Diocesaneoriëntatie gewenscht
Tegenstellingen thans
1|
Jan Langedijk vierde op de
10.00,0 meter te Oslo
K.N.A.U.-voorzitter
treedt af
SCHERPER DAN OOIT
Bestaan der bonden
wordt bedreigd
IJspret lijdt onder
sneeuwval
Nederlanders reden
zeer behoorlijk
Een versneeuwde
IJszondag
r
MAANDAG 22 JANUARI 1940
D.H. V.B.-secretaris over de reorganisatie:
Eenhoofdige leiding
A
V
Diocesane kern
In sommige streken werden de
schaatsen verruild voor ski's!
West-Friesche dorpentocht
Molen- en merentocht afgelast
SCHAATSENRIJDEN
De Noren beheerschten
het veld
Elfstedentocht weer
in gevaar
Deze week zal hij vrijwel zeker niet
gehouden kunnen worden
ATHLETIEK
De heer Strengholt beveelt G. E.
van der Werff Jr. alt zijn
opvolger aan
BILJARTEN
Dubbele zege van Dommering op
van der Pol
SCHAKEN
EERSTE KLASSE-COMPETITIE
K.N.S.B.
DE SPORTWERELD
OHM!
Sedert „P.V.C." in 1926 met
haar voorstel kwam de ,,R. K.. F."
°P te heffen en daarvoor in de
Plaats een nationalen bond te stich
ten, welke de topleiding in de ka
tholieke voetbal-organisatie zou
^vernemen, is er in deze organisatie
Vrijwel voortdurend sprake geweest
Van tegenstellingen. Eenerzijds
Vraren daar de vijf diocesane bon
den, welke in federatief verband
Vereenigd de algeheele leiding had
den, zoowel wat betreft de natio
nale competities, alswel gewestelijk
'n eigen diocees over de eigen com
petities. Anderzijds waren het een
Aantal vereenigingen, spelend in de
'nterdiocesane competities, welke de
nationale leiding voor zich op-
Mschten.
.Geleidelijk zijn die tegenstellingen ontstaan.
^ds meer echter is de gedachte naar voren
^pdioven, dat de landelijke leiding in handen
komen van de interdiocesaan spelende
„lenigingen, de z.g. „groote" vereenigingen.
gevolg van dezen aandrang vond in 1926
w in 1930 een reorganisatie plaats, welke blij-
jj.ds de thans heerschende stemming toch
Let de gewenschte voldoening geschonken
"ft.
Uoor de thans voorgestelde reorganisatie
jjdlen de tegenstellingen niet verdwijnen.
I Meer nog dan tot dusverre wordt Pet'
®ccent gelegd op vertegenwoordiging van
9 Sroote vereenigingen eenerzijds en de dio-
I tosane bonden anderzijds. Het gevolg zal
F* Sijn, dat de uiteindelijke leiding in hoofd
tak zal uitgaan van de groote vereenigin-
l f®ni direct waar deze voor 50 pCt. recht
streeks in het organisme vertegenwoordigd
Sullen zijn en indirect door den invloed,
Reiken ze diocesaan kunnen uitoefenen bij
keuze van de andere 5C pCt.
reorganisatie-commissie heeft niet kun-
vaststellen, of de organisatie door de ge
ëtaleerde tegenstellingen schade had, ge
tril, of beter gezegd, of de uitwendige groei
grooter had kunnen zijn, maar wel meen-
Zij te kunnen concludeeren, dat de groei
IjjM binnen geleden heeft door de tegenstel-
®en, welke zich openbaarden.
>i,j. ij zijn er van overtuigd, dat bij een andere
OW van organisatie de uitbouw naar buiten
Kj i'ijk effectiever had kunnen zijn. Het beste
Jt zulks waar te nemen aan de hand van
J* procentsgewijze vergelijking met de cijfers
ji de neutrale vostbalorgamsatie en de onze.
|jMt de groei in de diepte zou hebben ge-
|jth, msenen wij op grond van onze persoon-
Ce ervaring te moeten ontkennen. Vast staat
Udders, de jaarverslagen van de verschillende
J^esane tonden getuigen zulks, dat aller
gen werk gemaakt wordt van verbetering der
Crse onderdeelen.
