DE GEBROEDERS „GOOCHEM" <KdmAaal den dag i i DE OP DEZE PAGINA GEPLAATSTE OMROEPERS KOMEN IN 90.000 GEZINNEN De oorlogsvloot der Russen. DE OUDE REFORMATIE GEEST VRIJDAG 2 FEBRUARI 1940 Het nieuws DE BESPREKINGEN IN DEN VOLKSRAAD POST VAN P.K.A.F.O. GERED R.K, H.B.S. TE BATAVIA DE SCHEEPVAART OP 1NDIË Kruisers zonder pantser en duik- booten die niet bestaan.... klein? advertenties 0} Dienstbetrekkingen gevraagd 10 cent per regel bij vooruitbetaling OMROEPERS V.K.P. 50 CENT PER REGEL GEVRAAGDE BETREKKINGEnI R.K. HUISKNECHT SLAGERSBEDIENDE GROOTE MOGELIJKHEDEN B.z.a. BESCH. MEISJE R.K. MEISJE HULP IN DE HUISHOUDING OF VOOR GEZELSCHAP AANGEBODEN BETREKKINGEN I R.K. Slagershalfwas R.K. VERPLEGER OF LEERLING-VERPLEGER Kantoorbediende M. of Vr. FLINK MEISJE R.K. klein gezin: R.K. DAGMEISJE DIENSTMEISJE BEKWAAM MEISJE DAGMEISJE FLINKE R.K. DIENSTBODE NET R.K. MEISJE PEEK CL0PPENBURG Dam 5 - Amsterdam vraagt een CASSIèRE EN EEN HULP-CASSIèRE. Tevens gevraagd: VERKOOPER voor de Jongeheeren-Afd. en EEN AANKOMEND ETALEUR. Sollicitaties alléén schriftelijk onder op gave van verlangd salaris en referenties. ZWARE BANDJIRS VERBRANDT SLECHTE BOEKEN SERIEUZE PERSONEN! R.K. personen, die in de Maatschappij wenschen vooruit te komen, kunnen geplaatst worden bij een Levens- en Varia-verzekeringmaatschappij (rayon Haarlem). In moderne verkoopsorganisatie zijn twee plaatsen vacant te Amsterdam - Haarlem - Utrecht, als: PROPAGANDIST-VERKOOPER. TE KOOP GEVRAAGD KATH. ENCYCLOPEDIE ZAKEN EN HUIZEN TER OVERNAME GEVRAAGD EN AANGEBODEN CAFé-BILJART Vraag en Aanbod van Pensions BROER EN ZUSTER GEZELLIG TEHUIS RIJ-, VAAR- EN VOERTUIGEN SCHEUREN GEEN SPRAKE VAN I MEUBELEN, HUISRAAD, ENZ Eng. eiken Ameublement Lesser^GevraagdenAangeboderj FRANSCHE CONVERSATIE AANTREKKELIJK RECLAMETEKENAAR, ETALEUR OF ETALEUSE A.S.S.0. - NIEUWE PLEIN 31 - ARNHEM DIVERSEN In ..Kerkopbouw", het orgaan van de vereeniging Kerkopbouw, heeft een domi nee het over een kleine Hervormde kerke lijke gemeente in een Roomsche streek, met welke streek Limburg wordt bedoeld. „Bekijkt men een landkaart, dan ziet men", zoo vertelt deze meneer „dat van dit ge bied een ontzaglijk groot stuk grensge bied is. En dat is van beteekenis voor de samenstelling van veel kleine" Hervormde gemeenten in dat grensgebied. Want onder de vanzelfsprekend talrijke rijks ambtenaren aan de grens bevindt zich een contingent protestanten uit Nederland bo ven de Maas. Vroeger was dit contingent grooter, inaar" en nu komt het „sinds het groeien van de Roomsche politieke macht zijn er ook veel meer Roomsche ambtenaren gekomen natuurlijk en is een aantal protestantsche ambtenaren door Roomsche vervangen" Och, in den loop der eeuwen hebben de katholieken langzamerhand een olifanten huid gekregen en gewoonlijk lezen zij over dergelijke pikanterieën wel heen. Maar in een tijd, dat men zich als nuchter denkend Nederlander afvraagt, waarom ons land „in vredesnaam" het voorbeeld niet «volgt van President Roosevelt en een gezant of luis terpost bij het Vaticaan aanstelt; in een tijd, dat er allerlei principieel, artistiek en persoonlijk grof geschut uit het anti-paap- sche arsenaal wordt aangereden, wanneer het om een onnoozelen leerstoel ter ver spreiding van Vondelkennis aan een onzer, ook door de katholieken bekostigde, Rijks- uiversiteiten gaat of om de plaatsing van een Willibrordus-monument in zoo'n tijd mijmert een katholiek bij het lezen van een dergelijk, stukje in een overigens rustig