ropenliefde
Uit den gemeente
raad
COGNAC „AUTHENT1QUE" 3 STER
SANOSTOL
Haarlem, 1 Febr.
DE BUS IN DE BRANDING
I
Holland's welvaren
DONDERDAG 1 FEBRUARI 1940
Het begrootingsfestijn
Machine-herstelplaats
i. Villi. MAAGDENBERG
Tien jaar kinderpolitie
En tien jaar vreemdelingendienst
FEESTAVOND IN HAARLEM-N.
Als er gevaar is, komt het op
den kapitein aan
GELOOF EN WETENSCHAP
„De lijkwade van Turijn"
ALBERDINGK THIJM VIERT
EEN BONTEN AVOND
Ondanks verhoogde prijzen in Cognac en slerk geslegen vrachipr. tijdelijk onze bekende
(raffia-verpakking) van f 3.25 voor f2.50
Deze aanbieding geldi onherroepelijk slechts iof 11 Februari a.s.
Het Spaarne weer open
gebroken
De taptoe op de Markt
Zeldzaam jubileum
LEDENCONCERT H.O.V.
Solist: George Robert (orgel)
GROOTE OPENBARE NOVENE
In de Spaarnekerk bij de
Lourdesgrot
Het lekkere levertraan-product
AGENDA
Bioscopen
Stadsschouwburg
Apotheekdiensten
Gemeenteraad
BURGERLIJKE STAND
Loon en salaris in
Spanje verhoogd
f
Door Charles Bruce
„Ja, jongejuffrouw - wat heb je nog op je
hartje?1
STAD
Het vrijzinnig-democratische raadslid mr. L.
van Dam verbeeldde zich nogal wat, toen hij
^ch gisteren bij den aanvang der algemeene
beschouwingen over de gemeente-begrooting-
in den Raad aandiende alsde officier
Van justitie, die het woord zou voeren, alvo
rens de „beklaagden" gingen spreken!
Voor insiders stond het tevoren reeds vast
Qat de aanklacht valsch zou blijken en nu de
eerste etappe van de openbare, mondelinge be
handeling der begrooting is afgelagd, nu de ka
tholieke en de sociaal-democratische fractie
leiders nog maar in eerste instantie gesproken
ebben, is het al lang niet twijfelachtig meer,
°e de uitspraak der eerlijke publieke opinie
al luiden, ook al wist mr. van Dam met be-
lulp van een allergeestigst en allervernuftigst
ekensommetje te „bewijzen", dat de overgroote
heerderheid der Haarlemsche kiezers tegen het
eo lege van B. en W. in de huidige samenstel-
hng gekant is:
Met pathos declameerde hijtwee derden der
Haarlemsche kiezers stemmen niet in met de
beginselen der S. D. A. P. en twee derden
richten zich tegen die der katholieken; het col-
e8e heeft dus de groote meerderheid tegen
zich.
De anders steeds zoo schrandere advocaat
vergat ditmaal, dat hij, die teveel wil be
wijzen, niets bewijst: of is het niet al te
M'as, dat een college van B. en Wvier
berden der bevolking tegenover zich zou vin
oen
Hoeveel eenvoudiger kan men intusschen zijn
echt en zijn gelijk aantoonen, wanneer men
eide werkelijk aan zijn zijde heeft: wij behoe
ven slechts te wijzen op den uitslag der ver-
'lezingen, op de op de katholieken en de so
ciaal-democraten uitgebrachte stemmen en op
fle «j btvumicu till up
door hen diensvolgens in den Raad bezette
~®tels; de Raad telt 39 leden, en 13 12
en 39 25 14.
Duidelijk, niet waar?
Jawel, zegt echter mr. van Dam, maar aldus
Oemonstreert zich juist de machtswellust der
61'oote partijen, die overigens te log zijn om
Zl°h aan nieuwe eischen van den tijd te kun-
hen aanpassen, wat natuurlijk beteekenen
™oet, dat kleine partijtjes, als die van mr. van
Dam, het politieke ideaal geacht moeten wor
den.
Wij voor ons stellen voorloopig toch nog
hiaar méér vertrouwen in de kracht en het da
den-vermogen van een groote partij als de
katholieke en dat zoo'n partij niet „leg"
behoeft te zijn en zich zeer wel kan aanpas-
®en aan nieuwe eischen van den tijd bewees
hir. van Dam zelf, toen hij in zijn betoog con
tra de S. D. A. P. aantoonde, dat in menig op
richt de maatschappij zich economisch en so
ciaal ontwikkelt volgens de denk- en richtlij-
hen der katholieken.
Hebben de katholieken en de sociaal-demo-
pi'atcn nu werkelijk hun machtswellust willen
botvieren? -
Och kom! Volkomen volgens hun recht heb
ben zij gehandeld, zij hebben een eind ge
blaakt aan den dwazen toestand, dat een hand
jevol leden van den Raad de helft van het
aantal wethouderszetels toegewezen was, ter
wijl de overgroote meerderheid zich met de
®hdere helft moest vergenoegen.
Inderdaad zal de demonstratieve, principieel
liberale houding van den burgemeester ertoe
hebben bijgedragen, dat een herziening op dit
stuk urgenter dan tevoren werd geacht; een
verwijzing naar het feit. dat de vorige burge
meester zich ook wel tot lid van de Provin
ciale Staten liet kiezen, is van geen betee-
kenis; de vorige burgemeester was eerder het
tegendeel van een markant-politieke figuur.
