SPORT EN WEDSTRIJDEN
SKdimfiool mn dm dag
DE GEBROEDERS GOOCHEM"
rouw
VIERDE LUSTRUM VAN
GEEL WIT
C oöpRestfu ra nt
DINSDAG 7 MEI 1940
Geslaagde feestviering
Op het R.K. Sportpark
De feestavond
BeverwijkBloemendaal 30
Hillinen 1E.D.O. 2 03
Z.V.V.Kinheim 10
R.K. HAARL. VOETBALBOND
Programma voor 2en Pinksterdag
WIELRENNEN
H.R.C. Excelsior
Q
^>2,^
<T
H.S.V. De Kampioen
R.K.W.V. Achilles
CRICKET
Jaarvergadering C.V.H.
ZEILEN
WATERVRIENDEN
Zciiii waclitig
UIT DE HOOFDSTAD
A. SCHRÖDER OVERLEDEN
WELKOMSTAVOND
PASTOOR J. BAK S.J.
EERE-COMITÉ VOOR DE
FRÖBELHERDENKING
Geld ontvreemd
Inlichtingen over een vechtpartij
„Britsche tourïsten"
waarschuwt Berlijn
DOODELIJK ONGEVAL
TE COTHEN
EXPORT
UTRECHT
EEN BUITENISSIGE
groote Paardententoonstelling.
iWmit yaryolgd)
In gepaste stemming en alle opgewektheid
heeft de R. K. V. C. „Geel-Wit" Zondag haar
vierde lustrum gevierd.
Reeds in de morgenuren gaven vele Geel
witters, waaronder diverse oud-leden en genoo-
digden, acte de présence, in de kapel van net
St. Joh. de Deo-Ziekenhuis, waar een H. Mis
tot intentie van Geel-Wit werd opgedragen en
waaronder allen ter H. Tafel naderden.
Na deze geestelijke verzorging vereenigde men
Zich aan het feestelijke ontbijt in hotel Brink-
mann. Hier reeds kwam de ware stemming los.
Oude en nieuwe banden werden aangehaald
en gesmeed en hartelijke woorden van geluk-
wensch mocht de jubileerende vereeniging in
ontvangst nemen van vereenigingen en andere
instanties.
Zoo feliciteerde de heer S. Hooy Geel-Wit
r.amens de R.K. Sport Centrale, en bracht de
heer Van Turnhout in zijn kwaliteit van voor
zitter van het District Haarlem, bestuurslid
van den D. H. V. B., en secretaris van de zus-
tervereeniging T. Y. B. B.. zijn gelukwenschen
over. De heer N. de Zwager feliciteerde Geel-
Wit namens de R. K. A. V. ..Holland" in een
geestige speech. Van T. Y. B. B., en het Sport-
parkbestuur waren b'oemstukken ingekomen.
Tallooze schriftelijke felicitaties o.a. van D.E.M.
tiit Beverwijk, gaven het bewijs, dat Geel-Wit
in breede lagen een uitstekenden naam heeft.
In alle opzichten was het feest-ontbijt tot
in de puntjes verzorgd en de vooruitzichten
voor een prettige viering waren dan ook reeds
volop aanwezig.
hebben de Geel-Witters zich eveneens van hun
goede zijde laten kennen. AI verloor b.v. hei
derde elftal met maar eventje» 60 van T.Z.B.
2, deze nederlaag kon de stemming niet be
derven.
Voor den wedstrijd van het veteranen-elftal
tegen Geel-Wit 2 bestond vooral in oudere krin
gen de noodige belangstelling. Het elftal van
tien jaar geleden moest met diverse invallers
Uitkomen, vanwege mobilisatie en andere
moeilijkheden, maar gaf nochtans aanvankelijk
goed partij. Toen het uithoudingsvermogen een
woordje ging meespreken, kwamen de oudjes
adem en snelheid te kort, waardoor het tweede
tenslotte een ruime 51-overwinning kon be
halen.
De eere-wedstrijd van Geel-Wit I tegen den
tweede klas I. V. C. B.-er, R. K. A. V. is- er een
geweest van het goede soort. De Pauselijken
hebben hard gewerkt voor een gunstig resul
taat en hadden speciaal de eerste heft een
flink overwicht, deels ook te danken aan hei
voordeel van den vrij1 krachtigen wind Toch
bleef voor de rust óe score blank.
Onmiddehijk na de hervatting kwam de eer
ste en zooals later bleek, de eenigste goal ter
wereld, toen tij een algemeenen Geel-Wit-
aanval W. v. d- Vlugt den R. K. A. V.-doelman
het nakijken gaf. Het spel b'eef in de tweede
helft vrij goed verdeeld. Beide partijen zwoeg
den dat het een lust was, maar in den stand
kwam geen verandering meer. Geel-Wit be
haalde een verdiende 1O-zege.
