De verdere reactie in Indië
DE GEBROEDERS „GOOCHEM"
iKdmb&aal vonden dag
G
Staat van beleg
op Curasao
'f
hEbï U Noq
CjEEN AcklERLicl-IT?
rouw
KERKLIJSTEN
een buitenissige
RES A-ARNHEM
THANS
ZUINIGHEID
GEBODEN!
het
reuzenpak
ZATERDAG 11 MEI 1940
Coöp. Restaurant
voordeelen
Hoe het Tandjong-Priok
verging
Indruk in de inheemsche
wereld
Beurs heden gesloten
Batavia leeft mede met
het moederland
Slechts een Duitsch schip
zinkend
Demonstratie te Semarang
Ook West-Indië is trouw
Proclamatie van den gouverneur
Velsen-Driehuis
Wyk aan Zee
zijn er aan verbonden.
IB1I
UIT DEN OMTREK
HILLEGOM
VIJFHUIZEN
gekocht hebben. Mnederdat
Ze nemen mijn 1VIVVUCI UUg
238
STAATSEXAMEN A EN B
ONDERWUZERSACTE
llw Itïte'Uy/t
TANDJONG-PRIOK (Aneta) Het gezicht van
de marcheerende militairen met de van de
Duitsche schepen gehaalde schepelingen, was
het eerste feit, dat hier Vrijdagmiddag werd
hecierkt omtrent de dramatische gebeurtenissen,
welke zich afspeelden in het moederland en
Waarvan het eerste bericht de meesten in hun
dagelijksche bedrijvigheid overviel.
De berichten omtrent het gebeuren in het
moederland maakten den diepsten indruk. ter-
Wijl de ontwikkeling in de naaste omgeving met
de grootste belangstelling werden gevolgd
De maatregelen van de militairen en van de
Politie werden met de grootste snelheid uitge
voerd. zoodat Priok nog druk bezig was met
de dagelijksche bezigheden uit te voeren, toen
de Duitsche schepen reeds bezet waren en alle
andere noodige maatregelen waren getroffen,
°-a. het gereedmaken van het immigranten-
Verblijf voor het opnemen van de geïnterneer
den, die onder militaire bewaking bleven.
Gemeld wordt nog dat een Duitscher op
een der schepen, een lid van de bemanning,
nog zou hebben gepoogd om een kraan open
te zetten, teneinde het schip tot zinken te
brengen, doch dat deze poging door de
■waakzaamheid van de Nederlandsche bezet
ting werd verijdeld. Hiervan kon echter geen
bevestiging worden verkregen.
Overigens is ook te Tandjong-Priok het ge
vangennemen van de Duitsche onderdanen ge
heel zonder verzet verloopen. Op de Duitsche
schepen was slechts een gering deel der beman
ning aanwezig, het grootste deel vertoefde elders.
Op de verschillende kantoren werden onver
wijld maatregelen getroffen, opdat het dienst
plichtig personeel bij een eventueelen oproep
onmiddellyk zou kunnen vertrekken. Vrijwel alle
kantoren sloten belangrijk vroeger dan gewoon
lijk, terwijl het werk jn de goedangs werd stil
gelegd. Zoodoende bood Tandjong-Priok tegen
vier uur in den middag een bijkans volkomen
Verlaten aanblik, temeer waar juist Vrijdag toch
reeds zeer weinig te doen was, in verband met
het uiterst gering aantal schepen.
Te Tandjong-Priok werden ook enkele leden
Van het personeel van Behnmeyer, zoomede
eenige magazijnmeesters in dienst bij Neder
landsche stoomvaartmaatschappijen, gevangen
genomen.
Vrijdagavond was echter de havenstad van
Batavia weer even levendig als gewoonlijk, voor
zoover het de inheemsche en Chineesche bevol
king betreft, en van bijzondere gebeurtenissen
Was niets te merken.
Het vervoer van de voor het eiland Onrust
bestemde geïnterneerden door Tandjong-Priok
Vond op zeer onopvallende wijze plaats.
BATAVIA, (Aneta)Ook voor de bureaux
van de inheemsche dagbladen staan verschil
lende groepjes van inheemsche lezers, die de
bulletins lezen. Deze meer ontwikkelde personen
blijven zich in commentaren hoofdzakelijk tot
he vraag beperken: Wat zou dit voor Indië
beteekenen?
Van ongerustheid is ook bij deze groep geen
sprake en wordt evenmin verwacht, terwijl
enkele verdwijningen van voormannen nog na
der worden onderzocht.
