Hitiers rede voor den Rijksdag
I Waar de filmband rolt
Waajom Nederland
en België zijn bezet
Operaties volgens plan
van den Führer
lii
I
r
ZATERDAG 20 JULI 1940
1
I
H.O.V.
Tweede kerkconcert
De subsidie aan de H.O.V.
SCHOOLZWEMFEESTEN IN
STOOP'S BAD
Het IJ—H.P.C. 4—3
ZAND VOORT
LAATSTE NIEUWS
De operaties in het Westen
LONDEN HEEFT MOSKOU
NIET GERAADPLEEGD
DE RADIOREDE VAN
ROOSEVELT
Nieuw incident tusschen
Amerikanen en Japanners
De onzichtbare man
keert terug
In Palace te Haarlem
SPAARNE-THEATER
Het geheim der Misdaad" en „De
Zwerver der Zee"
Mr. Smith gaat naar
Washington
Vermakelijke pathetiek van Capra
in Luxor
Eerste Liefde
Deanna Durbin in Rembrandt
Officieele mededeeling door Tass
over de Birma-regeling
Fietser doodelijk gewond
TENNIS
DE NATIONALE
KAMPIOENSCHAPPEN
FRANS HALS-THEATER
STAD
Op het tweede kerkconcert dat op Maandag
22 Juli onder leiding van Toon Verhey zal wor
den gegeven, wordt een J. S. Bach-programma
uitgevoerd.
Het programma wordf geopend met het Bran-
denburgsch Concert no. 3, gevolgd door het
Concert voor Hobo, viool en orkest. Als solisten
zullen hierin optreden Jaq. Moolenijzer, hobo en
Herman Salomon, viool.
Voorts zal de Cantate No. 160, ,,Ich weisz,
dasz mein Erlösser lebt" door den tenor Han
le Fèvre worden voorgedragen.
De instrumentale solo's zullen worden ver
tolkt door Ans Bouter, vleugel. Gijs Beths.
viool en Henk de Wit, fagot.
Ten slotte wordt nog uitgevoerd de Suite in
B. kl. Terts. Hierin treedt als solist op Joh.
Spies, fluit.
Men wordt beleefd verzocht van den voorver
koop gebruik te maken. Het concert vangt aan
te 8.15 uur.
De directie v. d. N.Z.H.T.M. heeft maatregelen
genomen voor extra-tramdiensten na afloop van
het concert.
Van de zijde van het gemeentebestuur wijst
men ons er op, dat de berichten omtrent ver
hooging der subsidie aan de H.O.V. aanleiding
kunnen geven tot misverstand en teleurstel
ling. De mededeeling, welke wethouder Wester -
veld in de raadsvergadering van 17 Juli jl.
daaromtrent heeft gedaan, hield slechts in, dat
het Departement van Onderwijs, Kunsten en
Wetenschappen zijn instemming had betuigd
met het voornemen van het gemeentebestuur
om aan den Raad voor te stellen de subsidie
met een zeker bedrag te verhoogen. als gevolg
waarvan naar het Departement verzekerde
ook de Rijks, en Provinciale subsidie even
redig zouden stijgen. Men houde hierbij echter
in het oog, dat het Departement van Onder
wijs, Kunsten en Wetenschappen de subsidiee-
ring van kunstinstituten slechts beschouwt uit
het oogpunt van hun bestaanswaarde als zoo
danig. De Departementen van Binnenlandscho
Zaken en van Financiën, die deze aangelegen
heid van gemeentelijk-financieel standpunt
hebben te bezien, zijn er evenwel nog niet in
gekend. Staat dus de toestemming van hooger-
hand om de subsidie te verhoogen nog aller
minst vast. het bedrag van 30.000.dat in
de bladen genoemd wordt, is zoo al niet uit de
lucht gegrepen dan toch op niets gegrond.
Weliswaar heeft de wethouder gesproken van
„de subsidie van vroeger", doch een bedrag
heeft hij daarbij niet genoemd. De subsidie is
in den loop der jaren herhaaldelijk gewijzigd.
Uitdrukkelijk zij daarom thans vermeld, dat
het College van Burgemeester en Wethouders
zich over het bedrag der verhooging nog niet
heeft beraden en dat men daarom goea zal
doen zijn verwachtingen niet bij .voorbaat te
hoog te spannen.
