OFFICIEELE VERWORDING
In 1939 werd de ooriogsfakkel
opnieuw ontstoken
Belangrijk keerpunt
15 Maart
TOT
1940
"Akkertje
ropenliefde
Gezonde
voeten
MAART
Buitenlandsch Overzicht
Na München veranderde
het politieke aspect van
Europa snel
Zenuwachtig
DONDERDAG 28 DECEMBER 1939
'W» k"""
M.S. „MURENA" AAN DEN
GROND GELOOPEN
V. O. G.
Gezonde voeten met
Vollemelk
Melkhazelnooi
Echte toffee
Onze reclame voor
5 ets. DOL FIJN REEPEN
1 OP 5 GRATIS
is VERLENGD tot 31 Maart 1940
Kwatta 5 ets. DOL FIJN reepen
zijn verkrijgbaar in 6 smaken:
Vanille
Extra Sec (pittig)
Toffee aroma
P VOLDE
I m
JÉ# 'J W** I' 7
Twee Amsterdammers te Den
Bosch tot vier maanden
veroordeeld
M.s. Christiaan Huygens
te Tandjong-Prïok
DEFENSIE-UITVOERRECHT
IN INDIË
SCHIP IN MOEILIJKHEDEN
BIJ TJILATJAP
LUCHTLIJN VAN INDIË NAAR
NIEUW-GUINEA
Door Charles Bruce
Dat het godlooze bolsjewisme de
wetten van moraal en recht met
plompe voeten overtreedt en deze
alleen maar huichelachtig uit tracht te
spelen als zij in zijn Kominternpoppen-
kast te pas schijnen te komen kan nie
mand verbazen, Het godlooze bolsjewisme
Immers scheldt allen godsdienst opium
voor het volk en zoekt de wereld te ver
overen door een meedoogenloos impe
rialisme. waarvoor geen onrecht te
groot, geen menschenoffers te bloedig
en geen misdaden te schandelijk zijn.
Het ontkent het eeuwig leven en ver
laagt den mensch tot een materialis
tisch kuddedier, dat slechts aar. de tyran-
nieke zweep van Stalin heeft te gehoor
zamen. Ni} Sovjet-Rusland, dank zij het
radicale politieke overstag gaan van het
nationaal-socialistische Duitschland, de
gelegenheid heeft gekregen zijn slaven-
horden over de grenzen in vreemde lan
den te voeren, zijn daardoor verschillen
de mogelijkheden geschapen. Het is
mogelijk, dat nu duidelijk de militaire
waardeloosheid zal gaan blijken van de
zen monsterachtigen kolos op ieemen
voeten, zoodat zij, die zich met de
bolsjewistische Sovjet-Unie verbonden,
van deze afschuwelijke dwaling huns
weegs zullen terugkeeren. Het is ook mo
gelijk, dat de roode soldaten, eindelijk
buiten dat, wat zij een paradijs waan
den, in de vreemde landen tengevolge
van de tot dan toe niet gekende ver
schillen hun vaderland zullen gaan
zien als een hel, en dat de despotische
heerschappij van het Sovjet-régime aan
die erkenning zal ten gronde gaan. Maar
grooter en wereldbedreigend is de mo
gelijkheid, dat de alle geestelijk en hoo-
ger leven verstikkende pestwalm van
het godlooze communisme steeds groo-
tere gebieden zal gassen en aan den cul-
tureelen dood zal overleveren. Het is
een gelukkig verschijnsel, dat de pene
tratie van Sovjet-Rusland in de Balti-
sche landen en de even laffe als mis
dadige aanval van Moskou op Fin
land het wereldgeweten hebben wakker
geschud en velen intellectueel of idea
listisch genoemden vrienden van de Sov
jet-Unie de schellen van de oogen hebben
doen vallen, maar in het steeds alge-
meener wordend verzet tegen de heil-
looze machtsuitbreiding van het ziel en
lichaam vermoordend bolsjewisme spe
len nog te veel politieke en te weinig
zuiver ideëele motieven mee om met
volledig vertrouwen de toekomst tege
moet te kunnen zien.