De Vaderlandsche Club zond aan H.M. de
Koningin het' v.bigende telegram: „Vaderland
sche Club, diep geschokt door den verrader
lijken Duitschen inval in het vaderland, be
tuigt Uwer Majesteit en Haar Huis in deze
bange uren onwankelbare trouw en aanhanke
lijkheid. De Voorzienigheid behoede het Huis
van Oranje en het Vaderland."
Ook aan den Gouverneur-Generaal werd een
telegram gezonden.
De Effectencall te Batavia is heden gesloten.
Dinsdagochtend zal nader worden uitgemaakt
of de beurs zal worden geopend.
Vrijdagavond kwamen de leidende ambtena
ren van het Departement van Economische
Zaken bijeen voor het houden van langdurige
dringende besprekingen.
Omtrent de reactie in de hoofdstad op de ge
beurtenissen in Nederland kan nog nader wor
den gemeld, dat deze vooral tot uiting kwam
in de aanvragen voor telefoongesprekken met
Nederland, die alleen wat Batavia betreft, om
acht uur 's avonds reeds tot 150 waren opge-
loopen. De stroom van aanvragen houdt nog
steeds aan. De P.T.T. heeft het voornemen
het bedrijf In werking te houden zoolang de
Verbinding Holland-Indië mogelijk is.
Intusschen wordt echter aan de aanvragers
medegedeeld, dat niet gezegd kan worden wan
neer zij kunnen spreken.
Voor het overige is de reactie te bemerken
Ran het bezoek van de bioscopen. De theaters
draaien de films thans practisch af voor ieege
zalen, daar het aantal bezoekers varieert van
10 tot 20. Dit is hier nog nimmer meegemaakt,
zelfs niet in de slapste dagen.
Velen trokken in den loop van den avond
naar Tandjong-Priok, wellicht in de hoop iets
te zien van de transporten der geïnterneerden,
doch hiervan werd niets bemerkt, terwijl een
enkel deel van de haventerreinen geheel voor
het publiek was afgesloten.
Aneta verneemt officieel, dat van de 19
in Indië aanwezige Duitsche schepen, die bij
het uitbreken van den corlog in Septem
ber een toevlucht zochten in de Indische
havens, 18 zijn bezet, terwijl er één, de
„Sophie Rickmers" te Sabang in zinkenden
toestand verkeert.
SEMARANG, 10 Mei (Anéta). Vrijdag
heerschte den geheelen middag en avond groote
drukte bij de politiebureaux en het stadion, al
waar de geïnterneerden zijn ondergebracht. De
vrouwen brachten koffertjes met kleeren, welke
mochten worden meegenomen. De bevolking is
uiterst rustig, terwijl het straatbeeld normaal is.
Een groep jongelui drong door in net ge
bouw van de Deutscher Verein. Hier haal
den zij een portret van Hitler van den
muur, brachten het op straat en vertrap
ten het daar. Vervolgens heschen zij op het
gebouw twee Nederlandsche vlaggen.
PARAMARIBO, 10 Mei (Aneta). In een
plechtige zitting van de Koloniale Staten
heeft de gouverneur persoonlijk mededeeling
gedaan van het uitbreken van den oorlog
in Nederland.
Z. Exc. deed hierbij een beroep op aller
samenwerking, zoowel in als buiten de Ko
loniale Staten, om trouw te blijven aan onze
Vorstin en aan het vaderland.
Alle zich hier bevindende Duitschers zijn
geïnterneerd.
De bemanning van het Duitsche schip
„Goslar" heeft getracht het schip tot zin
ken te brengen.
MOLENPAD Leidschegr. Adam
LuncWiapjes 25 ceht
AarcJapp._groente„vbosck 40 cent
Een reeks vim schotels 1 -
Geen foöiè'n- hediening 10 L
Dineeren in aangename sfeer!
Reuter bericht uit Willemstad:
D® staat van beleg is afgekondigd op het
gebied van Curasao. Voorbereidingen zijn
getroffen voor iedere gebeurlijkheid.
De Gouverneur-Generaal heeft een pro
clamatie uitgevaardigd, waarin gezegd
wordt, dat Curasao als deel van Nederland
ook in oorlog is met Duitschland, maar dat
de internationale politieke status van het
gebied, afgescheiden hiervan, ongewijzigd
zal blijven. De huidige ambtenaren blijven
belast met het bestuur en de defensie.
Iedere hulp van buiten, zoo wordt ver
klaard, zal als onwelkom van de hand wor
den gewezen.
ZONDAG Hoogfeest van Pinksteren of de ne-
derdaling van den H. Geest over de Apostelen.
