NOOD en DEUGD De zonne "-jurk Ik mag toch wel blijven? otten en pannen BON •n Voor de zuinige huisvrouw van platteland en stad Modebladen Eenvoudige dranken Voor de koffietafel Voor wie het niet wisten Vliegen weert men Geef pap een plaats in uw dagrantsoen Correctie Adres; DE VROUW EN HAAR TIJD Er zijn bekende gezegden, die gemakkelijk een ..versleten" indruk maken, terwijl ze toch een nadere overweging zeker verdienen. Zoo Is het ook met de uitdrukking: „Van den nood een deugd maken", waarvan het hooren een zekeren weerzin kan opwekken, die begrijpelijk, maar toch niet wenschelijk is. Zeker: het is vooral nu niet prettig aldus weer eens te worden herinnerd aan velerlei „nood". En ik stem dadelijk in met allen die zeggen, dat men over „nooden" geen lange preeken moet houden, maar deze zoo onopval lend mogelijk, liefst met een glimlach, dient te doorstaan. Maar daaruit blijkt ook weer de waarde van dit oude gékegde. Want alleen zóó zal men den nood ook werkelijk voor onver- Va !sch te „deugd" kunnen benutten. Er zijn er velen die meenen, deze groote kunst al voldoende te verstaan, als zij in minder pret tige omstandigheden de kracht vinden om niet hardop te jammeren Zij doen dit dan echter ge woonlijk toch op een minder luidruchtige ma nier. „Ik zal niet gauw klagen, maar die distri butieregeling„Ik kan veel hebben, maar die salariskorting van deze maandZoo lang men maar niet openlijk verzet gaat ple gen en een zekere uiterlijke kalmte bij ver schillende nooden bewaart, vindt men zichzelf al een bewonderenswaardig mensch. Toch is dan zeker geen sprake van die diepgaande gesteltenis, waaraan de naam „deugd" mag worden gegeven. Hier wordt meer vereischt dan alleen een zekere uiter lijke beheersching, dan het handhaven van een zeker fatsoen in ons zichtbaar gedrag. Het loont de moeite om na te gaan. hoe men werkelijk een bestaanden nood tot een echte deugd zal kunnen omvormen. Vooreerst is dan wel noodig, dat men een helder inzicht heeft in wat de beste houding genoemd moet worden. Er zijn op een bepaald oogenblik onaangename dingen, die wij maar moeilijk kunnen „verzetten". Nu is het al veel waard, wanneer wij meer leeren letten op de simpele waarheid, dat het onvermijdelijke nu eenmaal gedragen moet worden, en het dus groote wijsheid mag heeten om dit in volle be rusting te doen. Dat is de eerste stap op den weg naar de ware deugd-in-nood-omstandig- heden. Deze vereischte niets anders dan een eerlijk en moedig begrip van de dingen, zooals ze nu eenmaal blijken te zijn. Zooiets geeft reeds een goeden grond voor be rusting in veel, waardoor anderen opstandig worden. Maar berusting is ten slotte een hou ding, die nog geen bezieling met zich mee brengt. En echte deugd is niet denkbaar zon der bezielde toewijding voor iets goeds, dat ge daan dient te worden. Hier is het ook weer christelijk inzicht, dat pas ons leven ten volle vruchtbaar kan maken. Wij dragen immers de moeilijkhe den van den tijd niet met een gelaten zucht, maar met een vertrouwvollen, zelfs dank baren blik naar boven. „Uw wil geschiede": In deze bede ligt niet slechts berusting uit gedrukt, maar ook de overtuiging dat een eindeloos liefdevolle Vader over ons waakt. En daarom zien wij in den loop van allerlei gebeurtenissen niet een onafwendbaar „noodlot", maar een middel in Gods Hand om ons te louteren en tot hoogerstrevend zieleleven op te voeren. En dit is geen vrome gedachte, alleen uitge vonden om ons te troosten wanneer andere troost toch niet meer baten kan. Als dit zoo was, ging het om goedbedoeld zelfbedrog ter wijl bedrog nooit in ons godsdienstig leven kan binnensluipen, zonder het