THABUK
10* -/M
im
AGENTEN
VOOR ONZE JEUGD
LENIE'S POPPEN
VERITEX
SSQbéseseseSsh
■MM
LUCHTBESCHERMINGS-MAATREGELEN
GEBRUIK VAN FLUORESCENTIE
VERZEKERING MAATSCHAPPIJ ..NATIONAL"
BOOM- EN HANOELSKWEEKERIJ „DE LARIX"
ena
VAN VENTER LANGS OE DEUR TOT
EIGENAAR VAN 4043 WINKELS
NEDERL' INDIË
i
GEBR. VAN ROOIJEN
CENTRALE
VERWARMINGSKETELS
FRIESCHE ZAADHANDEL- ORANJEWOUD
*"""1
ARCHITECTONISCHE
1
SIS VERLICHTING
HEDERLAHDSE ORMAMEMTEI1 FABRIEK
ZATERDAG 4 NOVEMBER 1939
SOCIAAL BUREAU VOOR NJL i
N.V. STOEL. EN MEUBELFABRIEK v h
GEVRAAGD:
H. C. J. KORT - Tel. 118206 Rijswijk (Z.-H.)
CEVRAACD
voor verkoop van Friesche Kleipooi-
aardappelen, Tuin-, Bloem- en Land-
bouwzaden Hooge Provisie
KOPENHAGEN
Volgesiori Kapitaal en Reserves ruim f2.400.000
Brand-, Inbraak-, Storm-, Glas-, Ongevallen- en
Ziekteverzekeringen
ACTIEVE AGENTEN GEVRAAGD
aarin U ook adverteert, wélk ander reclame
middel U ook gebruikt, U kunt er slechts men-
schen mee bereiken, die vandaag de courant
hebben gelezen en ze morgen evenzeer zullen
lezen. Vandaar, dat courantenreclame onweer
sprekelijk de basis is van iedere goede reclame
campagne.
DOOR
JAN VAN LOEVESTEIJN
Volksga§maskers
Rijkskeur 014. Compleet f 3.50
Geëtst en bedrukt op metaal, glas en celluloid
KAAS FAB RIEK
WOE'ÖDEN TEL.IOI
FOTOREPORTAGE
VAM
MEDERLAnDSE STOFZUIGER FABRIEK
HAAG. T.
feit *»t «8fs
l
Evenals vorige jaren zullen ook thans
weer in Ned Indië weldadigheidszegels
worden uitgegeven, thans ten bate van
het Sociaal Bureau voor Ned. Indië,
een op sociaal gebied werkende in
stelling te Batavia
De begrafenis van den Sultan van Djokja heeft op Imogiri onder
enorme belangstelling plaats gehad. De stoet op weg naar de
laatste rustplaats van den grooten doode
Te Oirschot
werd Vrijdag
een Hubertus-
jachtrit ge
houden, waar
aan door di
verse rijver-
eenigingen
werd deelge
nomen. Op
weg in de hei
De nieuwe Hongaarsche gezant te den Haag, Z Exc. Bela
von Szenp Istvany heeft Vrijdag zijn geloofsbrieven over
handigd aan H. M. de Koningin. De gezant vertrekt van
het legatiegebouw aan de Orangestraat naar het paleis
H. M. de Koningin bracht ^Vrijdagmiddag een bezoek aan de tentoonstelling
„Kleinbeeid 1939" in „Arti" te Amsterdam. De vorstin tijdens de bezichtiging
der expositie
De kracht van het Nederlandsche inundatiegebied. Dit is ook voor vechtwagens (tanks) bij oefeningen van het veldleger
ondoorschrijdbaar gebleken. Het terrein aan den rand van het inundatiegebied is door den hoogen grondwaterstand
sterk doorweekt. Een vechtwagen is reeds bij zijn poging het inundatiegebied te bereiken omgeslagen. Slechts de boomen
verhinderen verder wegzakken in water en modder
Kantoren «mi fabrieken, IJSSEL.STEIX (tl.)
TELEFOON' 203
MODELKAMERS TE:
Amsterdam, J. W. Brouwersplein Ko. 3 (b/h Concertgeb.) Tel. 95292
's-Gravenhage, Bezuidenhout, No 31 Tel. 720214
Groningen, Heere\yeg No. 75 Tel. 1667
Rotterdam, Westersingel No, 19 (b/d Diergaarde) Tel. 51015
Utrecht, Moreelsepark No; 2 Tel.* 11724
LEVERING UITSLUITEND DOOR DEN HANDEL
In alle maten tot 50 M2. V O Ook verwarmingen
voor de sloop en Stoomketelseen van ongeveer
100 M2. V O, een van 60 M2 V O en locomobielketel
van 22 M2. V O. 10 a 13 atm. Aanbieding met merk.
prijs, enz.
