De aanhang
MEER en MEER...
1
BIJ HET GRAF VAN ALPHONS ARIËNS
Dr. Colijn en de Nederlandsche Unie
WELKS BON?
1 "/O
DINSDAG 6 AUGUSTUS 1940
Oriëntatie- en Dispositie-Centrale
Raad van een goeden en
wijzen vriend
Mooie, charmante zonnebruining
De gronden van zijn negatief
advies
AMSTERDAM-C.
Tel. 47157
HET DISPOSITIE-TARIEF BEDRAAGT
HERPISPOSITIES
AMSTERDAM-C
MET EEN
VASTGESTELD
MINIMUM
WÊSw&mÊÊti
M
Het grafmonument van dr. Ariëns op
het kerkhof te Maarssen
NAAR O. L. VR. TER LINDE
TE UDEN
P. GEURTJENS M.S.C.
Veertig jaar priester
OPROEP TOT BEZITTERS
AKTE M. O. LICH. OEF.
DE NEDERLANDSCHE UNIE
Propaganda-actie te Breda
SCHEEPVAARTVERKEER
GESTREMD
BROOD
KOFFIE OF THEE
SUIKER
BLOEM OF BAKMEEL
PETROLEUM
BOTERKAART
VETKAART
GRUTTERSWAREN
Kunstenaars in de N. O. K.
Geslaagd voor beiaardier
Hoofdakte-examen
Examen hoofdakte
Staatsexamen ter toelating tot de
universiteiten
Het is jammer, dat, zooals trouwens
te verwachten was, de poging van
de heeren Einthoven, Linthorst
Homan en de Quay om het Nederlander
schap in ons volk- te verdiepen en te
vernieuwen en zoo mogelijk alle Neder
landers in de Nederlandsche Unie te ver
eenigen om gezamenlijk de vraagstukken
Van dezen nieuwen tijd aan te pakken en
tot een Nederlandsche bevredigende op
lossing te brengen, zoo heftige reacties
teweeg brengt bij die groepen, die zich
zelf met uitsluiting van ieder ander al
leen gerechtigd achten leiding aan ons
volk te geven ook al heeft dat volk in
overgroote meerderheid aanhoudend te
verstaan gegeven, dat het de leiding van
die zijde niet wenscht. Jammer, omdat
daardoor aan hen, die daarvan gebruik
willen maken, althans een schijn-argu-
ment aan de hand wordt gedaan om zich
te beroepen op een niet te overwinnen
Verdeeldheid en een ernstig gebrek aan
het „eenig goede inzicht" in de nooden
en eisehen van den nieuwen tijd bij ons
Volk. De heer Arnold Meyer, leider van
Nationaal Front, die voor de leden van
het Driemanschap persoonlijk wel waar
deering scnijnt te hebben, maar hun
program een vaag opportunistisch pro
duct en de Nederlandsche Unie niet meer
dan een zeepbel acht, schrijft in zijn
weekblad ,.De Weg" o.m. het volgende:
„Het is triest menschen als Linthorst
Homan, de Quay en anderen hun werk
kracht aan deze zeepbel te zien verspillen.
Zij hadden beter werk kunnen doen. Zij,
die den weg niet willen en kunnen wijzen,
hadden de leiding van anderen moeten aan
vaarden.
Wij hebben het niet noodig naar een of
ander program voor dezen tijd te zoeken.
Ons program olijft hetzelfde in alle om
standigheden. Het is hetzelfde program, dat
Wij vóór den oorlog nastreefden en dat wij
ook na den oorlog zullen nastreven. Wij be
hoeven met niemand over ons program te
parlementeeren. Men weet wat men van ons
te verwachten heeft. Maar men weet ook, dat
Wij conjunctuur-ongevoelig zijn en dat wij
niet zullen veranderen wanneer de omstan
digheden nogmaals zouden veranderen. Wij
hebben het gazag, verbonden aan het jaren
lang uitdragen van dezelfde beginselen. De
heeren van de Unie hebben geen enkel gezag,
Vandaar dat zij het zoo moeilijk hebben. Zij
zijn trouwens te laat door den geest van
den tijd gegrepen om leiding te kunnen
geven. Door den geest van den tijd of door
den dwang der omstandigheden! Hun drie
manschap is een bestuursvorm, welke van
hun stuurloosheid getuigt. Wij hebben
Leider en Raad. Eén man aan het hoofd,
van de organisatie en een Raad, waarin zich
de structuur van de beweging weerspiegelt,
die de breede problemen bestudeert en zoo
de basis biedt voor de doorstrooming naar
den top der beweging van alles wat daar
in leeft. t
De Unionisten zijn misschien erg verheugd
met hun vijfhonderdduizend stemmen. Zfj
begrijpen niet, dat hiermede reeds hun op
treden veroordeeld is. Deze stemmende de
mocraten zijn neusch geen Unionisten ge-
Worden; zij zijn democraten gebleven, ctie
middels de Unie zoovéél mogelijk van het
oude willen behouden. De aanhang der Unie
disqualificeert het driemanschap. Een drie
manschap, dat door zijn persoonlijke be
kwaamheid veel voor het volk zou hebben
gedaan, indien het de leiding van hen, die
oudere geloofsbrieven hebben, had aan
vaard."
