Verstapping
DE GEBROEDERS „GOOCHEM"
Nijmegen en Waalwijk
gebombardeerd
Strijd om den Stadsschouwburg
i
Duitsch Opperbevel deelt mede:
Liefdesdrama te
Amsterdam
Haarlem, 23 Mei
Vóór 25 jaar
iL
i
Een witte bruidsstoet
op de fiets
MISBRUIK VAN HET
ROODE KRUIS
DONDERDAG 23 MEI 1940
STADSNIEUWS
Een sprookjesgeschenkof een
olifant uit de loterij?
TECHNISCHE WETENSCHAPPEN
RESA ARNHEM
w üUt*
i
i
i
i
i
i
i
Uitspraak rechtbank
Ned. R.K. Grafische Bond
BURGERLIJKE STAND
Amerika levert niet uit
legervoorraden
Aambeien
Huiduitslag
Overtollig vet?
Pr. Schieffer's
Stofwissclinqszout
V A
LAATSTE NIEUWS
Tien jaar gevangenisstraf
gerequireerd
Oberstleutnant Niemann, de nieuwe
Feldkommandant van Noordholland
AGENDA
Bioscopen
24 Mei
Bioscopen
Zware straf geëischt
VIJFHUIZEN
Dezer dagen op 21 Mei 1.1.
was 't precies vijf en twintig jaar
geleden, dat de Haarlemsche bur
gerij, blij of niet blij (daarvan zal
hieronder méér blijken), verrast
werd door een mededeeling in de
bladen, dat de minister van Bin-
nenlandsche Zaken krachtens mach
tiging van Hare Majesteit de Ko
ningin afwijzend had beschikt op
eenige adressen om het Raadsbesluit
van 1 7 Juni 1914, waarbij toestem
ming verleend was tot het stichten
van een Schouwburg op het Wil-
sonsplein, te willen vernietigen,
zoodat dus de geprojecteerde
schouwburg gebouwd zou mogen
worden; door dit ministerieel be
sluit kwam een einde aan een heel
merkwaardigen strijd tusschen de
burgers onderling. Een strijd, die
vaak zoo fel was, dat wij ons thans
daarover lichtelijk verwonderen.
Het was begonnen als een sprookje
Er was eenseen heel rijk man, die een
heel edel gemoed had en in zich een groote
liefde voor zijn dierbaar Haarlem omdroeg.
Het was op 2 Mei van het jaar 1914, dat de
toenmalige burgemeester van Haarlem, jhr.
mr. W. B. Sandberg, van dezen rijken en edel-
moedigen man een briefje ontving van de
volgende inhoud:
„Mijnheer de Burgemeester, ik heb de eer
u te berichten, dat ik ter beschikking van de
gemeente stel, om daarvoor te doen bouwen
een nieuwen schouwburg, overeenkomstig de
hierbij gaande ontwerpen, opgemaakt door
den bouwkundige ingenieur J. A. G. van dei
Steur, een bedrag van f 250.000 (zegge twee
honderd en vijftig duizend guldens).
Ik wensch daaraan te verbinden de navol
gende voorwaarden;
le Door de gemeente Haarlem wordt voor
den bouw van een schouwburg beschikbaar ge
steld het westelijk gedeelte van het Wilsons-
plein;
2e De gemeente Haarlem neemt, voor zoo
veel noodig, voor hare rekening het meubilair
en de nocdige toöneelbenoodigdheden
3e In den schouwburg worden te allen
tijde ter beschikking gesteld; van den Com
missaris van de Koningin van de Provincie
Noordholland: eene loge; van den burge
meester van Haarlem: een loge; van het da-
gelijksch bestuur van Haarlem: eene loge.
Het zoude mij aangenaam zijn, indien door
u kon worden bevorderd, dat door den ge
meenteraad omtrent deze schenking een be
slissing wordt genomen voor 1 Juli aanstaan
de en het is mijn ernstig verlangen dat na
deze beslissing alles in het werk zal worden
gesteld, om het gebouw zoo spoedig mogelijk
te doen verrijzen.
Aangezien het mijn oprechte wensch is on
bekend te blijven doe ik een beroep op uw
welwillende medewerking en die van den Raad,
ten einde te verhinderen, dat naar mij na
speuring worde gedaan."
