75 jaar Roode Kruis
d:
Sensatie in de vijfde ronde
te Bournemouth
THANS VERSCHENEN PATER 0TTEN I
Na den droevigen
brand te Eist
til
800
voor slechts f3.90
UNIEKE INSTELLING
Sport en spel
HOE LANDAU VAN
FLOHR WON
zweefvlieger
APOLOGETISCHE ENCYCLOPAEDIE
VOOR IEDEREEN g
f7.80
ZONDAG 20 AUGUSTUS 193S
Drie-en-zestig landen eerbiedigen
de neutraliteit van de witte vlag
gen met het roode kruis
Wat Nederland reeds
deed
Comité International
Het Nederlandsche
Roode Kruis
JHR. H. A. VAN KARNEBEEK
65 JAAR
MOLEN „DE SANDHAES" TE
SANTPOORT HERSTELD
De kinderen sliepen pas twee
nachten in de achterkamer
Deuren waren dichtgespijkerd
ATHLETIEK
Wereldrecord
4x800 M. estafette
Ook thans weer in bezit van
Amerikaansche ploeg
ZWEMMEN
De 800 M. borstcrawl
voor Teuna Burggraaff
Prestatie van mej. I. Meinders
verbeterd
SCHAKEN
Dr. Euwe ontsnapte maar nauwe
lijks aan een nederlaag
tegen Kitto
De gids weet het wel
HET BOEK HET VERLOSSENDE
ANTWOORD
Steun aan IJsselmeer-
visschers
Toeslag op het bedrijfsinkomen
WEEFINDUSTRIE IN DE
BATAKLANDEN
Doodelijke aanrijding
te Oostzaan
57-jarige onderwijzer gedood
OP KWELLENDE VRAGEN VAN
druks
MOTORSPORT
GROOTE PRIJS VAN ULSTER
TWEEDE NEDERLANDSCHE
ZWEEFVLIEGSTER
Mej. A. Mastenbroek houdster
van het C-brevet
MOTORBOOT SPOtf
OFFICIEEL WERELDRECORD
VAN CAMPBELL
Dinsdag 22 Augustus zal het 75 jaar ge
leden zijn, dat de wereldorganisatie „Het
Roode Kruis" in het leven werd geroepen.
Werd de eerste conventie door 16 staten on
derteekend, thans zijn er 63 landen by aan
gesloten, 63 landen erkennen thans in oor-
logstyd de onschendbaarheid der afdeelingen,
die zyn geteekend met het roode kruis in het
witte veld.
Het Roode Kruis dankt zijn ontstaan aan den
Zwitser Henri Durant, die in 1828 te Genève
werd geboren. Hij was een zoon van gegoede
familie, een geboren financier, die vele reizen
maakte voor de firma, waarin hij was opgeno
men. Een toeval bracht dezen man in nauw
contact met de ernstige ongelukken, die den-ge
wonden van den slag bij Solferino waren over
komen. Meer dan 40.000 slachtoffers vielen in
dezen geweldigen strijd, waarin 300.000 mannen
waren betrokken, Pranschen, Italianen en Oos-
tenrykers.
Door het verschenen van zijn geschrift „Sou
venir de Solferino", waarin hij denkbeelden om
trent hulpverleening ontwikkelde, werd de stoot
tot de oprichting van het Roode Kruis gegeven.
In 1863 kwam in Genève een commissie bijeen
van 5 leden, ter bestudeering van Durant's denk
beelden. De commissie werkte een ontwerp inter
nationale overeenkomst uit, bestaande uit 10
artikelen. De conventie kwam op 22 Aug. 1864
tot stand. Thans zyn, zooals gezegd, bij de we
reldorganisatie van Het Roode Kruis meer dan
zestig landen aangesloten.
De Vereeniging Het Nederlandsche Roode
Kruis werd, ingesteld bij Kon. Besluit van 19 Juli
1867, door het persoonlijk initiatief van wijlen
Koning Willem III opgericht en is dus aanmer
kelijk jonger dan de internationale organisatie.
Het groote doel van het Roode Kruis is om
schreven in art. 3 van de statuten: „Geboren te
midden van oorlogsleed, gedreven ddor naasten
liefde, stelt het Roode Kruis zich ten doel, zoo
wel in tyd van vrede als in tyd van oorlog de
menschheid te dienen door hulp te verleenen aan
zieken, gewonden, zwakken en hulpbehoevenden
en door mede te werken aan alle maatregelen,
waardoor menschelijk leed kan worden voor
komen en verzacht."