Het is duidelijk, hoezeer het den
heer Arnold Meyer spijt, dat het
driemanschap van de Nederland
sche Unie, ofschoon dit volgens hejn uit
compromisseerende democraten bestaat,
Zich niet in zijn armen heeft geworpen
om zich te laten leiden. Dit is niet te ver-
Wonderen, want de heer Meyer heeft zich
Vooral den laatsten tijd zeer veel moeite
gegeven menschen van het kaliber van
het driemanschap der Unie voor zijn be
weging te winnen. Hij heeft zelfs in het
begin van dit jaar zijn „in alle omstan
digheden hetzeifde blijvende program"
van dat van Zwart Front in dat van
Nationaal Front omgezet, maar daarmee
ving hij slechts gewezen communisten en
sociaal-democraten als Burink, Stenhuis
en Zwertbroek, gewezen N.S.B.-ers als ds.
Van Duyl, oud-K.D.P.-ers, den dissidenten
boerenleider Bouman en diergelijken. Als
de aanhang der Unie het driemanschap
disqualificeert, wat doet de aanhang
Van den heer Meyer dan? Hij mag zich
zelf en zijn beweging en program con
junctuur-ongevoelig noemen, maar niet
temin heeft hij de huidige conjunctuur
ten gunste van zijn beweging trachten
Uit te buiten en daarmee leden gewon
nen van een gehalte, dat vóór die con
junctuur voor hem onbereikbaar bleek.
Wij zijn niet zoo democratisch om te
2weren bij het goed recht en de bewijs
kracht van het getal, maar weten, dat
autoritaire régimes groote waarde hech
ten aan volksreferenda, die meer dan
60 pCt. voorstemmers opleveren. En wij
twijfelen er dan ook niet aan, dat de
heer Meyer een heel ander geluid zou heb
ben laten hooren, indien hij den volke
kond had kunnen doen, dat niet de
Nederlandsche Unie, maar zijn beweging
Pen millioen adhaesiebetuigingen had
mogen ontvangen. Om leiding te kun
nen geven aan het volk is het niet vol
doende zich op oudere geloofsbrieven te
kunnen beroepen, maar moet men ook
Persoonlijke bekwaamheid bezitten, gelijk
het driemanschap der Unie opk volgens
den heer Meyer die bezit. Vóór alles ech
ter is noodig, dat het volk, dat men lei
den en dienen wil, van die leiding en
dienst gediend is. En dat blijkt wel dege
lijk uit het getal der aanhangers. Het
zou daarom juister zijn, indien de heer
Meyer en diens beweging zich zouden
aansluiten bij de Nederlandsche Unie,
wier leiding in ieder geval door een
grooter deel van het Nederlandsche
Volk vrijwillig aanvaard wordt dan de
zijne. Hij zou dan het persoonlijk leider-
Schap moeten prijsgeven, maar dit lijkt
cns een minder principieele concessie
dan die, welke hij bij de omzetting van
zijn Zwart Front in Nationaal Front
heeft gedaan.
zenden leveranciers kwitanties, waarmede zij zonder
succes gedisponeerd hebben, ter herdispositie aan de
Kassierskantoor voor
herdisposities.
Gevestigd sedert 1933.
Amstelstraat 14.
Door haar methode van disponeeren wordt alsnog
normale betaling verkregen, of vastgesteld welke
posten als dubieus moeten worden beschouwd. Ver
lies door wanbetaling kan daardoor tot een mini
mum worden beperkt.