Men zon zoo zeggen, dat dit edelmoedig
besluit van den rijken man uit het sprook
je allerwege. met dankbaar gejubel werd
ontvangen: Haarlem had in die dagen ze
ker gebrek aan een goeder, schouwburg;
die van den Jansweg voldeed al lang niet
meer en nu kreeg de Haarlemsche burgerij
een prachtkans om zich een fraaien
schouwburg, die een sieraad voor de stad
zou zijn, te verzekeren. Maar ziet: het on-
geloofelijke gebeurde: een zeer groot deel
der Haarlemsche burgerij toonde zich
allesbehalve blij met dit vorstelijk geschenk
en scheen zich te voelen als iemand, die
een olifant uit de loterij getrokken had.
Allerlei bezwaren werden geopperd: Hoeveel
zou deze schouwburg de gemeente niet gaan
kosten! Wij zouden een mooien schouwburg
krijgen, jawel, maar het zou blijven bij een
leeg gebouw, dat heelemaal aangekleed zou
dienen te worden; hoe zou de gemeente ooit
dezen schouwburg behoorlijk kunnen exploi-
teeren; in hun verbeelding zagen de omzich
tige lieden hun dierbaar Haarlem al bankroet
gaan; voor twee schouwburgen zou geen
plaats zijn; en wat al moeilijkheden zouden
er niet rijzen met de verschillende bevolkings
groepen, als er een keuze van stukken moest
worden gedaan?
Men sprak van het „gevaar", dat Haar
lem er nog een schouwburg bij zou krijgen,
een schouwburg, die op zich zelf nog vol
strekt geen „groote stadsschouwburg" zou
wezen, die een mooi plantsoen zou doen
verdwijnen en van het Wilsonsplein-West
een slop en een steegje, met een foei-
leelijken cementmuur eenerzijds maken zou.
Men gewaagde van een „slecht geplaatste
dankbaarheid en hoffelijkheid", als men
het aanbod van den rijken man zou aan
vaarden. Met niet onaardige zinspelingen
sprak men van een „coup de théatre" en
van een „deus ex machina", dat ook in
dit milieu wel gebruikt wordt en hier
volgens de beangstigde burgers ook wel
degelijk toepasselijk was.
Men berekende in zwaarwichtige kranten
artikelen, dat de schouwburg jaarlijks een be
drag van f 18.350 zou kosten aan renten
en aflossing, assurantie, onderhoud gebouw,
grondbelasting, verlichting en verwarming,
directeur, tooneelmeesters, electriciens, too-
r.eelknechts, suppoosten, schoonhouden van
het gebouw en brandweer. En dan waren
hier nog buiten beschouwing gelaten de extra-
kosten zooals waterleiding enz..
Meubilair en tooneelbenoodigdheden zouden,
zoo heette het, de gemeente op f 50.000 ko
men, maar deskundigen verzekerden, dat deze
kosten minstens f 75.000 zouden bedragen; een
pachter zou volgens B. en W. f 7.500 per jaar
moeten geven. Dat kon niet kloppen. Het zou
too schreven de bladen, een onverantwoorde
lijke daad zijn om van de Haarlemsche bur
gerij, wier belasting niet minder doch wel
hooger werd, dit nieuwe offer te vergen.
De voorstanders van den nieu
wen schouwburg namen de zaak na
tuurlijk lang zoo tragisch niet op.
Integendeel. Zij toonden zich zeer
verheugd en dankbaar over dit
genereuze aanbod van den rijken
man; zij wensch ten hun geliefde
stad geluk met een zoo prachtige
kans, dat Haarlem met één slag een
schouwburg zou krijgen, waardoor
de stad cultureel en artistiek op zoo
veel hooger peil zou worden ge
bracht en op tooneelgebied zou
kunnen wedijveren met de groote
steden. Zeker, het zou geen theater
worden zooals men er kende in
Weenen en Londen of zelfs ook
maar in Amsterdam; maar voor een
provinciestad zou de nieuw gepro
jecteerde schouwburg toch in ieder
geval een ideaaltje worden en
ruimschoots voorzien in de behoef
ten.
