ViPêSfm's
SINATRAN
[ropenliefde
H
nan W&ext
VERSTANDIGE MENSGHEN
postzegels
Haarlem, 23 Febr.
C
'n Wintervoet is zout waard: geef 'm een Qg£^S£-voetbacl
VRIJDAG 25 x EiA.UARI 1940
Snelverband'
Herdenking van het dertigjarig
bestaan
Goudsiroop
R. K. VROUWENBOND
Een interessante filmavond
Heden geëtaleerd
Nieuwste
modellen
voor de baby
ANEGANG 46
VERKOOPINGEN
Zilveren jubileum
Hulpverplegers
gevraagd
R.K. Jongemannen boven 19 jaar
„VEILIG VERKEER"
BLOKBRANDWEER
SYMPHONIE-ORKEST
„HAERLEM"
Solisten: Corry Koppen, piano
Han le Fèvre, tenor
K.J.M.V.
Burgerlijke Stand
mooie, gesorteerde
winkelwaarde ruim 60 ct,
voor slechts één dubbeltje
Het zijn 55 verschillende, gesor
teerde zegels uit 12 Europeesche
landen, w.o. vele betere soorten,
die U niet in goedkoope post
zegelpakketten aantreft.
Maakt uiv kinderen bly
met deze envelop en houdt ze
ondertusschen opgewektgezond
en fit door een dagelijksch ontbijt
met het voedzame, heerlijke H-0
of Quaker, rijk aan de zenuw
sterkende Vitamine B,
Belangrijke cijfers
Over de Haarlemsche Gemeen
schap in 1939
Ontsierende reclame
Nat. Hist. Vereeniging
AGENDA
Stadsschouwburg
24 Februari
Bioscopen
Per pak van 1 Kg.: 20 ct. - Per pak van 3 Kg.: 45 ct.
Door Charles Bruce
STAD
Den 2den Maart hoopt de Eerste Hulp
Vereeniging „Snelverband''' haar dertig
jarig bestaan te herdenken en hoewel bij
de oprichting hier ter stede een heftige
tegenkanting geweest, zoowel van de zijde
van het publiek als van geneeskundigen,
hebben de oprichters door hun samenwer
king voor het mooie en goede doel: des
kundige hulp te bieden waar dit mogelijk is,
in den loop der jaren de sympathie van de
burgerij kunnen verwerven en zelfs het ver
trouwen der eeneeskumdgen, alsmede den
financieelen steun der gemeente.
Dat is een groote, ongedachte voldoening ge
weest voor de mannen, die de vereeniging 1
Maart 1910 oprichtten. Het waren de heeren
B. J. W. Lacet, G. A. Luitingh, W. Waalewijn
en W. Hartog, die, na een verbandcursus door
het Witte Kruis gegeven, door dr. N. J. M.
Fecee Schaeffer, het initiatief daartoe némen,
ten einde de opgedane kennis in de practijk te
kunnen toepassen, niet uit aardigheid, maar
uitsluitend om nuttig voor anderen te zijn.
Feitelijk werd op 2 Maart 1910 door toedoen
van dr. S. Fyan, destijds voorzitter der af-
deeling Haarlem van het Roode Kruis, op
gericht de afdeeling Haarlem van de Nederl.
Vereeniging Eerste Hulp bij Ongelukken met
als onderafdeeling de Vereeniging „Snelver
band", welke na ontbinding der afd. Haarlem
zelfstandig optrad.
Aanvankejijk slechts tien leden tellend, werd
„Snelverband" steeds grooter en heeft thans een
beduidend aantal leden.
Als eerste medisch leider trad geheel belang
loos op dr. Ch. A. Götte. die ruim tien jaren
zijn beste krachten aan de vereeniging heeft
gewijd. Drukke bezigheden noopten hem tot
aftreden en daarna vond de vereeniging zeer
veel steun van dr. C. L. W. Ruys, den medischen
leider, van jhr. mr. J. W. G. Boreel van Hoge-
landen en groote medewerking van dr. j. van
Konijnenburg, arts. directeur van den Gemeen
telijken Geneeskundigen Dienst en wel in die
mate, dat hem het eere-voorzitterschap werd
aangebeden.
Van beteekenis is ook geweest het optreden
als eere-voorzitter der heeren prof. dr. H. R.
Ribbius en ir. P. Lugt; de eerste legde zijn
functie neer wegens vertrek naar Rotterdam,
de ander wegens drukke bezigheden.
Thans is eere-voorzitter de heer dr. W. B.
Smit, directeur van den Gemeentelijken Ge
neeskundigen Dienst, die steeds bereid is de
vereeniging met raad en daad bij te staan.