De kroonzaal van hotel Brinkmann was tot
aan de nok gevuld met feestvierende Geel
witters en genoodigden. Hier bleek overduide
lijk dat Geel-Wit over een groote schare le
den, donateurs en belangstellenden beschikt en
bij een volgende heuglijke gebeurtenis zal men
zeker naar een grootere gelegenheid moeten
omzien. Geen plaatsje was onbezet toen na de
gebruikelijke openingswoorden het revue-gezel-
schap Siem Nieuwenhuyzen voor het voetlicht
kwam.
Het zou ons te ver voeren het gebodene stuk
voor stuk te gaan ontleden. Laten we volstaan
met te verklaren, dat het gezelschap de reeds
hoog gespannen verwachtingen heeft over
troffen. Het gezelschap heeft een uitstekenden,
beschaafden indruk achtergelaten. Het was af.
Dat de stemming er spoedig „in" was, daar
voor zorgde o.m. ook het show- en dansorkest
,.De Marinucci's", dat tevens onder leiding
van den heer Schroder het „Gezellig Samen
zijn" verzorgde. Ook de heer Schroder had eer
van zijn werk, zoodat al met al Geel-Wit op
waardige wijze zijn twintig-jarig bestaan heeft
gevierd.
De bezoekers loopen met de wind in den rug
hard van stapel, maar de Wijker achterhoede
is paraat en slaat eiken aanval a.f.
Na de rust hebben de gastheeren wind-
MOLENPA^;M leidschegr. A'cam
LuncWiapjes 25rCÜht
Aardat
iardapp—groente-vieescK 40 cent
Een reeks s/aki' ücfotefs
Geen f o o ién 'Udienmg 10%
Dineeren in alngect#»rne sfeer I
voordeel en zij buiten dit uit, want reeds binnen
vijf minuten is de stand door- J. Albers 10
Bloemendaal zit niet stil, maar de Wijkers
drukken na tien minuten hun meerderheid uit
door een pracht kopbal van Marks, welke doel
treft, 20 en even later wWngt J. Albers zich
door de achterhoede heen en de stand is 30.
Daarna gaat de strijd gelijk op.
Voor rust, toen Hillinen met den wind mede-
speelde, kreeg E.D.O. het hard te verantwoorden
maar de verdediging kon het peuterige aan-
valsspel der Hillinen-voorhoede gemakkelijk
baas. Slecht wegwerken in de Hillinen-achter-
hoede is oorzaak, dat E.D.O. na een kwartier
de score kan openen. Doelman Verhagen redt
dan tot tweemaal toe op prafchtige wijze. Bij
een aanval van links op het Hillinen-doel is
Braam zoo onfortuinlijk om het leder in eigen
goal te trappen (02).
Na de hervatting wist E.D.O. nog eenmaal
te scoren (03).
Al direct blijkt dat de Velsenaren nogal last
hebben met het harde effectvolle terrein. Met
blanken stand gaat de rust in, al moet de
Z. V. V.-keeper hiervoor nog enkele felle scho
ten van Kamps verwerken.
Na de rust krijgt Ellen al direct een niet te
missen kans, doch hij schiet van enkele meters
afstand nog hoog over.
De Z.V. V.-ers hebben slechts éénmaal suc
ces als de rechtsbuiten een voorzet geeft, wel
ken de midvoor onhoudbaar inzet (10).
I. Alliance—H. B. C„ 12.30 uur.
Hoofddorp BoysOnze Gezellen, 12.30 u.
n. N.A.S.—Onze Gezellen, 12.30 uur.
ConcordiaO. I. V., 2.30 uur.
Programma Zaterdag 11 Mei 1940
vn. T.Y. B. B. 5—D.E. K. 3, 2.30 uur.
D.S. S. 5—H.B. C. 6, 2.30 uur.
VIII. T.Y. B.B. 7—O. I.V. 3, 2.30 uur.
D.S S, 6—Hoofddorp Boys 2, 2.30 uur.
V. V. F. 2—H. B. C. 7, terrein H.B.C., 2.30 u.
Bovengenoemde vereeniging hield haar 4den
wedstrijd voor de voorjaarscompetitie. Dit be
stond uit een sprint over i K.M. voor de A.B.C.
en Junioren.
A.- en B.-klasse: 1. L. Schelfaut 6 pnt.; 2.
Ch. Schelfaut 5 pnt.; 3. K. Verbeek 4 pnt.; 4.
J. Walgien 3 pnt; 5. C. de Gier 2' pnt.; 6. M.
Taverne 1 pnt.; 7. B. Fennes 1 punt.
De overige deelnemers aan de sprint kregen
allen 1 pnt.
Uitslag C-klasse: 1. Zekveld 6 pnt.; 2. H
Aarts 5 pnt.; 3. K. van 'der Wagen 4 pnt.
Junioren: 1. H. Jas 6 pnt.; 2. Tholen 5 pnt.;
3. Schipper 4 pnt.
Uitslag trainingsrit B.-klasse 25 K.M.: 1. M.
Taverne; 2. Ch. Schelfaut; 3. L. Schelfaut;
4. K. Verbeek; 5. B. Fennis; 6. J. Walgien.
C.-klasse 16 K.M.: 1. Zekveld; 2. H. Aarts;
overigen pech.
