het buitenland ver
spreide bericht als zouden mgr. Preising, bis
schop van Berlijn en mgr. van Galen, bisschop
van Miinster. zich dezer dagen in verband me
de a.s. bisschopsconferentie van Fulda naar
Rome begeven, vernemen wij, dat deze beide
kerkvorsten voorloopig geen bezoek aan de
Eeuwige Stad zullen brengen. Een dergelijke
beraadslaging van vertegenwoordigers van het
Duitsche Episcopaat in het Vaticaan. zou van
Duitsche zijde als een provocatie kunnen wor
den opgevat, hetgeen zeker niet opportuun kan
worden geacht in verband met de vredesactie
welke het Vaticaan reeds sedert enkele maan
den bezig is te ontplooien.
Naar het K.N.P. uit goede bron verneemt,
zal dit jaar de conferentie der Duitsche
bisschoppen aan den voet van het graf van
den H. Bonifacius in Fulda een aanvang
nemen op Maandag 21 Augustus. Voor de
eerste maal zullen dit jaar ook de Oostcn-
rijksche bisschoppen en de kerkvorsten uit
het Sudeteniand aan de voor dc Katholieke
Kerk in het Derde Rijk zoo belangrijke bij
eenkomst deelnemen.
Naast de 24 Duitsche bisschoppen zullen der
halve daarbij tegenwoordig zijn kardinaal dr.
Th. Innitzer van Weenen, de Prins-Aartsbis
schop dr. Sig. Waltz van Salzburg, alsmede de
bisschoppen mgr. dr. Gföllner van Linz, mgr.
dr. Hefter van Klagenfurt, mgr. dr. Pawlikowski
van Graz, mgr. dr. Memelauer van Sankt Pöl-
ten en mgr. dr. Weber van Leitmeritz in Su
deteniand. Verder zal ook een vertegenwoordi
ger van den Aartsbisschop van Praag, n.l. vi
caris-generaal mgr. Branitz, ter conferentie aan
wezig zijn, daar een gedeelte van Sudeteniand
tot genoemd aartsdiocees behoort.
Naar het K.N.P. van welingelichte zijde ver
neemt, zou het in de bedoeling liggen om dit
maal in tegenstelling met andere jaren geen
gezamenlijk herderlijk schrijven van den kansel]
Van een niet alledaagsche sensatie is Scotland
Yard opeens het middelpunt geworden. Inge
volge een kabelgram van den heer Edgar
Hoover, hoofd van de Amerikaansche speciale
recherche, bekend als de „G"-mannen, heeft de
inspecteur-generaal van Scotland Yard in
structies naar Amerika, geseind voor het instel
len van een onmiddellijk onderzoek inzake het
aldaar nadrukken van één van Scotland Yard's
laatste handboeken met de allernieuwste gege
vens over de wetenschap der politioneele vinger
afdrukken.
Dit boek is een der merkwaardigste in zijn
genre. Het werd samengesteld door ex-inspec-
teur H. Buttley, tot voor kort hoofd van de
vingerafdrukken-afdeeling op Scotland Yard,
maar nu verbonden aan de sectie der politieke
recherche van het Ministerie van Binnenland
sche Zaken, die in zijn werk werd bijgestaan
door inspecteur F. Cherrill, thans hoöfd van
voornoemd departement en door inspecteur
S. Birch. Elk dier drie autoriteiten heeft de
vruchten van jarenlange eigen studie en een
uitzonderlijke verzameling afdrukken voor het
handboek gebruikt. Niet alleen heeft het samen
stellen van dit boek drie jaren geduurd, maar
het bevat bovendien de nauwkeurige beschrij
ving van een geheel nieuw systeem tot het
verkrijgen van duimafdrukken, hetwelk door deze
specialisten werd uitgevonden. Het geheele boek
is geïllustreerd met duizenden vingerafdruk
ken van internationale misdadigers uit den
allerlaatsten tijd.
Van dit handboek werd maar een beperkt
aantal exemplaren gedrukt, ter verspreiding
onder de politie-specialisten in het buitenland
Als 'n voorzorgsmaatregel was op het hand
boek auteursrecht genomen, door het te laten
registreeren in Stationery Hall.