Van teleurgestelde zijde o. a. door den
christelijk-historischen heer Visser is de op
merking gemaakt, dat er toch zwenkingen in
Politieke overtuigingen moeten hebben plaats
gehad, als katholieken en sociaal-democraten,
die vroeger zoo fel tegenover elkander stonden,-
thans broederlijk samenwerken in het college.
Nu hebben wij al meermalen betoogd, dat
°°k ons de huidige oplossing niet het ideaal
is» maar dat er zoolang het college niet werd
Uitgebreid geen andere eerlijke oplossing te
vinden ware.
Dat die uitbreiding niet heeft plaats gevon
den, mag niet aan de katholieken geweten wor
den, ofschoon dezen natuurlijk naast het vóór
°°k wel het tégen daarvan zullen hebben inge
zien; de sociaal-democratische fractieleider, de
heer Noordhoff, heeft nu openlijk in den Raad
verklaard, dat de beslissing hieromtrent in han
den gelegd is van de S.D. A. P., die echter voor
Uitbreiding niets voelde.
Als er intusschen sprake moet zijn van zwen
kingen in politieke overtuigingen, dan is het
geen geheim, waar die gezocht dienen te
Worden.
En de heer Visser moet wel een vreemdeling
AMSTERDAM Verricht:
Draai-, Schaaf- cn Fraiswerken
Telefoon 47148
in Jeruzalem zijn of de laatste jaren als een
Robinson Crusoe op een politiekloos eiland heb
ben vertoefd, als hij niet weet, dat de huidige
sociaal-democraten niet meer dezelfden zijn als
die van de Spoorwegstaking in 1903, als die
van den greep naar de macht in 1918, als
die van de verheerlijking der muiterij op de
„Zeven Provinciën" in 1933.
„Er schijnt zoo om de vijftien jaar telkens
„iets" met de S. D. A. P. te moeten gebeuren,"
merkte de heer Visser nogal guitig op, maar
komaan, we schrijven nog niet het jaar 1948,
en dan zullen de katholieken er ook nog zijn
om de toestanden te beoordeelen en naar be
vind van zaken te handelen.
Daarbij zullen zij niet eens de suggesties, noch
ook de adviezen van den heer Visser noodig
hebben.
Als een afgewezen minnaar heeft de chris-
telijk-historische spreker er ook over geklaagd,
dat de katholieken zich zoo ondankbaar zou
den hebben getoond tegenover de protestantsch-
christelijke groepen, die de katholieken voor
heen zoo vertroeteld hadden
Na de geestige en gedocumenteerde rede van
den katholieken fractieleider, den heer Klein,
zal hij wel begrepen hebben, dat de katholie
ken er nu juist niet diep van overtuigd zijn,
het voorwerp van vertroeteling te zijn geweest;
en de vraag, die de heer Klein stelde of n.l.
de coalitie wel veel vruchten voor de katholie
ken heeft opgeleverd was natuurlijk dan
ook zuiver rhetorisch bedoeld; het antwoord
daarop is welbekend, zooals ook wel bleek uit
de nadere adstructie van 's heeren Klein's be
toog; men leze er het uitvoerig verslag in ons
Ochtendblad nog eens op na!
Al met al is het intusschen een verheugend
en te waardeeren feit, dat verschillende woord
voerders der teleurgestelde groepen verklaard
hebben, niet in de oppositie te zullen gaan, nu
zij hun zin niet kregen, en dat zij loyaal en
royaal met het college van B. cn W. zullen
blijven samenwerken.
Dat belooft veel goeds voor de toekomst.
Den len Februari van het jaar 1930 wer
den in de Lange Wijngaardstraat, aan den
achterkant van het hoofdbureau van poli
tie, twee belangrijke afdeelingen van het
politie-apparaat gevestigd. De Kinderpoli
tie en de Vreemdelingendienst vonden er
een onderdak.
Dit feit zal niet herdacht worden, maar het
is toch een gereede aanleiding om nog eens te
wijzen op den velen en vruchtbaren arbeid door
deze beide diensten in de afgeloopen jaren ver
richt.
Talrijk zijn de kinderen, die door het preven
tieve werk van de kinderpolitie niet in aanra
king met de politie kwamen. Haar doel is kin
deren uit bepaalde gezinnen langs den rechten
weg te leiden en er voor te waken, dat zij niet
het pad der misdaad betreden. Soms, indien
de toestanden in enkele gezinnen dat noodza
kelijk maken, moet wel eens radicaal worden
opgetreden, maar de preventieve taak blijft toch
de hoofdzaak.
Na de eerste leidster van den dienst, mej.
Braat, is thans mej. mr. C. J. Krim reeds vier
jaren inspectrice der kinderpolitie. Zij heeft ook
o.a. de controle op de gezinnen, waarin pleeg
kinderen zijn opgenomen. Het arbeidsterrein
van een inspectrice bij de kinderpolitie is zeer
uitgestrekt. In Haarlem wordt zij bijgestaan
door rechercheur Dijkstra, tot voor kort was
het de thans eervol ontslagen rechercheur
Wedekind.