De heer dr. J. E. Baron c'e Vos van Steen-
wijk, burgemeester van Haarlem, heeft zijn
sympathie betuigd door het beschermheerschap
te aanvaarden en dit wordt door de vereeni
ging op zeer hoogen prijs gesteld.
De bij de oprichting tot voorzitter gekozen
heer D. Couwenhoven heeft vijf jaar lang dit
ambt op voortreffelijke wijze vervuld; hij werd
opgevolgd door wijlen den heer W. Saeys. Deze
heeft met krachtige hand vijftien jaren de
leiding gevoerd, geen opoffering was hem te
groot en vooral door zijn toedoen werd de
gelegde grondslag van de afdeeling- steviger en
kan thans tot een der beste in den lande wor
den gerekend.
Daarna werd het voorzitterschap aanvaard
door den heer J. H. Fortgens, die eveneens door
zijn werken een steun was van de vereeniging
en het speet allen, toen genoemde heer wegens
familieomstandigheden zijn functie moest over
dragen, die door den heer H. de Boer werd
overgenomen.
Omdat de heer H. de Boer zijn militairen plicht
moest vervullen, is de leiding thans in handen
van den tweeden voorzitter, den heer D. Zon
neveld, die op voortreffelijke wijze deze functie
waarneemt en met zijn bestuursleden tracht de
vereeniging op een hoog peil te houden.
Ook op wedstrijden wist d.e vereeniging haar
eer hoog te houc'en en er zijn door de diverse
wedstrijdploegen veel prijzen veroverd, hetgeen
een groote hulde is voor hen, die daar hun tijd
aan gaven.
De mobilisatie eischt veel van bestuur en
leden, daar de burgerij thans graag een cursus
wil volgen in de E.H.B.O. en er wordt door vele
gediplomeerde leden geheel belangeloos tijd be
schikbaar gesteld om den heeren doktoren bij
de practische lessen behulpzaam te zijn.
Ook de Gemeentelijke Luchtbescherming
kan op steun van „Snelverband" rekenen
en haar leden zijn steeds aanwezig, wan
neer bij de cursussen practisch onderricht
moet worden gegeven, hetgeen geheel be
langeloos geschiedt.
Het is dus volkomen te begrijpen, dat „Snel
verband" bij haar 30-jarig bestaan de volle sym
pathie der burgerij heeft, daar de tegenwoor-
Vraagt Uw
winkelier
ZUIVERE" RIETSUIKERSIROOP
IN F R A A IE B U S SE N
VAN Va -1 en 2 Vr. K G. NETTO
dige tijden de Eerste Hulp aJs een eerste ver-
eischte doen kennen. De strenge winter en de
vele ongevallen, veroorzaakt door de slechte
straten alsmede de ijsongevallen, hebben we
derom veel tijd van de leden gevraagd en steeds
werd spontaan hulp geboden, hetgeen zeker al
ler dank heeft.
Moge „Snelverband" nog tot in lengte van
jaren haar mooi werk verrichten en moge zij
nog velen helpen zich te bekwamen in de
D_H.B'.0;., opdat overal en ten allen tijde
hulp kan worden verleend, waar dit noodig en
mogelijk is.
Voor de leden en hun introducée's van den
R.K. Vrouwenbond, afd. Haarlem, werd gister
avond in de Kroonzaal van restaurant Brink-
mann onder zeer groote belangstelling een film
avond gegeven, die bijzonder goed geslaagd is.
Mej. Th, Teopema, presidente van den R.K.
Vrouwenbond verwelkomde in het bijzonder de
eerw. paters van de H.H. Harten, die zoo bereid
willig gevolg hadden gegeven aan de uitnoodi-
ging van de vereeniging om deze bijeenkomst
op te luisteren met hun interessante geluids
filmen.
Met enkele woorden gaf een der paters een
korte inleiding op de film, die voor de pauze
werd vertoond. „Uit de gesprekken, die men zoo
heden ten dage allerwegen opvangt," aldus spre
ker, „is het duidelijk merkbaar, dat er stilaan
van een verwording van het geloofsleven sprake
is. Velen onder ons, katholieken, dreigen het
genadeleven te verheven of hebben het door
eigen nalatigheid verzwakt. Heel de wereld leert
ons uit de tallooze voorbeelden, die wij in an
dere landen kunnen vinden, dat er een afkeer
groeit te'gen alles wat clericaal is.
Priester zijn vooral in onze dagen, is in het
brandpunt staan bij vriend èn vijand. En in
tijden van vervlakking worden zij juist aange
vallen omdat zij zijn een „alter Christus" die
naren van God, die het dichtst bij Hem staan.
Spreker hoopte, dat de vertooning van de
film „Priester in Eeuwigheid" voor de aanwezi
gen een aansporing zou zijn den priester te zien
als den leidsman in ons geestelijke leven, dien wij
in deze tijden juist zoo noode kunnen missen.
