WE ZIJN WEER
SS
x
BRENGT
de nieuwe mode
DRIE DINGEN,
SLA,
Het broodzakje
BON
in de Vasten
LEKO VENTILATOREN
ZATERDAG 24 FEBRUARI 1940
«Hemch, we
houden ons
^an ons
^omemen
Veel verandering
Een speciaal type op de Buitengewoon Lager
Onderwijs School
die U niet weet
VAN WINTERGROENTEN
Voor koud thuiskomende
schoolkinderen
Planten houden niet van tocht
Bevroren aardappelen
zijn niet waardeloos
Voeten-studie nummero twee
ZACHTE ELLEBOGEN
Vraagt Uwen winkelier
KENT U
Dr. E, Hoekstra's
Hoestpillen
I
Voorkom die vuile plekken op
Uw deur of neem ze weg mei een
COLEO METALEN DEURPLAAT
TECHN. BUREAU „COLEO"
C. KAHMANN v/h Directeur i/d Firma
KLOOSTERHUIS
Verlichtingsartikelen - Bronzen
DE VROUW EN HAAR TIJD
Maar kunnen we dat ingewortelde
idee van alleen maar niet te
snoepen nu niet eens
laten varen
„Lieve hemel, al weer vasten!" zeggen de
Bieesten, wel niet hardop, maar dan toch
in zichzelf.
Vasten immers beteekent het niet doen
van veel prettige dingen, waarvan ons ge
weten nu zegt: laten."
Zoo begint een geïllustreerd artikeltje, dat
Wij lazen in de „Catholic Herald" en dat niet
Slechts voor Engelsche, maar ook voor Neder-
landsche lezeressen van belang is, weshalve wij
er hier het essentieele van laten volgen.
Ik ken twee kinderen, die aan het begin
Van de vasten het voornemen maakten niet te
snoepen, behalve wanneer iemand het hun
gaf. Het was hun gewoonte eiken dag naar
het kleine snoepwinkeltje te gaan Engelsche
kinderen snoepen véél meer dan de onze, het is
doodgewoon, dat een Engelsch kind dagelijks
snoep koopt en hun neusjes plat te drukken
tegen de ruiten. „Ik heb zin in anijsballetjes."
„En ik zou een mars willen en die rose zuur
tjes". Dus stapten ze parmantig naar binnen
en ieder kocht wat de ander verlangde, waar
na ze het elkaar plechtig overhandigden.
Zoo konden ze hun zoetigheid opkauwen met
een rustig geweten.
En is dit ook eigenlijk wel niet een klein
beetje de wijze, waarop wij onze vasten-voor-
aemens nakomen?
Als men er over gaat nadenken, is het wel
een wonderlijk verwrongen kijk, dien wij op de
vasten hebben. Menschen kunnen de meest
ongeloofelijke dingen doen, zooals dadelijk uit
bed springen wanneer de wekker afgaat, alleen
om de kracht van hun wil te sterken. Wie
wil vermageren leeft met een vroolijk gezicht
op een dieet van louter vruchtensap en uitge
droogde kaakjes. Maar als het er op aankomt
zich iets te ontzeggen voor de vasten, dan heb
ben we honderd en een uitvluchten.
Dat we vasten voor „de lijn", daar is niets
tegen. Zelf-discipline beoefenen om ons karak
ter te sterken, is prachtig. Het is zeer prijzens
waardig, wanneer men zich om z'n gezond-
heidswille kan bedwingen. Maar waarom kun
nen we ook niet die moeite doen voor God?
Misschien dat het vasten omwille van onze
lijn eerder resultaat te zien geeft dan het vas
ten voor God!
Weet u wat een heel redelijk voornemen voor
de vasten is? Beheersch uw tong niet alleen
wat chocolade 'en zoetigheid betreft, maar pro
beer het met iets. dat moeilijker en meer de
moeite waard is. Versterf uw tong wat woor
den betreft.
Als ik met de deur sla geeft dat trillingen,
die tot aan de verste sterren doordringen.
Klank is iets zoo ver doortrillend, dat 't bijna
tot in de eeuwigheid reikt. Wat ik denk en
zeg heeft gevolgen, die zoo ver strekken, dat ik
dat onmogelijk kan nagaan. Liefdelooze woor
den hebben óók dat verstrekkend effect en toch
is het zoo gemakkelijk liefdeloos te zijn, dat
we nauwelijks meer weten, dat we ons daar
aan schuldig maken.
