Het H. Misoffer en het gebed
Bronnen van genade
en kracht
Autoverkeer rondom Haarlem
uren lam geslagen
Haarlem, 5 Febr.
O-
lr*
Vastenbrief van Z.H. Exc.
Mgr. J. P. Huibers
DRAAITOLLEN OP
GLADDE WEGEN
MAANDAG 5 FEBRUARI 1940
*De booze geesten, die thans over de
wereld zijn losgelaten, drijven wij
niet uit dan door vasten en gebed"
Wat zijn wij dan bevoorrecht, dat wij bij
?'t offer mogen tegenwoordig zijn. Bij
ft Kruis werden slechts weinig getrouwen
°e8elaten: bij dit offer echter worden wij allen,
?°hder onderscheid, opgeroepen. De propheet
b&d het reeds voorspeld: „Van den opgang der
tot haren ondergang" d.i. op alle plaatsen
er wereld, op ieder uur van dag en nacht
"^ordt aan Mijn Naam een onbevlekt offer
gedragen. Want groot is Mijn Naam onder
e volkeren."
STADSSCHOUWBURG
„Toontje heeft een paard
geteekend"
WÊmmÊm
WÊM
Hr. Ms. Flores keerde Zaterdag uit Indië te Den Helder terug
„Nummer Zes'
Z. H. Exc, Mgr. J, P, Huibers
AGENDA
Bioscopen
Stadsschouwburg
Apotheekdiensten
„ALBERDINGK THIJM"
Een geslaagde bonte avond in
Hotel De Leeuwerik
Mgr. H. Taskin 75 jaar
HET HUWELIJK VAN DEN DAG
BURGERLIJKE STAND
STAD
JOANNES PETRUS HUIBERS
door de genade Gods en de gunst van den
Apostolischen Stoel
Bisschop van Haarlem
Aan de Geestelijkheid en Geloovigen van
Ons Bisdom
ZALIGHEID IN DEN HEER!
Het H. Misoffer, dat dagelijks op onze altaren
Wordt opgedragen, is de voortdurende gedach
tenis en de onbloedige hernieuwing van het
bloedig Offer, cat Onze Goddelijke- Zaligmaker
eens opdroeg aan het Kruis van Golgotha.
Aan dat Kruis heeft Hij door Zijn smartelijk
lijden en sterven voldaan voor al onze zonden
Haar bracht Hij aan God de hoogste eer en aan
be wereld de redding uit den dood. Alle goed,
dat wij en alle menschen hebben ontvangen of
'hogen verwachten in tijd of in eeuwigheid, is
te danken aan het Kruis van Jezus.
Het offer van Jezus aan het Kruis, voor de
beidenen een spot, voor de Joden een ergernis,
Scheen de diepste vernedering, j-a zelfs Zijn
volkomen ondergang. In waarheid echter is het
de grootste en zegenrijkste van alle gebeurte
nissen uit geheel de geschiedenis der menschen.
Opdat wij dat Kruisoffer altijd goed voor
hogen zouden hebben, heeft Onze Goddelijke
2aligmaker op den avond vóór Zijn lijden als
6®n treffende gedachtenis en een voortdurende
hernieuwing ingesteld het blijvend offer der H.
Mis.
Eon treffende gedachtenis. Immers in de H.
Mis zien wij onzen Goddelijken Zaligmaker in
0ns midden, even waarachtig als Hij was op
**°lgotha.
Al toont Hij ons niet Zijn bloedige wonden, wij
schouwen Hem in den staat van de diepste
Vernedering onder de gedaanten van brood
en wijn als levenloos Zijn lichaam als
vernietigd Zijn bloed als uitgestort juist
Zo°als Hij was op Calvarie. Veel treffender dan
®en beeld of een voorstelling herinnert ons de
levende Christus aan Zijn lijden en dood.
H. Mis is ook de voortdurende hernieu
wing
van het Kruisoffer en de eindelooze voort
zetting daarvan. Wat Christus deed op het
Hruis, doet Hij ook op het altaar: Hij biedt zich
den Vader aan om de hoogste eer te geven aan
de Godheid en redding en zegen uit te storten
°Ver de menschen.
Dit is het verschil: Aan het Kruis leed Hij op
bloedige en smartelijke wijze: in de H. Mis
d'laagt Hij zich op zonder bloedvergieten en
Zonder smart.
Aan het Kruis heeft Hij den zegen voor ons
Wrdiend: in de H. Mis worden de schatten
2'jner verdiensten aan de menschen uitgedeeld
Aan het Kruis droeg Hij zich aan den Vader I
zonder iemands hulp: in de H. Mis bedient
Hij zich van de tong, van de hand, van de hulp
Vah den priester
,°P het Kruis w-as Hij omringd door woedende
Vijanden: in de H. Mis verdringen zich om het
altaar des Heeren dankbare en biddende geloo-
^gen.
Maar zoowel op Golgotha als op het altaar is
bet een en dezelfde Christus, die biddend Zich
°Hert aan den Hemelschen Vader voor de eer
Van God en het geluk en de zaligheid der men-
Schen.