op den duur te ver nietigen of minstens sterk te benadeelen. Het leeren begrijpen van Gods liefdevolle bedoelin gen tegenover ons, ook wanneer tegenspoed ons treft, is integendeel een genezing van den geest, die anders, verblind door uiterlijke fei ten, zou vergeten wat de diepe, geestelijke zin is van wat er met ons gebeurt. En ook dit besef alleen kan ons het hoofd rechtop doen dra gen, en met een kalmen, blijden blik een toe komst tegemoet gaan, waar anderen hulpeloos en radeloos tegenover staan. Behalve dit inzicht vraagt echte deugd verder van ons de moedige, vruchtbare daad. Eigenlijk behoefde dit niet te worden gezegd, want een ware Christenvrouw zal eenvoudig moéten han delen, als zij eenmaal begrepen heeft wat God thans van haar verlangt. Zij zal niet anders kunnen dan helpen in velerlei nood waarbij dan de nood der harten, de angst en onrust haar medelijden niet minder zullen wekken dan de nood in stoffelijk opzicht. Zij zal geven van haar geld en goed, gul weg, wetende dat aldus haar ware rijkdom groeit. Zij zal ook geven van haar geest en hart, door een vriendelijk woord, door te willen luisteren naar anderen, door glim lachend te troosten, ook als ze zelf mis schien de zorgen ziet groeien.... Dat is van den nood echte Christendeugd maken I M. B. Q e zonne jurk heeft haar intrede gedaan ge lijk met het werkwoord „zonnen" en met de verbanning van de parasol de gracielijke zonder weerga naar het museum voor oud heden. Welke vrouw weert thans nog de zon? We houden van de zon, we zoeken de zon, we zonnen ons in de zon. Hoe meer hoe liever. En we steken ons daarbij in een zonnejurk, welke armen, beenen en rug zoo veel mogelijk blootstelt aan de koestering van de zonne warmte. We laten ons, wanneer we de kans zien, bronsbruin branden en wat de heeren medici zeggen en schrijven over het gevaar van te véél en te lang in de zon gaat bij ons allen, zondronkenen, het eene oor in en het andere oor uit. ok dezen zomer onttrekken wij ons niet aan de grootste weelde van den zomer. Menigeen die zuchtend beweerde, dat ze niets geen zin had in vacantie, heeft na een dagje er uit, dat toevallig zoo kwam, ingezien, dat wij eigenlijk nu meer dan ooit behoefte hebben aan de rust van de natuur en dat het, integen deel, onverstandig zou zijn, niet te profiteeren van de geboden gelegenheid om tijdelijk non- actief te zijn. Onze zenuwen, die een en ander te verduren hebben gehad, kunnen in een tijd van niets-doen sterken. En is dat niet op de allereerste plaats noodig? Dus wagen wij, die de kans krijgen, ons aan een tijd van ont spanning. We begeven ons in een dolce far niente, de dagen, dat er zon is in de zon. \hj ij willen ons er hier nu niet in gaan verdiepen of het al of niet aanbevelens waard is, een overmatige dosis zon te absorbee- ren; de eene zal er allicht wél, de. ander er wee van ondervinden, maar ook de laatste cate gorie zal het daarom niet laten. Het is immers heel prettig om zich in zalig nietsdoen te laten stoven, bovendien is het mode om bruin te zijn. En de mode is machtig! Maar gelukkig voor de weidenkenden is de mode die de zonnekleeding creëert behalve oppermachtig ook zeer veelzijdig en schept ze „pakken om in te zonnen" niet alleen voor alle figuren en alle leeftijden, maar ook voor alle smaken, zoodat niemand zich gedwongen kan achten een zonnepak of -jurk aan te trekken, die haar uit hoofde van de geringe omvang rijkheid weinig aanstaat. T rouwens het begrip zonnepak is zeer veel omvattend. Een badpak is een badpak, men zwemt ermee in het water, maar mijn zonne pak kan heel anders zijn dan dat van mijn buurvrouw en toch óók dienen om van