We critiseeren eikaars kleeren, uitzien,
manieren, karakters en eigenaardigheden met
de grootste vlotheid en luchthartigheid. En toch
is liefdeloos gepraat een van de weggetjes, die
tot ruzie leiden en haat tusschen menschen en
families onderling; en haat tusschen kleine
groepen leidj tot haat tusschen grootere groe
pen en zoo gaat het verder tot de oorlog ont
brandt.
Maar hoe kun je nu ineens, ómdat het vas
ten is, niet meer critiseeren en geen liefdeloos
woord meer zeggen? Dat is ook niet zoo ge
makkelijk; dat vraagt tact en tact kost moei
te. Laten we dit vaststellen. Roddelen, want
dat is het, méér dan echt kwaadspreken
doen we niet als we alleen zijn, maar zoodra
we bij elkaar zijn. Als een ander in ons ge
zelschap dus begint, moeten we op onze hoede
zijn. Het is natuurlijk niet de juiste manier om
Wanneer we, nadat hét vuur op Liesje met 'n
onaangenaam woord geopend is, zouden ant
woorden: „Nee, ik wil het er niet over hebben
over die kattigheid van Liesje!" Dat zou een
scherpe terechtwijzing voor de ander inhouden.
Nu komt 't aan op den tact; ofwel we leiden
het gesprek af, of we draaien er even om heen
en snijden dan een geheel ander onderwerp
aan.
U voelt zelf wel, dat dat een betere methode
is dan wanneer u een betoog zou gaan houden
over de ondeugd van het kwaadspreken! Dat
is ook niet het ware apostolaat. Door het ge
sprek tactvol af te leiden, handelt u wél als
apostel.
Het is medewerken aan het volbrengen van-
hetgeen Christus op aarde ons kwam leeren
elkaar lief te hebben.
De vrouw, die in ern
stige tijden sober ge
kleed gaat, kiest een
wijde jas met groote
zakken, die op de uni
formjas geïnspireerd is
De voorjaars
tailleur, hoewel
onberispelijk van
snit, is eenvoudig
Na den Januari - ui t verkoop, dus nog in het
hartje van den winter, plegen de mode-etalages
schuchter met hun eerste zomerhoedje te komen.
Vooral dit jaar is de schuchterheid groot, nu
we sinds menschenheugenis den koudsten win
ter beleven en we in onze dikke jassen en bont
mutsen eenvoudig rillen als we zomertoiletjes
geëtaleerd zien. De handige etaleur maakt z'n
strooien hoedje dan ook wat aantrekkelijker
door er een warmen zilvervos rond te vlijen en
naast het luchtige mantelpakje ligt achteloos
een pels gespreid.
Het is nu echter eenmaal zoo, dat niet zoo
dra de zon schijnt en de vogeltjes fluiten, maar
veel eerder, zoodra de modistes ze toonen in het
nog' ongeboren voorjaar, het verlangen van de
vrouw uitgaat naar de nieuwe voorjaarsdopjes.
Hoe die er dit jaar uit zullen zien? Grilliger
dan ooit. Men zal zelfs niet schromen een
nauwsluitend kapje op het hoofd te zetten, dat
versierd is met een soort fraaigeknikte kachel
pijp. Maar dat hoeft u niet te beletten, als u
dat liever wilt, voor het overgangsseizoen een
vilthoed met rand en bol te prefereeren, mits
u den rand dan aan één zijde naar boven slaat.
Dat men in toonaangevende modekringen toch
wel eenigszir.s streeft naar versobering bewijzen
de vele tailleurs, die op de Parijsche voorjaars
shows werden getoond. De tailleur 1940, die als
overgangsdracht een groote populariteit zal ge
nieten, heeft een nauw of klokkend rokje of een
rok met enkele plooien (de mode-dictators zijn
het hierover niet eens, wat ons de vrijheid der
keuze laat), welke liefst nog een centimeter
korter is dan tot nu toe gedragen. Het jasje
reikt ver over de heupen, sluit met één of drie
knoopen en heeft vooral
groote zakken. De schou
derlijn wordt geaccen
tueerd, maar is niet over
dreven breed.