Voor het oog van de menschen schijnt ook dit
bffer gering en zelfs een voorwerp van spot en
bfgernis. Maar voor het oog van God en Gods
beüigen is er niets op de wereld zoo groot en
waardevol als de H. Mis.
Win de groote voorrechten welke wij bezitten
~J°°r de H. Mis te mogen bijwonen willen Wij
°°ral op twee Uw aandacht vestigen, die van
grootste beteekenis zijn zoowel voor ons
lycn als voor anderen.
Vooreerst op de zeer bijzondere kracht van
bs gebed.
lh de H. Mis zijn niet wij de voornaamsten
bidden, maar het is Onze Heer en Zalig
maker, Gods Zoon zelf. Maar wij mogen Hem
®bze wenschen kenbaar maken. Wij mogen Hem
rfggen voor wie wij verlangen dat Hij bidt,
°or wie wij willen dat Hij zijn offer opdraagt
Hat te zeggen is de taak van den offerenden
briester. Maar niet van den eigenlijken priester
jbieen: heel het volk mag als een echt priester
lik volk mede zijn verlangens, zijn beden op
altaar neerleggen en aandrang uitoefenen
2b het Hart van den Goddelijken Hoogepriester
als die verlangens overeenkomen met het
Goddelijk welbehagen, dan zijn zij niet meer
°hze verlangens en onze gebeden, maar dan
bfcemt Onze Goddelijke Zaligmaker ze aan als de
'jhe en biedt ze aldus den Hemelschen Vader
Hoe worden onze nietige gebeden dan van
ontzaggelijke waarde! En inniger neemt onze
Goddelijke Meester ons gebed in het Zijne op,
naarmate wij inniger deelnemen aan Zijn H.
Offer door grootere aandacht bij ons ge
bed door deelname aan het H. Offermaal in
de H. Communie door het verstrekken van
een aalmoes om de H. Mis te doen opdragen.
Wanneer wij dan zooveel waarde kunnen ge
ven aan ons gebed, wat kunnen wij dan veel
meer dan anderen doen voor den zegen over de
wereld door deelname aan het H. Misoffer.
Het tweede groote voorrecht is: een onmete
lijke overvloed van genaden voor onze persoon
lijke heiliging. Wij staan bij de Bron van
alle genaden zoo dicht als Maria en Joannes
stonden aan den voet van het Kruis.
Wanneer wij volgens den geest der H. Kerk
in de H. Mis letten op de lessen van onzen
Gaddelijken Verlosser, dan leeren wij daar
vooral nederig en zachtmoedig van harte te zijn.
Daar leeren wij God liefhebben en elkander
liefhebben, zooals Hij ons heeft liefgehad. Daar
leeren wij ons lijden en onze moeilijkheden dra
gen zooals Hij ze voor ons gedragen heeft. Daar
leeren wij ook op God te vertrouwen en nooit
te wankelen, zelfs niet in de grootste gevaren,
zelfs niet als alles verloren schijnt, omdat het
zwaarste Kruis tot de hoogste glorie voert.
En wat wij daar leeren ontvangen wij ook.
als wij het vragen: de kracht om onze gebreken
af te leggen en meer en meer te worden zooals
Jezus was en te leven als een Kind van God op
deze wereld.
Dat is een onwaardeerbaar geluk voor ons
zelf. Maar het is ook een groote zegen voor de
wereld. Wanneer er ooit een nieuwe wereld
orde wil ontstaan, waar liefde en rechtvaardig
heid heerschen, dan kan zij alleen gedragen wor
den door menschen, die zelf veranderd zijn, die
in nederigheid en opofferende liefde bereid zijn
tot alle offers, omdat zij Christus dragen in
hunne harten. Ziet daartoe zijn wij ge
roepen op de eerste plaats, die genade ver
krijgen wij boven alles in de H. Mis.
Wat is het ongelukkig, dat vele Katholieken
niet schijnen te begrijpen wat groote gave wij
bezitten in de H. Mis. Wanneer wij de onver
schilligheid zien van menschen, die om niets
waardige redenen zelfs des Zondags de H. Mis
verzuimen, dan vragen wij ons met droefheid af
waar is hun dankbaarheid aan God? Wat willen
zij van Hem hopen? Waar is hun geloof?
Wat zullen zij eens een zware verantwoording
moeten afleggen bij den eeuwigen Rechter voor
het minachten en het verwaarloozen van die
grootste aller gaven.
Daar moest eigenlijk geen gebod noodig zijn.
En voor ware geloovigen is het ook niet noodig.
Voor hen is het bijwonen der H. Mis niet een
last, maar een vreugde, ja zelfs een behoefte
des harten.
Ook op de dagen waarop zij'er niet door een
kerkelijk gebod toe verplicht zijn, zullen zij er
een vreugde in stellen zooveel mogelijk zelfs
dagelijks de H. Mis bij te wonen.
Wij zeggen zooveel mogelijk. Want Wij weten
zeer goed, dat velen door ambtelijke of huiselijke
plichten óók om andere geldige redenen -daar
toe verhinderd zijn. En het zou zeker niet goed
zijn de H. Mis bij te wonen, maar in zijn
andere verplichtingen te kort te schieten.