Bij beëindiging en tot besluit van den
„schoolzwem-cursus" in Stoop's bad te Over-
veen, waaraan een 10-tal scholen deelnamen,
werden Maandag en Dinsdag IJ. wedstrijden
gehouden resp. een dag voor meisjes en een
dag voor jongens.
Maandagmorgen werkte het weer gelukkig
mee en konden de feestelijkheden in het bui
tenbad gehouden worden.
Aan de wedstrijden ging vooraf een défilé van
kinderen, die reeds diploma gezwommen hadden
en nu het nummer „25 M. gekleed" zouden de-
monstreeren. Velen waren, op verzoek der di
rectie, gecostumeerd verschenen in de alleraar
digste en meest verschillende kleederdracht. Het
was een fleurig gezicht en een goede inzet van
het feest.
Hierna werden de nummers 25 M. schoolslag;
25 M. rugslag en 25 M. crawl afgewerkt. Nog
volgde een hindernis-wedstrijd in het diepe en
een loop- en duikwedstrijd in het ondiepe.
Het hoofdnummer Estafette 4 x 25 M. door
afgevaardigden van de verschillende scholen,
werd onder groote belangstelling verzwommen.
Dinsdagmorgen was de beurt aan de jongens
Helaas werkte het weer nu niet mee en werden
van 1012 uur de wedstrijden in het binnenbad
gehouden. Versierd met vele vlaggen en met een
dikken rand toeschouwers op balcon en boven-
galerij, gaf de zwemzaal een feestelijken aanblik
en verliepen ook deze wedstrijen, onder aan
houdende aanmoedigingen en gejuich voor de
winnaars, naar wensch.
Een 5-tal officieele tijdopnemers zorgden bei
de dagen voor de juiste waardeering der pres
taties, welke belangelooze medewerking, in zijn
speech, door den directeur van Stoop's bad, zeer
op prijs werd gesteld.
De prijs- en diplomauitreiking werd beide
dagen door den directeur verricht, die daarbij
mededeelde dat een 70-tal volwaardige diplo
ma's kon worden uitgereikt.
Tot slot voerde de heer Klein Poelhuis het
woord namens ouders en belangstellenden aan
den kant en maakte zich tevens de tolk der
meisjes en jongens om de directie van Stoop's
bad te danken voor deze geslaagde feesten. Hij
liet de kinderen een driewerf hoera uitbrengen
op den directeur, die dit op zijn beurt reeds
had laten doen op den Chef-Instructeur, den
heer Brandt.
Het IJ heeft in dezen wedstrijd alle krachts
inspanning moeten inzetten oir. HPC te verslaan.
Dit gelukte eerst in de tweede helft, toen het
spel van de Heemsteders eenigszins begon te
verslappen. Ondanks alles was dit toch HPC's
beste wedstrijd. Het begin is voor HPC hoop
vol, daar de Geest kort na den aanvang kans
ziet om Paerl met een doorslagbal het nakijken
te geven, maar midvoor Koster brengt even
later met een fraai schot de partijen weer op
gelijken voet 1—1. Nadat Koster kort voor de
rust het water is uitgezonden, neemt Derkx
meteen na de pauze de gelegenheid waar, oir.
HPC wederom de leiding te geven, 12. Dank
zü den doel verdediger van HPC had de IJ-voor
hoede tot op dat oogenblik niet veel tegen
Leijenaar c.s. uit kunnen richten. Als van Aeist
echter eerst goed los komt is het spoedig met
HPC gedaan. De internationaal doet met een
drietal onhoudbare doelpunten de balans geheel
in het voordeel der Amsterdammers overslaan,
42. Wel probeert Braam hierna nog Paerl met
eenige verre schoten te passeeren, echter zonder
resultaat. Even voor tijd brengt Mauritz ten
slotte den stand op 34. De HPC-ers kunnen
op een prachtigen wedstrijd terugzien.
Waarschuwing. Namens den Zollgrenzse-
cretar wordt ons verzocht bekend te maken,
dat met ingang van direct verboden is op zee
te varen met allerlei booten of bootjes. Deze
mogen ook niet .meer op het strand blijven lig
gen. Alleen is het varen toegestaan aan de
visschersbooten en de vletten van de Zand-
voortsche Reddingsbrigade. Bij overtreding zal
onmiddellijk geschoten worden.
BERLIJN, 19 Juli. (D.N.B.) Wij geven hier
onder nog uitvoeriger enkele passages uit
Hitler's rede. Over dë actie om de Oostzee
zeide de Führer o.m. nog:
Op het laatste oogenblik verviel de reeds
beraamde geallieerde actie in de Noordsche
staten door den Russisch-Finschen vrede.