Onder het mantelpak
je wordt een spierwitte
blouse gedragen, liever
van piqué dan van zijde
Het ruiten manteltje op
effen rok is even fa
voriet als het egale jasje
op geruit rokje. De
ruit is echter of aan
zienlijk groot of kriebel-
klein. De combinatie
wordt ook als complet
verwerkt: een jurk van
een kriebelklein zwart
wit ruitje, zoodat het
wit uit de verte grijzig
lijkt, waarop een kort manteltje van zwart ia-
ken, afgebiesd met het ruitje. Zwart blijft ook
in het nieuwe seizoen geliefkoosd. Hoewel de
voorjaarsjurken soms uitbundig van kleur zijn.
Graag wordt met twee contrasteerende kleu
ren gewerkt, bij voorbaat schouderstukken, zak
ken, zelfs het rokgedeelte vanaf de heup in af
stekende tint. Wat heel prettig is voor degene,
die haar oude jurk wil opknappen en daarvoor
gerust een ander lapje nemen kan. Al zijn de
toonaangevende Fransche modehuizen het er
niet over eens, of bij de smalle taille, de ver-
breede heuplijn hoort, wat het zoogenaamde
boerinnen-silhouet geeft, dat de taille wespen
allures mag vertoonen, is een uitgemaakte zaak.
Ingenieus wordt de rage om overal zakken op
aan te brengen, zelfs op avondtoiletten, gebruikt
om het smalle middel beter te doen uitkomen.
Naast kleurige effen stoffen worden de zomer
jurkjes vervaardigd van bedrukt en bewerkt
materiaal en wie graag borduurt kan zakken
zoom en schouders van haar effen zomerjapon
netje versieren met het kunstwerk harer han
den.
Een prettig' vrouwelijke mode, die niemand
dwingt te dragen, wat bij haar persoonlijkheid
niet past en die, ondanks dezen tijd van ver
sobering de vrouw toch volop de gelegenheid
laat er met eenvoudige middelen attractief uit
te zien. A. Bgl.
„MONGOOLTJES"
baby, anderen daarentegen komen aardig méé
op school. Tusschen deze beide uitersten zijn
natuurlijk een massa „gevallen". Van lezen en
schrijven komt dikwijls niet veel terecht. Van
rekenen nog minder! Maar als ze wat ouder
zijn, leeren we ze wel wat van het huishouden.
Ook handwerken en handenarbeid, koken en
wasschen.
Als ze dan van school af gaan en moeder wil
ze niet in een gesticht doen, dan kunnen ze
haar dikwijls nog een goede hulp zijn in net
huishouden.
C. S.
„Zijn dat zusjes?" vraagt een bezoeker van
onze school voor achterlijke kinderen en hij
wijst van kleine Greetje naar dikke Mien.
„O, nee", lach ik, „heelemaal geen familie
van elkaar".
„Ze lijken anders sprekend", klinkt het ver
wonderd.
„Komt u maar eens mee, dan zal ik nog eens
meer van die „zusjes" laten zien".
De bezoeker staat paf als hij Bertha en Tilly,
Marietje en dan nog Riekie ziet.
„En tóch geen zusjes?" vraagt hij nog eens
en schudt op het ontkennend antwoord ver
baasd het hoofd
Kleine Greetje komt op school. De kinderen
zien zelf de werkelijk ook frappante gelijkenis,
en ze wordt van den eersten dag af tot het
zusje van de veel oudere Mientje bestempeld.
Maar Bertha en Mien, Tilly en Greetje en Rie
kie hooren tot een apart groepje op onze school
voor Buitengewoon Onderwijs: hun soort zwak
zinnigheid noemen we Mongolisme en in het
dagelijksch leven heeten die kinderen Mongool
tjes.
Onwillekeurig denken we bij het hooren van
die namen aan het Mongoolsche ras. Menschen
die zulke kinderen zagen, zeiden vaak: 't zijn
net Chineesjes! En werkelijk, er is veel over
eenkomst met het gele ras.
