THABVR
Jmmmm b. j. oriessen
VOOR ONZE JEUGD
"1
LEGERGROEN
BOOM- EN HANOELSKWEEKERIJ „DE LARIX"
Dames die gaan trouwen
Man van Deventer
Het avontuur van Basje,
Flipje en Rufje
GEBR.-VAN ROOIJEN
^VERLICHTING
Staalt Lichaam en Zenuwen
le van de Boschstraat 215-215a - Den Haag
Telefoon 773555
BEWIJS DAT DAGBLADEN OOK OM DE
ADVERTENTIES WORDEN GELEZEN
De Nederlandsche gezant te Warschau, mr. J. J. B. Bosch ridder van Rosenthal, is te 's-Graven-
hage teruggekeerd. De gezant na aankomst in de residentie
Trfïk
.Vompte"stHeetybunj
ZATERDAG 30 SEPTEMBER 1939
flEDEPLAHDSE OPHAMEHTEH FABRIEK
BRABANTSGH - LINNEN - INDUSTRIE
Nieuwstraai 49 - Deventer
N.V. HEES CO. - DELFT
/vjUJ
wMrfMaial
KAASFABRIEK
WO EBDEN TEL.1Q1
N.V. STOEL- EN MEUBELFABRIEK v h
Kantoren on fabrieken. IJSSELSTEIX (U.) - TKLEFOOV 203
MODELKAMERS TE:
Amsterdam, J. W; Brouwersplein No. 3 Üb/h Concertgeb.) Tel. 93292
's-Gravenhage, Bézuidenhout No 31 Tel ■720214
Groningen, Heereweg No. 75 Tel. 1667
Rotterdam. Westersingel No. 19 (b/d Diergaarde) Tel. 51035
Utrecht, Mpreelsepark No. 2 Tel. 11724
LEVERING UITSLUITEND DOOR DEN HANDEL
Di
zich
zijn
scht
die i
ze a
sche
ondt
lei
Wijk
In
den
zustt
staf
wezii
drie
ken
De
bran
besta
band
gers,
volgc
In
dicar
De
ken
dient
vakct
den,
eersti
In
meer
taak
verrit
diplo
tweet:
besck
ven,
auto
Zoc
fenei"
I
liet;
mo»
kat
nie
zal
was
zul;
gai,
aar
ker
Bij
Vijf be
inges-;
Hei
der sd
voor
F; 't F
mam
twee
en bes
getro
Spt
vallet
straa
He
verle
ieder
van 4
Hei versterkingsmiddel
orsanose
Bevat Lecithine en vitaminen BI en D.
Verkrijgbaar in alle Apotheken en Drogisterijen
Voor auio's, moiorfieisen en gewone fieisen in
de juisie kleur en iedere hoeveelheid direct
leverbaar.
Voor spuit en kwast, zeer sneldrogend.
Mat en halfmal. Concurreerende prijzen
Wij leverden reeds duizenden kilo's voor alle
soorten legervoertuigen, gasmaskers,
helmen, enz. enz.
.1(11(51 TüfllfïX'W.Jfm! *mP- voor Nederland
In hei tweede deel van de „Geschiedenis van de
Times", hei beroemde Engelsche dagblad, lezen
wij hoe omstreeks 1850 hei aantal verkochte
nummers belangrijk grooier was dan bij alle
andere bladen.
Dit kwam vnl. doordat de „Times" veel meei
advertenties bevatte dan zijn concurrenten.
Ook in onzen tijd blijkt herhaaldelijk, dat hef
publiek een dagblad ook leest om de adverten
ties. Want ook de advertenties bevatten nieuws,
waar vooral de vrouwen naar zoeken.
Dit is uitsluitend bij dagbladadvertenties hef
geval. Vandaar, dat systematisch toegepast'
courantenreclame zoo doeltreffend is.
>Mhm
Lui
Ufö idt e&ikUuaM van.
Deze worden gratis disponibel
gesteld bij aankoop van één pak*
'•aau smeerkaas.