blad wel eens over die, nog altijd onder een deel van ons volk heerschende, rare mentaliteit, die een katholiek soms het ge voel geeft, dat hij in zijn eigen vaderland op visite is en er als een vreemde wordt behandeld. Zeker, de superioriteitswaan van de niet-katholieken in Nederland, zoo als die tot den Fransehen tijd bestond en nog gedurende de geheele negentiende eeuw kon nawerken, wordt door de jongere generatie nu wel radicaal weggelachen. En wij kennen eerlijk gezegd maar weinig Ne derlanders meer, die de katholieken nog als tweederangs-, als onmondige, onvol waardige burgers beschouwen, iets wat niet langer dan een kleine veertig jaar geleden vrijwel schering en inslag was. Maar zelfs in de beste niet-katholieke kringen kan men er nog steeds niet mede instemmen, dat de katholieken bij de bezetting van openbare functies hun rechtvaardig aan deel krijgen en het graag-op-de-baantjes- verwijt wordt te pas en te onpas gebruikt. De felle, systematische lastercampagne der predikanten uit de zeventiende, achttien de en zelfs nog negentiende eeuw, die de katholieken als machtswellustigen, onbe- trouwbaren en landverraders brandmerk te, heeft haar werk deugdelijk gedaan en haar effect beïnvloedt nog steeds ons open bare leven en den omgang met anders denkenden. De jongere generatie protes tanten kijkt bij kennismaking met katho lieken op kantoor, fabriek, comité's en bij eenkomsten verbaasd op, dat zij niet met een soort Spaansche inquisiteurs en baar lijke duivels te doen krijgt en de katholie ken gedragen zich naar onzen smaak nog al te dikwijls alsof zij een welwil lende houding van niet-katholieken ten opzichte van katholieken als een gunst beschouwen. Wij hebben jonge katholieke menschen wel hooren verzekeren, dat zij blij waren op kantoor of fabriek door niet-katholieke collega's niet te worden veracht en achtergesteld en op denzelfden voet als anderen te worden behandeld. Er is geen enkele reden om de katholie ken als Pinda-chineezen te behandelen. Zij hebben zich over niets en niemand te schamen; zij hebben hun voorvaderen ook niets te verwijten. De in den aanhef van dit stukje bedoelde schrijver in „Kerkop bouw beklaagt er zich tot op zekere hoogte over, dat er op de kleine Hervormde Ge meenten in Limburg dikwijls zoo'n sugges tieve werking van de katholieke omgeving uitgaat. Zoo vertelt hij. dat de protestan ten daar op Goeden Vrijdag gaarne aan het Avondmaal deelnemen en dan spreken van hun „paschen houden". Wij kennen die inderdaad uitstekende verhouding. Nooit hebben wij gehoord, dat in die katholieke streken protestantsche ambtenaren on vriendelijk door de katholieke bevolking zijn bejegend. Maar heeft de schrijver in Toen ze hun wortels hadden opgepeuzeld, gingen ze weel verder. Na een eind gelOQpen te hebben, klaagde Pit: „die molenaar had toch wel gelijk, toen hij zei, dat die balen te zwaar voor ons waren." „Ach jö je kletst," zei Pat, „ze zijn heelemaal niet zwaar." Pit keek Pat eens aan. Werkelijk, Pat zag er heelemaal niet vermoeid uit. Hij ging even uitrusten en onderwijl liep Pat verder. Eensklaps hoorde deze Pit hard lachen, terwijl hij uit riep: „Geen wonder, dat jouw baal niet zwaar is. Je hebt met den zak in een punt van het hek gezeten en alle meel loopt er thans uit. Daar zal je den boer over hooren." „Kerkopbouw" er zich ook wel eens reken schap van gegeven hoe pijnlijk, vooral in vroeger jaren, de katholieke bevolking van zoo'n Limburgsch dorp de aanwezigheid van