„Priester in Eeuwigheid" is een prachtige do
cumentaire film, grootendeels vervaardigd door
den bekenden Hollandschen cineast Jan Hin.
De authentieke opnamen van de H.H. Wijdingen
zijn gemaakt in het Seminarie van Atrecht.
Als cultureele film werd vertoond „Ein Fest-
tag in Rothenburg", die o.m. fragmenten geeft
van oude schilderingen en een historischen op
tocht, ter gelegenheid van de bevrijding van de
stad gehouden.
Als toegift werd nog een amusant teeken
filmpje gedraaid.
De leden van den R.K. Vrouwenbond zullen
met genoegen terugzien op dezen leerzamen en
interessanten filmavond, die weer een bijdrage
was tot de godsdienstige en cultureele vorming.
Uitslag van de verkooping op 22 Februari
1940 in ,,'t Notarishuis" te Haarlem:
Perceel Floresstraat 37 Haarlem, niet geveild.
Perceel v. 't Hoffstraat 78, Haarlem, f 3600,
F. C. Dupuy qq. Perceel v. 't Hoffstraat 100,
Haarlem f 3210, J. B. Leferink. Perceel v. 't
Hoffstraat 102, Haarlem f 3000, F. C. Dupuy qq.
Perceel v. t Hoffstraat 104, Haarlem f 3000 f.
C. Dupuy qq. Perceel v. 't Hofstraat 106, Haar
lem, f 3000 L. Bos: Perceelen v. 't Hoffstraat
108, 110, 112, 114, Haarlem a f 3000 F. C. Du
puy qq. Perceel v. 't Hoffstraat 118, Haarlem
f 2950, R. v. d. Wal. Perceel v. 't Hoffstraat 120,
Haarlem f 2985 J. J. Beekelaar. Perceel Ter-
natestraat 49, Haarlem, f 4450, D. de Vries qq.
Perceel Gen. Joubertstraat 10, Haarlem f 2780
F. A. Groen qq. Perceel Berckheidstraat 14 zw.
en rd. f 3600 Th. J. Cramer qq. Perceel Klever-
laan 2'12, Haarlem f 5550 H. Bredeveld qq. Per
ceel de Genestetweg 10. Bloemendaa.1, opge
houden. Perceel Zuider Buiten Spaarne 34 F.,
Haarlem f 545, K. Jongert.
Op 4 Maart a.s. zal het echtpaar B. van Duf
felenS. Brinkman, den dag herdenken waar
op het gedurende 25 jaar als concierge werk
zaam is bij de Vereeniging „Zuigelingenzorg"
te Haarlem.
Ongetwijfeld zal het hun dien dag niet aan
belangstelling ontbreken.
die het niet om financieelen toestand be
hoeven te laten, bestellen thans reeds de
benoodigde groentezaden en wachten niet
tot het straks bij den zaadhandel razend
druk is en zij misschien lang moeten
wachten. Ga dus direct naar:
ZAADHANDEL JAN ROOZEN,
SPEKSTRAAT 5 - HAARLEM.
Prijscourant op aanvraag
Als ons land, onverhoopt, in oorlog mocht
komen, zal er behoefte ontstaan aan hulphos
pitalen. Verschillende daartoe reeds bestemde
gebouwen te Haarlem, zullen dan ook worden
ingericht. Enkele dezer „hulphospitalen" zijn
toevertrouwd aan de zorgen van de bloeders van
St. Joannes de Deo. Gediplomeerde verplegers
hebben de leiding, maar zij behoeven de hulp
van niet-gediplomeerden, die „hulpverplegers"
genoemd worden.
Mannelijke religieuzen van de scholen van
Haarlem en omgeving hebben zich reeds aange
meld en zijn opgeleid. Evenwel is dit getal niet
voldoende en daarom wordt bij dezen ook een
beroep gedaan op niet-religieuzen.
Om nu ook deze „hulpverplegers" zooveel mo
gelijk berekend te maken voor hun taak, zal er
een cursus worden gegeven. Deze cursus omvat
pl.m. 6 avondlessen van ongeveer een uur. De
lesavond wordt bij onderlinge overeenkomst
vastgesteld. De eerste samenkomst heeft plaats
in het ziekenhuis St. Joannes de Deo, Maerten
van Heemskerkstraat 2, Haarlem, op Donderdag
7 Maart te half 9 (ingang' Ziekenhuis). De cur
sus wordt gratis gegeven. Déze hulpverleening
kan worden beschouwd als burgerdienst.
Voor deelname aan dezen cursus kunnen zich
schriftelijk en vóór 1 Maart aanmelden alle
niet-dienstplichtige R.K. jongemannen, die 19
jaar of ouder zijn aan het volgende adres:
„Hulpverpletging", M. van Heemskerkstraat 2,
Haarlem.