Hoe groot het gevaar voor de we
reld is om met het godlooze bol
sjewisme besmet te worden,
hangt af van de geestelijke gezond
heid dier wereld. En, helaas, doen zich
in de niet-bolsjewistische wereld ver
schijnselen van verwording voor, die
wel geen hopelooze, maar toch
groote ongerustheid wettigen. De wijze,
waarop in de Duitsche pers de volko
men nuttelooze zelfmoord van den ka
pitein van de „Graf von Spee" als een
den Duitschen nationalen geest tot uit
drukking brengende heldendaad werd
gecommentarieerd, is bepaald ontstel
lend. Was kapitein Langsdorff, dien de
Engelschen een „perfect gentleman"
noemden, met zijn gehavend schip het
Britsche eskader tegemoet gevaren en
in een ongelijken strijd met zijn oor
logsbodem ten ondergegaan, wij zou
den zulk een commentaar hebben kun
nen begrijpen. Maar nu hij te laf bleek
om een nederlaag te overleven en zich
theatraal op een Duitsche vlag in een
hotelkamer net leven benam, na zijn
schip naar den bodem der zee en zijn
manschappen in veiligheid te hebben
gezonden, heeft hij zich een „zelfbe
schikkingsrecht" aangematigd, dat
lijnrecht in strijd is met het beschik
kingsrecht van God, die alleen de Heer
over dood en leven is. Jammer lij ker
dan de nederlaag van zijn schip is de
uiteindelijke nederlaag van het leven
van dezen kapitein, die zichzelf den
dood aandeed, omdat hij na tal van
successen één keer faalde. De geest die
dit verachtelijke gebrek aan levens
moed en levensaanvaarding heldhaftig
noemt, is een volkomen heidensche,
het is dezelfde geest, die Ernst Rohm
een revolver in de hand drukte om
zichzelf te executeeren en hem geeste
lijken bijstand weigerde in het aange
zicht van den dood. Wat zelfs Róhm
niet deed, heeft kapitein Langsdorff
gedaan. De geschiedenis van de „Graf
von Spee" en zijn kapitein zal een zwar
te bladzijde blijven in het Boek des
Levens.
Een ander triest symptoom vormen
de gelukwenschen die den tyran
van Moskou op diens zestigsten
verjaardag hebben bereikt. Terecht
schreef een Italiaansch blad, dat het
gelukstelegram van Hitier aan Stalin
een ongelukstelegram voor Europa was.
Maar pijnlijler nog dan Hitler's geluk
wenschen aan het hoofd van den Komin
tern zijn die, welke ook Mgr. Tisso, de
president van Slowakije, aan den wree-
den Georgiër zond, die millioenen ka
tholieke Polen met list en geweld en
foltering tracht te ontkerstenen en het
kleine, heldhaftige Finland met de
domme kracht van materieel overwicht
zoekt te knechten. In zijn .kerstrede
heeft Paus Pius XII, staande boven
alle politiek en het oog enkel gericht op
de zuivere rechtvaardigheid, welke de
grondslag van allen waren vrede is, met
apostolische vrijmoedigheid den aan
val van Rusland op Finland even juist
als scherp gekarakteriseerd als een
„agressie met voorbedachten rade te
gen een klein werkzaam en vreedzaam
volk op grond v^n het voorwendsel van
een niet bestaande, gewilde en zelfs
niet mogelijke wrijving". En aan den
gewetenloozen pleger van deze inter
nationale misdaad zond Mgr. Tisso
gevangen in de politieke strikken van
den machtigen buur, aan wien zijn volk
slechts een schijn van zelfstandigheid
„te danken" heeft, zijn gelukwenschen.
Het ware beter geweest, indien Mgr.
Tisso zich buiten politieke situaties
had gehouden, die hem tot zulke conse
quenties brengen. Dat hij dit deed en
wellicht moest doen, bewijst slechts hoe
het met de z.g. onafhankelijkheid van
Slowakije en zijn katholieke volk gesteld
blank
en z
ónder schuren 1 Het
gevaarlijke tandsteen wordt
door oplossing verwijderd!