Dit zit vooral in de afwijkingen van het ge
laat. In de eerste plaats zijn het de oogen,
die de gelijkenis oproepen. Bij normale kinde
ren staan de oogen horizontaal. Bij de Mon
gooltjes echter staan ze scheef, aan den bui
tenkant hooger dan aan den binnenkant. Bo
vendien zijn ze smal, en door een plooi in het
boven-ooglid schijnt de oogspleet nóg kleiner.
Deze plooi heet Mongolenplooi en geeft aan
Chineezen en Japanners, bij wie die plooi sterk
ontwikkeld is, de „scheeve uitdrukking" aan
hun oogen. In werkelijkheid staan bij hen de
oogen echter horizontaal, wat bij onze achter
lijke kindertjes niet het geval is.
Bij deze afwijking komt dan nog het vlakke
gezicht, waar haast geen „vorm" in zit, een
breede, platte neus, een plat, steil achterhoofd.
Behalve deze hebben ze echter nog meer eigen
aardigheden, die echter niets met het gele ras
te maken hebben. Als ze klein zijn, lijken ze
nóg meer op elkaar dan later, wanneer ze wat
grooter zijn geworden. Het schijnen allemaal
broertjes en zusjes van elkaar en ze hebben
nog meer van elkaar weg dan échte broertjes
en zusjes!
Hun gezicht is zonder uitdrukking, de wan
gen zijn vlak. De mond is klein, behalve wan
neer ze lachen, dan wordt die breed, het ge
zicht komt vol plooien en ze krijgen zulk een
koddige uitdrukking, dat ieder, die ze ziet, mee
moet lachen. Tusschen de dikke lippen hangt
een tong, die te lang lijkt. Hun mond is daar
om haast altijd half open. De tong ziet er
eigenaardig uit: groot en ruw, vol voren en
groeven „biefstuktong" is een duidelijke
naam er voor. Het verhemelte is hoog en smal,
soms met een diepe gleuf in het midden. De
tanden zijn van het begin af aan slecht, on
regelmatig en soms niet compleet. De haren op
het kleine, korte bovenhoofd zijn sluik en dor.
De handen kort en plomp, evenals de voeten,
de huid is droog en ruw. Als men van een
Mongooltje voor het eerst een handje krijgt,
is men geneigd, snel terug te trekken. Het is
een akelig gevoel, juist of er geen beenderen
in zitten, zoo slap- en week voelt het aan. En
zoo is het met al hun spieren en gewrichten
gesteld. Men staat verbaasd over hun zooge
naamde lenigheid: de vingertjes kunnen ze
vaak geheel achterover buigen en het doet
geen pijn! Hun voeten achter hun hoofd trek
ken of de teenen in den mond steken is hee
lemaal geen kunst! Het liefst zitten ze, met
hun beenen opgevouwen, in de ..kleermakers
houding"
Zoo zat Greetje bijvoorbeeld ieder moment,
de eerste dagen, dat ze op school was. Vooral
op de speelplaats bleek dit een zeer geliefde
houding te zijn, natuurlijk tot groot vermaak
van de andere kinderen, die in een kring om
haar heen kwamen staan.
Meestal blijft dit soort zwakzinnigen klein
van stuk. Zesjarige Greetje lijkt een hummel
van twee, achtjarige Riekie niet ouder dan
vier jaar. De Mongooltjes zijn over het alge
meen lief en zacht van karakter en opgeruimd
van aard. Ruzie maken ze zelden of nooit. In
hun eerste levensjaren zijn ze heel stil en rus
tig. Daarna worden ze uitbundiger tot een jaar
of tien, waarna ze dikwijls weer in hun oude
stilheid vervallen. Maar niet altijd! Bertha is
veertien en nog steeds uitgelaten als een kwa
jongen. Tilly daarentegen is nooit druk ge
weest; met de grootste moeite kon men soms
een enkel woordje uit haar krijgen bijna
altijd zat ze stil in haar hoekje te staren. Vijf
tien jaar was ze, toen ze stierf.... erg oud
worden de Mongooltjes niet, hoewel er natuur
lijk uitzonderingen zijn.
Dikwijls hebben ze een groote voorliefdevoor
muziek en veel gevoel voor rhythme. In de
gymnastiekzaal huppelen ze aardig mee. Ma-
rietje kan zelfs een heel klein beetje piano
spelen.