De Vreemdelingendienst, waarvan het leider
schap wordt waargenomen door inspecteur
Keesom, daar inspecteur de Fouw in militairen
dienst is, bevindt zich ook in het gebouw aan
de Lange Wijngaardstraat. Rond 3000 vreem
delingen staan er ingeschreven en daaronder
zijn een zeventigtal Duitsche vluchtelingen. De
controle was natuurlijk omvangrijker toen nog
duizenden Duitsche dienstmeisjes in deze om
geving een werkkring hadden gevonden. Ille
gale vluchtelingen, die zonder geldige papieren
in Haarlem verbleven, hebben den dienst veel
last bezorgd.
Vóór inspecteur De Fouw was de leiding van
den dienst toevertrouwd aan inspecteur Ver
schoor. De thans overleden inspecteur Swart
werkte er tien jaar geleden. Rechercheur Vis
heeft al die jaren bij den vreemdelingendienst
gearbeid.
Gisterenavond heeft het comité O. en O. afd.
Haarlem-Noord aan de daar gelegen militairen
een feestavond aangeboden in de cantine van
de J. P. Coenschool.
De Kon. Erkende Tooneelvereeniging „Door
Inspanning Uitspanning" kwam, onder be
kwame leiding van haar regisseur den heer
A. Mourik, met het Amerikaansche blijspel
„Petroleum" voor het voetlicht.
Dat het stuk buitengewoon in den. smaak
viel bij de militairen bleek wel uit het spon
tane applaus dat na ieder bedrijf uit de zaal
opsteeg.
De voorzitter van O. en O. afd. Haarlem-
Noord, de heer W. Pappot, die met een enkel
woord den avond opende, stelde in een kort
slotwoord voor den feestavond, ter gelegenheid
van den verjaardag van ons geliefd prinsesje
Beatrix, te besluiten, met het zingen van het
Wilhelmus. Spontaan en uit volle borst weer
klonk ons volkslied.
Hierna was nog even het woord aan kapi
tein E. H. Huizinga, die met een enkel woord
dank bracht aan het burger-comité O. en O..
afd. Haarlem-Noord, voor zijn werkzaamheden
en de vereeniging „Door Inspanning Uitspan
ning" voor haar verdienstelijk en zoozeer ge
waardeerd spel. Ten slotte dankte regisseur
A. Mourik nog even voor de tot hem en zijn
gezelschap gerichte woorden; hij sprak den
wensch uit spoedig nog eens een avond te mo
gen verzorgen voor de militairen van Haarlem-
Noord.
De tranen schieten ons in de oogen, wan
neer wij de vele klachten van wachtenden
op autobussen, grijzen of roode, aanhooren
of nauwkeurig lezen. Er zijn brieven bij. die
het ergste voor het leven van de directeu
ren der twee Maatschappijen doen vreezen.
Eerlijk gezegd, er blijken zelfs in dezen bar
ren winter menschen te zijn, die zich niet kun
nen aanpassen en mopperen, omdat alles niet
zooals altijd gaat. Laten we op deze» dwazen
geen acht slaan. Mar er zijn ook vele menschen.
die met reden mogen beklagen over dingen die
hun niet aanstaan en die wijzen op gebrek aan
organisatie, hoewel de schuld heel handig op
„den winter van 1940" geschoven wordt.
En zoo schrijft een abonné het stadsver
voer in onze inderdaad mooie autobussen, be
mand met over het algemeen heel vriendelijke
chauffeurs, lijdt aan een hevig gebrek aan or
ganisatie. Om u een voorbeeld te noemen: gis
teren hebben de bewoners van het geheele Kle-
verparkkwartier geen kans gekregen om met
bus A naar de stad te gaan. Reeds voor de bus
sen Bloemendaals grondgebied verlieten waren
ze overvol, zoodat de chauffeurs linea recta
naar het station reden, waar van de wachten
den slechts weinigen kans kregen om mee te
„mogen." Ik begrijp de moeilijkheden, zoo schrijft
deze lezer, ik weet dat de Maatschappij voor
overmacht staat, maar het is juist, de meester,
die in zulke omstandigheden conservatisme ver
weg werpt en handelt naar de eischen van het
oogenblik.
Wat er dan had moeten gebeuren? Men
had bussen moeten laten loopen van het
Kleverpark naar de Groote Markt, heen cn
weer, in snel tempo. De dienstregeling lag
toch in de war, die heeft trouwens alleen
beteekenis als er zoo goed als geen klanten
zijn. Ik begrijp, dat de wegen in Bloemen-
daal en Heemstede wat is die lijn A
krankzinnig lang en uitermate geschikt
voor stroppen! glad zijn, zoodat opschie
ten niet goed mogelijk is. Maar laat de
Maatschappij dan toch de bakens verzet
ten en het geheele stadsverkeer niet in de
war laten loopen door de strubbelingen op
een onderdeel van de lijn.
Tot zoover deze ontevredene, die zelf groote
zaken heeft en dus wel wat v/.n organisatie af
weet. We behoeven er werkelijk niets aan toe
te voegen.
Vanmorgen werd het systeem van twee bus
sen achter elkaar op de berucht geworden lijn
A van de N. Z. H. T. M. weer toegepast. Om
streeks half tien zoo deelde ons een gedu
peerde mede was het systeem zoo geperfec-
tionneerd, dat er zes bussen achter elkaar re
den, .zoodat de passagiers, die een half uur tot
drie kwartier moesten wachten, ruime keuze
hadden. En het heele stelletje bussen hobbelde
naar de stad. Ook deze klager vraagt zich af,
waarom de lange lijn in deze dagen niet in
stukjes gehakt wordt, d.w.z. extra diensten tus-
schen drukke onderdeelen van het traject.