KASSIERSKANTOOR VOOR
AMSTFLSTRAAT 14
TEL E F O O N 47157
Vraagt vrijblijvend nadere inlichtingen over onze
HEKDISPOSITIE-METHODE
Bij elke volgende bocht van den weg ver
schijnt een nieuw perspectief van weelderig
groen, waartusschen oude gevels liggen te droo-
men. En het beeld daarvan is zoo vergroeid
met de omgeving, met de ochtendlijke, nog
lente-jonge omgeving vol frisch groen en bloe
sem, dat ook de verweerde stecnen als van een
nieuw licht doorzinderd zijn. Dit alles spiegelt
zich in de vredige, slechts licht door den wind
bewogen wateren van de Vecht. Als men zoo
hierlangs rijdt, voelt men zich als opgenomen
in een sfeer van tijdeloosheid, waarin het verre
ratelen van een voorbijschietenden trein den
vrede tusschen zware, groenbemoste stammen
niet verstoort, en het kleppen van een klokje
boven oude daken klinkt als de belofte van
nieuw leven.
En fietsende in het milde licht der zomer-
ochtendzon voelt men ook, hoevele spanningen
in den geest zich langzaam oplossen en ver
dwijnen. Hier kan men weer vrijuit ademen, en
onbevangen zien naar het sierlijke spel der
zwaluwen, die langs het water scheren. Hier
ook zou men beter kunnen bidden, vooral nu
de spits van Maarssens toren tusschen de boo-
men zichtbaar wordt.
Zoo ook zagen wij deze vroeger oprijzen als
het symbool van een beter licht en een zuiver
der daadkracht dan die van het alledaagsche.
leven. Want in de schaduw hiervan leefde een
vriend, die telkens weer zijn helderen, nobelen
geest en zijn warme hart ontsloot in woorden,
die van balsemende wijsheid waren vervuld. De
herinnering hieraan maakt ons even stil-geluk-
kig, maar doet dan weer des te feller een schrij
ning gevoelen om veel innerlijken onvrede. Wij
leven immers In den zomer van 1940Een
reden te meer om even het bekende pad in te
slaan, dat voert naar het kunstelooze kapelle
tje, waar het lichaam van „Ariëns, priester"
een laatste rustplaats, tot aan den dag der
Verrijzenis, heeft gevonden.
Het is hier heel stil. Gelukkig maar.
Want nu kan men ook stil neerknielen, en
met simpele woordei} zijn zorgen openbaren
aan hem, die thans in het licht van Gods
aanschijn deze des te beter doorgrondt. En
het is ons of we weer zitten in de werk
kamer van den Doctor, en deze onze vra
gen beantwoordt op de ongedwongen-harte
lijke, fijngevoelige en geestige wijze, die het
tot een genot maakte hem raad te gaan
vragen.
„Een beetje gedrukt onder den onverwach-
ten loop der gebeurtenissen? Het is werkelijk
geen wonder! Als ons mooie Nederland, met
zooveel goede beloften voor de toekomst, plot
seling in 'n storm is geraakt, waarbij men nog
niet weet wat er van de geestelijke lading be
houden zal blijvenEn waarbij velen het
gevoel moesten krijgen dat véél toewijding
vruchteloos was geweestDat moet wel pijn
doen."
En dan, na even stil voor zich uit te hebben
gestaard, met een accent van warme sympa
thie: „Stel je voor dat mijn vrienden Schaep-
man of jonker Ruys eens als „onnutte politici"
aan den dijk waren gezetMijn persoontje
zou er nog wel genadig afgekomen zijn, want
ik was altijd te dom voor echte politiek. Of te
spontaan, net zooals men het nemen wil. Hoog
stens was ik met mijn pioniers uit Enschede,
als ons destijds zooiets was overkomen, naar een
ander emplooy gaan zoeken. We hadden mis
schien' een mannenkoor kunnen vormen bij den
Opbouwdienst, om anderen op te vroolijken in
deze moeilijke tijden
Echte Ariëns-woorden, geestig en tevens zijn
van sociale liefde overvolle hart verradende.
Geheel phrase-loos, want waarlijk, deze priester
was in staat zooiets te gaan doen. Hij had
Dr. Alphons Ariëns
zeker niet lang geredeneerd, maar aangepakt
wat vandaag met góede kans op succes kon
worden beproefd.
En toen was het of hij ons even aanzag met
zijn welwillend-doordringenden blik, en verder
ging, als had hij onze gedachten weer geraden:
„Je zult misschien zeggen dat mijn arbeid
wel in een mooie periode is gevallen: vol eman
cipatie op allerlei gebied. Men moest echter eens
weten hoe de moeilijkheden vaak om mij op
rezen als een dreigende muur, die altijd hooger
werd. Hoe uitzichtloos de toekomst soms leek
te zijnMaar dat was juist in tijden, waar
van men later de groote vruchtbaarheid duide
lijk erkennen kon."
„Als men toch maar eens begrijpen wil dat
niet het uiterlijk verloop van omstandigheden,
maar diepergaande, geestelijke krachten ten
slotte vooral de toekomst bepalen! Dat men het
dus steeds moet aandurven een initiatief te ne
men, ook al lijkt de kans op succes niet bijster
groot, als het werkelijk gaat om iets goeds, en
om een eisch van den tijd! Voor sterke naturen
is het dan juist de mooiste opdracht om door
duisternis en over wilde golven te sturen, tot
eindelijk een langverhoopte kust zichtbaar
wordt."
Echte leiders-woorden, die de verzuchting
doen slaken, dat men zulk een figuur nóg in
ons midden zou mogen bezitten. En weer was
het of de Doctor, onzen wensch begrijpende,
zich liet hooren:
„Zeker, ons goede volk heeft leiding noo
dig, een leiding die het weet te bezielen
voor een nieuw, zuiver ideaal, en middelen
aanwijst om dat te bereiken. Zeg vooral niet
dat men nog niet weet wat te moeten doen.
Ondanks alle sociale actie is in ons land
nog een stevig stuk kapitalisme te vinden,
en een heerlijk voorrecht van dezen tijd
is zeker, dat men nu een goede kans heeft
daaraan een doodelijken slag toe te bren
gen. Ik wilde wel dat ik daar nu aan kon
meewerken! Ook om te. zorgen dat deze
actie bezield zal worden door den waren
Evangelischen geest, zonder welken alle
andere middelen maar lapwerk blijven."
Heilig idealisme! Maar dat toch de vraag
doet stellen, of de moeilijkheden wel voldoende
worden begrepen
„Moeilijkheden zijn er om overwonnen te wor
den. Pak het dichtstbijgelegen goede werk aan,
en verover stukje voor stukje het terrein. Ruim
de hindemissen onvervaard op, en stoot door
zoodra de juiste tijd gekomen is. En wees vcoral
niet mismoedig om een tijdelijken tegenslag. Je
weet toch nog wel hoe wij in 1922 de Quick-
bornbeweging hebben zien verdwijnen, en hoe
ik jullie begrafenis-gezichten heb verhelderd
door het woord, dat het goede in de moderne
jeugdbeweging zich tóch wel eens baan zou
breken. Dat gebeurde toen eerder dan velen
hadden verwacht."
Zoo was het inderdaad. Maar wie zal
thans goede leiding kunnen geven, nu het gaat
om de toekomst van een geheel volk?
„Ik weet het, men vraagt allerwegen cm lei
ding. God moge die schenken, door belange-
looze, verlichte en moedige figuren! Mijn per
soontje zou daarvoor wel niet erg geschikt blij
ken te zijn, vooral niet in deze dagen. Men wil
immers een sterken man, die precies aangeeft
wat er gedaan moet worden. En ik heb eigen
lijk nooit veel meer gedaan dan anderen om
raad gevraagd, het initiatief van anderen aan
gemoedigd, en ook als ik zelf iets begonnen was,
anderen zoo onafhankelijk mogelijk laten voort-
werken.
Niet voor niets staat nog op den wand van
mijn werkkamer Manning's woord: „Centrali
satie is de dood."
„Men zou in deze dagen zeker aan zoo'n aar
zelend man, die steeds aan anderen liever de
eer gaf, weinig vertrouwen schenken. Ik zou
hoogstens goed zijn om in stilte den een of
ander, wien de strijd te zwaar begon te vallen,
wat moed en vertrouwen bij te brengen. Ja,
moed en vertrouwen! Want juist In tijden als
deze zijn zulke „grootmoedige" deugden noo-
diger dan ooit. Wie deze bezit, heeft den strijd
al half gewonnen."
„Wil je zooiets toch „leiding" noemen, het is
mij ook goed. Misschien heeft de wereld wel
wat van deze, zich niet opdringende, vooral
door moreele overtuiging en van persoonlijkheid
tot persoonlijkheid werkzame leiding noodig.
Maar zelfs dat zou verkeerd kunnen worden
uitgelegd, misschien wel worden gebrandmerkt
als gewetens-overheersching of listige politiek.
Zeker is dan ook, dat gebed en offer nog wel
de veiligste middelen vormen, om alles ten
goede te leiden, en ook de beste middelen, zoo
lang andere actie onmogelijk blijkt te zijn."
Wordt het nu geen tijd om heen te gaan,
nadat al veel twijfel verdwenen is. Het is of
de beweeglijke gastheer ons met een dank
woord voor ons „leerzaam" bezoek uitgeleide
doet, en dan, onze hand beetgrijpende, den
laatsten goeden raad meegeeft:
„Ik moet nog op één ding wijzen, dat
vooral nu van groot belang is. Laat ons
toch steeds fier zijn op eigen adeldom! Wij
zijn' echte koningskinderen, die in alles den
levensstijl moeten toonen, waardoor ande
ren vanzelf naar ons leeren opzien. Wij be
zitten het Evangelie, zijn ten volle kinderen
Gods, leven het heerlijkste leven dat kan
worden geschonken. Als we dat maar beter
beseften, wij zouden alleen al door 'den adel
onzer persoonlijkheid onweerstaanbaren
invloed op velen uitoefenen. Want weet dat
de geestelijke honger bij velen groot is, en
nog steeds zal groeien naarmate al te aard-
sche idealen beginnen te verbleeken. Dit
moet ons een redén zijn tot groot mede-
doogen, maar ook tot groote vreugde. Want
wellicht beginnen reeds de vruchten te
groeien voor een rijken oogst...."
Het was tijd om heen te gaan. Even later
reden we voorbij de kerk, waar Ariëns zich
dagelijks offerde met den Meester, en langs de
pastorie, waar hij de gaven van zijn groote
hart even zorgloos-mild uitdeelde als zijn steeds
slinkend, en toch onuitputtelijk stoffelijk bezit.
En het was ons weer als na een vroeger be
zoek aan den wijzen vriend. De zon scheen
blijder dan ooit te voren, en de zang der stram
marcheerende soldaten, die wij tegenkwamen,
kreeg een onverwacht harmonieuzen klank. Het
leven had weer dieper zin gekregen na dit be
zoek aan dezen veldheer van den geest, wiens
blik zweefde over vele horizonten, waarheen
het Evangelie kan worden verbreid.
M. B.
Ter voorbereiding van den jaarlijkschen bede
tocht van Den Bosch e.o. naar Uden op 15
Augustus, den feestdag van Maria Hemelvaart,
vergaderde dezer dagen het bestuur van de Bos
sche Broederschap van O. L. Vrouw ter Linde.
Uit de ingekomen mededeelingen bleek, dat er
vooral onder de jongeren belangstelling bestaat
voor het initiatief om dit jaar voor de eerste
maal per rijwiel een bedetocht naar Uden te or-
ganiseeren, nu de moeilijkheid met de provin
ciale wegkaarten is opgeheven. Reeds van eenige
mannelijke jeugdorganisaties uit de stad, als
Verkenners, Jonge Middenstand, Gezellen en
Jonge Werkman was bericht ingekomen, dat
verscheidene hunner aan de rijwielbedevaart op
15 dezer wenschen deel te nemen. Ook van bui
ten de stad meldden zich hiertoe enkelen aan.
Besloten werd om, behalve per rijwiel, dien dag
de gelegenheid open te stellen onder leiding van
de Broederschap van Den Bosch per trein tot
Boxtel en vervolgens per autobus den bedetocht
mee te maken, waartoè men zich bij de Broeder-
meesters ter plaatse kan opgeven.
Het program van den dag werd daarna defini
tief vastgesteld en als algemeene intentie aan
gegeven: Terugkeer van den vrede in de wereld.
Aan het slot van de vergadering werd de ver
wachting uitgesproken, dat 1940 er toe zal bij
dragen, dat in de toekomst de lange reeks bede
tochten naar het Genade-oord van O. L. Vrouw
ter Linde te Uden worde bestendigd.
Maandag herdacht de Zeereerw. pater P.
Geurtjens M.S.C. in het Missiehuis aan den
Bredaschenweg te Tilburg zijn veertigjarig pries
terfeest. Ofschoon de herdenking een streng in
tiem karakter droeg, kwamen in den loop van
den dag vele vrienden van den bekenden mis
sionaris en missieprepagandist den jubilaris
geluk wenschen. Ontelbare telegrammen en
schriftelijke gelukwenschen kwamen binnen.
Het rijkscollege voor de lichamelijke opvoe
ding wenscht den omvang te leeren kennen
van de werkloosheid onder de bezitters van
de akte M.O. lichamelijke oefening. Te dien
einde verzoekt het den bezitters dier aKte, die
werkloos zijn of arbeid verrichten, waardoor
zij niet in hun noodzakelijke levensonderhoud
kunnen voorzien, zich binnen een week op te
geven bij hetsecretariaat van het rijkscollege,
Oostduinlban 2, te 's-Gravenhage.
In de opgaven moeten worden vermeld de
geboortedatum, de datum van het behalen der
M. O.-akte en eventueel de tegenwoordige
werkkring of werkzaamheden.
Uitdrukkelijk wordt er de aandacht op ge
vestigd, dat de bedoeling dezer enquête zich
niet verder uitstrekt dan de boven aangege-
vene. Het is evenwel in het belang van de
betrokkenen, dat zij allen tijdig hun opgave
inzenden.
Reeds terstond na den eersten oproep van het
driemanschap der Nederlandsche Unie werd te
Breda de propaganda-actie ter wei-ving van
leden der formatie ingezet. Zoo werd Zaterdag
j.l. begonnen met den verkoop van het blad dei
Unie, dat toen nog onder redactie stond van
Brabantia Nostra, en waarvoor de belangstelling
zoo groot bleek, dat reeds na enkele uren de
propagandisten met leege handen terugkeerden
naar het inmiddels ijlings ingerichte hoofd
kwartier aan de Minister Nelissenstraat no. 14
(tel. 2^03). Toen tegen het vallen van den avond
de nieuw bestelde exemplaren waren aangeko
men, was het wederom maar weer een kwestie
van een korte spanne tijds om ook deze exem
plaren aan den man te brengen. In totaal waren
teen enkele duizenden exemplaren geplaatst.
Terzelfdertijd was ook de gelegenheid geopend
om zich op te geven als lid der Unie. waarvan
reeds. Zaterdagmiddag spontaan en enthousiast
in groote mate gebruik werd gemaakt. Ook in
greepen betuigden velen hun adhaesie. Intus-
schen werd ook met andere organisaties en ver-
eenigingen van allerlei levensbeschouwing en
richting contact gezocht: daarnaast zwermden
tientallen actieve propagandisten uit, voorzien
van ledenwervingslijsten.
Reeds na enkele dagen was het aantal inge
schreven leden de duizend genaderd, en nog
steeds neemt hun aantal in haast overstelpende
mate toe.
Ten behoeve van het plaatsen van den boven
bouw van de brug over de Vecht (Keulsche
Vaart) te Vreeland vanwege den Provincialen
Waterstaat van Utrecht, zal het scheepvaart
verkeer aldaar op 8 Augustus 1940 zijn gestremd
van des v.m. 7 uur tot des n.m. 9 uur, of zooveel
langer of korter als noodig zal blijken.
en geen verbranden en vervellen met A.milda-Zonnebruin, Flacon 60. Tube 60, Doos 50 en 25 ct,.
Wij hebben reeds melding gemaakt van
het „voorshands" afwijzende standpunt dat
van Anti Revolutionnaire zijde wordt in
genomen ten opzichte van de Nederlandsche
Unie. Dit standpunt is uitvoerig weergege
ven in een circulaire welke door den
adjunct-secretaris van het Centraal Comité
van A. R. Kiesvereenigingen, den heer R.
Gosker, aan de plaatselijke A. R. Kiesver
eenigingen is gezonden en welke circulaire
dezelfde is als waarvan in ons eerste be
richt sprake was.
Deze circulaire heeft den volgenden in
houd:
„Bij de snelle opeenvolging der verschil
lende gebeurtenissen is het niet mogelijk u
een advies van het Centraal Comité te doen
geworden en is het thans u toegezonden ad
vies te zien als een persoonlijk advies van
dr. Colijn, waarover hij evenwel met de hee
ren Schouten en De Wilde overleg heeft ge
pleegd.
Na kennis te hebben genomen van het
program van de Nederlandsche Unie en de
schriftelijke en mondeling daarop gegeven
toelichtingen, wordt zonder eenige aarzeling
door dr. Colijn voorshands, d.w.z. tot omtrent
doel en middelen dezer beweging meer klaar
heid aanwezig is, tot onthouding van deze
beweging geadviseerd.
De voornaamste gronden daarvoor zijn de,
volgende:
lste. Het beoogde doel, tegenwicht te bie
den tegen de nationaal-fascistische be
wegingen in ons land, zal niet worden be
reikt. Zelfs is aan te nemen, dat deze bewe
ging in verband met de algemeene richting
van haar streven en gelet op de persoonlijk
heden, aan wie de leiding is toevertrouwd,
gevaar loopt zelve in een nationaal-socialis-
tische levensopvatting verstrikt te geraken.
2e. Het gepubliceerde program op cultureel
en sociaal-economisch gebied geeft reeds op
zichzelf aanleiding tot menigerlei beden
king. En die bedenkingen nemen toe, wan
neer men acht geeft op de verstrekte toe
lichtingen en op de tegenstellingen met het
program van de Nederlandsche Unie, zooals
dat door de zes politieke partijen en de Ne
derlandsche Gemeenschap oorspronkelijk was
gedacht.
Om dat met één enkel voorbeeld toe te lich
ten, zij er op gewezen, dat de Nederlandsche
Unie in haar oorspronkelijken gedachten-
vorm gewaagde van opvoeding van de jeugd
in nationalen zin, evenwel met de toevoeging
„met eerbiediging van de geestelijke ver
scheidenheid van ons volk." In het nu ge
publiceerde program is deze laatste toevoe
ging weggelaten. Ook de mondeling gedane
mededeelingen over het bestrijden van ver
snippering in de Kerk manen tot groote
voorzichtigheid.
3e. In het sociaal-economische gedeelte van
het program komen naast elementen, waar
mede wij kunnen instemmen, ook opvattin
gen voor, die geheel liggen buiten hetgeen
onder ons algemeen als wenschelijk wordt
aanvaard.
Het ligt niet in de bedoeling van dr. Colijn
thans een gedetailleerde beschouwing te ge
ven over punten, waarmede niet kan worden
ingestemd. Dat zal moeten wachten tot de
toegezegde nadere uitwerking bekend is ge
maakt.
Intusschen vestigt dr. Colijn nog op één
punt bijzonder de aandacht. De organisatie,
zooals die thans door de Nederlandsche Unie
is opgezet, sluit eiken invloed van hen, die
zich aansluiten of adhaesie betuigen op den
gang van zaken uit. Wie zich aansluit geeft
zich geheel over aan de leiding, zooals die
thans gevormd is met de wetenschap, dat op
geenerlei wijze van onder op een stem naar
boven kan doorklinken. Ook is het gevaar
niet denkbeeldig, dat, indien de steun aan
de Nederlandsche Unie massalt afmetingen
gaat aannemen, daarin wel eens aanleiding
zou kunnen worden gevonden anderen groe
peeringen het bestaan onmogelijk te maken.
Het is op grond van dit alles, besluit de
circulaire, dat dr. Colijn van oordeel is, dat
de kiesvereenigingen goed zullen doen ook hun
leden het advies tot onthouding te verstrek
ken en dat ze inmiddels alles doen wat mo
gelijk is om eigen organisatie te versterken,
mede door het beleggen van gewone verga
deringen van de kiesvereenigingen ter toe
lichting van de leden."
Tot zoover de verklaring van dr. Colijn,
weergegeven in de circulaire van het Anti-Rev.
centraal comité. De lezer van ons blad weet
reeds, welke onze meening is over de door dr.
Colijn naar voren gebrachte bezwaren. Wü
hebben méér vertrouwen dan hij in het drie
manschap der Nederlandsche Unie, En wij
meenen ook, dat het goed is, dat hun leiding
op vertrouwen en gezag gegrond is en niet op
stemmingen en moties, en dat het een hopeloos
geval zou worden, als iedereen hier een „finger
in the pie" zou willen houden. Dat beteekent
geenszins, dat „op geenerlei wijze een stem van
onder op naar boven kan doorklinken." Er zijn
andere wegen dan die van de afdeelingsmotie.
Dat dr. Colijn in het sociaal-economisch ge
deelte van het program opvattingen aantreft,
die hem mishagen, zal weinigen verwonderen,
die de steeds meer in strak-individualistische en
kapitalistische richting verdwaalde meeningen
en practijk van dezen staatsman op sociaal-
economisch gebied met leedwezen hebben ge
volgd. Dat die meeningen en 'practijk inder
daad datgene inhielden, wat onder de Anti-
Revolutionnairen „algemeen als wenschelijk
werd aanvaard", moeten wij echter betwijfelen.
Bon 91 tot en met 100 uit het brood-
bonboekje. Geldig tot en met 11
Aug. (eventueel tot en met 15
Aug.) Recht gevend op: totaal 2000
gram brood of 2500 gram rogge
brood.
Iedere enkele bon geeft recht op
125 gram roggebrood.
Bon 53 uit het Algemeen distributie
boekje. Geldig tot en met 30 Aug.
Recht gevend op: Half pond koffie
of Half ons thee.
Bon 66 uit het Algemeen distribu
tieboekje. Geldig tot en met 30 Aug.
Recht gevend op: Een kilogram
suiker.
Bon 90 uit 't Algemeen distributie
boekje. Geldig tot en met 9 Aug.
Recht gevend op:
Half pond tarwebloem, of tarwe
meel. of boekweitmeei, of rogge
bloem. of roggemeel of zelfrijzend
bakmeel.
(alleen voor hen, die uitsluitend op
petroleum kunnen koken)
Zegel „Periode 3" Geldig tot en
met 11 Aug. Recht gevend op:
Twee Liter petroleum.
Bon 1 tot en met 4. Geldig tot en
met 23 Augustus. Recht gevend op:
een half pond boter per bon.
Bon 1 en 2. Geldig tot en met 23
Augustus. Recht gevend op een
half pond margarine of gesmolten
vet of boter per bon.
Bon 3 en 4. Geldig tot en met 23
Augustus. Recht gevend op een
half pond boter per bon met 10 ct.
reductie per half pond.
Bon 95 uit het Algemeen distribu
tiebonboekje, geldig tot en met 11
Augustus geeft recht op: 250 gram
rijst of rijstemeel.
Bon 100 uit het Algemeen distribu
tiebonboekje, geldig tot en met 11
Augustus geeft recht op 250 gram
havermout of havervlokken of gort
of grutten.
Bon 105 uit het Algemeen distri
butiebonboekje geldig tot en met
11 September geeft recht op 100
gram maizena of griesmeel of pud
dingpoeder.
Bon 110 uit het Algemeen distri
butiebonboekje, geldig tot en met
11 September geeft recht op 100
gram macaroni of vermicelli of
spaghetti.
TOT WELKEN DATUM
9 Aug. Bloem, bakmeel enz. (90)
11 Aug. (15 Aug.) Brood (91100)
11 Aug. Rijst (95)
Havermout, gort enz. (100)
Petroleum (Periode 3)
23 Aug. Suiker (66)
Boter of vet (14)
30 Aug. Koffie of thee (53)
11 Sept. Maizena enz. (105)
Macaroni enz. (110)
Naar men ons van bevoegde zijde meldt, heb
ben de Nederlandsche beeldende kunstenaars,
die sinds enkele jaren getoond tiadden de een
heid in de kunst als een noodzakelijkheid te
voelen, o.m. door medewerking aan de oprich
ting van een z.g.n. centrale commissie, waarin
bouw- en nijverheidskunst, zoomede grafische,
beeldhouw- en schilderkunst dan ook reeds ver-
eenigd waren, zich thans ook aangesloten bij de
onlangs opgerichte „Nederlandsche Organisa
tie van Kunstenaars".
In het hoofdbestuur dezer N.O.K. zullen de
beeldende kunstenaars vertegenwoordigd worden
door Willy Sluiter, terwijl het afdeelingsbestuur
als volgt werd samengesteld:
H. van der Stok, voorzitter; Louis Bron, secre
taris; D. J. Wolbers, penningmeester; J. Franken
Pzn., Ger Gerrits, Prof. Huib Luns, Bart Peizel,
Alb. Termote, Jelle Troelstra, Willem Witjens
Zaterdag j.l. heeft onze landgenoot, de heer
Jacq. Vermaak, het diploma van beiaardier aan
de Mechelsche beiaardschool behaald. Hij heeft
zijn examen-concert gespeeld op het beroemde
carillon van den St. Romboutstoren te Meche-
len. De jury stond onder voorzitterschap van
meester Jef Denijn.
Het diploma, met de aanteekening „met on
derscheiding" werd uitgereikt door mr. De
Coster, rechter te Brussel en voorzitter van de
beiaardschool. Bij het overhandigen van het di
ploma hield mr. De Coster een toespraak, waar
in hij den heer Vermaak geluk wenschte, dat
hij niettegenstaande de huidige moeilijke om
standigheden, als jonge Noord-Nederlander op
de bres heeft willen staan voor de Nederland
sche muziek. Spreker verklaarde te hopen, dat
de landg'enooten van den geslaagde •waardee
ring voor hem zullen hebben en hem gelegen
heid zullen geven zijn talenten verder te ont
plooien.
UTRECHT. Volledig examen: de dames T. M.
van Dijk, Zeist; H. M. C. Smit, Utrecht en de
heeren J. F. A. Nieuwesteeg, Utrecht; W. J. A.
Zwaan, Zeist; H. van Dijk, Hilversum; P. C. van
der Weijden, Bunschoten. B-gedeelte: de heeren
G. Haze en H. D. Horst te Utrecht.
HAARLEM. Geslaagd voor het geheele exa
men: Mej. J. J. den Corbier, D. Marinus en
mej. J. W. Neefkind.
Voor gedeelte A: mej. S. A. Suzenaar.
Voor gedeelte B: mej. J. Vingerhoed, allen te
Amsterdam.
's-GRAVENHAGE. Geslaagd voor diploma A:
de dames L. Soetilo, H. M. Meijer en J. C.
Schreuder; en de heeren L. M. F. Becherer, H.
H. Götte, J. H. A. Klijn en H. W. M. van Wor-
dragen.
Voor diploma B: de heeren J. Terhorst en A.
Schnitker.