De Amerikaansche politie had bemerkt, dat
heele hoofdstukken uit het handboek zijn ge-
copieerd door een of anderen particulier in de
Vér. Staten, die dit plagiaat-materiaal in een
klein handboek heeft bijeengebundeld, om dat
te gebruiken, voor zijn specialen cursus-per-
brief, waarvoor hij leerlingen in alle staten van
Amerika en zelfs in Engeland, Frankrijk en
Japan heeft weten te krijgen. In een brief aan
deze studenten wordt hun medegedeeld dat zij,
na het verkrijgen van hun „graad", speciaal
in aanmerking zullen komen voor een betrek
king op de hoofdbureaux op Scotland Yard.
De inspecteur-generaal van de Londensche
politie heeft te kennen gegeven, den dader een
proces aan te zullen doen wegens schending
van het auteursrecht. Maar omdat een derge
lijke actie in Amerika heel wat moeilijkheden
zou opwerpen de Ver. Staten staan nog af
zijdig tegenover de Geneefsche Overeenkomst
worden intusschen óók andere stappen over
wogen, om aan deze grove letterdieverij paal en
perk te stellen.
ROME, 25 Juli. (Reuter) In Zijn antwoord op
de toespraak van den nieuwen Poolschen am
bassadeur bij het Vaticaan, Papee, die zijn ge
loofsbrieven heeft overhandigd, heeft de Hei
lige Vader gezegd, dat hoe meer de moeilijke
strijd om het bestaan en het bereiken van eigen
verlangens der Individuen en gemeenschappen
noopt de toevlucht te nemen tot physieke
kracht, en daaraan een onverdiend overwicht
te geven boven net heilige rechtsbegrip, des te
meer zijn voor het huidige geslacht de opvoe
dende wijsheid en de moederliefde der Kerk
26
„Zuid-Amerika,"' dacht Anthony, „is ge
woonweg niets, vergeleken bij dit."
Hij had zijn plan-de-campagne al gemaakt.
Hij ging de waarheid vertellen de waarheid
met één kleine verandering en minus één
ernstig feit.
„Het verhaal begint een drie weken geleden
in Boelawayo," begon Anthony. „Mr. Lomax
weet natuurlijk wel, waar Boelawayo ligt, een
vooruitgeschoven post van het Britsche' konink
rijk, niet waar? Wel bekend, maar niet bepaald
bemind. Nu dan, ik zat in Boelawayo met een
vriend van me, een zekeren Jimmy McGrath,
te praten
Hij zei den naam langzaam en duidelijk zon
der één oog van George Lomax af te laten.
Bij het hooren van den naam sprong Lomax
meer dan een decimeter uit zijn stoel op en
onderdrukte met moeite een uitroep van ver
bazing.
„Het resultaat van dit praten was, dat ik me
een week daarna naar Engeland inscheepte om
een soort van boodschap voor Mr. McGrath te
doen. En daar er op zijn naam passage was ee-
Eiken morgen, als ik naar 't station ging, liep
ik hem voorbij. Van gezicht kende ik hem al een
paar jaren; ook wist ik dat hij Krol heette. Hij
had geen ongunstig voorkomen. Maar ik beweer
altijd, dat je niet op 't uiterlijk van iemand
aan kunt. Hij deed niets meer. Ik moest dag
in dag uit, 's morgens naar 't station loopen,
om den trein te halen en m'n brood te ver
dienen. Hij behoefde alleen z'n hc^id of kat uit
te laten. Ofschoon hij bij me in de buurt woon
de, heb ik nooit precies geweten waar.
Heb ik al gezegd, dat ik 't land heb aan men-
schen, die 't altijd en eeuwig over hun tuin
hebben? Niet? Nu, dan zeg ik 't nu. Die men-
schen, die voortdurend praten over uitdunnen
op 12 centimeter afstand, over mest, over te
véél, te weinig regen, over koude en warme kas
sen en al dien onzin!
lederen morgen, als ik dien Krol passeerde,
vroeg ik me af, wat hij vroeger gedaan had.
Tooneelspeler? Verzekeringsagent? Op een och
tend, toen ik nog al laat was, moest ik in plaats
van te loopen, naar 't station hollen. Toen ik
een hoek omsloeg, struikelde ik over den riem
van Krols hond. Ik lag, m'n tasch vloog open,
m'n hoed rolde weg en ik zat vol modder.
Krol raapte eerst mij op, daarna m'n tasch
en m'n hoed en deed z'n best de modder van
me af te krabben. Zoo maakten we nader ken
nis. En toen ik zoo goed en kwaad als 't ging,
schoon was, hoorde ik m'n trein wegpuffen.