soms uitsluitend niet-katholieke amb tenaren moet hebben gevoeld? Alsof de katholieken tot een wingewest behoorden! Het is niet voldoende over het „ééne Vaderland" te praten, als het gaat om de eendrachtige verdediging .van de grenzen, men moet er ook in ander opzicht naar handelen en denken. Voor zich zelf res- pecteerende katholieken is de oude Refor matiegeest een onverdraaglijke beleedi- ging en zij wekt bij het jongere geslacht reacties, die gevaarlijker zijn dan het geval was bij het oudere, dat nog heugenis had aan en leefde in den natijd van een eeu wenlange verdrukking. BATAVIA, 2 Februari (Aneta) In de ver gadering van hedenmórgen besloot de Volks raad tot voorbehoud van de behandeling van de her-ingediende ontwerp-ordonnantie inzake de groepsgemeenschap Palembang en van die tot invoering van een directe algemeene oor logswinstbelasting. Vervolgens werd begonnen met de aanvul- lingsbegrooting voor de schuld bevrijding van inlandsche bestuursambtenaren. De heer Soetardjo (P. P. B. B.) betuigt zijn waardeering voor de indiening ook aan den gouverneur-generaal persoonlijk voor zijn steun aan het initiatief van de P. P. B. B. Spreker diende een amendement in, beoogend de in schakeling van B. B.-vereenigingen. BATAVIA, 2 Febr. (Aneta) De P. T. T. deelde mede, dat bij de ramp van de P.K. A.F.O. alle uit Nederlandsch-Indië afkomstige post is gered, uitgezonderd vier pakketjes niet- aangeteekende brievenpost uit den Pasar, be stemd voor Koepang en Australië, terwijl de mogelijkheid bestaat dat een soortgelijk pak ketje uit Batavia, bestemd voorh Brisbane, ge deeltelijk verloren is gegaan. BATAVIA, 2 Febr. (Aneta) 1 Augustus a.s. wordt te Soerabaja een R.K. H. B. S. met 5-jarigen cursus afd. B, voor jongens, geopend. BATAVIA, 2 Februari (Aneta) De Stoom vaart Mij. Nederland besloot om thans ook de uitvarende passagiersschepen wederom te Singapore en te Colombo te doen aanloopen, ingaande met de op 23 Maart uit Genua ver trekkende „Johan van Oldenbarnevelt". Aanvankelijk was dit door deze maatschappij facultatief gesteld. 't Verloop van den oorlog in Finland heeft menigeen geleerd, dat de staat van onderhoud van de Russische „stoomwals" niet zoo uitste kend was als de communisten hadden doen gelooven. Men had bijna den indruk gekregen, dat de „leider der volkeren", Stalin, slechts met het hoofd hoefde te knikken, om Finland door liet Roode Leger te doen bezetten. Doch dat is wel heel anders geloopen. Het is betrekkelijk gemakkelijk zooals ge bleken is een keurtroep op te leiden en deze op feestdagen over het Roode Plein te laten pa radeeren. Maar niet aldus met een vloot, die in havens komt waar tal van vreemde schepen lig gen en die door marine-autoriteiten en deskun digen bezichtigd en of haar kracht getaxeerd wordt. In het buitenland weet men weliswaar niet het fijne van de zaak, doch met de groote lijnen is men. behoorlijk op de hoogte. Sovjet-Rusland beschikt over drie slagschepen, erfstukken van de vroegere Tsaristisch-Russische Vloot: de Pa- riskaya Kommnna, voorheen Sevastopol; de Ma- rat, ex-Petropavlosk en de ook in dit conflict genoemde Oktiabrskaya Revolutia, ex-Gangut. Het zijn schepen van in afgeladen staat 26.000 ton waterverplaatsing, gewapend met 12 ka nonnen van 30 c.M., 16 van 12 c.M., tien van 7,5 o M. en 8 anti-luchtdoel machinegeweren. In een Duitsche publicatie werden ze „slecht onder houden en nauwelijks strijdvaardig" genoemd en een Engelsche uitgever van vlootgegevens