Junioren 8 K.M.: 1. H. Jas. Tholen Schipper
lekke band.
De stand der competitie is thans
A. B.-klasse: 1. L. Schelfaut 15% pnt;. 2.
Ch .Schelfaut 12 pnt.; 3. J. Smit 11% pnt.;
4. C. de Gier 10% pnt.; 5. H. v. Es 8 pnt.; 6. J.,
Walgien 7 pnt.; 7. K. Verbeek 6 pnt.; 8. H. van
Dijk 6% pnt; 9. M. Taverne 6 pnt.; 10. B. Fen
nis 4 pnt. B. Kleinhout, Boersma 2 pnt.; 11.
Fennis en Handgraaf 1 pnt.
C.-klasse: E. Zekveld 15 pnt.; C. Boersma 12
pnt.; H. Aarts 10 pnt.; K. van der Wagen 2 pnt.
Junioren. H. Jas 17 pnt.; Schipper 14 pnt.;
B. Hoorn 12 pnt.; Tholen 9 pnt.
O®
V
V&kk. reparatie van alle merken stofzuigers
Zondag jJ. werd de 3de rit der competitie
verreden waarvan de uitslag werd: 1. P. v. d.
Heiden 30 K.M. in 49 minuten 15 sec. 2. C. de
Best in 49 min. 26 sec. 3. U. v. Nes in 51 min.
35 sec. 4. Feye in 55 min. 5. de Bey in 57 min.
26 sec. 6. Koster in luur 4 min. 36 sec.
Bovengenoemde vereeniging hield Zondag den
eersten rit van de zomercompetitie. Hoewel er
een stevige wind was, werden er toch goede tij
den gmaakt.
De A-klasse reed 60 K.M.: 1. J. Stet, 1 uur 31
min. 45 sec.; 2. C. Fortegies, 1 uur 33 min. 43 s.;
3. B. Schell, 1 uur 36 min. 34 sec.; 4. J. Ekel 1
uur 42 min. 39 sec. C. v. Egmond en D. Ciaassen
opgegeven.
B-klasse (60 K.M.)1. A. Kuilman, 1 uur 38
min. 36 sec.; 2. A. Markenstijn, 1 uur 40 min. 34
sec. Beekhuis pech. Anderen niet opgekomen.
C-klasse (36 K.M.): 1. D. Kabel, 1 uur 0 min.
56 sec.; 2. M. Kabel, 1 uur 1 min. 47 sec.; 3.
Claudie, 1 uur 5 min. 33 sec.
Toen de heer J. H. Koch zijn jaarverslag als
secretaris van C. V. H. had uitgebracht, deelde
hij mede, dat hij per heden zijn functie neer
legde. Met dankbaarheid kan C. V. H. op den
negen-jarigen staat van dienst van dezen
punctueelen secretaris terugzien. Met algemee-
ne stemmen werd tot opvolger benoemd de
heer P. v. d. Vlugt, die nu het secretariaat zal
gaan waarnemen. Voorgesteld werd om het be
stuur met twee leden uit te breiden. Na goed
keuring hiervan werden de heeren J. H. Koch
en E. J. Kievit beiden als commissaris gekozen.
De heeren A. J. van Roon en A. J. Roodt wer
den bij acclamatie herkozen, zoodat het be
stuur thans luidt: A. J. van Roon, voorz.P.
v. d. Vlugt, Gaalstraat 57, Haarlem, seer.; A. J.
Roodt, penningm.; J. H. Koch en E. J. Kievit,
comm. De voorzitter memoreerde, dat ook C.
V. H. de moeilijkheden van de mobilisatie on
dervindt, doordat een aantal leden in mil. dienst
is. Dit jaar kan met slechts drie elftallen aan
de competitie worden deelgenomen. Alleen het
eerste elftal komt in den N. C. B. uit, terwijl
de overigen in den H. C. B. gaan spelen. Nadat
van de rondvraag eenig gebruik was gemaakt
werd deze weinig druk bezochte vergadering,
die gehouden werd in het restaurant der Heem-
steedsche sportparken, gesloten.
Zondag 5 Mei werd door de jachtvereeniging
„Watervrienden" het zeilseizoen geopend met
onderlinge zeilwedstrijden.
Ofschoon het zonnetje achter een dik wolken
dek zat verscholen werd het evenement begun
stigd door buitengewoon goed zeilweer, daar er
een fiksche bries stond.
De uitslagen luiden:
Klasse A: 1. „Sienan" van Zeulenvoet; 2.
„Zomerdroom" van T. Brandsma; 3. „Simtner-
Mjjnhardt's Zenuwtablettcn maken- U spoedig
weer weldadig kalm. Buisje 40 en 75 cent.
wille" van H. Brandsma; 4. „Meerkoet" van
G. Flobbc.
Klasse B: 1. „Patatje" van A. Stcenbeek;
2. „Ship Ahoy" van C. van Sabbe; 3. ,,Cetje"
van P. E. Tliueré.