De groote overwinning op het menschelyke
leed, dat uit den oorlog voortvloeit, komt op
rekening van het Roode Kruis. Immers, in de
conventie van Genève werd uitdrukkelijk be
dongen, dat de ambulances, ziekentransporten
enz., in den oorlog door alle staten als onzijdig
worden beschouwd. Aan het verplegend perso
neel wordt tijdens de krijgsverrichtingen gele
genheid gegeven zyn taak voort te zetten op
vijandig terrein ofwel zich terug te trekken.
Het Roode Kruis is in ieder land afzonderlijk
georganiseerd: iedere regeering erkent deze ver
eeniging als de helpster van den militairen ge
neeskundigen dienst. In totaal omvatten alle
vereenigingen te zamen 30 millioen leden.
Het eerst hebben de Roode Kruis-organisaties
hun internationale samenwerking gevonden in
het Comité International. Dit comité zetelt te
Genève en bestaat uit enkel Zwitsersche staats
burgers. Het comité vult zichzelf aan tot maxi
maal 25 leden; thans telt het er 21. Het bezit
tegenover de verschillende nationale vereenigin
gen slechts moreel gezag.
Oorlogvoerenden kunnen de tusschenkomst
van dit comité inroepen, zonder hun rechten in
de waagschaal te stellen, ze kunnen zijn raad
gevingen aanvaarden en zijn verzoeken inwil
ligen, omdat het niemand vertegenwoordigt. In
vredestyd zet het comité zijn werk voort tot
leniging van die rampen, welke geacht worden
uit een oorlog voort te vloeien. Zoo heeft de
Conventie van Genève van 1929 aan het Comité
International de zorg toevertrouwd van krijgs
gevangenen; door zijn bemiddeling zyn in 1919
meer dan 650.000 krijgsgevangenen, die in de
vijandelijke landen waren achtergebleven, m
staat gesteld te repatrieeren.
Hoewel het Comité International de alge-
meene voorbereidingen treft om de werk
zaamheden van het Roode Kruis in oorlogstijd
te verzekeren, blijft vanzelfsprekend de practi-
sche uitvoering daarvan in handen van de na
tionale Roode-Kruis-vereenigingen.
In 1919 sloten zich op initiatief van Hary
Davison, den voorzitter van het Amerikaan-
sche Roode Kruis, de vertegenwoordigers der
Roode Kruisvereenigingen der geallieerden aan
tot de Ligue des Sociétés de la Croix-Rouge.
De Ligue is uitgegroeid tot een machtig li
chaam, waarbij eveneens alle vereenigingen zijn
aangesloten. De taak haar toebedeeld komt
neer op de hulpverleening in vredestyd.
Een beslissende stem over de interne orga
nisaties en over voorschriften heeft de alge-
meene vergadering, welke om de twee jaar in
eenig land ter wereld wordt gehouden.
Ter voorbereiding van de te behandelen pun
ten bestaat er een commission permanente,
waarvan 4 leden deel uitmaken.
Tenslotte nog iets over het Nederlandsche
Roode Kruis, waarvan zooals bekend H. K. H.
Prinses Juliana voorzitster is.
Liefdadigheid kent geen grenzen of natio
naliteiten. Het Ned. Roode Kruis kent alleen
menschen in nood, menschen die lijden, men-
schen die hulp noodig hebben. Of dit nu Japan
ners zijn, die door een cycloon getroffen wor
den, of Ethiopiërs die door den krijg geveld
worden, of hongerende kinderen in de groote
steden van Duitschland, Oostenrijk, Hongarije
tn de eerste naoorlogsjaren, of gansch een ver
hongerend volk in Rusland Een paar
cijfers?
In het eerste dertigjarig tijdperk 1867—1897
werd totaal ruim 812.000 uitgegeven, waar
van voor zieken en gewonden in oorlogstijd
t 617.000. Voor de hulp in den oorlog van 1879-
1871 werd bijna 350.000 bijeengebracht, waar-
tan ƒ225.000 werd verbruikt. De oorlog in Z.
