Vrouwen van Zweden
VIJF ONGEWONE
EEN TWEELING
VANHOOGEN HUIZE
VOOR DE LAATSTE
WINTER-WEKEN
LEKO RIJWIELLAMPEN
1 DE VORST EN DE
HUISVROUW
HELPEN DEN STRIJDENDEN Flï?
HANDEN EN
SCHAATSENRIJDEN
NIEUWE BOEKEN
SANITAIR
HET EI VAN COLUMBUS
Een nieuw recept tegen hoest,
verkoudheid en influenza
SMYRNA HANDWERK
LEKO LICHT - BETER ZICHT
VOOR ALLE
door het maken van de witte kleeren,
die over de uniform gedragen worden
n
U kunt het zelf klaar maken»
ZUTPHEN - ROTTERDAM (Leüvehaven 12*7)
AMSTERDAM /Afd. v d. Berg A Co's Metaalhandel
1 Prins Hendrikkade 162
DE VROUW EN HAAR TIJD
kraag zijn van breitschwanz. Kunt u er echter
niet op bogen, tot het rijzige type te hooren,
dan dóet u beter, deze ingezette bontreep over
het voorpand te laten vervallen. Overmaat van
garneering is voor een kleine gestalte nimmer
flatteus.
„Wolta", Ieplaan 25, Haag. Deventer Smyrna*
wol, gegar. kleurecht, loopt niet plat. Ruim®
keuze patr. Stramien in alle br. inl. en lev. d.
geh. Nederland. (Adv.'
Van de oudste en meest bekende
fabriek in Nederland. Pr. fabrik.
VRAAGT UWEN WINKELIER
ge moeder en ook den geestelijke een paar
handschoenen te geven. Dit gebruik heeft zich
zeer lang weten te handhaven. In 1874 was 't
nog in Dresden de gewoonte, dat de peetoom
op den doopdag aan de meter een korfje met
een paar glacé-handschoenen zond.
De handschoenen waren ook het symbool der
koninklijke waardigheid en van het recht. De
handschoen beteekende de hand, de macht des
konings. In het beroemde Rolandslied wordt
verhaald, dat keizer Karei de Groote aan Ro
land, die tegen de heidenen ten strijde trekt,
zijn handschoen meegeeft. De keizer, zoo luidt
de legende, had door middel van een engel
niet alleen zwaard en hoorn van God gekre
gen, maar ook een handschoen.
Als nu Roland bij Ronceval doodelijk ge
troffen neerstort, geeft hij den engel dit tee-
ken der macht terug.
De handschoen, welken de koning had ge
zonden, bewees overal, dat zijn macht en zijn
wil heerschten.
Verzocht een stad om een markt op te rich
ten of vroeg men het recht om munt te slaan,
dan zond de keizer zijn rechterhandschoen.
Zoolang als de vergunning duurde was hij aan
een speer bevestigd. Hield de concessie op,
dan werd hij er weer afgehaald.
Waar de handschoen in het leven der men-
schen zoo'n groote beteekenis kreeg, baart het
geen verwondering, dat dit modieuze kleeding-
stuk ook gebruikt werd als geleide, dat men
meekreeg om ongedeerd en beschermd door 't
prestige van dengene, van wien de handschoen
was, ergens door te dringen. Men voelt wel
aan, wat een gerustheid in een dergelijk geval
de aanwezigheid van dezen eharmanten reisge
zel gaf. Vanzelf kent de geschiedenis ook trouw
breuk, zoodat men aan zijn zorgvuldig be
waarden handschoen toch niets had.
Dat was dan dikwijls een middel om iemand
in de val te lokken. Op een dergelijke perfide
wijze zou ook in den lateren tijd Konjngin Jo
hanna van Navarra door de sluwe en slang
achtige Catharina de Medici naar Parijs ge
lokt zijn, om hier wederom door een paar
handschoenen, welke door den parfumeur Re-
né waren vergiftigd, nog vóór het aanbreken
van den bloednacht, bekend onder den naam
van den Bartholomaeusnacht, een ellendigen
dood te sterven.