BIJ VERDUISTERING:
GEEFT ZEKERHEID VOOR HET NORMAAL
FUNCTIONNEEREN VAN HET VERKEER EN
BEDRIJF ZOOWEL BINNEN, als BUITENSHUIS
VRAAGT INLICHTINGEN
TECHN. BUR. S.I.A., LEIDEN, LAMMEN SCHANS WEG 68, TEL. 631
Hoofdkantoor voor Nederland: Keizersgracht 267 Amsterdam
FIRMA P. DE BIE - ZUNDERT - TELEF. 309
Speciale Cultures op zandgrond:
DENNEN, BOSCH- en HAAGPLANTSOEN, LAAN
SIER- en WOUDBOOMEN, CONIFEREN, SIER- en
BLOEMSTRUIKEN
Alles in prima waar tegen concurreerende prijzen
Vraagt prijsopgave PRIJSCOURANT l939-'40 reeds verschenen
,,'t Komt prachtig uit, dat je gekomen bent,"
sprak de vrouw van den hoofdonderwijzer tot
Lenie Verbraken, die een boek van vader voor
den hoofdonderwijzer kwam brengen. „Kom
maar eens even binnen. Dan zal ik je een
nieuwtje vertellen. Over drie weken hebben we
een fancy fair. Je weet wel, zoo'n soort ker
mis in het klein in het Vereenigingsgebouw.
Van alles kan men daar dan doen. Sjoelbak
ken, schieten, hengelen, ballen gooien en nog
zooveel meer. De opbrengst is voor het maken
van een tooneel met toebehooren in het Ver
eenigingsgebouw. En nu is er besloten, dat we
aan enkele kinderen uit het dorp zullen vra
gen twee poppen aan te kleeden. De poppen
worden door meneer Brouwers uit de speel
goedzaak cadeau gegeven. Mooi hè? En er
komt een commissie van drie dames, die zul
len beoordeelen, welke poppen het mooist en
aardigst aangekleed zijn. En het kind, dat haar
poppen het mooist heeft aangekleed krijgt dan
een prijs. Vindt je dat niet aardig? De poppen
zelf worden natuurlijk verkocht op de fancy
fair. En nu weet ik, dat jij zoo prachtig kan
haken en breien. Jij mag dus ook twee pop
pen aankleeden, Hoe vindt je dat?"
Nou, dat behoefde je niet te vragen.
Lenie kreeg een kleur van blijdschap. Wat
zou ze haar beste doen! Ze had niet voor niets
altijd een negen of een tien voor handwerken
op school!
„Zoo, en nu maar gauw naar huis Lenie en
aan moeder vertellen, wat er aan de hand is",
sprak mevrouw Hovius glimlachend, „morgen
zal ik je twee poppen thuis laten bezorgen."
Met een „dank U wel mevrouw" vloog Le
nie naar huis
Natuurlijk werd er 's middags meteen over
gepraat, wat voor kleertjes Lenie zou maken.
„Als ik er eens matroosjes van maakte",
stelde Lenie voor, „zou dat niet leuk zijn?"
„Een goed idee kind," stemde moeder toe,
„en dan een tweeling, allebei eender."
„Juist", juichte Lenie, „en dan knip ik de
haren kort en zet ze een baret op,, net als de
echte matrozen. Ik zal probeeren om alles zelf
te doen, maar als ik soms iets niet kan, dan
moet U het mij even zeggen hoor moes!"
Natuurlijk zou moeder dat doen.
De volgende dagen was Lenie druk in de
weer. Het heele plaatsje was vol van den wed
strijd en toen Lenie naar den wolwinkel ging
om wol te halen, vroeg de vriendelijke ver
koopster haar, hoe zij de poppen aan zou klee
den.
Maar Lenie wilde het niet verklappen en
lachte maar zoo even voor zich heen.
„Ik geef je een goede kans voor den eersten
prijs", zei de juffrouw nog, want ze had al
menig prachtig werkstukje van Lenie gezien.
„Nee", antwoordde Lenie. „Die zal wel voor
Fien Smeets zijn, die kan nog beter handwer
ken dan ik."
Snel nam ze het pakje wol op en wilde juist
naar buiten rennen, toen Fien er aan kwam.
Hoe Lenie echter ook vischte, ze kon ook
van Fien niet te weten komen, hoe die de pop
pen zou maken
Toen de groote dag kwam, stonden Lenie's
twee poppen keurig aangekleed op het dressoir.
Leuke blauwe pakjes en matrozenkraagjes,
keurig gebreid en zwarte mutsjes met gele
linten. Zelfs groote broer Fred zei, dat zijn
zusje een kraan was!! En die stond nooit zoo
klaar met zijn lofuitingen!