wf^t ontkend mag worden, dat zich in het
Öat moeilijkheden hebben voorgedaan, en
jA deze den geest, waar nationale samenwer-
v'1" werd gevraagd, somtijds hebben bedorven,
(^gesteld moet worden, dat deze moeilijkhe-
zich grootendeels hebben afgespeeld op het
s®nsgebied, waar de bemoeiingen van de dioce-
We Ponden ophielden, en die van den nationa-
competitie-bond 'n aanvang nemen. Daarom
e«n antwoord op de vraag, of zich deze
wjMijkheden niet zullen herhalen, en daardoor
.betering van den geest in de organisatie mo-
tf lJk zal zijn, beheerscht worden door het feit,
dan niet een éénhoofdige leiding in onze
j holieke Nederlandsche voetbal-organisatie
°nnd kan worden.
éénhoofdige leiding in onze katholieke
Nederlandsche
voetbalorganisatie kan op
wijzen bereikt worden. Eerstens kan
t^Wden overgegaan tot stichting van één
t^tionalen bond, met opheffing van de be
ende diocesane bonden. Al laat het reor-
tWhisatie-rapport de diocesane bonden be-
taan, ze zullen langzaam maar zeker door
tttjnergeling en financieele uitputting ver
fijnen en uiteen vallen in een aantal
Waatseijjke onderbonden. Wel mag ver
acht worden, dat de stichting van een der-
®6'Üken bond in technisch opzicht tijdelijke
^■betering zal brengen. Dit zal echter ook
de eenige verbetering zijn, aangezien de
^*fuit voortvloeiende centralisatie alle ver-
E3" initiatief sterk zal doen verminderen.
"Vendien blijft de vraag bestaan, of een
gelijke
'bidbaar
centrale
zal zijn.
organisatie financieel
-c rt" hadeelcn, verbonden aan de opheffing van
döiocesane bonden, zijn door de reorganisatie-
(v Missie van 1926 en 1930 ernstig onder de
fcty eh gezien, en beide commissies hebben de
van deze nadeelen aangevoeld. Ze wa-
bevi Zop groot„ dat men vrijwel eenparig tot de
W^ding kwam, dat deze diocesane bonden in
^hiu geval moesten blijven bestaan. De ver-
VJhde motieven hiertoe zijn uitvoerig in het
•j, Sanisatie-rapport omschreven.
\s6 Verwonderen valt de conclusie van de vo-
reorganisatie-commissie niet, indien wij
tellen, dat de neutrale voetbalbond, die
Wel gecentraliseerd heet te werken, toch
in veel gevallen gedecentraliseerd werkt, en
een districtsindeeling heeft gekozen,
e in groote lijnen analoog is aan onze
indeeling. Die districten van den neu-
Van den D.H.V.B.-secretaris-pen
ningmeester, den heer G. Kruyver,
ontvingen wij bijgaand artikel over
de reorganisatie in de R. K. Voet
balbeweging en over het rapport,
dat door de reorganisatiecommis
sie na uitvoerig beraad is samen
gesteld. De heer Kruyver acht de
richtlijnen in dit rapport aangege
ven, niet de juiste en wenscht den
nieuwen opbouw meer diocesaan ge
oriënteerd te zien.
tralen bond maken zelfs gewestelijk 't competi
tie-programma op voor de elftallen, spelend in
de nationale competities. Onze nationale een
heid zou er dan ook stellig mede gebaat zijn,
Indien de diocesane bondsbesturen met hun
technische hulpkrachten meer werden ingescha
keld dan tot dusverre, als gewestelijke instan
ties van de nationale organisatie.
De practijk wijst herhaaldelijk uit, dat veel
zaken beter gewestelijk behandeld kunnen wor
den. Wat zou het niet voor de eenheid bevor
derlijk zijn, indien op deze wijze een regelmatig
contact tusschen nationale organisatie en dioce
sane organisatie bestond?
Men tracht tegenwoordig wel eens den indruk
te vestigen, dat de diocesane besturen de te
genstanders van de interdiocesaan spelende
vereenigingen zouden zijn. Niets is echter min
der waar, hetgeen de feiten bewijzen. De dioce
sane besturen zien wel in van hbe groot belang
het is vele goedgefundeerde „groote" vereeni
gingen te hebben en de gevallen zijn talrijk,
waarin „groote" vereenigingen, juist dank zij
den steun van die diocesane besturen, het leven
konden behouden of haar bloei verhoogen.