Ook in de rechtzaal had de handschoen een
merkwaardige beteekenis. Alvorens de rechter
zijn oordeel ging vellen, bood men hem
een paar handschoenen aan. Zij waren het
symbool van de scherpzinnigheid en onkreuk
baarheid, waarmede de president van het ge
rechtshof zijn uitspraak moest doen.
Wanneer een koning of keizer werd ge
kroond, werden hem zeer kostbare handschoe
nen ten geschenke gegeven. Nog tot 1796 be
vonden zich onder de koninklijke kleinoodiën
van het Duitsche rijk in de schatkamer der
H. Geestkerk in Neurenberg twee kostbare
handschoenen uit de twaalfde eeuw. Het wa
ren de kroningshandschoenen van de oude
Duitsche keizers. Een paar daarvan gemaakt
uit fijn leder met paarlen bestikt en met vio-
letblauwe zijde aan den onderkant is spoor
loos verdwenen. Het andere paar werd tot voor
kort bewaard in Weenen in het keizerlijke mu
seum. Ze zijn nu weer teruggebracht naar Neu
renberg. Dit paar is van purperen zijde ge
maakt. Men moet ze gezien hebben om de on-
geëevenaarde schoonheid ervan ten volle te
kunnen waardeeren. Ze zijn rijkelijk met too-
verachtige sieraden bewerkt en kwistig met
paarlen van de edelste soort versierd. Fijn
gouddraad snoert den handschoen aaneen, in
het midden aan den buitenkant bevinden zich
kostbare plaatjes van zeer fijn bladgoud. Deze
unieke en buitengewoon merkwaardige hand
schoenen zijn een sprekend getuigenis van een
prachtlievenden tijd.
Zoo zien wij, hoe men in den ouden tijd de
sierlijkheid en schoonheid van den handschoen
wist te waardeeren. Steeds meer wordt nu de
handschoen een voorwerp van verfijning en
goeden smaak en naarmate dit meer het geval
wordt, wint dit kleedingstuk de sympathie der
dames.
Nooit echter verloochent de handschoen zijn
karakter. Zijn beteekenis blijft altijd nauw
verbonden met een van de edelste deelen van
het menschelijk organisme, de hand. Het ac
centueert haar schoonheid en stille taal.
A. DE WOLF.
Het kan zijn, dat de voorraad
aardappelen, zonder bepaald be
vroren te zijn, toch door de vorst
is aangetast, wat merkbaar is, na
l het koken, door den zoetigen
i smaak. Het euvel wordt verholpen,
f door den aardappelvoorraad eenige
dagen in kamertemperatuur te
4 houden. Bij het koken voegt men
t iets meer zout toe en opdat de
j zoutsmaak niet te sterk ivordt, laat
men een stuk brood in het water
4 meekoken.
j Prei, peterselie en selderij zijn uit
den bevroren grond moeilijk los te 4
4 krijgen en worden dus kort na een
f vorstperiode schaarsch. De huis- J
I vrouw kan dan haar toevlucht ne- 4
4 men tot gedroogde soepgroenten, in j
f blikjes verkrijgbaar. Deze moeten
voor het gébruik gewasschen wor- 4
4 den, met de keuken-schaar fijn ge- j
j knipt, geweekt en met het weekwa- J
t ter aan de soep toegevoegd. 4
4 Uien, die bevroren zijn geweest,
verliezen hun smaak niet, maar
J moeten spoedig opgebruikt wor-
4 den, daar ze eerder aan bederf on-
derhevig zijn.
Van kool, ivaar de vorst overheen
4 is gegaan, worden de buitenste bla-
deren zwart en gaat bij het
schoonmaken dus iets meer verlo-
4 ren. Spruitjes groeien na een vorst-
periode weer opnieuw aan en zul
len dus slechts tijdelijk schaarsch
f
4 zijn.