De H.H. Missen te 7 uur, half 9 (Hoogmis) en
half 11 De H. Communie wordt uitgereikt onder
ale H.H. Missen, alsook te kwart vóór 7 en te
kwart over 8. Te 5 uur Lof met Rozenhoedje.
MAANDAG 2e Pinksterdag, geen verplichting
van Mishooren. De H.H. Missen zijn als op Zon
dag. 5 uur Meimaandoefening.
In de week lederen avond te 7 uur Mei
maandoefening.
WOENSDAG Quatertemperdag, geboden Vas
ten- en Onthoudingsdag. 7.30 uur Jongemannen-
congregatie. 8.15 Heerencongregatie.
DONDERDAG 10 uur Huwelijksvoltrekking
SpoorRors.
VRIJDAG Quatertemperdag, geboden Vas
ten- en Onthoudingsdag.
ZATERDAG Quatertemperdag. Van 5 tot 8.30
uur gelegenheid om te biechten.
ZONDAG: Hoogfeest van Pinksteren of de
Nederdaling van den H. Geest over de Apos
telen. De H. Communie zal worden uitgereikt
om kwart vóór 7, kwart over 7. na de H. Mis
van 7.30 en om 8.30 uur. De H.H. Missen om
7.30 en 9.30 plechtige Hoogmis. Vóór de Hoog
mis Veni Creator. Algemeene H. Communie
van de gehcele parochie. Onder de H.H. Mis-
sén schaalcollecte voor de sieraden van het al
taar, bijzonder aanbevolen. Geen catechismus.
Om 4 uur plechtig Lof en predikatie tot slui
ting van de godsdienstige week. Na de predi
katie pauselijke zegen.
MAANDAG: 2e Pinksterdag, geen verplich
ting, maar krachtige aansporing tot mishoo
ren en Zondagvieren. De H.H. Missen als op
Zondag, n.l. om 7.30 en 9.30 (Hoogmis). Geen
Lof.
DINSDAG: H. Mis in de kapel der Eerw.
Zusters.
WOENSDAG: Om 8 uur in pension Sonne-
vanck le parochie-avond bij gelegenheid van
het gouden jubilé van de parochiekerk. Opge
voerd zal worden: 4„Het gastmaal der kinde
ren", mysteriespel van Henri Gheon, in drie be
drijven.
DONDERDAG: De H. Communie zal worden
uitgereikt om 7.30 en 8 uur. Om 10 uur gezon
gen Huwelijksmis tot Intentie van bruid en
bruidegom (Bennekomvan der Meij). Des
avonds om 8 uur 2e parochie-avond.
ZATERDAG: Biechthooren van 6.30—7 uur
en na het Lof. zoolang er achtereenvolgens
De daaeiijksche
verzorging van Uw naar met
Silvikrin Lotion is verkwikkend,
weldadig en doelmatig. Hoofd
huid en haar even ermede
vochtig maken, is voldoende.
Zulk een verzorging doet
Uw haar goed, omdat Silvikrin
Lotion aan de haorvormende
weefsels de voor den groei
noodzakelijke haarvoeding
Neo Silvikrin geeft.
vV
„Morgen ga ik ervoor zorgen 1"
„O, ja. da's waar ook
„Ik heb nog geen tijd gehad".
Al die „argumenten" tezamen
helpen tegen bekeuringen
[enbotsingen I) veel
minder goed dan 'n fietsachter-
licht op z'n eentje I
biechtelingen zullen zijn. Om 7 uur Meimaand
lof met rozenhoedje voor den vrede.
WOENSDAG, VRIJDAG en ZATERDAG zijn
quatertemperdagen, geboden vasten- en ont-
houöingsdagen.
ZONDAG: Algemeene H. Communie van de
geheele parochie. Plechtige viering van 't gou
den jubilé der kerk. H.H. Missen om 7. 8.30 en
10 uur (solemneele Hoogmis). Deze Hoogmis
zal worden opgedragen door den Hoogeerw.
heer Paul. van der Aa, oud-pastoor van deze
parochie, met assistentie van de parochiezonen.
Om 4 uur Solemneel Lof met feestpredikatie
door den Z.Eerw. heer Corn. Floor, oud-pastoor
van deze parochie.
Burgerlijke Stand. Geboren: Maria Wil-
helmina, d. van J. Philippo en G. M. Veen;
Jacoba, d. van A. Faas en N. Verkerk; Cor
nelia Anna Maria, d. van J. C. Koppert en
A. P. van Stein; Johanna Andrea, d. van C. G.
Blokker en J. A. Kardol; Aafje Maria, d. van
J. van Rooden en M. P. Dekker.
Ondertrouwd: C. J. de Winter en A. A. M.
van Egmond; A. P. Preenen en Chr. M. Her
mans; J. W. Meiland en G. J. van der Lans.
