LINODYNE AFSTEMMING
Kristalhelder geluid
In het heiligdom der censuur
te Parijs
Sovjets komen westwaarts
dag
Ga ze zien en hooren
Uw radiohandelaar
de verlichting aan
Mr. D. Crena de Iongh
De verdeeling Van
Polen
Turkije's veelzijdige
relaties
ZATERDAG 23 SEPTEMBER 1939
LITERATOREN MET
DE SCHAAR
Zondag 24 Sept.
ONZE GRENS
Ter beurze wordt zijn af
treden als president der
N.H.M. verwacht
Buitenlandsch overzicht
f,ekS' SS I De
in prijzen vanaf fl. 92.50
w°rden.
J V4V-*
Helpt lien, die U alle dagen
Helpen in Uw Oudertaak;
Katholieke Jeugdbeweging
Voor Uw kind'ren is Uwzaak.
°Oüen Vaals wappert de verlichte
driekleur als waarschuwing:
Hier is Nederland!"
Alex Voormolen
Persoonlijk woord van
prof. Goudriaan
„Wij komen er best met
onze spoorwegen"
Schooljeugd in een slot
van Phil Balt
Het weer gaat toch
achteruit
RESTAURATIE OOK VOOR
3è KLAS REIZIGERS
Damnïeuws
Meester en Belderok in de finale
Officieel antwoord op
gestelde vragen
Het is bij de Fransche bladen niet alleen
het kleinere formaat, dat in deze dagen op-
Va't, het zijn vooral groote en kleine witte
Vlekken in het blad. Ieder weet, dat deze
V'tte gedeelten niet op rekening kunnen
berden geschoven van een fout van de druk-
Pevsen, maar dat hier de Fransche censuur
aah het werk is geweest.
vOn* correspondent meldt ons hierover het
He dagbladcensuur in de Fransche hoofdstad
eeft haar zetel opgeslagen op de geheele derde
Verdi,
hental.
Ueping van het groote Parijsche hotel Con-
uUf--
■Het is niet gemakkelijk om hier binnen te ko-
®h. De portiers hebben opdracht iedereen te
eigeren die niet in het bezit is van een speciale
art, door de overheden van de censuur ver-
ekt. Maar wij hadden een goede relatie ge-
I hden, die ons een introductie verschafte. Al-
etl moeten wij er ons aan onderwerpen, dat
zelfs
een artikeltje over de censuur, nog eens
f°0r de censuur behandeld engeknipt moet
het Hotel Continental is een knipcen-
&eworden. Menschen, die zich in het dage-
Jksche leven zouden schamen, stukjes uit een
ant te knippen, zooals hooge officieren, des-
Undigen op allerlei gebied, beroemde letterkun-
Sen en wat dies meer zij, verwaardigen zich
ler om den geheelen dag met een schaar in de
°ahd te zitten.
Het hoofd van de censuur is Monsieur Marti-
aUd-Déplat, oud-secretaris, die de verbindings-
dp31. *s van bureau met den»Minister-Presi-
Hij wordt bijgestaan door een secretaresse,
»jn
schoonzuster. Dit is waarlijk de eemge, die
ahaf den eersten dag van de censuur recht kon
hippen. Maar nu na enkele weken zien ook de
Hcieren in, dat zij naast strategische kennis
hk nog wel kunnen leeren hoe een schaar en
h rood potlood gehanteerd moeten worden. -
Verschillende beroemde schrijvers zijn in
dienst van de Fransche censuur, zoo b.v. Mau-
rois, Jean Giraudoux, Duhamel en Paul Mo-
rand, die overigens meer te Londen vertoeft aan
het hoofd van een delegatie Fransche experts
op economisch gebied.
Oud-ambassadeurs, zooals de Marsilly, Laroche
en Margerie ziet men regelmatig op het gebouw
van de censuur.
Deze laatsten en de officieren moeten ervoor
waken, dat er in het geheel geen berichten in
de bladen verschijnen, die zekere aanwijzingen
aan het buitenland zouden kunnen geven of
die momenteel schadelijk zijn voor den geest van
eendracht in het Fransche volk.
