z
S3
t&cuts vüjox. to,ekosnst
E.R.K.
Uit andere bladen
TOONTJE VAN TEUTEN
Vlissingens Stedelijk
Museum
In bewogen tijden een rustig bezit!
E
R
GE
EG
EIN
S
DE VELUWE ROEPT UI
LEVENSVERZEKERING-MIJ.
te Nijmegen
W aterstanden
1
1
HET HUIS
DONDERDAG 29 AUGUSTUS 1940
Haringhandel bespreekt
zijn belangen
Algemeene vergadering te
V laar dingen
Distributie van schoenen
Eenige aanvullende bepalingen
HET HO ODE KRUIS
BS»
WERKLOOZE MUSICI NAAR
DUITSCHLAND
Ook kansen voor zangers en
tooneelspelers
Dwarsligger op het hoofd
gekregen
Havenarbeider op slag gedood
De groei van een historische
verzameling
Reeds den 17den Januari 1890
Reederij Zwaag - A'dam - Tel. 41207-26544
De VIER-MEREN-TOCHT per „K.L.M. 1"
van U en de Uwen,
door middel van een
polis der
Dingen, die voorbij zijn
MARKTEN
■o
g i
g>
-*
Machine-herstelplaats
GEBR. MAAGDENBERG
DUIZEND KAARSEN
I
In de te Vlaardingen gehouden jaarlijfcsche
vergadering van de Vereeniging van Haring-
handelaren onder leiding van den heer P.
Goedknegt, heeft de secretaris, de heer M. van
der Valk Dzn. een uitvoerig verslag uitgebracht
waaraan het volgende is ontleend:
Werd de Collectieve Arbeids Overeenkomst
voor het kuipers- en haringpakkersbedrijf het
vorig jaar gecontinueerd, ook dit jaar bericht
ten de werknemersorganisaties, dat zii er geen
bezwaar tegen hadden, de overeenkomst te be
stendigen, mits er, in verband met de tijdsom
standigheden, overeenstemming kon worden
bereikt inzake een duurteclausu.e welke zij aan
de C.A.O. wenschten toegevoegd te zien. Na
besprekingen met de besturen der werknemers
organisaties werd tensiotte de volgende duurte-
clausule aangenomen: „Wanneer de stijging
van de kosten van het levensonderhoud een
bepaalden omvang heeft bereikt, zal in den
vcrm van een duurtebijslag een compensatie
worden gegeven De duurteclausule wordt te
ruggebracht tot haar vorige grootte, resp. ver
valt, zoodra de op die wijze berekende kosten
van het levensonderhoud weer mochten- dalen
beneden iet punt, dat volgens de berekening
recht op verhooging. resp. toekenning van den
bijslag geeft. De bijslag bedraagt, voorzoover 't
netto-»weekloon f25.of minder is, 5 pet. van
het netto-weekloon volgens het tarief voor elke
7 volle punten, waarmee het indexcijfer der
kosten van het levensonderhoud voor arbeiders
gezinnen, berekend door het bureau van Sta
tistiek der gemeente Amsterdam op den grond
slag der jaren 1911 tot en met 1913 morht zijn
gestegen in vergelijking met de maand Augus
tus 1939. Is het netto-weekloon hooger dan
25.zoo werdt. alleen over de eerste f25.
de duurtebijslag betaald".
Wat de overwerkvergunning betreft, deze
werd verleend onder dezelfde bepalingen en
voorwaarden als het vorig jaar, nj. gedurende
de maand Augustus mocht 56 uren per week ge
werkt worden gedurende de maanden Septem
ber October en November 62 uren en geduren
de December en Januari weer 56 uren per week
onder voorwaarde, dat met de volledige ploeg
zou gewerkt worden.
Tot bestuursleden werden herkozen de hee-
ren H. P. van der Drift, J. Kornaat en M. van
der Valk Dzn.
Tot- leden der commissie voor eventueele re-
geeringsmaatregelen werden benoemd de hee-
ren P. Goedknegt. I. J. Hoogendijk. J. Kornaat
en H. van Toor Czn.; tot plaatsvervangend lid
de heer J .J. van Buuren van Heyst.