Getrouwd: L. H. Klein en R. M. Prins;
J. Otte en C. A. van den Heiligenberg; G. van
Kooten en E. Paase; P. Bode en J. Hijzelen-
doorn; D. J. Gerritsen en A. Chr. van Dijk;
R. van de Beid en L. de Koning.
Gevestigd: J. van der Ben, Lapinenburg-
straat 20; A. P. H. Erkens, Hoofdstraat 123;
J. A. J. Heemskerk, Leidschestraat 185; I. Kool,
van Tetsstraat 3; C. Lodder met gezin, van
den Endelaan 52; wed. A. Geertsema—Wage
naar, van Tetsstraat 3; M. C. van der Wiel,
Beeklaan 22.
Vertrokken: P. Bode, Lisse, Emmastraat 21;
A. E. van Doorn, Gouda, IJssellaan 233; A. Chr.
van Dijk, Texel, Den Hoorn 89a; C. van Eg-
mond, 's-Gravenhage, Irisstraat 219; A. W.
Groenendijk, Heemstede, Spiegellaan 14; F. de
Groot met gezin, Lisse, Grachtweg 61; G. Holle-
man, Haarlem, Atjehstraat 63 rood; D. J. Huis
met gezin, Voorburg, van Heurnstraat 56;
J. Hijzelendoorn, Lisse, Emmastraat 21; J. I.. J.
M. Langemeijer, Rotterdam, Stieltjesplein 17a;
L. Maat, Amsterdam, Utreehtschestraat 38;
J. M. Murk, Voorhout, Leidschevaart 2; J. Phi
lippo, Lisse, Klein Vreewijk 9; R. M. Prins,
Haarlem, Jan Gijzenkade 111; G. Telkamp,
Heemstede, Postlaan 34; L. W. C. Zuiderduin
en echtg., Wassenaar, Bloemkamplaan 70.
Aanrijding Bij het oprijden van de Nieuwe
brug kwam een groote oplegger beladen met
Ze liepen een eindje terug, namen een aanloop en sprongen
den schildwacht boven op zijn hoofd. De man zakte door den
plotselingen schok en den schrik ineen zonder een kik te geven
en de jongens kozen ijlings het hazenpad.
Hoewel hun boeien hen erg hinderden, draafden ze toch
voort. Waarheen echter, wisten ze niet. Op een boschrijk plekje
hielden ze halt en tot him verbazing zagen ze twee ruiters in
volle vaart in hun richting komen.
door
Ff. V. RUN
D
87
Ik bedoel, dat als je er niet met al jouw
onzin tusschen was gekomen, Doris dan voor
taan bij mij had kunnen blijven wonen.... Mijn
bungalow Is wel niet zoo heel veel bijzondeis,
maar ten minste volledig betaald. Geen
hypotheek, geen schuldeischers, geen deur
waarders, geen dwangbevelen en volop versche
groenten."
Dus ik weerhoud haar er van, te genieten
Van uw huis, uw betaalkracht en uw wonder
baarlijke groenten?"
„Zeker doe je dat. Nog veel erger zelfs! Nu
je er eenmaal In geslaagd bent, haar hoofd op
hol te brengen, schijn je er allesbehalve op
gesteld, met haar te trouwen!
„Op gesteld? Op gesteld? Nee maar'
ls Nelson greep een potlood, dat nog nooit
Iemand kwaad gedaan had en brak het m
stukjes. Hij moest iets kapot maken! Liefst zou
hij den nek van Betsy Larch gebroken hebben
en dien van-Ima desnoods er bij; maar voor het
oogenblik moest hij zich tevreden stellen, met
flat potlood stuk te maken. „U bent nog kop
piger zelfs dan Doris," schreeuwde hij met
overslaande stem. „Voor haar is ten minste nog
verontschuldiging te vinden in haar jeugd en
gebrek aan ondervindingmaar uuu
moest beter weten."
„Gelukkig!" zuchtte Ima. „Is dat alles, wat
je van me te zeggen hebt. Xk dacht een oogen
blik
„U dacht? U dacht? Als u in staat was te
denken, dan zoudt u moeten snappen, dat ik
niet in staat ben, om te trouwen en zeker niet
met een meisje, dat ik liefheb! Als het Jiog
iemand was, om wie ik geen snars gaf
„Je bedoelt zeker zoo iemand als Betsy,' viel
Ima hem in de rede.
