Als in den goeden ouden tijd
I Zoekt gij betrouwbaar j
Personeel?
1 Plaats dan een „Omroeper" J
voor 90.000 gezinnen J
De torpedeering van de „Burgerdijk
Fransche senaat in geheime zitting
Opcenten op de
winstbelasting
GOEDE WEE K-VIERING
IN ROME
BON 14 VOOR B00NEN
EN ERWTEN
ROTTERDAM-AMSTERDAM
IN RUIM ZES UUR
BRIEF VAN ROOSEVELT
AAN DALADIER
OOK ZWEDEN VOELT
VOOR EEN VERBOND
Frankrijk kwam zijn ver
plichtingen jegens
Finland na
VRIJDAG 15 MAART 1940
Dominee, advocaat en
aannemer
Maar het ging om de dubbeltjes
Een flinke meid
Korte plechtigheid in de kamer
van dr. Smit
Prov. Staten Noord-Holland
Het Brockway-conflict
Zondag nog geen staking
iBerichten opgenomen in een deel van onze vorige oplaag
99
REDDINGSBRIGADE VOOR
DRENKELINGEN
Eerste stuurman
gehoord
Behandeling voor den Raad
voor de Scheepvaart
LAATSTE NIEUWS
Wandelpas tusschen
Haarlem en Leiden
Driemaal „vast"
Karelië wordt door de
Finnen ontruimd
Stichting eener Sovjet-republiek
op de landengte?
Tweede Kamerleden bepleiten de
belangen der gemeenten
België bestelt groot
aantal vliegtuigen
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
HAARLEMSCHE COURANT
^llllllillllllllHlillllllllllllillilllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllinilllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIKliHmillHH
STAD
Gistermiddag stond voor de Haarlemsche
Rechtbank terecht W. P., gedetineerd in het
Huis van Bewaring en wonende te Rotterdam,
die er van beschuldigd werd door een samen
weefsel van verdichtselen een inwoner uit Zaan
dam voor f 10 te hebben opgelicht. Verder werd
beklaagde nog ten laste gelegd, dat hij ten na-
deele van een Amsterdammer f 55 had verduis
terd, weljf bedrag hij met machtiging voor hem
had geïnd.
De Amsterdammer, een negenentwintig-jarige
radiotechnicus, getuigde dat hij de beide mannen
uit Zaandam, twee radiohandelaren die een
compagnonschap hadden, radiotoestellen in con
signatie had gegeven. Het compagnonschap was
echter ontbonden en verdachte had voor de drie
mannen een contract opgemaakt voor de regeling
van de financieele kwestie. Van een der getuigen
bad hij machtiging ontvangen de achterstallige
vordering te innen.
Na het verhoor der getuigen, die de feiten
bevestigden, was het woord aan den officier
van Justitie, die in zijn requisitoir betoogde,
dat beklaagde in den loop der jaren zich
bezig gehouden heeft met meerdere beioe-
pen. Hij was eens dominee, dan weer advo
caat en bij 'n andere gelegenheid aannemer,
zooals in het strafregister vermeld staat.
Maar geen der beroepen die vermeld siaan,
geeft een zuivere weergave van het middel,
waarmee deze man zijn brood trachtte te
verdienen. Het eenige beroep, dat hij in wer
kelijkheid uitvoert, is dat van een opuchter.
Voorzien van eminente aanbevelingen reis,
hij door het heeie lano met oneven, rn zijn
kwaliteit ais dominee weet hij de mensuren zuo
te ontroeren, dat zy zonuer dat ny net wii!
hem geld aanmeaen.
neen, oat is de oedoeling niet, zegt hij dan.
Van geid wil mj mets ai weten. Maar de zal
vende streenng der gemoederen wcntt zoo in
tens, dat hij noiens voiens er toch aan guooven
moet. rtn wanneer het zoo ver is, neut ny weer
het beroep van „aannemer" zien uöcn gemaakt.
Het eenige wat ny ous practrscn uoet is verna-
len vertenen en.... met geio de deur mtgaan.
De onicier van Justine achtte oekiaague 111
booge mate gevaarnjk, daar ny met onrecht-
vaaruige midueien den menscnen geld wist te
onuutseien. De eisch was twee jaar gevangenis
straf.
i_ie verdediger kwam tot de conclusie, dat de
opnehtmg van l iü met overtuigend oewezen is,
len aanzien van de verduistering achtte de ver
dediger de rechtoans niet ucvocga om kennis te
nemen. Hij wees er op, dat bij de bepanng van
de straf de rechtbank zien moest houuen aan de
bewezen feiten.
Uitspraak over veertien dagen.
men en hierin komt wel tot uiting dat de
H.R.B. op een goede leiding gefundeerd is. De
Brigade was ook dit jaar aangesloten bij het
Bureau voor Medische Sportkeuring.