Eenige dagen later reeds werden deze voor
nemens weer sterker. Zij kregen nu vorm in
een duidelijk besluit. Engeland en Frankrijk
waren overeengekomen, bij verrassing een
aantal van de belangrijkste punten van Noor
wegen te bezetten onder het voorwendsel,
daardoor een einde te maken aan den steun
van het Zweedsch erts aan de Duitsche oor
logvoering.
Dat het gevaar onmiddellijk dreigde, vernamen
wij door de ontembare spraakzaamheid van den
eersten lord der Britsche admiraliteit.
Wij kregen verder een bevestiging door een
aanduiding, die Reynaud een buitenlandschen
diplomaat gegeven had, dat de termijn tweemaal
uitgesteld is. Dat de achtste April de derde en
definitieve termijn was, weten wij echter pas
sedert kort en definitief is dat eerst bevestigd
na het vinden der protocollen van den Geal
lieerden Oorlogsraad. Zoodra het gevaar duide
lijker werd, gaf ik de Duitsche weermacht de
noodige orders.
De Duitsche operatie, die tot in de kleinste
bijzonderheden was voorbereid, werd daarmede
ontketend. In feite was nu de toestand iets an
ders dan hij zich op 9 April aan ons voordeed.
Terwijl wij toen geloofden enkele uren vóór de
Engelsche bezetting te hebben ingegrepen, weten
wij thans, dat de landing der Engelsche troepen
reeds vóór den achtsten April vastgesteld was,
dat de inscheping der Britsche afdeelingen reeds
op 5 en 6 April begonnen was, dat echter op het
zelfde oogenblik bij de Britsche admiraliteit de
eerste berichten over de Duitsche maatregelen
en over het uitloopen der Duitsche vloot binnen
kwamen. Naar aanleiding hiervan besloot Chur
chill de afdeelingen, die reeds aan boord gegaan
waren, weer te ontschepen, opdat de Britsche
vloot eerst de Duitsche schepen zou kunnen op
zoeken en aanvallen. Dit plan mislukte. Slechts
een enkele Engelsche torpedojager kwam in
contact met Duitsche vlootkrachten en werd in
den grond geboord.
Deze jager slaagde er niet in bericht te zenden
aan de Britsche admiraliteit of de vloot. Zoo
landde op 9 April een Duitsche voorhoede in
een gebied, dat zich van Oslo tot Narvik uit
strekte. Toen te Londen het bericht hiervan
binnenkwam loerde de eerste lord der admirali
teit reeds sedert vele uren op de successen van
zijn vloot. Deze slag was de vermetelste onder
neming uit de Duitsche krijgsgeschiedenis. Wat
onze drie weermachtsonderdeelen in dezen strijd
om Noorwegen hebben geprestéérd, verzekert
hun de kwalificatie van een allerhoogste sol
datendom. Het is de verdienste van leiding en
troepen, dat ten slotte de geweldige moeilijk
heden overwonnen zijn.
Hierna vervolgde de Führer:
„Nog voor de veldtocht in Noorwegen ge
ëindigd was werden de berichten over het
Westen steeds dreigender. Terwijl voor het be
gin van den oorlog voorbereidingen waren ge
troffen om in geval van een onvermijdelijk con
flict met Frankrijk resp. Engeland door de
Maginotlinie te breken, kwam reeds in den
loop der eerste oorlogsmaanden de noodzakelijk
heid op, dat men ook een eventueel optreden
tegen België resp. Nederland onder het oog
moest zien."
De Führer wees er hier op, dat Duitschland
tegenover Nederland en België slechts de noo
dige beveiligingstroepen had opgesteld, terwijl
in dezen sector een duidelijke opeenhooping van
Fransche formaties, in het bijzonder van bijna
alle gepantserde en gemotoriseerde divisies,
plaats vond. Beslissend echter, aldus vervolgde
de Führer, was de volgende constateering: ter
wijl bij een loyale interpretatie der Belgisch-
Nederlandsche neutraliteit beide landen ge
dwongen zouden zijn geweest, juist met het oog
op de concentratie van de sterkste Engelsch-
Fransche strijdkrachten aan hun grenzen, ook
hunnerzijds het oog in de eerste plaats op het
Westen gevestigd te houden, begonnen zij daar
in gelijke mate steeds meer hun troepen te ver
zwakken om de grenzen tegenover Duitschland
te bezetten. Ook de berichten over besprekingen
tusschen de generale staven wierpen een eigen
aardig licht op de Belgisch-Nederlandsche
neutraliteit.