Klasse A: 1. „Sienan"; 2. Zomerdroom"; 3.
„Dorethy" van Sellenraad; 4. „Simmerwille";
5. Grejo" van Struickenkamp.
Klasse B: 1. „Patatje"; 2. „Arend" van No-
lct; 3. „Ship Ahoy"; 4. „Cetje".
Op 65-jarigen leeftijd is hier ter stede over
leden de heer Alfred Schroder, een in assuran
tie- en scheepvaartkringen bekende persoonlijk
heid.
De heer Schroder werd in 1875 te Amsterdam
geboren en volgde in 1902 na den dood van zijn
vader dezen op als Lloyd's agent, terwijl hij te
vens diens assurantiezaken onder de firma J.
H. Schroder voortzette.
In 1920 ging hij een belangengemeenschap
aan met de assurantiefirma J. Langeveldt.
welke in 1936 leidde tot de oprichting van de
firma Langeveldt Schroder, assurantiebezorgers
en assuradeuren hier ter stede.
De heer Schroder was oud-consul van Peru,
president-commissaris van de N.V. Electro
Zuur- en Waterstof fabriek, oud-penningmeester
van de vereeniging Hendrick de Keijser en
voorzitter van de Amsterdamsclie Molest Cctn
missie.
Het assurantiebedrijf verliest in hem een ge
ziene en bekwame persoonlijkheid, die zich in
het bijzonder een grooten naam had verworven
wat betreft de behandeling van scheeps-ave-
rijen, waarvoor zijn tusschenkomst als Lloyd's
agent of in andere capaciteit dikwijls werd in
geroepen.
Zooals reeds eerder aangekondigd zal de nieu
we pastoor van de parochie de Zaaier Donder
dag 9 Mei as. officieel welkom geheeten wor
den op een avond, te zijner eere te geven in
het parochiehuis, Clubhuis Johannes Root
haan, Rozengracht 133.
Ten einde pastoor Bak een juisten indruk te
geveflh van wat het jeugdwerk zijner parochie
omvat, zal het geheele jeugdwerk er zijn krach
ten aan wijden, om- dezen avond tot een ecla
tant succes te maken.
Daar dit jeugdwerk zeer uitgebreid is, biedt
dus deze avond een gevarieerd programma en
zal ieder die zich, hetzij in het algemeen, hetzij
in het bijzonder, voor jeugdwerk interesseert,
daar dus te allen tijde iets van zijn gading
vinden.
Daarom worden naast de uitnoodigingen voor
de officieeie instanties der parochie ook kaar
ten voor het publiek uitgegeven, die aan het
clubhuis te verkrijgen zijn.
Naar ons wordt medegedeeld, heeft zich in
verband met de a.s. Fröbel-herdenklng een eere
comité gevormd, waarin zitting hebben: Z. Exc.
de minister van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen, de heer G. Bolkestein, de burgemees
ter van Amsterdam, dr. W. de Vlugt, en de di
recteur-generaal van het Onderwijs, prof. dr.
G. A. van Poelje.
Voorts kan nog worden medegedeeld, dat het
congres voor het voorbereidend onderwijs, dat
op 25 Mei a-s, te.Amsterdam, gehouden zal wor
den, en waarvoor groote belangstelling in het
geheele land bestaat, officieel door het ge
meentebestuur van Amsterdam ontvangen zal
worden. Met het oog op de groote belangstel
ling zal dit congres niet in het Waaggebouw
gehouden worden, zooals was aangekondigd,
doch in hotel Krasnapolsky. Ook het R.K. Frö
belonderwijs heeft zich bij het herdenkings
comité aangesloten.
Uit een slaapkamer in een woning in de Pa-
troclosstraat zijn een armbandhorloge en een
bankbiljet van 10.gestolen.
Een bewoonster van de Lutmastraat deed
In de grot waren nu de kisten opgestapeld, terwijl de ingang
werd bewaakt door eenige oorlogszuchtig uitziende mannen, die
een machinegeweer hadden opgesteld.
De grot had verscheidene gangen en in één daarvan was een
paardenstal ingericht, waar de kapitein altijd paaiden had
staan. Hij gebood Éénoog ook een paard! te zadelen en met hem
mee te gaan naar buiten.
Als Henk Borger geen loodgieter geweest was,
dan zou hij al eerder z'n vingers hebben ge
brand aan z'n sigaret, toen hij naar z'n sleutels
stond te zoeken. Maar z'n vingers waren door
z'n werk vereelt en eerst toen hij in 't donkere
portaal van 't hooge huurhuis was, kon het vuur
doordringen tot z'n gevoelszenuwen. Hij wierp
het eindje weg. Men zou zeggen, dat dit geen
kwaad kon in dat portaal. Er lag geen klee^
mat of zeil en de kale planken waren modde
rig door de vele voetstappen.
Maar, onder aan den eenen muur, tegenover
de deur van de benedenbewoners, was een mui
zengat, en 't brandende eindje sigaret van Henk
Borger viel recht door 't muizengat op een
drogen hoop spaanders en papieren.