In den gemeenteraad is het desbetref
fende voorstel van B. en W., namelijk om de
gift te aanvaarden, ook juist niet met onver
deeld enthousiasme ontvangen. In verschillen
de zittingen is er zwaar over gedebatteerd.
En de milde, onbekende schenker heeft zijn
wensch, dat er vóór 1 Juli 1914 'n beslissing ge
nomen zou worden, niet in vervulling zien
gaan.
Eerst op 17 Juli van genoemd jaar precies
twee weken dus vóór het uitbreken van den
wereldoorlog viel het besluit van den Raad:
met 19 tegen 11 stemmen en één onthouding
werd besloten het aanbod te accepteeren.
Wie nu meenen mocht, dat hiermede de twist
beslecht was, vergist zich; na het vallen van
dit raadsbesluit kwamen de poppen nog eerst
goed aan het dansen: er openbaarde zich nog
maals een sterke oppositie, welke tot uiting
kwam in beroepen op de Kroon, welke echter
geen effect gesorteerd hebben; immer»; op 21
Mei 1915 vernam de Haarlemsche burgerij, zoo
als hierboven gememoreerd, dat de Minister 't
raadsbesluit niet wenschte te vernietigen en
dat Haarlem dus zijn zoo edelmoedig aangebo
den schouwburg mocht aanvaarden.
Merkwaardig is het, dat heel deze burgerstrijd
zich afspeelde vlak vóór en in het eerste jaar
van den wereldoorlog, doch dat de bevoegde
autoriteiten zich door de omstandigheden, o.a.
door de stijging der prijzen, niet hebben laten
weerhouden, gevolg te geven aan den wensch
van den rijken man uit het sprookje.
Onze stadsschouwburg kwam tot stand als
een product van den oorlogstijd, wat in dit
geval echter absoluut geen denigratie in
houdt.
Alle moeilijkheden werden overwonnen en
ook de aanvankelijke tegenstanders moes
ten wel erkennen, dat het schouwburgge
bouw daar op het Wilsonsplein toch eigen
lijk niet zoo misplaatst was en wel een
sierlijken indruk maakte.
Op den gedenkwaardigen avond van 1 Oct.
1918 had de officieele opening plaats; de
schouwburg stond in „de volle rantsoen
verlichting" van den oorlogstijd; en toen
sprak burgemeester Jhr, Sandberg vanaf het
tooneel
„Wie zal de diepe gevoelens peilen die mij
op dit oogenblik bezielen; de diepe gevoelens
van mij, die alles heb medegemaakt, die vier
en een half jaar geleden een onderhoud heb
mogen hebben met den edelen schenker; de
onvoldoende ruimte in den ouden schouwburg,
die niet meer aan de eischen voldeed, alsook
de geringe kans van slagen van de particuliere
pogingen om een goeden schouwburg te doen
verrijzen, heeft mij met te grooter instemming
de schenking doen aanvaarden."
De schouwburg werd ingewijd met een door
de N.V. „Het Tooneel" opgevoerd stuk „De Heks
van Haarlem", „voor Haarlem zeer passend
geschreven door den oud-Haarlemmer. Frederik
van Eeden", voor wiens aanwezigheid dank
gezegd werd.
Met het volste vertrouwen droeg de burge
meester den schouwburg vervolgens over aan de
Commissie van Beheer; voorzitter daarvan
toch was wethouder mr. J. N. J. E. Heerkens
Thijssen.
Jaren lang heeft de gemeente den Stads
schouwburg in eigen beheer geëxploiteerd; eer
ste directeur was de heer G. J. van Gasteren,
directeur van den Jansschouwburg en gevierd
tooneeldilettant, na zijn dood opgevolgd door
den heer c. c. van Hees.
De financieele stroppen zijn nogal meegeval-
Vraagt ons Prospectus
o.a. Opleiding Nijverheidsakten
(Bekende Schriftelijke Cursus)
MlillÉjtejB
Het interieur van den indertijd z ooveel omstreden Stadsschouwburg
I
Voor bruidsparen rijzen tegen
woordig nieuwe moeilijkhedennu
de vierwielige vervoermiddelen op
stal staan. De koetsjes worden weer
in eere hersteld. Zelfs de „beenen
wagens" worden gerequireerd. Om
naar kerk of stadhuis te gaan be
staan op het oogenblik duizenden
mogelijkheden. Het vervoermiddel,
dat een Bloemendaalsch bruids
paar dezen morgen koos om zich
in den echt te verbinden was iets
nieuws onder de zon.