Ik behoef er niet op te wijzen dat deze
besprekingen, wanneer zij werkelijk neutraal
geweest zouden zijn, met beide partijen had
den moeten worden gevoerd. Overigens ver-
meerdenden de aanwijzingen voor een op
treden der Fransch-Engelsche troepen door
Holland en België tegen het Duitsche in
dustriegebied zich zoo zeer, dat men ook
aan onzen kant deze bedreiging als een zeer
ernstig gevaar in het oog moest houden.
De geheele Duitsche opmarsch onderging
dienovereenkomstig de noodige wijzigingen.
De nauwkeurige waarnemingen, die overal
gedaan waren, gaven langzamerhand de zeker
heid dat van begin Mei af elk oogenblik een
Engelsch-Fransche aanval verwacht kon wor
den. Op 6 en 7 Mei nam de vrees toe, dat van
oogenblik tot oogenblik een binnenrukken der
zoogenaamde Geallieerden in Nederland en
België tegemoet moest worden gezien. Op 8 Mei
gaf ik daarom bevel voor den onverwijlden aan
val op 10 Mei, des ochtends te 5.35 uur.
De grondgedachte dezer operaties was dat,
terwijl men afzag van kleine nevensuccessen, de
geheele weermacht, vooral leger en luchtwapen,
zoo in den strijd werd gebracht, dat bij conse
quente uitvoering der voorgenomen operaties,
de totale vernietiging der Fransch-Engelsche
strijdkrachten bereikt moest worden. In afwij
king van het plan-Von Schlieffen van 1914 ver
plaatste ik het zwaartepunt der operaties op
den linkervleugel van het doorbraakfront, maar
met schijnbare handhaving van het omgekeerde
plan. Deze misleiding is gelukt. Overigens werd
de tenuitvoerlegging der operatie in haar ge
heel vergemakkelijkt door de maatregelen van
den tegenstander zelf. Uit de concentratie im
mers van de geheele Engelsch-Fransche ge
motoriseerde strijdmacht tegenover België bleek
duidelijk, dat het opperbevel der geallieerde
legers besloten had, zoo snel mogelijk dit ge
bied binnen te rukken. Met het vertrouwen dat
wjj hadden op de stadvastigheid van alle in
het vuur gebrachte Duitsche infanterie-divl-
sies moest echter een stoot in den rechtervleu
gel der Fransch-Engelsche gemotoriseerde troe
pen leiden tot een volledige vernietiging en ont
binding, ja waarschijnlijk tot insluiting dier
troepen.
Als tweede operatie had ik de beheersching
van de Seine tot Le Havre aangegeven, als
mede het verwerven van een basis aan Somme
en Aisne voor den derden aanval, die met zeer
sterke strijdkrachten over de hoogvlakte van
Langres tot de Zwitsersche grens moest leiden.
Het bereiken van de kust tot het gebied ten
zuiden van Bordeaux was als slot der operatie
vastgesteld. Volgens dit plan en in deze volg
orde hebben de operaties zich ook voltrokken.
Daarna gaf Hitier een overzicht over den
zegevierenden opmarsch, tot aan de capitulatie
der Fransche legers en vervolgde;
Toen maarschalk Pétain het neerleggen van
de Fransche wapens aanbood, heeft hij niet
een hem nög overgebleven wapen ter zijde ge
legd, doch een einde gemaakt aan een voor
het oog van iederen soldaat totaal onhoudbare
situatie. Alleen het bloedige dilettantisme van
den heer Churchill kan of wil niet begrijpen
Of dit tegen beter weten te loochenen.
Hierna maakte de Führer melding van de
bijzondere prestaties der infanterie en van
het optreden van het luchtwapen onder
het persoonlijke opperbevel van den gene-
raal-veldmaarschalk Göring en noemde de
namen Op van verdienstelijke leiders, met
inbegrip van die der luchtdoelartillerie.
Ook de prestaties van de marine, en van het
binnenlandsche front werden met eere ver
meld.