„Ik ga niet mee," zei ik spijtig.
„Ja, u hebt pech," constateerde hij.
Zoo raakten we aan den praat.
„Wilt u wel gelooven, dat ik jaloersch kan
worden op menschen als u, die dagelijks naar
de stad moeten," zei Krol. „Dat lijkt me een
aangenaam, afwisselend leven. Toen ik nog jong
was, erfde ik al een burgerinkomen. Ik heb 't
genoegen van it zakenleven nooit gekend."
„Maar de ellende dan ook niet," opperde ik.
„Dat is zoo," gaf Krol toe. „En ik heb een
grooten troost. Mijn tuin."
Ik verschoot van kleur, want ik voelde wat
komen zou. En 't kwam.
„Ik heb een heel aardigen tuin," hernam
Krol, „en 'k heb mettertijd verstand gekregen
van 't tuinieren. Ze zeggen, dat er hier uit dien
zandgrond niets te halen is. Onzin."
„Hoe kon ik dat geklets in de kiem smoren?
Ik kende 't soort, 't Was onverbeterlijk. Maar
ik wilde 't toch probeeren.
„Ik ben aan m'n been gewond, geloof ik, zoo
even bij dien val. Op de plek waar vroeger al
eens gesneden is."
„O ja?" zei Krol. „Ik zeg altijd, 't ligt er maar
aan, hoe je zandgrond aanpakt."
„Verschrikkelijk," dacht ik. „Hij denkt alleen
maar aan z'n tuin. Zoo zijn ze allemaal."
„Meermalen gesneden zelfs," begon ik weer.
„Den eersten keer was 't niet zoo erg. Maar toen
t tegen de zeven keer begon te loopen..
„Neem nu bijv. doperwtjes, die willen niet P
zand, zeggen ze. Maar als u ziet wat i k bere
„Ja, ik weet nog precies dat de chir"r®
zei...." snerpte ik, maar kwam niet verö^.'
Krol viel me in de rede met rabarber. Ik
te praten over m'n derde operatie., hij hins
me een aardappelentafereel op. Ik vroeg o
dacht dat ze m'n been zouden afzetten. Hij ste
de daar tegenover dat hij in één seizoen twe
maal komkommers had geplukt. Ik sneed n*
vierde operatie aan, maar hij antwoordde,
hij een prima middel kende om luis weg
krij gen
Toen gaf ik t op. We scheidden. Maarhoe
ik er aan toe was, kan ik niet beschrijven^
lederen morgen met dien kwibus voortaan
moeten praten in den trant van: „Mooi wee
voor de slaboon-
tjes, hè? Heer- j"
lijk, dat re- l Waarom ZC
gentje vannacht.
zien." En dat
iederen morgen?
Neen, dat zou niet gebeuren.
Toen ik thuis kwam, zei ik dan ook tege:n
vrouw: „Weet je wat we gaan doen? We i
ken er tusschen uit. We gaan in de Vechtstrek
wonen."
„Waarom?" vroeg m'n vrouw.
ïk vertelde haar van Krol.
„Ik wil niet eiken dag boontjes en sla rw»
m'n hoofd gegooid krijgen, als ik naar 't stati i
ga. Die tuinierende renteniers zijn compleet gt
We gaan verhuizen, anders wordt t mijn d°o
We verhuisden dus en ik zag Krol niet me
Nu hebben we een aardig huisje in Breukeie
't Komt me wel wat duurder, maar ik ben
tenminste van dien tuinierenden Krol af. 't is
al vier jaar geleden, dat ik voor hem de viucn
nam.
Dezer dagen kwam ik Dorgers tegen, die n
mij in Laren gewoond had en er nog woont-
„Hoe is 't in Laren?" vroeg ik. „Zie je K1
nog wel eens?"
„Krol?" verwonderde zich Dorgers, „wel neew
die is verhuisd. Al jaren."
„Verhpisd, zeg je, en al jaren?"
„Vier jaar al," zei Dorgers.
„Vier jaar!" echode ik.
„Ja," zei Dorgers. „Hij vertelde me altijd a®*
hij op een vervelenden kerel was gestooien
z'n naam heb ik niet gehoord die ouophou*
delijk tegen hem over z'n operatie aan z'n bee
zanikte. Dat kon Krol niet uithouden. Daarom
nam hij de beenen en verhuisde naar Loo
drecht. Ik kan 't me heel góed indenken. J«
zeker ook."