„We moeten heel wat meenemen", zei moe
der, „want mevrouw Hovius heeft nog gevraagd,
of we wat bloempotten mee wilden brengen;
die zijn nog noodig, om het geheel een feeste
lijk aanzien te geven."
Fred stond dadelijk gereed om de poppen
weg te brengen en ging van boven een groote
doos halen, waarin de poppen precies pasten.
„Gaat U met Lenie maar vast vooruit, dan
kom ik op de fiets", zei Fred.
Toen hij later moeder en Lenie weer zag,
vroeg moeder;
„En heb je er goed voor gezorgd Fred? Aan
wie heb je de doos gegeven?"
„Ja, aan zoo'n meisje, die daar bij den ingang
stond," antwoordde Fred schouderophalend,
„die zou er wel verder voor zorgen, zei ze."
Het Vereenigingsgebouw was aardig versierd,
en voorin waren twee stellages opgebouwd,
waarop de poppen stonden.
Op een tafel stonden twee poppenhuizen.
Een er van zou verloot worden bij de fancy
fair en het andere was voor het meisje, dat
de poppen het mooist had aangekleed.
Nog steeds werden er poppen op de stellages
gezet.
„O moes, als ik de prijs nu eens win," fluis
terde Lenie, terwijl ze moeder in haar arm
kneep van spanning, „kijk eens wat een prach
tig poppenhuis. Met een badkamertje en een
serre en electrisch licht."
Intusschen was mevrouw Hovius naar hen
toe gekomen.
Er lag een wat teleurgestelden trek op haar
gezicht.
„Waarom heb jij je poppen niet aangekleed?"
vroeg ze aan Lenie.
„Ik heb ze wel aangekleed," haastte Lenie
te verzekeren, „Fred heeft ze daar net ge
bracht."
„Dan had ik ze toch moeten zien", sprak
mevrouw Hovius verwonderd. „Ik heb er direct
naar gevraagd. Maar kijk zelf eens rond, of ze
al ergens in de stellages staan."
Lenie en haar moeder keken overal in de stel
lages, maar nergens waren de twee matroosjes
te zien.
„Vraag het eens aan Fien Smeets. Die was
hier al vroeg. Misschien heeft de jongen ze
aan haar afgegeven," stelde een der dames
voor.
Lenie liep direct op Fien toe.
„Zeg, heb jij mijn poppen misschien van
Fred mijn broer aangenomen?" vroeg ze.
„Welnee, wat zou ik met jouw poppen moeten
doen," antwoordde Fien kort en afgebeten, zoo
als Fien doen kon. „Als je ze maar niet ergens
verstopt hebt," bitste Lenie.
Op dat oogenblik ontstond er wat gedrang in
de zaal, want er moest plaats worden vrijge
maakt voor de commissie van drie dames, die
hun oordeel zouden uitspreken over de poppen.
Inmiddels was het al overal bekend in de zaal,
dat de poppen van Lenie zoek waren
Plotseling hoorde Lenie verschillende stem
men, die uitriepen:
„Gelukkig, Lenie's poppen zijn terecht."
Lenie's hart begon te bonzen van vreugde.
Inderdaad, daar stond de concierge met de
doos, waarin Lenie's poppen lagen.
„Ja, ik begrijp het niet," sprak de concierge,
„ik liet een kwartje vallen, en toen ik me
bukte om het op te rapen, zag ik een doos met
twee poppen achter de stellage staan. Als ik
dat kwartje niet was gaan zoeken, had ik ze
zeker niet gevonden. Wie kan nu zoo dom ge
weest zijn, om die poppen daar neer te zet
ten?" Weer dacht Lenie aan Fien
Toen riep de stem van het dochtertje van
den concierge:
„Dat heb ik gedaan, vader. Ik wist niet, dat
er poppen in zaten. Ik dacht, dat het de elec-
trische lampen waren, die u vanmorgen' be
steld had." j
Het raadsel was gelukkig opgelost en Lenie
dacht met spijt aan dat leelijke oogenblik, toen
ze bij zichzelf de gedachte had gehad, dat Fien
haar poppen had weggezet, om zelf in elk ge
val den eersten prijs te krijgenNee, dat was
niet mooi van haar geweest.
De commissie van drie dames ging nu de
poppen bekijken en onderwijl werd het eene
poppenhuis verloot.
De keus scheen moeilijk te zijn. Eindelijk
werd door een van de dames geroepen:
„Het meisje, dat de twee matroosjes heeft
aangekleed moet naar voren komen."
Lenie kreeg een schok. De twee matroosjes!