Afrika kostte voor een drietal ambulances
ƒ175.000. De onkosten der uitgezonden hulp ge
durende den eersten Balkan-oorlog beliepen
ruim 172.000. En zoo kan men voortgaan.
In 1919 en 1920 werden talrijke treinen met
levensmiddelen en kleeding naar Oostenrijk en
Hongarije gezonden; geheel Nederland werkte
mede om den inhoud van deze treinen bijeen
te brengen. De waarde van de laatst vertrok
ken zes treinen werd op rond een millioen gul
den getaxeerd. De waarde der treinen wissel
de, al naar mate van de grootte, van 100.000
tot 300.000. In denzelfden geest werd hu'p
verleend aan Duitschland in de jaren 1920 en
1923/24. De hongerenden in Rusland werden
geholpen in 1922, dank zij de offervaardigheid
van het Nederlandsche volk met levensmidde
len, waarvan de lading een waarde van 614.000
vertegenwoordigde.
Morgen viert de commissaris der Koningin in
cle provincie Zuid-Holland, jhr. mr. dr. H. A.
van Karnebeek, zijn 65sten verjaardag.
Jhr. van Karnebeek, die te Den Haag gebo
ren werd, studeerde aan het Haagsche gymna
sium en aan de Utrechtsche universiteit.
In 1900 promoveerde de jubilaris tot doctor
in de rechtswetenschappen op de dissertatie.'
De Costa-Rica Parket-Arbitrage.
In cje jaren 19021911 doorliep hij de rangen
van adjunct-commies tot referendaris aan het
Departement van Koloniën. Daarna was jhr
van Karnebeek gedurende zeven jaar burge
meester van de residentie.
Van 19181927 was hij minister van Buiten-
landsche Zaken. In 1927 volgde zijn benoeming
tot minister van staat. Thans is de jubilaiis
reeds elf jaar commissaris der Koningin in
Zuid-Holland. Sedert 1910 is hij kamerheer van
H.M. de Koningin in b.d.
In 1922 was hij voorzitter van de vergadering
van den Volkenbond. In dienst van den Volken
bond heeft jhr. van Karnebeek verdienstelijk
werk gedaan en heeft zitting gehad' in verschil
lende verzoeningscommissies.
Voorts is hij voorzitter geweest van het Ge
nootschap NederlandEngeland.
De jubilaris is drager van het Grootkruis ir.
de huisorde van Oranje en commandeur in de
orde van den Nederlandschen Leeuw.
Byne twee jaar is jhr. v. Karnebeek voorzitter
van het Nederlandsch Zuid-Amerikaansch in
stituut.
dus bericht ons de Vereeniging „Santpoorts
bloei", zoodat de molen weer in zijn vroegere
stoere schoonheid te bewonderen valt.
Dank zij den moreelen en financieelen steun
van velen, kon de actie der Vereeniging tot een
goed einde worden gebracht, waardoor „De
Sandhaes" weer voor een groot aantal jaren
een sieraad zal blijven voor Santpoort en wijde
omgeving.
De restauratiewerkzaamheden aan clen molen
„De Sandhaes" te Santpoort zyn beëindigd, al-
De droevige brand in het dubbele woonhuis
aan den Rijksweg te Eist is Zaterdag den ge-
heelen dag het onderwerp der gesprekken ge
weest. De dood van de twee kinderen Joosten,
anderhalf en twee-en half jaar oud, wordt zeer
betreurd en het medeleven met de ouders,
de moeder verwacht binnenkort een baby
is hartelijk. Dat men de twee kinderen niet
heeft kunnen redden alvorens zij den verstik
kingsdood vonden is zeker niet te wijten aan
het moedige optreden van enkele brandweer
lieden. politiemannen en burgers> die zich eeni-
ge malen met groot gevaar voor eigen leven in
het brandende huis begaven.
De slaapkamer van de kinderen is nagenoeg
niet door het vuur aangetast; zelfs het bedde-
goed was niet geschroeid, doch het ontzettend
brandbare materiaal als rijwielonderdeeler.,
radiotoestellen, een groote voorraad mica en
alle mogelijk ander materiaal dat in een rij
wielzaak annex reparatie-inrichting thuis hoort,
ontwikkelde gassen, waarin het zelfs met een
gasmasker niet meer was uit te houden.