was al niet prijzender in zijn oordeel: „Wordt -ge acht een ongezond, onhygiënisch en slecht ge ventileerd schip te zijn". De Pariskaya Kommuna vertrok in het jaar 1930 in gezelschap van den kruiser Profintern naar de Zwarte Zee. Deze tocht was geen reclame voor de Roode Vloot. In Brest en in Napels liepen de schepen binnen om gere pareerd te worden, doch inplaats va,n afdoende reparatie te verlangen, volstonden de Russen met „oplappen". De stemming aan boord was uitermate gedeprimeerd en de Pariskaya Kom muna bleef tenslotte in de Zwarte Zee, omdat men haar onvoldoende zeewaardig achtte, de terugreis te aanvaarden. Typeerend was het ook dat niet alleen de matrozen niet van boord mochten, doch dat zelfs de afgevaardigden der Fransche communisten, die met bloemen etc. aanwezig waren, niet aan boord werden toe gelaten! Oorsronkelijk liepen deze schepen 25 mijl, doch thans wctrdt als de beste vaart 16 mijl op gegeven, met de opmerking erbij, dat dit wel eens wat optimistisch kon zijn. Gelukkig echter loopt de Mihail Frunze, een ander schip van deze klasse, wat sneller. Het is dan ook lichter bewapend en minder bepantserd, doch omtrent dit schip moet de ietwat vreemde vraag gesteld worden, of het werkelijk nog vaart of dat het als oefenschip aan den wal ligt. Als klasse apart volgt dan 't vliegkampschip Stalin, gebouwd in de .iaren 19141929. De re- OMROEPERS (Hiervan wordt slechis één Bewijsnummer gratis verstrekt) Biedt zich aan op de hoogte met eenvoudig koken, koken en buffetwerk. v. g. g. V. Br. onder letter 3A 57476 b. v. d. bl. Biedt zich aan van g. g. v. T. A. LUCAS. Overton- weg 8. Haarlem-Nrd. 3A 57489 worden U geboden door advertentie- reclame ln de rubriek „Omroepers' Laat die U niet ontglippen De prv kan geen bezwaar zijn. want voor slechts 60 cent per regel komt Uw Zaken-Omroeper onder de aandacht van 90.000 gezinnen. 25 jaar, flinke verkoopster voor win kel, tevens kantoor. Br. o. 1. 1A 57445, bureau van dit blad. B. z. a. een net leeftijd 24 Jaar, met koken bekend en v. g. g. v., liefst Overijsel. Briev. o. 1. 10A 57455 bur. van dit blad. Dame, R.K., 52 Jaar, zag zich gaarne geplaatst ln besch. milieu als In bezit van prima refer. Br. o. 1. 3A 57391 bur. van dit blad. Gevraagd zoo spoedig mogelijk V.g.g.v.. bij J. GROOTEMAN, Stroo- meriaan 9, Bergen. 4B 57437 Gevraagd voor 1 Maart NET MEISJE z. g. kunn. koken. 's-Gravelandsche weg 78, Hilversum. 9B 57458 Gevraagd in R.K. ziekenhuis te Haar. lem een Intern. Br. o. 1. 3B 57435 b. v. d. blad. Direct voor tijdelijk gevraagd te Amsterdam kennis van steno-typen vereischt. Duitsch en boekhouden gewenscht. Br. o. 1. 1B 57469 b. v. d bl. Gevraagd: Net R.K. Meisje niet beneden 16 jaar, voor kantoor en winkel te Laren (N.H.). Br. m. opg. leeft, en verl. sal. o. 1 9—B 57438, bur van dit blad. Gevraagd voor direct zelfst. kunn. werken en koken, hui selijk verkeer, voor noodhulp of vast, v. d. en n., geen winkelw Aanm. Hunkemöiler Lexis, Groote Hout straat 71, Haarlem. 3—B 57474 GEVRAAGD te AMSTERDAM in 1518 jaar. Zondags vrij. NIEUWE HEERENGRACHT 129 I Gevraagd voor direct of later NET R.K. BUITENMEISJE voor d. en n. Netjes kunnende wer ken en eenigszlns kunnende koken. Aanmelo'en na 8 uur P. C. Hooft- straat 17, A'dam. 1B 57453 Voor 15 Febr. gevraagd v. d. en n. geheel zelfst. loon f 25.k 1 30.p. m. Pers. of schr. aanm. PIJLMAN, Schelde- straat 24, Amsterdam. 