In tubes van 15 - 25 en 40 ct.
is en wat wij te denken hebben van den
slotpassus van de Kerstrede, door Hit
ler's plaatsvervanger voor de radio
gehouden, waarin deze zeide: „Het
Duitsche volk voelt, God heeft ons een
man gezonden, opdat het onzegbare on
recht, dat ons eens is aangedaan, wordt
goedgemaakt, opdat onze vrijheid wordt
verzekerd, opdat eindelijk vrede op de
gekwelde wereld zal komen."
De gekwelde wereld zal echter geen
vrede vinden, indien de Sovjet-Unie,
waar het Kerstekind werd uitgebannen
en Heiodiaansch wordt vervolgd, over
winningen behaalt, integendeel, zij zal
dan kwellingen ondergaan, waartoe de
huidige slechts een zwakke inleiding
vormen.
Het inkomende Nederlandsche motortank
schip „Murena" van de N.V. Petroleum Maat
schappij La Corona te 's-Gravenhage, is, Ko
mende van de Noordzee met bestemming Per
nis, bij Hoek van Holland bij Ducdalf Wit 2,
aan den grond geloopen.
Sleepbooten zijn onderweg om assistentie te
verleenen
Dezer dagen vermeldden wij dat het Vrou
wencomité „Voor Sociale Hulp in Oorlogstijd"
honderd pakketten gereed maakte. Dit moet
zijn: duizend pakketten.
Wanneer wij thans het ten einde spoedende
jaar 1939, waarin de oorlogsfakkel opnieuw ont
stoken werd, nog eens overzien, dan kunnen we
duidelijk drie perioden onderscheiden. De eerste
begint feitelijk na het accoord van München in
September 1938 en loopt tot het Duitsche op
treden tegen Tsjecho-Slowakije op 15 Maart; de
tweede omvat de pogingen der geallieerden om
samen met Rusland een afweerfront tegen de
as BerlijnRome te vormen; deze periode ein
digt op 21 Augustus, toen tot verrassing dei
geheele wereld bekend werd, dat Hitler en Stalin
besloten hadden een non-agressie-pact te slui
ten; de derde omvat de korte voorgeschiedenis
van den oorlog, tijdens welke de gebeurtenissen
elkander in razend tempo opvolgden en ten slot
te de oorlog zelf.
De opluchting, die na een maand van de he
vigste spanning het accoord van Müncher.
einde September 1938 aan de wereld schonk,
was spoedig weer verdwenen. Misschien heeft
Chamberlain, toen hij na de conferentie van
vier weer per vliegtuig in Engeland was terug
gekeerd en op het Heston-vliegveld door een
groote menigte geestdriftig w'erd toegejuicht, zelf
een oogenblik geloofd, dat het document hetwelk
hij uit Müncl-.en meebracht, eenige waarde
had, maar dan is de teleurstelling later
werd in Engeland en Frankrijk openlijk toege
geven, dat men te München voor de Duitsche
dreiging van geweld had moeten wijken, daar
men lang niet voldoende was voorbereid om een
oorlog met Duitschland, dat zeker wat zijn lucht
macht betreft veel sterker was dan de gealli
eerden, te wagen. Zoowel in Engeland als ir
Frankrijk drongen vooraanstaande politici er bij
de regeering op aan de bewapening tot het
uiterste op te voeren, om bij éen volgende agres
sie van Hitier niet weer gedwongen te zijn te
capituleeren.
Toch stond in de eerste maanden van 193'J
niet zoozeer het Duitsche, alswel het Italiaan-
sche en Spaansche probleem in het middelpunt.