De beroemde schrijvers hebben meestal een
andere taak: zij moeten de artikelen opstellen
in den geest, die in deze omstandigheden voor
al is gewenscht. Ook officieele radio-lezingen
worden niet door den eersten den beste geschre
ven, maar door beroemdheden op literair gebied.
Ook dit terrein is nauw verbonden met de cen
suur. De verspreiding van de Fransche gedach
te staat dan ook onder leiding van André
Maurois, lid van de Fransche Académie. Rond
de radio heeft zich een groote groep schrijvers
geschaard, niet alleen de reeds genoemden,
maar ook Gaston Rageot, Julien Cain, de ad
ministrateur van de Nationale Bibliotheek en
anderen.
Jean Giraudoux houdt zich weer bezig met de
film, en op het bureau van de censuur worden
in deze dagen allerlei bioscoopdirecteuren ont
vangen.
Men heeft in de eerste dagen kunnen merken,
dat Frankrijk geen censuur gewend is. Er zijn
fouten gemaakt, die heel wat hilariteit hebben
gewekt. Zoo is b.v. verschillende malen voor
gekomen, dat een of andere censor berichten
doorstreepte of uitknipte, die afkomstig waren
van den Franschen Generalen Staf. Ook is het
voorgekomen, dat „staatsgevaarlijke" berichten
werden geschrapt, die tevoren hadden gestaan
in het..Fransche officieele staatsblad.
Maar alles went, denkt men in Hotel Con
tinental. En ijverig wordt er geschrapt en ge
knipt of veranderd. Want men is er zich hier
wel van bewust, dat de censuurdienst een voor
name rol heeft te vervullen.
Nog enkele weken geleden was de pers de
koningin van de publieke opinie, nu heeft zij
die rol moeten afstaan aan de censuur.
h
He Duitsche Oostgrens is thans bij avond en
bi
nacht in duisternis gehuld. De lantaarns der
aUt0
s zijn afgedekt en waar trams rijden daar
chuiven zij voort als geheimzinnige vehikels.
Onmiddellijk na het uitbreken van het inter-
j*ationaal conflict, ontstond de vrees, dat even-
eele bombardements- en andere vliegtuigen
f'c'a in de grensafscheiding zouden vergissen en
1)11 projectielen zouden kunnen deponeeren op
öeUtraal gebied. Daarom werd op alle hooge
J^hten in onze grensplaatsen de vaderlandsche
hekieur geplant en extra verlichting aange-
racht, om de grensafscheiding duidelijk aan te
®eVen. Zoo deed ook Vaals, dat in heel bizon-
öer,
Aki
'6 situatie zich bevindt door het nabijgelegen
eh en de werken van den Westwall. Niet al-
e®n zijn eenige extra lichtpunten verschenen,
"^ar bovendien wordt nu de Nederlandsche
Vlag
op den toren van de R.K. Parochiekerk
avonds en des nachts door schijnwerpers
plicht, als een waarschuwing: „Dit hier is
beierland".
He reden waarom deze illuminatie geschiedt,
1® te ernstig, dan dat beschouwingen van dicht
erlijken aard daaraan zouden mogen worden
?stgeknoopt. Niettemin is het een subliem ge-
'°ht, wanneer men thans bij avond een wan
gling maakt naar de rondom Vaals hooger
«elegen punten, die ook bij de vele vacantie-
?abgers, die dit grensplaatsje kennen, nog wel
ib
de herinnering zullen voortleven. Na een
andeling van nog geen tien minuten heeft men
?eh prachtig gezicht op Aken en op Vaals zelf.
Vrogger hjng boven Aken een zee van licht.
Hians is het er pikke-donker. maar daartegen-
°v®r komt de fel beschenen torenspits van Vaals
de:
s te schooner uit. Het is de waarschuwing,
öat hier Nederland is.
onder wiens departement het Muiderslot res
sorteert en het gevolg van een en ander is
geweest, dat de minister met bekwamen spoed
zijn toestemming gaf.
Zoo vertoeven dan de leerlingen der open
bare school thans dagelijks in de historische
Ridderzaal van het slot, waaraan zulke roem
ruchte herinneringen uit Neerlands gouden
eeuw verbonden zijn.