Maarwe vragen ons zooveel af ten
opzichte van het stadsvervoer. Gelukkig
komt de kwestie dezer dagen in den raad.
Laat men er rustig een uurtje aan beste
den, het gaat om een groot stadsbelang.
Laat men den strijd aanbinden tegen con
servatisme! Want het conservatisme en het
gebrek aan handelen op een bepaald mo
ment, veroorzaken grootendeels de duizen
den klachten.
Op de twaalfde bijeenkomst van de vereeni
ging „Geloof en Wetenschap" op Vrijdag 9 Fe
bruari in den Stadsschouwburg, zal de zeereev-
waarde pater prof. dr. Alb. Raignier S. J., te
Leuven, een voordracht met lichtbeelden hou
den over: „De moderne wetenschap en tech
niek over de Lijkwade van Turijn".
Op Zondag 4 Februari geeft de R.K. Rederij
kerskamer „Alberdingk Thijm" in de groote
zaal van „De Leeuwerik" aan de Kruisstraat
haar jaarlijkschen bonten avond voor donateurs
en introducé's.
Afgewerkt wordt een programma van klein-
tooneel, van een liedje en een praatje, terwijl
een stemmingsorkest van Jan Nibbering voor
muzikale illustraties zal zorgen.
i jij, Lon» 4,®»
Tot Donderdag heeft de sleepboot-ijsbreker
„Clasina Maria" van Kaarseladeveer de vaar
geul in het Spaarne open gehouden. Daar van
het Spaarnewater in de eerstkomende dagen
door de booten van K. V. geen gebruik meer
zou behoeven te worden gemaakt, bleef de boot
thuis. Gisterenmiddag echter moest weer een
belangrijke lading papier naar den Waarder-
polder worden vervoerd, waartoe Clasina Maria
haar ijsbrekersneus weer opzette en het zeer
dikke ijs begon te breken. Om Half drie vertrok
de boot en om 6 uur was kapitein de Boer op
de plaats van bestemming. Het ijs was hier en
claar 25 tot 27 c.M. dik. terwijl het toch de
vorige week meermalen was opengebroken.
Clasina heeft deze reis niet zonder ongelukken
kunnen volbrengen, want toen zij thuis kwam
constateerde de kapitein een ernstige beschadi
ging aan de schroef.
Deze 31ste Januari had wel heel weinig weg
van dezen zelfden dag twee jaar geleden. Be
paald druk werd er niet gevlagd, veel oranje
hebben we niet gezien, de Groote Markt was
overdag piecies hetzelfde zooals de Markt iede-
ren dag is; alleen hing or een vlag van het
stadhuis
Degenen, die gelezen hadden, dat gisteren
avond ongeveer om half negen op de Groote
Markt door de Haarlemsche militaire autori
teiten een taptoe aan de burgerij zou worden
aangeboden, hebben een half uur staan te ver
nikkelen van de kou. Zij stonden weggescholen
in portieken, met de kragen op.
Na een marsch door de stad vanaf de Cru-
quiusstraai arriveerde het muziekcorps van het
zevende bataljon voor Brinkmann aan de
Groote Markt, waar vele officieren en hoofd
officieren hijeen waren. Het programma, dat
werd afgewerkt onder leiding van sergeant M.
A. J. van Kerkhof, werd voor het restaurant
aangehoord door overste luitenant-kolonel Zon-
nevylle en door majoor Duijn,
De sergeant-dirigent, die de verschillende
nummers op krachtige, fraai-gestyleerde wijze
liet uitvoeren, werd na de- taptoe door overste
Zonnevylle gecomplimenteerd.
De belangstelling was grootendeels ten ge
volge van de kou niet overweldigend. De politie,
die de afzetting op de Groote Markt verzorgde,
had het gemakkelijk.
Op 31 Jan. 1940 herdacht mej. A. de Zwart
den dag dat zij 30 jaar geleden als huishoudster
in dienst trad bij de familie Feye, Raamvest 53,
alhier.
Het was een geheel aan werken van Fransche
componisten gewijd programma, dat Marinus
Adam voor dit concert op den laatsten Januari
had samengesteld. En allen waren het compo
nisten van de laatste helft der twintigste eeuw,
waarvan er twee nog in leven zijn, te weten
Gabriel Pierné (van 1863) en Marcel Dupré
(van 1880). Op Saint-Saëns na. dien men tot
de Fransche romantici rekent, dus een vrij mo
dern programa als inleiding.
Want, zoowel het werk van Pierné, de inlei
ding tot het 2e deel van het Oratorium „La
Croisade des enfants", als de Symphonie in g.
kl. t. (Op. 25) van Marcel Dupré, hebben een
uitgesproken moderne allure, waarbij de laat
ste het zeker van den eerst.e nog wint in mo
derniteit. De ouverture van Pierné, die we nog
j.l. Zondag hoorden op het Zondagmiddagcon
cert. klonk, op een enkele rhythmische ongelijk
heid na in het aanvangstempo, bevredigender,
zoowel wat den algeheelen klank als wat de af
werking betreft.
