72 kilometer op de schaats
DE ELFDORPENTOCHT DOOR
NOORD-HOLLAND
Het duel op de vier en zestig
vakken
I
Kampioenstitels voor Koops
en Zwanenburg
Een ijstocht met
traditie
Euwe's kans blijft
behouden
Tusschen ijsbaan
en voetbalveld
Drie en een half duizend deelnemers vertrokken bij goed
weer en dragelijk ijs3000 van hen arri
veerden doornat aan de finish
RESP. IN FRIESLAND EN
NOORD-HOLLAND
-
MAANDAG 8 JANUARI 1940
(Van een specialen medewerker)
Niet minder dan 3500 schaatsenthousiasten hadden zich doen
inschrijven voor den Elfdorpentocht, welke gisteren op initiatief
van den Ijsbond Hollands Noorderkwartier door deze provincie
werd verreden. Het was overigens maar op het kantje af, dat deze
prestatietocht kon worden verreden, want een dreigende dooi had
zich op het ijs neergelegd en wanneer de wedstrijddatum één dag
later zou zijn gesteld was er van dezen Elf dorpent ocht evenals
nu van den Elfstedentocht mets gekomen.
Nu begonnen de 3500 deelnemers, verdeeld over een wed
strijd- en een toeristenklasse, vol goeden moed aan het 72 K.M.
lange traject en van hen hebben er zeker 3000 het ijsfestijn, dat
helaas in een waterpartij is geëindigd, tot het einde toe meegemaakt.
Onder hen bevonden zich bijna 1000 militairen.
De bekende schaatsenrijder
Taconis (links) en zijn beide
dochiers, die deelnamen
aan den dorpeniochi op de
schaais in Noord-Holland,
wilden ie Monnikendam,
waar overgestapt moest
worden op de Gouwzee,
hun schaatsen niet afbinden
en kozen bovenstaande
wijze van vervoer.
Koek en zoopie
Vasenius gesneuveld
Ongeveer 30.000 schaatsenrijders
bezochten een weinig vertier
biedend Marken
WEDSTRIJDEN IN OSLO
tr
Br. Max Euwe en zijn echtgenoote
verjaardag, dien
feliciteeren Paul Keres met zijn 24sten
hij Zondag vierde
Gonne Donker tuint
Kampioenschap schoonrijden
SKISPORTi
JENNEWEIN WINT TE
SANT ANTON
OHMf
De wedstrijdrijders waren reeds
bijtijds van Purmerend, de start
plaats vertrokken. Onmiddellijk na
hen konden de toeristen hun deel
nemerskaart in ,,De Doelen" af
halen, waarna ook zij zich op pad
begaven. Binnen vrij korten tijd
was het heele legioen onderweg en
begonnen voor de deelnemers de
wederwaardigheden, welke nu een
maal aan een tocht als deze ver
bonden zijn.
Als eerste sensatie verraste men ons met het
ontbreken van een controlepost bij de start.
Hard ging het over het nog vrij stevige sneeuw
ijs vlak langs het riet. Groote groepen militairen,
heele families bestaande uit pa's en ma's met
grijze haren, zoons en dochters, jonge paartjes
en „incividualisten", alles gleed nog frisch
Voort.
Bij Ilperraam stonden de nieuwsgierige dor
pelingen vol bewondering te kijken naar deze
massale evacuatie. Ook weerklonk voor het
eerst de uitroep „cent voor een baanveger", een
kreet, die langs het geheele twee-en-zeventig
kilometer lange traject werd voortgezet. Een
paar kilometer voor Monnikendam was een
breede, harde baan en al gauw stond het eerste
stempel op de kaart. We zagen iemand met
een groote vaart ten val komen, waarbij hij
nogal ernstig boven het linkeroog gewond were.
Een militair zorgde voor de eerste hulp, waar
na het slachtoffer op een prikslee naar Mon
nikendam werd vervoerd.