Ter beurze loopt
het hardnekkige
gerucht, dat mr.
D. Crena de
Iongh binnen
kort als presi
dent van de
Nederlandsche
Handel Maat
schappij zal af
treden. Dit zou in
verband staan
met de affaire-
Mendelssohn, in
zooverre de Ned.
Handel Mij. door
zijn bezit aan
bevroren onder
panden voor
Fransche lee
ningen hierbij
betrokken is.
Mr. D. Crena de Iongh wy hebben
gegronde redenen om aan te nemen, dat de
heer dr. E. Heldring, oud-voorzitter van de Ka
mer van Koophandel van Amsterdam en oud
directeur van de Kon. Ned. Stoomboot Mij., als
opvolger zal worden benoemd.
Van een en ander konden wij nog geen
officieele bevestiging verkrijgen.
Tot de noviteiten welke op het programma
van het Concertgebouw zullen voorkomen, be
hoort de nieuwe, aan prof. dr. Willem Mengel
berg opgedragen sinfonia van Alex Voormolen.
Naar wij vernemen heeft prof. dr. ir. J. Gou
driaan, presideijt-directeur van de Ned. Spoor
wegen, tot ieder van het personeel van de N.S.
een „Persoonlijk Woord" gericht. Zooals be
kend is, zou de directie bij de ontvangst van het
personeel, dat ter gelegenheid van het Eeuw
feest twintig dagen lang naar Utrecht zou ko
men, deze menschen telkens toespreken. Nu dit
niet mogelijk is, heeft de president-directeur
hierin blijkbaar aanleiding gevonden een schrif
telijke toespraak te houden, geldnede voor allen.
Er is geen bedrijf, dat zoo open ligt voor het
publiek als het onze", aldus prof. Goudriaan.
Er is geen bedrijf, waarin een zoo groot deel van
het personeel in aanraking komt met het pu
bliek, of zichtbaar voor het publiek zijn arbeid
verricht. De goede naam van ons bedrijf ligt
telkens voor een zeker deel in de handen van
elk uwer. Maar het publiek is niet anders dan
wij en wij zijn niet anders dan het publiek Wij
behooren allen tot hetzelfde Nederlandsche
volk. Wy moeten het goed met elkaar kunnen
vinden. En het recept voor een goede verstand
houding met het publiek is doodeenvoudig en
precies hetzelfde als voor de goede persoonlijke
verhouding in het bedryf: Gij behoeft u alleen
maar te stellen in de plaats van een ander en
U af te vragen, hoe gij zoudt willen dot gij
dan behandeld werd. De vriendelijkheid, de na
tuurlijke welwillendheid van mensch tegenover
mensch, die niets te maken heeft met sentimen
taliteit of zoetsappigheid, wijst ons hier vanzelf
den weg.
En nu begrijpt gij ook, waarom ik vol
komen onvatbaar ben voor eenige vrees over
de toekomst van de menschheid. De demo
cratie bekoort mij niet alleen door haar
hooge ethische waarde, door haar hooge
idealen van menscheiyke waardigheid ik
ben bovendi endoordrongen van een vast
geloof in de nuttigheid van de democratie.
Ik heb veel over deze dingen nagedacht en
ik heb veel gelegenheid gehad om het be
drijfsleven van nabij te observeeren in Ne
derland en vele vreemde landen van geheel
verschillende geaardheid. En dit alles .heeft
mij de rotsvaste overuiging gegeven, dat
men de beste bedrijfsvoering verkrijgt, in
dien een bedrijf sterk is doortrokken van
de democratische gezindheid en dat elke af
wijking van de democratische mentaliteit
een directe benadeeling is van het bedrijfs
belang.