De gedachte, dat bij omvorming van onze
bestaande katholieke voetbal-organisatie in
een nationalen bond, in technisch oogpunt wel
eenige vooruitgang zal worden bereikt, is ge
baseerd op het feit, dat de voorstanders van
een dergelijken bond het zwaartepunt hoofd
zakelijk zOeken in de techniek. Zij hopen door
deze omvorming een betere concurrentie-moge-
iijkheid te scheppen tegen neutralen bond en
neutrale vereenigingen, en zullen derhalve hun
heil hoofdzakelijk moeten zoeken in het tech
nisch prestatie-vermOgen.
Vooral geen eenzijdigheid!
Wij moeten hier echter een waarschuwend
woord laten hooren tegen de te groote eenzij
digheid, een waarschuwend wOord, hetwelk
reeds tot uiting kwam in het reorganisatie-rap
port van 1926. Inderdaad zou met het toekennen
van een te groot gewicht en het verleenen van
een te groote plaats aan de techniek de kans
groot zijn op verwatering van het principieeie
doel van onze organisatie. Weliswaar zijn wy
een voetbalbond, die de bevordering van het
voetbalspel als programpunt heeft, maar daar
aan Onverbrekelijk verbond en dit zelfs voorop
stelde: „de verzorging van de godsdienstig-ze-
delijke belangen".
Een en ander in aanmerking nemend, zijn
wij van oordeel, dat de éénhoofdige leiding in
onze katholieke /Nederlandsche voetbal-Organi
satie op andere wijze verkregen moet worden
en wel door instandhouding van Onze diocesane
bonden, alsmede volledige inschakeling van
deze bondén in het landelijk apparaat.
De vraag dient dan allereerst te worden
beantwoord Of onze diocesane bondsleiders
in staat zijn ook den grooten vereenigingen
bij haar interdiocesane competities leiding te
geven. Wij zijn van oordeel, dat hierop een
volmondig ja tot antwoord kan worden ge
geven. Immers, zooals reeds eerder aange
geven, béhooren de interdiocesane compe
tities gewestelijk te worden geleid.
Men zal misschien, en terecht, verwijzen naar
den toestand van 19161926, maar niet uit het
cog mag wOrden verloren, dat de toenmalige
leiders zich aan het hoofd geplaatst zagen van
een organisatie, welke zoowel gewestelijk als
landelijk snel groeide. De diocesane apparaten
waren nog zeer gebrekkig. In het algemeen
werden de werkzaamheden door de bestuurs
leden zelf, in hun vrijen tijd, verricht. Zij wa
ren daartoe reeds door hun diocesaan werk
practisch overbelast en hadden daarnaast nog
de interdiocesane vraagstukken te behandelen.
Geen wonder, dat in dien tijd veel werk onge
daan bleef. In de latere periode is echter veel
ten gunste veranderd.
De diocesane bonden beschikken thans prac
tisch zonder uitzondering over behoorlijk inge
richte kantoren, waar door bezoldigde krachten
de dagelijksche werkzaamheden verricht wor
den. De toestand is derhalve in de diocesen
thans vrijwel geconsolideerd en de diocesane
leiders hebben dus meer tijd ter beschikking om
de landelijke zaken te behartigen.
Bezien wij den toestand in het Haarlemsche
diocees bijvoorbeeld, dan zien wij, dat in het
bondsbestuur zitting hebben 4 bestuursleden, die
uit „groote" d.w.z. interdiocesaan spelende ver
eenigingen afkomstig zijn. En bekijken wij de sa
menstelling van de algemeene vergadering, dan
merken wij op, dat van de leden van de bonds
vergadering dit jaar 34 van de 50 leden uitge
sproken vertegenwoordigers van diezelfde „groo
te" interdiocesaan spelende vereenigingen zijn.
Dit wil derhalve zeggen, dat de belangen van de
„groote" vereenigingen door deze organen stel
lig wel naar behooren %n deskundig behandeld
kunnen worden.