De jonge loodgieter ging naar boven, tot hij
het vierde portaal bereikt had. Toen maakte hij
een deur open met z'n sleutel en ging naar bin
nen en naar bed.
Inmiddels was onder het benedenportaal het
onheil begonnen. Rika Schuring, de schoon
maakster van drie hoog achter, was de eerste
die bemerkte wat er gaande was. Ze kon niet
slapen. Opeens
hoorde ze iets:
geruisch en ge- 5
kraak, en toen 7 7
rook ze iets. Ein- DC belOOIUng
delijk zag ze den j
rook binnen drin- i
gen door de 1de-
ren van de deur en toen begreep ze. Ze rende
naar het raam, gooide het open en riep:
„Brand! Brand!"
Kort daarop daagde een overbuur op, die zei,
dat hij alarm zou gaan maken. Reeds waren
meer bewoners van 't brandende huis wakker
geworden, 't Eene raam na 't andere ging open.
Er klonk van alle kanten geschreeuw op. De
bewoners van de benedenverdieping konden niet
langs den gewonen weg naar buiten, want het
portaal brandde. Ze sprongen uit het raam en
trachtten van hun boedel te redden, wat er
te redden viel. 't Duurde tamelijk lang eer de
brandweer kwam en toen stond de smalle straat
vol menschen. Toen er een tweede spuitwagen
kwam, was ook de politie er. De menigte werd
teruggedrongen en hield zich kalm.
Zware bijlslagen troffen het slot van de voor
deur. Een paneel werd ingetrapt. Wolken dichte
witte rook stroomden naar buiten. Een paar
spuiten werden door de deuropening naar bin
nen geleid. Er werden ladders opgezet. Uit de
benedenste verdieping sloegen de vlammen naar
buiten. De ramen kraakten als ijs, er viel glas
naar beneden. De brandweerlieden brachten de
bewoners naar bultén. Een hoeraatje ging tel
kens op, als een forsche gehelmde gedaante in
de deuropening verscheen, een angstig kind dra
gend, of een groep kuchende, half verblinde
mannen en vrouwen vooruit duwend. Ze werden
in een ziekenauto geholpen, terwijl een inspec
teur van politie trachtte uit te visschen hoeveel
menschen er in t huis waren geweest.
't Was nadat hij z'n derde groep je menschen
naar buiten had gebracht, dat de jonge brand
wacht Govert Wakkers zich een beetje raar be
gon te gevoelen.
„Blijf jij maar een paar minuten buiten, om
adem te halen," zei de commandant. „Maar ga
wat achteruit; 't is hier te heet en te rookerig."
Govert liep een paar huizen ver, tot-hij bij
de menige toeschouwers stond. Eensklaps raakte
iemand z'n schouder aan en een stem vroeg hem
half fluisterend, of hij al op de vijfde verdieping
was geweest.
„Er ligt daar in de kast op de groote slaap
kamer een zware actentasch," ging de stem
voort. „Denk er om, op de vijfde verdieping. Als
je die voor mij naar beneden haalt, krijg je
honderd gulden. Kijk!"
Govert keek. In een vuile hand zag hij een
aantal bankbiljetten.
„Waarom hebt u die tasch dan zelf niet mee
genomen?" vroeg hij wantrouwend.
„Ik" kon den sleutel niet vinden, en 't rookte
zoo. U zult de kastdeur in moeten trappen. Als
je 't haalt, krijg je honderd gulden. Er zitten
papieren in, die voor jou niets waard zijn, maar
voor mij heel veel. Je krijgt het geld direct, als
je mij de tasch geeft."
„Ik zal zien," antwoordde Govert. ,,'t Hangt
er van af, wat er gedaan moet wórden. Er zijn
misschien nog menschen te redden."
Daarna ging hij 't brandende huis weer bin
nen. De toestand was er niet beter op geworden.
Steeds hooger klommen de vlammen. Elk oogen-
blik konden plafonds instorten. Op de derde
verdieping waren er al gaten in den vloer van
't portaal gebrand en de .vlammen lekten onder
langs de planken, 't Liep Govert Wakkers me®-
De commandant trof hem op de trap en zond
hem naar de vijfde verdieping om te zien, oi
daar soms iemand was.
„Christiaans en Hagens zijn op de zesde ge*
weest; daar is geen mensch meer!" schreeuw
de de commandant met de handen aan z'D
mond.
Die honderd gulden zouden hem mooi te pa3
komen, dacht Govert. Hij zou er des te eerder
met Keetje Veldman door kunnen trouwen-
Hij zag, dat er geen tijd meer te verliezen was,
toen hij het vijfde portaal bereikte. De Kam®'
stond in brand. Hij liet z'n zaklantaarn rond
gaan en zag in een hoek de kast, half verborgen
door een walmend rookgordijn.
Eensklaps hoorde hij gejank boven z'n hoofd-
Een hond! Er was een hond in de kamer bo
ven hem. Menschen waren daar niet meer. Een
hond! Maar hij kon geen tijd vermorsen aan
honden, nu hij op den drempel stond van die
slaapkamer, waar een belooning van honderd
gulden te verdienen was! Weer huilde en jank
te de hond.