En omdat er zulk een vast en wederkeerig
vertrouwen bestaat tusschen U en mij, tus
schen de geheele directie en bedrijfsleiding en
het geheele personeel, daarom kunnen wij allen
rustig gelooven in de toekomst van ons bedrijf
Rfaak u dus nimmer ongerust: Wij komen er best
met onze Spoorwegen, wij komen er ook met
Nederland, wy of onze kindskinderen zullen er
ook eens komen met de groote vraagstukken van
deze maatschappij." Het stuk eindigt met den
slotzin: „Ik hoop, dat het u welga, u en uw
gezin, ons Koninklijk Huis en ons Vaderland.1
Evenals in andere kleine gemeenten, waar
jAÜitairen gelegerd zijn, heeft het ook in Mui-
öen groote moeite gekost, een lokaliteit te
^'Iden, om de schooljeugd onder te brengen.
kinderen van de R. K. en Chr. scholen zijn
rï°or een deel gehuisvest in het Zusterhuis, in
consistoriekamer der Gereformeerde kerk en
eHs in particuliere woningen. Maar zij zullen
aUen wel jaloersch zijn op hun kameraadjes
ah (je openbare lagere school, want dezen zijn
J*ahs op school inhet Muiderslot. Het
®stuur van de af deeling Muiden van „Volks
onderwijs" stelde zich in verbinding met bur
gmeester Th. C. D. Coops, die op zijn beurt
8eh slotvoogd, oud-burgemeester J. L. de
j:aadt, in.den arm nam. Laatstgenoemde heeft
lch in verbinding gesteld met den minister
*h Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen,
De voorloopige demarcatielijn tusschen de
Russische en Duitsche bezettingslegers in
Polen geeft nog geen uitsluitsel omtrent
de politieke verdeeling van Polen, waarbij
men nog steeds het instellen van een semi-
onafhankelijk Poolsch gebied tusschen de door
Duitschland en Rusland te annexeeren deelen
meent te moeten verwachten. Intusschen is deze
voorloopige afbakening op zichzelf reeds ken
merkend voor de Duitsch—Russische verhouding.
Rusland gaat met het grootste deel van Polen
—inclusief de petroleumbronnen en de kali-
mijnen strijken, nadat Duitschland, om een
uitdrukking van Stalin te gebruiken, de kas
tanjes uit het vuur gehaald heeft.
Misschien is het om een zekere teleurstelling
hierover in eigen land te sussen, dat Beriyn
officieus heeft bekend gemaakt, dat deze grens-
afbakening reeds voor het begin van de mili
taire actie tegen Polen principieel was vast
gesteld. Daarby zou van Duitsche zijde zijn
overwogen, dat het niet de taak van het Duit
sche leger was, zooveel mogelijk Poolsch gebied
te bezetten, maar het Poolsche leger zoo gauw
mogelijk te verslaan. Deze verklaring is blijk
baar bedoeld als een geruststelling voor diegenen
in Duitschland, die den indruk hebben, dat
de Russen de Duitschers in Polen hebben over
troefd en hun de kaarten uit handen gespeeld.
Terloops mag mén opmerken, dat deze mede-
deeling, al waren de DuitschRussische af
spraken dan voorwaardeiyk, toch een eigen
aardig licht werpt op Hitiers laatste compro
misvoorstellen en op Stalins voorgewende mo
tieven voor den Russischen inval in Polen.
Maar ook afgezien daarvan neemt deze ver
klaring niets weg van, neen zij accentueert
veeleer het ontstellende feit, dat het nationaal-
socialistische Duitschland het bolsjewisme wel
bewust eenige honderden kilometers westwaarts
in Europa heeft laten voortrukken.
In het door de Sovjets bezette deel van Polen
worden reeds menschenjachten georganiseerd
en worden „bourgeois" en „koelakken" ontrecht
en vervolgd. Voor Hongarije, dat de herinne
ring aan de beestachtige terreur van Bela Kun
in 1919 onuitwischbaar in zijn geheugen gebrand
draagt, is de aanwezigheid van het roode leger
aan de vroegere PoolschHongaarsche grens
een schrikwekkend feit.
Heeft het nationaal-socialistische Duitschland
met dit binnenhalen van het bolsjewisme zijn
voorgewende roeping verzaakt en zijn voorge
wende Europeesche taak in het tegendeel ver
keerd, uit een oogpunt van „Realpolitik" is de
situatie voor Duitschland geenszins aangenaam.