Feitelijk is het vanzelfsprekend, dat aan deze
vertegenwoordigers ook gewestelijk de leiding
over de interdiocesane competities wordt opge
dragen. Anderzijds zou het onjuist zijn de dio
cesane instanties uit te schakelen van de lan
delijke leiding. Hebben dan de duizenden spe
lers, die in diocesaan verband uitkomen, geen
belang erbij onder welke spelregels zij moeten
spelen, hoe voorzien wordt in de technische
vorming van leiders, wat er gebeurt met de
scheidsrechters, die beschikbaar zijn voor de
gansche katholieke voetbalorganisatie, op welke
wijze het officieele nieuws zal worden verspreid
en met zooveel andere zaken, die het ge'neele
bestel van de katholieke voetbalorganisatie ra
ken?
Daarom dient o.i. de katholieke voetbalor
ganisatie voor de toekomst als volgt te wor
den opgebouwd. Als kern blijve behouden de
diocesane voetbalbond. De 5 diocesane bon
den vormen een sterker geheel dan tot dus
verre in een:
R. K. Nederlandschen Voetbalbond (R.K.
N.V.B.), aan het hoofd waarvan een be
stuur staat van 11 leden. Ieder diocees
vaardigt naar dit bestuur 2 leden af, te kie
zen uit het diocesaan bestuur door de wet
gevende vergadering van den betreffenden
bond. Daarnaast wordt een voorzitter geko
zen door de algemeene vergadering van den
R.K.N.V.B.
De algemeene vergadering van den R.K.
N.V.B. bestaat uit 64 leden, dioceesgewijs te
kiezen op basis van het totaal aantal leden,
plus het bestuur, derhalve tótaal 75 leden.
De practijk heeft 'toch wel voldoende uitge
wezen, dat de groote landelijke vergaderin
gen, waar alle interdiocesaan ingedeelde
vereenigingen vertegenwoordigd moeten zijn,
'n paskwil zijn, aangezien bij voorbaat is uit
gesloten, dat deze vereenigingen aan een
behoorlijke bespreking van de aan de orde
komende punten kunnen deelnemen. Wij la
ten de enorme kosten, welke een dergelijke
vergadering aan het geheel oplegt, dan nog
maar bulten beschouwing.
De bespreking van moeilijkheden, grieven enz.
welke de vereenigingen in de interdiocesane com
petities medemaken, zullen veel beter tot hun
recht komen, ze zullen ook beter worden aan
gevoeld, en alles zal ook betgr recht gezet wor
den, indien zulks behandeld wordt in de dioce
sane vergaderingen, vanwaar datgene, dat
inderdaad van groot belang is, doorgaat naar
de nationale vergadering.
Wij meenen, dat op deze wijze een geheel ver
kregen wordt, waarin op de best mogelijke wijze
alle R.K. voetballers op democratische wijze
geleid zullen worden. Hierbij zullen wij geen
afzonderlijke eenheden krijgen, die verschillende
belangen hebben. Integendeel, door regelmatig
overleg zuilen de belangen nationaal en gewes
telijk geheel op de juiste wijze afgemeten
worden.
Verwacht mag worden, dat, indien de opbouw
van de organisatie volgens vorenstaande ideeën
zal worden gereorganiseerd, een veel inniger
samenwerking tusschen diocesane en landelijke
leiding zal worden verkregen, waardoor veel te
genstellingen verdwijnen en conflicten niet ge
makkelijk zullen voorkomen.
G. KRUYVER
Secretaris-penningmeester D.H.V.B.
We hebben niet veel schaatsenrijders ge
sproken, die zich verheugd uitspraken over
him belevenissen van dezen ijs-Zondag.
En geen wonder; de sneeuw, hoe mooi ook,
heeft de ijssport op groote schaal zoo
als die op een vrijen-dag-voor-iedereen ge
woonlijk te beleven valt totaal onmogelijk
gemaakt. Vele wedstrijden moesten nu wor
den afgelast en van de grootere tochten kon
ook al niet veel komen.
In sommige plaatsen van ons land heeft men
er van gemaakt wat er van te maken was. Men
liet de ijzers thuis en trok er op uit metde
ski's. De skisport is vooral druk beoefend in
de omstreken van Haarlem, waar de Bloemen-
daalsche hellingen uitermate voor deze sport
geschikt zijn. Schaatsenrijders ploeterden zoo
hier en daar wat tegen de sneeuwmassa's op,
maar een succes is deze sport gisteren toch
nergens geweest.
