3
ff
J
Ook Turkije voelt de dreiging
van Rusland
Dré III krijgt 'n „onthouwerke"
Weinig kans op een
neutraal statenblok
HEUMATIEK
HOOFD
VERSTOPT?
HET VERDWENEN
MEISJE
tLen reis naar Italië
De strijd om de leiding
in den Balkan
«P»
PASOP!
Vicks Va-tro-nol
Buitenlandsch Oüèrzicht
„Da was ok mijn eerste cadeauke, Dré
Er is een\Jl
in de maand
de van
VRIJDAG 8 DECEMBER 1939
Twintig jaar wegens
moord
BRABANTSCHE BRIEVEN
REIST NAAR ITALIË
...Jjldïï
PRINS BERNHARD OP JACHT
Jubileum-uitgave der
Camera obscura"
Bij den uitgever uitverkocht
RECEPTIE OP DINGAANSDAG
Nog steeds is ondanks alle moeite,
die de politie zich gegeven heeft
en nog geeft, het -duistere geval
van de verdwijning van het 18-jarige
meisje, dat door een onvoldoende con-
troleerende arbeidsbeurs naar een niet
bestaand adres in de hoofdstad werd
verwezen, onopgehelderd. De in marte
lende zorg en spanning verkeerende fa
milie heeft duizend gulden uitgeloofd
voor dengene, die inlichtingen verstrekt,
welke tot opsporing van het meisje lei
den, maar ook dat heeft tot nu toe niet
mogen baten. Intusschen hebben zich
weer eenige nieuwe gevallen van poging
tot overweldiging van zich 's avonds in
betrekkelijk stille stadsgedeelten op
straat bevindende meisjes voorgedaan
en zijn er verdachte gedragingen van
automobilisten gerapporteerd. Of wij
hier met een georganiseerden samen
hang, dan wel met geheel op zichzelf
staande gevallen te doen hebben, is niet
duidelijk, maar wél duidelijk is, dat deze
verschijnselen wijzen op de toename van
een kwaad en een misdadigheid, welke
tot voor kort slechts zeer sporadisch in
ons land voorkwamen. Wij willen de po
litie, die, zooals iedereen begrijpt, niet
alomtegenwoordig kan zijn om iedereen,
die zich op straat bevindt constant te
surveilleeren, hiervan geen verwijt ma
ken. Zij doet, wat redelijkerwijze van
haar geëischt kan worden, met nauwge
zette plichtsbetrachting. Maar juist, om
dat zij niet méér kan doen dan zij reeds
doet, dienen de burgers en het publiek
haar te helpen. Hoe kunnen dezen dat
doen?
Ten eerste dienen jonge meisjes
zonder vertrouwd geleide na het
invallen van de duisternis zooveel
mogelijk weinig drukke wijken en stra
ten te vermijden. Ten tweede behooren
zij onder geen omstandigheden zich te
laten verleiden om met onbekenden, hoe
goed ook gekleed en hoe fraai en ver
trouwenwekkend ook de wagen is, dien
dezen besturen, mee te gaan. Ten derde
moeten zij, in geval zij door onbekenden
worden aangesproken, dezen zoo scherp
mogelijk opnemen en indien dezen in 'n
auto zijn gezeten onmiddellijk en voor
alles letter en nummer van den wagen
in het geheugen prenten en noteeren.
Ten vierde moet ieder meisje, dat op
straat op eenigerlei wijze lastig gevallen
of aangeklampt wordt, daarvan aan
stonds, dus niet dagen later, aangifte
doen aan het dichtstbijzijnde politiebu
reau, zoo mogelijk met opgave van
nauwkeurig signalement en eventueel
autonummer van dengene of degenen,
die haar aanspraken. Ten vijfde dienen
ouders en voogden den onder hun zorg
staanden meisjes de hierboven aangege
ven gedragslijn met al het gezag, waar
over zij beschikken, in te scherpen. En
ten zesde moet een ieder, die zich op den
weg bevindt en getuige is van verdachte
gedragingen ten opzichte van meisjes,
daarvan direct en zoo uitvoerig mogelijk
mededeeling doen aan de politie-autori-
teiten. Alleen wanneer'de burgers en de
meisjes zelf voortdurend op hun „qui
vive" zijn en deze aanwijzingen stipt vol
gen, zal er definitief een einde kunnen
worden gemaakt aan de duistere prac-
tijken van ongure individuen. Op deze
wijze zullen' wellicht ook wel eens vol
komen onschuldige gevallen als verdacht
worden gesignaleerd, maar beter tien on
gegronde aangiften, waarvan de onjuist
heid onmiddellijk zal blijken, dan één
misdaad, die voorkomen had kunnen
worden.