Maar ook zijn er zeer velen, die met een wei
nig goeden wil meermalen in de week en zelfs
iederen dag de H. Mis konden bijwonen. Daar
zijn er ook, zoo vreezen Wij, die zich laten te
genhouden door sleur, door gemakzucht, door
ongewoonte.
Dierbare geloovigen, wat verzuimen wij, als wij
zonder goede reden die gelegenheid van groote
genade ongebruikt laten voorbijgaan! Wat doen
wij te kort aan de eer Van God, wat doen wij
schade aan ons zelf en aan anderen!
Luistert toch naar de herhaalde lessen en
aansporingen van uw priesters, denkt aan den
nood waarin de wereld verkeert en waarvan
Jezus alleen ons redden kan, aan den invloed
dien gij in de H. Mis kunt uitoefenen op Zijn
H. Hart en komt naar de H. Mis.
Komt in grooten getale. Komt, zooveel gij kunt,
dagelijks.
Maakt er een gewoonte van. Dan zal spoedig
het bijwonen der H. Mis u een vreugde en een
dagelijksche behoefte zijn. Welk een geluk en
wat een zegen voor een parochie, wanneer daar
eiken dag ieder gezin, al ware het maar door
één lid, bij de H. Mis vertegenwoordigd was.
In de heilige Vasten gaan wij het bitter lijden
en sterven overwegen van onzen dierbaren Za
ligmaker. Gij zult Hem ook volgen op den Kruis
weg meer en beter dan anders. Maar boven
alles: neemt zonder uitzondering dagelijks deel
aan dat Offer, dat van het Offer des Kruises
de treffendste gedachtenis en de voortdurende
hernieuwing is. Kost het u moeite? De Vasten
is een tijd van boete en versterving, en de ver
sterving, die ge u daarvoor oplegt, zal u tot bij
zonderen zegen zijn.
De dagelijksche H. Mis zal u ook de liefde
en de kracht geven om in den geest van boet
vaardigheid de Vastenwet zelf zoo goed gij nunt
te onderhouden en alles te vermijden wat met
den geest van boetvaardigheid en versterving in
strijd is.
En dat is in onzen tijd, nu de wereld in alge-
meenen nood is, van het hoogste belang. Want
de booze geesten, die thans over de wereld zijn
losgelaten, drijven wij niet uit dan door vasten
en gebed.
Bidt, dierbare geloovigen, veel en voortdu
rend voor onzen H. Vader den Paus, opdat Ctod
Hem zegene in zijn moeizame en onafgebroken
pogingen om een algeheelen ondergang te voor
komen en vrede en liefde te brengen aan de
strijdende wereld.
Bidt voor Hare Majesteit onze geëerbiedigde
Koningin, die ons zulk een heerlijk voorbeeld
van Godsvertrouwen en blijden moed voor de
bestuurders van ons vaderland, opdat wij van
de rampen van een oorlog worden bewaard en
God ook in het openbaar wordt gediend en
verheerlijkt.
Bidt voor alle oorlogvoerenden, voor allen die
in nood zijn, voor de zondaars vooral, opdat zij
zich mogen bekeeren en God aan de wereld
spoedig den vrede moge schenken, die alle be
grip te boven gaat in Christus Jezus, Onzen
Heer.
En zal dit Ons Herderlijk schrijven op Zondag
Quinquagesima in alle kerken en kapellen, waar
over een Rector is aangesteld, op de gebruike
lijke wijze onder alle H.H. Missen worden voor
gelezen.
Gegeven te Haarlem, 21 Januari 1940.
t JOANNES PETRUS,
Bisschop van Haarlem.
Op last van Z. Hoogw. Excellentie,
H. W. AGTEROP,
Secretaris.
Het ging Zaterdagavond in den Stadsschouw
burg ten bate van Maatschappelijke Zorg voor
Zieken, waarbij de Mariastichting, het Diaco-
nessenhuis, het St. Elizabethgasthuis en St.
Joannes de Deo zijn aangesloten.
Voor dit jaarlijksch terugkeerende liefdadig
heidsfestijn was een eere-comité gevormd, met
A. A. baronesse Röellbaronesse de Vos van
Steenwijk aan het hoofd, en daarnaast een uit
voerig werkend comité met vele echtgenooten
van medici uit Haarlem en omgeving. De zaal
was bijna geheel gevuld met dames en heeren
in avondtoilet, in den foyer bevond zich een
champagnebar en werden dranken en versna
peringen tegen fancy-prijzen aangeboden
kortom, het zag er naar uit, dat het comité met
deze weldadigheidsvoorstelling ten bate van be
hoeftige verpleegden succes zou boeken.
Toch moest de presidente van het Werkend
Comité, mevrouw L. M. A. van Dijkvan Lies
hout, in haar openingswoord verklaren, dat de
kaartverkoop dezen keer veel moeite had opge
leverd wegens het ongunstige weer. Maar de
zelatrices hadden doorgezet en waren in hun
taak toch nog schitterend geslaagd. Spreek
ster wekte de aanwezigen op om in dezen tijd
vooral mede te willen zorgen voor de kinderen
en de ouden van dagen.