De Symphonie in g. kl. van Dupré is ons
eerlijk gezegd, bij deze eerste auditie niet mee
gevallen. Het kan natuurlijk zijn dat dit hoofd
zakelijk te wijten is aan het gebrek aan vol
doende kleurschakeering. aan een te veel in een
lijn gehouden dynamiek. Want de rhythmische
afwisseling is in het werk zelf in voldoende
mate aanwezig. Zoozeer zelfs, dat het voortdu
rend strak gehouden snelle, gesaccadeerde
rhythme, ook in de langzame deelen. tot een
obsessie wordt en zoo sterk alle orkestrale kleur
en allen aanwezigen melos en dat is bij Du
pré niet vèel eenvoudigweg verbdringt. 't Werk
lijkt ons dan ook meer van overwegend rhyth-
mischen aard. en, ook dit moeten we erkennen,
het lijkt ons daarin dan ook interessanter, dan
in de aanwending van de orgelpartij. Immers,
het orgel heeft meer dan één langdurig „tacet"
en een waarlijk imponeerende orgelklank komt
in dit werk slechts sporadisch voor. Contrapun-
tisch is het werk van Dupré overigens ongetwij
feld van den allereersten rang, maar behalve in
het Adagio, hebben we weinig lyriek bespeurd.
In het Scherzo doen enkele zeer typische aan
wendingen van het orgel in zeer lichte regi
stratie geestig aan, hoewel men van den ande
ren kant het gevoel krijgt dat aan de verhe
venheid van het instrument wel eenigszins ge
weld wordt aangedaan. Het langdurige, geest
driftige applaus gold dan ook ongetwijfeld meel
den arbeid der executanten, van George Robert
op het orgel, en van Marinus Adam en de zij
nen, die met toewijding musiceerden, al klonk
een en ander rhythmisch nog al eens onvast.
De derde Symphonie van Saint-Saëns ken
nen we van vorige uitvoeringen. We geven er,
n'en déplaise de meer voor de moderne allure
van Pierné geporteerden, gaarne de symphonie
van Marcel Dupré voor. In het werk van Saint-
Saëns toch ziet het orgel zich een fraaie bege
leidende en aanvullende taak toegewezen, die,
zoowel in de snellere als in de langzamere dee
len, waarlijk des orgels is. De rijke kleur en het
innig religieuze komen naast het imposante
effect van het volle werk in klassieken eenvoud,
maar ook in klassieke pracht tot gelding. Al
kan men in het slot-deel enkele goedkoopere
effecten aanwijzen, het geheel blijft bekoren
door den grandiozen vorm en de rijke harmoni
satie.
Terecht werd George Robert voor zijn aan
deel hierin hulde gebracht, en zeer terecht be
trok deze Marinus Adam en het orkest(bene-
vens de dames Nederkoorn en Koopman aan
den vleugel) in dezen lof, want men bleek in
dit werk van Saint-Saëns waarlijk uitstekend
op dreef. Waarvoor ook van hier nog onze
hulde.
J. S.
Zooals een advertentie, elders in dit nummer,
vermeldt, zal in de Spaarnekerk, van Zaterdag
3 Februari tot en met Zondag 11 Februari, een
novene worden gehouden ter eere van O. L.
Vrouw van Lourdes, als voorbereiding op Haar
feestdag.
lederen middag, Zaterdag te beginnen, zal
's middags om half vier een godsdienst-oefening
worden gehouden, welke voor iedereen toe
gankelijk is.
Ieder Maria-kind (en welke katholiek is dat
niet?) zal er een eer in stellen, te beant
woorden aan den oproep van het Hoogwaardig
Episcopaat, om door innig en vurig gebed tot
de Machtige Maagd, door Haar voorspraak te
verkrijgen: vrede onder de volken, zegen over
onze gezinnen, bekeering der zondaars, troost
voor onze zieken, versterking van het geloofs
leven en heiliging der zielen.
Ach en wee roepen over de slechtheid van
het leven en over de bitterheid van deze dagen
geeft geen oplossing voor onze moeilijkheden.
Wij moeten kracht zoeken daar, waar die te
vinden is! En daarom onze toevlucht nemen
tot dien Toren van David, zooals de Kerk Maria
noemt. Daar zullen wij steun vinden en troost
ïn onze bekommernissen en zielesterkte tegen
de aanvallen van den vijand.
Vanuit Haar heiligdom te Lourdes heeft
Maria aan ongetelde duizenden haar moeder
liefde getoond op tastbare en afdoende wijze.
Nu dit genade-oord voor haar kinderen onbe
reikbaar is, zal zij ongetwijfeld met vreugde en
dankbaarheid onze hulde aanvaarden, die wij
Haar brengen, zij 't op bescheiden wijze, in de
Haar-toegewijde Lourdes-kerk, in gebed ver-
eenigd rondom de Lourdesgrot.
Maar niet alleen zal die Goedertieren Maagd
onze hulde aanvaarden; Zij zal ook met liefde
luisteren naar onze smeekingen en ieders bij
zondere nood zal haar ter harte gaan.
Daarom bestaat voor een ieder de gelegen
heid om zijn. bijzpndere intenties in de bus van
de pastorie (Spaarne 99) te werpen. Al deze
intenties zullen aan de voeten van het Lieve-
Vrouwebeeld in de Grot worden neergelegd en
wij zullen gezamenlijk om verhooring bidden.
Blijmoedig zullen wij opgaan naar de Grot.
vol vertrouwen dat Maria van Lourdes ons zal
aanhooren en verhooren.