Precies! En probeer daar nu maar met den
spot mee te drijven! Ik zou er niet op tegen
hebben, met Betsy te trouwen, ten eerste, om
dat het wel eens goed voor haar zou zijn. met
een nietsnutter, die op het punt staat, in dc
gevangenis terecht te komen, te trouwen en
ten tweede, omdat ik Doris daardoor helpen
SOU.
„Wat 'n boekentaal!" spotte Ima. „Eindelijk
is "er dan toch een echte, zelfopofferende held
te vinden, nog wel in Kew Gardens!
„U maakt me nog misselijk!"
Och, och. wat een schitterend verweer is me
dat! Wat een schitterend verweer! Heusch,
beste jongen, je verteut je tijd. anders niet.
Met dat wonderbaarlijk talent tot verweer en
je dichterlijken aanleg hoor je eigenlijk op
Broadway thuis. Daar steek je ze allemaal de
loef af!"
Toen mengde Doris zich in het gesprek.
„Ik had den indruk gekregen, nicht Ima," zei
ze bedaard, „dat u Nelson en mij er eigenlijk
van beschuldigde, dat we veel praatten en toch
tot geen besluit konden komen. Mag ik u
vragen, hoever we dan nu wel gevorderd zijn,
en of het wel eenlg succes heeft gehad, dat u
zoo ongeveer alleen aan het woord bent ge
weest?"
Nelson begon opeens te brullen van het
lachen. Ima grijnsde schaapachtig.
„Het is mijn schuld niet, lieve kind
„Een oogenblikje, nicht Ima. Laat u me
uitpraten. Nelson meent het goed en u ook.
Op haar eigen onnavolgbare manier meent
mijn moeder het ook goed."
„Toch wel, ze meent het goed. Daarvan ben
ik overtuigd. U houdt niet van haar en dat
kan ik u niet kwalijk nemen. Maar ze meent
het goed. Trouwens iedereen bedoelt het goed.
Wilbur in het bijzonder."
„Die apekop?"
„Zeker, nicht, die apekop! Maar we moesten
Wilbur er liever buiten laten. Ik heb nu een
maal geen geduld met lui, die het goed meenen,
maar stommiteiten uithalen."
„Haal ik soms stommiteiten uit?" vroeg Ima.
„Of ik?" praatte Nelson haar na.
„Ja zeker. Jullie allebei. Jullie blijven elkaar
tergen en krenken en schijnen geen snars te
malen om mij en mijn gevoelens I Neen. wacht
even, wacht even.... Ik ben niet van zins het
veld te ruimen voor een van jullie beiden, nu
ten minste nog niet.... Terwijl jullie aan het
kibbelen waren, heb ik nagedacht. Ik mag dan
niet veel afweten van fotografeeren of van
grondprijzen, maar mijn moeder ken ik beter,
dan wie ook. Sommige lui noemen haar buite
nissig. Maar het feit ligt er nu eenmaal, dat zij
er haar eigen opvattingen op na houdt over
wat behoorlijk en geoorloofd is. Ze teekent
rekeningen, die ze pas veel later betaalt; ze
geeft te laat gedateerde chèques af, die haar
bankiers, hetzij er een wonder geschiedt, niet
uitbetalen; ze leent geld van lui, die ze nauwe
lijks kent; ze koopt kleeren en sieraden, die
ze niet kan betalen; ze doet allerlei dingen,
die ze niet doen moest, maar één ding doet ze
nietze bedelt niet en ze accepte'.rt geen lief
dadigheid. Ze zou liever sterven dan genade
brood eten."
Ima knikte. Hoezeer ze die „buitenissige
vrouw" ook verafschuwde, ze moest toegeven,
dat Doris gelijk had. Niemand kon of zou
Helen Carlington beschermend behandelen.
„Nu, wat zou dat?" vroeg Nelson driftig.
„Wat heeft het feit dat je moeder geen wel
daden verkiest aan te nemen, met den tegen-
woordigen toestand te maken? Trouwens, wie
biedt haar liefdadigheid aan?"
„Weet je dat niet?"
„Zeker niet."
„Vlak achter je hangt dan een spiegel,
Nelson."
„Wil je daarmee zeggen...."
..Juist, Nelson, daarmee wil ik zeggen, dat, na
at er in de laatste paar dagen is voorgevallen
mijn moeder er zélfs niet over droomen zou.
die tweehonderdduizend dollar aan te nemen
van jou en Betsy of moet ik misschien zeg
gen van jou alleen? evenmin als ik er over zou
Mevrouw Bargens was in den trein getuige
van een gesprek tusschen twee dames, die het
over Moederdag hadden.