Voor dezen avond had men de medewerking
verkregen van „Het Residentietooneel", dat
onder regie van Bets RanucciBeekman een
blijspel van Lesly Storm opvoerde, met den
alledaagsch klinkenden en daarom lang niet
alledaagschen titel: „Toontje heeft een paard
geteekend!"
Het feit, dat een rakker van zeven jaar zeer
natuurgetrouw een paard op den gangmuur tee
kent, houdt weleen vergrijp in tegen de orde
in huis, waarop dr. Howard Fleming uitermate
is gesteld, maar het behoefde toch niet tot ge
volg te hebben, dat de vader en moeder van
den jeugdigen kladder elkaar in woede den rug
toekeeren en daarbij lichtelijk voorbarig over
een scheiding voor altoos spreken....
Toch gebeurt er nog veel meer. De revolu-
tionnaire daad van Toontje heeft niet alleen
zijn jonge moeder, Clare Fleming-, opstandig ge
maakt, maar werkt ook aanstekelijk op andere
familieleden. Het onnoozele voorval lijkt eenigs-
zins op de bekende vonk in het vermaarde kruit
vat. Er is op gewacht, er broeide iets. Wanneer
een dame als Mrs. Parsons, Claire's moeder, vele
jaren lang met beschaafde en ethisch getinte
tirannie haar man onderdrukt, dan kan het op
eens gebeuren, dat zoo'n pantoffelheld uit den
knellenden band springt. Het is misschien
vreemd, dat hij, die door zijn vrouw wordt voor
bestemd om eenmaal Lord-mayor van Londen
te worden, op een rumoerige volksvergadering
met zwaar gehavende kleedij wordt aangetrof
fen, maar de werkelijkheid is nooit bang voor
verrassende effecten. Het laat zich zelfs be
grijpen, dat Clare, onschuldig uitgaande met
den verloofde van haar zuster, in een avontuur
verdwaald geraakt, dat op haar een smet dreigt
te werpen en den zwager-bruidegom voor het
oogenblik onmogelijk maakt. Alles lijkt dan
wel hopeloos in de war, maar inderdaad is er
niets kapot en dezelfde Toontje, die door zijn
muurschildering onwetend een reeks familie
drama's onketende, brengt door een nieuw
meesterstuk de gansche schare weer vreedzaam
bijeen.
Dat is wel een uitgezocht stuk voor een breed
opgezetten liefdadijjheidsavond. De situaties
megen soms nog zoo kluchtig zijn, zij worden
doorsponnen van een kostelijke geestigheid, en
V S W -
als een enkele maal door een vrijmoedigen
sprong het zedelijk evenwicht verloren schijnt,
dan blijkt aanstonds daarop, dat de auteur
luchthartigheid alleen waardeert als reactie op
onoprechte degelijkheid.
De regisseuse laat het stuk met zijn zes le
vendige tafereelen in een tempo uitvoeren, dat
aan elke scène het volle pond geeft. Dat kun
nen we apprecieeren, als er zoo voortreffelijk
gespeeld wordt, dat de ruimschoots aanwezige
humor va.n goed gehalte blijft. Wat Fie Carelsen
bijvoorbeeld in de rol van de zelfverzekerde Mrs.
Parsons bood, was in dit genre onverbeterlijk.
Die figuur een van de weinige markante ka
rakters overigens in het stuk maakte alleen
reeds den avond goed. Maar we moeten ook met
veel lof Mimi Boesnach noemen als de vrijge
vochten Clare, met naast haar, even conse
quent, Richard Flink als den stijven Howard. Paul
Steenbergen was goed op dreef als de in het
nauw gebrachte bruidegom, van Piet Bron kre
gen we een volkomen aanvaardbaren pipa te
zien en van Jan C. de Vos een komischen opa.
Daar sloten zich de kleinere partijen goed bij
aan. Het tooneel was keurig verzorgd, een or
kestje bracht aangename afwisseling in de
entre-actes, de voornaamste actrices werden
met bloemen gehuldigd, het publiek was klaar
blijkelijk hoogst voldaan over zoo'n pleizierige
vertooning- van zoo'n pleizierig stuk in één
woord, het was een alleszins geslaagde uitvoe
ring, waarvan de aanwezigen veel genot hebben
gehad, terwijl de maatschappelijke zorg voor
zieken er ongetwijfeld wél bij zal varen.
H. B. v. d. S.
Als we zeker wisten, dat het Residentie Too
neel niet het snood te noemen voornemen koes
terde, om na dezen Zondagavond nog eens
met dit stuk naar Haarlem te komen en velen
in griezelige spanning te brengen, zouden, we
ons misschien aan het vertellen van den in
houd wagen. Misschien want het moet een
waar kunststukje zijn, met weinige regels aan
onze lezers duidelijk te maken, wat voor hen, die
de voorstelling bijwoonden, urenlang een op
eenstapeling van raadsels is geweest. Van die
taak mogen we ons dus ontheven achten, waar
bij we het aardige voorwendsel kunnen laten
gelden, dat we voor de toekomstige griezelaars
het plezier niet willen bederven.