Door een groep padvinders werd verzocht aan
hen een instructeur te willen toewijzen voor
het opleiden tot zwemmend redder; de heer
A. G. Geerts werd hiertoe aangezocht en nam
de leiding op zich.
In de kamer van Dr. W. B. Smit, directeur
van den Gemeentelijken Geneeskundigen Dienst,
had gisterenmiddag een korte plechtigheid
plaats, die waard is om te memoreeren,
In den avond van 19 Februari redde de 13-
jarige Hanie Boogaard een klein jongetje, dat
door het ijs aan de Leidschevaart gezakt was
De redding ging niet gemakkelijk, omdat het
ijs telkens afbrokkelde, maar Hannie hield vol
en het gelukte haar inderdaad het ventje te
redden.
Dit kranige optreden is voor het bestuur van
het Dr. Merensfonds aanleiding geweest om
Hannie de reddings-medaille toe te kennen en
gisterenmiddag geschiedde dat door den voor
zitter in het bijzijn van Dr. Huizinga en den
heer Schmidt, voorzitter van de Haarlemsche
Reddingsbrigade.
Dr. Smit wenschte het meisje en haar moe
der. die meegekomen was, van harte geluk. Hij
vertelde de geschiedenis van het Dr. Merens
fonds en zeide dat bij een niet alledaagsche
redding uit dit fond? een medaille bekostigd
wordt.
Wij hebben gehoord, aldus spr., hoe je op
een flinke wijze, zonder je te bedenken, een
leven redde. Vooral in dezen tijd, nu de
oorlog overal vernietiging aanricht, doet het
ons ouderen goed te weten, dat er zulke
flinke jonge meisjes zijn, die het leven van
anderen van hooge waarde achten. Je bent
een voorbeeld voor anderen; ga na dit
prachtige begin voort met het betoonen van
menschlievendheid. Je leven zal er schooner
door worden. Zich tot mevrouw Boogaard
richtend, zei spr.: iemand, die zoo'n flinke
dochter heeft, moet zelf ook flink zijn. Ik
feliciteer u. Dr. Smit reikte daarna de me
daille met oorkonde uit.
Mevrouw Boogaard merkte op: We wisten
niet ,dat dit ongeval zoo'n gevolg zou hebben.
Hierop antwoordde de dokter: Maar juist
daarom heeft de verdienste ook een buiten
gewone waarde.
Verheugd en blozend verlieten moeder en
dochter het vertrek. De oorkonde werd veilig
onder de jas geborgen, omdat het sneeuwde en
winter wasjuist als op dien gedenkwaar-
digen avond.
Ter voorziening in de vacature, ontstaan
doordat de heer M. Harmsen te. Aalsmeer heeft
opgehouden ingezetene dezer gemeente te zijn,
is door den voorzitter van het centraal stem
bureau voor de verkiezing van leden van de
Staten der provincie Noord-Holland, bij zijn
besluit van heden benoemd verklaard tot lid
van de Staten der provincie Noord-Holland, de
heer P. Kuiper te Wormerveer.
Ben vertegenwoordiger van de directie
van de Brcckwaybusmaatschappij en afge
vaardigden van de gezamenlijke vakorga
nisaties, die namens het personeel optraden,
hebben gisterenmiddag geconfereerd met den
Rijksbemiddelaar, mr. S. de Vries, over het be
kende dreigende conflict. Besloten werd de de
batten Donderdag 21 Maart as. voort te zetten;
het lag oorspronkelijk in de bedoeling van het
personeel op Zondag 17 Maart a.s., wanneer hun
wenschen niet vervuld zouden zijn. het werk
neer te leggen. Deze dreigende staking is thans
ook opgeschort tot as. Donderdag.
Aan het jaarverslag 1939 van den secretaris
der Haarlemsche Reddingsbrigade ontleenen
Wij het volgende:
Over het algemeen is 1939 voor de Brigade
een werkzaam jaar geweest. Al he leden, die
in het bezit van een diploma zijn, werden bij
den Gem. Geneeskundigen Luchtbeschermings
dienst ingedeeld; terwijl tevens, op verzoek
van Dr. W. B. Smit door eenige leden, die in
het bezit van het Eenheidsdiploma voor
E.H.B.O. zijn. bij de spoedcursussen van den
Luchtbeschermingsdienst werd geassisteerd.
Door het gemobiliseerd zijn van verscheidene
Ongevallendienstleden werd het noodzakelijk
geacht, de Brigadeleden in het bezit van het
diploma voor E.H.B.O. en aangesloten bij den
op te roepen waardoor het aantal hulpverlee
ningen aanmerkelijk grooter is dan voorgaan
de jaren.