De bruid in haar witte japon
steeg op de fiets en ook de in het
zwart gestoken bruidegom zocht
zijn heil op het edele stalen ros.
Achter het gelukkige paar volgden
de twee bruidskinderen, die met
hun korte beentjes nog net de
trappers konden raken. En ook de
familie volgde in een langen staart
op de fiets.
Het kwartier, dat de famile an
ders had moeten loopen, werd nu
op een zeer origineele manier uit
gespaard. Het was geen wonder,
dat het geheele dorp veel vermaak
vond in dezen kleurrijken bruid
stoet op de fiets.
Natuurlijk ontbraken de bloemen
niet. Om het geheel een zoo feeste
lijk mogelijken aanblik te geven,
waren de stalen paardjes met bloe
men versierd.
De familiestoet reed lustig en op
gewekt door de zonnige lanen van
het vredige dorp en naar de opge
wekte gezichten van het bruidspaar
te oordeelen beviel hun dezen tocht
naar de kerk nog beter dan dat zij
zich hadden laten rijden.
Voor de kerk steeg het zonnige
paartje af en gevolgd door de gan-
sche familie togen zij naar het al
taar waar de heerlijke Meizon zijn
gouden stralen door de vensters
wierp.
Het zal wel de eerste maal ge
weest zijndat de Bloemendaalers
een dergelijk tafereeltje hebben
aanschouwd. Wellicht zullen zij nog
wel eens een paartje op de tandem
zien arriveeren. Het zou heusch
niet gek staan!
len, maar, toen in de Welter-jaren het bezuini-
Slingenberg bewerkt, dat de stadsschouwburg
gingsklokje zoo nijdig klepte, heeft wethouder
voortaan verpacht zou worden; de heer Ph. A.
Deinum, die in dien tijd het gemeentelijke
Concertgebouw beheerde, bleek hiertoe de meest
aangewezen persoon.
Al-met-al mogen wij constateeren, dat Haar
lem er geen spijt over behoeft te gevoelen, dat
het indertijd zijn Stadsschouwburg gekregen
heeft; integendeel, dat het den rijken man
uit het sprookje dank moet weten voor diens
nobele geste.
Voor de Haarlemsche rechtbank stond 14 da
gen geleden terecht een schipper van de Zaan.
Deze had een koperen ketel ontvreemd. Vol
gens hem echter had hij den ketel uit het
water opgevischt. Een getuige, bedrijfsleider
van een fabriek aan de Zaan, vertelde dat de
ketel tusschen het oud roest aan den oever lag
en op 22 Maart vermist werd. De officier van
justitie kon niet aannemen, dat de ketel van
zelf in het water gerold was. Er moet dus
iemand geweest zijn, die regelmatig op de ter
reinen van de fabriek kwam en zich den ketel
heeft toegeëigend. Uit de verklaringen van den
getuige bleek duidelijk de schuld van ver
dachte. De officier eischte, daar verdachte reeds
vijf maal voor dergelijke diefstallen is veroor
deeld, een hechtenis van zes maanden. De
rechtbank maakte er 3 maanden van.
Aan de winkelagenten en verspreide leden
wordt medegedeeld, dat de afdracht over de
maand Mei (4 weken) zal plaats hebben op
a.s. Dinsdag, 's avonds van 89.30 uur, in het
gebouw St. Bavo Smedestraat.
In verband mét de kortere werkvergunnin
gen en uitkeeringen moet alle achterstallige
contributie worden voldaan, wil men voor
uitkeering in aanmerking komen.
Geboren: 21 Mei J. C. Plantingavan Iperen
d. 22 Mei H. de Graaff—-van der Weijde z. 22
Mei A. J. InpijnNegrijn d. 22 Mei A. Meer-
veldvan Dalfsen z.
Overleden: 22 Mei C. A. A. VerheulPommée,
40 Wouermanstraat. 22 Mei W. Vermeulen, 45
jaar, van Nesstraat.