Men spreekt te Berlijn wel gaarne van een con
tinentaal blok, welks weerga de geschiedenis
niet kent, maar welk cement dit blok samen
bindt blijft een open vraag. Duitschland krijgt
een gemeenschappelijke grens met een Rusland,
dat een volstrekte „vrijheid van beweging" heeft
en welks feitelijk overwicht in Oost-Europa
reeds in deze grensafbakening voelbaar is ge
worden. Van Roemenië is het afgesneden;
anders zou de massa-executie van IJzeren-
Gardisten aldaar meer weerwraak dan jus
titie misschien niet zonder Duitsche reactie
gebleven zijn. De DuitschRussische verhou
ding kan slechts op het diepste onderlinge
wantrouwen berusten, en het zijn de Duitschers,
die hun rug moeten blootgeven.
Dat ook de Poolsche weerstand nog niet
gebroken is, zou kunnen blijken uit den dood
van generaal Von Fritsch, die volgens een
officieel Duitsch bericht voor Warschau sneu
velde op denzelfden dag, dat Hitier daar de
Duitsche posities bezocht en volgens het hoofd
kwartier-bericht „van een gunstig gelegen
plaats Warschau bekeek". Het sneuvelen van
dezen regiments-commandant en oud-opper
bevelhebber van het Duitsche leger roept de
herinneringen op aan het conflict, dat hij als
vertegenwoordiger van de meer conservatieve
legerleiding destijds had met de politieke leiding,
een conflict dat zijn ontslag veroorzaakte, dat
later door een rehabilitatie werd gevolgd. Hitier
eert nu den gesneuvelden generaal, door een
staatsbegrafenis te bevelen. Het zou ons niet
verwonderen, wanneer dit doodsbericht echter
weer aanleiding werd tot geruchten over span
ningen in de Duitsche legerleiding.
De aandacht der diplomatie concentreert zich
intusschen op de TurkschRussische onder
handelingen, die te Moskou worden gevoerd en
waarschijnlijk op een verdrag van wederzyd-
schen bystand zouden uitloopen. Men legt in
Londen en Parijs merkwaardig weinig ongerust
heid aan den dag over deze onderhandelingen
en schijnt er eerder een bevestiging van Rus-
lands neutraliteit en ook van de Turksch
Britsche betrekkingen van te verwachten dan
iets anders.
De politieke verhoudingen in den Balkan en
rond de Middellandsche Zee zyn inderdaad nog
allesbehalve duidelijk. Welken invloed kunnen
de Turksch—Russische onderhandelingen heb
ben op Roemenië, en hoe staan zij tegenover
Italië? Zou bijv. de Russische bijstand aan
Turkije verzekerd zijn, wanneer het aan de
zijde van Engeland in oorlog met Italië zou
geraken? Het jongste artikel in Mussolini's blad
„Popoio d'Italia", waarin de Westersche mo
gendheden weer nadrukkelijk worden aange
spoord om Polen te laten liggen en den oorlog
in het Westen af te blazen, getuigt ook van
Italië's nog steeds afwachtende houding. Rome,
in navolging van Berlijn, tracht nog altijd de
liquidatie van Polen als een geval op zichzelf
te behandelen en wil den Europeeschen oorlog
nog niet als een feit erkennen. De vraag is,
hoever Italië's verplichtingen gaan, indien dat
feit niet meer kan worden genegeerd Heeft
Hitier zich tegenover Italië inderdaad sterk
gemaakt, zooals Japans.che berichten hebben
verteld, dat er géén oorlog om Polen zou komen,
en laat Rome aan Berlijn nog altijd de gelegen
heid om dit waar te maken, maar zal het zich
vrij achten, wanneer Berlijn daar niet in slaagt?
Hier is alles nog vraagteeken.
Ter zijde van den bejaarden man, die biyk-
baar vermoeid over den weg voortsjokte, stopte
een auto. De bestuurder, een heer van middel
baren leeftijd, met een open, prettig gezicht,
boog zich even voorover en vroeg den ouden
man of hij mee wilde rijden.
„Wat zegt u? Meerijden? Ja, wat graag; 't is
een heele tippel voor een paar oude beenen als
de mijne."