Mede door de buitengewone tijdsomstandig
heden liep het aantal leden iets terug en telt
de HB.B. per 1 Jan. 1940: 154 leden en can
didaatleden. waarvan 22 een Brigadediploma
'bezitten en 85 leden een fef meer diploma's van
den Ned. Bond tot het Redden van Drenkelin
gen hebben behaald.
De oefeningen werden gehouden des Woens
dagsavonds in het Sportfondsenbad er. dank
zij de toestemming van het college van P. en
W. gedurende de zomermaanden, iedcren Zon
dagmorgen van 10 tot 11 uur in de gemeente
lijke zweminrichting aan de Houivaart. De
medische opleiding was wederom ih handen
van Dr. D. Heymans.
In het bestuur van den O.D. hadden zitting
Dr. D. Heymans en Joh. M. Schmidt 47 leden
waren bij den O.D. aangesloten; in totaal werd
aan de hand van de binnengekomen rapporten
107 maal- hulp verleend; op verzoek werden,
geheel belangeloos. 9 boottochten begeleid, wa
terongevallen hadden hierbij niet plaats, wel
moest meerdere malen eerste hulp worden ver
leend.
Meerdere malen werd op verzoek vanhet
bestuur van den O.D. in samenwerking met
,.Snelverband" en het Roode Kruis, bij ver
schillende feestelijke gelegenheden assistentie
vr-rlemd. Bij de luchtbeschermingsoefeningen
op 14 en 15 Nov. werden langs alle waterwe
gen in Haarlem, posten uitgezet.
De zuurstofkoffer van de H.RB. werd, dank
zij de toestemming van den Commissaris van
Politie, permanent op het politiebureau ge-
stationneerd.
Verscheidene demonstraties werden voor een
talrijk publiek gegeven en het doel van de Bri
gade „leert zwemmend redden" werd gepropa
geerd.
Aan talrijke wedstrijden, het zwemmend-
redden betreffende, werd met succes deelgeno-
Opnieuw was Donderdagmiddag de Raad
voor de Scheepvaart bijeen voor het onder
zoek naar het verloren gaan van een Ne-
derlandsch schip. Op 10 Febr,, des namid
dags te half 7, werd het Nederlahdsche
vrachtschip „Burgcrdijk" van de Holland-
Amerika Lijn op 15 mijl ten Zuiden van
Bishop Rock door een Duitschen onderzeeër
aangehouden en daarna getorpedeerd. De
„Burgerdijk" was op 30 Jan. van New-York,
naar Rotterdam vertrokken, geladen met
regeeringsgoederen, graan, soya-boonen, be
stemd voor de departementen van Defensie
en Economische Zaken, Verder was 't schip
geladen met 250 ton stukgoederen De „Bur
gerdijk" mat 6835 bruto register ton. Aan
boord bevonden zich 41 personen, namelijk
33 man van de equipage en 8 passagiers.
Alle opvarenden werden gered door het
Nederlandsche schip „Edam". eveneens van
de. Holland-Amerïka Lijn, dat dezelfde route
bevoer en in de nabijheid van de „Burger-
dijk" was.
Nadat de duikbootcommandant het schip had
aangehouden, gaf hij den opvarenden gelegen
heid het schip in de sloepen te verlaten, voor
dat de boot in den grond werd geschoten. Al
len begaven zich in de booten, waarna zij door
de „Edam" werden opgepikt. De „Edam" is in
den loop van den lOden Februari in Duins
aafijjekomen.
Voor dit onderzoek was de Raad voor de
Scheepvaart samengesteld uit prof. mr. B. M
Taverne, voorzitter, en de heeren J. N. Egmond,
C. J. Canters en C. L. JuJsing. leden.
Eerst werd gehoord de 43-jarige eerste stuur
man, die verklaarde, dat bij de lading ook 4000
ledige vaten waren, barrels, welk woord de
Duitsche duikbootkapitein niet begreep. Het
schip zou regelrecht naar Rotterdam gaan.
Prof. B. M. Taverne: Was er op de reis reeds
iets bijzonders voorgevallen?
Getuige: Wij kwamen slechts een Engelsch
oorlogsschip tegen, dat ons niet aanhield:
Den lOen Februari om 10.24 zagen wij een
zwarte stip aan den horizon. Daar maakte ik
den kapitein op attent. Toen ging men om £e
Zuid. Het kon zijn, dat het puntje niet
een rots was, maar een duikboot!
Prof, Taverne: Hebt u dat. puntje met den
kijker goed bekeken?
Stuurman: Ja, maar ik zag het voor de bran
ding aan.
Prof. Taverne: Hoelang bene u toen in de Zuid
blijven liggen?
Stuurman: Ongeveer een half uur. Uit de
diepte, wij loodden ruim 50 vademen, bleek toen,
dat de zwarte stip geen rots kon zijn. Het was
een duikboot, welke op ongeveer 50 meter af-
stands naderde. Zij zette een sein uit voor de
scheepspapieren.