Hierbij moet men bedenken, dat de brand
weerlieden niet ieder hun eigen gasmasker op
hadden, doch in de haast er een uit den voor
raad hadden genomen, zoodat eenige maskers
niet geheel en al afsloten en de dragers er van
het zelf hard te verantwoorden kregen. Dit
is echter geen oorzaak geweest, dat er teveel
tijd verloren is gegaan om de kinderen te
redden
De overspannen vader men kan zich zijn
toestand indenken heeft echter bij herhaling
en met nadruk den voorkant als de slaapplaats
der kinderen aangewezen.
Inderdaad hadden de kinderen ook steeds
aan den voorkant geslapen, doch hunne
bedjes waren juist eenige dagen geleden
naar een kamer aan den achterkant ver
plaatst.
Het is begrijpelijk, dat de vader op het oogen -
blik dat de brand woedde niet aan deze ver
andering heeft gedacht. Hy was er zoo zeker
van, dat de kinderen aan den voorkant la
gen, dat hij iedere poging van de brandweer
lieden, die aan den achterkant het huis wilden
binnendringen, belette, wilde verhinderen door
aan de ladder te rukken. Hij beklaagde zich
zelfs bij de politie, toen men dan eindelijk toch
na eenige malen zonder resultaat en met
groot gevaar voor eigen leven aan den voor
kant te zijn binnengedrongen aan den achter
kant de woning binnendrong en in de eerste
de beste kamer de kinderen aantrof. Het was
brandmeester Span die de vreeselijke ontdek
king deed. Een der kinderen lag in een hoek
van het bed, terwijl het andere uit angst onder
het bed was gekropen.
Onmiddellijk werden zy naar buiten gedra
gen, waarna eenige uren lang kunstmatige
ademhaling werd toegepast, helaas zonder re
sultaat.
Brandmeester Span, met wien we gistermid
dag een gesprek hadden, verklaarde ons, dat
de kinderen stellig gered hadden kunnen wor
den, wanneer niet zooveel tijd verloren was
gegaan met net zoeken aan den voorkant van
de woning, die geheel is uitgebrand, behalve
een gedeelte aan de achterzijde, waarin de
slaapkamer van de kinderen was gelegen.
Daar het huis door drie gezinnen werd be
woond, waren vanzelfsprekend verschillende
deuren afgesloten. Deze dichtgespijkerde deuren
waren een ontzettende handicap voor de moe
dige redders. Wanneer dit niet het geval was
geweest, zou het hun niet moeilijk zyn gevallen,
naar de achterzijde door te dringen. Een der
brandweerlieden stiet zelfs op een deur, waar
aan een kruk ontbrak. De minuten hebben hier
een fatale rol gespeeld
De reeds vrij groote ouderdom van de wo
ning, die in weinige oogenblikken tijds brandde
als een fakkel, is voorts een omstandigheid ge
weest, waardoor het werk der redders ten zeer
ste werd bemoeilijkt.
Den geheelen dag groepten menschen voor
het uitgebrande perceel samen en bespraken
het droevig gebeuren.
e optimist-is een beter hervormer
I dan de pessimist.
De Amerikaansche estafetteploeg, welke Za
terdagmiddag in het kader der internationale
athletiekwedstrijden in het Bouinstadion te
Parijs op de 4x800 meter uitkwam, verbeterde
het wereldrecord door dezen afstaypi af te leg
gen in 7 min. 35.2 sec.
De ploeg bestond uit Schwarzkopf, Cochran,
Rideout en Beetham.
Het oude wereldrecord stond op naam van
Amerika met een tijd van 7 min. 35.8 sec., ge
vestigd op 15 Augustus 1936 te Londen. De
ploeg bestond toen uit Hornbostel, Young, Wil
liamson en Woodruff.
In de zweminrichting van Westzaan is de
16-jarige Teuna Burggraaff, lid van de Am-
sterdamsche Zwemvereeniging Inter Nos, er in
geslaagd het, Nederlandsch record op de 800
Meter borstcrawl te verbeteren door dezen af
stand af te leggen in den tijd van 12 min. 28.2
sec. Het oude record stond op naam van mej.
I. Meinders (Manggarai) met een tijd van 12
min. 47.9 sec., gevestigd op 30 October 1937 te
Batavia.
Na Tine Wagner heeft ons land geen zwemster
meer gehad, die haar krachten ging beproeven
op afstanden, welke boven de 400 lagen. En hoe
lang is de 400 Meter eigenlijk niet verwaarloosd?