Ondertrouwd: 22 Mei W. F. Sekreve en M.
Koper. 23 Mei C. M. Verhoog en M. H. van Nik
kelen Kuijper.
Gehuwd: 22 Mei J. J. Weber en E. M. de
Baene. 23 Mei J. H. Timmers en B. A. Klinger.
M. Duin en C. M. Oomen. W. Smolders en J.
M. G. Baak. C. J. Hoepelingh en J. M. Radier.
J. Schipper en G. van Esveld.
BERLIJN, 22 Mei (D.N.B.) Verscheiden of
ficieren en manschappen van de Duitsche lucht
macht hebben medegedeeld, dat zij bij verken
ningsvluchten en achtervolging van den vijand
de ervaring hebben opgedaan, dat deze mis
bruik maakt van 't Roode Kruis en van vluch
tende groepen burgers. Ten Oosten van Philip-
peville werd in een bosch een Roode Kruis-
kolonne waargenomen, terwijl op dertig meter
afstand pantserwagens stonden, welke op de
vliegtuigen schoten. Op 19 Mei ontdekte een
Duitsch vliegtuig bij Valenciennes een Roode
Kruis-kolonne. Zooals vanzelf spreekt, viel het
vliegtuig niet aan, doch het werd beschoten en
duidelijk werd gezien, dat een mitrailleur-
schutter zijn wapen liet rusten op den radiator
van een auto, welke was voorzien van het in
ternationale Roode Kruisteeken.
Ook werd vastgesteld, dat terugtrekkende
troepen zich mengden onder vluchtende bur
gers en uit gesprekken van manschappen van
de pantserafdeelingen met Belgische burgers
is gebleken, dat zij dikwijls tegen hun wil door
de terugtrekkende militairen werden meege
voerd om als dekking te dienen en door hun
aanwezigheid de Duitsche vliegtuigen er van
te weerhouden aan te vallen.
WASHINGTON, 22 Mei. (D. N. B.) De com
missie van Buitenlandsche Zaken van den
Amerikaanschen Senaat heeft met twaalf tegen
één stem een voorstel van senator Pepper ver
worpen om vliegtuigen van de luchtmacht der
Vereenigde Staten aan Üe Geallieerden te ver-
koopen.
DAN
Men voelt zich vrijer en gezonder.
Flacon f 1.05. Dubbele flacon M.T5
bl] apothekers en vakdrogisten.
A NATTERMANN CIE - KÖLN-BRAUNFELD
Hij bemoeide zich nu eerst met Pit en Pat. Hij deed zijn
hoofddoek af, haalde de ringen uit zijn ooren en rukte het lapje
voor zijn oog weg. „Wie denken jullie dat ik ben?" vroeg hij met
ontroerde stem aan de jongens. „Éénoog natuurlijk,zeiden bei
den tegelijkertijd.
„Hebben jullie nooit van Oom John gehoord, die altijd verre
reizen maakte en nooit meer is teruggekomen?" vroeg hij.
„Oooo!" gilden de jongens plotseling, „bent U dat!" En van louter
blijdschap danste het drietal in het rond.
HOOFDKWARTIER VAN DEN FÜHRER,
23 Mei (D.N.B.)Het opperbevel van de
Weermacht maakt bekend:
In Vlaanderen wint onze aanval over de
Schelde tegenover sterk vijandelijk verzet
langzaam terrein. Bij Valenciennes is de
strijd nog gaande. Het boschgebied van
Mormal, Zuid-Oostwaarts van Valenciennes,
waarin Fransche strijdkrachten een toe
vlucht hadden gezocht, werd gezuiverd. Po
gingen tot uitbreken van vijandelijke pant
sertroepen nabij Kamerijk werden mét zware
verliezen voor den vijand, in samenwerking
tusschen leger en luchtmacht, verijdeld.
In het Westelijke deel van Artois zijn Duit
sche troepen uit de daar gevormde wig opge
drongen en Noordwaarts opgetrokken in alge-
meene richting van Calais.
Aan het geheele Zuidelijke front van de
Somme tot de Maas is de vijand overal
in de verdediging. Ook Battice, de tweede
moderne uitlooper van de vesting Luik,
heeft zich met twintig officieren en 650
manschappen overgegeven.
In het Zuidelijke front van Namen houdt de
vijand nog eenige uitloopers bezet.
Aanvallen van het luchtwapen troffen in de
eerste plaats de achterwaartsche verbindingen
van den vijand, evenals terugtrekkende afdee-
lingen en troepenconcentraties in Vlaanderen
en Artois.
Tijdens gewapende verkenningen op de
Kanaalkust werden drie transportschepen
en één tankschip, te zamen ongeveer 20.000
ton, tot zinken gebracht, en werd een tor
pedojager zwaar beschadigd. De havens van
Duinkerken en Dover werden met goed ge
volg gebombardeerd. Verder hebben snelle
Duitsche booten vóór Duinkerken een vij-
andeljjken torpedojager door een torpedo
tot zinken gebracht.
Overigens was de activiteit van de lucht
machten van beide partijen tengevolge van de
weersgesteldheid beperkt. De vijand verloor
negen vliegtuigen. Vijf Duitsche toestellen
worden vermist.
Bij Narvik gelukte het, een slagkruiser
aan den boeg zwaar te treffen, een
transportvaartuig van 3.000 ton tot zinken
te brengen en een ander transportschip
zwaar te beschadigen. Verder werden ten
tenkampen en munitiedepots in brand ge
schoten, ctolonnes met bommen bestookt,
en batterij-stellingen alsmede landings
plaatsen met succes aangevallen.
Ook in den afgeloopen nacht heeft de
vijand zijn lukrake luchtaanvallen tegen niet-
militaire objecten voortgezet.
In de Nederlanden werden de
plaatsen Nijmegen en Waalwijk
door Britsche vliegtuigen aangeval
len, waarbij verscheidene burgers
den dood vonden.
Op grond van later ontvangen berichten
bedraagt, zooals reeds in een afzonderlijk be
richt is meegedeeld, het aantal der door lucht
doelgeschut in den tijd van 10 tot 15 Mei neer
geschoten vijandelijke vliegtuigen 342.
In den ochtend van den 27sten December
van het vorige jaar speelde zich in een win
kel te Amsterdam een liefdesdrama af,
waarbij een jeugdige dienstbode het leven
liet. Het meisje was eenigen tijd verloofd
geweest met een 37-jarigen expediteur. Zij
verbrak de verloving, doch de expediteur
stelde alles in het werk om den omgang te
herstellen. Zij weigerde echter pertinent
zich langer met den man in te laten. Her
haaldelijk bedreigde hij haar en op den
Zaterdag voor Kerstmis kwam hij het meisje
op straat tegen. Hij hield haar staande en
bedreigde haar.
Een paar dagen later voltrok het drama
zich.
Op den ochtend van den 27en December zette
de dienstbode de vuilnisbakken buiten en van
die gelegenheid maakte de afgewezen minnaar
gebruik om den winkel binnen te dringen.
Toen het meisje weer binnen was, viel hij haar
onmiddellijk met het dolkmes aan. Hevig bloe
dende en luid gillende vluchtte zij de straat op,
achtervolgd door den man. Op straat zakte zij
ineen en enkele oogenblikken later overleed zij.
De dader was intusschen gegrepen door werk
lieden van de stadsreiniging. Geen oogenblik
bood hij tegenweer.
Donderdag stond de expediteur terecht, ver
dacht van moord op het meisje H. K„ subsi
diair had de officier van Justitie, mr. L. de
Blécourt doodslag ten laste gelegd. De recht
bank werd gepresideerd door mr. W. Dons, ver
dediger was mr. F. Pauwels.
De man gaf in feite het ten laste gelegde
toe: hij was met het meisje verloofd geweest,
tot zijn woede had zij den omgang verbroken;
hij had een dolkmes gekocht om haar angst
aan te jagen. Voor zoover hij zich herinnerde,
had hij haar slechts één steek, n.l. in den hals
toegebracht.
De psychiater, dr. S. P. Tammenoms Bakker,
stelde een onderzoek in naar de geestvermo
gens van den man. Van gebrekkige ontwikke
ling der geestvermogens is geen sprake, de man
is geen psychopaath.