„Ik kan dien armen drommel daar toch we'
laten!" dacht Govert. Keetje zou dat niet goed
vinden. Maar ik moet voortmaken."
Snel sprong hij de laatste reeks trappen op-
De deur stond open, maar de opening was vol
vonken en rook. Hij haalde diep adem, bukte
zich om de betere lucht bij den vloer te vih"
dpn, en liet de lichtbundels van z'n lantaarn
naar links en rechts schijnen. Hij zag een Air-
dale-terrier, vastgebonden aan den poot van
ce tafel. *t Arme dier was bedwelmd door den
rook. Alleen de oogleden gingen op en neer'
het bewijs, dat hij nog; leefde.
Govert greep het dier en rende terug.
Van beneden klonk geschreeuw en gefluit;
Hij hoorde het fluitsignaal: „Uit den weg!
dat op 't laatste oogenblik klinkt als er eett
muur dreigt in te storten. De trap was als
brandend fornuis. Tweemaal schoot z'n bee°
door een gat, een vuurpoel. Toen hij de straat
bereikte, waren z'n kleeren op meer dan een
plaats doorgebrand.
„Hier, een hond," zei Govert, „laat hem maaf
een scheutje zuurstof geven!" En hij gaf het
roerlooze dier over aan een politie-agent.
„En hoe zit 't?" vroeg de eigenaar van <t°
geheimzinnige actentasch, toen dc jonge brand
wacht langs hem heen liep. „Heb je 'm ondef
je jas? Dan is hier het geld."
Govert keek verlangend naar de bankbiljet
ten in de vuile hand.
,,'t Spijt me," zei hii. „maar ik kon er niet
meer bij."
Den daarop volgenden Donderdag had GO-
vert z'n vrijen dag. Hij liep met Keetje Veld
man de etalages in een voorname winkelstraat
te bekijken. Hij keek allesbehalve vroolij!-
toen Keetje bleef staan om een prachtig keu
kenfornuis te bewonderen.
Als die ellendige hond er maar niet geweest
was, zou hij
„Bent u niet de brandweerman Govert
Wakkers?" hoorde hij eensklaps een stem hei»
tegenklinken.
Keetje keek verschrikt, 't Was een politie
agent die hen aansprak, maar „hij" keek g®"
moedelijk, met een vroolijke tinteling in
oogen.
„Heb je die wel eens meer gezien?" vroef?
de agent weer, en hij gaf Govert een strooi
biljet, met in 't midden het portret van ee"
Airdale-terrier.
„Dat is Roxy, de kampioen-rashond, die vel
leden maand in Hilversum gestolen is. Er wa®
al eens zeshonderd gulden voor geboden, ma»'
de eigenaar ging daar niet op in. Hij is 't beest
vanmorgen komen halen."
Govert hoorde nauwelijks naar 't geen de
agent zei. Hij staarde naar 't bovenste gedeel
te van 't biljet. Daar stond met vette letters?
„Twee honderd gulden belooning!"
De agent lachte glunder tegen Keetje.
„Als hij weer wat tot zich zelf gekomen is»
juffrouw", zei hij, „neem hem dan in arrest
en breng hem naar 't bureau. De commissaris
heeft het geld voor hem klaar liggen."
(Nadruk verboden)
aangifte, dat in een hoedenzaak in de Kalver-
straat haar tasch, o.a. inhoudende ƒ23.50, is
gestolen.
In den avond van Woensdag 24 April j.l. heeit
op de Heerenmarkt achter het Weeshuis een
vechtpartij plaats gehad, waarbij een mans
persoon in de borst is gestoken.
Indien men inlichtingen omtrent deze mis
handeling kan verschaffen, wordt men verzocht
zich in verbinding te stellen met het politie
bureau Warmoesstraat 48.
BOEKAREST, 6 Mei Het Duitsche
Nieuwsbureau meldt: Talrijke Engelsche „tou-
risten" houden zich den laatsten tijd niet al
leen in de Roemeensche havens aan zee en aan
den Donau, benevens in het oliegebied op, maar
ook in de noordelijke deelen des lands. In Czer-
nowitz duiken ondanks de nieuwe, strenge be
palingen betreffende contröle op de buitenlan
ders steeds nieuwe Engelschen op, die zich nu
eens uitgeven voor journalisten, dan weer voor
handelsreizigers, zy ondernemen uitgebreide
autotochten door de geheele Boekowina en het
aangrenzende noordelijke Bessarabië. Zij too-
nen speciale belangstelling voor de via Czemo-
\yitz naar Duitschland vertrekkende transit0"
treinen door Rusland.