De eenige tocht, waarvan nog iets terecht
kwam, was de West-Priesche Elfdorpentocht en
vooral door den sneeuwval is deze tour voor de
deelnemers een groote prestatie geworden. Ruim
vijfhonderd schaatsenrijders uit alle deelen van
het land hebben aan dezen 42 K.M. langen rit
deelgenomen en, gezien de omstandigheden,
moet het verbazing wekken, dat 350 rijders den
tocht tot een goed einde hebben gebracht.
Hoewel het bestuur des morgens nog twijfelde
of het verantwoord was dn rit te doen door
gaan, zwichtte men voor den drang van velen,
die zich hadden laten inschrijven.
Het eerste stuk van het parcours was zeer
zwaar (het sneeuwdek was bijna 30 c.M. dik),
doch verder op bleken de ijsclubs bezig te zijn
met het ruimen der banen, zoodat, hoe verdei
men kwam, des te beter het ijs werd.
Om negen uur zijn de deelnemers uit Enk
huizen gestart. Het waren twee Amsterdam
mers, de heeren Trooster en Smit, die een
uur later vertrokken en toch nog als eersten
binnenkwamen. Hun tijden waren respectieve
lijk 2 uur 55 min. en 3 uur. De eerste dame was
mejuffrouw ,C. Groen (Bovenkarspel), die over
den afstand 3 uur 40 min. deed.
Ondanks den minder goeden toestand, waar
in banen ten gevolge van de sneeuw ver
keerden, kan men weer van een volledig ge
slaagden tocht van den IJsbond Hollands
Noorderkwartier spreken, al vielen er ook ver
scheidene ongevallen te noteeren. Twee onge
lukken. 2 personen kwamen met een gebroken
arm te Enkhuizen, waar een der plaatselijke
doktoren eerste hulp verleende. Bovendien is
een der deelnemers door het ijs gezakt.
Na het groote succes, dat de Zaansche Ver-
eeniging voor Vreemdelingenverkeer mocht
boeken met haar eerste Zaansche Molen- en
Merentocht een prestatietocht van ongeveer
50 K.M. had de organiseerende vereeniging
vooir Zondag een tweeden zelfden tocht uitge
schreven.
De weersomstandigheden gooiden echter roet
in het eten, want na onderzoek door contro
leurs bleek, dat de baan niet berijdbaar was,
omdat op sommige plaatsen de sneeuw een
halve Meter hoogte had bereikt. Ook de Zaan
sche Reddingsbrigade had geadviseerd den tocht
niet te laten doorgaan.
Een tweehonderdtal deelnemers, welke wa
ren opgekomen, maakten hierdoor een vergeef-
sche reis.
Winter in Nederland. Men zou zich in de Zuritsersche Alpen kunnen
wanen, wanneer de naam van het bekende gebouw te Overveen ons niet
anders vertelde
'Xe Oslo zijn Zaterdag en Zondag inter
nationale wedstrijden gehouden tusschen
een uit acht rijders bestaand Noorsch team,
en een gemengde buitenlandsche ploeg,
waarin de drie Nederlanders Langedijk, v.
d. Scheer en Koops waren opgenomen. On
danks de moeilijke omstandigheden als ge
ringe training en koude temperatuur heb
ben onze jongens het er best afgebracht. Za
terdagavond moesten ze onder de laatste
rijders worden gerangschikt, maar desniet
temin reden ze zeer behoorlijk en vooral
ook Zondag waren er goede prestaties, met
Langedijk's vierde plaats op de 10.900 metei
als hoogtepunt.
Het ijs was m p-aennse couu.iie, het vroor
nog drie graden, terwijl er thans iets meer
wind stond dan den dag tevoren.
De prestaties zijn in vergelijking met die van
de overige deelnemers misschien niet zoo fraai,
doch de tijden bewijzen wel, dat men de trai
ning van de afgeloopen week goed heeft ge
bruikt.
Langeayk was op de meeste afstanden de
snelste Nederlander.
Op de 1500 meter was Charles Mathisen win
naar in een tijd van 2 min. 20.7 sec. gevolgd
door Berzins met 2 min. 20.8 sec. en Wallace
met 2 min. 21.3 sec. Langedijk noteerde 2 mm.
27.3 sec. en werd als dertiende geplaatst.
Van der Scheer en Koops eindigden op de twee
laatste plaatsen met respectievelijk 2 min. 30.8
sec. en 2 min. 32.9 sec.
Vergeleken met de tijden, welke onze land-
genooten deze maand tijdens de Nederlandsche
kampioenschappen te Groningen maakten, n.l.
2 min. 33.9 sec. door Langedijk, 2 min. 36,2 sec.
door van der Scheer en 2 min. 38.3 sec. door
Koops, blijkt toch, dat zij thans in beteren
vorm zijn
Ook de 10.000 meter
werd door Mathisen
gewonnen. De Noor
noteerde een tijd van
17 min. 37.5 sec. Staks-
rud was tweede met 17
min. 42.3 sec., terwijl
Wangberg als derde
eindigde in 17 min. 50.8
sec. Langedijk reed
een fraaie 10.000 meter
en kon zich als vierde
klasseeren. Men no
teerde 17 min. 54.6 sec.
voor onzen landge
noot.
Koops en van der
Scheer werden elfde en veertiende met resp.
18 min. 41.8 sec. en 19 min. 27.5 sec. De tijden
van onze vertegenwoordigers op de Nederland
sche kampioenschappen te Groningen waren
op dit nummer 19 min. 15.1 sec. Koops 19 min.
4 sec. en van der Scheer 19 min. 54.2 sec.
In het algemeen klassement heeft Charles
Mathisen, dank zij zijn twee eerste plaatsen van
Zondag en het minder goede rijden van Berzins
op de 10.000 meter, de eerste plaats veroverd
met 195.635 punten. Berzins is tweede met 196.088
punten. Derde Staksrud met 197.602 punten.
Langedijk is door zijn 10.000 meter enkele
plaatsen opgeschoven en eindigde als negende
met 202.450 pnt. De twaalfde plaats wordt bezet
door Koops met 207.797 punten, terwijl van der
Scheer als veertiende en laatste eindigde met
210.602 punten.
Uit de resultaten blijkt wel, dat de Noren zich
sterker hebben getoond dan de rijders der ge
mengde ploeg. Van de eerste acht der algemeene
rangschikking bezetten de Noren de eerste, de
derde, de vierde, de vijfde, de zevende en de
achtste plaats.
De uitslagen van den eersten dag luiden:
500 Meter:
1. Berzins (Letland) 43 sec. 2. Krog (Noor
wegen) 43,1 sec. 3. Wallace (V.S.) 44 sec. 4. Jo-
hansen (Noorwegen) 44,3 sec. 5. Mathisen
(Noorwegen) 44,5 sec. 6. Janson (Zweden) 44,6
sec. 7. Staksrud (Noorwegen) 44,8 sec. 8. Wang-
berg (Noorwegen) 45,3 sec. 9. Elviken (Noor
wegen) 45,7 sec. 10. Hagen (Noorwegen) 45,8
sec. 11. Mattinson (Noorwegen) 46 sec. 12. en
13. Bite en Tabaks (beiden Letland) 46,1 sec.
14. Van der Scheer (Nederland) 46,2 sec. 15.
Langedijk (Nederland) 46,5 sec. 16 Koops (Ne
derland) 47,5 sec.
5000 Meter: 1. Hagen 8 min. 27.7 sec.; 2. Wang-
berg 8 min. 30.8 sec.; 3. Berzins 8 min. 32.8
sec.; 4. Mathisen 8 min. 33.6 sec.; 5. Staksrud
8 min. 37.2 sec.; 6. Johansen 8 min. 39.7 sec.;
7. Mattinson 8 min. 45.5 sec.; 8. Langedijk 8
min. 51.2 sec.; 9. Koops 8 min. 52.4 sec.; 10.
Elviken 8 min. 53.6 sec.; 11. Tabaks 8 min. 54
sec.; 12. Janson 8 min. 55.3 sec.; 13. Wallace 8
min. 58.3 sec.; 14. Bite 9 min. 9.7 sec.; 15. Van
der Scheer 9 min. 17.6 sec.; 16. Krog 9 min.
229 sec.
De uitslagen van den tweeden dag luiden:
1500 meter:
1. Mathisen 2 min. 20,7 sec., 2. Berzins 2 min.
20,8 sec., 3. Wallace 2 min. 21,3 sec., 4. Johansen
2 min. 22,6 sec., 5. Janson 2 min. 23,2 sec., 6.
Staksrud 2 min. 23.9 sec., 7. en 8. Wangberg en
Mattinson 2 min. 24,9 sec., 9. Bite 2 min. 25.2
sec., 10. Hagen 2 min. 26,8 sec., 11. Langedijk
2 min. 27,3 sec., 12. Elviken 2 min. 28 sec., 13. en
14. Krog en Tabaks 2 min. 28,3 sec.. 15. van der
Scheer 2 min. 30,8 sec., 16. Koops 2 min. 32,9 sec.
10.000 meter:
1. Mathisen 17 min. 37,5 sec., 2. Staksrud 17
min. 42,3 sec., 3. Wangberg 17 min. 50,8 sec., 4.
Langedijk 17 min. 54,6 sec., 5. Hagen 17 min.
59,7 sec., 6. Tabaks 18 min. 7,6 sec., 7. Mattinson
18 min. 11,5 sec., 8. Berzins 18 min. 13,5 sec., 9.
Wallace 18min. 18 sec., 10. Johansen 18 min.
19,4 sec., 11. Koops 18 min. 41,8 sec., 12. Janson
18 min. 54 sec., 13. Bite 19 min. 14,7 sec. en 14.
van der Scheer 19 min. 27.5 sec.
Het eindklassement luidt:
1. Mathisen (Noorwegen) 195,635 punten, 2.
Berzins (Letland) 196,088 punten, 3. Staksrud
(Noorwegen) 197,602 punten, 4. Wangberg (Noor
wegen) 198,220 punten, 5. Hagen (Noorwegen)
198,488 punten, 6. Walace (VS.) 198 530 pun
ten, 7. Johansen (Noorwegen) 198.773 punten, 8.
Mattinson (Noorwegen) 201,425 punten. 9. Lan
gedijk (Nederland) 202,450 punten, 10. Janson
(Zweden) 202,563 punten, 11. Tabaks (Letland)
203,313 punten, 12. Koops (Nederland) 207,797
ounten, 13. Bite (Letland) 209,205 punten en 14.
an der Scheer (Nederland) 210.602 punten.
Jan Langedijk
Naar wij vernemen is het traject van den
Frieschen elfstedentocht zóózeer door den
sneeuwval bedorven, dat alle kans op het
doorgaan van den Elfstedentocht voorloopig
van de baan is. Men deelde ons mede, dat
de tocht vrijwel zeker deze week niet meer
kan worden gehouden. Draait het dan weer
op niets uit met dezen klassieken prestatie
tocht?
Onze schaatsenrijders, die, na drie weken
achtereen door den plotseling invallenden
dooi te zijn teleurgesteld, zich hadden ge
spitst op den eersten onverdeeld gunstigen
IJszondag, hebben ook thans het festijn van
de smalle ijzers niet zonder een bijsmaakje
mogen genieten. Ditmaal was het echter
niet de dooi, welke zoovele illusies tot des
illusies maakte. Het kwik vertoonde welis
waar Zaterdagmiddag heel even neigingen
om zijn capriolen van de voorgaande weken
ie herhalen, maar dat was al gauw over,
dus rekende men allerwegen op een schaats-
weekend bij uitnemendheid. Tothet
begon te sneeuwen. Zaterdagmiddag laat
kwamen de eerste vlokken en zij waren
voorboden van een sneeuwmassa, welke ten
slotte een heelen avond en nacht noodig
had om uit te razen. En of dat nog niet
genoeg was begon het Zondag op bepaalde
tijden en plaatsen nog eens van voren af
aan.
Daar zaten onze schaatsenrijders nu. Geen
dooi, maar sneeuw en vorst tezamen pleeg
den verraad jegen de talloos velen, die zich
een tocht of tourtje op de schaats hadden
uitgestippeld. Reeds Zaterdagavond kwamen
er alarmeerende berichten binnen over den
toestand van de banen op de Gouwzee,
maar dat bleek nog zoo erg niet te zijn als
men eerst dacht en later kwam er zelfs
een mededeeling, dat men zou zorgen, dat
de banen Zondagmorgen in orde waren.