de zon te genieten en zich daarbij onbelemmerde be wegingsvrijheid te veroorloven. Bovendien kan een zonnepak bestaan uit zooveel deelen als ge wilt; het kan twee-, maar ook driedeelig zijn, het aantal variaties is legio, om naar gelang het uur van den dag het eischt hun toepassing te vinden. Wie te recht zich in gezelschap niet wil vertoonen in de minimale zonnekleedij, die thans gang baar is. schaft zich een driedeelig pakje aan, bestaande uit, laten we zeggen het allerminste onderdeel, waarover dan een rok geknoopt kan worden, welke even over de knie reikt en waar. bij als schouderbedekking een bolerootje hoort. Alles van hetzelfde materiaal. In aanmerking komt zoowel het luxueuze witte wollen jersey als een vroolijk gebloemde of moderner gestreept stevig katoenen weefsel. Er zijn echter meer bedenksels. Wie in de afdeeling „strandkleeding" van onze magazijnen iets haar haar gading gaat zoeken, staat ver- Hef moderne strandpakje is van veel kleurig gestreepte crêpe-achtige stof, met knoopen hoog gesloten. De lengte van den rok is naar eigen keuze. bluft over het vernuft aan dit deel van onze vacantie-garderobe besteed. C" r zijn lange strandjurken van een bijna pompeuze pracht en toch niet onsportief: laten we zeggen, dat ze 't midden houden tus- schen 'n badjas en 'n housecoat. Ze vormen een onderdeel van het zonne-ensemble of worden over het badpak gedragen. En het is inderdaad veel aardiger om op een zonnigen dag over het strand naar huis te wandelen in de op den voet vallende soepele jurk van purper, rood, wit en geel gestreepte crêpestof dan in de saaie badjas! De strandjurk, die onze teekenares ontwierp, reikt slechts even over de knie en is van onder tot boven met groote knoopen gesloten. Onder dit jurkje kan een badpak of bijbehoorend zonnepakje gedragen worden. Streepdessins over een vagen achtergrond van bloemen wor den thans veel voor dit soort luchtige jurkjes verwerkt. De streep valt over het lijfje horizon taal en bij den rok verticaal. De rokjes zijn even klokkend. De overgooier met aangeknipten hoogen band is een prettige „zonnedracht" voor de bakvisschen en wat qua leeftijd daaronder valt. \A[ at u op het hoofd zet, als de zon u te veel wordt? De groote hoed, (bijna een kleine parasol) is ook dit seizoen op de proppen gekomen, zij het met een gedeeltelijk weggesneden bol. Op windstille dagen mag zoo'n groote hoed dan z'n dienst doen, practischer zijn de luifelkap- jes, die de nieuwste hoofdbedekking tegen de zon vormen. De fondant-kleuren waarin wij ze zagen en het naïeve, dat zoo'n luifelhoedje sug gereert, passen echter lang niet bij elkeen. Wie geen bedekking op 't hoofd wenscht maar slechts een overschaduwing wil van het gelaat, kan een platte stroo-schijf aanschaffen, die na buiging, met een elastiekje vastgezet om 't hoofd, een doelmatige zonbeschermer is. Toch mag ook de zonnebril niet ontbreken aan uw strand-uitrusting, wilt ge uw oogen geen noo- deloos geweld aandoen. IJdelheid hoeft hier geen parten te spelen; Amerika leerde ons ook van den zonnebril een modegril te maken. Wie op vacantievoeten gaat kiest tenslotte als schoeisel een sandaal met rubber, kurken of houten zool en men draagt z'n hebben en houden (waar een vrouw nooit buiten kan) mee in een zak van rood of hardblauw zeildoek of van stevig linnen, waar altijd nog ankers en naar lucht happende visschen op geappliqueerd worden. Dernier cri op dit gebied is een ronde hooge tasch, die een flesch moet suggereeren uit drie reepen dik linnen in rood, wit en blauw en sluitend met een zeer breede kurk. A. Bgl. Zuinig zijn met gas be- teekent ook dat men oor deelkundig met