„Ik vind dien dag heerlijk en het lijkt of je
kinderen, hoe klein ze ook nog zijn, je dan
willen toonen hoeveel ze van je houden."
„En wat ook zoo verrukkelijk is: je ziet ze al
dagen van te voren de hoofdjes bij elkaar ste
ken; ze fluisteren, kijken, of je er niets van
merkt en doen geheimzinnig, waardoor ze juist
verraden dat ze iets in het schild voeren. Ze
sluiten zich op in hun slaapkamer en de spaar
potten worden omgeschud. Wat zou ik hen, als
ze wat gaan koopen, graag eens stiekum volgen.
Ik zie hen al de neusjes platdrukken tegen een
ruit van een bloemenmagazijn of een banket
bakkerszaak. En moet u dan ook zoo dikwijls
herhalen dat u het ffin vindt dit of dat gekre
gen te hebben?"
„Natuurlijk, mevrouw. En dan kijken ze met
schitterende oog
jes naar het ge- i
schenk, dat ze
man meestal in
•t' komplot, maar
die moet hun dan
verzekeren mij er niets van te zullen verklap
pen. Ja, die dag is wel eenig voor ons, moe
ders, en het zal morgen weer een waar feest
zijn."
Mevrouw Bargens, die tegenover de beide da
mes zat, zag twee verrukte gezichten, alsof zij
nu al het heerlijke van den dag beleefden.
Ook zij had dit meegemaakt. Vanaf het begin
dat deze Moederdag was ingevoerd, had Frank
haar dan bewezen, hoezeer hij van haar hield.
Doch dit jaar zou zij dit feest niet kunnen vie
ren. Zooals de belde moeders tegenover haar
van Moederdag de vreugde nu reeds schenen
te beleven, voelde zij er al de leemte van, die
hij haar zou brengen.
Toen Frank zijn studies beëindigd had en
in Indië een goede betrekking kon krijgen, had
ze hem niet willen weerhouden, hoeveel zij ook
door zijn vertrek zou lijden en het alleen-zijn
haar leven zou veronaangenamen Het was het
eerste jaar dat bij haar Moederdag nu niet
gevierd werd. De eenzaamheid zou haar zwaar
der wegen dan ooit. Ze had, evenals die moeders
tegenover haar, dien dag altijd heerlijk gevon
den. Ze wist dat Frank veel van haar hield,
maar op dien dag gaf hij er meer dan ooit
blijk van en opnieuw ging ze dan op in die
bewijzen van kinderlijke liefde. Het zou een
droevige dag voor haar zijn. Zij dacht ook aan
het verleden. Als weduwe van een officier had
ze zich met haar pensioen en het fortuintje
dat ze bezat, goed kunnen redden. Ze had zich
voor Frank een mooiê toekomst gedroomd en
zag hem eveneens al officier. Maar Frank voel
de zich niet tot den militairen dienst aangetrok
ken. Toén had ze gemeend dat hij altijd in
Holland zou blijven, maar ook dit was een ont
goocheling geworden. Verlangend keek ze nu
altijd naar zijn brieven uit, die haar een troost
waren. Doch zes jaren gescheiden. Dit was een
heele tijd. En de dagen vielen haar nu zoo
lang, hoewel ze zich bij eenige vereenigingen
voor hulp aan noodlijdenden had aangesloten
en hierdoor haar dagen nogal gevuld waren.
Nu was ze naar de stad gegaan, cm haar
garderobe eenigszins aan te vullen. Toen zij bij
een bloemenzaak kwam, zag ze daar twee kin
deren, armoedig gekleed, voor de uitstalling
staan. Ze dacht aan het gezegde van een der
dames in den trein: „Ik zie hen aJ de neusjes
platdrukken tegen de ruit van een bloemen
magazijn
Mevrouw Bargens bleef staan om te hoorea
wat de kinderen zouden zeggen. Het meisje zei:
„Maar die pot zal veel te duur zijn, joh! Die
kost minstens een gulden en wij hebben maar
vier duppies."
„De bloemen zijn niet duur, zei moeder Zater
dag nog, toen ze een bosje tulpen kocht," ver
klaarde de jongen.
„Ja, zoo'n klein bosje, maar een plant, Hen-
kie, die kost massa's geld."
De weduwe zag twee bedrukte gezichtjes.
„Willen we aan een kar twee bossen koo
pen?" opperde het meisje.
„Hè, nee, dat is niet leuk," verwees Henkie.