Verlegen zijn ze heelemaal niet. Iedere vreem
de bezoeker krijgt vriendelijk een handje, waar
na ze heele verhalen beginnen in hun onmo
gelijk verstaanbaar brabbeltaaltje. Ze spreken
erg gebrekkig, het duurt jaren voor er enkele
behoorlijke zinnetjes te voorschijn komen. Hee
lemaal goed spreken leeren ze nooit, omdat hun
tong daar te groot en te dik voor is. Hun stem
is rauw en zwaar Eén Mongooltje heb ik eens
op gewonen toon hooren praten, maar dan nóg
met keelgeluiden. Ze zijn blij te maken met
een kleinigheid en hebben plezier om niets.
Alles apen ze na, en door de grappige gezich
ten, die ze trekken, lijken ze precies kleine
clowntjes.
Tusschen de Mongooltjes is, wat hun ver
stand betreft, nog een groot onderscheid. Som
migen blijven hun leven lang hulpeloos als een
Ten eerste, dat u citroenen, die bij lang be
waren al gauw gaan inschrompelen, zeer lan
gen tijd goed kunt houden, door ze onder wa
ter onder deksel te bewaren. Twee maal per
week het water ververschen.
Ten tweede, dat stroop, het ruim voorradig
zoetingsmiddel, dat in pap en pudding uw sui
ker kan vervangen, prettiger te hanteeren en
zuiniger in gebruik is, wanneer u ze even ver
warmt.
Ten derde, dat u uit licht gekleurd leer, of
dat nu een jongensbroek of een damestasch is,
de vlekken, beter dan met benzine, dat krin
gen geeft, kunt wegkrijgen door ze uit te stuf
fen met het stukje „gummi", dat u voor deze
bewerking even leent van uw schoolgaande
dochter of zoon.
Rauwkost is gezond, wie zal dat nog durven
ontkennen. Dus nu het fruit wat duurder en
schaarscher is dan we gewend zijn, gaan we
onze toevlucht nemen tot rauwe groenten,
waarvan smakelijke winterslaatjes te bereiden
zijn. Brengen we ze voor het eerst op tafel,
dan staan wij zelf en de dischgenooten er mis
schien nog wat sceptisch tegenover, maar een
volgende maal wordt er waarschijnlijk al om
gevraagd. Om zoo'n koud gerechtje van kool,
roode kool, wortelen, knolselderij, ramenas, an
dijvie of brusselsch lof, want al deze groente-
Te gebruiken bij hoest, kinkhoest, pijnlijke
keel en bronchitis.
1.56 per flacon met gebruiksaanwijzing
Verkrijgbaar in Apotheken en Drogisterijen
Neemt eens proef! Zend deze adv. met bij
voeging van 16 ct. in postzegels aan Mij.
Hoekstra. Heerengracht 33, Amsterdam.
U ontvangt 35 pillen met gebruiksaanwijzing.
soorten leenen zich uitstekend voor sla. En
niet alleen bij gebakken visch, ook met bruine
boonen of bij capucijners met spek smaakt
zoo'n frisch hapje uitstekend, terwijl het ons
bovendien nog de voldoening geeft, dat het
zeer gezond is.
Voor een roode koolsla voor vier personen
nemen we 'n kleine roode kool, een zuren ap
pel, 'n kleinen selderijknol, een uitje, een ietsje
zout, wat mosterd en als hoofdbestanddeel
voor het sausje drie eetlepels azijn, zes eetle
pels slaolie en een theelepeltje maggi.
Schaaf de kool in fijne snippers of rasp ze
op een grove rasp (bijvoorbeeld een „zeep-
rasp"); rasp de selderij en het uitje fijn. Klop
de olie met den azijn, den mosterd, het zout
en de maggi door elkaar; meng dit sausje door
de roode kool met de ui en roer er tenslotte
den geraspten appel door.
Een sla van witte of groene savoyekool
maakt men, voor eenzelfde aantal tafelgenoo-
ten van een klein savoyekooltje, een preitje,
zout en peper en hetzelfde slasausje als boven
aangegeven.
Men schaaft of raspt de kool fijn. Klopt de
olie en azijn door elkaar met wat peper, zout
en aroma, maakt met dit sausje de sla aan en
strooit er de zeer fijn gesnipperde prei over.