Een oogenblik later zat hij naast den be
stuurder, het voertuig reed voort en de oude
passagier, wien het aan spraakwater niet scheen
te ontbreken, sprak onafgebroken verder:
„Hè, da's beter dan loopen. Dank u wel, mijn
heer. U kijkt naar m'n bloemen? Mooi, hè? Ik
ben hier naar toe gewandeld, omdat ze hier
grooter en mooier zijn. Ik wil wat moois heb
ben, want ze zyn voor Ned Punkey. U woont
zekér niet hier in de buurt, anders zou u wel
weten, wie Ned Punkey is en dat hij al 8 we
ken in 't ziekenhuis ligt. Toen 't gebeurde, dacht
niemand dat hij er nog van zou op komen.
Maar nu komt hij er gauw uit."
„Wat er gebeurd is? Ja, dat is een heele ge
schiedenis. Ned Punkey is advocaat. Een jonge
kerel, knap en sterk; voetballer geweest. En
slim ook. En Jossy Balt hield van hem. Jossy is
wel 't mooiste meisje van de heele streek; bruin
haar en bruine oogen en altijd lachen en vrien-
deiyk tegen iedereen. Ze is secretaresse van
rechter Lotsy. 't Is een wonder, dat het kind
zoo vooruit gekomen is, als je weet, wat vooi
een vader ze had.
Die ouwe Phil Balt was niet veel zaaks, zoo
wat nooit nuchter en een twistzoeker. Hij kon
Ned Punkey niet uitstaan, mijnheer, omdat
Ned's vader jaren geleden de boerderij had ge
kocht, waar Phil altijd gewoond had. Er was
niets op aan te merken en 't was Phil's eigen
schuld, maar die was er woedend over en hij
haatte al wat Punkey heette.
U begrijpt, dat hij 't land had, toen hij merk
te, dat z'n dochter met den zoon van den ouden
Punkey ging. In 't eerst keek hij alleen maar
nijdig. Maar op een avond, toen hij achter de
flesch had gezeten, zag hij Ned en Jossy samen
naar huis wandelen. Toen schoot hij op hen los.
Maar 't meisje, mijnheer, was niet bang. Geen
zier. Ze keek haar vader aan en zei kordaat:
„U hebt altijd op de familie Punkey geschol
den en ze gehaat tot ik er naar van werd. Ik
houd van Ned en ik ben van plan met hem te
blijven omgaan."
Toen gaf Phil Bilt haar een slag. Ze keek
hem alleen maar aan met d'r groote bruine
oogen, heel bedroefd; ze zei geen woord en ging
naar d'r kamer. Nu zou u denken, mijnheer,
dat Phil zich dood moest schamen; maar hij
ging kalm naar de keuken en nam er nog eentje.
Den volgenden dag liep Ned weer met Jossy
op en toen nam ze hem mee tot vlak voor de
stoep. Phil Balt zag ze aankomen en begon te
senreeuwen en te vloeken als een razende. Hij
ging naar binnen, haalde een zweep en kwam
weer buiten. En toen striemde hij Ned met die
zweep over z'n gezicht. Ned viel op z'n knieën,
krimpend van pijn. Maar mijnheer, als u had
gezien hoe Jossy op die zweep afging, zou u ge
zegd hebben dat ze een leeuwin was. Phil pro
beerde Ned nog eens te slaan, maar ze rukte
hem de zweep uit de hand en wierp die ver van
zich. En toen zei ze den ouden man de waar
heid. En zoo dronken was Phil niet, of hij wist
wel dat zij 't tegen hem had.
„U bent een door en door slecht mensch," zei
ze, „al bent u honderdmaal m'n vader. Ik ben
bij u gebleven en heb van u gehouden en ik
heb m'n best gedaan om een goede dochter
voor u te zijn, maar nu is 't uit. U ziet me niet
meer terug."
D'r vader had haar nog nooit zoo gezien
en hij durfde niets te doen dan haar aan t#
kijken. Ze ging naar binnen, pakte wat kleeren
bijeen en toen ze den weg afliep, schreide ze.
Ned ging met haar mee. Zij praatte zachtjes en
droeg haar koffer.