Gisterenavond werd in een der bovenzalen
van restaurant Etrinkmann een algemeene ver
gadering belegd voor de leden van de vereeni
ging „Veilig Verkeer" Haarlem en Omstreken,
onder voorzitterschap van den heer E. H.
Tenckinck, commissaris van politie. De jaar
verslagen werden goedgekeurd.
Daar de heer A. A. M. van Loon wegens zijn
benoeming tot Kolonel en Commandant van de
Vierde Divisie zijn functie als voorzitter der
vereeniging heeft moeten neerleggen, werd bij
acclamatie door de aanwezige leden als voor
zitter gekozen Luit.-Kolonel H. Polis, Garni
zoenscommandant en commandant van den
Motordienst te Haarlem.
Eveneens werden bij acclamatie herkozen de
bestuursleden, de heeren H. van Alphen, Jhr.
J. P. W. van Doorn en Jhr. C. J. A. den Tex.
Tot eere-lid van de vereeniging werd be
noemd de heer A. A. M. van Loon, de afge
treden voorzitter.
In den loop van de vergadering werd door
den heer G. A. Drayer voorgesteld een propa-
ganda-commissie te vormen, daar de praktijk
dan ook iets te zeggen zal krijgen. Spreker be
toogde, dat zijns inziens er voor de ver
eeniging dan een redelijke kans zal bestaan,
dat „Veilig Verkeer" hier ter stede een sprong
van vooruitgang zal maken. Voor een stad- als
Haarlem, met omstreken die ruim twee hon
derd duizend inwoners telt, mag men toch ze
ker wel rekenen, dat het ledental van „Veilig
Verkeer" uitgroeit tot meerdere duizendtallen.
Nadat over dit onderwerp enkele discussies
waren gevoerd, werd de vorming van een pro-
paganda-commissie goedgekeurd.
De Ned. Vereeniging voor Luchtbescherming
afd. Haarlem schrijft óns:
In moeilijke tijden moet men meer dan ooit
klaar staan voor anderen. De vrijwilligers van
de luchtbescherming zijn zich terdege van hun
taak bewust, maar vragen op hun beurt ook
de volle medewerking van de burgerij bij de
organisatie van het Omvangrijke werk.
Sinds enkele dagen zijn de blokhoofden bezig
huis aan huis vragenlijsten te verspreiden. Het
doel hiervan is een juist overzicht te verkrij
gen van al hetgeen de bewoners in elk blok
kunnen doen en reeds hebben gedaan voor de
zelfbescherming en in hoeverre hulp wensche-
lijk en noodzakelijk is.
Meer speciaal wordt in deze circulaire nog
maals gewezen op het groote belang dat men
heeft bij het bezit van een eigen blOkbrand-
weer, waarvoor iedere bewoner van een stra-
tenblok zijn bijdrage zal moeten leveren. Eigen
belang en algemeen welzijn worden dan im
mers beide gediend.
De inteekenlijsten gaan thans van huis tot
huis en het blijkt, dat men over het algemeen
terdege doordrongen is van de overtuiging, dat
de biokbrandweer onmisbaar is, wil men eeni-
germate dooltreffend zijn medemensch in tijd
van nood kunnen helpen.
In verschillende wijken zijn reeds flinke be
dragen ontvangen. Maar er is veel geld noodig
om alle 130 blokken, waarin Haarlem is ver
deeld, van brandbluschmateriaal te voorzien.
.Men wordt dus dringend verzocht naar krach
ten een bijdrage te schenken, voorzoover men
dat nog niet mocht hebben gedaan.
De vrijwilliger heeft, als de nood aan den
man komt, een zware taak te vervullen. Ver
geet niet dat hij, en meer in het bijzonder het
blokhoofd, uw vraagbaak en hulp zal zijn. Geeft
hem dus alle medewerking bij de organisatie
van Uw blok. In het belang van Uzelf en an
deren
Zooals ook vorige maal, toen bovengenoemd
Symphonieorkest, dat onder leiding staat van
Willem Rettich, een uitvoering gaf, was de
Tuinzaal van het Gemeentelijk Concertgebouw
tot de laatste plaats bezet.
Het zal natuurlijk voornamelijk een kwestie
van finantiën zijn, maar, bij zulk een belang
stelling zou het toch geen overbodige weelde
zijn, indien men deze concerten in een acous-
tisch betere en grootere zaal zou geven. Want,
we hebben het een vorige maal reeds geschre
ven, de acoustiek van de nu gebruikte ruimte
doet beslist afbreuk aan den klank van het
orkest, en werkt nadeelig op het effect. Alles
klinkt er hard en schril, men hoort ieder ver
schillend instrument afzonderlijk met al zijn
goede en minder goede hoedanigheden, en
men krijgt geen samensmelting van klanken,
geen homogeniteit. Vooral van de blazers dringt
de klank voortdurend sterk op den voorgrond.