Tydens de militaire voetbalwedstryden, welk®
gehouden werden op het terrein langs den pro
vincialen weg te Cothen, is de 54-jarige slag®'
J. de B. uit Wijk bij Duurstede, die langs deO
weg stond te kijken, door een vrachtauto, b®"
laden met steenen, gegrepen en op slag gedood-
De vrachtauto kwam met flinke snelheid ui'
de richting Wijk bij Duurstede. Daar het uit
zicht in de bocht ter plaatse zeer slecht f
merkte de chauffeur te laat dat rechts van de"
weg een luxe auto geparkeerd stond. De chauf
feur gooide het stuur om doch kwam daardoo*
in den berm van den weg terecht met het go-
volg dat B„ die daar stond, werd gegrep®0.
De vrachtauto werd in beslag genomen.
door
Fr. v. RIJN
D
98
„Ik verwachtte heelemaal niets, Betsy, ik
dacht slechts, dat...."
,Dat ik me gevleid zou voelen door dat aller
stomste geklets over „het juweel van Parijs
enz.?" Dat ik zoo opgetogen zou zijn over de
mogelijkheid, van door de dochter van Helen
Carlington aan het New Yorksche publiek te
worden voorgesteld, dat ik me er niets van
zou aantrekken, dat ze me achter mijn rug
zouden uitlachen? Dat ik er én myn geld èn
mijn verloofde aan zou opofferen? Dat ik mis
schien zelfs vrijwillig mezelf zou aanbieden als
bruidsmeisje bij het huwelijk van Doris?"
„Ik verwachtte heelemaal niets van dien
aard!" riep Nelson vertwijfeld. „En ik zou
graag zien, dat je verder geen woord meer
zei over Doris. Zij heeft in ieder geval part
noch deel gehad aan de plannen, die ik dan
misschien in mijn dollen kop heb gehaald, zy
moet niets van dergelijke listigheden hebben.
Dat weet je verdraaid goed. Het was myn
idee, dat huis van haar aan jou te yerkoopen,
niet het hare. Ik wou haar graag helpen
en.
„En dat zul je blijven doen, Nelson. Want
ik zal haar huis koopen. En zy krygt twee
honderdduizend dollars. En zy zal haar droom
van onafhankelijkheid verwezeniykt zien. Maar
zij zal niet de vrouw van Nelson Weldron
worden. Hoor je dat goed? Zij wordt niet zijn
vrouw!"
De deur van de nevengelegen slaapkamer werd
geopend. Thornton Larch kwam binnen.
„Ik wou graag, dat je niet zoo hard
schreeuwde, Betsy," zei hij. „Ik kon je stem zes
kamers verderop nog hooren. Waar dient al
die herrie voor? Wie mag zijn vrouw niet
worden?"
Nelson kreeg het stille vermoeden, dat mijn
heer Larch zijn komst wel heel erg precies be
rekend had. Zou het mogelijk zyn, dat Betsy
en haar vader van te voren deze scène gerepe
teerd hadden? Betsy glimlachte haar vader met
kinderlijke genegenheid toe. Wel wat él te har
telijk, vond Nelson.
„Vadertje," zei ze, „ik heb groot nieuws voor
u. U bent de eerste, die het te weten komt.
Nelson en ik hebben besloten, niet langer te
wachten. We gaan volgende week trouwen."
„Wel, wel!" zei mijnheer Larch. „Daar sta ik
paf van! Ik had eigenlyk gehoopt, dat jullie
tot het begin van den herfst zouden wachten.
Het valt een beetje buiten den goeden toon, om
in dezen tijd van het jaar te trouwen, is het
zoo niet?"
„Daar hebt u volkomen geiyk In, mynheer,"
beaamde Nelson gretig. „Set ia niet, wat je
„in styi" noemt. Myn tante, mevrouw Dunley,
zal ongetwijfeld
„Ik trouw niet met je tante, Nelson," zei
Betsy doodnuchter. „En wat méér is, Nelson,
ik hoop niet het genoegen te hebben, haar op
onze bruiloft te zien."
Thornton Larch gnuifde.
„Dat kan ik je niet kwalijk nemen, Betsy.
Hoe minder je met die dame te maken hebt,
des te beter voor jou."
Ze hadden het te voren gerepeteerd
Nelson was er nu volkomen van overtuigd.
Waarom anders zou Thornton Larch, die er zoo
op gesteld was, in de hoogere kringen toegelaten
te worden, zijn vroegere ideaal, mevrouw Dunley,
nu opeens zoo minachtend beoordeelen?
„Vertel eens," zei Thornton Larch, Nelson
veelbeteekenend aankijkend, „wat voor een
huwelijksgeschenk verwacht hét gelukkige paar
wel van my?"
„Dat is al voor elkaar, vader. U moet het huis
van Helen Carlington op Long Island voor ons
koopen."
Mijnheer Larch grinnikte eens.
„Die ouwe schooier lacht me uit!" dacht Nel
son. „Hy denkt zeker ook, dat het een drom
mels goede zet is, my met zijn dochter te laten
trouwen!"
Maar hardop zei hij: „Vindt je niet, Betsy,
dat we toch ook eenige rekening met je
moeder moeten houden? Je bent op slot van
zaken haar eenig kind en zy wil misschien liever,
dat je trouwt, als het herfstseizoen in vollen
gang islaten wc zeggen, in de week van de
De Paardententoonstelling! Dan had' hy nog
drie maanden den tijd, om 'n uitweg te zoeken.