Het was juist in dien tijd, dat de spanning tus-
schen Frankrijk en Italië een hoogtepunt be
reikte en dat iedereen verwachtte, dat, als er
een oorlog zou uitbreken, deze zeker in en om
de Middellandsohe Zee zou uitgevochten worden
Den 30sten November, op denzelfden dag, dat
door Daladiers krachtig optreden de poging der
C.G.T. om een algemeene staking te verwek
ken, mislukte, kwam het des avonds in de Ita-
haansche Kamer tijdens en na een rede van
graaf Ciano tot „spontane" betoogingen, waarbij
van de Franscben Tunis, Corsica, Nizza, Dji-
boeti en het Suezkanaal werden opgeëischt. De
reactie in Frankrijk was zeer fel. Een krachtig
„jamais" was het antwoord. Mussolini verklaarde
hierop dat hij zich niet meer gebonden achtte
wat Tunis betrof door het verdrag dat hij in
1935 met Frankrijk had gesloten. Daladier ging
begin Januari naar de bedreigde gewesten in
Noord-Afrlka om daar voor de nationale een
heid te pleiten. Overal werd hij door de inheem-
sche bevolking hartelijk verwelkomd en betuigden
de stamhoofden hun trouw aan Frankrijk. Na
zijn terugkeer In Parijs verklaarde de premier
in d'e Kamer, dat Frankrijk geen duimbreed
grond en geen enkel zijner rechten zou afstaan
Het Franse he volk was gerustgesteld, maar het
valt te begrijpen, dat onder deze omstandighe
den het bezoek, dat Chamberlain en Halifax
van 10 tot 14 Januari aan Rome brachten en
tijdens hetwelk beiden ook door den doodzieken
Paus Pius XI in audiëntie werden ontvangen,
algemeen als een mislukking wérd beschouwd
De Britsche premier had vóór zijn reis naai
Rome den Franschen toegezegd, niet te zuüen
spreken over de Italiaansche eischen. Nog geen
maand later verklaarde Chamberlain, dat Enge
land en Frankrijk volledig solidair waren, het
geen beteekende, dat zij één front vormden
tegen de as RomeBerlijn.
Maar niet alleen de Italiaansche houding
bracht onrust in Frankrijk; ook het Spaansche
probleem verwekte groote bezorgdheid. Barce
lona bleek in de tweede helft van Januari red
deloos verloren te zijn, indien niet ten spoe
digste uit Frankrijk den „rooden" hulp zou wor-»
den verleend. Daladier weigerde, hoewel de
socialisten en communisten groote pressie op
de regeering uitoefenden en Parijs zelfs een
oogenblik bijna een revolutionnair aanzien
kreeg. Er gebeurde echter niets; het Fransche
volk kalmeerde en op 26 Januari viel Barce
lona in handen van Franco's troepen. De „wit
ten" behaalde thans het eene succes na het
Het koolzuurhoudend badzout van Boekelo
verjongt en versterkt Uw voeten en geeft
nieuwe veerkracht. BADZO - voetbaden
openen de poriën en verbeteren de bloed
circulatie. BADZO-voetbaden zijn een
weldaad voor hen, die last hebben van
wintervoeten koude voeten
vermoeide voeten gezwollen
voeten -transpireerende voeten.
Eén pak BADZO 20 cent) is voldoende
voor 3 d 4 voetbaden.
Voordeeliger en tevens voor kuipbaden: Bakken
van 3 K.G. 45 ets.
Verkrijgbaar bij apothekers en erkende drogisten).
N.V. KON. NED. ZOUTINDUSTRIE - BQEKELO
w.
31
VRAAGT SPAARBON WAAROP VOORWAARDE AAN UW WINKELIER.'
l--."
andere; een paar dagen na Barcelona werd
Gerona veroverd, de laatste belangrijke stad
ir. dit gebied. Heel Catalonië, tot aan de Pyre
neeën toe, was voor de republikeinen verloren.
Franco's definitieve overwinning was nog
slechts een kwestie van tijd.
Europa kreeg nu eenige weken tijd om wat
op verhaal te komen. De ontspanning zou ech
ter slechts kort duren, want het agressieve
Duitschland koesterde nieuwe veroveringsplan
nen. Tsjecho-Slowakije, dat volgens het ac
coord van München de Sudeten-Duitsche ge
bieden aan Duitschland had moeten afstaan,
was in drie deelen verdeeld, waarvan de twee,
die autonomie verkregen hadden, Slowakije en
de Karpatho-Oekraïne geregeerd werden door
kabinetten, die zich aan het gezag van Praag
zooveel mogelijk poogden te onttrekken. De re
geering te Praag wilde krachtig optreden tegen
deze twee haarden van onrust, maar zoowel
de Slcwaaksche premier als het hoofd der
Karpatho Oekraïnsche regeering deed een
beroep op den Führer. Hongarije maakte van
de onzekere situatie gebruik door zijn troepen
de Karpatho-Oekraïne te laten binnenrukken.