De Nederlandsche records op lange afstanden
liggen ver boven de wereldrecords, welke, naar
men weet, alle op naam staan van Ragnhild
Hveger. Een begin moet er zijn en daarom is
het moedig geweest van Teuna Burggraaff een
eersten stap in de richting, welke ons uit een
vrijwel hopeloozen achterstand naar boven moet
brengen, te zetten. Het Nederlandsche record op
de 80Ö Meter was in handen van een zwemster-
tje uit Nederlandsch-Indië. Meer dan anderhalve
minuut lag de tijd van mej. Meinders boven het
wereldrecord van de Deensche. Scherp stond
het Nederlandsche record dus niet en ondanks
het feit, dat Teuna Burggraaff enkele kapitale
fouten tijdens haar recordpoging maakte, gin
gen er maar liefst meer dan 18 seconden van
het record af. Mej. Burggraaff week herhaalde
lijk van haar baan af, zoodat zij soms zig-zag
door het water ging. Zij heeft door deze fout
vele meters te veel gezwommen, hetgeen in
seconden uitgedrukt nog een respectabel aantal
zou kunnen zijn. Bovendien moet een zwemster
by een recordpoging gespannen zyn, niet alleen
het lichaam moet medewerking verleenen, maar
ook de geest.
En uit de wijze van starten, de manier van
zwemmen, het keeren, uit dat alles konden wij
niet halen den allesbeheerschenden wil het zoo
goed mogelijk te willen doen. Het spreekt wel
van zelf, dat door training deze fouten zeker
verbeterd kunnen worden. En dus zullen wij in
de toekomst nog wel meer van Teuna Burg
graaff hooren. Haar tusschentijden bedroegen:
100 Meter 1 min. 18 sec., 200 Meter 2 min. 50
sec., 300 Meter 4 min. 26 sec., 400 Meter 6 min.
4 sec., 500 Meter 7 min. 40 sec., 600 Meter 9 min.
19 sec., 700 Meter 10 min. 57.6 sec.
Uit deze tijden blijkt duidelijk dat zij zeer
constant heeft gezwommen en zelfs nog reserves
had voor een eindspurt. Want haar laatste 100
Meter werden afgelegd in 1 min. 32 sec., terwijl
de overige bijna alle, behalve de eerste, bo
ven de 1 min. 32 sec. lagen.
De recordpoging werd verricht op een baan
van 50 Meter lengte. Er waren drie officieele
tydwaarnemers van den K.N.Z.B., n.l. de heeren
Dors, Biet en Coerengel, terwijl ook de secre
taris der technische commissie, de heer P. H. J.
Dogger, aanwezig was.
Men schrijft ons d.d. 18 dezer uit Bour
nemouth
De belangstelling voor het tornooi stijgt
voortdurend. Dit blijkt duidelijk uit het
aantal bezoekers dat met den dag grooter
wordt. Doch een groot gedeelte dezer be
zoekers weet van het spel niets af. Het ge
roezemoes vult de speelzalen, waar de den
kers dikwijls last ondervinden door deze te
groote nieuwsgierigheid.
Komisch was het tafereeltje, dat zich Vrijdag
morgen afspeelde.
De inhoud van een grooten van ver gekomen
autobus stortte zich uit in de zaal. De passa
giers, die niets van het edele spel begrepen en
slechts een aantal tafeltjes met denkende men
schen er achter te zien kregen, vonden hun
inspanning slecht beloond. We hoorden den
gids, die het evenement interessant trachtte to
maken, de verklaring geven: „Ladies en gentle
men, deze kleine heer in het witte pak is
Salo Plohr, de sterkste speler van het con
tinent. Hy zit nu al drie uur ingespannen te
denken, maar dit is puur uit beleefdheid. Ais
hij zou willen, wint hy iedere partij al bij den
derden zet."
Het toeval wilde, dat juist op dit oogen-
blik de candidaat-wereldkanipioen, die tegen
Landau uitkwam, den koning neerlegde als
teeken, dat hij de partij opgaf.
Landau, die zoo slecht in dit tornooi begon
en slechts knoeide, kreeg meer moed, nadat hy
het toreneindspel van Conde op fraaie wijze
won. Met veel meer vertrouwen begon hij zyn
partij tegen Flohr.