FIRMA P. DE BIE - ZUNDERT - TELEF. 309
Speciale Cultures op zandgrond:
DENNEN, BOSCH- en HAAGPLANTSOEN, LAAN
SIER- en WOUDBOOMEN, CONIFEREN, SIER- en
BLOEMSTRUIKEN
JpgF" Alles in prima waar tegen concurreerende prijzen
Vraagt prijsopgave PRIJSCOURANT 1939-'40 reeds verschenen
FOTO REPORTAG E
Het eerste stuk van den Rotterdamschen Maastunnel, dat
tegen het ventilatiegebouw op den rechteroever komt te
liggen, heeft men bij wijze van proef onder water laten
zinken
Luit. generaal J. J. G. baron van Voorst tot Voorst inspecteerde deze week
het veldleger. De commandant met eenige hoofdofficieren in een der militaire
kampen in het Zuiden des lands
DOOR OOM JAN
Op het erf van Boer Jaspers waren heel veel
dieren. Kippen, varkens, een hond, een poes,
eenden en nog meer. Je kon daar eiken dag
moeder kip met haar kuikentjes zien loopen,
of moeder hond zien stoeien met haar kleine
hondjes. En in de waterpoel achter het erf was
moeder varken aan het spelen met haar kleine
varkentjes.
Een van de kleine kuikentjes heette Flipje,
een van de kleine hondjes Rufje en een van
de varkentjes Basje. Die drie zag men heel veel
bij elkaar. Als moeder hond het maar even
mooi weer vond, om haar hondjes naar buiten
te laten, dan vloog klein Rufje er vandoor
om te zoeken naar zijn vriendjes, en in tijd
van een oogenblik waren ze aan het stoeien
van je welste.
Zoo was het ook op dien middag. Midden in
den zomer. De zon stond hoog aan den hemel te
branden en moeder hond, zoowel als moeder
varken en moeder kip zaten in de warmte wat
te dommelen. Basje, Rufje en Flipje hadden
echter heelemaal geen zin om te gaan zitten
soezebollen en waren weer heerlijk aan 't stoeien.
Opeens waren ze door het stoeien achter de
boerderij gekomen en daar zaten ze even naast
elkaar uitte rusten.
Rufje had, zooals gewoonlijk, daarbij het
grootste woord.
„Ja, en ik heb van m'n moeder gehoord, dat
de wereld nog veel grooter is dan deze boer
derij. Er zijn groote steden met heel veel men-
schen en heel veel huizen. En met mooie stra
ten, niet allemaal modder zooals hier, maar met
prachtige steenen."
Basje en Flipje hadden met open bekjes zit
ten luisteren.
„Hè", zuchtte Basje, „zouden wij daar ook
nog wel eens van ons leven komen?"
„Ja, ik zou ook best eens willen", voegde
Flipje eraan toe.
Even was het stil. Toen zei Rufje:
„Maar als we nu eens met ons drieën de
wereld introkken. Dat, kunnen we best. Als we
den heelen middag kunnen spelen en stoeien,
dan kunnen we ook best dat heele stuk naar
de stad loopen. Wat denken jullie daarvan?"
Ja, de twee anderen hadden daar ook wel
zin in, maar ze keken toch wel wat benauwd.
„Maar moeten we dat dan eerst niet aan
moeder gaan vragen?" vroeg Flipje
„Welneè", antwoordde Ruf, „dan begrijp je
toch wel, dat we geen kans krijgen om weg
te komen. Nee, als we de wereld willen zien,
dan moeten we er nu direct op uit gaan."
Basje wierp nog even tegen, dat ze dat toch
niet mochten, maar Ruf had ze al spoedig bei
den zoover, dat ze besloten met hem mee te
gaan.
Ruf keek even om het hoekje, of er niemand
aan kwam, en toen kropen ze alle drie door
het gat in de schutting, en waren spoedig op
den groeten weg.
Dat was me een pret. Basje, het kleine var
kentje, krulde zijn kleine staartje van plezier
nog eens om en Flipje het kuiken sprong van
pure pret van zijn eene op zijn andere pootje.
Toen ze een half uurtje geloopen hadden
wees Rufje heei in de verte naar den grooten
toren, die er te zien was.
„Kijk maar" riep hjj uit. „daar neb je dien
toren, waar mijn moeder ook over verteld heeft.
Daar is de stad."
Den volgenden morgen was Flipje, het kui
ken het eerst wakker. Waardoor dat kwam,
wist hij niet, maar hij dacht een harden stap
te hebben gehoord. Verschrikt keek hij op.
En daar zag hijeen grooten man, met ver
scheurde kleeren aan, die op het drietal neer
keek.
„Zoo, zoo,", hoorde Flipje hem zeggen, „wat
een buitenkansje is dat. En nu net, dat ik geen
cent op zak heb. Een kuiken, flink vet gevoed,
een klein hondje en een biggetje. Ik moet toch
naar de stad, dan kan ik dat driespan daar
verkoopen, dan heb ik weer geld in m'n zak."