Sanostol, het natuurlijke levertraan
product met sinaasappelsmaak, be
hoedt hem voor het in Nederland
(óók in den zomer) steeds dreigende
vitaminen-tekort. Het lekkere lever
traan-product dat ook de allerklein
sten dolgraag lusten en dat hun
spelenderwijs een ongekend gehalte
aan groei-vitaminen toevoert.
Ook voor volwassenen is er geen
beter tonicum dan Sanostol. Per
flacon f. 1.40; voordeeliger is de
„familieverpakking", die 2>/j maal
zooveel bevat en slechts f. 2.75 kost.
BROCADES-STHEEMAN 8. PHARMACIA
Gebouw St. Bavo: Bestuur R. K. Volksband,
8 uur; R. K. Bevolkingsbureau. 8 uur; Fed. Gr.
en Fr. handel, 8 uur; R. K. Militairen, 8 uur;
Rechtsk. advies 78 uur; St. Jozefsgezellen,
8 uuj.
Raadzaal Prinsenhof: Gemeenteraad 2 uur.
Kunstzaal De Bois: Expositie 105 uur.
Kunstzaal Leffelaar: Expositie 105 uur.
Frans Halsmuseum: Expositie 105 uur.
Rembrandt: „De spionne", boven achttien
jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cinema: „De Schuldige" en „De geheimzin
nige luchtdienst", boven achttien jaar, 2 en 8.15
uur.
Luxor: „Goodbye Mr. Chips", alle leeftijden,
2.30. 7 en 9.15 uur.
Moviac: Doorloopend vrooliik programma.
Spaarne: ..Vadertje Langbeen", „De jacht
naar sensatie".
Donderdag 1 Februari, 8.15 uur: Het Neder-
landscli Tooneel: „Schijn en Werkelijkheid".
Vrijdag 2 Februari, 8 uur: R. K. Ver. Luda-
mus: „De Wrekende God" (voor O. en O.)
Zondag 4 Februari, 2 uur: Kinderoperette door
Haarl. Kinderkoor (voor Haarl. Middenst.
Operette).
Zondag 4 Februari. 8.15 uur: Het Residentie
Tooneel: .Nummer Zes".
Maandag 5 Februari, 8 uur: Ital. pianoduo
„SempriniBormioli" (voor Ned. Mij. tot be
vordering v. Toonkunst).
Woensdag 7 Februari, 8 uur: Leerlingenuit
voering (voor Muziekschool Toonkunst).
Donderdag 8 Februari. 8 uur: Chaja Goldstein
(zang en dans) (voor „Voor de Kunst").
De Zondags- en avonddiensten der apotheken
zullen tot en met Vrijdagavond worden waarge
nomen door de volgende apotheken:
Van Rijn, Kl. Houtweg 15; C. G. Loomeijer,
Zijlweg 34; Schoterboschapotheek, Rijksstraat
weg 19.
Steeds geopend zijn: C. E. Schotman, Binnen
weg 206—208; Elswout-apotheek, Bloemendaal-
scheweg 341; Aerdenhout-apotheek, Zandvoort-
schelaan, tel. 26772; Heemsteedsche apotheek,
Binnenweg 28, tel. 28127; Bloemendaalsche
Apotheek, Bloe: endaalscheweg 85, telef. 22181.
De raad zette hedenmiddag de behandeling
van de begrooting voort.
De heer VAN KESSEL (R.K.) drang er op
aan. de bestaande contactcommissie zoodanig
uit te breiden, dat daardoor haar werkzaamhe
den in de naaste toekomst weer zullen gaan in,
de richting, waaraan de bestaande levensmid-;
delenraden zich plegen te houden.
Een van de wethouders dient aan het hoofd,
van dien raad te staan en niet een der be
drijfsdirecteuren.
Men dient zooveel mogelijk belanghebbende
instanties in dezen raad samen te laten wer
ken. Er is een debat gehouden over den melk
prijs en de vakbond is niet eens gehoord! Zoo
iets moet eigenlijk niet voorkomen.
De heer NOORDEWIER (C.P.) meende, dat
er niet voldoende wordt gedaan voor de werk-
loozen in deze koude periode. De B-steun, dien
wij zelf in handen hebben, moet in ruimere
mate verstrekt worden.
(De vergadering duurt voort.)
Geboren: 30 Jan. E. H. Petersen—Noppen z;
31 Jan. A. A. Brusseevan der Slinter. d; 31
Jan. A. M. Hopmanvan Avezaath, z; 30 Jan.
J. KolderieSmit, z; 30 Jan. W. Tiemego
van Duijn, d; 29 Jan. C. E. N. Vogel—de Haar,
d; 31 Jan. E. OudHartog, z; 1 Febr. W. L.
VerspyckSuijling, d.
Ondertrouwd: 1 Februari: G. Timmer en B.
C. Hofland; W. G. F. Ch. Sherer en H. Klijzing;
G. P. de Leth en M. Snoeks; G. J. P. H. van
Hemsbergen en J. H. Sproet.
Gehuwd, 1 Februari: J. Luber en Chr. van
Looij; J. Bokkers en A. C. Verhulst.
Overleden: 31 Jan. H. R., 7 d.. zoon van
P. van Veen, van Oosten de Bruijnstraat; 31
Jan. V. BennettOxley. 56 j., Saenredamstr.;
31 Jan. H. W. Sonnemans, 72 j., Koudenhom;
31 Jan. W. A. Verkaden, 73 j., Hoogerwoerd-
straat; 1 Febr. J. van de Merkt,, 94 j„ Scho
tersingel.