Vervolgens werden met eere vermeld ver
schillende leiders der nationaal-socialistische
partij, en bracht Hitler in het bijzonder dank
aan den minister van Buitenlandsche Zaken,
von Ribbentrop. Vele onderscheidingen werden
verleend. Göring is om zijn verdiensten als
leider der luchtmacht benoemd tot Rijksmaar
schalk van het Groot-Duitsche Rijk en begif
tigd met het grootkruis van het IJzeren Kruis,
NEW YORK, 19 Juli. (D.N.B.) Zooals reeds
in een deel onzer vorige oplage werd ge
meld heeft Roosevelt in een radiorede ver
klaard voor de derde maal een candidatuur
te aanvaarden, en tevens zijn politieke op
vattingen uiteengezet. Aan het slot van zijn
rede verklaarde de president, dat hij bleef
sympathiseeren met de vrije volken, die
weerstand boden aan aanvallen.
Hij gevoelde geen spijt over zijn hardnekkige
pogingen om de Vereenigde Staten wakker te
schudden tot inzicht van het „dreigende gevaar".
Hij heeft deze politiek gevoerd ondanks de naar
een compromis strevende elementen der „vijfde
colonne", die hem daarom beticht hadden van
oorlogsophitsing. De president verzekerde, dat
hij alles wilde doen voor het behoud van deze
buitenlandsche politiek.
Natuurlijk kan het bevel om verder dienst te
doen alleen uitgaan van het volk der Vereenig
de Staten. Wanneer dit bevel hem mocht wor
den gegeven, zou hij naar zijn beste vermogen
en met inzet van al zijn krachten de activiteit
der laatste zeven jaar voortzetten. De toestand
in de wereld dwingt hem in Washington te blij
ven en af te zien van een verkiezingscampagne.
Hij zal echter het Amerikaansche volk door
mededeelingen en radioredevoeringen op de
hoogte houden.
Roosevelt besloot met het publiek aan te
manen te besluiten vóór de verdediging van alle
„heilige waarden". De vrijheid kan alleen door
offervaardigheid worden verzekerd.
SJANGHAI, 19 Juli (Domei). Terwijl het in
cident te Sjanghai van 7 Juli jJ., toen zestien
Japansche gendarmes, die in burger gekleed
waren, door Amerikaansche mariniers werden
gearresteerd en op ruwe wijze behandeld, nog
steeds niet geregeld is, wordt een nieuw inci
dent gemeld.
De Japansche consul-generaal Yosjiaki Mioera
heeft gisteren een protest ingediend bij den
waarnemenden Amerlkaanschen consul-generaal
alhier, Richard P. Butlick, in verband «net een
aanval, die op 15 Juli zou zijn gepleegd op twee
Japansche burgers door drie in uniform ge-
kleede Amerikaansche mariniers in een Japan
sche bar in de internationale nederzetting. De
Japansche consul-generaal behield zich het
recht voor schadevergoeding voor de aangeval
len Japanners te eischen.
li:iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!!!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiAiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiliiiiiiiiiiliiiiiiiilililiiiiiilllliliiiiiiMilliiillillillliiiliiiiiiilllllliii
Door 't onstoffelijke bij tijd en. wijle te mate-
i-ialiseeren, nu eens gedeeltelijk dan weer geheel,
hebben de entwerpers de moeilijkheden voortref
felijk opgelost en De onzichtbare man sterk
en boeiend gemaakt. Dr. Frank Griffin, ge
speeld door J. Sutton, Rich Cobb, gespeeld door
Sir Cedrie Hardwicke vormen te zamen met
Allan Napier en Van Grey een boeiend kwartet
rond de geheimzinnige figuur.
Veroordeeld wegens moord op zijn broer,
gelukt het Geoffrey Radcliffe uit de gevan
genis te ontsnappen met behulp van den
genialen dr. Frank Griffin, die hem onzicht
baar maakt. Inspecteur Sampson komt te weten
dat Griffin een broer is van een geleerde, die
als eerste 't proces van menschelijke onzichtbaar
heid ontdekte! Geoffrey blijft onvindbaar. Hij
ontmoet zijn verloofde in de afgelegen hut van
Ben Jenkins en weet te ontkomen als de politie
een cordon trekt.
De onzichtbare man heeft een taak te vervul
len. Hij verneemt dat een zekere Spears be
noemd is tot hoofd van de Radcliffe kolenmijnen.
Deze Spears weet dat een man, Cobb genaamd,
den broer van den onzichtbaren man vermoord
heeft en nu moet deze wetenschap openbaar
worden gemaakt en Cobb ontmaskerd worden.