1—B 57463 Gevraagd per 15 Febr. een v. d. of d. en n. Bussum, Eslaan 12 9—B 57459 gevr.. eventueel voor d. en n. Aanm tusschen 8 en 9 uur of schriftelijk R. Visscheretraat 27, A'dam. 1—B 57488 Gevr. ln klein gezin per 1 Maart intern, zelfst. kunn. koken en wer ken. f 30 p. m. Mevr. A. v. d. Meulen, v. Eeghenstr 163, A'dam-Z. 1—-B 57485 Wordt gevraagd v. winkel en kantoor te Hilversum. Br. m. opg. leeft, en verl. sal. o. 1. 1—B 57399 9—B 57439, bur van dit blad. volutie heeft n.l. aan de snelheid van bouwen geen goed gedaan. In 1937 heeft men dit schip met nieuwe machines uitgerust en volgens Rus sische berichten liep 't toen 30 mijl. Volgens an dere informaties maakt de staat van den romp het echter niet raadzaam 18 mijl te overschrij den. Ook bij het noemen van de kruisers is er voor nationaal voelende Russische harten geen reden om sneller te kloppen Allereerst zijn daar de Kirov en de Voroshilov. beide uit de ja ren 19131914, in 1930 en 1937 omgebouwd. Ofschoon Stalin in zijn vijfjarenplannen een „zware" industrie heeft gevestigd, werden de turbines besteld bij Ansaldo in Livorno. Daar mee moesten deze schepen 33 mijl loopen. Die turbines zijn geleverd. geplaatst en betaald, doch toen de Italianen weer thuis waren, ver klapten ze, dat de schepen zelfs geen 25 mijl konden stoomen. Bij die snelheid trok het ach terschip reeds onder water! Een kleinere klasse bestaat uit de Krasni Kavkas en de bovengenoemde Profintern, die in 1913 op stapel werden gezet en in de jaren 1924 en 1925 gereed waren. Van deze schepen was opgegeven dat ze door een drie-duims-gordelpantser waren beschermd. En in de 12 jaren, die men voor het bou wen noodig had, zou de kwaliteit van dit pantser buitengewoon kunnen zijn. Toen evenwel de Profintern te Brest in reparatie lag, bleek het pantser volkomen afwezig. Als laatste in deze klasse volgen dan nog dë Komintern uit het jaar 1905 en de Auro ra uit 1900. Hun beste vaart wordt op 10 mijl getaxeerd. In de torpedojagers zijn de Russen beter gesorteerd. Ze hebben er 8 van Fransch type uit de jaren 19351937, waarvan één bij Or lando werd gebouwd en 3 andere te Leningrad onder Fransch toezicht ontstonden. Van de 4 overige vermeldt de Engelsche bron: „nog nooit gezien". Of deze dus nog op stapel staan? Wij weten het niet. Dan volgen de Frunze uit 1913, twee van de Karl Marxklasse uit 19141927, de Yakov en de Sverdlov uit 19101912, vier van de Petrovikiklas uit 19171918 en negen van de Uritskiklas uit de jaren 19141915. De heele collectie wordt gekenmerkt met het woord „unzuverlassig", onbetrouwbaar. Met de torpedobooten gaat het beter. In de jaren 19321936 zijn er liefst 18 van de Shtorm- klasse te water gelaten. Zij bestaan werkelijk en ze varen ook wel, maar ze zijn wat klein, zoodat men veiligheidshalve drie schepen van de Mar- kinklas, de Konstruktor en twee van de Zhe- lesniakovklasse respectievelijk uit de jaren 1904, 1905 en 1906 heeft aangehouden. Het merkwaardigst is de zaak echter bij de duikbooten, waarbij in alle berichten duidelijk tot uiting komt dat hier de koffie niet zuiver is. Volgens Russische opgave zijn er 112 en nog 37 in aanbouw, doch nog nooit zijn er zooveel gezien, dat een dergelijk getal waarschijnlijk lijkt. Er moeten er 7 zijn van de Pravdaklasse, er zijn er maar 3 bekend. Bij de Garibaldiets- klas is deze verhouding 83; bij de Yakobi- netsklasse 53: bij de Dekabristklasse 224; bij de Lineinya Lodkiklasse 24bij de Chuka- klasse 123; bij de Malodkiklasse 4013, waar bij neutrale berichtgevers echter het vermoeden uitspreken, dat deze 13 