het gas stel omgaat. De branders moeten regelmatig schoon gemaakt worden, éénmaal per week uitgenomen en met een hard schuiertje afgeborsteld. Na overko ken reinigt men ze in een lauw zeepsopje, want voor alles dient voorkomen te worden, dat de luchtgaat- jes verstoppen. De caout chouc gasslang wrijft men, om hard worden te voor komen, af en toe in met glycerine. Een barst plakt men dicht met een stukje leukoplast. „Het nieuwe modeblad" van de eerste helft der Julimaand geeft aardige strandmodelletjes ook voor de kleinste leden van het gezin, ter wijl voor degenen, die met een nieuw wandel japonnetje haar vacantie wenschen in te gaan, een groote verscheidenheid ontwerpen wordt gebracht, uit twee soorten materiaal samen gesteld. Welke vrouw bezit immers geen „lap pendoos", die te allen tijde, maar vooral nu, haar goede diensten bewijst. Ook kunt u uit dit nummer afkijken, hoe een avondjurk, die op non-actief gesteld is, door een vernuftig in grijpen tot een middagjurk kan vermaakt wor den. Raderbladen zijn als gewoonlijk bijge voegd. Nu wij op het oogenblik zeer spaarzaam moe ten omgaan met de ons toegewezen hoeveel heden koffie en thee, lijkt het ons goed nog eens verschillende eenvoudige dranken te be spreken. In de zomermaanden wordt er nog al eens extra veel gedronken, vooral door de plat telandsbevolking, die in deze maanden veel zwaar werk op het land moet verrichten. De bekende blauwe busjes en thermosflesschen zullen hun diensten daarbij weer bewijzen. In den hooi- en oogsttijd is het wel eens ver leidelijk om ijskoud water te gaan drinken. Dit verdient geen aanbeveling, doch is integendeel zeer nadeelig voor de gezondheid. Wil men per se water drinken, kies dan uitsluitend „goed" drinkwater (nooit uit slooten drinken, al lijkt het oogenschijnlijk nog zulk helder water!) en drink dit water bij beetjes tegelijk. Welke dranken kunnen door de huisvrouw worden klaargemaakt, die zoowel geschikt zijn voor het plattelandsgezin als voor de stads huishouding? Koffie. De beschikbare hoeveelheid koffie dient zoo zuinig mogelijk verbruikt te worden. Hoe doen we dat? Filterkoffie vraagt veel koffie, zoodat we dit voorloopig gaan afschaffen. We zetten weer net koffie zooals vroeger in een grooten koffie pot, dien vermoedelijk iedere huisvrouw nog wel in een verborgen hoekje van de een of andere kast heeft staan. Per persoon rekenen we onge veer vijf gram koffie (dat is een halve eet lepel), doen deze in den pot tezamen met een weinig cichorei of gebrande suiker en gieten het kokende water erop. Restanten van deze koffie kunnen van het dik worden afgegoten en bewaard tot den volgenden dag. Koffie op deze wijze gezet moet voor het gebruik even trekken op een klein lichtje. Koffie-extract. (Dit recept verschilt van het recept voor koffie-extract, dat wij de vorige week publiceerden. Red.). Een recept van een goedkoop extract zal zeker zijn weg vinden bij de huisvrouwen; we laten hieronder een beproefd en uitstekend voldoend recept volgen: Benoodigdheden: een half ons gemalen kof fie; een half ons suiker; één en een kwart liter kokend water. Bereiding: Brand de suiker tot donkere caramel. Neem de pan van het vuur, giet de gemalen koffie bij de suiker en voeg een liter kokend water onder voortdurend roeren toe. Giet dit mengsel door een doekje in een goed schoongemaakte flesch en giet vervolgens den achtergehouden kwart liter water bij de koffie- massa, roer alles nog eens flink dooreen en giet dan deze rest ook door het doekje in de flesch. Dit geeft geen zoete koffie. Desgewenscht kan men dus in het kopje een extra schepje suiker doen. Ook kan bij de bereiding