Prof. Taverne: U bent toen met vier man in
een sloep gegaan. Bevonden zich nog levens
middelen in de sloep?
Stuurman: Er waren vier zakken met levens
middelen, die lagen klaar op het dek. We hebben
ze niet meegenomen.
Prof. Taverne: Helaas, zou ik willen zeggen.
Men weet immers nooit of men terugkomt..
Vervolgens werd de juiste ligging van de duik
boot ten opzichte van de Burgerdijk gerecon
strueerd. De stuurman was vanuit de sloep op
de duikboot gesprongen. Dit lukte, doordat hij
zich aan 'n spijl van den onderzeeër kon optrek
ken. Men had hem gezegd: spring er maar op.
„Toen kwam ik bij den commandant," vertelde
de eerste stuurman verder, „een jongen man,
zonder uniform.
Hij stelde me eenige vragen die ik beant
woordde. De scheepspapieren interesseerden
hem heel weinig, naar hij zeide."
„Wat doen jullie met die leege vaten?" vroeg
hij tenslotte. Ik antwoordde, dat het leege whis-
key-vaten waren, geconsigneerd aan een Hol-
landsche firma. „Wat doet die ermee?" vroeg de
commandant nogmaals.
Prof. Taverne: „Weer vullen, misschien?"
Stuurman: De commandant gaf drie redenen
op tot het torpedeeren: het zig-zag varen, het
aandoen van een Engelsche haven, het seinen.
Ik heb getracht deze drie redenen te ontzenu
wen. Na een half uur zou ons schip worden ge
torpedeerd. Dit vertelde ik, bij terugkomst aan
boord, den kapitein, nadat ik het hem eerst,
nog zittend in de sloep, had toegeschreeuwd.
In antwoord op een vraag van den voorzittel
zette de stuurman uiteen hoe bemanning en
passagiers over de drie sloepen werden verdeeld.
De sloep, waarmee naar de duikboot was geva
ren, kreeg toen ook proviand mee.
Voorzitter: De sloepen werden aan elkaar ge
bonden, nietwaar?
Stuurman: Inderdaad. Even daarna gebeurde
de explosie.
Voorzitter: Kwam er toen direct olie op het
water?
Stuurman: Ik heb dat niet gezien; de kapi
tein wel.
Met de sloepen zeilde men in Noord-Noord-
Oostelijke richting. Na eenigen tijd bleek het
beter een der sloepen, die van den stuurman,
los te gooien. Bij het invallen van den avond
werden' signalen afgeschoten en tegen den mor
gen kwam een schip in zicht. De stuurman zette
het Nederlandsche vlaggetje in den mast. Door
de rookwolkjes van 't noodlicht werd het schip
op ons opmerkzaam gemaakt. Na eenige moei
lijkheden gelukte 't op dit schip, de „Edam". te
komen.
Een der opvarenden in de sloep van den
stuurman zat er met een verwrongen gezicht
van angst en ziekte. Daarom ging de beman-
nirnr Van het eerst op de ..Edam"
De heer JULSING: Maakte de duikbbotka-
pitein op u een zenuwachtigen indruk?
STUURMAN: Neen.
De heer JULSING: Men kwam hem tijdens
uw bezoek vertellen, dat de seinmeter was
doorgeslagen?
STUURMAN: Inderdaad. Direct daarop zei
de commandant, dat de Burgerdijk geseind
moest hebben.
VOORZITTER: By de „Sliedrecht"
moest de bemanning der sloepen met de
waterlaarzen en zelfs met een actentaseh
tijdens de rondzwalking het water weghoo-
zcn. Was dat hier ook noodig?
STUURMAN: Dat was niet noodig; on
danks de deining verliep het uitzetten der
sloepen goed. Bovendien was er een hoosvat
aan bodfd. Hoe rustig het er was, blykt wel
uit het feit, dat de 79-jarige heer van den
Bosch wiens kasteel pas was afgebrand
zelfs heeft geslapen.
Vervolgens werden de verklaringen van
kapitein L. M. Scriwanck en van den machi
nist voorgelezen.
Waarschijnlijk door strubbelingen in het
treinverkeer, was de kapitein niet verschenen.
Uit die verklaringen bleek, dat de laatste 48
uur voor de aanhouding door den duikboot
kapitein niet was geseind. Het was al donker
toen de Burgerdijk werd getorpedeerd, maar de
explosie was nog goed te zien. De sloepen zaten
direct daarna in de dikke olie. Met de Edam
_ing de bemanning naar Duins; den 15en Fe
bruari kwam men in Rotterdam aan.
Ook de marconist had verklaard, na den 3en
Februari niet meer geseind te hebben.
De raad zal later uitspraak doen.