Het was een Nimzowitsch-Indische verde
diging, die door Landau a la Rubinstein be
handeld werd, een variant, die Landau jaren
lang' speelt en dientengevolge goed kent. Aan
vankelijk verliep de partij in theoretische ba
nen. Wit had een geïsoleerden pion op c3 tegen
een van zwart op d5. Met het looperpaar pro
beerde Landau een aanvalsstelling op te bou
wen. Hij liet zich een dubbelpion op de f-lijn
welgevallen, om daarna langs de open g-lijn
met zijn torens den vijandelijken vleugel te be
stormen.
Flohr verrichtte weliswaar goed werk in
de verdediging, maar werd verrast door een
fraai looperoffer, gevolgd door 'n prachtig
dame-offer. Flohr, die het eerste offer wei
gerde, zag zich genoodzaakt het tweede
(dame-offer) aan te nemen, waarna hy ge
forceerd mat gezet werd. Een partij, die
voor een schoonheidsprijs in aanmerking
komt.
Niet alleen deze partij was zeer spannend,
ook de overige partijen stonden in het teeken
van sensatie.
Zoo ontsnapte dr. Euwe aan een nederlaag
tegen den minder sterken Kitto, die in een
Spaansche partij een schitterende aanvalsstel
ling had. De opening was dezelfde als Szabo
Euwe, uit den Amsterdamschen eersten zes
kamp. Kitto zette echter sterker voort en ver
kreeg spoedig het beste spel. Dr. Euwe had
weliswaar een pionnenmeerderheid op den
damevleugel, maar de meerderheid op den an
deren vleugel van wit en het looperpaar vorm
den een dreigend gevaar voor den zwartspeler.
Kitto wist ook hiervan gebruik te maken en
rekte mgt zijn pionnen op eten koningsvleugel
op, zoodat de vijandelijke koning in groot ge
vaar verkeerde. Met grooteinspanning en veel
talent wist Euwe de uiterst moeilijke stelling
voor instorting te behoeden. Kitto koos de ver
keerde voortzetting en niet alleen, dat hij zyn
winstkansen uit handen gaf, maar hij stond
plotseling verloren, doordat de aanval op Euwe
overging.
Ook Klein, die met Euwe gelijk op de tweede
plaats stond, verkreeg een hachelijke positie
tegen Thomas. Hij is weliswaar aan de groot
ste gevaren ontsnapt, maar in het toreneind
spel is hij een pion achter en zal om remise
moeten vechten.
Mieses had geen gelukkigen dag. Niet al
leen verloor hij in deze ronde, maar ook zyn
afgebroken partij tegen Abrahams, die reeds vier
zittingen duurde, ging voor hem verloren, door
dat hij zich te veel vermoeide in plaats van
remise te geven. Tot hij eindelijk een grove
fout maakte en een toren verloor. „Zeven uur
lang bedreigde Abrahams mij met eeuwig
schaak," zeide Mieses. Abrahams, met dame
tegen twee torens plus twee pionnen meer van
Mieses, stond slechter en deed uren lang niets
anders dan eeuwig schaak bieden, maar Mie
ses wilde hieraan ontkomen.
In het major-tornooi heeft Speyer tegen Wen-
man gespeeld. De partij werd in een stelling
afgebroken, waarin de Nederlander een pion
voor is en nog winstkansen heeft. De leiding is
echter aan Podhorzer overgegaan, die al zyn
hangpartyen gewonnen heeft en thans 4 y, pnt.
heeft. De stand luidt: Podhorzer 4dr. Fa-
zekas 3j/, Speyer 3 (1), Saemisch en dr.
Schenk 3.
Damen speelde met Vesselo en heeft een
gunstig spel bij het afbreken, zoodat verwacht
mag worden, dat hij deze party zal winnen.
De 12-jarige miss Saunders heeft haar voor
sprong in het dameskampioenschap vergroot
door een nieuw winstpunt in de wacht te
sleepen.
De partij tusschen Landau en Flohr had het
volgend verloop:
Wit: S. Landau. Zwart: S. Flohr.
Nimzo-Indisch
1.
d2—d4
Pg8—f6
2.
c2c4
e7e6
3.
Pblc2
Lf8—b4
4.
e2e3
0—0
5.
Lf 1d3
67—d5
6.
Pgl—f3
c7c5
7.