Andijviesla met biet bereidt men (voor vier
personen) van twee struiken andijvie, een mid
delmatig groote biet, een ui, mosterd, peper,
azijn, sausje als voor roode koolsla en een kou
den gekookten aardappel.
De andijvie wordt schoongemaakt en gesnip
perd, biet er in geraspt. Dan maakt men een
gebonden slasausje door er den fijngewreven
aardappel aan toe te voegen en mengt dit door
de gesneden andijvie en biet.
Wat is er op tegen om het warme hapje aar
den koffiemaaltijd, dat we uit overgebleven
aardappelen en groente bereiden, zoo nu en dan
uit soep te laten bestaan? Vooral met de kou
zal zoo'n bordje soep er wat gretig ingaan. Hier
leest U een recept, waarbij overgebleven aard
appelen opgemaakt worden.
Voor zes borden aardappelsoep nemen we
driekwart liter water, een halven liter melk.
ongeveer een pond gekookte aardappelen, een ui
of prei, een paar takjes peterselie, twee eetlepels
boter, een on; geraspte kaas, zout en peper.
Laat de gesnipperde ui met de geraspte wor
tel even zachtjes smoren in de boter. Voeg de
fijngemaakte aardappelen toe en een bodempje
water. Stamp dan alles tot een gelijk papje,
verdun dit geleidelijk met het water en de
melk, voeg er wat zout en peper bij en laat de
soep nog even doorkoken tot ze gelijkmatig ge
bonden is. Roer er de geraspte kaas door, laat
die in de soep smelten en strooi er tenslotte de
fijngehakte selderij- en peterselieblaadjes door
Als de eerste lentedag komt, zetten we de
ramen open, om te genieten van de koesterende
milde voorjaarslucht.
Ja maar, wat doen we met de planten, die
op de vensterbahk staan?
Wel, is het een schuifraam, of een venster dat
naar buiten openslaat, dan is het heel eenvou
dig: de planten blijven staan. Frissche lucht is
voor een plant even noodig als voor elk ander
levend wezen, en daarenboven vangen de bla
deren licht en zon nu niet via de glasruit, maar
regelrecht op, waardoor het profijt voor de
plant veel grooter is
Is de constructie van de ramen naar-binnen-
openslaand, dan wordt het wat lastiger, want
dan moeten de planten één voor één opgenomen
en verzet worden; en eigenlijk is verplaatsen
voor een plant ooit goed. Is het onvermijdelijk,
dan moet het zoo voorzichtig mogelijk gebeuren,
en vooral broze planten, zooals een balsemine.
een gloxinia of een Sanct Paulia, moeten we
behoedzaam verzetten, zonder de bladeren te
stooten, alsook teere planten met lange ranken,
bijvoorbeeld een Ster, een Tradescantia.
Frissche lucht is goed voor een plant, maar
denk er aan, dat tocht niet goed is. Bloeiende
planten, en in t' bijzonder met witte bloemen,
die meestal teerder zijn dan gekleurde, hebben
van tocht te lijden. Bovendien kunnen de bloem
stelen breken en de bladeren knakken. Zonder
echter dat het bepaald trekt of tocht, kan dit,
jammer genoeg, ook gebeuren door den sterken
wind, die ons. in dit klimaat, zelfs 's zomers niet
met rust laat. Het is daarom goed, hooge plan
ten die veel voor een open raam staan, en ook
planten op een balcon, te stutten met een ste-
Nu sommige bakkers aan hun klan
ten, die gewend zijn, het brood te
komen halen, vragen, sinds de papier-
prijzen gestegen zijn, om zelf het ver
pakkingsmateriaal mee te brengen
opdat de broodprijs niet behoeft te
stijgen, kan het z'n nut hebben, de
huisvrouw te wijzen op het brood
zakje van een theedoek, een oude
sloop of een lapje katoen gemaakt en
waarin het gekochte brood dagelijks
meegenomen kan worden. Het is niet
alleen practisch, maar ook hygiëni
scher dan het brood te laten verpak
ken in reeds gebruikt papier, of erger
in een oude krant!