Sedert dien dag waren Flip en Wip onaf
scheidelijke vrienden. Van vroeg tot laat zwier
ven ze samen door de bosschen. Waar ze maar
konden, hielpen ze elkaar, en altijd kon men
die twee samen vinden.
nomen, besloot ik ook onder dien naam te rei
zen. Ik weet niet, onder welke categorie overtre
dingen het reizen onder een valschen naam
thuis hoort, maar als 't erg is, zal Mr. Battle
't me wel vertellen en me voor zooveel maan
den opbergen."
„Het verhaal alstublieft, meneer," drong
Battle aan.
„Toen ik te Londen aankwam, ben ik, linea'
recta, naar het Blitz Hotel gegaan, 't Doel van
mijn verblijf te Londen was de zending, waar
over ik het zoo straks al gehad heb, 't afleveren
van een manuscript aan een uitgeversfirma.
Maar ik was er nog geen uur of ik kreeg al be
zoek, twee deputaties van vertegenwoordigers
van twee politieke richtingen. De een pro
beerde zijn doel op geoorloofde, de andere op
niet bepaald geoorloofde manier te bereiken-
Nummer een heb ik afgepoeierd, met nummer
twee heb ik afgerekend. Maar daarmee waren
de moeilijkheden niet afgeloopen. Dienzelfden
nacht werd er in mijn kamer ingebroken
een van de kellners van het hotel was de
schuldige.
„De politie is daarvan niet in kennis ge
steld, is 't wel?" vroeg Battle.
„Nee, er was niets van waarde weggenomen,
weet u. Maar de gérant van het hotel weet er
wél van en die kan mijn verhaal bevestigen
en u ook vertellen, dat de kellner in kwestie
dienzelfden nacht van het tooneel verdwenen
is. Den volgenden dag belde de uitgever me op
en stelde me voor, een van zijn menschen
het manuscript te laten halen. Ik ging accoord;
dat gebeurde den dag daarop en sindsdien heb
Wip werd een graag geziene gast bij de ka
bouters en altijd was hij welkom. Wanneer hij
met zijn scherpe nagels aan de deur krabte,
werd hem- dadelijk door een kabouter openge
daan, die hem met 'n sierlijken zwaai van zijn
puntmuts begroette.
ik niets meer gehoord, dus ik denk, dat alles in
orde is. En nu kreeg ik gisteren, als Jimmy
McGrath, een brief van Mr. Lomax hier...."
Anthony wachtte even. De geschiedenis, die
eerst nogal précair geweest was, begon nu
amusant te worden. Lomax schoof onrustig op
zijn stoel heen en weer.
„Ah.... nu herinner ik 't me!" mompelde
hij. „Met zoo'n groote correspondentie ook! En
een andere naam, nietwaar? Hoe kon ik het
weten! Maar dat wil ik toch even zeggen,"
ging hij met verheffing van stem voort, „dat
ik dit, dit zich uitgeven van een ander, buiten
gewoon ongepast vind. Ik twijfel er dan ook geen
oogenblik aan, of u heeft zich schuldig gemaakt
aan een ernstig vergrijp, dat zeker niet onge
straft zal blijven."
„In dien brief," ging Anthony, zonder een
spier van zijn gezicht te vertrekken, voort,
„deed Mr. Lomax me verscheidene voorstellen
betreffende genoemd manuscript. En hij ein
digde met mü uit naam van Lord Caterham
voor 't week-end hier uit te noodigen."
„Met het meeste genoegen, met het meeste
genoegen," viel Lord Caterham hem joviaal in
de rede. „Buitengewoon aangenaam u hier in
ons midden te zien. Beter laat dan nooit, niet?"
Lomax keek hem met gefronste wenkbrauwen
veelbeteekenend aan.
Hoofdinspecteur Battle zat Anthony strak
aan te staren.
„Wilt u daarmee uw aanwezigheid gisteravond
hier verklaren, meneer?" vroeg hij.
„Waarempel niet," zei Anthony verontwaar
digd. „Als ik ergens behoorlijk uitgenoodigd
Ook met de vogels in het bosch werden Wip
en Flip goed bevriend. In het begin wilde het
tusschen de vogels en den eekhoorn niet erg
vlotten, daar deze vroeger wel eens eieren uit
hun nest roofde. Maar Flip had hem dit afge
leerd.
word, klim ik niet 's avonds laat over den tuin
muur, sluip het park door en probeer of ik ook
door een van de openslaande deuren naar bin
nen kan komen. Nee, dan laat ik me tot voor
de deur rijden, bel netjes aan en veeg mijn
voeten.... Maar ter zake. Ik schreef Mr.