dubbelgangers uit an- Tijmen Golders was naar de stad geweest om enkele zaken te regelen en had tevens zijn ouden vriend Kraats opgezocht. Dit was zoo zijn ge woonte. Dan brachten zij samen gezellig een paar uurtjes door in een café; hadden het over vroeger, toen zij samen op hetzelfde kantoor werkzaam waren en over hetgeen de tijd zoo al te verhandelen liet. En dan wist Tijmen Golders, dat thuis, op het dorp, waar hij en zijn vrouw sinds zijn pensionneering woonden, Cornelia verlangend naar zijn komst zat uit te kijken en zeer nieuwsgierig was naar het nieuws, dat hij evenueel mee zou brengen. En heden had Tijmen haar al iets heel bijzonders te vertelllen. Een geval dat zijn vriend Kraats overkomen was. Iets lugubers, maar ook comisch. Terwijl Tijmen in den trein zat, op weg naar huis, verhaalde hij in zijn geest Cornelia het gebeurde. Wat zou ze hem over haar bril aan staren! En als hij dan even talmde, zoo'n beetje om haar te plagen, dan zou ze weer dwingen: „Vertel nu door, Tijm. Bij jou moet men altijd de woorden uit den mond trekken." Ja, dat zou zij zeggen. Hij kende zijn stal- paardje wel. En nu zat Tijmen aan de gedekte tafel en had, als dessert, het zijn vriend overkomene voor het laatst bewaard. „En was er geen ander nieuws?" vroeg Cor nelia teleurgesteld, terwijl ze een stuk pudding op zijn bord legde. „Ja, er was nog wat. Dat zou ik haast ver geten," zei Tijmen, zich tegen het voorhoofd tikkend. „Mijn vriend Kraats heeft iets vreemds beleefd." „Ernstig?" polste Cornelia met lepel en bord in de hand. „Onderbreek mij nu niet, vrouw. Je zult wel hooren. Hij kwam op een avond thuis en zag de voordeur tegen staan „Ingebroken? Dieven?" schrok Cornelia. „Hij meende eerst, dat zijn vrouw in de buurt om een boodschap was, hoewel het niet tot hun gewoonte behoorde de deur dan niet te sluiten maar toen bedacht hij, dat zij voor een paar dagen op reis was. Hij vond het dus vreemd, want hij wist nu zeker, de deur goed gesloten te hebben. Hij ging binnen en voelde meteen het koude metaal van een revolver tégen zijn voor hoofd „O, Tijm!" gilde Cornelia „Vreeselijk! En toen? Vertel gauw!" „Hij voelde dus het koude metaal van een revolver tegen zijn voorhoofd," rekte Tijmen het verhaal, om zoo maar een beetje te plagen, „en een stem zei bevelend: „Uw beurs, meneer." „Afschuwelijk! En toen, Tijmen?" „Laat me even een stukje pudding eten, Cor nelia?" „Je hoeft anders niet bang te zijn, dat die koud wordt. Zeg nu gauw, hoe dat afliep." „Wat kon Kraats doen? Ik zeg: Wat kon Kraats doen? Hij stond alleen. Die kerel was gemaskerd, dus kon Kraats later ook niet aan de politie zeggen, hoe die boef er uit zag. En als hij om hulp had geroepen, dan was het mis schien met hem gedaan geweest." Cornelia zat te beven en keek haar man bo ven haar bril heen in gespannen aandacht aan. Tijmen snoepte weer van zijn pudding en ge noot van Cornelia's ongeduld. „Heerlijk is hij vrouw," prees Tijmen. „Die krijg je immers elke week," klonk het bits, omdat hij niet met zijn verhaal doorging „En hoe is het verder gegaan? Heeft Kraats zijn geld gegeven?" „Dat moest hij wel. En zijn gouden horloge eveneens. Het ging om zijn leven, niet waar?" „Enhad hij veel geld bij zich?" „Nog al naar het schijnt. Hij was juist zijn pensioen gaan halen." „Dat moet die bandiet geweten hebben,' meende Cornelia. „En ging hij toen weg?" „Niet directNu komt het mooie.... O! dere klassen zijn. Dan zijn er nog de Bolshevik- en de Metallistklasse met