In drie maanden kon er heel wat gebeuren.
Betsy kon over haar verlangen naar wraak
heenraken. De jury te Suffolk zou het probleem
kunnen oplossen, door hem voor geruimen tijd
achter de trahes te zetten. Sarkovitch zou mis
schien een of ander wettelijk foefje kunnen
vinden, dat zijn huwelijk met Betsy onmogelijk
maakte. Doris kon een anderen kooper voor
haar huis vinden, zoodat zyn opoffering over
bodig werd....
„Zei je niet de week van de Paardenten-'
toonstelling, Nelson?" vroeg Betsy heel on
schuldig.
„Ja, lieveling. Zou je het geen goed idee vin
den, tot zoolang te wachten?"
„Maar dat is de volgende week al, Nelson."
„Nou spot je er mee, Betsy. Dc Paardenten
toonstelling in New York opent dit jaar op
zeven November.
„Ik had het niet over New York, Nelson. De
Paardententoonstelling in Southampton opent
de volgende week. En we zullen toch in
Southampton trouwen? In Southampton op Long
Island! Denk eens aan dat grappige, kleine
bulten, waar een zekere Nelson Weldron een
zekeren mijnheer Robinson knock-out sloeg!"
Mijnheer Larch brulde van het lachen.
„Moeder!" riep hij tegen zijn vrouw, de
tusschendeur opendoende. „Moeder kom toch
eens hier. Nelson en Betsy hebben je wat te ver
tellen."
Mevrouw Larch kwam binnen. Eén enkele blik
op haar stralende gezicht overtuigde Nelson
er van, dat ook zy meegedaan had aan de
repetities.
„Gelukgewenseht, lieve kinderen!" riep ze al,
voordat Betsy nog gelegenheid had, haar van
haar aanstaande huwelyk in de volgende week
op de hoogte te brengen. „Hartelyk gelukge
wenseht! Dat Is wel het allerbeste, wat jullie
in de gegeven omstandigheden kunnen doen."
„In de gegeven omstandigheden?" herhaalde
Nelson met gefronst voorhoofd. „Wat wilt u
daarmee zeggen, mevrouw Larch?"
„Och, je weet heel goed, wat ik bedoel, Nel
son. Het is net, als die bekende schrijfster in
de krant zei: „Een man, die bereid is, voor
de eer van zijn geliefde iemand neer te vellen,
verdient, dat hij dadelijk met haar trouwt: Ik
bent het volkomen met haar eens. Nu er in het
publiek zooveel te doen is geweest over jou,
Betsy en dat andere meisje, nu moesten jullie
maar dadelyk gaan trouwen. Doen jullie dat niet,
dan geeft dat slechts aanleiding tot allerlei
praatjes."
„Wat voor praatjes, mevrouw Larch?"
„Zeg maar „moeder", Nelson.
„Best," zei Nelson. „Wat vocwr praatjes
moeder?"
„Och, je weet zelf, hoe de menschen zijn,
vooral de lui hier in de buurt. Die verdenken
iedereen. Die geiooven niet eens in Sinterklaas,
begrijp je?"
„Heusch niet, mevrouw Larchik bedoel.
moeder."
„Kom, doe niet zoo dwaas, Nelson," kwam
mijnheer Larch er tusschen In. „Je weet
drommels goed, wat mijn vrouw bedoelt. Als Jü
niet op slag met Betsy gaat trouwen, dan zullen
die sluwe New Yorkers nog gaan beweren, dat
je meer op dat meisje Carlington verliefd
bent."
Betsy grijnslachte kwaadaardig. Ze overzag
het tooneel, zooals een regisseur het zou doen.
Haar spelletje was een reuzesucces en dat wist
ze maar al te goed. Ze kon zich zelfs veroorloven,
Nelson een beetje te helpen.
„Schaam u toch vader!" zei ze, met haar
vinger dreigend. „Schaam wat! Omdat Nel
son alleen zyn best doet, dat arme kind eenigs-
zins te helpen, omdat hy probeert een volmaakt
gentleman te zijn, moet hy daarom.... Let
maar niet op wat vader zegt, Nelson. Hy is
natuurlijk een beetje overstuur. Hy weet werk-
kelijk niet goed, waar hij het over heeft."
„Verdraaid, dat doet hij ook niet!" bromde
Nelson inwendig. „Verdraaid nee!"
Hij schraapte zijn keel, haalde zyn zakdoek
te voorschijn, veegde zyn voorhoofd af,
schraapte zyn keel nogmaals en zei dan
eindeiyk:
„U moet er wel by denken, dat ik groote kans
loop, het -eerstvolgende halfjaar in de gevan
genis van Suffolk te zitten.... zooals mijnheer
Sarkovitch, die een uitstekend advocaat is, me
vanmorgen nog verzekerd heeft...,"
Thornton Larch viel hem in de rede.