Flipje wilde opspringen en wegrennen, maar
van schrik kon hij niets doen. Ook kon hij
Basje en Rufje, die nog rustig lagen te slapen,
niet waarschuwen.
En daar kwam de man aanHij haalde
een grooten zak te voorschijn enmet één,
twee grepen had hij de drie wereldreizigers te
pakken en stopte ze in den zak.
Toen schrokken de beide anderen natuurlijk
ook direct wakker en zetten het cp een schreeu
wen, maar het was al te laat.
Daar zaten ze nu. Met hun drieën in een
donkeren zak. En wie weet, wat er nu met hen
ging gebeuren.
En toen kwam de spijtWaren ze maar
niet zoo ondeugend geweest om weg te loo
pen.... Waren ze maar op het rustige erf ge
bleven, waar alles zoo fijn naar hun zin was
Maar nu was het te laat
Ze werden regelmatig door eikaar geschud,
als de landlooper den zak van den eenen op den
anderen schouder gooide
Eindelijk stond de landlooper stil. De drie
ondeugende beestjes voelden, dat de zak op
den grond werd gezet. En even later greep
de landlooper in den zak en haalde Basje, het
biggetje te voorschijn. Basje schreeuwde en
trapte met zijn pootjes, maar het hielp niets
De landlooper hield hem stevig vast en zette
hem in een houten kistje, waarvan het deurtje
met een houten pen dichtgedaan werd. En
daar zat Basje nu. Nu had hij zijn zin. Hij was
in de groote stad. Maar hij kon wel huilen van
spijt.
Daarna werd Flipje het kuiken te voorschijn
gehaald en die werd in een mandje gezet en
eindelijk Rufje, het hondje ook in een houten
kooi.
De landlooper ging er naast staan en pro
beerde het drietal te verkoopen.
De eerste liefhebber kwam voor Rufje. Het
was een oude man, die een klein hondje zocht
voor zijn kleindochtertje en dacht, dat Rufje
daar wel goed voor zou zijn.
De landlooper en de oude man werden het
over den prijs eens en het kooitje werd open
gedaan. Daar had Rufje op gewacht. Hij deed
net, alsof hij achterin was gaan zitten uit schrik
om eruit gehaald te worden. Daardoor moest
de landlooper het deurtje heelemaal open zet
ten en toen nam Rufje een sprong en over de
hand var: den verschrikten landlooper. die dat
heelemaal niet verwacht had, sprong hij naar
buiten en liep tusschen de menschen, die op
de markt waren, weg, zoodat hij niet meer te
zien was.
Basje en Flipje hadden het gezien en waren
blij dat Rufje ontsnapt was. Maar nu zij beiden
nog. Wat moest er met hen gebeuren?
Als èen van hen tweeën verkocht kon wor
den, dan zou de landlooper wel beter oppassen!
Daar kon je van op aan.
En toen plotseling deed Flipje een ontdek
king. In een hoek van het mandje was een klein
aatjeWei heel klein, maar toch een
gaatje. Flipje keerde zich om en begon met
zijn scherpe snaveltje aan de biesjes rondom
het gaatje te pikken. En het lukte. Het gaatje
werd al grooter en grooter....
Rufje was niet heelemaal weggeloopen. Alleen
maar zoover, dat de landlooper hem niet meer
kon zien. Daarna was hij zachtjes en langzaam
teruggekomen om te probeeren, of hij Flipje en
Basje ook niet kon bevrijden. Tusschen men
schen door was hij achter het mandje ge
komen, waar Flipje bezig was, het gat groot
genoeg te maken om te kunnen ontsnappen.
Het was al zoo groot, dat hij er met zijn kopje
en bovenlijfje doorheen kon, maar het dikke
buikje bleef nog zitten.
„Ik zal je helpen", zei Rufje tegen Flipje,
die zijn kameraadje al gezien had en hij begon
aan Flipje's hoofdje te trekken. Het deed wel
even pijn, maar Flipje was niet kleinzeerig en
een oogenblik later was hij vrij.
Ziezoo, dat was nummer twee!
Nu Basje, het biggetje nog.
Die was gelukkig nog niet verkocht. Maar
om die te bevrijden, zou niet zoo gemakkelijk
gaan.
Rufje ging tegen een van de manden, die
daar lagen, zitten en begon diep na te dénken.
Na een poosje begon hij te lachen. Ja, hij
had het gevonden.
„Blijf jij nou maar even rustig hier in dat
hoekje zitten", zei hij tegen Flipje, „dan ziet
de landlooper je niet. Binnen een paar mi
nuutjes zal Basje ook wel vrij zijn." Flipje keek
tegen Rufje op. Wat een heid toch die Ruf!