Natuurlijk mogen we wel verraden, dat een
der hoofdpersonen van het crimineele drama
de aartsschurk Caesar Benvenuto is, een man,
die beweert een afstammeling van den beruch-
ten Cesar Borgia te zijn, een waanzinnig-
hoogmoedige misdadiger, die niet alleen op de
eigendommen van zijn medemenschen aast,
maar dezen ook zonder eenig gewetensbezwaar
naar de andere wereld helpt. Dat hij voor dit
lugubere werk doorgaans handlangers gebruikt,
die hij wel zorgt in zijn macht te houden, maakt
den man niet sympathieker.
Met zóó'n figuur en al de geheimzinnigheden,
Wie gisteravond tusschen zcs en negen
uur de straat op moest, heeft kunnen profi-
teeren van de vele capriolen, die auto's en
voetgangers op de spiegelgladde wegen
maakten.
We zijn al heel wat gewend in den laatsten
tijd, maar de gisteren ingevallen dooi heel't
de leiders van de openbare vervoermiddelen
voor zulke groote problemen gesteld, dat ze
gedwongen waren op de anders zoo kostbare
Zondagavonduren het vervoer geheel of ge
deeltelijk prijs te geven.
Op onzen reportagetocht ontmoetten wij een
bus van de Stormvogels, die drie uur noodig had
om van IJmuiden naar Haarlem te komen. Als
de wagen twee meter vooruitgegaan was, was
hij drie meter uit den koers geraakt en herhaal
delijk moesten de passagiers uitstappen om het
voertuig met vereende krachten weer eenigszins
in het rechte spoor te krijgen. De passagiers
haalden dan sneeuw van de kanten en maakten
een opritje voor de vier wielen.
Er was geen taxi te krijgen. De chauffeurs
konden op de buitenwegen met geen mogelijk
heid vooruit komen en als de snelheid ook maar
even boven de vijftien kilometer werd opgevoerd,
begon zijn wagen als een tol te draaien. De
ondernemers hadden flinke hoeveelheden zand
meegegeven, maar de gladheid overwon in alle
opzichten. De wandelaars, gewapend met oude
sokken over stroeve overschoenen en met stevige
bergstokken, kwamen eigenlijk nog het best
vooruit. Fietsen was geheel en al onmogelijk.
Het was dus een geluk, dat de regen op een
Zondagnamiddag viel, want op een werkdag had
men op de spitsuren wat kunnen beleven!
De N.Z.H.T.M. had ditmaal het strooien van
zand gedeeltelijk voor haar rekening genomen.
Eigen vrachtwagens strooiden op de routes van
de buslijnen zand en pekel, maar de gladheid
overwon opnieuw, zoodat de diensten eenige
uren volledig gestaakt moesten worden. De trams
konden wel rijden, maar door allerhande oor
zaken lag ook dit verkeer in de war vooral
ook later in den avond toen gelukkig de auto
bussen weer op den weg verschenen.
Ook de Brockway, die voornamelijk in de
buitenwijken rijdt, had zeer veel moeite met het
onderhouden van het vervoer, totdat dit gedeel
telijk moest worden gestaakt en ook thans nog
niet is hersteld. In Noord en Zuid reed lijn I
niet meer, omdat men zich niet in de buitenwij
ken durfde te wagen. Lijn I reed toen van den
Rijksstraatweg naar de Hoofmanstraat. Lijn II
en III waagden zich niet meer benoorden den
Vergierdeweg en ook niet meer verder dan de
Nagtzaamstraat. Het vervoer kon onderhouden
worden, doordat de vertraging, die II en III
ondervonden, werd opgeheven door de bij uit
zondering op ongeveer dezelfde route rijdende
lijn I.
De bussen van de Stormvogels, die de verbin
ding met de omliggende kleine plaatsen onder
houden, hadden het eveneens zeer moeilijk. De
lijn, die langs Santpoort en de Ruïne voerde
werd niet meer gereden. Ook de dienst op
Spaarndam was opgeheven, terwijl de andere
zeer onregelmatig werden onderhouden. Bij
Driehuis stonden op een gegeven moment vier
bussen, die geen van alle weg konden komen!
Niettegenstaande de groote gevaarlijkheid van
dc wegen is ook hier alles zonder ongelukken
afgeloopen.
De zandstrooiers, die op de wegen langs de
vaarten hun werk moesten doen, vonden hun
werk niet zoo gevaarlijk als anders.
Zij waren ervan overtuigd, dat het ijs sterk
genoeg zou zijn, om hun auto te dragen, als ze
van de kaden of wallen zouden glijden. Maar
ook hier geen ongelukken!
Later op den avond begon in de binnenstad
zich een ander euvel voor te doen. Overal ont
stonden kleine meertjes, doordat de putten het
overtollige water niet konden verwerken, of nog
door sneeuwkorsten verstopt waren.