„Op Moederdag moet het een bloem in een pot
zijn." Toen plotseling stapte hij kordaat naar
de deur. „Ik ga vragen wat die plant kost."
Aarzelend ging zusje hem achterna, alsof ze
dacht: die kunnen wij -tóch niet betalen.
Mevrouw Bargens, benieuwd naar het verloop,
bleef voor de uitstalling staan. Ze zag dat de
bewuste bloempot werd aangewezen en aan de
gezichtjes bemerkte ze dat de prijs tegenviel.
Er werden hun andere bloemen In pot getoond,
maar ze hadden nu blijkbaar eenmaal hun zin
gezet op de mooie, groote blauwe hortensia.
Beiden verlieten den winkel. Toen vroeg de
weduwe: „Wilden jullie die mooie hortensia
koopen, kinderen?"
„Ja, mevrouw, voor moeder. Morgen is het
Moederdag, ziet u," zei het meisje. „Maar hU
kost een gulden vijftig en wij hebben maar
veertig centen. Anders legt vader er altijd wat
bij, maar die is nu soldaat en krijsrt geen ver
lof."
Twee zielige snuitjes stonden voor haar.
„Kom maar even mee, dan zal ik het ont
brekende wel voor jullie betalen en omdat je
er veertig centen voor gespaard hebt, hebben
jullie ze toch gekocht." De weduwe begreep het
kinderzieltje.
Met verbaasde gezichtjes keken de kinderen
haar aan. De oogjes begonnen te stralen.
De pot, die voor hen te zwaar was om te dra
gen, zou gebracht worden.
„Dan gaan wij gauw naar huis," riep het
meisje en snelde de deur uit, gevolgd door haar
broertje. Doch ze kwamen beiden weer terug,
In hun vreugde hadden ze vergeten de schenk
ster te bedanken en kwefeo Tieh nu van dezen
plicht.
Mevrouw Bargens veriiet giimlacnend het ma
gazijn. Ze zou Frank dit tafereeltje schrijven
Neen, bedacht ze, ik doe het niet. Hij zou êr spijt
van hebben haar nu niet, zooals hü gewoon
was, op Moederdag met bloemen te kunnen
overladen. Na haar boodschappen verricht te
hebben, ging ze naar huis, overwegend of ze
den volgenden dag al of niet thuis zou blijven.
De dienstbode had blijkbaar op den uitkijk
gestaan, want toen de weduwe het hekje van
den voortuin door kwam, stond Griet al aan
de voordeur en zei: ..Komt u eens eauw kijken,
mevrouw!"
Griet antwoordde niet, doch wierp de deur
van de huiskamer open en toen zag de weduwe
dat haar zoon Moederdag niet vergeten had,
want er stond een prachtig bloemstuk, waar
aan een kaartje hing: Voor Moeder van Frank,
„Die meneer Frank toch," zei Griet bewogen.
„HU denkt altijd aan u."
De moeder zei niets. Haar gedachten waren
bU haar zoon. Zü was hem in stilte dankbaar
voor deze vereering en diep kinderlUke liefde_
(Nadruk verboden)
hout in aanrijding met het ijzeren hekwerk
op het landhoofd. met gevolg, dat dit ernstig
werd beschadigd. Spoedig werden maatregelen
genomen om verdere ongelukken te voorkomen
„De Eersteling" De historische boerderij
„De Eersteling" op den hoek Spieringweg—
Spaarnwouderweg en die zoo als men weet op
5 Januari j.l. door brand werd verwoest, zal
hoogstwaarschijnlijk niet meer op dezelfde
plaats worden opgebouwd. Daar genoemde boer
derij het vrije zicht op den provincialen weg
aanmerkelijk belemmerde, worden onderhande
lingen gevoerd door het bestuur van de provin
cie met den eigenaar om de boerderij daar niet
meer te doen opbouwen.
Een goede maatregel De beide RUksveld-
wachters de heeren v. Duinen en Buizert, resp
wonende aan den Kruisweg en Spieringweg zijn
vanaf heden aangesloten op het Rijkstelefoon-
net.
Pinksteren! Feest van weelde en uitstorting
Feest van genade en vurige tongen.
In de oude fabelgeschiedenis lezen we, hoe
de mensch behoefte gevoelde aan vuur en hoe
de held Prometeus het stal bU de goden en
het naar de aarde bracht.
Sindsdien is er genoeg vuur op de wereld:
vuur in duizenden fabrieken. Vuur, als een
hel in hoogovens. Vuur op spoorwegen en
electriciteitswerken. Vuur In kanonnenmonder.
en te veel, te veel vuur, helaas, laait er in
millioenen menschenharten, verteerend en
vernietigend vuur van wilden haat en lagen
hartstocht.