Dr. J. Th. Leusden, die de sectie had ver
richt, verklaarde, dat het meisje was overleden
ten gevolge van verbloeding, ontstaan door de
beide messteken. De eerste steek was reeds doo-
delijk geweest.
Een lange rij getuigen verscheen voor het
hekje.
Ben paar getuigen a décharge verklaarden,
Huis van Lcoy, Kleine Houtweg 103: Bezich
tiging van schilderijen en teekeningen, van
10—12 uur.
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a:
Geopend van 35 en 79 uur.
Frans Halsmuseum: Expositie van Haarlem
sche Schilders en Beeldhouwers, 104 uur.
Rembrandt; „Hollywood Cavalcade", 18 jaar,
2.30 7 en, 9.15 uur.
Cinema Palace: „Mijn prinses wordt ge
schaakt", goedg., 2. 7 en 9.15 uur.
Luxor: „Ninotchka", voor volwassenen, 2.30,
7 en 9 uur.
Frans Hals: „Drie verliefde vrijgezellen", bo
ven 18 jaar, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Spaame; „In stormenden galop" en „Het
leven van Eddy Lang", goedg.
Moviac: Gevarieerd programma. (Doorloo
pend).
Huis van Looy, Kleine Houtweg 103: Bezich
tiging van schilderijen en teekeningen, van
1012 uur en van 24 uur.
Frans Halsmuseum: Expositie van Haarlem
sche Schilders en Beeldhouwers, 104 uur.
Rembrandt: „Deine Tante, meine Tante",
2.30, 7 en 9.15 uur, goedgekeurd.
Cinema Palaoe: Charlie Chan in het Spook
huis", 18 jaar, 2, 7 en 9.15 uur.
Luxor: Ninotchka, voor volwassenen, 2.30, 7
en 9 uur.
Frans Hals: „De negen vrijgezellen", vol
wassenen, 2.30, 7 en 9.15 uur.
Spaarne: „De Orkaan-Expres" en „De Zwar
te Satan., 18 jaar.
dat het meisje niet altijd even gemakkelijk in
den omgang was geweest.
Bij het slotverhoor houdt verd. vol, dat hij
niet de bedoeling had gehad het meisje te
dooden.
De officier van Justitie, mr. L. de Blé
court, noemde de zaak zeer eenvoudig. De
verdachte is een egoïst, die een vermeend
onrecht wilde wreken. Het is duidelijk, dat
deze man de bedoeling had de vrouw te
dooden. Spr. achtte den moord bewezen en
requireerde een gevangenisstraf voor den
tijd van tien jaar.
De verdediger, mr. F. Pauwels, besprak uit
voerig de psyche van den verdachte: een op
vliegende, domme, egocentrische man, verwend
in zijn jeugd en gewend zijn zin te krijgen.
PI. bestreed, dat verd. het plan had het meisje
te dooden. Door zware dreigementen hoopte hij
haar over te halen bij hem terug te komen.
PI. was voorts van oordeel, dat niet alleen het
kalm beraad en het rustig overleg, doch ook
de opzet om te dooden ontbrak. Zeer zeker is
deze verdachte niet van schuld vrij te pleiten,
maar ook het meisje is niet vrij van schuld.
PI. riep de uiterste clementie van de recht
bank in.
De rechtbank zal op 7 Juni a.s. vonnis wijzen.
Schuit met hout gezonken Aan den
Cruquiusdijk is in de Ringvaart een schuit met
hout van den heer J. L. v. Walsteijn gezonken.
Nadat het hout op een ander voertuig is over
geladen, is tnen begonnen om de schuit te
lichten.
Goede berichten Omtrent dé berichten die
ons bereiken van de mannen die van hier ten
strijde trokken kunnen wij vermelden dat tot
heden toe steeds gunstige berichtgevingen zijn
binnengekomen. Deze gaan over het postrayon
Vijfhuizen, welks zielenaantal ongeveer 3000 be
draagt. Zoo ver men weet, is er nog niemand
gesneuveld of verwond. Wel zijn er een zestal op
transport gesteld naar Duitschland als krijgs
gevangenen. Van vijf is het lot nog onzeker,
daar deze gestreden hebben in N. Br. of Zeeland,
waarvan nog geen berichten zijn ontvangen.