Hitier besloop half Maart aan alle verwar
ring in Tsjecho-Slowakije een eind te maken.
Het bekende recept werd gevolgd. Hacha, de
president der Tsjecho-Slowaaksche republiek
werd naar Berlijn ontboden, en in den nacht
van 14 op 15 Maart legde hij het lot van zijn
land in Hitler's handen. Bohemen en Moravië
werden tot een Duitsch protectoraat verklaard,
Slowakije werd in schijn autonoom en de Hon
garen mochten de Karpatho-Oekraïne behou
den. 15 Maart rukten de Duitsche troepen Bo
hemen binnen; eenige dagen later zetelde
Hitler in het Hradschin.
De geschiedenis zal later waarschijnlijk wel
uitwijzen, dat de Duitsche Rijkskanselier met
deze daad de eerste groote politieke fout heeft
begaan. Zijn optreden in Tsjecho-Slowakije
was volkomen in strijd met hetgeen te Mün
chen was overeengekomen. En wat nog be
langrijker was: Engeland en Frankrijk zagen,
dat de machtsverhoudingen in Europa ten
voordeele van Duitschland waren gewijzigd;
van het gebouw, dat in Versailles was opgericht
was slechts een ruïne overgebleven. Eerst nu
ontwaakte de Britsche leeuw en scherpte zijn
klauwen; Chamberlain liet zijn verzoenings
politiek voor goed los, de maat was vol. Ook in
Frankrijk zien we het heele volk zich rondom
zijn regeering scharen in den ure des gevaars.
Engeland neemt thans de leiding in een actie
om verdere agressie onmogelijk te mSken; het
tracht een afweerfront te vormen, waarin Rus
land een der belangrijkste schakels moet wor
den.
"De eerste periode was hiermede afgesloten.
C. W„ chauffeur te Amsterdam en P. M., stof
feerder te Amsterdam, hadden terechtgestaan
voor de rechtbank te 's-Hertogenbosch als ver
dacht van het vervoeren van ongezegeld siga
rettenpapier op 13 Nov. '38 te Grave, W. was
veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf,
terwijl de ander van het ten laste gelegde was
vrijgesproken. De zaak kwam daarop in hooger
beroep voor het Bossche Hof en de advocaat-
generaal eisohte tegen beide verdachten een
gevangenisstraf van zes maanden. Het Hof
heeft thans arrest gewezen in deze strafzaak
en beiden veroordeeld tot vier maanden gevan
genisstraf.
BATAVIA, 28 Dec. (Aneta). Het m.s. „Chris-
tiaan Huygens" is vanmorgen, na een over het
algemeen vlot verloopen reis, te Tandjong-
Priok aangekomen. Tot het einde van het
Kanaal voer het schip met paravanen, terwijl de
sloepen tot de reeling waren gestreken. Uiter
aard was onder de passagiers gedurende de
eerste dagen eenige spanning merkbaar, doch
de gezagvoerder sprak hen kalmeerend toe, zoo
dat al spoedig een vrij opgewekte stemming
heerschte.
De „Christiaan Huygens" had in de Downs
ongeveer 24 uur oponthoud, terwijl te Gibral
tar nogmaals 12 uur werd'gestopt voor onderzoek
van de lading. Vandaar ging de reis naar
Genua, waar het grootste deel van de passagiers
aan boord kwam.
De grootste sensatie leverde de brand op,
welke in de haven van Belawan werd veroor
zaakt door tusschen den wal en het schip op
het water drijvende olie. De schade is beperkt
tot een geblakerden achtersteven, waardoor o.a.
de rood-wit-blauwe band is verdwenen, terwijl
ook een sloep is geblakerd.
Het laatste deel van de reis is zonder emoties
verloopen.