Ze drong zich door de toeschouwers heen en
kreeg hier en daar een goedkeurend tikje op
haar schouders.
En ja, het was zoo. De eerste prijs was toe
gekend aan haar poppen. Plechtig werd haar
de sleutel van het poppenhuis overhandigd.
Lenie kon een oogenblik niets zeggen. Ze
keek voor zich uit en zag het gezicht van
Fien.... Dat moest een teleurstelling voor Fien
zijnMaar wie weet wat een veel grootere
teleurstelling het was geweest, dat Lenie die
wantrouwende woorden tegen haar had ge
zegd.
Lenie vergat haast te bedanken en liep de
zaal weer in. In tijd van een oogenblik had ze
een plan.
Recht stapte ze op Fien toe en zei:
„Fien, ik vind het verschrikkelijk, dat ik dat
daar net gezegd heb. Ik heb er zoo'n spijt van.
Hier, wil jij het poppenhuis? Dan hoop ik dat
ik het daarmee goed gemaakt heb."
Er had zich een groepje menschen en kinde
ren om de twee meisjes gevormd.
Fien keek Lenie aan.
„Ik vond het niet leuk van je, dat je dat
zei," sprak ze zacht, „maar ik ben het alweer
vergeten hoor. 't Was misschien omdat je zoo
zenuwachtig was, om den uitslag te hooren, dat
je dat tegen me gezegd hebt. Maar dat pop
penhuis wil ik niet aannemen. Dat heb je eer
lijk gewonnen."
Toen mengde zich de oude heer Harders in
het gesprek tusschen de twee meisjes.
Het lot kan soms heel eigenaardig loopen.
Dat was nu ook weer gebleken. De oude heer
Harders, die heel alleen woonde met zijn huis
houdster, had op een lootje het andere pop
penhuis gewonnen en wist er werkelijk geen
raad mee. Juist had hij het willen teruggeven,
om het opnieuw te laten verloten, toen hij het
gesprek tusschen de twee meisjes hoorde.
„Mag ik dat verschilletje nu eens oplossen?"
sprak hij vriendelijk. „Kijk, hier is een tweede
sleuteltje van het andere poppenhuis. Nu
geeft Lenie het hare aan Fien, dan heeft ze het
goed gemaakt, en dan krijgt Lenie van mij het
sleuteltje van het andere poppenhuis, dat ik
heb gewonnen."
Dat was een prachtige oplossing. Nu het Fien
er niets meer op tegen, om het sleutelje van
Lenie aan te pakken en beide kinderen waren
tevreden gesteld.
En het heeft voor Lenie nog een goede uit
werking gehad! Nooit heeft ze daarna meer zoo
lichtvaardig over de bedoeling van een ander
meisje geoordeeld.
Onze politieke macht, zelfs onze ker
kelijke bloei zal ons op den duur
niet baten, zoo wij onze plaats niet
weten te veroveren in de universitaire
wetenschap. Steunt dus Uw eigen Unl-
versit»**.
Juist nu
lichaamskracht en geestelijk evenwicht door
orsanose
Het versterkingsmiddel met Lecithine en Vitamine
Verkrijgbaar in poedervorm of tabletten in alle
Apotheken en Drogisteryen. Nederlandsch fabrikaat.
UIT VOORRAAD LEVERBAAR BIJ DE
POSTKANTOREN EN BIJ DE PLAATSEL.
LUCHTBESCHERMINGSVEREENIGINGEN.
UHj. Uct eenniuuiX letrrföhsóAyt'wiy ik
Deze worden gratis disponibel
gesteld bij aankoop van één pak-
smeerkaas.
NIEUWENDAMMERDUK 72-74 AMSTERDAM (N)
TEUProOSI *041» POST WBUWENDAM
Toen Kroger, thans eigenaar van een winkel
bedrijf met 4043 filialen, als venter begon,
kon hij slechts mondeling reclame maken voor
zijn waren. Bij de opening van zijn eersten
winkel besefte hij, dat hij voort moest gaan
van zijn artikelen te vertellen. Daartoe stelde
couranten-reclame hem in staat.
Dit is het simpele „geheim" van Kroger's
succes. Hij leverde goede waar tegen rede
lijken prijs en vertelde daarvan, door met
groote regelmaat in couranten te adverteeren.
Kroger liet zich niet verleiden tot allerlei
reclame-experimenten, maar hield stug vast
aan het beproefde systeem van regelmatige
courantenreclame.
De man, die thans de leiding van dit bedrijf heeft, ver
klaarde onlangs met dankbaarheid en enthousiasme: „Alleen
aan deze zuinige en effectieve manier van verkoopen met
courantenreclame hebben wij ons succes te danken."
