DIE VERKEERDE WEERELDT ERASMUS' COLLOQUIA 'BOEKEN DIE HET KOOl'EN WAAK» ZIJN EEN DOKTERSVROUW NIEUWE UITGAVEN II HISTORISCHE ROMAN van Mr. A. ROOTHAERT URBI ET ORBI BOEKENNUMMER Mr. A. Roothaert, schrijver van verschillende gezellige crimi- neele romans en van „het succesboek" Dr. Vlimmen, heeft thans een historischen roman he' licht doen zien, waarvan een jonge pastoor de held is. Men zal zich herinneren, dat wij destijds ernstig bezwaar moesten ma ken tegen den roman Dr. Vlimmen, die naast een voortreffelijke schilde ring van het vak des veeartsen een nogal rancuneuze charge levert op de nlïwclrjks-rechtspmk van de Kerk. Met den historischen roman Bie verkeerde Weereldt is het anders ge steld en nu en dan krijgt men onder het lezen den indruk, dat Roothaert behoefte heeft gevoeld om uiting te geven aan andere gevoelens dan die van Dr. Vlimmen, gevoelens, die hij dan toch eveneens bezit Hij is er in alle geval wel de man naar om dit te doen, wanneer hij van meening zou zijn, dat hij tevoren wat verder ge gaan is op het glibberige pad. Die verkeerde Weereldt dan speelt in de tweede helft der zeventiende eeuw in Deurne in Noordbrabant, waar de Geus zich heeft genesteld om de katholieke bevolking te knevelen en tot op het hemd uit te kleeden. Het nieuwe geloof heeft geen vat op deze menschen van de Peel, hoe godzalig de dominees ook donderen over de paapsche superstitiën. Hier en daar laat een of andere baantjesjager zich vangen, maar voor hij sterft, is hij weer lid van de oude Moederkerk ge worden. Temidden van deze tribulatiën komt kersversch uit Leuven meester Gee- raerd Jacobs, een boerenzoon van Deurne, die als piepjong pastoor de zielzorg zal waarnemen onder de oogen van den vijand. H^ is vier en twintig als hij komt en in de tachtig, als hij sterft. Maar tusschen deze twee gebeurtenissen liggen vele jaren van ellende en strijd, maar vooral van heldhaftig vertrouwen en godsdienst zin, van religieuze dapperheid. Het „pastorke", dat aanvankelijk rustig zijn werk kan doen en aan den gere formeerden dominee nauwelijks een partij heeft, wordt al spoedig door de heeren uit Den Haag het dorp uitge werkt. Hij moet de grens over naar Spaansch gebied, maar pal aan de grens bouwen zijn geloovigen een houten kerk en een huisje en het stroomt er vol als meester Geeraerd de H. Mis opdraagt. Op zijn pijlsnel paard jakkert hij de Peel door, als er een kind gedoopt of een stervende bediend moet worden. En doorgaans ls het succes doorslaand, maar soms ook is de geuzenpolitie hem voor en wordt meester Geeraerd opgesloten in den „diefkelder" tot zijn doodarme familie den losprijs van zes honderd gulden hèeft opgebracht. Zoo zwoegt de pastoor jaren en jaren lang. Van tijd tot tijd heeft men het op zijn leven gemunt en zakt hij tot aan zijn middel in den drassigen Peelgrond, als hij zich verbergen moet voor de ge wapende macht, maar al zijn strub belingen kunnen hem niet beletten om aan het einde van zijn leven, als de overheerschers den moed hebben opgegeven, te verzuchten, dat zijn schaapkens weliswaar straatarm zijn gebleven, maar dat ze tenminste nog altijd zijn schaapkens zijn. Roothaert heeft de stof voor zijn roman ontleend aan het werk Ge schiedenis van Deurne, Liessel en Vlierden van zijn vriend Hendrik Ouwerling en men mag erkennen, dat de auteur deze stof door en door heeft bestudeerd. Een enkele maal wordt de lezer zelfs met zooveel détails over laden, dat de handeling van den ro man er onder verloren raakt. Ander maal slaat de schrijver aan het be- toogen dit is overigens een prettige eigenschap van dezen auteur en hij vindt scherpe woorden om de over- heersching van „Den Haag" te he kelen. Hij is daarbij onverdacht ob jectief en spaart ook „de andere partij" niet, als hij meent dit niet te moeten doen. Doch zijn geheele sym pathie gaat uit naar pastoor Jacobs, in wien hij den vertegenwoordiger ziet van de Brabantsche katholiciteit, die niet zonder den Brabantschen humor denkbaar is. Die verkeerde Weereldt is volstrekt niet voor kinderen, alleen voor vol wassen lezers, zoowel om de soms ver gaande studentikositeit en vrijmoe digheid van den auteur, die er meer dan eens ongegêneerd op los schrijft. Maar men treft ook hoofdstukken aan, die kostelijk geschreven zijn en waar in men Roothaert op z'n best vindt. Het boek Die verkeerde Weereldt is om en bij de vijfhonderd pagina's groot. Milred Walker. Hunkering des Harten. (De roman van een doktersvrouw)Naar het Ame- rikaansch door W. A. Gotjè en R. Requin. Uitg. A. G. Schoon- derbeek, Laren N.-H., 1939. Omstreeks 1635 schreef Sir Thomas Browne in zijn „Religio Medici", dat hij zich diep bedroefd en beschaam^ voelde bij de gedachte aan de nog altijd toe te geven ongeneeslijkheid van sommige ziekten. Hij voelde dat als een blaam voor de medische we tenschap. Zijn woorden werden door de begaafde Amerikaansche schrijf ster Milred Walker als motto ge plaatst boven een roman, die ons in kennis brengt met den geneesheer Daniël Norton en zijn echtgenoote Sue. Het is een gelukkig en harmo nisch huwelijk geweest, maar de vrouw is aangetast door een sioopen- de en ongeneeslijke kwaal; de man staat machteloos aan haar ziekbed. Al het geluk is verwoest door deze verschrikkelijke hulpeloosheid. Wel houden beide menschen zielsveel van elkander, doch de dokter vreest, dat zijn vrouw geestelijk gestoord zal worden. Er ontwikkelt zich een tra gische sfeer in het doktershuis. De schrijfster is erin geslaagd, deze sfeer voelbaar te maken. Dan komt de groote beproeving. Terwijl zijn vrouw wegkwijnt, is de geneesheer een gezond man, die verlangt naar 'n gezond leven. Een jongere zuster van de vrouw komt het huishouden doen. Men voelt de moeilijkheden, die zich nu ontwikkelen en die de schrijfster met een uiterste kieschheid behan delt. Doch dit is niet het voornaam ste van haar boek. In het middel punt blijft de zieke vrouw, die door haar lijden wordt gelouterd tot een bijna heilige kalmte. Haar voorbeeld is den anderen een kracht. De tee- kening van dit louteringsproces is meesterlijk en maakt dezen roman tot een ontroerend, vroom verhaal, dat wij gaarne aan volwassenen aan bevelen. Mien Labberton: Geloof, Hoop, Liefde. Bigot en Van Rossum N.V. Amsterdam 1939. Dit is nummer 39 van de populaire Uilenreeks der firma Bigot en Van Rossum, een klein; handig boekje dus, niet duur, en behoorlijk verzorgd. Het bevat zeven korte vertellingen voor den Kersttijd. Enkele daarvan ver schenen reeds eerder in de „Haagsche Post". Tamelijk neutrale verhaaltjes van de schrijfster, die vooral in. Protes- tantsch-Christelijke kringen veel suc ces oogst met haar stemmige ethiek, haar uiterst eenvoudigen stijl, haar onmiskenbaar vertel-talent. Meester stukjes in de soort zijn deze vertelsel tjes nu bepaald niet; men zou ze eer der proef stukjes van den publieken smaak mogen noemen. Maar lezers zullen er heusch wel voor te vinden zijn! Wie geen al te hooge aestheti- sche eischen stelt en graag iets lezen wil, dat vroom is zonder Inspanning te vorderen, kan hier terecht zonder bezwaar. Een vierde twaalftal samenspra ken van Desiderius Erasmus, den Rotterdammer, werd (na de drie vo rige bundeltjes met telkens een do zijn) door dr. C. Sobry bezorgd bij de Wereldbibliotheek te Amsterdam. De bedoeling is, langzamerhand het volledige Corpus Colloquiorum in het Nederlandsch te doen verschijnen. Het groote belang dezer uitgave is, dat men de samenspraken, die door Erasmus vooral bedoeld waren als voorbeelden van een klassiek-La- tijnsche conversatie in den moder nen tijd, beschouwen mag als buiten gewoon rijke, ja wellicht de meest volledige verzameling van wetens waardigheden omtrent de levens wijze en de gedachten wereld van de zestiende eeuw. Daarenboven zijn vele dezer dialogen buitengewoon geestig. Soms hebben zij dat licht- spottende accent, waardoor de scherpe tijdcriticus zelfs zijn nage dachtenis nog gehaat maakte. Wij kunnen de lectuur dan ook niet aanbevelen aan "onontwikkelden, die trouwens van dit spitsvondige ver- nuftwerk ook maar weinjg zouden genieten. Dr. Sobry wijst erop, dat Erasmus in zijn dagen, met zijn maatgevoel, reeds veel verzet uit lokte en dit hierdoor verklaarde „dat de waarheid langs beide kan ten aan het valsche grenst", zoodat men steeds moet oppassen, de grens te overschrijden. „Erasmus heeft partij gekozen voor de waarheid" (aldus deze inleider)„daarom werd de christen humanist ook van twee kanten aangevallen, en dit was zijn eeretitel". Dr. Sobry huldigt hem dan ook vooral als den ij veraar „voor een humanistisch of eenvoudiger ge zegd: voor een menschelijk ideaal van vrijheid, waarheid en verdraag zaamheid", dat ook door Vondel in zijn volle waarde werd erkend. Voor hedendaagsche ooren zijn sommige uitspraken in de overigens tekstgetrouwe vertaling misschien wat ruw of onverwacht, en men vraagt zich af, of de vertaler niet goed had gedaan door een onver mijdelijke verbazing, die bij som migen tot ergernis leiden kan, al thans voorzichtig op te vangen, wan neer hij niet de taal wilde ver knoeien door haar te matigen. Wij zinspelen b.v. op passages als de vol- Erasmus gende: „Goddelooze ouders ont vluchten en zijn toevlucht nemen bij Christus, dit is vroom. Maar door de vlucht aan vrome ouders ontsnap pen om bij de papen terecht te ko men, dit is (en niet zelden gebeurt het) een deugdzaam milieu voor een slechter ruilen". Zulke uitlatingen, niet vrij van een zekere animositeit, vragen, zoo men ze niet verzwakken wil, tenminste eenige nadere ver klaring. Erasmus zelf heeft trou wens gevoeld, dat hij wel eens wat ver was gegaan, en hij heeft zijn samenspraken in een extra samen spraak verdedigd en goedgepraat. Deze verdediging nam dr. Sobry steeds op ter plaatse, waarop Eras mus zinspeelt, en hierdoor wordt veel misverstand voorkomen. De vertaling is degelijk, soms zelfs heel fraai. PROF. OTTEN - PROF.VERHAAR HET VERLOSSENDE ANTWOORD OP KWELLENDE VRAGEN Deze moderne apologetische encyclopaedie, een boek van forsch formaat, bevat een sys tematisch uitgelezen verzame ling van de vragen en antwoor- deii in 20 jaargangen van Het Schild en De Bazuin. Ing. 2.90. Geb. 3.90. QUILLARD-BRUINEMAN DE VERHEVEN SCHOON- HEID VAN HET PRIESTERSCHAP Vooral voor priesters, ouders en priesterstudenten. Dit boek werd door niet minder dan vijf tig Fransche bisschoppen met klem aanbevolen. Ing. 2.90. Geb. 3.90. WALTER BREEDVELD DE AVOND VAN ROGIER DE KORTENAER De roman van een officier, man uit één stuk, die in zijn bewogen levensavond de diepste levens waarheden verwerft. Een echte volksroman (van Duinkerken)? Of een echte roman tout court (Ter Braak) Men is het erover eens, dat Breedveld de gave van natuurlijk boeiend vertellen bezit. Ing. 2.90. Geb. 3.90. TOPS POST ZOO HOORT HET Een fijnzinnig boekje over wel levendheid als uiting van inner lijke beschaving en liefde tot den evenmensch, dat in géén huisgezin mag ontbreken. Ing. 0.70. Geb. 1.20. DRS. B. LEOPOLD OUDE EN NIEUWE ICONOGRAPHIE Het volledige encyclopaedisch handboek der iconographie, der religieuze en profane symboliek. Zwaar formaat, 320 afbeeldin gen. Voor ieder, die belang stelt in kunst, historie, godsdienst geschiedenis en heiligenver- eering. Uitsluitend gebonden 13.50. LESTER EN MILLOT RASSEN DER MENSCHHEID Een toonaangevend handboek van erkend internationale repu tatie, bewerkt door dr. Paul Julien, een der meest vooraan staande Nederlandsche geleer den op het gebied van rassen- onderzoek. Ing. 3.50. Geb. 4.50. Deze boeken zijn verkrijgbaar in den boekhandel en bij ONDIEP 6 - UTRECHT GIRO 315927

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1939 | | pagina 9