Colombo en Singapore zijn niet aangedaan.
De „Christiaan Huygens" bracht veel passa
giers mede, alsmede een behoorlijke hoeveelheid
lading, hoewel te Genua nog lading achterbleef
om vertraging te voorkomen.
BATAVIA, 28 Dec. (Aneta). Het college val),
gedelegeerden uit den Volksraad heeft het ont
werp tot verlenging van het defensieuitvoer
recht voor den tijd van een jaar na eenig debat
zonder hoofdelijke stemming aangenomen, on
der aanteekening dat de heeren Verboom (Vad.
Club.) en De Villeneuve (Econ. Groep) wen-
schen te worden geacht te hebben tegenge
stemd.
TJILATJAF, 28 Dec. (Aneta). Het schip
van de Hapag, waarop beslag is gelegd, en
dat is vastgelegd aan de boeien op stroom tus
schen Tjilatjap en Noesa Kambangan, gaf
noodseinen, daar de sterke stroom het schip
meevoerde naar een ondiep gedeelte, en het
schip dreigde te kapseizen. Een loods was
spoedig ter plaatse, waardoor een ramp werd
voorkomen.
Gemeld wordt nog dat bovenstrooms van de
Serajoe zware regens zijn gevallen, waardoor
alle overvaarten sterk bandjirden en moesten
worden stopgezet.
BATAVIA 28 Dec. (Aneta). Babo, op Nieuw-
Guinea, zal nog voor Juli a.s. uit zijn isolement
worden verlost, door de instelling van een lucht
lijn. Dit feit hangt samen met de overige plan
nen van de K.N.I.L.M. Hierbij is ook Ambon be
trokken.
Van Ambon naar Babo zullen voorloooig klei
ne amphibie-toestellen worden gebruikt, ter
wijl van Ambon naar Makassar en verder nor
male lijnvliegtuigen zullen worden gebezigd.
Van de ontwikkeling van een en ander hangt
af of ook grootere- toestellen naar Nieuw-Gui-
nea zullen kunnen worden ingezet. Deze toe
stellen zijn, zooals bekend, reeds besteld.
31
HOOFDSTUK VII
Een stofwolk en paardengetrappel kondigden
de komst van de politietroepen aan. Door elkaar
geschud tijdens hun ongewonen rijtoer over de
ongebaande plantage-wegen, Kropen ze stijf en
met moeite uit de wagens, en maakfen zich toen
gereed voor den afmarsch.
„Met hoeveel zijn jullie?" vroeg Desmond,
toen hij Ampau s korte, ineengedrongen gestalte
in de gaten kreeg. Dit was niet meer de sneidige
korporaal van het exercitieveld. De mooie
politiemuts, gordel en bajonet en de piuties
waren verdwenen. Nu zat een grijze, vieze vilten
hoed op zijn bruinen kop. Zijn oogen schoten
vuur van moordlust, nu hij met toestemming
van den nieuwen wetgever nota bene, het ge
liefde wild weer achterna mocht zetten. De
spieren van zijn beenen, die door de vele stroop
tochten door de jungle dik en krachtig waren
geworden trilden in de zon. telkens als hij zijn
voeten met een beetje aplomb op den grond
zette. Rond zijn middel hing een eenvoudige
gordel met de gevreesde gayang. het uitgesne
den beenen gevest naar voor, binnen het bereik
van zijn grijpgrage handen."
Op de parades de bajonet, maar als het
Kwam tot het groote levensspel, den strijd op
leven en dood, was er dan een wapen dat hun
beter in de hand paste dan de gayang, met zijn
lange even gebogen lemmet, met koperen ver
siersels ingelegd en versterkt, scherp als een
scheermes, en steeds gereed om uit de scheede
getrokken te worden.
„Twaalf man politie, Toean, antwoordde
Ampau, mijzelf inbegrepen. Er zijn verder vier
koelies voor de bagage van den Toean en
Minandong heeft hier zeven jagers gereed."
,3est! Weet je, wat er aan de hand is,
Ampau?"
„Ja, Toean."