De onzichtbare maakt gebruik van zijn af
schuwelijk voordeel en, ongemerkt voor anderen,
Spears tot de bekentenis te pressen dat hij één
broer had laten vermoorden en den ander voor
het misdrijf wilde laten boeten en zoodoende
absolute zeggenschap over het mijnbedrijf te
krijgen. Nu blijft alleen Cobb over en hoewel
diens huis door de politie bewaakt wordt krijgt
de onzichtbare man hem in een kolenwagen te
pakken. De menschen van Sampson raken den
onzichtbaren man met hun kogels, maar de auto
stort met Cobb in een ravijn. De man bekent
voor hij sterft den moord.
In het mijnhospitaal stelt de verloofde van
Geoffrey haar bloed beschikbaar om den onge
lukkige te redden. De operatie gelukt niet alleen,
maar heeft bovendien tot resultaat dat de on
zichtbare weer zichtbaar wordt.
Een agent, Jim Barnes, worlt door den gang
ster Larry Craine zwaar gewond als hij toe
komt loopen op het moment, dat Craine den
jongen Danny Thomas vermoordt. Barnes wordt
verpleegd door de zuster van Danny, die denkt
dat hij haar broer vermoord heeft. Elisabeth
heeft omgang met Craine en daar Barnes zijn
schuld niet kan bewijzen gaat Craine nog vrij
uit. Wanneer Barnes genezen is lost hij het ge
heele geval op en komt het vast te staan, dat
Craine den moord gppleegd heeft. Craine wordt
onschadelijk gemaakt. Thans staat niets meer
het huwelijk tusschen Jim Barnes en Elisabeth
in den weg.
Scène uit de span
nende rolprent „De
onzichtbare man
keert terug"
Palace
James Stewart als Mr. Smith in de ver
makelijke rolprent „Mr. Smith gaat
naar Washington" (Luxor)
De tweede film „De Zwerver der Zee" is een
zeer romantisch verhaal, brengt ons in aanra
king met walvischvaarders en parelvisschers en
toont ons den strijd tusschen elementen en
menschen.
Toen Mr. Deeds met zooveel succes naar de
stad was gegaan, wisten we wel, dat hij nog
eens terug zou komen in een of anderen vorm.
En we zien hem nu terug in een film vol ver
makelijke pathetiek in het Rembrandt-theater.
Daar is dan mr. Smith, die ook naai
de stad gaat, dat wil zeggen naar Washington,
waar hij als senator voor de belangen des volks
gaat strijden. Mr. Smith had nooit van een se
natorschap gedroomd; hü doet heelemaai niet
aan politiek. Hij is alleen maar het slachtoffer
van omstandigheden. Bekend als een groot pad
vindersleider, die met zijn jongens een bosch-
brand heeft gebluscht, wordt hij plotseling tot
senator gepromoveerd en waarom? Senator Fo
ley is gestorven en aangezien deze een blind
werktuig was in de handen van den kranten
koning Jim Taylor, zit de gouverneur van den
betreffenden staat te zinnen op een nieuwen
candidaat, dien hij onder deze omstandigheden
benoemen mag. De gouverneur kiest Smith, ge
liefd bij het publiek en onnoozel genoeg om on
der de vleugels van senator Payne, eveneens een
werktuig van Taylor, geen domheden te begaan.
En zoo trekt Smith naar Washington, waar hij
begint met vol geestdrift de historische gebou
wen af te loopen, voornamelijk het Capitool,
waar de beeltenis van Lincoln, den vestiger van
de vrijheid, grooten indruk op hem maakt. De
kranten interviewen hem, maken hem belache
lijk, zeggen hem grof de waarheid en hij ran
selt de journalisten af. Hij zoekt troost bij Pay
ne, die hem tracht te sussen en af te leiden,
door hem aan te moedigen bij zijn plannen om
een wetsontwerp in te dienen tot stichting van
een nationaal Jongenskamp. Hij gaat aan 't
werk met zijn secretaresse, Saunders genaamd,
die eveneens voor Taylor gewerkt heeft en zich
een ongeluk schrikt, als zü de détails van
Smith's plannen verneemt. Daar staat namelijk
in te lezen, dat het Jongenskamp moet verrij
zen op de plaats, waar Taylor een dam wil bou
wen, een dam, die totaal overbodig is, doch hem
veel geld zal opleveren, als de Senaat maar
subsidie wil geven. Voor deze subsidie moeten
Payne en zün handlangers zorgen en de kwes
tie zal den volgenden dag in de zitting behan
deld worden. Saunders houdt haar mondje dicht
en in de vergadering van den Senaat steekt een
storm op. Buiten den Senaat raast en tiert de
heer Taylor die zün plannen bedreigd ziet.