In dit verband moet de opmerking ge
maakt worden, dat de beleefdheidscam
pagne van de K.N.A.C. niets heeft uitge
haald. Het aantal onbeschofte automobilis
ten was legio. Langs de vluchtheuvels, waar
tientallen menschen op een vervoermiddel
wachtten, reden vele automobilisten met
zoo'n snelheid, dat de sneeuwmodder meters
ver weg spatte. Wat maakte die vertraging
van vijf of tien minuten door een rustiger
gang nu uit ten opzichte van de vertraging,
die de menschen zonder auto ondervonden?
Maar afijn, dat is een kwestie van be
schaving.
die zich rondom hem voordoen, is de sfeer al
spoedig benauwend en zij wordt nog beduidend
versterkt door den traditioneelen sluipenden
bediende.
Als men dan bedenkt, dat de auteur een re
volver met geluiddemper en een met richtlan-
taarn laat gebruiken, dat hij met enerveeren-
de lichteffecten, donderslagen, 'n beweegbaren
kamerwand en een doodskist met een levend
lijk laat werken, terwijl de toeschouwers vaak
niet weten, wie nu wel een boef en wie een po
litieman zal zijn, dan kan men zich voor
stellen, dat het aan elementen van zenuwprik
keling, spanning en verrassing niet ontbreekt.
Maar de schrijver, wijlen Edgar Wallace,
was geen onmensch en de kranige spelers van
Het Residentie Tooneel, die onder leiding van
Johan de Meester al die verschrikkingen op
dienden, zijn het evenmin. Het mankeert er
niet aan momenten van herademing, welke de
humor oplevert, en zelfs niet aan een liefdes
idylle, waarmee een spel van misdaad en ge
slepenheid waardig sluit.
Dirk Verbeek is van top tot teen een duivel
achtige gentleman-boef en hij zou zijn rol niet
zoo knap spelen, als hij in de speelmogelijkhe-
den geen plezier had, maar naast hem treedt
Adolphe Engers op. Nu stelt deze ook wel, bijna
tot het einde, een misdadiger voor, maar het
is er een, die vol grappen zit, waarvoor ten
deele de auteur, doch niet minder de acteur
verantwoordelijk is. Aan zijn weergalooze komi
schen zin danken wte het, dat we niet met ge
havende zenuwen naar huis gaan.
De dames hebben in „Nummer Zes" niet zoo
veel te beteekenen, maar de lieftallige Stepha
nie van Annie van Duyn behoort toch tot de
aangename herinneringen van den avond. Ver
der worden we vergast op interessante typen
van Philip la Chapelle, Bob Oosthoek, Jacques
de Haas, Max Croiset. in drie rollen liefst
Jan Kelling, Henk van Buuren, Hans van der
Werff èn Just Chaulet, die zich allen met suc
ces inspanden "om het spel tegelijk boeiend en
amusant te maken. Het zegt ook iets voor het
peil van de opvoering, dat er van het decor
zooveel werk was gemaakt.
Misschien is dit crimineele spel de mindere
van een ander, dat het gezelschap vorig seizoen
op zijn repertoire plaatste de onwaarschijn
lijkheden hoopen zich wel erg op maar on
derhoudend is het in elk geval. Zoo
hebben er ook degenen over geoordeeld, die gis
teravond naar den schouwburg gingen, al was
het gebouw door den toestand der wegen bij
na onbereikbaar.
H. B. v. d. S.
Gebouw St. Bavo; Haarlem's Zanggenot, 8 U"
R.K. Bevolkingsbureau, 8 uur.
Rembrandt: „Hoera, ik ben papa", boven 18
jaar. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Cinema: „Onderzeepatrouille", ..Het meisje
met de zeven bontmantels", boven 18 jaar, 2 en
8.15 uur.
Luxor; „Goodbye Mr. Chips", alle leeft., 2.30,
7 en B.15 uur.
Frans Hals: „Dat komt er van", boven 18 jaar,
2.30, 7 en 9.15 uur.
Moviac: Doorloopend programma.
Spaame„Wapensmokkelaars", „Ongeschre
ven wet", boven 14 jaar.
Maandag 5 Februari, 8 uur: Ital. pianoduo
„SempriniBormioli" (voor Ned. Mij. tot be
vordering v. Toonkunst).
Woensdag 7 Februari, 8 uur: Leerlingenuit
voering (voor Muziekschool Toonkunst).
Donderdag 8 Februari, 8 uur: Chaja Gold6tein
(zang en dans) (voor „Voor de Kunst").
De Zondag- en avonddiensten der apotheken
zullen tot en met Vrijdagavond worden waar
genomen door: Bosch- en Vaart-apotheek. B.
en V.straat 26; H. Remmers en Zoon, Kruis-
str. 6; Noorder-apotheek, Jan Gijzenkade 18L
Steeds geopend zijn: C. E. Schotman, Binnen
weg 206208; Elswout-apotheek, Bloemendaal-
scheweg 341; Aerdenhout-apotheek, Zandvoort-
schelaan, tel. 26772; Heemsteedsche apotheek,
Binnenweg 28, tel. 28127; Bloemendaalsche
Apotheek, Bloe. endaalscheweg 85, telef. 22181.