van het extract in plaats van een half ons suiker anderhalf tot twee ons suiker worden gebrand; dan behoeft er geen extra suiker aan de koffie te worden toegevoegd. Dit extract is veertien dagen te bewaren. Bij het gebruik moet men ruim kokende melk toe voegen. Melkdranken. Chocolademelk: anderhalve liter melk, on- dermelk of half melk, half water, vier en een halve lepel cacao, acht lepels suiker. Breng de melk aan de kook en strooi de droog door elkaar geroerde cacao en suiker er in. Laat alles even doorkoken en de chocolade melk is klaar. Dit is verreweg de voordeeligste manier van chocolademelk maken, daar het apart aan mengen van de cacao in koppen veel meer tijd en ingrediënten vraagt. Waterchocolade wordt op dezelfde wijze klaargemaakt. Fosco (voor ongeveer één flesch): driekwart liter water, een half vanillestokje, twaalf lepels suiker, zes lepels cacao. Bereiding: Laat het in de lengte doorgesne den vanillestokje in het water trekken op een hoekje van de kachel. Meng cacao en suiker door elkaar en strooi dit al roerende in de pan. Laat alles samen nog een tien minuten door koken met het deksel van de pan. Vul de schoongemaakte flesch en sluit deze met een kurk. Fosco kan drie tot vier weken worden be waard op een koele plaats. Bij gebruik de glazen of bekers voor een derde deel met fosco vullen en verder koude óf warme melk of water toevoegen. Vrachtenmelk. Allerlei vruchten kunnen hiervoor gebruikt worden. Het is aan te raden de fijngewreven vruchten of het vruchtensap met suiker aan te mengen en de koude melk onder roeren toe te voegen. Deze drank kan niet lang van te voren De vorige week gaven wij enkele recepten voor jambereiding met glucose, een aardappélmeelproduct, dat bij inmaak de suiker gedeelte lijk kan vervangen. Het is ons thans bekend, dat de Vereeniging van Glucose fabrieken deze witte stroop of aardappel stroop in kleine verpakking in den handel zal brengen. De recepten voor het gebruik van glucose zullen daarbij verstrekt worden. De huis- houdkwaliteit van deze glucose- stroop zal den prijs van gewone suiker niet ver overtreffen, in aan merking nemend, dat de verhou ding glucose tot jam anders is dan de hoeveelheid suiker, noodig voor het koken van jam. Glucosestroop is zeer kleverig; men weegt de benoodigde hoeveel heid af door de glucose op de weeg schaal in een schaaltje te laten loopen. Wie met den lepel te werk gaat zal veel geduld noodig hébben, want glucose is een taaie massa, die hoogstens door verwarmen iets wil liger wordt. worden gemaakt en moet direct geconsumeerd worden, daar anders de melk gaat schiften. Karnemelk. Deze kan ook met vruchtensap worden ge dronken, wanneer men zeker weet, dat de karnemelk van gepasteuriseerde melk is ge maakt. V nichtensappen. Wanneer binnenkort de tuin velerlei soorten vruchten oplevert, zal menige huisvrouw er toe willen overgaan, deze vruchten op de een of andere manier te conserveeren. Nu we met de suiker zuinig moeten omgaan, komt het maken van limonade in gedrang. U kunt echter heel handig de volgende bereidingswijze toepassen. Van de vruchten wordt vruchtensap gemaakt, hetwelk U in goed schoongemaakte flesschen moet bewaren, bijvoorbeeld bessensap, bosch bessensap, bramensap, rabarbersap, enz. Dit sap kunt U gebruiken bij de nagerechten, doch ook kunt bij gedeelten het sap met suiker (een half K.G. op een liter sap) aan de kook brengen tot de suiker is opgelost. Na bekoeling kunt U dit vruchtensap bij wijze van limonade geven. De glazen worden voor een derde deel met sap gevuld en voor de rest wordt er water bij geschonken. U behoeft op deze manier maar weinig suiker tegelijk te