Commissie tot Voorlichting
op Huishoudelijk gebied
nóg ligt de volmaaktheid in ver verschiet,
want nog honderdduizenden woningen zijn
er, waarin donkerte heerscht, overdag en
bij avond!Daarom is het zoo goed, dat
u thans uw keuze richt op een lichtkleurig
behang voor die groote wandvlakken in
uw kamers. Wat zal dat een kolossale ver
andering geven! Dat maakt heel de woon
sfeer blijmoediger, daar klinkt de stem wel-
luidender, daar is onze oogopslag vreugdi-
gei, daar ziet ge warme, levendige kleu
ren, waar anders een doodsche verflaag
troonde.
Noemen we als laatste voorbeeld uit vele:
Als gij een man zijt, één vraag: Is uw
huis een „station?" Als een secondenhalte
in het moderne bliksemverkeeruitstap
pen en voort....? Thuiskomen, schielijk
eten, radio luisteren, krant lezen, slapen,
opstaan, eten en weg? Dan is het ook geen
wonder, dat u het aanzicht van uw eigen
wooninterieur niet meer kendet. Kom,
maak van uw woning geen vluchtig tus-
schenstation, geen kortstondige pleister
plaats, doch een blijvende oase, een liefe
lijke plek temidden van het massa-sleurle-
ven van allen dag. Uw levensvreugd is het
overwaard, dat ge wat besteedt aan uw
woning en welk 'n ontzaggelijke verande
ring bereikt ge reeds met een nieuw be
hang! Laat haar daarom kiezen, uw vrouw,
iets moois en iets goeds, want zij waardeert
een gezellig huis nog zooveel meer dan de
man.... Dit behang, eenvoudig, strak van
weefsel met. 'n bewegelijke schakeering van
zachte kleuren. Nu wordt heel uw woonka
mer anders, lichter, ruimer, straks ziet u
uw wanden weer, uw schilderijen, uw meu
bel? enu bent weer thuis!
Het leven gaat zijn gewonen gang. En zoo
moet het ook. Menschen moeten eten, zich
kleeden, wonen en dit laatste is héél belang
rijk. Het ligt geheel in de lijn van onzen volks
aard, dat de Nederlandsche huisvrouwen straks
ook nu heel gewoon haar kamers weer onder
handen zullen nemen. Dat zij temeer in dezen
tijd, waarin weliswaar veel wankelt en onze
ker is, doch waarin het persoonlijk bezit, de
woning ook al is zij gehuurd, toch onzegbaar
veel aan ideëele waarde wint al datgene
aan haar huis zullen doen en besteden wat
met goeden smaak en weinig kosten verworven
kan worden: lichtere wanden, meer gezellig
heid binnenshuis. Juist nu, nu licht „contra
bande" schijnt, doch het in werkelijkheid
geenszins behoeft te zijn.
Het is goed, dat de roep naar meer licht zich
allerwegen vermeere, ook op het terrein van t
wonen. Méér licht in donkere woningen, méér
licht in donker omwolkte harten. Dan zal het
vertrouwen winnen, dat hier donker wijken
gaat! Dat zoo velen de zegswijze: „Achter ds
wolken schijnt de zon!" mogen vervoegen al
dus: minstens wil ik wonen in zonnig en licht
behangen kamers!
Het Zweedsche vrouwen-weekblad Husmodern
(de huismoeder), heeft in het laatst versche
nen nummer een dringenden oproep gericht
tot alle lezeressen, om mee te helpen met het
vervaardigen van de witte „sneeuwpakken"
zooa's men ze in net Zweedsch noemt voor
de Finsche soldaten.
Boven het artikel staat in eenvoudige be
woording: „Met eigen handen kunt u, in let
terlijken zin. het Finsche leven, het Finsche
gezin, het Finsche kind redden."
„Er zijn zooveel vrouwen in Zweden", lezen
wij dan. „die zich met den dag dringender af
vragen: wat zou ik nu toch voor Finland kun
nen doen? Het zijn diegenen, die noch over al
hun tijd. noch over veel geld beschikken, maar
die zich gedreven voelen om iets van haar
energie en haar vrije uren te geven om den
nood van het broedervolk te helpen lenigen.