Maar dat alles is niet het vuur van Pink
steren. Niet het vuur van Prometeus, maar
het vuur dat Christus op aarde is komen bren
gen en door den H. Geest is ontstoken en
blUven branden, is het heilige vuur, dat de
wereld rijker en gelukkiger maakt.
Vraagt on» Prospectus
H.B.S. (extraneus) A en B
Mulo-diploma
(Bekende Schriftelijke Cursus)
Mogen wU allen, die met de Apostelen het
vuur des H. Geestes hebben ontvangen, steeds
dat vuur brandend In ons houden en als een
fakkel hoog boven onze hoofden zwaaien als
een symbool van levend geloof, veilige hoop en
laaiende Godsliefde.
Father G. v. LEEUWEN
Directeur
St. Bonifacius Missiehuis
Hoorn giro 120937
Spaar Uw fijne goed door het
gebruik van LUX. En koop
het reuxenpak Lux, omdat het
meer dan dubbel zoveel be
vat als het gewone pak en
toch maar 25 ct. kost. Vooral
nu geen wasmiddelen van on
bekende herkomst, maar
LX 146-04S0
droomen, met Wilbur Higgenstrom te trouwen!"
„Noem je dat liefdadigheid?" schreeuwde
Neison. ,,'t Is me 'n liefdadigheid wel!twee
honderdduizend dollar voor een huis, dat een
millioen waard ls! Als dat liefdadigheid ls, dan
zyn alle pandjeshuisbazen heiligen en alle woe
keraars zoete jongens!"
Ik heb geen verstand van pandjeshuisbazen
en" woekeraars, Nelson. Maar Ik zeg nog eens,
ik ken mUn moeder beter dan iemand anders
en ik vermoed, dat ik Betsy beter ken, dan jullie
samen. ZU heeft aangeboden, ons huis te koo
pen, enkel en alleen, omdat ze moeder en mu
laag wil neerzetten."
„En op die manier doorgeredeneerd, zei
Nelson smalend, „wil ze zeker met mU trouwen,
om je nicht Ima te vernederen."
„Neen, Nelson. Ze wil met jou trouwen, om
dat jouw tante, mevrouw Dunley, haar geklei
neerd heeft en.... omdat ze weet, dat ik van
jou houd."
Schat, dat je bent!" zei Nelson.
„Schat" was wel het laatste woord, dat Nel
son bedoeld had. HU was juist van zins, da
koppige meisje er nu eêns flink van te over
tuigen, dat Iemand en wel juist iemand van
het karakter en de wilskracht van een Nelson
Weldron, haar tegen haarzelf behoorde te
beschermen. FeitelUk stond hU op het punt, een
toespraak zijn afscheidstoespraak te hou
ten, terwUl zU een uiteenzetting gaf van de
üigenaariiigheden van haar moeder. Feitelijk
keek hU al naar zijn hoed en de dichtst-
bUzUnde deur. FeitelUkmaar wat zUn feiten
eigénlUk? Niet veel méér dan een rijtje tamme
zeehonden. In vergelUking met een meisje, dat
haar liefde voor een man zoo zakelUk en
duidelijk bekent, dat een heele acte uit Romeo
en Julia er bU in het niet valt.
En zoo gebeurde het, dat Nelson, in plaats
van zijn afscheidsrede te houden en de bun
galow in Kew Gardens voorgoed te ver
laten, rijf minuten later met Doris op de
veranda zat en In groote lUnen hun cam
pagne tegen de booze buitenwereld met
haar besprak. Na een avond van vinnighe
den, scheldwoorden en hatelUkheden, was
het een verademing en iets hemelsch, om
haar hand vast te mogen houden en te zeg
gen: „Ja, liefsteNatuurhjk, liefsteZoo
als je graag wilt, liefste." Nu en dan kwam
een gedachte aan de Larches, mevrouw
Dunley, zijn compagnons, de jury van Suffolk
County in Nelson's hoofd op, maar telkens
weer verjoeg hU die zoo gauw mogelUk. ZU
allen, hoe lastig ze ook mochten zpn, behoorden
tot het nevelachtige rijk van „den dag van
morgen." En morgen, wel, morgen kwam er
wéér een dag! Zoolang het nog vandaag was,
kon hU zich gelukkig gevoelen.
(Wordt vervolgd)
Onj ItJStt
li aU Juut*
a^-t ^AcUt tJ»
ei<rS'j
'kcntUck cuuurlAMf
bo t ato ZLum^di u> t^act mA&m.