In de tooneelzaal van hotel De Leeuwerik
werd gisterenavond voor donateurs en genoodig-
den een bonte avond gegeven door de R. K.
Rederijkerskamer „Alberdingk Thijm Voor
dezen vroolijken feestavond, die door de tijds
omstandigheden niet het cachet van een Car
navalsfeest had, maar wel de stemming, was
een bont programma samengesteld, een aan
eenschakeling van dolle kluchten, geestige
schetsen en gezellige liedjes.
Als openingsnummer werd opgevoerd „Come-
die", een schijnbaar dramatisch gevalletje, dat
achteraf echter er nog niet zoo somber uitziet,
want als de punten op de i gezet worden, blij
ken de betrokken personen een voor een come-
dianten te zijn, die elkaar eens goed bij den
neus hadden genomen.
Het gezelschap, dat het klein-tooneel verzorg
de, was goed op dreef en mocht met zijn gees
tige schetsen veel succes oogsten. Van de meest
geslaagde nummers noemen wij „De held bij den
tandarts", „Op audiëntie", „Een eeuw achter" en
„De noodhulp-behangers", die door een behoor
lijk speltempo en de rolvaste houding der spelers
goed tot hun recht kwamen, al stak laatstge
noemd nummer meer uit naar banaliteit.
Zw'empie en Zwampie zijn ongetwijfeld de
meest geliefde acteurs geweest van den avond.
De zaal heeft genoten van de oer-komische gees
tigheden van Zwempie (G. Nielen), die in zijn
optreden als conferencier en acteur met de
potsierlijke vermomming a la Buziau, bijgestaan
door zijn geestesbroeder Zwampie (J. I. v. Dijk),
de magneet op de lachspieren was.
Voor de pauze werd de apotheose opgevoerd
„Bede om den Vrede",, die tot strekking had:
„Draagt wereldvrede in uw vlag en vaan". Dit
nummer, van meer ernstigen aard en goed pas
send in onze tijdsomstandigheden, is een suc
ces geworden door zijn goed verzorgde voordracht
en uitstekende costumeering. Het declamatorium
werd geschreven door G. Nielen en W. J. Teeu-
wissen.
Dirk Vreeswijk bracht als refreinzanger de
vroolijke stemming door zijn liedjes, met mede
werking van de „Girls". Het meest geslaagde
zangnummer was „Meisje", een satyre op het
„moderne", nuftige meisje.
„Njonja Kepieting" en'haar partnerin brach
ten in hun Krontjong-repertoir enkele zeer goed
geslaagde Indische liederen. Als speciaal num
mer bracht de violist „Tiliaevir" de „Serenade"
van Tosselli.
De bonte avond-uitvoering van de R. K
Rederijkerskamer „Alberdingk Thijm" is ook dit
jaar goed geslaagd en voor alle genoodigden zal
het spel van de medewerkenden aan dit bonte
programma een prettjge herinnering zijn. De
costumeering werd grootendeels verzorgd door
„Alberdingk Thijm" zelf; het kam werk was var,
André Steenman. Jan Nibbering en zijn ensemble
belastten zich met de volledige muziekarrange-
menten. Na afloop van het bonte programma
werd een bal gegeven, waaraan vele prijzen
waren verbonden. Leiding had Th. Vreeswijk.
Zondag herdacht de oud-praeses van het
groot-seminarie te Warmond, de hoogeerw. heer
Mgr. H. J. M. Taskin. proost van het Haarlem-
sche Kathedraal Kapittel, die sedert het vorige
jaar verblijft in „Huize St. Bavo" te Heemstede,
zijn 75sten verjaardag.
Hoewel het in de bedoeling van Zijn Hoog
eerw. lag dezen dag onopgemerkt te laten
voorbijgaan, mede ook omdat in ..Huize St.
Bavo" het Veertigurengebed gevierd werd. is
deze dag voor den hoogbejaarden priester toch
een onvergetelijke geworden.
Mede met het oog op de viering van het ker
kelijk feest had Mgr. J. P. Huibers reeds Don
derdag met o. m. de beide secretarissen van het
Bisdom, met Rector Joës. Ch. Aalbersen, Offi-
ciaal, en den hoogeerw*. heer Mgr. N. L. A. Am-
merlaan, Vicaris van het Kapittel, aan Mgr.
Taskin een bezoek gebracht.
De feestdag werd aangevangen met een plech
tige H. Mis in de kapel van Huize St. Bavo. door
Mgr. Taskin zelf gecelebreerd.
Om kwart voor elf was er receptie voor de
bewoners van „Huize St. Bavo". die, voor zoover
daartoe in staat, den jarigen priester kwamen
feliciteeren, terwijl Mgr. daarna zelf een bezoek
bracht aan de ouden van dagen, met wie Z.
hoogeerw. zich eenigen tijd onderhield.
Daar er verder geen tijd Was bepaald voor een
felicitatiebezoek, stroomden den geheelen dag
de vrienden van Mgr. toe, om hem te felici
teeren. Hieronder bevonden zich o. m. de heeren
Regenten van Huize St. Bavo, de hoogeerw.
heer A. J. C. Melchers, Deken van Haarlem,
den hoogeerw. heer Regent en het meerendeel
der professoren van het seminarie Hageveld. als
mede vele professoren van 't seminarie te War
mond. pastoors en kapelaans van de parochie
Heemstede en vele priesters en leeken uit Haar
lem en omstreken. Het aantal telegrafische en
schriftelijke felicitaties was enorm groot, terwijl
vele bloemstukken de kamer van zijn hoogeerw.
sierden.
De oudjes van Huize St. Bavo deelden in de
feestvreugde door een extra-tractatie.
Maandagmorgen werden in de St. Pavokerk
te Heemstede in den echt verbonden de heer
P. Erens, zoon van den bekenden heer E.
Erens, en mej. C. Leeuwenberg, dochter van
den heer A. Leeuwenberg.
In de pastorie werd na de Huwelijksmis een
receptie gehouden, waarbij aan den heer Leeu
wenberg Sr. werd medegedeeld, dat het Z. H.
den Paus had behaagd hem te benoemen tot
ridder in de orde van den H. Gregorius den
Grooten.
Geboren: 31 Jan. M. de GrootSchouten
zoon; 1 Febr. A. W. E. Overtoom—Ramler,
zoon; 3 Febr. M. G. TerhorstJoores, dochter;
2 Febr. K. P. A. Aarts—Honijk, zoon; 3 Febr.
W. Th. GlebbeekDams, dochter; 5 Febr. C.
M. W. de Jongvan Looij, zoon; 4 Febr. A. E
M. Kloppersvan Leuven, zoon; 3 Febr. E.
BloemPoepjes, dochter; 4 Febr. J. van den
Broekvan Eijck, dochter; 5 Febr. J. M. Dobbe
Boere, zoon; 2 Febr. J. KanKeur, dochter;
3 Febr. L. Maasde Zwart, dochter; 4 Febr. A.
HarkmansTurk, dochter; 2 Febr. I. van
Baekelvan der Meer, dochter; 4 Febr. M. E.
Buijsvan Zanten, zoon; 3 Febr. A. Rood
Dekker, dochter; 2 Febr. L. A. K. Kramer—
Strathe, zoon; 3 Febr. E. M. van Herwerden
Meijer, dochter.
Geboren: 1 Febr. A. J. M. BiomNagel, zoon;
2 Febr. H. den DaasHollenaar, dochter; 2
Febr. J. A. HartmanWapperon, dochter; 1
Febr. 2. RietmanKoning, zoon; 1 Febr. M.
L. ZomerSchoolderman, dochter; 2 Febr. M.
C. IerschotGrossouw, zoon; 2 Febr. M. Kra-
winkelde Zwart, dochter; 2 Febr. M. A Zuid-
wegKruyver, zoon; 3 Febr G. JansenRoo
sendaal, zoon.
Overleden: 3 Febr. J. P. van Kolk, 88 jaar,
Westerhoutpark; 2 Febr. R. van Zanten, 84
jaar, Rijksstraatweg; 2 Febr. A. Groeneveld,
S3 jaar, Welgelegenstraat; 3 Febr. IJ. Prins
Leistra, 65 jaar, Oosterstraat; 3 Febr. Ph. F.
Dammers, 80 jaar, P. Kiesstraat; 2 Febr. A.
A. Mulder, 65 jaar, Raafstraat; 2 Febr. J. P.
A. de Nijs, 46 jaar, Kampeiiaan; 3 Febr. F.
Witkamp, 61 jaar, Koudenhorn; 3 Febr. C.
Fortgens, 74 jaar, Parklaan; 4 Febr. M. J. Kor
remans, 79 jaar, Holsteijnstraat; 3 Febr. A
Hilterman, 84 jaar, A. L. fi^serinckstraat; 2
Febr. L. C. Jutten, 73 jaar. Kamperstraat; 4
Febr. J. Bouwman, 86 jaar. Marnixstraat; 4
Febr. H. J. de Leeuw, 55 jaar, Scheeperstraat;
3 Febr. M. E. van der HulstHulsebosch, 33
jaar, Kamperlaan; 4 Febr. M. C. van Vliet
Jansen, 86 jaar. Schotersingel; 4 Febr. C. Boon,
69 jaar, Ged. Voldersgracht.
Overleden: 1 Febr. Jhr. M. Rappard, 70 jaar,
Hazepaterslaan; 2 Febr. C. J. van EekVer.
meulen, 72 jaar, Eschdoomstraat; 1 Febr. J.
H. P. Schuijff, 44 jaar, Hazepaterslaan; 2 Febr.
A. J. P. van der Velde, 70 jaar Hagestraat.
«imiiiimniiimimmmiiiiminiiMHiiiimnmmtiinii
G od bwproatt h*t r»
lutuil dia EB]
het m*»rt bemint