Van die hier aanbevolen algemeene
wordt door eiken Roomsen Ka
tholiek niet slechts beschouwd
als een onvergetelijk genoegen
en een onuitputtelijke bron van
geestelijke kracht, doch veelal
ook als een moreele noodzake
lijkheid.
Zoowel de grootsche basiliek van
St. Pieier ie Rome als de meest
eenvoudige kerken in honderd
andere plaatsen, hei zijn alle
wonderschoone Kunsischeppin
gen, geïnspireerd door hei Ka
iholicisme.
Maak! gebruik van CHEQUES
TENLIRES, welke mei de ver-
leende REDUCTIES van 50 tot
70 o/o op de SPOORWEGEN, Uw
reis- en verblijfkosten belang
rijk zullen reduceeren
Inlichtingen brj de E.N.I.T.,
Passage 82 - DEN HAAG
EN ALLE REISBUREAUX
waakzaamheid ook van de zijde van 't
straatpubliek kan een heilzame preven
tieve werking uitgaan en bovendien kun
nen daardoor wellicht aanwijzingen
worden gevonden omtrent de trieste ge
vallen, die zich reeds hebben voorge
daan en die nog niet tot klaarheid zijn
gebracht. Denkt niet: „waar bemoei ik
me mee" en zie niet uit laksheid of
lafheid tegen de mogelijke moeite op.
Het gaat hier om een hoogst ernstige
aangelegenheid, waarvan gij zelf of een
van uw dierbaren het slachtoffer kan
worden. Dit gruwelijke kwaad, dat zich
ook elders in het land kan voordoen,
dient met wortel en tak te worden uit
geroeid. Daaraan mede te werken is
plicht.
MAKASSAR, 8 Dec. (Aneta). De
landraad te Makassar veroordeelde heden
den inlander, die een pakhuismeester van
Gebr. Veth's Handelsmaatschappij heeft
doodgestoken, tot twintig jaar gevangenis
straf.
Italië is ook thans nog het ideale toeristen-
land. Weinig bemerkt men er van de maat
regelen in verband met den toestand genomen
Verkeersmiddelen en openbare diensten func-
tionneeren normaal. In café's en restaurants
zijn alle levensmiddelen in overvloed verkrijg
baar.
De groote Wereldtentoonstelling 1942 zal
zeker doorgaan. Met alle kracht wordt aan de
voorbereiding daarvan gewerkt.
Het volgende jaar zijn er talrijke tentoon
stellingen en feestelijkheden op het gebied van
sport, kunst enz.
Alles bijeengenomen kan Italië in dezen tijd
een ideaal land voor reizen van allerlei soort
genoemd worden.
Ulvenhout, 7 Dec. 1939
Amico,
Fluitend trok ik Zaterdag nadenmiddag naar
huis. 'Nen drogen, feilen Noordooster stond
hoog aan de locht, 'n beweeglijk wolkenspul, ge
sierd al mee gouwen randen van de avondzon,
dreef gestaag achter 't kaal geboomt. De wegels,
proper geregend en blank opgedroogd onder den
wind, zagen er uit of ze 'n Zaterdagsche beurt
hadden g'had. En als ik kwam onder Ulven
hout, dan lag de rust van den komenden Zon
dag zacht te glanzen onder de vroege avond
zon, die nou en dan wegschool achter de don
kere wolkenklodders, wegdrijvend naar 't Belze.
Stil lag de rust van den Zaterdagschen na
middag te gloren over de ondergeloopen velden
bezijen den steenweg, 't hooge water fijn gerim
peld onder den zonnebries. Zachtekes fluitend,
sissend over den kouwen punt van m'n tong,
trok ik plazierig deur dieën rossen Adventmid-
dag, waarover gevloeid lag 't goud uit de weg
zinkende zon, daar in 't lage hout tusschen de
boomen. Donker spiegelde den boschkapt in t
glanzende meer, eindeloos en verlaten c/nder "n
stilte, die kil opsteeg uit 't hooge water.
„Vort, Blek!" En mijnen goeien beest daar
onder den wagel gaf nog 'nen lesten snuk aan
't tuig en den leegen groentenwagel z'n dok-
kerend lawijt roffelde hard op de stille ruimte
rondom.