Nu, mijnheer, Fliil heeft dien nacht geen oog
toegedaan. Ieder oogenblik stond hij op en nam
dan een slok uit de flesch en liep dan te mop
peren. Hij had 't land aan iedereen, zooals een
oude dronken kerel dat kan hebben. Hij begreep
dat Jossy nooit meer terugkwam en hij hield
toch op zijn manier van z'n dochter. Hij was
wel slecht, maar nog niet heelemaal slecht.
Zoo bleef hij maar mokken, omdat Ned Pun
key's vader jaren
geleden die boer-
en nu had Ned
zelf hem nog lee-
lijker te pakken
Hij dacht dat
Jossy nooit- van
huis zou zijn geloopen, als Ned 't haar nie"
had aangeraden.
Toen 't weer dag was geworden, was z'n haat
zóó erg geworden, dat het niet erger kon. Hij
dacht dat de wereld niet groot genoeg was voor
Ned Punky en hem samen. Hij zocht z'n huis
op om een pistool te vinden, maar hij kon haast
niet loopen. Nergens was het te vinden. Maar
toen vond hy een ouden loodgietershamer, u
weet wel, mijnheer, met zoo'n ronden bol aan
den eenen kant. Toen ging hij naar de stad op
zoek naar Ned. Ziet u daar die twee telefoon
palen op 't Plein? Nu, daar zag Phil Balt Ned
met Jossy staan praten, nadat hij een tijdje
aan 't zoeken geweest was.
Phil kwam dan op 't pleintje voor de recht
bank en stak de straat over naar Ned en Jossy
toe. Den hamer had hy in z'n hand onder z'n
jas. Hij kwam aanhollen, braakte een stroom
verwenschingen uit en zag niemand anders dan
den jongen man, dien hy wilde vermoorden,
omdat hij hem zoo haatte.
En toen werd er opeens hard gegild en ge
schreeuwd. 'tLeek wel een nachtmerrie.
Phil bleef staan, een beetje in de war. Zij
hoorde een hevig geknars en gekraak en toen
zag hij dien grooten vrachtauto van Averson
op hem afkomen, zoo hoog als een huis, en
Joran Averson zat te schreeuwen, om hem te
waarschuwen. En toen kwam Ned Punkey snel
als de bliksem op hem afschieten. Ned kwam
van 't trottoir af en greep Phil Balt om z'n
middel, net of hij weer aan 't voetballen was.
Phil viel achterover op de keien. Hij hoorde
Jossy gillen en de menschen schreeuwen.
Nu mijnheer, daar lag Phil op z'n rug naax
boven te kijken en toen was hij heelemaal ont
nuchterd. Hij had geen schrammetje opgedaan,
maar toen hij overeind kwam zag hij dat de
vrachtauto dwars over Ned heengegaan was en
Jossy zat in de modder met d'r mooie blauwe
japon, huilend en met Ned z'n hoofd in d'r
schoot.
't Ziekenhuis, mijnheer, is in deze straat, net
even voorbij den volgenden hoek. Ziezoo, nu heb
ik u de geschiedenis van Phil Balt verteld. Als
u me hier er even uit wilt laten. Dank u voor
't meerijden, mijnheer.
Wat blieft u? Ik? O, ik heb hier niet veel
te zeggen, mijnheer, behalve dat ik de schoon
vader wordt van een reuzenjongen. Mijn naam
is Balt mijnheer, Phil Balt."
Onze weerkundige medewerker schrijft:
Het verlies in stabiliteit van de weersgesteld
heid, dat wij eenige dagen geleden hebben ge
signaleerd, is verder gegaan. In de luchtdruk-
verdeeling over een groot gedeelte van Europa
zijn belangrijke veranderingen gekomen. Vooral
van belang is, dat het gebied van hoogen druk
zich van de Noorsche zee naar het Westen
heeft verplaatst, terwijl over Oost-Europa de
luchtdruk gedaald is. Dit heeft ten gevolge dat
Midden-Europa nu veel meer blootgesteld is
aan het toestroomen van koudere lucht uit net
Noorden. Dit heeft in ons land reeds ten ge
volge gehad, dat de temperatuur gedaald is
terwijl het voorkomen van regenbuien hier
mede in nauw verband staat.