Een lawine van geluid natuurlijk het hevigst
in de forti komt over den luisteraar henen
en bederft althans voor den kunstzinnig inge
stelde een groot deel van het genot.
Dit bezwaar vooropgezet kunnen we voor dit
symphonische ensemble wel van een succesvol
le uitvoering gewagen, zij hef dan, dat er aan
de technische afwerking der gekozen program
ma-nummers nogal een en ander ontbrak. Het
beste vonden wij in ieder geval de Ouverture
en de 4de Symphonie van Mendelssohn, waar
mede het concert geopend werd en gesloten.
Willem Rettich leidde beide met strakke hand
en voerde, ze, via eennige rhythmische ongelijk
heden en onzuiverheden van inonatie, tot een
goed einde. De dynamische contrasten hadden
we gaarne wat sterker gezien met wat meer
gevarieerde schakeering, al zal zulks, bij een
orkest dat hoofdzakelijk uit dilettanten is sa
mengesteld, waarschijnlijk wel tot de pia vota
blijven behooren. Desondanks bevredigden in
de Italiaansche Symphonie de langzamere dee-
len, het Andante con moto en het con moto
moderator ons persoonlijk het meest.
Met de uitvoering van het Concert in a-moll
van Rob. Schumann voor piano en orkest deed
Willem Rettich stellig een voor dit orkest te
hoogen greep. Het is zelfs voor een beroeps-or
kest nog geen sinecure om dit rhythmisch zoo
gecompliceerde, en wat de lyrische stemming-
betreft zoo moeilijk te benaderen partituur uit
te voeren. Juist de intieme, gevoelige sfeer, zoo
moeilijk te realiseeren, ontbrak hier. Ook de
soliste ondervond den weerslag van een en an
der, en hoe kranig zij haar moeilijke piano-par
tij ook vervulde, het klankbeeld bleef te wei
nig suggestief en coloristisch inferieur aan de
groote prototypen welke men ervan kent, om
werkelijk te kunnen boeien. Bijna voortdurend
leidde de te zware orkestklank tot onevenwich
tige klankverhouding, terwijl de onzuiverheid van
intonatie bij verschillende houtblazers nogal
hinderlijk aandeed. Niettemin behaalde de so
liste een welverdiend succes met haar voordracht
van het moeilijke werk, en ook Willem
Rettich was men dankbaar voor het genotene:
veel applaus en aan het slot van den avond een
fraaie bloemenhulde werden zijn deel.
Han le Fèvre trad met een tweetal door het
orkest begeleide liederen van Schumann en
Mendelssohn. Het eerste hadden we liever met
pianobegeleiding gehoord, waarvoor het trou
wens ook werd geschreven. Deze jonge tenor,
met zijn goed zittend, prettig aansprekend ge
luid, droeg beide werkjes voor met muzikali
teit en begrip voor het genre. Hij behaalde er
terecht veel succes mee.
Over het geheel genomen dus voor Willem
Rettioh en zijn ensemble een welgeslaagde
avond waarop zij met genoegen zullen kunnen
terugzien.
J. S.
Helpt Uw kinderen den winter door, not
het Nederlandsche product van Levertraan met den
■maak van Sinaasappel. Flacons 200 gram I. 1.05
bi) Apothekers en Drogisten.
Fabr.N.V. Handelsver. A. J. ten Doesschate - Zwolle
Voor de K.J.M.V. spreken Donderdag 29 Febr.
de heer G. J. Op den Akker over „Service en
Verkoopkunde" en de heer Jan Winnubst over
„Eigenbouw en burgerbouw".
Geboren: 21 Febr. A. M. Vink-Van Schie, z.;
22 Febr. W. C. Eggink-Pelt, z.; 23 Febr. H. A.
M. Mom-Versteege, d.; 20 Febr. C. W. Vink-
Smakman, d.; 23 Febr. L. Pen-De Wit, d.; 22
Febr. L. Komduur-Vos, d.; 23 Febr. W. Pieters-
Boogaard, z.; 21 Febr. G. J. van der Peijl-
Schriever, z.
Overleden: 22 Febr. H. de Braai-Wessel, 68
j., Talmastraat; C. Kist-Draijer, 78 j., Obi-
straat; J. M. H. Aschoff-Smith, 50 j., Spaam-
damscheweg; B. Bijvoet, 43 j„ Viersterren-
straat; H. Warmerdam-Van den Bogaard, 44
j., Gen. de la Reijstraat.
liiü'l •- li
Tegen inzending van slechts 2 Quaker of
H-0 mannetjes, plus 10 cent aan postzegels,
krijgt U deze verrassing, zoolang de voor
raad strekt, franco toegezonden. Knipt de
mannetjes uit de origineele groote Quaker,
H O of K wix pakken en zendt ze met 2post
zegels van 5 cent franco in gesloten couvert
als brief met uw adres aan Quaker, afd.