En na gepleegd overleg met de verschillen
de bevoegdheden is gebleken, dat de Zweed-
gche vrouwen op het oogenblik geen beter werk
voor Finland kunnen doen dan mee te helpen
aan de vervaardiging van de witte bescher-
mingskleereTl
Een sneeuwpak, dus een soort witte ver
kleeding, om hem onzichtbaar te maken in 't
witte terrein, is voor den Finschen soldaat een
der meest noodzakelijke onderdeelen van zijn
uitrusting. Moeilijk is zoo'n pak niet te maken,
van gewoon wit katoen en volgens het stan
daardmodel, dat na verschillende experimenten
het meest practische gebleken is. Maar wat wij
hier niet realiseeren, als we die witgekleede
mannen Zien op de plaatjes in de krant en dat
wel romantisch vinden in 't prachtige sneeuw
landschap, Is de hoeveelheid extra werk, die
daarin gaat zitten! Want langer dan hoogstens
acht dagen kan de witte kleeding niet gebruikt
worden. Het leven van den soldaat en de ac
commodatie in zijn kamp is er niet naar, dat
hij zijn kleeren wit als sneeuw kan houden.
Na een week dienst gedaan te hebben is de
kieedü zoo bezoedeld en smoezelig, dat de ge
stalte niet meer geheel onzichtbaar zou zijn
tegen het smettelooze van de blinkend witte
sneeuwvlakten. En van wasschen is geen spra
ke door het gebrek aan zeep; bovendien zou
den de vuile kleeren dan eerst getransporteerd
moeten worden naar een stad of dorp, want
hoe is er in het vrije veld voldoende sneeuw
te smelten, om genoeg wasch- en spoelwater te
krijgen voor tobben vol met dergelijke groote
stukken waschgoed.
Elke acht dagen moet dus de Fin aan het
front van een spiksplinternieuw beschermings-
pak voorzien, worden. Zijn leven kan er im
mers van afhangen van deze mimicry, die hem,
precies zooals een hermelijn of een sneeuw
hoen in den winter de kans moet geven, in
het witte bosch aan zijn vijanden te ontko
men. De Finsche vrouwen, die op het oogen
blik even bewonderenswaard zijn als de Fin
sche mannen en die, wat werken betreft, voor
de mannen niet onder doen, kunnen echter
onmogelijk ook nog voldoende witte legerklee-
dingstukken maken. Vergeten we niet. dat Fin
land een relatief zeer kleine bevolking heeft.
Practisch is het idee dus ongetwijfeld van het
Zweedsche weekblad, dat een zeer grooten le
zerskring heeft, om zijn lezeressen te bewegen,
zich onmiddellijk aan het werk te zetten, ten
einde binnen korten tijd eenige duizenden pak
ken naar het front te kunnen zenden.
Patronen zijn gratis aan het bureau van t
blad verkrijgbaar en de genaaide kledingstuk
ken worden er in ontvangst genomen.
I
Voorts geeft het blad een gedetailleerde be
schrijving van zoo'n pak, bestaande uit wijde
broek, recht los jasje met knoopsluiting en
openingen om bij de zakken in het uniform te
kunnen komen. Aan het jasje wordt een wij
de capuchon geknipt, waar bontmuts of helm
onder past Een aparte overtrek wordt aan
den rug gezet voor den rugzak.
Ongetwijfeld dat dit nobele voorstel in den
Zweedschen lezerskring gedaan, om de taak
van de Finsche vrouwen te verlichten, alge-
meenen bijval vindt. De Zweedsche vrouwen
zijn als echte Scandinaviërs zeer hulpvaardig
en wat hier evenveel waard is, uiterst handig
met de naald. En wie kan per slot niet het
kleine bedrag missen, dat neergeteld moet
worden voor vijf meter witte katoen.