Als we den erf opreeën, dan was den lesten
klont zonnevuur deur den ender gesmolten. D'n
hemel was nou éénen donker-peerlmoeren glorie,
die zacht over de weareld blonk. De raamkes
van 't stalleke en 't wagelschoep blonken fel
als blik. Zoo stond 't leste van den dag zilverig
te schampen over den killen buiten. Maar den
doom van den avond begost te wemelen van den
donkerenden hemel, waarin 't matte licht ver
schoot achter jagend wolkenzwart, dat hier of
daar wijdweg opstoof uit den komenden nacht.
De kiepen waren op stok, in 't stalleke, waar
ik m'n leege manden en bennen tastte, daar liep
Ik teugen den duister aan. 't Rook er naar de
eerde, van 'nen stapel leege eerpelzakken. De
stilte kost ge hier kneeën in oew vuisten.
„Opa!"
„Ha! Dré!"
,.'Nen goeien Zaterdag gemokt?"
„Oem. Jawel, jawel, jonk."
„Oemjawel, zee-t-ie," grinnikte Dré „Ge brengt
niks anders verom dan 'n halve mand winter
peeën en 'n paar koppel eiers!"
„De prijzen, Dréke! De prijzen....!"
Dan ree den Dré den wagel in 't schoep.
Dichter was onderwijle den duister gevallen.
Den gelen rechthoek van den raam lichtte strak
op den donkeren erf. „Ziezoo," zee mijn baaske
plazierig: „Die (dit sloeg op den wagei) hebben
we mergen nie noodig, opa!"
Hij rook naar den zeep. Z'nen frisschen toet
blonk van 't scheermes Z'n zwart haar glom In
't licht van de raam. Recht als 'n kèèrs, vier
kant in de schouwers, frisch en fors stond ie
daar, donker teugen 't lampelicht dat den erf
op scheen.
„Al Zaterdag gehouwen?" lachte-n-ik.
,,'k Heb de gansche week van m'n vel ge
spoeld," gaf ie ten antwoord en efkes bewoog
z'n lenige lichaam in 'n rilling van genot, Toen
Z. K. H. Prins Bernhard heeft Donderdag in
gezelschap van een aantal genoodigden in den
Scheurpolder op het eiland Rozenburg de jacht
uitgeoefend.
Den geheelen dag verbleef het gezelschap
temidden van het prachtige duinlandschap, dat
dit voor het publiek afgesloten gedeelte van
het eiland bevat en menig raak schot werd
gedaan.
Want, toen des avonds het gezelschap, waar
onder zich de Jagermeester, Baron Schimmel-
penninck van der Oye bevond, den Waterweg
opnieuw overstak naar Hoek van Holland, waar
de auto's gereed stonden, waren pl.m. 180 fa
zanten en 40 konijnen geschoten.
pakte-n-ie me bij mijnen schouwer, drong me
over den durpel van den huis en fluisterde ko
miek: „We krijgen vandaag van Trui boeren
kool mee 'nen meter worst en oewen Zater
dagschen borrel staat al vol, Dré I!"
Ik voelde den steuvigen greep van z'n harden,
gespierden klavier in m'nen schouwer en 't dee
me deugd van m'nen fermen compagnon!
„Waar is den Eeker?"
,,In de kuip," zee Dré TO, „Maar hij zal on
derhand Wel gereed zijn." Dan luid-roepend naar
't achterhuis: „Allee, Eeker, opschieten! Die
roestplekken (de sproeten) gaan er toch nie af!"
„Ja, ik ben gereed," riep den Eeker verom
en we hoorden hoe ie z'n vuilgoed in de kuip
stampte mee den waschplank.
,,'t Hee mee 's Zaterdags a'maal wa-d-in,"
foeterde Trui, die daar mee 'nen rooien kop
in den wasem stond, die opkrulde uit de pan
mee boerenkool, dien z' aan 't stampen was.
„Goeien ontvangst, Dré?"
„Nie te klagen Trui, santé!" Ik dronk 'ns van
den borrel, die al naast m'n bord stond en efkes
brandde den honger in m'n maagkuil. Vooral,
als m'n oog getrokken wierd naar 't midden
van de witgeschuurde tafel, waar den worst,
'nen pols dik, berstend deur 't hobbelige vel, te
glanzen lag in z'n peerlend vet, daar in de
emaille-holte van den potdeksel, die omgekeerd
op tafel lag.