Smith moet bewerkt worden. Payne's dochter,
de schoone Susan, zal hem den volgenden dag
weglokken van de zitting en dit lukt, want
Smith wordt, erg door haar geïmponeerd. Maar
Saunders voelt deze intrigue als een persoon
lijke beleediging en ontdekt dus, dat zij een
tikje verliefd is op Jefferson Smith. Zij scheidt
hem uit en loopt van hem weg, na hem de ge-
meene streken van Payne c.s. geopenbaard te
hebben. Smith gaat dus weer naar Payne, dien
hij als een vriend van zijn vader heeft leerer.
waardeeren en hoogachten, maar nu komt
Payne maar Ijever oprecht uit den hoek door
Smith te vertellen, hoe de zaken precies staan
en hoezeer hij en zün collega's spreekbuizen van
Taylor zün. Smith begint te wankelen, wil zich
niet laten omkoopen, wordt door de propaganda
van Taylor vrij'.«"° gesmoord en vertrekt. Maar
voor hü de stad verlaten zal, bezoekt hü nog
maals het Capitool en daar verschünt Saunders
die hem weer vechtlustig maakt en hem de
trucs aan de hand doet om den Senaat in den
ban te krügen. Smith steekt een speech af, die
een paar dagen duurt, maar Taylor bewerkt de
kranten, die Jeff in een slecht daglicht stellen
en zijn eigen woorden verzwijgen. En Payne
ziet er zelfs niet tegen op Smith te beschuldigen
van corruptie. Taylor heeft n.l. acten doen op
stellen, waaruit blijken moet, dat Smith den
grond voor het Jongenskamp gekocht heeft om
zelf baten te trekken uit de onderneming. Hier
kan' hij tenslotte niet tegen op. Doodelijk ver
moeid, met een stoppelbaard van 24 uur, staat
hij te praten voor een verloren zaak. Maar, zoo
betoogt hij tegen Payne, verloren zaken waren
vroeger ook uw specialiteit, toen u nog een
fatsoenlijk man was als mijn vader. Dit is te
veel voor Payne, die zijn schuld uitschreeuwt
en Smith in het gelijk stelt, juist op het oogen
blik, dat de strijder voor verloren zaken be
wusteloos in elkaar zakt. En zoo wint Smith
den slag voor hemzelf, zijn knapen en voor
Saunders, die staat te dansen van plezier.
James Stewart is de held van het verhaal,
Claude Rains is een voortreffelijke Payne en
Jean Arthur speelt de handige secretaresse.
Edward Arnold is de schurkachtige kranten
magnaat en Guy Kibbee de corrupte gouver
neur.
Frank Capra, de maker van O. K. mr. Deeds,
heeft al deze lieden en vele anderen met verve
en geest geregisseerd in een zeer vermakelijke
film, die men zeker moet gaan zien.
Deanna Durbin is geen kind meer. Zij kon
niet langer klein genoeg gehouden worden om
het onschuldige meisje te zijn met het lieve
snuitje en de gouden stem; zü is nu gepromo
veerd tot een echte filmster en als zoodanig een
heel nieuwe phase in haar carrière begonnen.
Dat is voor de jongedame in kwestie natuurlijk
een heel moeilijke overgang. Gelukkig voor haar
weet zij zich, gedragen door de belangstelling
en sympathie van velen, hetgeen haar dezen
overgang ongetwijfeld zal vergemakkelijken. In
„eerste liefde", waarin zij als jonge vrouw de
buteert, is zü een weesje, Connie Harding ge
naamd, dat bü haar rüken oom James Clinton
wordt ondergebracht. Een waar paradüsje heeft
MOSKOU, 19 Juli. (D.N.B.) In alle Sovjet-
óladen is vandaag, groot opgemaakt, een offi
cieele mededeeling verschenen, waarin de bewe
ring van Churchill, dat de Engelsche regeering
alvorens de nieuwe overeenkomst met Japan aan
te gaan, ook de Sovjet-Unie heeft geraadpleegd,
wordt tegengesproken. Deze officieele mededee
ling luidt als volgt:
Tass is gemachtigd te verklaren, dat de mede
deelingen van Churchill omtrent het raadplegen
van de Sovjet-Unie over het Engelsch-Japansch
verdrag een onnauwkeurigheid bevat. In feite
heeft de Engelsche regeering de Sovjetregeering
noch gevraagd naar haar meening, noch om
haar raad in de betrokken aangelegenheid. Dit
beteekent dus, dat zij de Sovjetregeering niet
heeft geraadpleegd, waartoe zij ook niet ver
plicht was bij den huidigen stand van de betrek
kingen tusschen Groot-Brittannië en de Sovjet-
Unie. Het eenige wat geschiedde, was dat de
plaatsvervanger van den minister van Buiten
landsche Zaken, Butler, den ambassadeur van
de Sovjet-Unie te Londen op de hoogte stelde
van het besluit der Engelsche regeering met
Japan een overeenkomst aan te gaan over een
sluiting van de wegen tusschen Birma en China.
Op den weg HembrugLimmen onder Wor-
merveer is de 57-jarige wielrijder W. Luttik,
die niet voldoende aangaf, dat hij van richting
veranderde door een auto gegrepen. De man
smakte tegen den grond en bleef met zeer ern
stige verwondingen aan het hoofd liggen.
Hij werd naar het ziekenhuis te Wormerveer
vervoerd, waar hij Vrijdagavond is overleden.
Onder gunstige weersomstandigheden zijn
Vrijdag op de M.E.T.S.-banen te Scheveningen
de wedstrijden om het nationale kampioen
schap voortgezet.
In een bijzonder interessante parti) wisten
Teschmacher en mevrouw van Berkel het
Hugh an in twee sets te verslaan.
Wat de andere partü in de gemengde dubbel
betreft, die van mej. Knottenbelt en Reidt
tegen mej. Mechel en de Brauw, deze had een
bijzonder langen duur, daar de tweede en laat
ste set eerst met 13-11 in het voordeel van de
eersten eindigde.
Bij de dames sloeg mej. Knottenbelt me
vrouw Jonquiere in drie sets.
In een alleszins fantastisch, doch weinig
fraaie partij, sloegen Karsten en Tschmacher
het team Borrenreidt.
Mevr. Jonquiere en mevr. Vleugels Schutter
classeerden zich in den eindstrijd bij de dames-
dubbels door een drie sets overwinning op mej-
Knottenbelt en mej. Mechel. Eveneens plaat
sten Zich in den eindstrüd bij de gemengde
dubbels mej. Rollin Couquerqué en Karsten
door een gemakkelijke overwinning op mej.
Kerckhoff en Wilton. Voorts werden nog en
kele partüen van de troostronde gespeeld.
zij daar echter niet, want men beschouwt haar
zoo'n beetje als behoorend tot het personeel en
doet üverig zün best om haar het leven zo
zuur mogelijk te maken. Speciaal haar nicht]®
Barbara ontwikkelt in dezen een verregaand®
activiteit. Alleen oom James schijnt het noga*
met zün jonge pupil te kunnen vinden. Op een
goeden dag in Connie's leven wordt zü door
haar nichtje naar den jongen Ted Drake ge
stuurd, waarop Barbara zoo'n beetje haar zin
nen heeft gezet. Zij moet den jongeman bezig
houden tot zij zelf komt. Maar het loopt eenigs
zins anders uit, want Ted vindt haar wel aar
dig en toont dit op ondubbelzinnige wijze. A>
hü enkele dagen later een bal geeft, waarop
heele familie Clinton is uitgenoodigd, kan Con
nie niet gaan, daar zij geen passend costuutf
heeft. Het personeel helpt haar daaraan, maar
nu komt het verbod van de Clintons: Canni®
mag niet mee. Weer wordt een oplossing ëe'
vonden. Mike, de broer van den kok, die agem
is, houdt de Clintons onderweg aan en breng
hen naar het bureau, omdat zij in een gestole0
auto zouden rijden. Als zij eindelük moge0
terugkeeren is Connie reeds naar huis. Zij ver
liest echter een muiltje en als de familie er da0
achter komt, dat zij toch naar het bal is g®'
weest, breekt de storm eerst met recht 1°®
Echter is alle leed spoedig geleden, want Te®
Jrake verklaart zich onomwonden voor de ver
smade Connie en door haar tot zijn vrouw t®
maken, haalt hij haar uit de misère weg.
Een charmante, onderhoudende füm voor cif
geheele familie.
Deze week ^wordt de film „Vooruit met
geit" wederom geprolongeerd. Dit bewijst w'eJ'
dat deze film zeer in den smaak valt bij fe®
Haarlemsche publiek.
Deanna Durbin in
„Eerste Liefde"
Rembrandt
X