MADRID, 1 Febr. (Havas) Daar volgens een
officieele verklaring de kosten van levenson
derhoud met 40 procent zijn gestegen, heeft
Franco in een gisteren gehouden rede gezegd,
dat de loonen en salarissen verhoogd moeten
worden. De ambtenaren-salarissen zijn bij de
creet met 30 procent verhoogd.
Se
„Nu moet JU thee schenken, Jim. Ik ben wer
kelijk te lui vandaag. Wat is dat leuk."
„Jullie vinden alles leuk, als je niets behoeft
te doen," zei Jim.
„Wat mopper je toch, Jim?" plaagde Stella',
>»*Jat ben ik niet van je gewoon. Nee, nog een
schepje suiker, ja, zoo dank je. Heeft die dok
ter veel gelogen?"
„Hij zei, dat je een beetje rust moest nemen.
Ik heb uit Londen een schat van een jonge
verpleegster laten komen. Ze Is wat bruin van
tint, heeft de zeven kruisjes al achter den rug
en een zwerm van rond de honderd kleinkin
deren vermoed ik. Die zal probeeren om je een
beetje aan den praat te houden. Die pillen
draaier wil het nu eenmaal hebben."
Jim," zei Stella, terwijl ze de hand, waar
mee hij haar thee aanreikte even vast hield,
«je moet je voor mij niet zoo verbergen achter
die gemaakte grapjes. Ik weet, dat jij meer ge
leden hebt dan ik. Dat vind ik zeer sympathiek
van je, Jim."
„Het was een hel, een absolute hel," ant-
Staardde hij norsch. „Ik geloof dat ik geen oog
meer heb dichtgedaan, sinds jij vertrokken bent.
Ik heb al die dagen als 'n bezetene op de onder
neming heen en weer gedraafd. Telkens me
verkleeden, boodschappen doen, die al lang ge
daan waren, naar de rivier, opbellen, informee-
ren of er op het fort of op het kantoor van
Carruthers niks bekend was en alles zoo ge
jaagd, dat je voortdurend liep te zweeten.
Gisterennacht heb ik geprobeerd of ik me zelf
niet in slaap kon drinken, maar geen kans,"
zei Jim.
„Dat verwondert me niets," zei Stella lachend.
„Och ja," zei Jim, „wat zouden we er nog
langer over zeuren. Het is voorbij, jij bent terug.
We hebben onze portie al weer gehad."
„Ja Jim, alles is geleden. Ik zal nu eens voor
ziekenverpleegster gaan spelen over jou. Maar
ik verzeker je, dat ik geen whisky als slaap
middel voorschrijf, hoor."
„Stella Temple," begon hjj quasi bevelend,
„jij vertrekt morgenochtend om acht vijf en
twintig met den Bomeoschen luxetrein naar de
beroemdste badplaats van geheel Borneo, Fort
Malcolm. Daar kun je dansen en baden en
dineeren en alle genietingen smaken, die het
groote leven in de oost je maar bieden kan."
„James Temple, Esq." deed ze even officieel,
„directeur der onderneming Sebrang, j'y suis,
j'y reste." Zij kwam recht zitten in haar stoel.
„Jim, ik moet eens verstandig met je praten
en jij moet eens goed naar me luisteren. Ik moet
hier blijven. Want," ging ze even blozend ver
der, en toen aarzelde ze, als een schoolkind, dat
stout is gewsSst en het niet zeggen durft,
„want. ik zcrn niét graag zoo ver weg willen
zitten van Sebrang, omdat.... toe vervelende
knul kun jij ook niet eens wat zeggenbe
grijp je dan nietMr. Carruthers is terug
gegaan naar die verschrikkelijke kerels en
zou jij dan niet bang zijn, Jim? Ik weet nu wat
voor duivels het zijn. Hij is de eenige blanke
onder al die inboorlingen. Het komt vast en
zeker tot een gevecht en ik heb zoo'n voorge
voel, ja ik kan je niet zeggen waarom, maar
ik ben vreeselijk bang, dat hem iets zal over
komen. Als hij eens gewond werd, Jim, en ik
was er niet bij om hem hier te verplegen, zou
je dat niet verschrikkelijk vinden? Zie je niet
in, dat ik werkelijk niet vertrekken mag?"
Jim begon te fluiten.
„O, zit de zaak zoo? Nou kind, je behoeft
daar geen kleur voor te krijgen. Ik kan het me
best indenken hoor. Jammer voor Carruthers. Hij
begon een aardige vrijgezel te worden."
„Jim."
„Is er iets gevallen?" vroeg Jim laconiek,
toen Stella hem woedend dit eene woordje toe-
gilde. „Carruthers is een zeer geschikte kerel en
ik weet, dat hij gek op je is."
„Hoe weet jij dat?" vroeg ze, terwijl ze weer
rechtschoot, en hem strak in zijn gezicht keek.
„Heeft hij.... neen, dat kan niet, natuurlijk
nietdat is niet mogelijk," voegde ze er ver
legen aan toe.
„Dat hebben de vogeltjes me verteld," zei hij
lachend. Daarna weer ernstig: „Maar luister
nu eens, lieve kind. Ik zou niet weten, wat er
met hem moest gebeuren. Die districtsbestuur
ders hebben altijd dergelijke karweitjes op te
knappen."