Hoe groot de veranderingen in de luchtdrukver-
deeling ook zijn, de gevolgen hiervan zijn nog
niet van groote beteekenis en het weer is nog
altijd vrij goed en zeker beter dan het gewoon
lijk in dezen tijd van het jaar is. Waarschijn
lijk zal de stabiliteit nog verder veranderen,
maar welke toestand zich daarna zal ontwik
kelen is nog onzeker.
(Nadruk verboden)
Naar wij vernemen hebben de reizigers derde
klas van heden af eveneens toegang tot het
restauratie-rijttuig in de treinen der Ned.
Spoorwegen. Zooals men weet, mochten voor
heen alleen zij, die in het bezit waren van een
plaatsbiljet eerste en tweede klas zich hier op
houden.
Mede door het feit, dat Meester en Belderok
in hun laatste twee beslissingspartijen remise
hebben gespeeld, zullen Meester en Belderok
rechtstreeks in de finale uitkomen. De finalis
ten van de afdeeling Zuid-Nederland, t.w. Hey
dra en v. Nieuwkerk waren reeds bekend, zoodat
et wachten was op die van de afdeeling Noord-
ederland. Daar de groep „Zuid" 5 en de groep
„Noord" 7 deelnemers heeft gesteld, waaruit elk
2 finalisten zouden voortkomen is men nu meer
tot een procentsgewijze verdeeling overgegaan.
De deelnemers voor de finale-wedstrijden zyn
alzoo als volgt: Voor de afd. Noord-Nederland
3 deelnemers: G. Eising te Amsterdam. J. Mees
ter Wz. te Andijk en G. Belderok te Amster
dam,
Voor de afdeeling Zuid-Nederland 2 deelne
mers: W. Heydra te Den Haag en H. v. Nieuw
kerk te Mijdrecht.
Het programma voor de eerstvolgende weken
is als volgt:
Eerste ronde op Zondag 24 September te Am
sterdam: G. Belderok—H. van Nieuwkerk; J.
Meester Wz—G. Elsing. Speellokaliteit: Stad
houderskade 55. Wedstrijdleider: H. Blokdijk te
Amsterdam. Aanvang des namiddags half twee
Voor de eerste ronde i's Heydra vrij.
Tweede ronde op Zondag 1 October te Zwaag:
H. van NieuwkerkJ. Meester Wz. W. Heydra
G. Belderok. (Elsing is vrij). Speellokaliteit
café „Het Grauwe T'aard". Wedstrijdleider: J.
de Boer te Grootebroek. Aanvang des namid
dags half twee.
Eerstgenoemde deelnemers spelen met wit.
Vraag. Moet iemand, die gemobiliseerd is, zijn
inkomstenbelasting volledig betalen, of kan hij
op grond van zijn dienstplicht gedeeltelijke
vrijstelling krijgen?
Antwoord. Op zichzelf bevrijdt de militaire
dienst niet van belastingbetalen.
Ging het onder de wapenen komen gepaard
met het staken van een bedrijf of beroep (op
houden van salaris of loon in een betrekking
wordt daarmede gelijkgesteld), dan kan er aan
spraak bestaan op ontheffing van inkomsten
belasting en gemeentefondsbelasting. In welke
gevallen zoo'n aanspraak bestaat, is vermeld op
den achterkant van het aanslagbiljet.
Voor het verkrijgen van afschrijving wegens
onvermogen tot betaling wende men zich tot
den directeur der directe belastingen.
Vraag. Hoe staat het met de cementvoorzie-
ning hier te lande? Wordt er te dien aanzien
een regeling getroffen en tot wien moet men
zich wenden om inlichtingen te verkrijgen?
Antwoci-d. De cementvoorziening ondervindt
op het oogenblik inderdaad moeilijkheden. Het
rijksbureau voor bouwmaterialen, waaraan de
regeling dezer voorziening is opgedragen, tracht
deze moeilijkheden op te lossen. Eenige vertra
ging in de afleveringen is echter onvermijde
lijk.
Voor nadere inlichtingen wend: men zich tot
het rijksbureau voor bouwmaterialen, Keizers
gracht 11—13, Amsterdam.