„Goei maal, Trui," pluimde-n-ik: „Nou mee
dieën kou!"
„Docht ik ook zoo, ja; schuif maar rap aan.
EékerrU"
Daar kwam ie. Gespoord en gelaarsd. Z'n
rosse pinhaar natgeplakt over zijnen muizenkop.
Hij liep.stijf van de kou. Z'n rappe eeker-oogskes
schichtten van de plattebuis naar de tafel, van
den boerenkool naar den worst en handenwrij
vend zee-t-ie: „Navond, baas!"
„Hah! Den Eeker! Trek, jonk?"
„Ikke wel," gichelde-n-ie en mee z'n vrinde-
lijkste gezicht bekeek ie den bruinglanzenden
worst en ik zag hoe z'n oogen 'm in vieren deel
den.
Dan keken de kleine mannen malkaar 'ns aan;
me dunkt ik zag 'n knipoogske van den een
naar den ander schieten. Die twee voerden iets
in 't schild!
Eindelijk kwam de groote pan smorend, dam
pend op tafel en ook Trui kost gaan zitten.
„Nuuws in stad, Dré?" vroeg Trui en onder
wijl sloeg ze 'r kruiske.
„Ge mot de complimenten hebben van
Nuuwsgierig keek zie me aan. Ze vindt 't altfj
plazierig als er in de „groote" stad 'ns iemand
is, die om heur denkt!
„Nou? Van? Van wie?"
„Van.... allee, hoe hiet dieën mensch nou
Met spanning volgt Europa de bewegingen
van Moskou. Zal Stalm onmiddellijk na de
verovering van Finland den Balkan durven
aangrijpen? Het is of de roode dictator geen
oogenblik Wil verliezen om de prachtige kan
sen, die hem door Duitschlands toedoen worden
geboden, te benutten. Zoo'n oorlog, aldus
schijnt Stalin te. redeneeren, die misscnien nog
uitgroeit tot een wereldoorlog, beleven wij niet
ieder jaar, hoogstens eens in dc vijf en twintig
jaarDe Spaansche burgeroorlog werd een
échec, maar nu zullen we wraak nemen. De
chaos in Europa moet nog grooter worden,
eerst dan is het rijp voor de communistische
revolutie; op de puinhoopen van een door oor
log volkomen uitgeput Europa zullen wij de
Sovjet-vlag planten. Ziedaar Stalin's plan
nen.
Niet alleen Roemenië, ook Turkije wordt
bedreigd. Schreef het officieele orgaan van de
Komintern, de „Communistische Internatio
nale" Woensdag niet, dat de Fransch-Britsche
imperialisten het pact van wederzijdschen bij
stand met Ankara gebruiken om Turkije te
betrekken in een oorlog in den Balkan en
waarschuwde Molotof reeds ruim een maand
geleden Ankara niet dat het wel eens berouw
kon hebben van dit verdrag? Is het niet op
vallend, dat op denzelfden dag, dat het ge
ruchtmakend artikel van het orgaan der Ko
mintern verscheen, Von Papen onverwachts
een bezoek bracht aan Saradjogloe, den Turk-
schen minister van Buitenlandsche Zaken, en
op een onmiddellijk onderhoud aandrong?
Stalin kan nog steeds niet Verkroppen, dat
Turkije niet op zijn voorstellen is ingegaan.
Moskou eischte, dat de Dardanellen gesloten
zouden blijven voor oorlogsschepen van staten
die niet aan de Zwarte Zee grensden en
Wenschte bovendien de vrije hand in den Bal
kan. Op Saradjogloe's vraag of het Kremlin
garanties wilde geven, dat de integriteit van
Roemenië zou worden gehandhaafd, kreeg de
Turksche minister een weigerend antwoord.
Meër dan een maand verbleef Saradjogloe te
Moskou en wachtte geduldig of Molotof nog
wijziging zou brengen in zijn plannen. Hij
maakte de zwenking mee in de Russische po
litiek, hij zag het zenuwachtig va-et-vient van
de Baltische ministers, hij ging 's avonds ge
regeld naar de opera en ook de caviaar zal hem
wel gesmaakt hebben, maar tenslotte vond hij
net toch welletjes en achtte hij den tijd ge
komen om weer naar huis terug te keeren;
Molotof hield hem niet tegen. Een plechtig af
scheid viel hem nog ten deel en daarmee was
een belangrijk hoofdstuk van de Russisch-
Turksche geschiedenis afgesloten. De vriend
schap, die jaren lang tusschen Moskou en An
kara had bestaan, had een flinke deuk ge
kregen. Zonder den terugkeer van Saradjogloe
af te wachten, werd den 19en October een pact
van wederzijdschen bijstand te Ankara onder
teekend door de vertegenwoordigers van Tur
kije, Engeland en Frankrijk.