Lomax terug, dat het manuscript al in handen
van den uitgever was en dat ik daarom voor
z'n vriendelijke uitnoodiging moest bedanken.
Maar toen die brief verstuurd was herinnerde
ik me iets iets dat me, merkwaardig ge
noeg, bij het schrijven van den brief ontschoten
was."
Hij zweeg even: nu was het oogenblik
waarop hij zich op gevaarlijk terrein begeven
moest, daar!
„Ik heb u nog niet verteld, dat ik, toen ik
met den kellner Giuseppe aan het worstelen
was, op dat oogenblik een stuk papier in mijn
hand hield, een klein stukje papier van een
groot stuk afgescheurd, met een paar woorden
er op.... Toen, in dien bewusten nacht, zei
den ze me niets, maar na het ontvangen van
den brief van Mr. Lomax kwamen ze me weer
in de gedachten, omdat in dien brief ook over
De Schoorsteenen gesproken werd. Ik haalde
het stuk uit mijn portefeuille en herlas de
woorden, die er on stonden. Ik had 't bij het
rechte eind. Hier heeft u 't bewuste papier,
heeren, dan kunt u voor u zelf zien. De woor
den zijn: De Zeven Schoorsteenen 11.45, Don
derdag."
Battle bekeek het stukje papier nauwkeurig.
,,'t Was natuurlijk heel goed mogelijk, dat de
woorden: De Zeven Schoorsteenen op het
LONDEN, 26 Juli De diplomatieke cor
respondent van de Daily Telegraph meent
te weten, dat de Britsche regeering thans
bereid is, aan Moskou te verzoeken om
stafbesprekingen tusschen de beide landen
te openen zonder te wachten tot de bijzon
derheden van het ontworpen driezijdige
anti-agressiepact zijn uitgewerkt. Waar
schijnlijk zullen In een zeer nabije toekomst
stafofficieren van leger, vloot en lucht
macht naar Moskou worden gezonden.
Volgens den diplomatieken medewerker van
de Times zal Seeds nieuwe instructies ontvan
gen. De geheele kwestie zal dan uit een anderen
gezichtshoek worden bezien. Het voorgestelde
pact zou uit twee deelen bestaan, een politiek
en een militair, tezamen vormend hetgeen de
Russen een „organisch politiek-militair geheel"
noemen. Tot dusver is de nadruk bij de onder
handelingen uitsluitend gelegd op het politieke
deel, in welk opzicht op de meeste punten
overeenstemming is bereikt. Daar sommige
punten echter nog regeling behoeven, is men
op de gedachte gekomen, spoedig met de mili
taire besprekingen te beginnen, opdat beide
deelen terzelfdertijd van kracht worden, het
geen van den aanvang af de wensch der Sovjets
is geweest.
Waarschijnlijk voorzien de jongste Britsche
instructies, die gisteren verzonden zijn, in dit
punt. Als men op dezelfde wijze te werk gaat
,als bij de besprekingen met Polen en Turkije,
zou een sterke Britsche missie naar Moskou
gaan, doch tot dusver is hieromtrent nog geen
officieele mededeeling gedaan.
Volgens het Fransche blad Petit Parisien ver
wacht men, dat als alles goed blijft gaan bin
nen een tiental dagen te Moskou de besprekin
gen tusschen de generale staven kunnen worden
geopend. Van Fransche zijde zou generaal Dou-
menc, de commandant van het legerkorps te
Rijssel en weldra lid van den oppersten oorlogs
raad, met het voeren van de technische onder
handelingen worden belast. De naam van den
Engelschen generaal, die terzelfdertijd naar de
Russische hoofdstad zou worden gezonden, is
nog niet bekend.