verbruiken. Andere dranken. Wanneer de huisvrouw groenten als spinazie, andijvie, postelein, enz. kookt, kan het over' tollige groentenat bij wijze van groentebouillon worden gedronken. Is het U bekend, dat er een smakelijke thee kan worden gezet van gedroogde kruizemunt rozebottels, kamille of lindebloesem? Deze ingrediënten moeten in goed sluitende bussen worden bewaard. Commissie van huishoudelijke voorlichting Een frisch en voedzaam hapje bij de koffie tafel, waarvan de bereiding niet veel tijd vraagt van de huisvrouw, zal bij velen welkom zijn. Ook als hors d'oeuvre bij den middagmaal tijd kan hetzelfde gerechtje gegeven worden. Het recept voor deze koude gevulde tomaten luidt: twee groote of vier kleine tomaten een ons geraspte kaas een afgestreken eetlepel boter een hardgekookt ei takje selderij, stukje ui wat peper, zout en aroma- Wrijf het hardgekookte ei fijn met een vork; vermeng het met de kaas en de boter en maak het mengsel op smaak af met fijngesnipperde selderij, geraspte ui, peper, zout en aroma. Hal veer de tomaten (of snijd er een kapje af, als ze klein zijn); hol ze uit en bestrooi den bin nenkant met wat peper en zout. Vul ze daarna met het eimengsel, zoodat er een kop op komt Zorg dat het randje van de vrucht vrij blijft en garneer het bergje met een puntje tomaat of een klein blaadje selderij. Zet ze vervolgens op een met sla bedekten schotel. Na het schoonmaken van uien kan men de sterke lucht verdrijven door de handen terdege met keukenzout te wrijven. Vlekken van eigeel verwijdert men niet met warm maar met koud water. Komkommer is een gezond en niet duur be legsel voor de boterham. Daartoe wordt de komkommer geschild en in grove schijven ge sneden, waar men het sap niet uitperst. Klokhuizen uit gedroogde appeltjes kunnen veel gemakkelijker uitgeknipt worden met een schaar dan uitgesneden met een mesje. UIT DE KEUKEN door het af en toe flink te laten doortochten; door de bovenramen te beplakken, met glas papier in groene en gele ruiten: dit zijn name lijk de complemente kleuren die samen een blauwen schijn geven en vliegen houden niet van blauw; door het ophangen van vliegenplakkers. VAN OPEN KANNEN EN SCHALEN door deze te bedekken met passende kleedjes, bezwaard met loodjes of kralen. VAN VLEESCHSCHOTELS door er vliegenkappen over heen te zetten, die, opvouwbaar, in alle maten te verkrijgen z«n. Nee, „rasecht" ben ik niet, dat kan iedereen aan me zien. In Indië zou ik „gladakker" hee ten en hier noemen ze me, en dat is nog ergpr, een „straathond". Ik heb géén stamboom, géén langen naam en mooi ben ik ook niet. Maar toch moet ik; iets hebben, dat mijn vrouw heeft aangetrokken, want toen ze me voor den eer sten keer zag ik was toen nog heel jong zei ze: „wat een lief mormel" en nam me meteen mee. Vanaf dien dag heb ik een reusachtig hon denleven. Mijn meesteres is altijd even lief voor me, al plaagt ze me dan af en toe ook met mijn leelijkheid. Ik geef haar alle trouw en toewijding, die ons eenmaal aangeboren is en die door de menschen zoo op prijs wordt ge steld. En omdat mijn bazin en ik nu al drie jaar zoo aan elkaar verknocht zijn, wist ik niet beter, of dat zou wel altijd zoo blijven. Maar nu komt plotseling de vriendin van mijn vrouw met een zorglijk gezicht bij ons. Zelf heeft ze een niet raszuivere soort Spaniel, waarmee ik altijd zoo gezellig spelen kan. Uit het praten van ons beider eigenaressen en uit de meewarige blikken, die ze af en toe op ons werpen, begrijp ik, dat het gesprek over ons loopt. „Want," zegt de vriendin, „hoe dat nu gaan moet het die distributie, Dummy eet vrij veel...." „Ja,' antwoordt mijn