Ons hondje liep heel voorzichtig een eindje
verder tot hij weer in de buurt van den land
looper was. Hij kon hem zien razen en tieren
met het leege mandje, waarin Flipje gezeten
had in zijn handHij had het dus al ge
merkt, dat ook Flipje weg was.
En toen ging Rufje zijn plannetje uitvoeren.
Hij ging een klein eindje van den landlooper
af "staan, maar zóó, dat die hem toch kon zien
maar tegelijk ook zoo, dat hij direct tusschen
een paar manden door weg kon glippen, zonder
dat de landlooper hem achterna kon gaan. En
toen begon Rufje te blaffen. Het duurde niet
lang, of de landlooper zag hem.
„Kijk, daar heb je dien vluchteling", riep de
landlooper uit, „nu ben je erbij mannetje."
En met een paar groote stappen was hij bij
Ruf en wilde hem grijpen. Maar die was snel
tusschen de manden doorgeglipt. Het was hem
er enkel om te doen geweest om den landlooper
bij het kooitje van Basje weg te krijgen.
Ruf liep nu tusschen de manden door naar de
kooi van Basje. De landlooper was nog niet
terug. Die was natuurlijk nog tusschen de man
den aan het zoeken.
Rufje zette zijn kleine scherpe tandjes in
het houten pennetje, dat het kooitje van Basje
afsloot, en trok het pennetje weg....
Het deurtje ging open enfloep, daar was
Basje ook weer in vrijheid
Snel liep het biggetje achter Rufje aan, die
Flipje ging waarschuwen, en daar waren ze
met hun drieën weer bij elkaar. Wat een vreugde
was dat. Wel. hadden ze alle drie natuurlijk
ergén honger, maar ze waren tenminste weer vrij
En gelukkig, de markt lag aan den buitenkant
van het stadje. Toen de drie beestjes dan ook
enkele stille straatjes doorgeloopen waren, kwa
men ze weer op den grooten straatweg.
Jullie begrijpt dat het toen nog wel den hee
len dag geduurd heeft, voordat ze weer het erf
van boer Jaspers gevonden hadden, maar ze
kwamen er. Door en door verhongerd en door
en door moe. Moeder kip, moeder varken en
moeder hond waren natuurlijk we' blij, dat ze
weer terug waren, maar de ondeugende beestjes
kregen toch een heel erg standje voor hun on
gehoorzaamheid. Want de moeders wilden voor
komen. dat ze dat nog eens uit zouden nalen.
Dat zou echter niet meer gebeuren. De drie
beestjes hadden hun buikje er heelemaal vol
van. Vooral ais ze dachten aan dien ruwen
landlooper. Heel veel keeren nebben ze latei
aan hun broertjes en zusjes van aun avontuui
verteld, maar nooit hebben ze meer zoo'n we
reldreis ondernomen....
In het Wilhelminagasthuis te Amsterdam
waren deze week vele ijverige handen
bezig bij de voorbereiding van de straat-
collecte in de hoofdstad ten bate van
het Nederlandsch Roode Kruis
Klooster- en jgs Bfek. Huwelijks-en
óors-
uitzetten
Hotel-linnen i^pnk Pastoors-
Onze kwaliteit was reeds beroemd in 1870
MEERVELDHOVEN TELEFOON 303 en 202
H. M. de Koningin bracht Vrijdag een bezoek aan de Alexander-
kazerne aan de van Alkemadelaan te den Haag. De vorstin tijdens
de inspectie
Dames die haar linnen-
kasien willen aanvullen,
nog 1 week kuni U bestel
len Uw uiizei of Uw aan
vulling linnenkas! zonder
1 cenf opslag, bij dezen
ondersfaanden bekenden
Laaf mij onibieden
of vraagf prospecius
De Belgische
verbindings
troepen hiel
den deze week
uitgebreide
oefeningen
met de rijdende
zend en ont-
vanginstailaties
PIANO'S en VLEUGELS
zijn nog niet m prijs verhoogd
Verhaast daarom ijw besluit en
vraagt direct de fraai geïllustreerde
catalogus No. 262 aandit verplicht
U tot niets. Op het oogenblik bieden
wy een prachtige keuze van de
nieuwste piano's, vleugels, kleine
piano's en orgels in onze nieuwe
showrooms tegen de laagste prijzen.
Bespeelde instrumenten reeds
vanaf 40.
Levering franco door geh. Nederland