Voor het persoonlijk damkampioenschap
den nog de volgende partijen beëindigd:
le klasse: J. v. d. ZwanA. Masteling
G. BroekmanJ. v. d. Zwan
J. SchilderJ. Draijer
G. WoesJ. Weijers
G. DoesJ. Weijers
J. WullemsJ. Stevens
Tweede klasse: N. ZomerW. Wullems
J. v. d. VorstP. Camphuysen
W. TeeuwenA. v. Kol
P. v. d. VorstL. Booms
wef"
2—0
0-2
2-0
2—0
2-0
2-0
2-0
2-0
1-1
2-0
Dinsdagavond werden de groepswedstrijd^11
voortgezet met de hiernavolgende resultaten:
Dammen
Groep A: J. WarmerdamJ. v. d. Zwan
J. DraijerL. v. d. Voort
Groep B: W. Teeuwen—G. Does
J. WeijersR. Nieuwenhuys
Groep C: N. ZomerJ. Wullems
v. KolN. Zomer
J. WullemsT. Broekman
J. v. d. VorstWitteman
Groep D: B. WillemseP. Stokman
W. WullemsDiependaal
Shaken
Groep A: F. Boting—J. Olijerhoek
W. HerbstD. Rump
Groep B: J. Verbeek—H. Rump n
Groep C: A. de JongH. v. d. Weiden 1
B. StevensP. v. d. Voort
2—0
1-1
0-2
2—0
2—0
2-°
2—0
aiëei>rl
2-0
afget,r'
1-0
1"?
O"*
Wij vestigen de aandacht van onze lezers
de advertentie, voorkomende in dit blad. aa^
gaande den goedkoopen trein op Woensdag
Augustus.
3
OP ELKE BUS EEN BON VOOR GESCHENK^
papiertje niets met het huis van dien naam te
maken hadden. Maar 't kon ook zijn van wel.
En Giuseppe was in elk geval iemand met lange
vingers. Dus besloot ik, op den avond van den
dag, op het papiertje vermeld, hier naar toe te
tuffen, te kijken, of alles in orde was, ergens
in de buurt te gaan slapen en Lord Caterham
den volgenden morgen op te bellen om hem
te waarschuwen voor de langvingerige nachte
lijke bezoekers."
„Zeker, zeker," zei Lord Caterham aanmoe
digend. „Zeker, zeker...."
„Ik kwam nogal laat, 'n foutieve tijdbereke-
ning gemaakt wat den duur van den rit hier
heen aanging en dus zette ik den auto dadelijk,
toen ik een geschikte plek zag, stop, klom over
den muur en liep dwars door het park op het
huis af. Toen ik op het terras kwam waren
alle ramen donker; stil en vredig lag het huis
in zijn uitgestrekten, schemerigen tuin. Ik
wilde me juist omkeeren om weg te gaan, toen
ik opeens een schot hoorde. Het leek mij toe,
dat 't uit het huis kwam en daarom liep ik het
terras dwars over en probeerde, één voor één,
de deuren. Maar ze waren allemaal solide ge
sloten en uit de kamers er achter kwam geen
enkel geluid. Ik bleef nog een poos staan luis
teren, maar alles bleef stil en toen dacht ik, dat
ik me wel vergist kon hebbendat het schot
wel van den een of anderen strooper afkomstig
zou zijneen doodgewone gevolgtrekking,
als u 't mij vraagtde omstandigheden in
aanmerking genomen."
„'n Zeer gewone gevolgtrekking," stemde
hoofdrechercheHT Battle met een stalen
toe.
„Ik reed, zooals ik me voorgenomen
naar de uitspanning terug, vroeg daar
kameren hoorde vanmorgen wat hier
beurd was. Ik begreep onmiddellijk, dat lKonl»
de verdachten zou behooren gezien de
standigheden kon het niet anders eö
besloot ik, dadelijk hier naar toe te op
en het verhaal te doen, misschien dat
die manier de handboeien ontliepu\e
Kolonel Melrose keek hoofdrech^rcheur
van terzijde aan.
„Het verhaal is wel geloofwaardig,
mij," zei hij. mjji»
„Ja," zei Battle, „vanmorgen houd i*.
handboeien nog maar in m'n zak."
„Nog wat te vragen, Battle?" «itg®*
„Ja, op één punt zou ik graag wat vQOr
■pider inlichtingen hebben. Wat was
breidér inlichtingen hebben. Wat was
een manuscript
Bij die vraag keek hij Lomax aan. .ytcl*,
„De mémoires van wijlen graaf StyiP be-
gaf Lomax gemelijk ten antwoord.
„Ik hoef niet meer te weten," zei Battle-
begrijp 't volkomen!"
Hij keerde zich weer tot Anthony. jjP
„Weet u wie hier doodgeschoten
Cade?" ,rf da'
„In De Vroolijke Vrouwtjes werd verw»">
het een zekere graaf Stanislaus was
,lg
naam, die er veel op lijkt."
(Wordt verve
tf