vrouw, „dat zal met Krelis ook moeilijk worden"en weer kij ken ze naar ons. Dummy schijnt aan het ge sprek geen aandacht te schenken en speelt be daard verder met een afgekloven botje, dat hij in de keuken heeft opgescharreld. Maar ik krijg plotseling een onzeker en doodongelukkig gevoel; er zouden wel eens ingrijpende veran deringen in het hondenlot kunnen komen, dat heb ik wel in de gaten. Alle lust tot spelen ts me vergaan, ik word heel treurig en ga stil in een hoek liggen. Als het bezoek weg is, kruip ik naar mijn vrouw toe, leg een voorpoot op haar knie en kijk haar vragend aan; ze weet wel dat ik daarbij denk: „Laat me toch blijven, ik zal heusch heelemaal niet lastig zijn en heel weinig eten, vleesch hoef ik niet te hebben en ook geen hondenbrood, je oude broodkorstjes zal ik wel voor je opmaken en 't is niets erg, als ik eens honger heb, als ik maar blijven mag. En je laat me toch niet afmaken?! Ik ben pas drie en heb het zoo goed bij je." Gelukkig denk ik dit alles niet tevergeefs „Krelis," zegt de vrouw, „maak je maar niet bezorgd, ouwe jongen. Het zal wel gaan, hoor. Zoolang er nog wat is, deelen we dat samen. Je bent zoo'n trouwe vriend, ik zal je. heusch niet in den steek laten." Ik jank zenuwachtig en dankbaar en spring op haar schoot, met het gevoel aan een drei gend gevaar te zijn ontsnapt en ik weet zeker dat het leven nu nóg prettiger zal zijn, ook al zou ik nog zon weinig te eten krijgen! JOSEPHINE door Martine Wittop Koning Voor heel wat huisvrouwen zal die raad overbodig zijn; zij brengen de pap dagelijks'te pas bij een van de gezinsmaaltijden, hetzij dit het ontbijt," het warme middagmaal of he^ avondeten betreft. Anderen echter en dit geldt vooral da huisvrouwen in de stad hebben een aan moediging op dit punt nog wel even noodig- Ze hebben, zoo ze er al ooit gebruik van heb ben gemaakt,' geleidelijk de pap uit het menu geschrapt. Waarom? Ie. Omdat, toen de kleuters opgegroeid waren, aan de noodzakelijkheid van het dage- lijksche melkgerecht misschien niet meer streng werd vastgehouden; 2e. omdat tegen het klaarmaken van een na gerecht in de drukker wordende huishouding werd opgezien en moeder er meer voor voelde om dan van het hoofdgerecht maar een rui mere hoeveelheid te bereidendat spaarde haar den tijd, die voor het toezicht op de paP en het schoonmaken van een extra-pan noo dig was; 3e. omdat de huishouding duurder is gewor den en men op alle kleintjes dient te letten: de gaspit, die terwille van de pap moet bran den; de melk, die in prijs gestegen is; de sui ker, die zelfs voor geld niet meer naar wille keur te koopen is. Misschien zijn er méér argumenten, maar de hier aangevoerde staan toch zeker bovenaan- Als we ze stuk voor stuk onderzoeken, houdt geen van die beweegredenen stand. Pap te beschouwen als uitsluitend „kinder kost"de stevige boerenarbeider leert het ons wel anders! Zijn dagelijksche portie pap kan hij niet missen voor het op peil houden van zijn energie en zijn weerstandsvermogen en menige stedeling die zijn heil zoekt in „ver sterkende middelen" zou met het gebruik van iederen dag een bord pap op eenvoudiger wijze en meer afdoende geholpen zijn. Pap te schrappen als nagerecht ter ver mijding van extra-werk valt evenmin goed te praten; van dat beetje extra-werk hangt hl- af het volledig maken van een maaltijd, die anders groote kans zou hebben op eenzijdig heid. Niet ieders eetlust is zóó groot, dat van het hoofdgerecht gesteld al dat dit op zich zelf compleet zou zijn voldoende wordt op genomen, en juist de aanvulling met een nage recht van geheel anderen smaak noodigt als vanzelf uit tot het naar behooren compleet