Postbus 905, Rotterdam. Aan één
adres worden niet meer dan 2 collecties
gezonden.
Het tooverboek is niet meer verkrijgbaar.
NEERLANDS POPULAIRE, ZUINIGE ONTBIJT
De statistische gegevens over het wel en wee
der gemeente Haarlem in 1939 zijn thans ver
schenen.
Op 1 Januari 1940 bedroeg het aantal inwoners
140.468, zoodat onze bevolking, vergeleken met
een jaar tevoren, met bijna 3000 zielen vooruit
ging. Geboorte- en sterftecijfer bleven zoo goed
als gelijk, het vestigingscijfer steeg aanzienlijk
van 69.3 tot 76.4 per 1000 inwoners. Het vertrek-
cijfer daalde een fractie.
De geldelijke uitkeeringen aan valide werkloo-
zen daalden van f 2.910.487 tot f 2.702.276.
De aflevering van gas steeg van 23.415.605 M3.
tot 24.395.975 M3., van electrischen stroom van
43.165.881 K.W. tot 46.629.385 K.W.
Er waren op 1 Januari 1940 totaal 38.119 wo
ningen, tegen 37.359 een jaar tevoren.
Het aantal aangeslagenen in de belasting be
droeg 29.300 (27.900) met een totaal inkomen
van f 63.438.274 (v.j. f 60.208.791).
De door B. en W. ingestelde commissie,
welke tot taak had voorstellen te doen
inzake te nemen maatregelen tegen ont
sierende reclame, heeft thans rapport uitge
bracht en wijzigingen in de versiering
ontworpen.
Er is geen voorstel gedaan om ook reclame
boven anderen dan openbaren gemeente
grond te belasten. De precariorechten wor
den dus niet uitgebreid.
De Ned. Nat. Hist. Vereeniging maakt Zon
dag een vogelexcursie o.l.v. Jan P. Strijbos en
de leden luisteren Woensdag in Brinkmann
naar den heer A. F. J. Portielje, die spreken
zal over de verschillende gedragsvormen bij
zoogdieren en vogels.
Gebouw St. Bavo: Haarlems Gemengd Koor.
Schaakclub, R. K. Bevolkingsbureau, om 8 uur.
Hotel de „Leeuwerik", Kruisstraat: Nederl.
Reisvereeniging voor Katholieken, 8 uur.
Kerkuil, Nieuwe Gracht: Dante Allighieri,
8.15 uur.
Gem. Concertgebouw: Galaconcert van de
H.O.V., 8.15 uur.
Vrijdag 23 Feb., 8.15 uur, „Met boot en tent
door Canada", voordracht te houden door dr.
W. G. N. v. d. Si een met film (voor Vereen.
Geloof en Wetenschap).
Zaterdag 24 Febr., 8.15 uur. Dansavond Ha-
rald Kreutzberg.
Zondag 25 Febr., 8.15 uur. Gezelschap Saai-
bomParser, Volksvoorstelling „Grompie".
Maandag 26 Febr., 8.15 uur, Tooneelgroep
,Het Masker", Abonnement 2e serie „Gaslicht".
Dinsdag 27 Febr. 8.15 uur, Tooneelgroep „Het
Masker", Pop. abonnement 2e serie, „Jeugd".
Gebouw St. Bavo: Gewone zittingen 4 en
7 uur.
Kunstzaal De Bois: Expositie 105 uur.
Kunstzaal Leffelaar; Expositie 105 uur.
Frans Halsmuseum: Expositie 105 uur.
Rembrandt; „De laatste kus", 2.30, 7 en 9.15
uur (boven 18 jaar).
Cinema: „Vijf kwamen terug", 2 en 8.15 uur
(boven 18 jaar).
Luxor: „Filmstudio-geheimen", 2.30, 7 en 9.15
uur, (volwassenen).
Moviac: Doorloopend programma.
Frans Hals: „Union Pacific", 2.30, 7 en 9.15
uur, (boven 18 jaar).
Spaarne; „Het geliefde Cowboy-triO", „De
Musketiers" en .Mexico lacht."
Een arm was stijf tegen zijn borst gebonden,
de andere greep naar zijn speer om zijn onzekere
stappen te ondersteunen.
Ampau keek hem bezorgd na. Telkens ver
wachtte hij, dat zijn meester over het smalle
junglepad zou uitglijden, maar Desmond had
zijn tanden op elkaar gezet en was vast beslo
ten niet toe te geven. Elke valsche stap, elke
struikeling, elke steile helling schudden hem door
elkaar en gaven nieuwe pijnlijke prikkels aan
zijn wonden. Maar hij wilde niet toegeven en
verroerde geen vin.
„Zeg eens Ampau," vroeg hij toen zij zoo
achter die lange sliert menschen aanliepen,
„wat is er gebeurd, wat ik niet meer bijgewoond
heb? Hoe is het tenslotte met het fort afge-
loopen?"
„Wij hadden nauwelijks onze plaatsen weer
Ingenomen, Toean, toen boem, boem de bommen
ontploften. Het duurde niet lang of de houten
palissade voor ons werd uit elkaar geworpen en
een stel mannen rende naar beneden. Wij vuur
den en zij trokken zich terug. Weer en weer
probeerden ze 't en toen hebben ze ons met rust
gelaten. Nauwelijks waren ze binnen de om
heining terug getrokken, toen ik een sorak
hoorde van den kant, waar de Toean zich be
vond. Ik begreep dat ze daar een aanval deden.
Ik liet zes manschappen achter om de poort te
bewaken en met drie anderen rende ik u te
hulp. Alles was voorbij en we dachten niet
anders of we vonden den Toean dood en Simuk
over hem heen, haar armen uitgestrekt bij wijze
van schild om hem tegen den dood te bescher
men. In heb fort was alles rustig, maar in een
hoekje, waar het vuur niet was doorgedrongen,
vond ik een dertigtal strijders, die angstig
bijeengedromd waren.
Strijders! Het leken wel muizen en toen wij
naderbij kwamen, begonnen ze te janken. Ze
jankten, van vrees. Tsja, het zijn me de strijders
wel; die kerels van tegenwoordig. En toen een
gil. Baji was tot de ontdekking gekomen, dat
de Toean nog leefde en we droegen u en Simuk
naar hét kamp, vreezende, dat zij sterven zou
voor de Toean weer tot bewustzijn was ge
komen.
„Konden jullie me niet wakker krijgen?"
„Neen Toean. Iedere poging, die wij in het
werk stelden, mislukte. Telkens en telkens
riepen we klagend: Toean! en ook zij zuchtte en
weeklaagde: „Toean, mijn broeder, kom toch,
terwijl ik nog leef...." Een dappere vrouw,
Toean. Zeer dapper. Verschillende mannen zou
den terugdeinzen, voor wat zij gedaan heeft.
Heel veel. Ze is gestorven enheb ik er goed
aan gedaan? Ik heb een graf laten graven en
daar voor al die ellendelingen heb ik haar be
graven en toen ze in de aarde zakte hebben we
haar het militair saluut gebracht, ik en de
manschappen. Was het goed Toean," vroeg hij
gedienstig.
„Uitstekend. Als ik er zelf bij geweest was
had ik geen andere orders gegeven. Maar hoe
kwam je eigenlijk op die gedachte?"
„Ik heb gehoord, dat de blanken op die
manier altijd de menschen begraven, die zij de
hoogste eer willen brengen."
„Waarlijk, ze was een strijder, ze was een
soldaat," zei Desmond kort, toen ze de laatste
helling genaderd waren, die hen eindelijk bij
Tiang's huis zou brengen. Zijn arm klopte
vreeselijk, zijn wonde scheen te branden als
vuur. Maar toch begon hij den moeilijken
klimtocht. Voet voor voet sleepte hij zich voort.
Bij eiken stap trok hij zich als het ware aan
zijn speer omhoog. Hij weerde Ampau's bruine,
klammige hand niet af, die ondersteunend hulp
bood, indien hij dreigde omver te vallen. Ze
kwamen op den heuveltop en toen zij den muur
van de jungle voorbij waren, zag Desmond vóór
hem in de dalende zon het schilderij, dat hij
gisteren vol verrukking in den morgenstond had
bewonderd. De zachte melodische tinten van den
ochtendstond waren nu verdwenen. De heu
vels, de boomen, de rotsen stonden scherp en
dreigend als hindernissen op zijn weg als wilden
zij hem beletten thuis te komen. Een koorts,
een heet kloppende koorts zoog al de krachten
uit hem weg en hij wist, dat de lange tocht
van morgen zijn laatste resten weerstandsver
mogen zou vergen. Hij hield halt onder 'n houten
dak en zat vermoeid en ineengehurkt op het
houten paddi-mortier bjj de deur.
„Ampau," mompelde hij, „ik ben ziek. Wat
er ook gebeure, morgen moet ik naar Sebrang.
Indien ik slaap, wek. je me voor de maan op
komt. Ik moet tijd hebben, want ik zal erg
langzaam loopen. Jij en Baji gaan met me mee.