Het is een wereld vol tegenstrijdigheden,
waar we in leven; haat en afkeer en botsing
aan den eenen kant, maar daarnaast is er
een hulpvaardigheid en een offerzin, welke bij
na ontroert. Ook deze goede dingen moeten
we ervaren, het houdt ons geschokt gevoelsle
ven in evenwicht.
A.^Bgl.
Wanneer men van alle markten thuis is en
zelf z'n trap wil schilderen of beitsen, kan
men het lastige euvel, dat de trap eenige da
gen niet te beloopen is, vermijden, door niet
trede na trede met den verfkwast te bewerken,
maar de treden om en om te beschilderen. Zijn
deze treden geheel droog, zoodat ze beloopen
kunnen worden, dan krijgen de overige hun
beurt. De trap kan op die wijze door haar
met twee treden tegeliik te beloopen in ge
bruik blijven.
Gewasschen kousen kannen in vijf minuten
gedroogd worden door den stofzuiger als
Föhn te gebruiken. Men laat den luchtstroom
eerst door het voetgedeelte gaan en geeft dan
de geheele kous een beurt. Binnen vijf minu
ten is de kous geheel droog. Wat te pas kan
komen aan degene, die niet zoo heel dik in
haar kousenvoorraad zit.
DEN UTRECHTSCHEN DAMES
onze hartelijke dank voor de mededeeling,
dat uit hygiënsch oogpunt Jozo öf Nezo on
ontbeerlijk geacht wordt voor het zouten der
spijzen. Er bestaat dan ook geen zuiverder
zout. (Adv.)
weet, hoe diep u in uw jas zult wegduiken als
verweer tegen vorst en koude en daarbij reali
seert, dat het in Maart, ja zelfs in April, soms
nog kan sneeuwen.
^ixidia ae voist m de ïucht zit, is het een
getob om onze handen er even verzorgd te doen
uitzien als anders. De huid is schraler en ruwer,
ongerechtigheden en stof hebben er meer vat
op vooral aan de vingertoppen en bij het was
schen houden we de handen liefst geen tel lan
ger dan noodig onder het ijskoude water.
Schaatsenrijden geeft echter aan de gesoigneer
de hand den nekslag. Bent U niet wel eens ge
schrokken van uw eigen handen als U, van het
ijs thuiskomend, uw wollen wanten uitdeed? Het
is mij altijd weer een raadsel, waarom 's men
schen vingeren er na ijspleizier zoo barbaarsch
uit moeten zien. Men heeft ze immers voor niets
anders gebruikt dan om de schaatsen mee aan
te binden, een Amsterdamsch korstje te eten
of een kop warme chocolade te drinken: men
heeft zijn partner de hand gereikt om een
baantje te rijden en de ijskoude wind heeft er
teen vat op gehad, want door wol (behalve on-
ontvette) blaast eigenlijk alles heen.
Maar goed. 't is dus zaak om onzen ontoon
bare ledematen zoo spoedig mogelijk weer een
gesoigneerd aanzien te geven. We kunnen dit
doen door een behandeling, die uit zes onder
deelen bestaat: een goede manicure van de (ge
wasschen) handen is namelijk de volgende. Na
dat we met acetan grondig het resteerende na
gellak verwijderd hebben, vijlen we de nagels
bij, waarna we de vingertoppen weeken in warm
zeepwater of in water, waaraan een scheutje
olie is toegevoegd. Met een niet te scherp in
strument. -bijv. een houten nagelstokje, de z.g.
orangestick. wordt dan de nagelriem losge
maakt en teruggeduwd. Nimmer knippe men
hieraan. Inwrijven met een vette crème is ech
ter noodzakelijk om den nagelband soepel te
houden. Wie het er voor over heeft behoorde
dit, zeker des winters, eiken avond te herhalen.