„Ik weet het zeker," zei ze. „O, ik voel het,
dat hij op het oogenblik in gevaar is," snikte ze.
Jim trachtte haar wat te kalmeeren en legde
beschermend zijn hand op haar schouder.
„Laat me los!" deed Stella woest. „Wat weet
jij daarvan? Je bent nooit verder geweest dan
je vreedzame onderneming. Je hebt immers
nooit een voet in de wildernis gezet. Wat wil jij
meepraten over dingen, waar je geen verstand
van hebt? Ik zet geen voet meer uit je huis,
begrepen? Ik laat me niet als, een kind naar
Fort Malcolm sturen. Dansen en baden en
dineeren, terwijl hij, daarginds ligt te kreunen
en te kermen van de pijn, terwijl hij daarginds
in wanhoop ligt te vechten tegen den wreeden
dood.
„Stella, wees redelijk...."
„Ja, daar trachten jullie altijd een vrouw
mee te troosten. Wees redelijk! Is een vrouw
ooit redelijk? Ik wil niet redelijk zijn! Ik wil
hem hier opwachten, als ze hem bleek en afge-
magerd binnen dragen. Ik wil zijn wonden uit-
wasschen, en bü hem zijn als hij voor het eerst
ontwaakt uit zijn urenlange bezwijming."
„Maar Stella, al zou hij daarginds mi een
schrammetje oploopen, wat zou jij dan nog
kunnen beginnen, beste meid. Hij zit in het
binnenland en jij bent hier?"
„Dan brengen ze hem natuurlijk onmiddellijk
naar jou, snap je dat niet? En dan zou ik hem
kunnen verplegen. Ik heb je toch gezegd, dat
ik mijn E. H. B. O. heb. Toe Jim, laat me hier
blijven. Ik zal je heusch niet in den weg loopen.
Ik zal alles doen wat je zegt. En zal niet
meer zoo onaardig tegen je zijn en aoo driftig
tegen je uitvallen," zei ae zachter.
„Maar moeder dan?"
„Ja, daar heb ik ook al aan gedacht. Hoe
vreeselijk ik het voor haar vind, geloof ik, dat
ze wel zal begrijpen, waarom ik hier niet van
daan wil.... zeker, als ik haar schrijf waarom."
Jim dacht een oogenblik na.
„Daar is nog een maar," zei Jim. „Veronder
stel dat Parker het niet veilig voor je vindt,
dat je hier blijft. Dan heb ik niets te vertellen
en blijft er voor mij niets anders over, dan je
met den eersten trein naar het fort te sturen.
Hij komt morgen dezen kant uit en ik zal een
goed woordje voor je doen. Maar dat op één
voorwaarde. Je moet me beloven, dat je die zult
aanvaarden en nakomen."
„Zeg maar op. Het kan me niet schelen op
wat voor manier je misbruik wilt maken van
mijn verlegenheid. Als ik maar blijven mag."
„Dat je geen voet buiten dit huis zet zonder
geleide. Ik zal morgen met den ouden Minan-
dong een regeling treffen, zoodat er altijd
iemand voor je beschikbaar is. Ik zou geen
oogenblik rust meer hebben, als ik wist, dat jij
op eigen houtje aan het rondzwerven was."
„Afgesproken. Jim, je verbaast me door je
edelmoedigheid."
„Afgesproken dan. Ik laat je nu weer alleen.
We zullen hier dineeren en ondertusschen kun
jij aan den brief voor je moeder beginnen."
„Jim," riep ze, toen hij de deur bijna achter
zich gesloten had.
„Wanneer kunnen we berichten u(t het bin
nenland verwachten, denk je?"
„Ja, dat is moeilijk te zeggen. Ik weet op
geen stukken na, waar hij naar toe is of wat hij
daar uitspookt. Ik zal het eens voor je zien uit
te visschen. In dit deel van de wereld versprei
den de nieuwtjes zich sneller dan in Londen.
Daar sta je verbaasd van. Als er in Bond Street
een dame beroofd, vermoord en ontvoerd wordt
heb je best kans dat je er nooit iets van te
booren krijgt, ais je toevallig dien avond je
Times hebt laten liggen. Hier kan er geen
Javaan gescalpeerd worden of denzelfden dag is
heel het eiland er vol van. Doch maak je niet
ongerust. Dat kereltje van jou zal de zaak netjes
opknappen, wees daar zeker van. Die verstaat
zijn vak uitmuntend hoor."
„Och, dat is gemakkelijk genoeg gezegd:
maak je niet ongerust. Maar als je hier moet
zitten wachten, doelloos en werkloos moet zitten
wachten, met niets anders dan verschrikkelijke
herinneringen, ben ik wel ongerust, Jim, evenais
jij voortdurend over mij in angst hebt gezeten.
Of is dat niet waar soms?"
„Zeker, kind. Ik begrijp je best," zei Temple
vriendelijk, „maar ik vond het niet noodig, om
je nog beroerder te maken dan je al bent. Ik
heb erg met je te doen. Ik heb nooit kunnen
denken, dat we nog voor zulke heete vuren
zouden komen te staan. Probeer je zelf zooveel
mogelijk moed in te spreken, Stella. Hij zal
spoedig genoeg terug zijn, geloof me, ik spreek
in trast, ea dan....."
(BtnK Mffvigdi