Het Turksch-Britsch-Fransche pact komt in
toch? Anders kan 'k 'm honderd keeren noe
men!"
„Sinterklaas!" riep Dré III, ondertusschen 'nen
brok worst van z'n vurk bijtend.
Mee m'nen vurk wijzende naar den Dré, zee ik,
net of me 'n licht was opgegaan: „Sjuust! Dré!"
„Leuk," zee Trui, 'n woord dat ze nooit ge
bruikt.
„Hoe was 't mee 'm?" vroeg den Dré toen.
„Matig," zee ik seerjeus. ,Matigskes! In z'nen
rooien pelerien stond 'nen ruiten lap, de toppen
van z'n handschoenen waren deur en zijnen
mijter was 'm te groot geworden, zakte over z'n
ooren. Neeë, hij zag er nie veurdeelig uit!"
„En assiepan?" vroeg den Dré.
„Z'nen knecht hee-t-ie gedaan gegeven," zee
ik. „Die stempelt nou."
Den Eeker lee haastig zijnen vurk neer en
hield zijnen buik vast. Dat wil zeggen: hij hield
z'n handen op de plek, waar omtrent zijnen
buik moest zitten.
Dré III beet van 't lachen wat onhandig in
den worst en 't vet druppelde over z'n gladde kin.
Trui lachte zuurzoet en zee: „Gij hebt wel 'n
aarig smoesje aan oew gewit-wei hangen, om
deus jaar van den Sinterklaas af te komen;
vinde 't eigens ook nie....?"
„En toch meugde gij zeggen wat ge van 't jaar
hebben wilt, wijf. Ge kunt krijgen wat ge wilt,
als ge maar nie boven 't tientje uitgaat
Zoo, amico, verliep ons Zaterdagsche maal,
dat we altij wat meer op ons gemak gebruiken.
Op 't end kwam den Fielp nog even binnen. Mee
den Zondagschen krentenmik. Die krijgen z'n
klanten altij uit 't tweede baksel, dan is den
mik lekker vorsch op Zondag. Kraakhelder, in
'n hard gesteven en gestreken wit bakkersjaske,
den kop strak en glimmend geschoren, 'nen bol
hoed op, zoo komt den bakker op Zaterdag
avond bij z'n klanten. Mee hum komt overal den
Zondag binnen! Daarveur alleen zou-d-oew-
eigen op zijnen wekeljjkschen krentenmik vast
abonneeren! Z'n Zondagsche sigaar rook goed.
„Boerenkool.da's kostje vandaag!" zeet-ie en
onderwijl lag ie 't brood in den trommel in de
kast. „Wij gaan mergen'haan den hertensoep,"
klasjeneerde-n-ie wijers. „Eel onzen uis ruukc
naar den snert, 'k Ben er den gosganschen dag
ongerig van!"
„Pik 'n bordeke boerenkool mee, Fielp," noo-
digde ik 'm uit.
„Kost ik wel hevekes doen," vond ie.
,,'k Heb vandaag gin tijd g'ad om te heten!"
Meteen vrong ie z'n driehonderd pond gewicht
tusschen ons in en gaf 'm katoen.
„Ja," zee-t-ie toen, na drie, vier happen:
„Da's zo'n houwe gewoonte bij hons thuis"
hap „hop Sinterklaaszondag" hap
„snert!" Hap.
Ge wit, amico, den Fielp is altij Sinterklaas
het kort hierop neer, dat, wanneer een Euro-
peesche mogendheid dus ook Rusland
Turkije zou aanvallen, de Westersche mogend
heden hun verdragsverplichtingen onmiddellijk
zullen nakomen. Zou Roemenië echter in een
oorlog met de Sovjet-Unie worden verwikkeld,
dan kan Turkije niet gedwongen worden tot
een actie tegen Rusland. Deze bepaling is in
verband met de huidige situatie zeer belang
rijk. Toch is gemeenschappelijke actie wel mo
gelijk, echter alleen, indien Turkije bijvoorbeeld
door den opmarsch der Russen in Roemenië
zich zelf bedreigd zou gevoelen. Het is vrijwel
zeker, dat Turkije onmiddellijk den oorlog aan
Duitschland zou verklaren, wanneer het naar
den Balkan zou oprukken.