maken van den maaltijd. Trouwens, in de meeste gevallen bestaat de mogelijkheid tot het koopen van pap in flesschen en het be zwaar van extra-werk vervalt daardoor geheel- Pap zou moeten wijken voor financieeie overwegingen? Wat 't brandstOffenverbruik be treft hebben we slechts terwijl we verder nog het bekende gebruik van hooikist en kranten methode onder de aandacht kunnen brenjren weer te wijzen op de flesschen-pap; wat deh melkprijs aangaat, moeten we naar voren bren gen, dat zuinigheid niet zoozeer een kwestie is van zoo min mogelijk geld uitgeven, dan wel van datgene kiezen wat voor een zeker bedrag de meeste waarde verschaft. Gaan we bezuini gen op degelijk voedsel Op melk in dit ge val dan hebben we groote kans om het ped van de gezondheid in het gezin te doen dalen, en de gevolgen daarvan laten afgezien van minder prettige lichamelijke ervaringen den financieelen toestand zeker ook niet ongemoeid- Tenslotte, de noodzakelijkheid van een vergroot suikergebruik door het invoeren van pap is zeer aanvechtbaar: de huisvrouw, die het be heer over den suikerpot zelf in handen neem1 door reeds in de keuken de pap op den juis- ten smaak te brengen, zal versteld staan ove- de kleine hoeveelheid, die eigenlijk maar noo dig is. Het vrije suikergebruik heeft ons in deP loop der jaren tot smaak-opvattingen gebracht- die werkelijk ook uit een gezondheidsoog punt beter zoo spoedig mogelijk kunne® worden herzien! Het gros van de bezwaren tegen het dage lijksche bordje pap meenen we uit den weg geruimd te hebben. Ik weet er nog één; dat is de vrees voor eentonigheid. Hebt U wel eens nagegaan, hoeveel variatie5 er te bedenken zijn met als uitgangspunt de melk (of de karnemelk) en de groote ver scheidenheid van beschikbare bindmiddelen? En overigens; ik heb U de pap voorgesteld als het nagerecht „voor allen dag"; voor Zon en feestdagen kunt U natuurlijk andere- „toet jes" kiezen, het gaat er slechts om, dat we tef wille van onze gezondheid in de dagelij ksche voeding vasthouden aan eenvoud en aan dege lijkheid. Bij het spinazierecept van rauw gehakt eP daarna gekookte spinazie, eenige weken ge leden gepubliceerd in deze rubriek, is tot on&® spijt een drukfout geslopen. Er stond 2 a 3 I" water, dit had dL. moeten zijn. Wij herhaleP derhalve het recept van de spinaziebereiding op deze wijze, welke zeer voordeelig is omda1 èn de groentesappen gespaard blijven èn et minder spinazie noodig is, waar deze slecht® weinig slinkt. Op acht ons spinazie neemt men een W®" half ons boter of margarine, twee kleine ge' hakte uien, twintig gram meel en twee dri® deciliter warm water of groentebouillon, wa' zout en desverkiezend nootmuskaat. Men fruit de uien geel in boter, stooft goed gewasschen, rauw gehakte spinazie eerst vijf minuten met de uien, bestuift de mass® dan met meel, stooft ze nog korten tijd voegt het water of den groentebouillon t°e' waarna men het geheel nog even kookt et> kruidt. Is de spinazie na het stoven vochtig genoeg' wat kan gebeuren als ze met rijkelijk aaP' hangwater gehakt is, dan kan de toevoeging van warm water of groentebouillon geheel 0 gedeeltelijk achterwege blijven. VRAAGf UW WINKELIER ÓF DROGIST" 11 CT. p. ZAKJE, GELUK AAN .1 POND SW* DAMES EN MEISJES MAAKT NU ZEl^ UW KEEEDING Zendt bon en 25 cent aan postzeg^ bij voorkeur van 3 cent en U ontvangt een mooi boek met ruim maten en modellen en tevens een apparaat om U te laten zien hoe gemakkelif onze methode is om THUIS alle kleeding leeren maken en vermaken aan INSTITUUT E. N. S. A. I. D. „f Tolsteegsingel 54 UtrefV Naam: l

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1940 | | pagina 6