hun 5 en 4 schepen. Die bestaan tenminste zeker en zoo is dat ook met de ex-L 55, een ouden Engelschen onder zeeër uit het jaar 1915, die in 1918 in de Oost zee zonk. In 1928 gelicht, zonk ze in 1931 nog maals; nog steeds is ze als trainingsduikboot in gebruik. Een buitengewonen indruk krijgt men van de Russische vloot niet KOEDOES, 2 Febr. (Aneta) Ten gevolge van den zwaren regenval in de laatste dagen zijn vele bandjirs opgetreden in de regent schappen Japara en Koedoes. Drie inlanders uit het welatansche zijn door den stroom meegesleurd en verdronken. het is om je een bult te lachen, Cornelia. Moet je hooren. De man gaf Kraats het geld en alles terug." „Gaf hij alles terug? En waarom? Kwam er misschien iemand binnen?" „NeenKraats kreeg zijn eigendommen weer. En toen vertelde die man, dat hij veilig heidssloten verkocht en wilde aantoonen, hóe gemakkelijk men zijn geld kwijt kan raken, ais men maar zoo'n gewoon slot op de deur heeft, waar men slechts een looper voor hoeft te ge bruiken, om ze open te maken." „Wat 'n brutale kerel," vond Cornelia. „En iemand zoo den angst op het lijf jagen. Kraats had best een beroerte kunnen krijgen." „Ja, het was wel wat ver gedreven van dien vertegenwoordiger." „Kraats heeft misschien de deur toch wel niet goed gesloten," veronderstelde Cornelia. „Man nen zijn soms zoo nalatig." Tijmen ging hier maar niet op in: het was een van de geliefkoosde kapittels van zijn vrouw. Dien avond toen mijnheer en mevrouw Kraats aan tafel zaten, spraken zij over de familie Golders. „Ik heb hem weer eens fijn wat opgedischt," lachte Sander Kraats. „Ik heb hem dat ver haaltje verteld, hetwelk gisteren """j in de krant stond van dien reiziger in veiligheidsslo- j f ten en net ge- Uit Cte StaCL daan, of dit mij j overkomen was. Dit is natuurlijk verzinsel van dien schrijver van korte verhaaltjes, maar de vrouw van Gol- der schijnt altijd zoo vreeselijk tuk te zijn op nieuwtjes en nu zal hij haar dat in geuren en kleuren vertellen." „En als zij dat verhaaltje ook eens lezen?" „Wel, dan heb „ik" het aan den schrijver ver teld en die heeft er een schets van gemaakt. En die Tijmen geloofde mij waarachtig ook. Vroe ger kon men hem ook alles wijsmaken." Hier bleef het bij. Het verhaaltje werd waar schijnlijk noch door Tijmen noch door Cornelia gelezen, maar toch kwam die geschiedenis Cor nelia op een avond in de herinnering, toen zij zieh in haar keuken opeens tegenover een ge-' maskerd persoon bevond en ook het koude staal van een revolver tegen het voorhoofd gedrukt kreeg. De reiziger in veiligheidssloten, dacht ze aanstonds, toen hij haar geld eischte. „Doe dat wapen maar weg," zei ze. „Ik ken uw trucje al lang. Wij hebben geen veiligheids sloten noodig. Op ons dorp wordt nooit ge stolen." „Je geld en je juweelen," beval de inbreker „En vlug een beetje. Ik heb met je praatjes niets te maken. Je bent alleen thuis. Buren heb je niet. Niemand zal mijn schot hooren." Ik zal hem maar zijn zin geven, dacht Cor nelia. Ik krijg toch alles terug. Net als Kraats. Wat zal die Tijmen pret hebben, als hij het hoort. „Ga maar even zitten," zei ze. „En doe dat gevaarlijk uitziende ding maar weg, als het soms geladen mocht zijn." „Ik ga niet zitten. Ik volg je, Want ik'kijk je liever op de vingers." „Je bent brutaal," lachte ze. „Word je overal zoo goed ontvangen?" „Ik ben niet hier gekomen, om over alles en rog wat te praten." „Neen, maar om veiligheidssloten te ver- koopen," zei Cornelia. Maar