PARIJS, 14 Maart De Fransche Senaat
heeft Donderdagmiddag met algemeene stem
men besloten, onmiddellijk in geheime zitting
bijeen te komen, om den premier in staat te
stellen mededeelingen te doen omtrent de
wijze, waarop hij den oorlog leidt. Daladier
verklaarde zich bereid, met het oog op de pers
commentaren over den vrede tusschen Rusland
en Finland en den aandrang van het parlement,
de oorlogs- en politieke situatie volledig met
de senatoren te bespreken en alle desbetref
fende interpellaties onmiddellijk te behandelen.
Bij den aanvang der zitting deelde cle voor
zitter, Jeanneney, mede, dat verzoeken om in
terpellatie ingediend waren door senator Ca-
milie Ferrand over de algemeene regeermgs-
politiek, van le Laudier over de geallieerde
hulp aan Finland en van Paul-Boncour over
de gebeurtenissen in Finland en de leiding van
den oorlog. Le Laudier vroeg om onmidde'lijke
behandeling van zijn interpellatie in openbare
zitting.
Daladier stelde daarop de geheime zitting
voor. De oud-premier Laval steunde het voor
stel der regeering dat, zooals gezegd, met alge
meene stemmen aangenomen werd. Om 3 30
werd de openbare, zitting gesloten.
Nadat de zitting een half uur was geschorst,
in welken tijd de publieke tribunes en de pers
tribunes ontruimd werden, kwam de Senaat om
4 uur in geheime zitting bijeen.
De bijeenkomst van den Senaat werd te kwart
over zeven gesloten. Vrijdagmiddag te drie uur
wordt opnieuw vergaderd.
In bevoegde kringen te Parijs betoogt men,
dat de Fransche regeering al haar verplichtin
gen jegens Finland is nagekomen.
In December j.l. richtten de Finnen zich tot
Frankrijk met hef verzoek om materieelen bij-,
stand. Onmiddellijk werd aan dezen oproep
gehoor gegeven en de levering van oorlogsma
teriaal nam terstond een aanvang. Finland
beperkte zijn verzoek tot materieelen bijstand,
omdat het op medewerking van het Zweed*
sche leger rekende. Het schijnt, dat Finland
midden Januari voor het eerst de medewerking
van Zweden heeft ingeroepen, dat het verzoek
talrijke malen herhaald is, en dat het steeds is
afgewezen.
In het begin van de tweede helft van Fe
bruari heeft Holma, de Finsche gezant te Pa
rijs, de Fransche regeering opgezocht en ver
klaard, dat materieele bijstand niet voldoende
meer was tengevolge van de uitputting der ef
fectieven, dat Finland verplicht was om bij
stand in den vorm van manschappen te ver
zoeken en deze in den korst mogelijken tijd
tegemoet wilde zien.
Op den 26en Februari antwoordde de
FYanscIic regeering, dat de effectieven,
waarom op 20 Februari gevraagd was, ge
reed waren om te vertrekken en dat slechts
gewacht werd op een officieelen oproep van
Finland, een oproep, die nooit gedaan werd
en die beslist noodzakelijk was, gezien de
door de twee andere Scandinavische sta
ten aangenomen houding.
Onze Romeinsche
Donderdagavond
correspondent seint ons
Gedurende het tijdvak van Vrijdag 15
Maart tot en met 11 April geeft de met
„14" genummerde bon der Rijksdistributie
kaart recht op het koopen van een kwart
kilogram bruine boonen, witte boonen, of
andere gekleurde boonen. tuinboonen, capu-
cijners of grauwe erwten.
Aangezien gebleken is, dat zich met betrek
king tot tuinboonen het misverstand voordoet,
dat deze niet onder de distributieregeling zou
den vallen, wordt er de aandacht op gevestigd
dat voor menschelijke consumptie bestemde
tuinboonen uitsluitend mogen worden gekocht,
•fgeleverd en vervoerd met inachtneming van
le ter zake bestaande distributiemaatregelen.
(Van een onzer redacteuren)
Eertijds moet het een prestatie zijn geweest.
Toen werden paarden en rnenschen afgemat,
materiaal uitgebuit, kortom alles op alles gezet,
ona voor een verbinding te zorgen, welke in die
tijden voor een zeldzaamheid gold. En zoo is het
ook lang geleden, maar toch heusch waar ge
beurd, dat tóen de handen ineensloeg over het
record, waarin de afstand tusschen onze beide
grootste havenplaatsen werd afgelegd: ruim zes
en een half uur.
In onzer tijd slaan we de handen niet meer
zoo spoedig ineen. We zijn gewend aan snel
heden, aan records en aan de techniek, waardoor
we steeds opnieuw in staat worden gesteld deze
te verbeteren. Hetzelfde traject, waarvoor onze
voorvaderen met hun zes uren de handen in
eensloegen, leggen we thans talrijke malen per
dag af, in den tijd van vijf kwartier. En we
matten er onze rnenschen en dieren niet voor
af, noch stellen we onredelijke eischen aan het
materiaal of slaan we vol verbazing de handen
ineen, wanneer onze trein in dit tijdsbestek het
G.S. of het D.P. binnenrolt. Sterker nog, we er
geren ons in meerdere of mindere mate.' wan
neer we met eenige of met veel vertraging onze
plaats van bestemming bereiken.
Degenen nu, die hun eischeh zeer hoog stellen
én nauwelijks van verzachtende omstandigheden
willen weten, wanneer er ook maar iets hapert,
zullen het gisteren hard te verantwoorden heb
ben gehad; althans voorzoover zij met den trein
van 8 uur uit Rotterdam zijn vertrokken in de
hoop omstreeks kwart over negen in 's lands
hoofdstad te arriveeren.
Aanvankelijk ging alles goed, er was veel wind
en nog meer regen en zelfs kwam er ook nog een
jjeetje kou bij. Maar, de Spoorwegen hebben er
De prefect der Apostolische Ceremoniën
heeft in overleg met den H. Vader de regeling
van de viering dèi' H. Geheimen voor de Goede
Week vastgesteld.
Op Witten Donderdag zal de Deken van het
H. College, Kardinaal Granito Pignatelli di Bel-
monte, in tegenwoordigheid van den Paus, de
plechtige Hoogmis opdragen in de Sixtijnsche
kapel. Aan het' slot van de plechtigheid zal
de opperherder zelf het Allerheiligste naar de
Paulinische kapel overbrengen in plechtige
processie, vergezeld door alle aanwezige Kar
dinalen, patriarchen, bisschoppen en abten, als
mede de overige prelaten van het Pauselijk
Hof, die tevoren gezamenlijk uit de handen van
den celebrant de H. Communie zullen ontvan
gen. Op Goeden Vrijdag zal, eveneens in de Six
tijnsche kapel, de liturgie worden verricht door
Kardinaal Rossi, in plaats van den groot-
PARIJS, 14 Maart. (Havas). Tijdens zijn
onderhoud met Daladier heeft Sumner
Welles den Franschen premier een per
soonlijke boodschap van president Roose
velt overhandigd.
Verder meldt Havas, dat Sumner Welles na
een onderhoud van een half uur Daladier's
kabinet heeft verlaten, vergezeld van Murphy,
den Amerikaanschen ambassadeur te Parijs.
een gewoonte van gemaakt, onze temperatuur op
het goede peil te houden en ook nu was daarop
geen uitzondering gemaakt. Het was dus een
doodgewone dagtrein, zooals die eiken ochtend
uit de Maasstad vertrekt. De rnenschen zien er
dan nog wat slaperig uit, geeuwen vrij onge-
neerd en vallen voor een niet gering percentage
in slaap, zoodra zij hun hoekplaatsjes hebben
bemachtigd. Anderen, die wat minder lang in
den trein behoeven te zitten, zetten zich rechtop,
lézen een krant en rooken sigaretten. Zoo gaat
het altijd, zoo ging het ook ditmaal, althans tot
Leiden.
In de sleutelstad kregen de reizigers echter
argwaan, want het oponthoud duurde er zoo
verbazend lang, dat men zich begon af te vra
gen, wat er wel gebeurd zou kunnen zijn, dat
de trein er niet meer door kon. Wel zag men,
dat buiten de regenvlagen in sneeuwstormen
waren veranderd, maar dat, zoo redeneerde men,
kon toch de oorzaak van dit oponthoud nog niet
zijn. En inderdaad, dit was nóg niet het geval.
Er kwam een bericht dat de stroomdraad was
doorgeknapt en dat men op de kans wachtte om
de reis op het andere spoor voort te zetten. Maar
dat scheen nogal wat voeten in de aarde te hebben.
Er arriveerden tenminste nog drie andere treinen
uit Rotterdam, vooraleer het „averechtsche"
traject vrij was en in dien tijd waren al vele on
geduldige lieden naar de blauwe tram geëclip-
seerd, in df hoop, op deze wijze een voorspoedi
ger reis te kunnen maken. De achterblijvers na
men het geval deels gelaten, deels uitgelaten op;
vele rnenschen zijn op zulke momenten precies
als kinderen, die door oorzaken buiten hun
schuld, te laat op school zullen komen. Er was
een reiziger, die zijn verbinding met Twente niet
meer kon halen en die daarom een plan de cam
pagne voor een biljartwedstrijd in de hoofdstad
opmaakte; en er was ook een heer, die om half
tien in Haarlem moest vergaderen, doch die zich
zelf troostte met de gedachte, dat hij tenminste
op het bitteruur de plaats van bestemming wel
zou hebben bereikt! Er waren, nog meer rnen
schen en vele van die rnenschen hadden hun
aardigheden en hun grappen op de stagnatie.
Werkelijk, over het algemeen hadden de N.S.
over het vriendelijke geduld van hun klanten
niet te klagen.
Om kwart voor elf eindelijk kwam er beweging
in het ijzeren gevaarte en eenigen tijd, zij het
ook met de noodige voorzichtigheid, ging het
werkelijk vooruit. Maar toen, ongeveer vijf kilo
meter voor bij Leiden, op het signaal veilig
moest worden gewacht, bleek er een nieuwe
moeilijkheid bij te zijn gekomen, want sneeuw
en ijzel haden ervoor gezorgd, dat de trein voor-
loopig aan haar plaats bleef vastgenageld en
dat derhalve de reizigers van een ver en wit
landschap konden genieten. Nu was er een op
gewonden juffrouw in het gezelschap, die ver
bolgen haar geld terugeischte, maar de ietwat
verlegen stilte na deze uitbarsting werd mét een
bulderend gelach afgesloten, toen een gemoede
lijk heer zijn hoofd naar buiten stad en den
denkbeeldigen Ako om een avondblad vroeg. En
gelukkig kwam er na eenigen tijd ook hulp op
dagen en wel in den vorm van zoo'n echte
ouderwetshe stoomlocomotief, die tenslotte den
trein los kreeg. Het ging aanvankelijk nog wel
langzaam en er werd wel bij ieder onmogelijk
gehucht aangelegd, maar vooruit ging het toch
en toen de trein bij Noordwijkerhout zelfs weer
het rechte spoor op ging, scheen alle leed ge
leden.
Maar het heeft zoo niet mogen zijn. Haarlem
was al in zicht en de reizigers, die de Spaarne-
stad wenschten te bezoeken, stonden al gejast
ën gemanteld in de paden der wagons, toen drie
kilometer vóór Haarlem de vaart opnieuw brak
en men al heel gauw gewaar werd, dat de ge
schiedenis aardig op weg was zich te gaan her
halen. Bijna drie kwartier werd er ongeveer niets
anders gedaan dan gewacht en gevraagd of we
vóór donker nog in de hoofdstad zouden arri
veeren. Toen eindelijk kwam er een zusje van de
Leidsche locomotief opdagen, dat ons omstreeks
één uur het Haarlemsche station binnenrolde.
De 23 kilometer van Leiden tot Haarlem waren
dus in vier uur afgelegd, oftewel met een wan
delgemiddelde van nog geen zes kilometer!
In Haarlem bleek verder reizen totaal onmo
gelijk, omdat ook het net tusschen Haarlem en
Amsterdam in het ongereede was geraakt. Een
stem in de loudspeaker dreef de passagiers toen
naar het stationsplein, waar zij met enkele over
volle wagens van de Noord-Zuid-Hollandsche
naar de Tempeliersstraat en vandaar naar de
hoofdstad werden vervoerd. De klok van den ouden
Westertoren wees er kwart over twee dóór, toen
men eindelijk in de binnenstad belandde. Maar
het C.S. hebben de meeste reizigers dien dag
.toch niet meer gezienI
STOCKHOLM, 14 Maart. (Zweedsch Tel.
Ag.). Het ministerie van Bnitenlandsche
Zaken deelt mede:
In antwoord op een door de Finsche re
geering gestelde vraag heeft de Zweedschc
regecring zich bereid verklaard, de moge
lijkheid van een verdedigend verbond te
overwegen.
HELSINKI, 14 Maart (Havas). Het ministe
rie van de Voorraden heeft alle vrachtauto's en
andere vervoermiddelen opgevorderd om de
ontruiming van goederen en eigendommen te
vergemakkelijken van de bevolking in de aan
Rusland afgestane gebieden. De bevolking hier
van omvat ongeveer 250.000 zielen. Drie be
langrijke plaatsen komen aan de Sovjets, t.w
Viborg, de derde stad van Finland met 80.000
inwoners, Kexholm of Kakisalmi met 6000 in
woners en Sortavala met 5000 inwoners. Maar
de 50.000 lijken van Russische soldaten die in
de sneeuw begraven liggen zullen een geheel
gebied ten noorden van het Ladogameer tot
een ongezond oord maken. Zoodra het zal be
ginnen te dooien, zal dit een afschuwelijk kerk
hof zijn, waar geen grassprietje meer kan
groeien.
De Moskousche correspondent van „Af-
tonbladet" meldt dat Rusland op de thans
door Finlandafgestane landengte een Ka-
relische republiek wil stichten waarvan Vi
borg de hoofdstad zou worden, en waarin
de leidende regeeringsposten gegeven zullen
worden aan thans in Rusland wonende
Finsche communisten-
poenitencier Kardinaal Lauri, waarbij door den
Pauselijken hofprediker een meditatie in het
Latijn zal worden gehouden over het Lijden
van Onzen Heer Jezus Christus.
Volgens het voorloopig verslag over het
wetsontwerp tot heffing van opcenten ten
behoeve van de gemeenten op de winstbe
lasting gaven verscheidene leden van de
Tweede Kamer als hun meening te kennen,
dat de aan de gemeenten toegedachte op
centen op de winstbelasting ter vervanging
van die, tot dusver te haren behoeve ge
heven op de dividend- en tantièmebelas-
ting, wel zeer karig zijn uitgemeten.
Degemeenten hebben, evenzeer als het Rijk
nadeel ondervonden van de onvolmaaktheden
van de dividend- en tantièmebelasting. Het zou
toch niet anders dan rationeel kunnen worden
geacht, dat zij, nu door de invoering van een
winstbelasting die bron van nadeel voor het
Rijk wordt gestopt, daarvan ook harerzijds
profijt trokken. Daar komt nog bij, dat de
buitengewone omstandigheden, welke het Rijk
aanleiding gaven, naar versterking van zijn
middelen te zoeken, toch ook de financieel®
positie van de gemeenten allerminst onbe
roerd hebben gelaten. Vaststelling van het
aantal der hierbedoelde opcenten op 20 of 25
zou, naar men meende, meer dan hetgeen thans
wordt voorgesteld, met rede en billijkheid in
overeenstemming zijn.
Vele andere leden verklaarden deze ziens
wijze niet te kunnen deelen. De winstbelasting
aldus deze leden is door de regeerin?
uitsluitend voorgesteld, omdat zij daarin een
der noodzakelijke maatregelen zag tot verster
king van de inkomsten van het Rijk. De fi
nancieele belangen der gemeenten hebben bij
de overwegingen, welke tot de indiening van
het desbetreffende ontwerp leidden, geen rol
gespeeld.
De aandacht werd gevraagd voor het feit,
dat, indien het aantal opcenten op 15 be
paald blijft en de verwachting der regee
ring inzake de baten der winstbelasting
juist blijkt te zijn, wel door alle gemeenten
tezamen hetzelfde bedrag zal worden ver
kregen als voorheen uit de opcenten op de
dividend- en tantièmebelasting, doch dat
zich binnen die totaalopbrengst verschui
vingen zullen gaan voordoen, welke voor
een aantal gemeenten zeer nadeelige ge
volgen zullen kunnen hebben.
Gemeenten toch, waar overwegend onderne
mingen gevestigd zijn, die slechts een betrek
kelijk klein gedeelte van de gemaakte winst
plegen te reserveeren, zullen in de 15 opcen
ten op de belasting, geheven van de totaaj be
lastbare winst, een onvoldoende compensatie
vinden voor de 48 opcenten, welke tot dusver
te haren behoeve op de belasting naar de uit
gekeerde winst werden gelegd. Vele leden waren
van oordeel, dat een voorziening in dezen nood
zakelijk is. Naar zij meenden, zou die voorloopiS
het beste kunnen worden gevonden in de op
neming in het ontwerp van de bepaling, dat'
indien een gemeente in het eerste heffingsjaar
van de winstbelasting ter zake van opcenten
op die belasting minder blijkt te hebben ont
vangen dan zij in het voorgaande jaar ter zake
van opcenten op de dividend- en tantièmebe
lasting ontving, het verschil aan die gemeente
uit 's Rijks kas zal worden uitgekeerd.
Verscheidene andere leden, die toegaven, d®t
dit betoog de billijkheid vóór zich heeft, meen
den hun eindoordeel ovei^ de aangegeven op
lossing, waar daarbij het financieele belan?
van het Rijk in door hen moeilijk te schatten
mate is betrokken, afhankelijk te moeten ste4'
len van de zienswijze der regeering. Indien de2®
tegen een bepaling, als werd aanbevolen, geen
overwegende bezwaren van financieelen aard
heeft, zouden zij rich met het opnemen daar
van kunnen vereenigen.
BRUSSEL, 14 Maart (Havas). België spard
zich op het oögenblik krachtig in om zijn tó1"
litaire luchtvaart uit te breiden. Belangrijk®
bestellingen zijn kort geleden geplaatst Wj
Fiat, Caproni en Breguet. Fiat heeft reed®
eenige toestellen geleverd. In de Vereenigd®
Staten zijn opdrachten voor een zeker aantal
Brewater-machines geplaatst, die 540 K.M.
uur kunnen vliegen. Ten slotte tracht de r®'
geering de fabricatie in licentie in België van
dezelfde buitenlandsche types uit te breid®
en van zekere Belgische prototypes. Reeds wor
den Hurricane-toestellen in België gebouwd.