Ga nu maar. Iki wil hier een beetje rusten."
„Toean," antwoordde Ampau met een dubieus
gezicht. Toen ging hij in het huis en liet Des-
mond alleen met het onverbiddelijke landschap.
De zon zat achter de heuvels en de hemel
was bestreken met een diep karmijn, waarin
de laatste stralen der voorbij varende wolken
een rand van goud zetten. De groote rots vlakte
tegenover hem glom als een spiegel in de
rivier in 'n mozaïek van zwart en rood. Hij
stond op, en met een zenuwachtigen, gichelen-
den lach fluisterde hij tegen zichzelf, terwijl hij
over de ladder in huis strompelde; „Bloed, bloed,
bloederig. Ja, het is werkelijk bloederig, kerel!"
HOOFDSTUK XX
Callaghan werd met een schrik wakker en
luisterde naar het zwakke geklop op de lichte
lijst van zijn kleine schermdeur. Hij keek op
zijn horloge. Een uur. Ze moesten hem zeker
hebben op het hospitaal.
In het kleine huis op den heuvel waar in
lage, open paviljoens zijn patiënten hun dagen
doorbrachten, had hij naast zijn bed een tele
foon. De zaalwachter kon hem daar altijd op
bellen, indien het noodig was. Nu zat hij in
Temple's huis, waar hij Stella verzorgde en ge
zelschap hield, terwijl haar broer in het bin
nenland was. Daardoor had hij niet zooveel
comfort, maar och, in de Oost wordt een dok
ter niet zoo gauw uit zijn bed geroepen. Daarom
had hij er niet aan gedacht om voor die uit'
zonderlijke gevallen een regeling te treffen.
„Siapa? Wie is daar?" vroeg hij, om wat tijd
te winnen. Eigenlijk meer om twee of drie
seconden van die heerlijke rust te genieten, dan
om zijn twijfel uit te drukken.
„Ik ben het, Toean. Ik, Ah Chang," kwam het
verwachte antwoord in kieskeurig gelispeld
Chineesch.
„Wat wil je? Waarom heb je me geroepen?"
„Toean, de Toean Magistraat is daar."
„Wie? Welke Toean. De Toean Magistraat?"
„Toean Carruthers, de Toean van Bunan."
„Carruthers? Lieve deugd!" zei Callaghan
tegen zichzelf, toen hij het laken wegtrapte en
even later in de deur stond van het muskieten
huis, dat steeds zijn bed beschermde.
„Kom binnen, Ah Chang. Toean Carruthers,
zei je? Prachtig! Wanneer is hij gekomen? Ik
ben over een minuut beneden. Is Toean Temple
niet bij hem?"
Al die vragen kwamen verward op den
Chineeschen jongen af, daar Callaghan ondertus
schen zijn gezicht in de waschkom had ge
dompeld om wat wakker te worden en nu zijn
hoofd in een reusachtigen handdoek begroef.
„Nee Toean. Hij is met zijn boy en een
politie gekomen."
„Is zijn kamer klaar? Haal onmiddellijk den
boy van den directeur en zeg hem, dat alles in
orde moet worden gebracht. Probeer verder of
je wat koud sodawater in de ijskast kunt vinden
en maak dien luien kok wakker en zeg, dat hij
onmiddellijk wat eten klaar maakt."
Het onverstoorbare gezicht wendde zich tot
hem en de gelijkmatige, vlakke stem antwoordde
met een rilling, die meer angst dan opwinding
verried:
„Ik geloof, dat de Toean noch eten, noch
drinken noodig heeft. Hij is ziek."
Callaghan worstelde wanhopig met een wit
linnen jasje en vloog naar de deur. Hij hield
op en vroeg gejaagd: „Ziek? Wat bedoel je?"
„Ziek Toean, zeer ziek, denk ik."
„Idioot, waarom heb je me' dat niet onmid
dellijk gezegd, in plaats van me hier aan den
praat te houden?"
De kleine schermdeur viel met een smak
achter hem dicht. Het klop, klop van zijn losse
sandalen echode terug van de houten deur, toen
hij in een vaart naar beneden rende. Over den
cementen vloer van het overdekte terras zocht
hij zijn weg naar den centraal bouw van de
ruime bungalow. In het vage schijnsel van een
veldlamp zag hij een hoofd, dat heelemaal schuil
ging in een gedeukten grijzen hoed met den
blauwen sluier, dien hij zoo goed kende. De
rechterarm hing slap langs het lichaam en de
doode vingers omklemden een lange speer. Er
was geen leven, geen teeken van herkenning,
toen de dokter binnen kwam. Hij stapte in de
halve duisternis door de kamer en zijn Iersche
tongval werd in oogenblikken van opwinding als
deze nog ronder en breeder.
(Wordt vervolgd).