toch keek ze hem nu achterdochtig aan. Ze nam evenwel haar beurs uit een la. Wat er verder gebeurde, kon ze zich niet meer herinneren. Alleen dit: Ze had plotseling een stevigen greep om haar hals gevoeld. Toen Tijmen Golders thuiskwam, vond hij zjjiV vrouw bewusteloos, half gewurgd op den grond liggen. Geld en sieraden waren verdwenen. (Nadruk verboden) Van het verblijf van Paulus te Efese wordt o.a. verhaald: „Anderen, die met tooverkunsten had den omgegaan, brachten de boeken en verbrandden ze voor aller oogen; de waarde ervan werd op een bedrag van vijftig duizend zilverstukken geschat" ongeveer twintig duizend gulden) Handelt evenzoo en verwijst slechte boeken naar den brandstapel, opdat zij hun vergif niet verder verspreiden. Bij gebleken geschiktheid vast salaris en provisie. Brieven onder letter 3B 57454, aan het bureau van dit blad. Verci. f 30.tot i 35.per week. Vereischten: algemeen ontwikkeld, pr. referentiën en bereid opleidingscursus te volgen. Sollicitaties worden ingewacht vóór lo Febr. onder letter 1B 57452, aan het bureau van dit blad. EEN COMPLEET STEL LAS-G ER EEDSCHAP GEVRAAGD Br. onder letter 3D 57433, bureau van dit blad. Gevraagd een in goeden staat zijnde blauwe uitvoering Br. onder 1. 7D 57457 b. V. d. b. met volledige vergunning ter over name bij Haarlem wegens dubbele zaken. Benoodigd kapitaal f 1850. Br. ond'. no. 307, Wenslng's Arivert.- Bnr., Haarlem, Tcmpeiiersstr. 32. 3—Z 57436 zoeken voor binnenkort in Bussum of onmiddellijke omgeving daarvan in een R.K. middenstandsgezin. Hij, student (19 jaar), wenst een slaap- werkkamer. Zij (20 jaar) als hulp voor de vrouw des huizes, echter geen dienstbodewerk. Aanbiedingen, waarvan volledigheid op prijs zal worden gesteld, te zénden onder letter 9n 57440 aan het bureau van dit blad te Bussum. in cylinderblokken worden met staal dichtgespoten zomlcr demontage v. d. motor. N.V. OTTO MULLER. Kerkstraat 425—427, A'dam, Tel. 34969. 1—G 57245 Een ad ;rtentle behoeft geen kapitalen" te kosten. Plaats maai eens een Omroeper. Rubriceering en |eIUkvormlge zetwijze. Billijk han- 12 cis Vloerkleed f 5.Crème Kinderled, f 4.Winterjas m. 46 f 5.Zwarte Mantel m. bont f 2.50 Twijnderslaan 17, Haarlem. 3—H 57473 Gemobiliseerde, vraagt van partic. weg. overpl. Meubelen en Beddeng. bilL te koop. Br. o. 1. 3—H 57477 bur. van dit blad. Te koop aangeb. (dressoir, uitsch.-tafel en zes stoe len) er nieuw uitziend, prijs ongev. f 150.Telefoon Haarlem 26682, 3—H 57475 Gevr. door part. te Heemstede Fran sche conversatieles. Br. met opg. v. cond. o. 1. 3O 57434, b. v. d. blad. en billijk Is reclame tusschen (te Omroepers. Eiken avond hebben des» de belangstelling van duizenden ge zinnen die dit blad lezen. Voelt U voor een artistiek en goed beroep? Volg dan één van onze goedkope, schriftelijke opleidingen tot Vraag tevredenheidsbetuigingen. Lessen voor hen die de lagere school be zochten en voor gevorderden. Cursussen onder leiding van bevoegde en bekwame leerkrachten. Tekenbenodigdheden gratis. Hulp bij sollicitatie en vestiging. Vraag zonder verplichting Inlichtingen bij HUWELIJK Net R.K. Meisje, 24 Jaar, z. k. m. met een net persoon, ongeveer denzelf den leeftijd, liefst omgev. Alkmaar. Br. 1. 4—V 57456 b. v. d. blad. Voor uitstekend accordeonles COR SCHEFFUR Spaarnrijkstr. 30 - Haarlem-Nrd. Eventueel prima uiterst voordeelige instrumenten voorradig in diverse grootte. 3—V 57332

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1940 | | pagina 10