Degenen, die deze taak op hun schouders
hebben genomen, zouden dit zeker niet zoo
kordaat hebben verklaard, wanneer zij ge
weten hadden, dat de sneeuw in den nacht
van Zaterdag op Zondag zóó overvloedig
zou neerdalen. De eene ijskoek was nauwe
lijks weggeschaafd of opnieuw legde zich
een wit kleed op de baan en kon men met
hetzelfde resultaat weer van voren af
aan beginnen.
Het pleit voor de sportiviteit en den han
delsgeest van velen, dat zij tenslotte toch
op verschillende plaatsen voor een behoor
lijke rij gelegenheid hebben gezorgd, maar
de aardigheid was er toch weer een beetje
af. Want de sneeuw mag nu geen beletsel
zijn op een kort traject, waar de baanvegers
}m—-2r vier dan twee uur in actie zijn, maar op
de langere route is er tegen deze moeilijk
heden eigenlijk niet veel te beginnen. Men
kan hier en daar wat vegen, maar de groote
trajecten, welke voor het houden van toch
ten of rondritten worden benut, zijn bij be
nadering niet in hun geheel te bewerken en
dus zagen degenen, die toch den noodigen
moed voor een verren tocht hadden ver
zameld, zich onderweg voor vele hindernis
sen gesteld.
Moet dat zoo door blijven gaan, dan ach
ten we met onze tot nog toe wel zeer onvol
maakte IJszondagen de narigheid van den
strengen winter wel wat al te duur betaald.
Naar wij vernemen heeft in de jongs,
vergadering van het bestuur der Koninklijke
Nederlandsche Athletiek-Unie de heer A
J. G. Strengholt medegedeeld, ondanks het
feit, dat zijn mandaat nog tot 1941 loopt,
binnenkort te zullen aftreden als voorzitter
der unie.
Op de algemeene vergadering, welke 10 Maart
a.s. te Amsterdam wordt gehouden, moet dus
een opvolger worden benoemd in de plaats van
den heer Strengholt, die juist tien jaar in het
hoofdbestuur der K.N.A.U. heeft gezeten, na
de unie reeds vele jaren daarvoor in onder
scheidene andere functies te hebben gediend.
Gevraagd naar de motieven van zijn aftreden
deelde de K.N.A.U.-voorzitter mede, dat hij,
naar bekend is, reeds in 1939 heeft willen weg
gaan. Op uitdrukkelijk verlangen is hij toen op
zijn besluit terug gekomen, voornamelijk op
grond van de overweging, dat het z.g. Olympi
sche jaar in het vooruitzicht was en in jaren,
dat Olympische Spelen worden gehouden, er
altijd en in elke sportorganisatie zich extra moei
lijkheden voordoen. Hiermede behoeft dit jaar
echter geen rekening te worden gehouden, zoo
dat met gerustheid de leiding der K.N.A.U. kan
worden overgedragen.
„Wie zal uw opvolger zijn?"
De heer Strengholt deelde mede, dat, indien
de tegenwoordige penningmeester, de heer G. E.
van der Werff Jr., zou worden gekozen, dit zeer
moest worden toegejuicht.
De functie zal, naar verluidt, door hem wor
den aanvaard. Er is geen bezwaar mede te
deelen, dat het uniebartuur met algemeene
stemmen heeft besloten hem candidaat te stel
ten.
Zaterdag is te Arnhem een wedstrijd cadre
45/2 over 1000 punten gehouden tusschen Dom-
mering en Van
der Pol.
De uitslagen
luiden:
pnt.
brt.
hs.
gem.
Dommering
500
40
70
1290
Van der Pol
403
40
133
10.08
Dommering
500
23
100
21.74
Van der Pol
368
23
80
16.00
Zondagmiddag is te Utrecht de wedstrijd
UtrechtStaunton voor de eerste klasse B van
den K.N.S.B. gespeeld, welke ontmoeting met
72>2 door de Stichtenaren werd gewonnen.
De wedstrijd Spangen—H.C.S.V., welke te
Rotterdam is gespeeld, eindigde met den voor-
loopigen uitslag van 44, doordat twee par
tijen afgebroken werden en ter arbitrage op
gezonden.