„Zeg dat Minandong hier komt. We moeten
samen raad schaffen, Baji, zal Jullie even ver
tellen, wat we vanmorgen ontdekt hebben, toen
ve het spoor van de missy hebben gevolgd."
„Ja, Toean, ik heb het allemaal al gehoord."
„Wat denk jij er van?"
„Het zijn de jongere aanhangers van Tiang,
die hem dit gelapt hebben, Toean, daar be-
noeven we niet aan te twijfelen. Ze zijn u gis
teren op den voet gevolgd, totdat de Toean de
boot nam en toen zijn ze dwars door de jungle
laar de ondërneming getrokken."
„Maar waarom? Ze konden toch niet ver-
noeden. dat ze de missy hier zouden ont
moeten?"
„Dat is zoo, Toean. Maar ze waren woedend
imdat Tiang gevangen was gezet. Ze wisten
naar al te goed, dat er politietroepen waren op
"hinan en nu wilden ze een aanval wagen op de
onderneming. Hadden ze hier niet volop gele
genheid om hun woede te koelen en tegelijker
tijd den opstand te proclameeren? Kijk eens
wat een prachtkansen? Een paar flinke gebou
wen ln brand, een behoorlijke buit uit den
Chineeschen winkel en minstens een dozijn
koppen te snellen. Wat geven die kerels er nu
om, of het een hoofd van een strijder of van
een Javaan is? Bah, en hij spuwde op den
grond, is dat een partij, die koelies, die schapen,
die laten zich door een vrouw afslachten! Een
dozijn, zei ik. Wel honderd hadden ze er kunnen
nemen en dat zou hen gesterkt hebben in hun
verzet tegen het gouvernement. Ze zijn bloed
dorstig geworden, Toean, als gieren, die jarqn
gevoed zijn met vleesch van geslachte beesten
„Allemaal goed en wel, Ampau, maar ze heb
ben geen aanval gedaan. Hebben ze koppen
gesneld."
„Toean, een jager die op een hert uittrekt,
veracht het grootere wild niet."
„Is zoo," antwoordde Desmond. Hij dacht een
oogenblik na en ging verder: „Mijn plan ls als
volgt. We moeten de mlssy zien in te halen.
Door kracht of Hst moeten we haar weer in
handen zien te krijgen. Als ze vannacht in
Tiang's dorp aankomen, zullen ze wel feesten.
Er zal gedanst en gedronken worden. Natuurlijk
zullen ze den hoofd-dans uitvoeren. Wie staat
ons borg, dat ze ln hun opwinding, in hun
overmoed, in hun wreedheid, niet tot erger over
zullen slaan. Wat zeg jij Minandong? Het zijn
in ieder geval je soortgenooten.'
De oude jager trok nadenkend- uit zijn sigaret
van palmbladeren. Zijn gerimpeld gezicht was
een onverstoorbaar masker, toen hy nadacht.
„Met uw verlof, Toean, mag ik spreken?"
„Natuurlijk, Minandong, maar kort. We moe
ten vooruit."
„Toean mijn gedachten zijn als volgt. Toean
en de politie moeten zien, dat ze Ansokol blijven
volgen. Indien Allah u genadig is, zal u dit
wel gelukken, want de mlssy zal vermoeid wor
den op dien ongewonen tocht en hun dwingen
grootere rustpoozen te nemen, dan ze gewoon
zijn. Kijk goed uit. Toean, kijk scherp uit naar
al de valsche aanwijzingen en al de hinderlagen,
die ze u zullen leggen. Ze hebben een zeer ver
fijnde manier van oorlogvoeren. Tiang en zijn
zonen zijn geen sufferds, Toean. Wie weet, wat
voor streken ze bedacht zullen hebben om u te
dwarsboomen. Wat mij betreft, Toean, Ik zal
ondertusschen mijn eigen plan uitwerken."
„Wat ls dat, Minandong," flapte Desmond
er uit, toen de oude man zijn wel overwogen
woorden plotseling afbrak. „Wat," voegde hij er
vriendelijk aan toe, heeft Minandong wel ge
vonden ln de wijze overdenkingen, waarin ik
hem verzonken zag?"
„Kent de Toean Pulangga?"
„Pulangga, dat ls waar! Dat ik dien vergeten
kon. Zou die me kunnen helpen, denk je,
Minandong" riep hij Ineens in Malelsch uit.
„Pulangga ls oud, Toean, en zijn heerschers-
kracht ls verwelkt, maar zijn naam is zelfs nu
nog niet uitgewischt in onze herinnering. Het
is mijn oom, Toean, de broer van mijn moeder,
en misschien, indien ik sterk bij hem aandring,
zou hij zich laten over Halen om zijn Invloed
aan te wenden bij deze jonge mannen en hen
van hun dwaasheid terug te brengen. Het zijn
ten slotte allemaal zijn kinderen nog en ze
zullen gemakkelijk naar hem luisteren."
„Best, Minandong. Dat is een heel goede ge
dachte en voor ons van groot nut. Zoo komt
het mij tenminste voor."
,,'t Is mogelijk, Toean, maar veel hoop kan
ik u niet geven. Ik wil het slechts probeeren.
„Is alles in orde, Ampau?" vroeg Desmond,
toen Minandong, na een korten groet tot af
scheid, met zijn speer in de hand den grooten
weg opstapte met dien langen, zekeren stap van
een inlander die gewend is in de jungle te
loopen. „Vooruit dan, geen oogenblik meer
verloren en afmarcheeren. Drie mannen voor
uit, in geval ze ergens in een hinderlaag lig
gen, maar zorg voortdurend voor contact.
Recht doorloopen en niet afdwalen of noode-
loos zwerven."
Desmond stapte op. De trouwe Baji volgde
hem op de hielen. Hij vond het beter om Temple
maar geen goeden dag te zeggen, maar zorgde
er voor, dat hun spoor duidelijk was te volgen.
Een kleine wandeling dwars door de rubber
bracht hen op het ruiterpad. Toen ze aan de
plaats kwamen, waar Stella haar korten wan-
hopigen strijd had gevoerd met haar overweldi
gers, zocht zijn hand in de diepe zakken van
z(jn verschoten junglehemd. Ze bleef er enkele
oogenblikken rusten op een stukje battist, dat
hij door zijn vingers liet gaan. Het was zijn
eenige tastbare herinnering 'aan Stella. Het
was tegelijkertijd een troost en een aansporing
voor hem, indien hij werkelijk een aansporing
noodig had. Het scherpe contrast tusschen zijn
toekomstdroomen en de grimmige, rauwe wer
kelijkheid als een nachtmerrie en toch in
dien het geluk hem dienstig was en hij
voelde, dat dit zoo zou zijn was er iets wat
niet even sterk pleitte voor d-eze werkelijkheid als
tegen den droom. Dan zou zijn liefde en het
bekennen er van niet dien prozaischen gang
hebben van onzen tijd. Als de ridder uit het
heerlijk verleden, zou hij zich het recht hebben
gezocht om naar haar hand te dingen, door
met schild en beukelaar, het gevaar te hebben
afgewend van zijn uitverkoren vrouwe.
Een gedwongen rust bracht hem weer tot de
werkelijkheid. Ze hadden het punt bereikt, waar
de inboorlingen het ruiterpad hadden verlaten.
Langs een klein voetpad, waren ze den heuvel
opgetrokken. Op het platgetrapte dek zag men
van tijd tot tijd den diepen indruk van Stella's
laarzen. De vele beschadigingen aan slinger
planten en heesters waren het beste bewijs,
hoe haar ontvoerders haar telkens tot den
grootsten spoed hadden aangezet. Aan eiken
kant vergezeld door zoo'n verschrikkelijken
inboorling, was het meisje opgezweept naar haar
kruisberg. Er waren geen pogingen gedaan om
den weg geheim te houden. Men had er blijk
baar alles op gezet om zoo snel mogelijk voor
uit te komen. De hoop dat zij hierdoor zooveel
terrein en tijd zouden winnen, dat hun slacht
offer hun niet meer zou ontsnappen, had
blijkbaar alle voorzichtigheid verbannen.
(Wordt vervolgd-»