Met dezelfde orangestick, omwoeld met watten
en gedoopt in de reinigingsvloeistof, krijgt nu
de binnenzijde der nagels een beurt. Voor we
nu de kroon op de behandeling zetten oftewel
het lak opleggen, worden de nagels grondig ge
borsteld om elk spoor van achtergebleven vette
crème te verwijderen, 't Is verder een kwestie
van smaak en van gestel, of men de nagels lakt
of poiitoert ofwel deze beide glanzingsmethoden
combineert. Door de nagels met poeder op te
wrijven vóór het lakken, behoedt degene, die
last van brekende nagels heeft, ze voor dit eu
vel. Politoeren geeft echter bij sommigen witte
vlekjes, welke bij een ander, die daar last van
heeft, verdwijnen, wanneer ze haar nagels re
gelmatig lakt. Nooit lakke men den nagel ge
heel tot beneden aan den riem. aangezien het
lak den noodigen toevoer aan lucht geheel af
sluit, en het maantje de gevoeligste plek van den
nagel is.
Om uw herboren handen in de» koude fraai te
houden is er maar één middel: wrijf ze voor 't
naar bed gaan in met glycerine en ga. desnoods
met garen handschoenen aan. slapen.
Deze „boeken" passen zich bij uitstek aan
bij het Hollandsche menschenslag, bij on
zen veelgeroemden karaktertrek: nuchterheid.
Deze boeken hebben de verdienste, de aan
dacht af te leiden van het politiek gebeuren
om ons heen. Zij voeren terug naar een andere
werkelijkheid, naar blijmoedige ontspanning
bij en naar bekoring van den huiselijken haard.
Deze boeken rangschikken zich ontegenzeg
gelijk onder het cultureele genre, want_ zij
brengen de menschen op het idee: hoe ieder
voor zich zijn eigen „etiquette-der-woongezel-
ligheid" kan samenstellen. En het materiaal,
dat hiertoe noodig is, bevindt zich ook in die
zelfde boeken, zoodat men desgewenscht dade
lijk een keus kan doen.
In het voorwoord van het boek „Zon-idyl!e'
lezen we:
Kent u die innig-tevreden gelaatsuitdruk
king van sommige menschendien glans
van opgewekte zekerheid, dat ook het don
kerste zorgengordijn straks uiteenspat en
het vooruitzicht opklaart.... zooals de zon
den ochtenddauwsluier doorbreekt met
goudig licht? Veel treft men dat aan bij
vrouwen en meestal vrouwen, wier aan
kleeding der woning getuigt van idyllischen
eenvoud en van schoonheid. Als we allen
wisten, hoezeer vriendelijke, lichtkleurige
wanden de opgewektheid van het gezin
gunstig beïnvloeden, zouden we gewis veel
vaker ons behang vernieuwen. Want een
zonnige woning geeft zonnige gezichten!
Voor het dozijn winterweken, dat in het ver
schiet ligt, is het zeker nog de moeite waard,
zich een nieuwen wintermantel aan te schaf
fen of aan te laten meten, vooral wanneer de
mantel niet zóó winterseh aandoet, dat we hem
ook nog wel kunnen dragen in het meestal min
of meer gure voorjaar.
Wanneer het met uw oude winterjas zoo
gesteld is, dat u dien niet graag blootstelt aan
het onbarmhartige zonlicht van een eersten
lentedag en u dus besluit tot het alsnog nemen
van een nieuwen wintermantel, dan lijkt ons
de hier afgebeelde zeer geschikt. Zwarte wollen
stof leverde het materiaal en aangezien zwart
voorloopig nog in het modeplan blijft, kunt u
die keuze navolgen; tenzij u noch tot het
blonde type hoort, noch tot het uitgesproken
donkere en zwart u dus niet flatteert, in welk
geval u grijs of donkerbruin neemt. Of de ge
tailleerde mantel het volgend jaar ook nog wel
opgeld zal doen (nietwaar, u schaft zich een
dergelijk „groot" stuk aan voor langer dan een
seizoen), is een vraag, waarover u zich niet
hoeft te verontrusten. De gangbare mode evo
lueert in ons land niet zoo snel; wij consta
teerden dit onlangs nog op de mode-show van
de Nederlandsche Damesconfectie-industrie,
waar de getoonde zomermodellen geen spreken
de afwijkingen vertoonden 'van hetgeen we dit
seizoen zien dragen. De getailleerde mantel zoo
wel als de op den rokzoom vallende geheel
wijde swagger zullen zich voorloopig wel blij
ven handhaven.