De Balkanstaten weten heel goed, in welk een
gevaarlijke positie zij verkeeren. Dat zij tot nu
toe, in tegenstelling tot den wereldoorlog van
1914, nog niet in den oorlog zijn betrokken, wil
heelemaal niet zeggen, dat dit in de toekomst
ook niet zal gebeuren. Als de Balkanstaten hun
onderlinge veeten niet willen laten rusten en
zich thans niet tot één groot neutraal blok aan
eensluiten, dan zal Rusland, en misschien ook
Duitschland, niet nalaten ook in dit gedeelte
van Europa zijn slag te slaan. Tot nu toe zijn
de pogingen om tot een neutraal blok te ko
men, hetzij onder Fransch-Britsch-Turksche,
hetzij onder ïtaliaansche leiding, niet gelukt.
Italië schijnt niet geneigd de leiding met Frank
rijk, Engeland en Turkije te willen deelen. Het
Rheumatische pijnen kwellen Uw lichaam ze
dooden Uw werklust, ze vergallen Uw leven en
dat van Uw huisgenooten. Ze maken U humeu
rig en oud vóór Uw tijd en als ge niet tijdig
Uw maatregelen neemt wordt ge voorgoed ge
kluisterd aan Uw stoel of bedWaarom dan
dat alles? Waarom niet de kwaal in haar
oorzaak bestreden? Dat kan toch!
In negen van de tien gevallen zijn Rheumatische
pijnen een gevolg van onzuiver bloed. Doe eens
een bloedzuiverende kuur! Neem Kruschen Salts!
De aansporende werking van Kruschen's zes
minerale zouten op lever, nieren en ingewanden,
hergeeft dezen organen weer hun jeugdige
kracht. Ze doen dan hun werk weer net als
vroeger en filteren al het overtollig en schade
lijk zuur uit Uw bloed. Al dat pijnverwekkend
overtollig urinezuur, dat zich vroeger vastzette
in Uw weefsels en gewrichten, en dat de oorzaak
was van Uw pijnen, wordt nu afgevoerd langs
zuiver natuurlijken wég. Met den dag groeit
Uw levenslust en bij een trouw en regelmatig
gebruik eiken morgen na het opstaan
voelt ge U allengs een herboren mensch
De Heer W. H. v. d. Z. te Rotterdam schrijft:
„Met deze wij ik U mijn oprechten dank be
tuigen voor de heilzame werking van Kruschen
Salts. Gedurende een tiental jaren had ik
vreeselijke rheumatische pijn in mijn rechter
knietotdat een mijner kennissen mij advi
seerde om Kruschen Salts te probeeren. Ik
kocht een flaconben steeds doorgegaan
met innemen en heel langzaam de pijn uit
mijn knie zoo goed als verdwenenmet i°°"
pen gaat het bijzonder
Kruschen Salts, verkrijgbaar bij apoth. en drog.
a 0.40, 0.75 en 1.60 (extra groot pak). Fabr.
E. Griffiths Hughes Ltd., Manchester (Enge
land). Opgericht 1756.
op Ulvenhout. 'Nen anderen kijken we nie aan.
Ook aan 'nen Sinterklaas gerokt ge gewend
Van 't jaar sloeg ie zijnen troon op in de school.
En 't schijnt dat onzen Sint speciaal na 'n bord
of drie, vier snert 't best in conditie is om 't
kleine grut onder druk te krijgen!
„Waar mokt Kee 'm van?" vroeg Trui: „Van
runds of van verkens?"
„Wa mijn betreft, Trui" hap „hik eb 'm
liever van de koei, Kee lopt meer" hap
„mee 'n paar verkenspooten weg" hap
,'maar heerlijk his heerlijk: van 't verken hap
„his ie toch hok hap „sojemekajer, da's
'nen goeien stamppot" hap „maar 'k zeg,
van 't verken his den snert toch hok best."
Hap.
„Dus," lachte-n-ik: „Gij krijgt alleen op tafel,
Fielp, wat Kee geren lust?" Hap. „Gij nie
soms?" hap antwoordde-n-ie brutaal.
Toen begost Trui zóó te lachen, da 'k docht:
ik ga er 'ns opletten. Maar 'k zal 'i moeilijk ge
waar worden, amico, want ik hou van alles!