Proeft de huisvrouw als de gekookte
aardappelen op tafel komen, dat deze
bevroren zijn, dan hoeft ze haar aard-
appelenvoorraad niet als waardeloos
te beschouwen. Weet ze van den nood
een deugd te maken, dan gebruikt ze
de zoet geworden meelproducten oni
er toespijzen van te bereiden, zooals
aardappelkoekjes of aardappeltaart,
waarvan ze de juiste recepten uit he'
kookboek kan afkijken.
En bij groenten en vleesch zet ze
den dischgenooten rijst voor, die den
aardappel zoo uitstekend kan vervan
gen. Rijst met uitjes, rijst met toma-
tenpurée vormen 'n uitstekende com
binatie met weinig vleeschgerecht.
Commissie tot Voorlichting op
Huishoudelijk gebied.
vig stokje. Zware, langgesteelde bloemtrossen
b.v. van een geranium, kunnen boven aan den
steel, zoo weinig mogelijk zichtbaar, met wat
raffia, losjes aan een steunpunt worden vast
gebonden.
Is een bloemsteel of een rank geknakt, maar
niet door en door gebroken, dan kan men den
steel spalken met een heel fijn houtspaantje
en een stevige raffia omwinding. Op deze ma
nier is een zonnebloem, wier te zwaar hoofd ge
knakt was, nog weken blijven bloeien.
Nog een euvel van planten voor een open
raam is, dat door den wind allerlei klein onge
dierte wordt meegevoerd en we de planten dus
met grooter zorgvuldigheid moeten rein houden.
Wat kunnen we doen om de huid van de elle
bogen en ook de knieën zacht en soepel te
houden?
We nemen een of twee kleine bakje (s),
wat lauw water, een zachte zeep en een tame
lijk harden nagelborstel. Met rijkelijk zeep
schuieren we eerst de huid op den elleboog.
Dan weeken we de ellebogen gedurende een
paar minuten in olijfolie en masseeren intus-
schen de olie 'zachtjes in, waardoor ze beter in
de huid dringt.
De knieën ondergaan ongeveer eenzelfde be
handeling. Nadat men ze met het borsteltje met
zeep bewerkt heeft, wrijft men de opperhuid
zachtjes met een stukje puimsteen, maar dit
moet voorzichtig gebeuren.
Voor de oliebehancfeling kan men niet op
dezelfde wijze te werk gaan als bij de armen.
Men brengt dus een zeer vette crème of lano-
line op, die met de vingertoppen van boven naar
beneden wordt ingemasseerd.
Hoest
bonbons
Innp.-Kotterd.Prod Mij
WITTE HU»S -RotWdom
(in plaats van glas of celluloid)
50 X 5 en 50 X 3 c.M.
DOETINCHEM TELEFOON 655
Nu de rokken het bestaan, nog iets naar
boven te klimmen de zoom vier decimeter
van den grond wordt voorgeschreven
eischt dit de grootste onberispelijkheid van
ons beenenpaar. En zelfs wanneer u zoo
verstandig is, om uw roklengte niet door een
gril te laten bepalen maar door den criti-
schen blik óók aan rugzijde op uw gestalte,
heeft u den duren plicht uw beenbekleeding
beter te verzorgen dan hierboven getoond.
Tenminste wanneer u een gesoigneerden
indruk wilt maken. Kousen met „palingen"
zijn in de oogen van de vrouw een groot,
in de oogen van den man een nog grooter
kwaad. Let daarom bij het koopen van
nieuwe kousen niet alleen op de voetmaat,
maar ook op de bovenwijdte. Het kan u de
vernederende ohtdekking besparen, dat u
er zóó bij zit.
VAN RIJN'S MOSTERD - UTRECHT
DE VOLKSVENTILATOR
ZONDER CONCURRENTIE
PRIJS VOOR ELKE BEURS
N.Z. Voorburgwal 332, Tel. 33016, Amsterdam
DAMES EN MEISJES MAAKT NU ZELF
UW KLEEDING
Zendt bon en 25 cent aan postzegels en U
ontvangt een mooi boek met ruim 100 maten
en modellen en tevens een gratis apparaat
om U te laten zien hoe gemakkelijk onze
methode is om THUIS alle kleeding te
leeren maken en vermaken.
aan INSTITUUT
E. N. S. A. I. D.
Tolsteeg-singel 54 - Utrecht
Naam:
Adres:
