FINSCHE KINDEREN
Nieuwe hoeden
WINTERSEIZOEN OP CAPRI
-
IA*
PRAKTISCHE
KINDEROPVOEDING
Voor het
tusschenseizoen
Kunt U niet slapen?
i N
Hoe
■fik. IBPSI
■*A"
PFfTfaff
LEKO VENTILATOREN
verzorgd worden
Door een Katholieke
Zuster
IN SCANDINAVIË EET MEN
VISCH-SQEP
EEN LOTTA VAN ELEJAAk
1^ \)C°
1
Helly
ZOET
OP Z'N PAASCHBEST
Waarom zouden wij dat ook
met doen?
SMYRNA HANDWERK
Vraagt Uwen winkelier
VOOR ALLE
SANITAIR
DE VROUW EN HAAR TIJD
Wij ontvingen dezen bric! vóórdat de vrede
Seteekend was. De inhoud zal onze lezeressen
échter alsnog interesseeren.
Waar wij nu zijn met onze kinderen, lijkt
Wel het vredigste plekje op Gods aardbodem en
als onze behuizing en het leven nu niet zoo
eigenaardig waren, zou 't voor ons moeilijk zijn,
ons in te denken, dat er oorlog is hier in ons
eigen land. De kleine kinderen vooral realisee-
ren zich dit gelukkig ook heelemaal niet. 't Le-
yen is voor hen .anders" en in veel punten zelfs
interessanter dan het mooie goed geordende
bestaan van eerst. Zoo zijn kinderen nu een
maal; maar met de grooten is het anders. Die
beseffen al veel beter wat er op het spel staat.
t>e vaderlandsliefde is niet voor niets aange
kweekt onder onze Finsche jeugd, ze kennen
het moeitevol en heldhaftig verleden hunner
Voorouders en willen hen waardig zijn, nu in
bit uur van aanbeukend gevaar. Al in geen we
ken hebben we hier vliegmachinegeronk ge
hoord. We wonen hier ook zoo eenzaam. Om
Zoo'n klein groepje hulzen te bombardeeren
loont ook de moeite niet voor de „ryssat", of
schoon ze toch al veel maar raak gegooid heb
ben. De kinderen van Viipuri moesten, toen
Zij in Kanhaanpaa waren, nogal eens 't bosch
in vanwege luchtalarm, maar zij zijn nu ook
eenige kilometers noordelijker en leven rusti
ger. De diphterie is nog wel niet geheel be
ter, maar ons groepje knapt toch goddank weer
op. Wij hier in Sammatti zijn al heel gelukkig-
geweest met de gezondheid van de kinderen,
Want dat is nu onze grootste zorg om ze gees
telijk en lichamelijk fit te houden. Er is zelfs
hog niemand verkouden geworden en iederen
öag spelen ze goed ingebakerd buiten. De
sneeuw ligt nog kniehoog. Ze skiën met de en
kele ski's die we nog bezitten en de jongens
houwen als van ouds hard aan hun sneeuw-
biöki (huisje). Daar zijn ze altijd eenige dagen
minstens druk mee bezig. U moest ze zien
Sjouwen met de sneeuw cn maar slaan om de
muren hard cn stevig te krijgen en dan is de
Climax als ze na den harden arbeid er met z'n
alien in kunnen kruipen. En als ze dan binnen
komen om te eten, hebben ze een wolvenhon
ger en is het moeilijk om ze duidelijk te ma
ken, dat we uit moeten kijken met het brood.
Goddank behoeven wij ons daar nog geen groo-
te zorg over te maken. Ze kunnen nog steeds
sten zooveel als ze willen, maar dat schijnt al
hiet meer overal te zijn. Lasse en Rhea's moe-
her is ook ergens geëvacueerd met de kleinsten,
maar die schreef, dat ze slechts twee keer per
hag eten krijgen en dat is nu met deze erge
koude wel te weinig. Kleine Lasse wil nu iede
ren dag eenige boterhammen wegstoppen en
bewaren, om aan zijn moeder te sturen en de
kleine Tuulikki. Ik doe dan maar alsof, want
han heeft het ventje de voldoening er van, je
kunt hem toch niet verklaren, dat het. een on
mogelijkheid is. Dat wij brood en goed brood
hebben voor de kinderen, hebben we in hoofd
taak te danken aan maisteri L. Wonderlijk hoe
heze protestante onderwijzeres aan onze school
sen groote steun blijkt te zijn in dezen tijd. Zc
tegt, dat ze het vooral doet uit waardeering
Voor het werk van de zusters. Wij wonen met
?i'n allen in haar huis, 's morgens om half zes
je zij al op cn maakt iederen dag eerst het
beslag voor de vele brooden die we noodig heb
ben. Ze koopt ook zelf het graan op bij haar
bekende boeren en zorgt zoo voor alles. Dan
helpt ze mee de kinderen wasschen en aan-
kleeden en gaat dan bakken. Het is toch veel
^aard als men zoo van alle markten thuis is.
voorts geeft ze ook den kinderen geregeld les.
&ouva H. en de oude Rouva S. doen ook al
haar best om te helpen, want er is veel werk
?m alles een beetje normaal te laten verloopen.
Ruimte is er natuurlijk heel weinig. Gelukkig
bat we het huisje hiernaast ook hebben kunnen
huren, zoodat meisjes en jongens apart slapen,
"eddengoed hebben we voldoende mee kunnen
hemen van de stad. Stoelen hebben we slechts
enkele, maar dat is voor de kinderen geen nood,
hieer tafels kunnen we toch ook niet plaatsen
eh op den grond zit het makkelijk en onze
hiooie spreien van Edelfeltsvagen hebben we
°ok maar thuis gelaten, dan is het niet zoo
®rg als ze eens op de bedden zitten. Een klein
hpekje hebben we afgeschoten met een gor
dijn en ingericht voor een mooi kapelletje en
baar rust nu op dit plekje midden in Finland
j 6zus in Zijn H. Sacrament, (toch) ook hier
Hij bij ons. Geregeld komt mgr. Cobben of
®®n van de priesters voor ons de H. Mis lezen
h het godsdienstig leven van de kinderen ver
jagen. Wat een goeden invloed dit op hen
j'eeft, constateerde zelfs de protestante mais-
jhri L., want zij ziet scherp nu ze zoo heele-
hiaal in een katholieke omgeving leeft. Vorige
Cfik was monseigneur hier en hij bracht heel
warm goed mee, dat Z.Exc. gekregen had
°or ons. Ook mocht ik tien paar nieuwe schoe-
en voor de jongens gaan koopen. 't Is een
heele onderneming om nu naar de stad te
jjaan, want het is vreeselijk koud in den bus
,h je loopt het risico onderweg eenige uur-
Jes te moeten schuilen. Doch dezen keer heb-
1 we geluk gehad en konden we rechtstreeks
Dc Zusters van liet H, Hart van
Jezus van Moerdijk, die in Finland
werken en bij het uitbreken van
den oorlog ryxar Holland terug
moesten keeren, ontvingen van een
achtergebleven Finsche religieuze
enkele weken geleden dezen brief,
over het groepje uit Helsinki geë
vacueerde kinderen
toen in dat leege huis, waar alles sprak van
ons vredige mooie kloosterleven, was het even
anders. Ik ben anders zoo blij, dat ik nu zoo
veel kan doen voor onze katholieke kostbare
kinderzielen en ook voor mijn dierbaar vader
land. Toen ik weer normaal mensch was en
m'n bloed weer normaal stroomde, ben ik
schoeisel voor m'n jongens gaan koopen. Win
kelen is ook al eigenaardig nu. Alle magazijnen
zijn met planken en zakken geblindeerd, dus
brandt overal den heelen dag electrisch licht.
Ook is ieder gekleed op de overhaaste vlucht
in een of anderen schuilkelder en dat geeft al
een typisch straatbeeld. Maar men went aan
alles en de Helsinkilaiset hebben zich ook al
aangepast en 't leven gaat z'n gang. Velen ko
men terug naar de stad, omdat liet hier beter
is met de koude. Het afweergeschut en de
schuilkelders werken zoo goed, dat het hier
haast veiliger is dan op het land, vooral nu
de Russen zoo maar in het wk'de weg gooien.
Onze priesters moeten veel op reis, want de
schapen zijn nu zoo verstrooid en het kost heel
wat moeite om ze allen te bereiken. Maar de
menschen zijn zoo dankbaar, men voelt nu zoo
goed hoe God eigenlijk de eenige groote be
trouwbare Toeverlaat is in alle omstandighe
den. Want al is men hier kalm en moedig en
bereid tot alle offers, er is ook veel leed en
gebroken geluk. Bidt u allen maar goed voor
ons dierbare Finland en onze katholieken voor
al. Al het meeleven en de hulp van de heele
wereld en ook van Holland geeft zoo'n steun
en houdt de hoop levend op een goed einde
van dezen zwaren moeilijken tijd. Onze klein
tjes groeien ondanks alles als kool en redenee
ren altijd nog over de andere sisars en al de
poppen en schatten, die ze mee zullen brengen
ais ze van Holland bij haar eigen Finsche kin
dertjes terugkomen.
Laten we hopen, dat het binnen niet al te
langen tijd zoover is, anders kent u ze niet
eens meer terug! Maar wij herkennen u allen
in ieder geval, dus tot ziens!
Nakcmiin!
Rel. V. h. H. Hart van Jezus,
Moerdijk.
- - i
tv
Eet
Eiet
J^ikleumd.
prrijden zoo goed en zoo kwaad als de sneeuw
toeliet, maar toen ik er uit moest, kon ik
meer vooruit van de kou, ik was geheel
De goede Kerkiainen (die op ons
Uls past in de stad) had goed gezorgd en ik
j?h op Edelfeltsvagen wat op verhaal komen.
£Pa.ar kan Ju"ie zeggen, hoe weemoedig
voej ik kreeg, toen ik daar alleen in ons dier-
Sre huis, tusschen alle welbekende dingen
j Edliep. 't was net of jullie allen dood waren
q} ik alleen overgebleven was. Alles verlaten,
j, kapel leeg. 't Altaar öoodsch, de refter net
jullie 't verlaten hadden. O, konden alle
jesters toch spoedig terugkeeren! O. L. Heer
qeeft tot nu toe alles goed voor u bewaard. In
omgeving zijn wel huizen beschadigd, maar
onze nog niet. Als de kinderen allen rond
Eet
EJiriUrnoerel1 en 'e voloP in 00 zorg zit, heb ik
oors weinig last van weemoedigheid, maar
j^^ie voor Paschcn nog iets nieuws wil ma-
kan haar keus maken uit de voorjaars
dalen van het Maartnummer van Beyers'
für Alle."
vinden er mantelpakjes afgebeeld, de
ttwle dracht voor het voorjaar, ook blousjes
iU brigineele halsafwerking. Niet te luchtig,
Ity ie warm zijn de jurkjes, waarbij dikwijls
VA stoffen verwerkt kunnen worden. Behal-
U dat dit laatste practisch is, kan met wat
L tasie en gevoel voor kleur een aardig ef-
v®rkregen worden. Zwierig en tot den dans
end zijn de avondjurken met de wijde rok-
W en strakke lijfjes, welke ook zonder meer
Y korten rok gemaakt kunnen worden.
y>°r de vrouw, die handig is met' de naald,
iU aar garderobe voor Paschen wil aanvullen,
alle.gebied keuae genoeg.
Finsche kinderen laten zich niet gauw
terneerslaan
Men beweert, dat wij in deze tijden veel aan
ons hoofd' hebben en dat is ook zoo, behalve
wat onze hoeden betreft. Of liever, de uitdruk
king gaat hier ook op, want wij hebben inder
daad veel aan ons hoofd, maar het is tot de
kleinste oppervlakte samengepakt. Want over
het algemeen zijn onze hoeden dit seizoen weer
toefjes van het een of ander vóór op 't hoofd.
Ten eerste hebben wij de dotjes bloemen en
lint. Deze miniatuur-scheppinkjes dragen ge
woonlijk aan de achterzijde een kapje, dat om
het hoofd sluit. Ook zijn er Rommeltjes van
alleen lint", of van tule, of van zijde. Deze crea
ties nu verschillen niet zoo heel veel van wat
wij het vorig jaar ook al zagen. Maar wat wel
bepaald van dit seizoen is, dat zijn de vogeltjes.
Er is een vogeltje, dat het midden houdt tus
schen een zwaluw en een piepkleine meeuw en
dat wonderlijk gedierte prijkt op den rand van
onze ..pillbox." Want ook dit model, het picco
lo-petje, heeft de seizocnswisseling overleefd.
Daarnaast komt een vergrooting hiervan, dus
een soort tamboerijn en verder een paar hoogc
modellen, die ons herinneren aan kachclpi.jp-
jes, kolbaks, omgekeerde laarzen en meer zu'k
wonderlijks.
Echter, naast al deze fantasie leven ook de
breton en de matelot. Dc breton is meestal
klein, evenals de matelot, die ook al voor op
ons hoofd terecht is gekomen. Deze matelot
heeft ook nog de eigenaardigheid op den on-
diepen bol een extra rand te dragen.
Verder ziet men een modelletje met wonder
lijke hoorntjes, die onder en boven uitsteken en
ook vele soldateske modellen, zooals kampmut-
sen, képi's en dergelijke.
De voile leeft ook nog, echter in veranderde
gedaante. Wanneer men zijn voile los of strak
vóór het gezicht draagt, dan is men niet in
strijd met de modevoorschriften, maar gewoon
lijk bengeit de voile in lange einden achter den
Deze baret van de Parijschc modiste
Agnèsheeft borduurwerk van wit stroo
op zwart vilt
hoed aan. De voile mag eveneens onder de kin
geknoopt worden en 's avonds soms met een
enkele bloem op liet hoofd vastgemaakt.
U ziet dus wel, de variatie is oneindig groot.
Letterlijk ieder model wordt gedragen, behalve
hot ouderwetsche. Want ook de baret behoort
tot do overlevenden, getuige de photo. Het mo
del is wel weer een beetje anders, de versie
ring een nieuwtje, maar het is en blijft een ba
ret. En onze sportieve vilthocden staan pal, als
altijd. Die schijnen zich van de modegrillen
niets aan te trekken. Ik zeg schijnen luis
tert u wel want voor het geoefend oog is
or wel degelijk verschil tusschen een van dit
seizoen cn écn van het vorige.
CLARA.
We weten eigenlijk niet beter, of de haute
cuisine" komt, evenals de „haute couture" uit
Frankrijk; het Franschc kookboek bevat voor
ons de groote geheimen der culinaire kunst en
we vergeten, dat er in andere landen ook wel
gerechten bereid worden, die op onzen discii 'n
prettige afwisseling zouden kunnen beteekenen
van het gewende menu en die de Holland
schè huisvrouw zonder de minste moeite zal
weten te bereiden.
Laten we uit de Noordelijke landen eens af
kijken om een pittige soep klaar te maken,
waarmee we, vooral op vastendagen, het menu
kunnen beginnen, dat dan verder kan bestaan
Wie ooit een pelgrimstocht naar Rome
maakte, heeft zich wellicht ook de moeite ge
geven, om Napcis te gaan zien cn wie in Na
pels langs den breeden boulevard wandelde en
links de rookpluim van d^r Vesuvius tegen de
blauwe lucht zag kronkelen, zag recht voor zich
uit het silhouet van het eiland Capri. Al heeft
hij zich niet laten verleiden om een boottocht
je te maken naar de „Blauwe Grot" en zich
s
O» Ca&ri Moeit nu Ae gele ÏAiimsa.
aan de kust van het zonne-eiland tc laten af
zetten, dan kent hij Capri toch op z'n minst uit
het wereldberoemde bock van Axel Munthc:
„San Micheie" en uit de verhalen van allen,
die Capri ééns gezien en nooit vergeten heb
ben.
Op Capri is het altijd „seizoen". In het voor
jaar komt men er de bloeiende amandelboo-
men zien, dc blauwe regen en do oleanders, in
den zomer komt men er
wat koelte ademen en zwem
men in de intens blauwe
zee; in het najaar ziet men
er de olijven rijpen en de
druiven cn in den winter
ontvlucht men er het gure
barre klimaat van z'n ge
boorteland.
Capri heeft in de laatste
twintig jaren iets van zijn
charme verloren door de
artisten en pseudo-artisten,
door de filmsterren en de
snobs, die het paradijselijke
eiland uitzochten voor hun
ongezonde aspiraties. Er is
een modern hotel verrezen,
dat op de stille zomer-avon-
den jazzmuziek tot ver in
den omtrek laat snateren en
waar lawaaierige en banale
maskerades gehouden wor
den. Er zijn zelfs een paar
radio's, die het oorlogsjour
naal rondschetteren en er is
een café, waar de meest
extravagante typen van de
heele wereld elkaar ontmoe
ten en elkaar in gewaagde
kleeding en excentrieke ma
nieren trachten te over
treffen.
Gelukkig voor Capri en
ongelukkig voor de hotelhou
ders zijn die -bezoekers dezen
winter ten gevolge van den
oorlog in hun eigen land ge
bleven. Het plein, dat anders
bevolkt is met typen van
verschillende nationaliteiten,
ligt nu verlaten als een too-
neel na de repetitie en de
amandelboomen langs Via
Tragara, dc chique, klassieke promenade,
staan te rillen in den kouden wind, want
de felle winter heeft zelfs Capri niet ver
geten. Vergeefs spreiden de lantaarns des
avonds een bescheiden licht en scheppen
hier en daar 'n intern zitje. Het branden
de hart van den meest verliefden jongeling
moet het afleggen tegen dezen guren wind (in
Italië Libeccio genoemd). Alleen de mimosa
spreidt haar geparfumeerden gelen mantel uit,
zooais een pauw zijn staart, en schijnt er zich
niet om te bekommeren, dat haar pracht zoo
goed als geen kijkers trekt.
De haven, waarin anders jachten, motor
bootjes cn blauw of rood geschilderde rociboo-
ten liggen te schommelen, is nu leeg en stil.
Slechts eens per dag legt er de passagiersboot
uit Napels aan, die de post brengt. De aan
komst van de post is altijd een bijzonder eve
nement in het alledagleven van een eiland. Op
dat uur vinden 'n paar coquette bakvisschen
aanleiding om zich te laten zien, de apothe
ker schiet van achter zijn receptentafel van
daan, de winkelier van achter zijn toonbank
en enkele vreemdelingen, een Hollander, een
Amerikaan, een paar Engeischen, die zich lie
ver zouden laten vierendeelen dan ooit Capri
te verlaten, steken haastig het plein over om
hun buiten)andsche kranten en hun brieven in
ontvangst te nemen. Het is een vreemd, on
wezenlijk Capri, dat onder de koude Libeccio
ligt te bibberen, doch over enkele dagen is Ca
pri weer het zonne-eiland, het paradijs van
het zuiden, de wieg van de stilte, de bakermat
van cacteeën en oleanders, van olijven en ci
troenen. v
Het is te begrijpen, dat Axel Munthe hier
ging wonen achter een hoogen muur met ge
traliede vensters als een Oostersche vesting,
afgesloten van de wereld, om ongestoord te ge
nieten van deeeuwig wisselende zee en den
weelderigen plantengroei in zijn „villa San Mi
cheie."
Ook Krupp, de kanonnenkoning had hier zijn
buitenverblijf en liet een weg aanleggen, die
zijn naam draagt.
Zes en twintig jaar vóór Christus vestigde
keizer Tiberius zijn residentie op, Capri en
werd het eiland het middelpunt van Romeinsch
weeldeleven en godenvereering. De schoonheid
van Capri werd dus toen evenals nu gebruikt,
als achtergrond voor een tooneel van uitspat
tingen en ijdel vertoon, doch ook dit was maar
tijdelijk, want na Tiberius' dood viel de stilte
weer over het eiland, en als ooit de dwaze oor
log, dien wij nu beleven, iets goeds deed, dan is
het misschien dit: Capri te bevrijden van een
groep parasieten en het weer geheel in bezit
te doen nemen door hen, die het beminnen al
leen om zijn pbantastische schoonheid en zijn
majesteitelijke stilte. c. P.—D.
uit bijvoorbeeld een eiergerecht met groente en
aardappelen en een zoetigheidje na.
Voor vier bordjes vischsoep hebben we noo
dig: een kleine wijting, driekwart liter water
een kwart liter melk, een stukje foelie, een lau
rierblaadje, een klein stukje Spaansche peper,
vier afgestreken eetlepels bloem, twee afgestre
ken eetlepels boter, wat zout, drie a vier thee
lepeltjes maggi, wat gehakte peterselie.
Men laat in het kokende water, met wat zout
en de kruiden, de schoongemaakte visch gaai-
worden in ongeveer tien minuten; dan neemt
men ze uit de pan en haalt ze in nette stuk
jes van de graat. Al roerende verwarmt men
de boter met de bloem tot een gelijk mengsel
en voegt daarbij in kleine scheutjes tegelijk
den gezeefden vischbouillon en daarna de melk,
dan mag de soep een oogenblik doorkoken,
waarna men er de stukjes visch bij voegt met
de peterselie en de soep overbrengt in de soep
terrine, waarin naar verkiezing eerst een ei is
geklopt. Tenslotte maakt men de soep op smaak
af met de maggi en misschien met nog wat
zout.
Er worden dobbelsteentjes brood bijgegeven,
die in de koekenpan met wat boter rondom
bruin zijn gebakken.
Is dit een huisjapon, vraagt u.
Neen, het is een nachtgewaad, bedoeld voor
het overgangsseizoen als de geweven Ameri-
kaansche pyama u te warm wordt en de zomer-
floddertjes nog niet heelemaal hun bekoring
hebben. Het is een romantische variatie op de
„robe de nuit tailleur" met 't coquette trillertje
langs den hals en het kleine zakje. U ziet, hoe
de zakken ons dit seizoen zullen vervolgen; en
wat een cachet een zakje geeft zelfs aan
een nachtpon.
Elke rechtgeaarde vrouw houdt van mooi
nachtgoed en wie handig is met de naald en
meent, dat een kleedingstuk als het hier ge
schetste juist is, wat ze noodig heeft, zal tegen
de moeite van het maken niet opzien.
Of ze zache flanel of lingeriezijde kiest,
hangt af van haar graad van vrouwelijkheid.
Zijde is raadzamer voor degene, die veel uit lo-
geeren is, dus dikwijls haar koffer pakt, omdat
flanel veel meer plaats inneemt en zijde zich
tot een niemendalletje laat opvouwen. Door de
lange mouwen, den hoog aangesloten hals en
de lengte tot op den voet is dit nachtgewaad
ook voor de reis heel practisch. Want al is
de pyama de meest geëigende reisclracht. er
zijn legio vrouwen, die protesteeren tegen deze
onvrouwelijke nachtkleeding. Het hier geschet
ste ontwerp geeft echter de volledige bedekking
Een moeder, die haar acht kinderen tot voor
beeldige menschen had opgevoed lezen wij
in „Huwelijk en Huisgezin" en daarover be
wonderd werd, gaf op de vraag, hoe ze dat had
aangelegd, het volgende eenvoudige en beschei
den antwoord:
Ik heb vooral mijn eerste kind zorgvuldig op
gevoed; het voorbeeld van de oudste werkte
weldoende op de jongeren, zoodat ik daar geen
bizondere moeite mee had.
Ik heb nooit een boek over opvoedkunde sm
iezen, maar ik heb mij altijd trouw aan de vol
gende beginselen gehouden:
Ik heb mijn kinderen nooit iets bevolen, wat
ik eerst niet zelf gedaan had.
Ik heb altijd 'n groote waarde gehecht aan
stipte gehoorzaamheid; gehoorzaamheid moet
men van klein af aan tot gewoonte maken, dan
heeft men er later geen moeite mee. Boompjes
kan men nog wel buigen, maar boomen niet.
Ik was altijd lief cn goed voor mijn kinde
ren, doch zóó, dat zij toch ontzag cn eerbiec
voor mij hadden.
Tegenspraak heb ik nooit geduld.
In tegenwoordigheid der kinderen heb ik al
tijd met m'n man één lijntje getrokken. Hadden
wij meeningsverschil, dan hebben we dat steeds
onder vier oog en „uitgevochten".
Ik heb mijn kinderen werken geleerd, wam
ledigheid is des duivels oorkussen.
Ik heb altijd gezorgd voor goed eten. geen
overdaad; snoepen heb ik hun nooit geleerd.
Mijn kinderen waren altijd netjes gekleed,
maar ik heb er geen modepoppen van gemaakt
Ik heb 't mijn kinderen thuis altijd gezellig
gemaakt en nooit veel zakgeld gegeven.
Ik heb met mijn kinderen dagelijks gezamen
lijk gebeden en mijzelf en de mijnen onder
Gods vaderlijke bescherming gesteld.
Dat is praktische kinderopvoeding!
Die tien punten zijn meer waard dan tien
boeken vol geleerdheid, die vaak niets anders
is dan theorie!
van de pyama zonder dat er aan de gratie van
de nachtpon is ingeboet.
De vier knoopen van voren vormen de slui
ting. Het strookje aan hals, pols cn zakje is
ingehaald met een rubber draad volgens de
nieuwste vinding.
Het ceintuurtje, dat met lange linten wordt
dichtgestrikt, kan uit een smallen reep van de
zelfde stof gemaakt worden, ofwel men neemt
lint in een afstekende kleur. Dit laatste is
aardiger indien men de nachtpon van een ge
bloemde zijde gemaakt heeft.
en wanneer men door en door koud is, trekt men
ze over zich heen, in de goede hoop, dat mét de
doorkomende warmte de doezeligheid, die de
voorbode van Klaas Vaak is. beslag op u gaat
leggen.
Het is ook een heel eenvoudig middeltje, om
lastige gedachten, die ons uit den slaap houden,
te verdrijven, door zeer diep adem te halen. Het
zal u rustig maken en rust is een eerste vereisch-
te voor 'iet inslapen.