Als den Fielp vertrokken was, pikte hij eerst
nog 'nen goudrenet met ons mee, 'n ding als
twee vuisten zoo groot, dan gongen de twee
kleine mannen ook op klavetter. Naar stad! Ja
dat knipoogskeZe gongen natuurlijk
Sinterklaas spreken. Maar tóch— ik vond, daar
stak iets meer achter
Nou, da's Dinsdagavond ook uitgekomen!
Want laat wij hadden allemaal onzen Sin
terklaas te pakken wierd er zenuwachtig ge-
gicheld op den erf. Den Dré en den Eeker keken
malkaar mee groote oogen aan. En in die oogen
stond iets meer dan doodgewone nuuwsgierig-
heid. Maar watte preciesik wist 't nie. Dan
gebons op de deur. Daarna wierd er hard weg-
geloopen. Me docht ik hoorde gerinkel van twee
fietsen! Ennedie daar wegliepen, nou, dat
waren gin manskearels! De stappen waren daar
veur te locht en te kort1.
Den Dré vloog op, gooide de deur los en veur
ie omkeek naar 't 'pakske, dat daar veur den
drempel lag, spiedde-n-ie scherp den erf af. Dan
'nen sprong, 'nen ren deur den inrij
„Eeker, pak dat paketje 'ns op." zee Trui:
„Dan kan die deur dicht, ik voel 't langs m'n
beenen."
Maar daar kwam den Dré al verom. 'n Bietje
bleek, vond ik.
,,'t Is veur jou," zee den Eeker en hij gaf 't
pakske aan den Dré. Toen kreeg ie 'n kleur.
Karjuu, docht ik, is den bliksem nog steeds
stillekes aan 't vrijen mee dat blonde Fientje
uit de stadZenuwachtig plukte-n-ie het
paketje open en daar kwam uit: 'nen pracht
van 'nen leeren sigarenkoker en 'nen peerlmoe-
ren aansteker ge wit wel, zo'n „onthouwerke",
dat oe er altij a>an herinnert om oew lucifers
bij oe te steken.
Een paar van deze
druppelsen U
ademt weer vrijuit.
Het is verbazend, hoe snel de ver
velende verstoptheid bij hoofdverkoudheid of
neuscatarrh te verhelpen is wanneer U een paar
druppels'-Va-tro-nol in de neusgaten doet. U voelt
de tintelende geneeskracht, die zich snel door de
dieper gelegen neuskanalen verspreidt. Spoedig
verdwijnt het hinderlijke slijm en vermindert de
zwelling der slijmvliezen. De irriteerende prikkeling
in den neus houdt op en het schoonhouden der
neusholte wordt erdoor bevorderd. U kunt weer
frisch en gemakkelijk adem halen.
Voorkomt ook vele verkoudheden
Maar dat is niet alles. Vele verkoudheden kunt U
nu geheel voorkomen of in het eerste stadium
afweren, wanneer U slechts Vicks Va-tro-nol bij
het eerste waarschuwende niezen gebruikt. Dit
merkwaardige middel is speciaal bereid voor neus
en keel, waar verkoudheden ontstaan. In deze
"gevaarzóne" helpt Va-tro-nol de natuur verkoud
heden af te weren, vóórdat zij kunnen doorzetten.
Dl BONDGENOOT VAN VICKS VAPORUB
raadt thans Roemenië aan, de Hongaarsche en
Bulgaarsche verlangens te bevredigen en niet
langer star aan de integriteit van zijn gebied
te blijven vasthouden. Boekarest zou natuur
lijk niets liever willen dan een neutraal Balkan-
blok, maar denkt er niet aan, Zevenburgen aan
Hongarije en de Dobroedsja aan Bulgarije af
te staan. Turkije heeft reeds lang ingezien, dat
er langs dezen weg niets valt te bereiken; het
meent, dat de Balkanstaten het verstandigst
zouden doen, Turkije's voorbeeld te volgen en
verdragen met Engeland en Frankrijk te slui
ten. Of Rusland en Duitschland hierin niet
juist een aanleiding zouden kunnen vinden om
in den Balkan op te treden?
De situatie op den Balkan is momenteel on
zekerder dan ooit. Er zijn teekenen, dat een
algemeen conflict hier spoedig kan uitbreken.
Zal Italië nog kans zien Rusland en Duitsch
land in toom te houden? De groote fascistische
Raad, welke gisterenavond laat voor de eerste
maal sedert het uitbreken van den oorlog is bij
eengekomen zal zeker de gevaarlijke situatie,
welke op den Balkan door de Russische drei
ging is ontstaan, uitvoerig hebben besproken.
Het resultaat der besprekingen zal de Duitsche
Rijksminister Dr. Ley, die nu reeds eenige da
gen te Rome vertoeft, aan den Führer kunnen
mededeelen.
Naar wij vernemen, is de kostbare jubileum
uitgave van Hildebrand's „Camera Obscura"
met de illustraties van Jo Spier bij den uitge
ver de Erven F. Bohn te Haarlem vrijwel
geheel uitverkocht.
Eén wél opmerkelijk verschijnsel in dezen,,i
crisistijd.
Het ligt niet in de bedoeling een herdruk van
deze uitgave te doen verschijnen. De- uitgever
wenscht er rekening- mede te houden, dat me
nigeen zich een vrij groote uitgave getroost
heeft, mede uit de overweging, dat de jubi
leum-editie in de toekomst een zekere zeld
zaamheid zal verwerven.
Wei wordt overwogen, de teekeningen van
Jo Spier te gelegener tijd nog eens te gebrui
ken, maar dan in een Hildebrand-uitgave van
heel anderen vorm.
De receptie ter gelegenheid van „Dingaans-
dag", welke elk jaar ten huize van den gezant
van de Unie van Zuid-Afrika, Alexander Gogei-
weg 4, Den Haag, wordt gehouden, zal dit jaar
zijn Zaterdag 16 December van 5.30 tot 7 uur
n.m.
Maar in ieder geval: twee manjefieke ca-
deaux! Dieën koker....! Sodepin, ~n prachtstuk,
'n Bietje stil, 'n bietje gespannen zaten we daar
rond de tafel. En midden in die stilte zee Trui
toen ineens: „Da was ook mijn eerste cadeauke
aan jou, Dré, zo'nen sigarenkoker!"
Dré III kreeg weer 'n kleur. Want die ouwe
Trui lag daar zoo echt op haar „onschuldige
manier den toestand open en bloot!
Den Eeker zat maar mee den aansteker te
knippen. Open. dicht. Open, dicht. „Ge moert
'm nie horre," zee Dré III. „Kan ik wel teugen,
zee den sproetenkoning, die van alles op de
hoogte moest zijn. 'n Versje was er ook bij. Ge
schreven mee 'n fijn meiskespootje, op 'n peers
velleke luxueus pampier, waarin gestempeld,
zonder inkt, ,'n weelderig gekruldeF. 'p Paar
regeltjes heb ik onthouwen:
.„En Sint die dacht, zoo'n lieven vent,
Zoo'n smakelijken rooker,
Die krijgt omdat ik van hém hou,
Een knappen leeren koker!
Zoo'n leeren koker, beste Dré,
Is makkelijk, die dient je.
En dat je 'm lang gebruiken moog',
Wenscht hartelijkje
SINTERKLAAS!
„Dat rijmt nie," zee Trui.
„En of!" zee ik. „Of 't rijmt!"
Toen hebben we allemaal maar 'ns hartelijk
gelachen. Vooral dieën Eeker. dieën stillen smel-
Tap, die veur zijnen patroon deur 't vuur gaat,
die had 'n plazier, 'n leut dat z'n rattekopke
rood wierd deur de „roestplekken" henen!
Maar genogt.
Als de kleine mannen op stap waren, dan was
't mijn Zaterdagsche beurt en daarna ben "k,
half op z'n Zondagsch, gestapt naar den Guust,
om er mijnen baard af te laten doen.
Da's altij 'n gezellig uurke, dat Sinterklaas-
uurke in den Guust zijnen „selon". We weten
van malkaar zoo omtrent wel, wanneer we daar
zijn en dan mee 'n mopke op den Guust zijnen
radio gaan er de baarden onder veul plazier en
mee muziek ten gronde. En als ik dan verom
thuiskom en ook Trui in de kuip is gewist, dan
staat den huis in den blinkenden Zondag èn
in de smeuïge geuren van den soeppot, die al te
trekken staat. Zo'nen Zaterdag, amico, da's, da's,
allee, ik moest 'm 'ns beschrijven. Ge wit er nou
'n heel klein bietje van.
Veul groeten van Trui. Dré III, den Eeker en
als altij gin horke minder van oewen
t. a. v.
PR£.
v