Via den straatweg kwamen we op de Gouw
zee, waar de baan vrij veel geleden had van
den dooi. Men zag hier ijszeilbooten en schaat
sers met groote zeilen in pijlsnelle vaart over
ae vlakte glijden. Een ijszeiler ging zelfs vrij
roekeloos dwars door de schaatsenrijders.
Op Marken ontving men ons op een wijze,
dfe nogal veel verschilt van de manier, waarop
men Tour de France-renners pleegt te ont
vangen. Enfin we reden dan ook niet in den
Tour de France en ook enthousiasme kan hin
derlijk worden! Maar hier was het toch wel
erg kil
Voort ging het dus weer, nu op Volendam
aan, maar voordien waren de eerste uitvallers
reeds uit de gelederen verdwenen.
In het dorp van klompen, wijde broeken en
priksleesport heerschte een ongekende drukte
aan de „koek en zoopies." Langs Edam, Oost
huizen en ettelijke landbruggetjes, met groote
hoeveelheden stroo bedekt, bereikten we
Hoorn.
Maar er was niets te zien van den koepel
en de vele mooie torens; alles verborgen in
damp en mist. We hoorden nog een inwoner
van Hoorn de klacht fluisteren, dat hij het
niet eens kon zijn met den naam, dien men aan
dezen tocht gegeven had: Elfdórpentocht!
Menigeen begon vol vertrouwen, soms be
slist zelfvoldaan, aan de volgende étappe, maar
nu begon het pas goed. De eerste regendrup
pels vielen en er volgden er meer. Er kwam
meer water op het ijs dan er onder, terwijl
de baan toch al niet in goede conditie was. Op
het laatste stuk, van Oosthuizen naar Pur
merend werd het een struikelen van de eene
vastgevroren schots naar de andere. Om on
geveer vier uur waren we aan de finish, nat
en vermoeid, maar toch voldaan.
Als eerste van de deelnemers aan den wed
strijd waren binnengekomen J. v. d. Bijl uit
Anna Paulowna en G. Smit uit Amsterdam,
met een tijd van 3 uur 16 min.; 3 en 4 werden
C. Louwen, Amstelveen, en G. de Jong, Ilpen-
dam, 3 uur 18 min.; 5 G. Zijlstra, Oudendijk,
3 uur 19 min.; 6 en 7 S. Schut, Alkmaar, en S.
Westra, Warmenhuizen, 3 uur 20 min.; 8 en 9
J. Schipper, Alkmaar, en Jb. Honingh Hzn.,
Durgerdam, 3 uur 21 min.; 10 P. J. Trooster,
Amsterdam, 3 uur 22 min.
De organisatie was vrij goed verzorgd. Men
had de banen behoorlijk afgezet en waar dit
noodig was de te volgen richting aangegeven.
Wel klaagde een groep deelnemers dat
een groot gedeelte van de rijders bij aankomst
in Hoorn geen controle hadden aangetroffen.
De controleurs hadden het welletjes gevonden
en waren naar huis gegaan. Dit had tot ge
volg, dat de menschen, die daarna nog bin
nenkwamen hun stempel niet konden krijgen
en na het groote gedeelte van den tocht vol
bracht te hebben toch nog onvrijwillig moes
ten opgeven.
Aan het fron\ ten Noorden van 't Ladoga-
meer is de bekende schaatsenrijder Birger
Vasenius gesneuveld.
Birger Vasenius, die den leeftijd van 29 jaar
bereikte, behaalde het vorige jaar te Helsimd
den titel van wereldkampioen in het hardrijden.
Met deze prestatie maakte hij een eind aan de
hegemonie der Noren. Immers, sedert 1931, toen
de Fin Klas Thunberg den titel voor de laatste
maal won, heeft steeds een Noor het wereld
kampioenschap in bezit gehad.
Vasenius was een typisch voorbeeld van den
modernen Finschen athleet. Een stevig lichaam,
middelmatig groot, door en door getraind en
gehard tegen alle weersomstandigheden om het
gestelde doel te bereiken, stil en bescheiden,
vriendelijk en voorkomend in den omgang met
vrienden en bekenden, niet chauvinistisch van
aard, maar innerlijk vurig bezield met de ge
dachte de eer van zijn land hoog te houden.
Birger Vasenius, de waardige broeder-athleet
van Nurmi, was geen sportster of sportheld in
de ongunstige beteekenis van het woord, maar
de verpersoonlijking van den mensch, bij wien
geestelijke cn lichamelijke ontwikkeling gelijken
tred hebben gehouden.
Ongeveer 30.000 schaatsenrijders hebben Zon
dag den traditioneelen tocht naar Marken ge
maakt. Zij kwamen uit alle richtingen naar het
centrale knooppunt; Monnikendam. Amsterdam
leverde verreweg het grootste kwantum, hoe
wel ook talrijke schaatsenliefhebbers uit de
Zaanstreek, Purmerend en Hoorn de ijzers on
derbonden en het stadje aan de Gouwzee op
zochten. De tocht was zeer zwaar.
Overal liet de kwaliteit van het ijs veel te
wenschen over. Dit was oorzaak, dat velen on
derweg terugkeerden en Monnikendam in het
geheel niet zagen. De schaatsenliefhebbers uit de
hoofdstad waren er lang niet het slechts aan
toe, hoewel ook zij over ijs van mindere kwali
teit moesten rijden om Monnikendam te berei
ken.
De vereenigingen, aangesloten bij den Ijs
bond „Hollands Noorderkwartier" hadden in de
afgeloopen dagen hun banen uitgezet en de
sneeuwmassa zoo goed als volkomen wegge
ruimd. Door den dooi en het drukke verkeer
waren echter in het ijs tallooze scheuren ont
staan, waardoor veel water op het bevroren
vlak kwam te staan. Het rijden was hierdoor
lang niet altijd een pretje,
Op de Gouwzee heerschte een gezellige druk
te. In de haven van Monnikendam stonden vele
„koek en zoopjes". Er waren arresleden en ijs-
schuitjes, terwijl particulieren banken hadden
neergezet om de schaatsen onder te kunnen
binden voor den tocht naar het eiland. Het ijs
in de Gouwzee, dat door den dooi al zeer veel
te lijden had gehad, viel na de gunstige be
richten omtrent de kwaliteit dubbel tegen. Dit
weerhield de liefhebbers er evenwel niet van
het eiland op te zoeken. De gelegenheid tot ver
tier bood Marken niet, aangezien ingevolge een
in het vorig jaar genomen besluit alle openbare
gelegenheden gesloten waren. Dit deed de be
zoekers het eiland spoedig verlaten.
Teen tegen twee uur de regen begon te stroo
men, was de pret spoedig ten einde. Allen
haastten zich van de Gouwzee naar Monniken
dam, waar de café's de drukte, die reeds 's mor
gens zeer groot was geweest, niet meer konden
verwerken. Een der restauranthouders had voor
twee uur reeds tweeduizend porties erwtensoep
verkocht
Voor de schaatsenrijders was het nu niet mo
gelijk op de schaats naar huis terug te keeren.
De Noord- en Zuidhollandsche tramweg maat
schappij had extra-diensten ingelegd, doch het
electrisch net was niet intact.
Twee en een half uur lang was er namelijk
geen stroom op het net, als gevolg van den
ijzel, waardoor velen gedupeerd waren. Met al
lerhande vervoermiddelen stelde men zich te
vreden. Open vrachtauto's en zelfs veewagens
waren zeer in zwang.
Het einde van dezen min of meer mislukten
ijs-Zondag was dus niet zeer gelukkig, doch
Monnikendam had niet te klagen gehad en uit
stekende zaken gedaan.
De Europeesche kampioen in het hardrijden,
Berzins, won in de Noorsche hoofdstad een wed
strijd over 3000 Meter, tegen den Amerikaan
Wallace. De Let noteerde een tijd van 4 min
58.6 sec.
De Noor Haraldsen won een wedstrijd over
1500 Meter in 2 min. 21 sec. voor Mathisen en
Heltungen, die beiden een tijd van 2 min. 22.7
sec. maakten.
Op de 5000 Meter zegevierde Mathisen in 8
min. 34.6 sec. voor Wandberg (8 min. 35.9 sec.)
en Haraldsen (8 min. 41.7 sec.).
(Van onzen schaakmedewerker)
Alvorens de match tusschen de wereldmees-
ters Euwe en Keres na vele moeizame voorbe
reidingen op gang was gebracht, kwamen reeds
de zwartkijkers schakers moeten nu eenmaal
evenzeer zwart als wit zien die meenden,
dat de belangstelling maar matigjes zou zijn,
omdat het een match is, waarbij er „niets op
zit". ZSj hebben de stelling verkeerd beoordeeld.
Wel is waar gaat het thans niet onmiddellijk
om een kampioenschap, doch het resultaat van
dit scherpe duel der grootmeesters zal van
grooten invloed zijn op de beslissing, wie het
recht heeft den huidigen wereldtitelhouder uit
te dagen. Men moet deze beteekenis der wor
steling in het schemerlicht van het voorpor
taal naar het wereldkampioenschap, dat wij
allen Euwe weder toewenschen, niet uit het
oog verliezen.
De belangstelling, begonnen bij een uitgelezen
kern van toegewijde enthousiasten, die louter
reeds zouden komen om „staande de vergade
ring" van de hooge schaakwaarde der prestaties
te genieten, Is allengs gegroeid, mede gestimu
leerd door het opwindende verloop in den
stand, tot een zeer talrijk publiek in de zalen,
dat, de zetten analyseerend, het spel volgt.
De verrassende wijze, waarop Keres na het
winnen der afgebroken zesde partij zijn ach
terstand van twee punten in een paar dagen
tijds wist in te halen tót een gelijk 4—4, was
de eerste stoot om de spanning in snelle stij
ging op te voeren. Nog scherper steeg de span
ning, toen daarna Keres als machtige schaak-
«ymphonie, zijn geniale „Negende" tot uitvoe
ring had gebracht en hiermede de leiding had
genomen. Dit laatste heeft eenigszins als een
dissonant in onze, op het succes van Euwe af
gestemde, ooren geklonken. Adembenemend
werd de spanning en beklemmend de stem
ming, toen Keres ook de tiende partij won; op
vier nog te spelen partijen, er nog twee in te
halen! De elfde partij, Zondag in Botterdam
gespeeld, gaf een herademing. Euwe heeft zijn
vorm weer gevonden, en hoe!
Een eigenaardige verrassing bood reeds de
aanvang der eerste vier partijen, alle geopend
met Spaansch, een in de laatste tijden op
tournooien en matches weinig meer in zwang
zijnde opening. Daarna pas was weer het
Nimzo-Indisch bijna niet van de lucht.
De eerste tweè partijen, twee remises, vorm
den eigenlijk het yoorposten-gevecht, dat nog
geen positieve beslissing bracht. Toch waren
hier reeds waarneembaar de karakteristieken in
den stijl der rivalen. Keres vol spontane
agressiviteit met diep berekende voortzettingen
en als het moet geraffineerd in de verdediging.
Euwe daarentegen voert hoogwetenschappelijk
opgebouwd spel, doortrokken van mathemati
sche logica, doch misschien juist door die
strenge wetenschappelijkheid soms een soe
pelheid in strategie en tactiek missend, die tegen
de geniale vondsten van Keres geboden zijn.
De derde partij toonde een Euwe in volle
kracht, tot het slot toe het initiatief in han
den houdend. Een strijd met vele interes
sante phases, waarin Keres vergeefs al zijn res
sources uitputte om aan den greep van zijn te
genstander te ontkomen.
In de vierde partij met een tam begin
bracht Euwe het leven er in, zoodat bij het af
breken een stelling ontstaan was, waaruit vol
gens de analyseerende toeschouwers in de zaal
niet meer dan remise te halen was. Door bril-
lant eindspel wist Euwe er echter bij de her
vatting een overwinning van te maken.
Zijn eerste nul kreeg Euwe pas in de vijfde
partij, een Nimzo-Indisch, waarin zijn tegen
stander hem met een blijkbaar thuis bestu
deerde variant verraste. In de hieruit voortge
komen gecompliceerde stelling deed Euwe een
verkeerden paardzet, die de kiem van zijn ver
lies werd tegen het fraaie spel van zijn rivaal.
Nimzo-Indisch werd het ook weer in de zes
de partij, waarbij Euwe inplaats van zijn ge
liefd Slavisch, de Züricher variant koos. De
partij werd na rustig doch sterk spel van den
Est, voor dezen in gunstigen stand afgebroken
en na hervatting gewonnen.
De zevende partij, nu weer Spaansch, in Den
Haag gesp*ld, werd ontsierd door een in tijd
nood geraakten blunder van Keres op den 29en
zet, die hem de partij kostte en Euwe den
voorsprong 42 gaf.
In. vollen vorm was Keres weer bij de acht
ste partij, eveneens in Den Haag.
In een met diepe berekening doorgevoerd
middenspel wist hij Euwe in een benarde po
sitie op te sluiten en na enkele schitterende
combinaties in een matnet te verstrikken,
waaruit geen ontkomen was.
De groote glorie van Keres zal zijn „Negen
de" blijven. Morphyaansch van grootheid en
schoenheid door machtige conceptie en phe-
nomenale offercombinaties, werd de partij be
kroond door een slot, dat tot de hoogste pres
taties zal gerekend worden.
De tiende partij alweer Nimzo-Indisch
met de Züricher variant werd het derde ver
lies in opvolging van onzen landgenoot. Eer.
fout van Euwe op den vijftienden zet dwong
ham twee pionnen te offeren om erger te voor
komen. Voor de dreigingen, die hij daarna Ke
res bood, had deze nog een sterke voortzetting
in petto, die met zeer agressief spel Euwe al
sterker in het nauw dreef, en dezen in zijn po
gingen, om ten laatste in remise door
schaak een uitweg te vinden, faalden en daarna
capituleeren deed.
De elfde partij. Een schitterende revanche!
Niet alleen dat, maar ook hoè hij gewonnen
heeft na zooveel depressie, mag Euwe's triomph
zijn. Onze nationale kampioen, die het witte spel
voerde, opende de gisteren te Rotterdam ge
speelde partij met een damegambiet. Nadat Ke
res zich met Slavisch verdedigd had, geraakte
deze spoedig in moeilijkheden met zijn centrum
pion, die tenslotte viel. Daarna miste hij op
den 21en zet het juiste antwoord, waardoor
Euwe hem wist te verrassen met een fijn be
rekend paardoffer op,g7. In schitterenden stijl
voerde Euwe den strijd verder dien hij besliste
met een brillant damecffer, dat op den 31en zet
zijn tegenstander deed opgeven.
Voor het verdere verslag van deze elfde par
tij zie men elders in dit nummer.
Onze sportliefhebbers hebben het de
laatste weken met hun Zondag niet bijster
getroffen. Weliswaar zag men het er steeds
al vroeg in de week op uitdraaien dat er
van voetbal en aanverwante sporten geen
sprake zou kunnen zijn, maar dan hoopte
men toch nog op het wintervermaakdat
ons, wanneer het maar een beetje wil vrie
zen, zoo heerlijk en zoo goedkoop wordt
geboden. Maar ziet, als het dan eenmaal
Zondag was, viel er met het ijs ook al niet
veel te beginnen. Dat was zoo met de Kerst
dagen, toen velen zich al in het vooruitzicht
van een flinke ijsvacantie hadden ver
heugd, dat was met Nieuwjaar, toen er voor
de meeste menschen toch ook weer twee
vrije dagen kwamen en dat is nu ook deze
week geweest. Zaterdag is plotseling de
dooi ingevallen en toen bovendien Zondag
middag de regen een woordje ging mee
spreken was met één slag alle pret weer
van de baan. Zeker, er werd zoo hier en
daar nog wel geschaatst er werden zelfs
nog wedstrijden verreden en ook de elf-
dorpentocht in Noordholland ging door
maar ijs dat de schaatsen vanzelf in be
weging brengt ivas 't allang niet meer. Zoo
hier en daar is het zelfs een bar natte ver
tooning geworden, terwijl er elders van rij
den geen sprake meer kon zijn.
We hebben het dus moeten doen met en
kele binnensporten. In Haarlem waren het
de katholieke tafeltennissers die eikaars
krachten maten en in de hoofdstad viel het
jaarlijksche kegeltournooi van De Meer met
deze luwte in het sportleven samen. Ook in
verschillende andere centra bleven de spor
ters niet zonder meer achter de kachel op
een stoel zitten en tenslotte was daar de
belangwekkende match van Euwe tegen
Keres, welke de belangstelling gaande hield.
Deze schaakmatch is een van de meest
verrassende wedstrijden welke den laatsten
tijd zijn gespeeld en eveneens een onge
kend emotioneel geval, omdat onze land
genoot een nuttigen voorsprong van twee
punten verwisselde met een even grooten
achterstand door vier maal achtereen te
verliezen en er nu weer eens in slaagde den
Estlander op diens verjaardag nog wel
te slaan. Mét de schaatswedstrijden, welke
zoo hier en daar nog werden gehouden, zijn
dit vrijwel de eenige gerechten uit het
sportmenu van dezen Zondag.
Velen zullen met ons wenschen, dat tiAn
natuur zijn halfslachtigheid nu eindelijk
eens aflegt. Moet het vorst worden, nu goed
dan, we hebben nog steeds een Elf-steden-
tocht en meer dergelijke genoegens in het
vet. Maar verliest koning Winter zijn ge
strengheid, welnu dan moet hij gelijk maar
abdiceeren ten gunste van zijn collega Soc
cer, een vorst dien men ook weer met ge
juich zal binnenhalen. We hebben nu zoo
zoetjesaan meer dan genoeg van dit wei
felen tusschen ijsbaan en voetbalveld.
Te Bergen zijn onder wel zeer ongunstige
weersomstandigheden nationale wedstrijden in
het hardrijden om het kampioenschap van
Noord-Holland gehouden. Het regende haast
voortdurend, hetgeen het ijs niet bepaald ten
goede kwam. De Rotterdammer Zwanenburg
werd derde op de 500 meter en legde zoowel
op de 1500 meter als op de 5.000 meter be
slag op de eerste plaats. In het algemeen klas
sement werd hij eerste.
De uitslagen luiden:
500 meter: 1. Havekotte 51,2 sec.; 2. Schenk
51.6 sec.; 3. Zwanenburg 52,2 sec.
1500 meter: 1 Zwanenburg 2 min. 46.4 sec.;
2. Havekotte 2 min. 48.4 sec.; 3. Akerboom 2
min. 58.2 sec.
5.000 meter: 1. Zwanenburg 10 min. 11.8 sec.;
2. Havekotte 10 min. 11.9 sec.; 3. Van Es 10 min.
28 sec.
Algemeen klassement: 1. en kampioen van
Noord-Holland: Zwanenburg 5 punten; 2.
Havekotte 5 punten; 3. J. Akerboom 14 punten.
Te Heerenveen is op de banen van de ver-
eeniging Thialf het kampioenschap van
Friesland in het hardrijden verreden. Roel
Koops was overwegend de beste en wist op
alle drie nummers als eerste te eindigen. Hij
won hierdoor het kampioenschap van de pro
vincie Friesland.
De uitslagen luiden:
500 meter: 1. Koops 51.6 sec.; 2. Van de
Heide 51.9 sec.; 3, Schouten 52.6 sec.; 4. Van
de Garde 52.7 sec.
1500 meter: 1. Koops 2 min. 55.4 sec.; 2. Van
de Heide 2 min. 58 sec.; 3. Van de Garde 3
min. 0.1 sec.; 4. Schouten 3 min. 1 sec.
5.000 meter: 1. Koops 10 min. 47.2 sec.; 2.
Vos 11 min. 4.2 sec.; 3. De Vries 11 min. 6 sec.;
4. Van de Heide 11 min. 7.3 sec.
Algemeen klassement: 1. en kampioen van
Friesland Koops 174.786 punten; 2. Van de
Heide 177,963 punten; 3. Van de Garde 179,913
punten; 4. Schouten 181,123 punten.
Te Nieuwe Niedorp zijn door de vereeniging
„IJs- en Volksvermaak" nationale wedstrijden
in het hardrijden voor dames georganiseerd.
De weersomstandigheden waren slecht. Aan
de nummers 500 en 1000 meter, die verreden
werden, namen drie dames deel. Op beide num
mers toonde Gonne Donker op overtuigende
wijze de sterkste te zijn. De uitslagen luiden
als volgt.
500 meter: 1. Gonne Donker (Ilpendam) 56,4
sec.; 2. Alie de Boer (Zaandijk) 1 min. 8.4 sec.;
3. Jannetje BoontjesGayaard (Wieringer-
waard) 1 min. 15 sec.
1000 meter: 1. Gonne Donker 2 min. 7.2 sec.;
2 Alie de Boer 2 min. 27.2 sec.; 3. Jannetje
Boontjes-Gayaard 2 min. 46.2 sec.
Te Hengeloo zijn Zondag onder auspiciën
van den Koninklijken Nederlandschen Schaat-
senrijdersbond wedstrijden gehouden om het
Kampioenschap schoonrijden van Overijsel voor
dames en heeren, terwijl tevens wedstrijden
schoonrijden voor paren plaats hadden. Zoo
wel de weersomstandigheden als de toestand
van het ijs waren voor de wedstrijden
zeer geschikt.
De uitslagen waren als volgt:
Heeren: kampioen P. C. Timmermans
(Schagen) 212 punten; 2. H. Wesselo (Bussum)
206 punten; 3. A. Bakker (Hilversum) 204
punten.
Dames: kampioene mevr. Schoorl-Keetman
(Barsingerhorn) 206 punten; 2. mevr. Schenk-
Zwaag (Schagen) 189 punten; 3. mevr. Kraak-
Kroon (Amsterdam) 183 punten.
Paren: P. C. Timmermansmevr. Schoorl-
Keetman 646 punten; 2. II. Wesselo—mevr.
Westenburg-v. d. Zwaan (Almeloo) 609 put.;
3. A. Bakker—mevr. Kraak-Kroon 601 punten.
Zondag werd in deze wintersportplaats een
Slalomwedstrijcl voor dames en heeren gehou
den. De wereldkampioen Peppi Jennewein was
in niet te benaderen vorm. Hij liet zelfs Rudi
Cranz achter zich. Bij de dames vormde Christl
Cranz, zooals zoovele jaren, een klasse op zich
zelf.
De piste had een hoogteverschil van 150 M.
en men had 30 poortjes uitgezet.
De uitslagen luiden:
Slalom voor heeren: 1. Jennewein 71,4 (36
sec. en 35,4 sec.). 2. Cranz 77,6 sec. (40,2 sec.
en 36,8 sec.). 3. Schuier 80,4 sec. (40,2 sec. en
40,2 sec.).
Slalom voor dames: 1. Christl Cranz 80,8
sec. (40 sec. en 40.8 sec). 2. Hilde Suse Gartner
93,6 sec. (46,8 sec en 46,8 seed.