Tenslotte kan een boek, mits het ons niet zoo
danig opwindt en boeit, dat het ons in de vi"-
gers kleeft, als slaapinleider dien""
Slaap wel
In een Zweedsch dagblad lezen wij een roe
rend verhaal van een klein Finsch meisje. Een
der correspondenten, die zich op zijn tocht door
het land wilde oriënteeren, ging in een klein
huisje, dat langs den weg stond, binnen om de
juiste route te vragen, in dat stuipje woonde
een man met z'n vrouw en het elfjarig dochter
tje. De moeder werkte ais Lotta en had be
halve sociale en administratieve plichten de
zorg op zich genomen van zes kleine viuchte-
lingetjes. Enkele dagen geleden had ze long
ontsteking gekregen en was daaraan bezweken.
Terwijl de vader zich naar de autoriteiten be
gaf om den dood van-zijn vrouw aan te geven,
was het elfjarig meisje naar het hoofdkwartier
van dc Lotta Svard-beweging gestapt cn had
daar gevraagd „wanneer mag ik nu Lotta wor
den?"
En zoo stond daar nu de eiljarige m de een
voudige grijze jurk, die de Lotta's dragen, met
den witten kraag en manchetten en het witte
hoefdkapje, terwijl de zes daklooze hummels
om haar heen rondkropen. Het zag er Keurig
opgeruimd en netjes uit in de kleine kamer en
in den haard hing de ren. waarin de pap prut
telde.
Met de rustige zeil vei zekerdheid, den Noord-
schen vrouwen eigen, stond de jeugdige huis
vrouw in de deuropening en ontving den bezoe
ker. Ze was voor hem het symbool van de ijze
ren onversaagdheid van het Finsche volk.
Moederschap brteekent waakzaamheid tot
den dood.
A. C. VeenBrons.
„Wolta", Icplaan 25, Haag Deventer Smyrna-
wol, gegar kleurecht, loopt niet plat. Ruime
keuze patr Stramien in alle br. inl en l=v
gch. Nederland. (Adv.)
Dan behoort u wellicht tot degenen, die over
dag zóó in beslag genomen zijn door wat u om
ringt, dat alle zorgen, moeilijkheden, problemen
en ergernissen diep in uzelf worden weggestopt,
maar op uw geest afstormen, zoodra u het
hoofd op 't kussen neerlegt, de oogen sluit en de
buitenwereld van u af laat glijden.
In dezen tijd van nerveuze spanning is het
aantal slachtoffers der slapeloosheid groot. Er
worden meer slaapmiddelen dan anders verkocht
cn toch zo" het voor menigeen juister zijn, een
huismiddeltje te probeeren, dat zoo het niet
baat, tenminste ook niet schaadt, wat van een
regelmatig gebruik van slaapmiddelen niet ge
zegd kan worden.
U zoudt eens kunnen probeeren, een lauw bad
te nemen voor u zich ter ruste begeeft, vooral
niet warm, maar zoodanig van temperatuur,'dat
het water u een hoogst onbehaaglijke sensatie
geeft. Deze behoeft niet lang te duren; u zet
weer gauw den voet op 't droge en wrijft u ter
dege af met 'n groven handdoek. Kruipt u met
een rillend en wel tusschen de dekens, dan is de
kans groot, dat mèt het langzaam warm worden
de slaap over u komt. Men kan deze zelfde
methode, namelijk de afkoeling van het lichaam,
toepassen, wanneer men midden in den nacht
wakker wordt en het niet lukt, den slaap op
nieuw te vatten. De dekens worden weggeslagen
DE VOLKSVENTILATOR
ZONDER CONCURRENTIE
PRIJS VOOR ELKE BEURS
Hoest-
bonbons
lOcent
per dooi
overol
verkrijpboor I
Imp:Rotter<J. Prod. Mij.
WITTE HUlS-RoHerdom
ZUTPHEN - ROTTERDAM (Leuvehaven 127)
AMSTERDAM /Afd- v d Ber9,A Q°> MetaalhandeïV
'V Prins Hendrikkade 162
~o/ ci hVp.Y
vraagt
UW WINKELIER OF DROGIST
11 CT. p. 7AK JE GELIJK AAN 1 PÖND SUIKèR