0—0
Pb8c6
8.
a2a3
Tegen Szabo in den Amsterdamschen zeskaw
speelde Landau:
8. cd5:, maar kon niets uit de opening
halen.
8Lb4a5
Dit nieuwtje is afkomstig uit Rusland, vroe
ger speelde men Lc3. De bedoeling hiervan is
om met dezen ruil te wachten, totdat wit op c5
genomen heeft, wat 'n voordeel beteekent, daar wit
a3 gespeeld heeft en niet zonder tempoverlies
met zijn looper naar a3 kan
komen.
9.
c4xd5
e6xd5
10.
d4xc-5
La5xc3
11.
b2xc3
Dd8a5
12.
Ddlc2
Da5xc5
13.
a3a4
Tf8e8
14.
Lela3
Dc5a5
15.
Tflbl
Da5c7
16.
c3c4
d5xc4
17.
Dc2xc4
Lc8e6
18.
Dc4c2
Le6d5
19.
La3b2
Dc7e7
20.
Lb2—a3
De7c7
Zwart
heeft niet beter.
21.
Tbl—b5
Dreigt Lh7:t
21.
Ld5xf3
22.
g2xf?
a7a6
23.
Tb5g5
h7—h6
24.
Tgög2
Ta8c3
Dreigt vereenvoudiging door P e5; beter was
echter 24T ad3.
25. T al—cl T c8d8
er dreigde L f5
26. K gl—hl K g8h8
27. T elgl T e8g8
28. L a3b2 D c7—d6
29. L d3h7(!)
De eerste verrassing. Zwart mag den loo
per niet nemen wegens 30. T g7: T g7: 3t
T g7; en wit wint minstens de dame door af'
trekschaak.
29P c6b4
30. D c2—f5 g7g6
31. L h7xg8(!)
Een verrassende dameoffer, hetwelk onmid
dellijk beslist.
3 1g6xf5
32. T g2g7
Dreigt mat door T h7, terwijl op T g8: volg'
i g'8:+ en T g7 mat.
3 2P f6—g4
33. T g7xg4+ f7—f6
34. T g4g7 T d8d7
35. T g7xd7
Zwart geeft het op.
In aansluiting by de op 1 Juli 1939 bekend
gemaakte toeslagregeling, krachtens welke in
het toeslaglooze tijc/vak van 28 Mei tot 29 Oc
tober 1939, oe ingevolge de toeslag-regeling van
24 April 1939 in die periode in uitzicht gestelde
toeslag zou worden verc/eeld naar bevindingg van
omstandigheden, wordt bekend gemaakt, aat
voornoemde omstandigheden aanleiding geven
om met ingang van 27 Augustus 1939 tot een
nader te bepalen datum een bijzonderen toeslag
te verleenen van 25 pCt. van den grondslag.
Deze bijzondere toeslag geldt eveneens voor
IJsselmeervisschers, tevens binnenvisschers en
als maximum bijzondere toeslag, overeenkom
stig de desbetreffende regeling voor IJsselmeer
visschers tevens Wadóenzeevisschers.
MEDAN, 19 Aug. (Aneta). Naar de Deli-Cou-
rant verneemt, zal binnenkort een aanzienlijke
uitbreiding worden gegeven aan de weefindustrie,
welke reeds te Baligé (in de Bataklanden) be
staat.
De bekende Inheemsche handelaar Kar!
Sianipar zal aldaar binnenkort een weef
industrie openen, waarin niet alleen sarongs,
doch ook dikkere stoffen zullen worden ver
vaardigd.
In deze industrie zullen enkele honderden
vrouwen en mannen arbeid vinden.
Zaterdagmiddag omstreeks half een wilde ,de
57-jarige onderwijzer van de openbare lagere
school in de Kerkbuurt te Oostzaan, de heer
D. D. van der Kolff, in de kom van het dorp
den rijweg oversteken. Juist op dat oogenbhs
r aderde uit het Zuideinde een motorfiets, bere
den door den dienstplichtige Van M., die op
weg was van het badhuis naar zijn kwartier.
De motorrijder slaagde er niet meer in den
voetganger te ontwijken. De 57-jarige he;r
sloeg tegen den grond en liep een zware her
senschudding op. Op last van den plaatselij-
ken geneesheer, den heer F. W. Torbecke, die
spoedig ter plaatse was, werd het slachtoffer
naar zijn woning vervoerd, waar hij later jp
den dag aan de gevolgen overleed. De motorrij
der liep slechts lichte verwondingen op.
U welbekend door zijn vragen-driekwartier voor den
K. R. O., en Prof. Verhaar, hoofdredacteur van „Het
Schild". Alle belangrijke vragen, die blijkens ervaring
van tal van 'jaren in de praktijk, van het leven voor
komen, zijn in dit boek verzameld en beantwoord. Alle
vragen zijn duidelijk geformuleerd, glashelder beant
woord en zoodanig geregistreerd, dat dit boek inderdaad
geworden is een
UITERAARD IS HET
EEN ENORM BOEK
KOLOM
Gezien den omvang, de prachtige uitvoering en rijken
inhoud, die hier onmogelijk zelfs maar eenigszins bij be
nadering kan worden beschreven, zou dit boekwerk zeker
niet te duur zijn betaald met het dubbele bedrag, zijnde
doch is het verkrijg
baar in prachtband
Tegen dezen prys leveren wij 't U franco en desgewenscht
zonder eenige prijsverhooging, tegen maandel. bet. van
minstens I.— uitsluitend bij rechtstreeksóhe inzending
van onderst, bon aan N.V. BOEK- EN KUNSTH. H. NE-
LISSEN, Prinsengracht 627, A'dam, Giro 69092, Tel. 31791
RdfcTC' Onderget. wenscht te ontvangen „Het Ver-
lossende Antwoord op Kwellende Vlagen".
t bedrag ad 3.60 de le maandel. bet. ad
verzonden wordt met 10 ct. extra voor rembours bij
;v. zending bet. (Doorslaan, wat niet wordt verlangd.)
NAAM
ADRES
I
Serafini heeft een nieuwe overwinning toe
gevoegd aan de reeks van dit jaar: met Gilera
won hij den grooten prijs van Ulster in de 500
cc-klasse met flinken voorsprong op Frith (Nor
ton) en Archer (Velocette). In de 350 cc-klasse
wist Stanley Woods met Velocette als eerste te
eindigen voor de D.K.W.-machines van Fleisch-
mann en Wuensche, terwijl de kleine Excelsior-
machines het onder elkaar in de 250 cc-klasse
uitvochten.
De Engelschman Rush bereikt met A.J.S. voor
de eerste maal op het circuit van Ulster een ge
middelde uursnelheid van meer dan 16Q K.M.,
doch enkele ronden later moest de renner den
strijd staken.
De uitslagen luiden:
250 cc 330 K.M.: 1. Martin (Engeland) met
Excelsior, 2 uur 41 min. 41 sec., gem. uursnelheid
122,3 K.M.; 2. MacAdam (Engeland) met Excel
sior, 2 uur 42 min. 18 sec.
350 cc 362 K.M.: 1. Stanley Woods (Ierland)
met Velocette, 2 uur 47 min. 37 sec., gem. uur
snelheid 147,4 K.M.; 2. Fleischmann (Duitsch
land) met D.K.W., 2 uur 51 min. 32 sec.; 3. Wuen
sche (Duitschland) met D.K.W., 2 uur 52 min.
9 sec.
500 cc 362 K.M.: 1. Serafini (Italië), Gilera,
2 uur 30 min. 51 sec., gem. uursnelheid 157.3
K.M.; 2. Frith (Engeland) met Norton, 2 uur 32
min. 26 sec.; 3. Archer (Engeland) met Velo
cette, 2 uur 38 min. 48 sec.
Zaterdagmiddag is mejuffrouw A. Mastel*
broek uit Apeldoorn er in geslaagd op het vli®*'
veld Teuge aan de gestelde eischen voor
oehalen van het C-brevet zweefvliegen te
antwoorden. Van het vliegveld werd zy gestar
door middel van een lier.
Hiermede is zy de tweede Nederlandse"
zweefvliegster, die dit brevet in haar
krijgt. Als eerste slaagde een tweetal jaren S®
leden mejuffrouw W. Grotenhuis uit Devente-'
„0-
Het officieele wereldsnelheidsrecord voor t
torbooten, door Campbell gevestigd, bedra8*,
141.74 mijl gem. per uur, omdat dit het
middelde is tusschen de snelheden der
voorgeschreven races, n.l. 142.85 en 140.62 mÜ1