De breede schouderlijn heeft nog altijd niet
Links: Bisschopshandschoen met goudborduursel uit de zeventiende eeuw. Rechts:
Jachthandschoen met goud bewerkt uit vijftienhonderd
(Foto Laimbóck)
De beschermende witte kleedij is hoog
stens acht dagen „wit" en moet dan
vernieuwd worden
lllllllllillllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllNIIIIIII
In de middeleeuwen doorleefden onze twee
lingbroeders, de handschoenen, een tijd van
weelde en groote luxe. Door hun edel voorkomen
en hun aangeboren gratie wekten zij de bewon
dering op van de menschen uit dien romanti-
schen tijd, die verzot waren op warme en spre
kende kleuren en die een fijngekozen en smaak
volle kleedij op waarde wisten te schatten
Hun beteekenis blijft echter niet beperkt tot
het modeleven uit die dagen, maar strekte zich
veel verder uit. De waarheid van het gezegde,
dat handschoenen de graadmeter der cultuur
zijn, blijkt duidelijk in de middeleeuwen Het is
hoogst merkwaardig te zien, hoe nu de hand
schoen, naast zijn beteekenis als noodzakelijk
kleedingstuk en modieus luxe-artikel, een nieu
we functie krijgt toegevoegd, n.l. als symbolisch
teeken van tal van hoogst belangrijke wereld-
sche, maar ook kerkelijke zaken. Zoo droegen
de geestelijken bij het opdragen der H. Mis
handschoenen. Hierbij waren drie kleuren te
onderscheiden naar gelang de kerkelijke waar
digheid van den celebrant, namelijk wit voor
de bisschoppen, violet voor de prelaten en zwart
voor de lagere geestelijkheid. In lateren tijd
schreef de beroemde Carolus Borromeus voor,
dat de liturgische handschoen een witte kleur
moest hebben, als teeken van de zuiverheid,
waarmee 't H. Offer moet worden opgedragen.
Omdat aldus de handschoen werd betrokken in
de liturgische handelingen en n groote rol begon
te spelen bij de heilige diensten, gingen mon
niken, die zooals ons bekend is, tallooze an
dere handwerken beoefenden, zich ook toeleg
gen op de vervaardiging van handschoenen.
Karei de Groote schonk in 790 aan de mon
niken van Sithen het onbeperkte jachtrecht.
Aldus werden de paters in de gelegenheid ge
steld uit de vellen van het door hen neerge
legde wild fraaie handschoenen te maken. Het
behoeft geen betoog, dat zij de kunst verston
den deze fraai te bewerken. Wij hebben alle
maal wel eens den diepen kunstzin bewonderd,
die spreekt uit de oude miniaturen en kalligrafi
sche meesterstukjes van kloosterlingen uit een
tijd van hooge cultuur, zooals de Middeleeuwen
dat waren.
Het was een voorschrift, dat priesters, al
vorens Zij de Sacramenten toedienden, eerst
handschoenen moesten aantrekken. Zooals de
Kerk in den loop van de eeuwen altijd blijk
heeft gegeven van een verfijnden smaak, waar
het de kleedij van haar bedienaren betrof, zoo
waren ook de handschoenen voor liturgisch ge
bruik van kostbaar materiaal en een sierlijke
snit. De handschoenen van hooge geestelijken
waren met goud en paarlen bestikt, terwijl in
het midden een gouden kruis was aangebracht.
Niemand zal kunnen ontkennen, dat een der
gelijke prachtlievendheid en het gebruik van
het allerkostbaarste materiaal voor liturgische
handschoenen zeer zeker in overeenstemming
is met de grootheid van Hem, van Wien alle
ware schoonheid komt en tot Wien alle schoon
heid weer moet terugkeeren. Maar men moet
tenslotte weten, waar een grens is. Jammer
genoeg ontaardde het gebruik van handschoe
nen in een overdreven luxe en werd hij mis
bruikt om de persoonlijke ïjdelheid te streelen.
Het gevolg was, dat daartegen strenge maat
regelen werden genomen. Zoo bepaalde het
Concilie van Aken, dat monniken slechts hand
schoenen van schapen en bokkenvelletjes moch
ten dragen.
Er bestond ook in dezen tijd een gebruik
om, wanneer een kindje werd gedoopt, de jon-
Er wordt meer gelezen dan vroeger. In het
bijzonder boeken op politiek en sociaal gebied
zijn zeer gezocht, zegt men. Maar zooveel is
zeker, de boeken die we hier bedoelen, zullen
in 1940 door de handen gaan van onnoemelijk
veel Nederlandsche vrouwen.
Het wordt alweer voorjaar, denkt u, als u
's ochtends vroeg vanuit uw warme bed, in de
boomen buiten voor het raam, het eerste schuch
tere vogelgekwinkeleer hoort. Maar: o, wat kan
de winter nog lang duren, is de klacht, die u
ontsnapt, wanneer u, buiten gekomen, niet
De perfecte snit. het kleine bontkraagje
en de bontknoopen geven een zekere
chique aan dezen overigens eenvoudigen
wintermantel
afgedaan, tenminste bij de modéllen van va-
derlandsche makelij. Binnenkort zullen wij hoo
ren, wat de shows der toonaangevende huizen
te Parijs op dit gebied hebben laten zien.
De zes knoopen op dezen mantel, de sikkel
vormige stukjes op de zakken, het ronde kraag
je en de boogvormige versiering onder den
En nu weet u het dus meteenhet zijn
behan gboeken. Waarom zulks ook verzwe
gen? Uitgever is de firma Rath Doodeheef-
ver te Amsterdam en alle bovengenoemde nieu
we vijf boeken zijn vanaf 1 Januari ter „le
zing" en doorzage verkrijgbaar bij iederen bo-
nafiden behangerspatroon.
Dit zijn inderdaad méér dan gewone stalen-
boeken. Naast lezenswaardige, interessante
teksten, prachtige natuuropnamen en interi
eurafbeeldingen, bevatten deze boeken heel
veel practische raadgevingen, vaak leuk en
onderhoudend gezegd, bijvoorbeeld:
„Moge de waardeering van den Europeaan
voor plant en bloem nimmer die mystieke
hoogte van natuurbelevenis bereiken als waar
mede de Oost-Aziaat een anjer, een roos of
chrysant bewonderttóch vormen bloemen
voor de meesten onzer ....een symbool van
vreugde, van levensbloei, van feest en geluk."
En elders lezen we:
Wat is noodig om te wonen? Ruimte en
licht. Dit laatste het allermeest, want het
licht maakt de ruimte zichtbaar. Van spe
lonk en grotwoning tot aan het wooncom
fort dezer dagen was louter één lange evo-
lutieweg van de duisternis tot het licl^t. En
Hier volgt een receptje dat snel
verlichting zal brengen. Haal bij
Uw apotheker of drogist 30 gram
Vervus (dubbel geconcentreerd)
en vermeng het thuis met een
kwart liter heet water en een
eetlepel suiker of stroop. Roef
het goed door tot het geheel is opgelost. Dosis:
volwassenen: 1 eetlepel, kinderen van 8—12
jaar: een dessertlepel, kinderen van 38 jaar'
een theelepel. Na de drie voornaamste maal
tijden en voor het naar bed gaan. Dit recept
is heel gemakkelijk te bereiden en zeer voor-
deelig. Vergeet niet een 30 grams-fleschj®
Vervus (dubbel geconcentreerd) bij Uw apothe
ker of drogist te halen. Knip daarom dit re
cept uit en bewaar het zorgvuldig.