Bij de rondvraag maakte de heer H. v. Toor
Czn. er de leden op opmerkzaam, dat er bij de
tegenwoordige ordening een streven bü de pro
ducenten bestaat den tusschenhandei geheel uit
te schakelen en spr. vreesde, dat men er ook
toe zou komen bü den haringhandel de groot
handelaren geleidelijk te doen verdwenen.
De voorzitter wees óp het streven van een
Bond van Nederlandsche Haringexporteurs, die
reeds tracht te komen tot meer eenheid. Wel
zullen wy ons moet enrichten naar hetgeen
men in Duitschland wil. Spr. was ervan over
tuigd, dat eenieder zün bestaan zal moeten we
ten te vinden in zijn bedrijf waarin hü is ge-
plaats. Uitschakeling van den groothandel is
dan volkomen uitgesloten. De federatie van de
vier groote exporteursbenden va nvisch is tot
stand gekomen en de bond zou in deze rich
ting blüven werken.
M>it ingang van 26 dezer zijn in de Schoe
nendistributiebeschikking 1940 I eenige wijzi
gingen en aanvullingen gebracht.
De voornaamste verandernen zün de volgen
de:
Een schcenenbon mag slechts worden afgege
ven op vertoon van de distributiestamkaart van
dengene. voor wien de schoenen bestemd zün;
ones KX_]
Opleiding en
oefening van
traneportcolonnee
Opleiding ven
14.000 helpstere
Inrichting hos
pitalen In aobl-
llsatle- of oor-
logstUd
Versorglng sleke ITT"
en gteonde alll-
talren In oor
logotUd
goden slekon-
vervoer
r -s
gulp bQ raspen
Oltsendlng A»
aaeul&neea I
600 Dulppoa-
ten lange de
•egen
Patrouille* ren
60 gevaarlijke
Bloedtrana- I
fusiediensten I
Hulp b|j Lour-
da atransporten
enz.
Protectoraat
parkherstel-
llngsoorden,
Roode Kruis.
hondenvoreei
ens.
Eerste hulp
b|j marschen,
wedstrijden,
vergaderingen
Uitwisseling
krllgsge vange
nen, hulp aan
vluchtelingen
Lever.aal
kleeren
cunen naar
oooddruftlgtn 1
1/h buitenland
Organisatie
hulpacties bO
rampen ao nood
Radio-mediaehe
advlaten
O S 0 O E U
In leder buis
Een Lid van *1 Roode Kruis
Postgiro 2 2 13 0
(iün.eontrlb.f 1 p.J.)
■OCPDBBSTIWB R0C1SI KRUIS 081 HAAS
het te koop aanbieden van schoenen, of van
bepaalde soorten van schoenen, op zoodanige
wyze, dat de indruk wordt gewekt, dat deze
kunnen worden gekocht of afgeleverd zonder
dat een bo nof vergunning behoeft tp worden
ingeleverd is verboden;
dit verbod geldt niet voor het te koop aan
bieden van die soorten van schoenen ten aan
zien waarvan de directeur van het Rijksbureau
dispensatie van het verkoopverbod heeft ge
geven (de z.g. vrije schoenen).
Onder de z.g. vrüe schoenen vallen: leerloos
schoeisel, zomerschoeisel, kinderschoenen in de
maten 17 tot en met 23, athletiekschoenen
(spikes), raceschoenen voor wielrenners, korf
balschoenen, cricketschoenen,, klompsokken en
huispantoffels.
Onder leerloos schoeisel wordt ten deze ver
staan: schoeisel, waarin geen of nagenoeg geen
leder is verwerkt en onder zomerschoeisel: san
dalen, open sandaletten, flexibele opengewerkte
zomerschoenen, opanker., zomer-sandaietten.
vlechtschoenen, biesjesschoenen, linnen schoe
nen, wit leder schoenen, opengewerkte schoe
nen met wit leder gegarneerd. Samoa's, raffia's,
geheel of gedeeltelijk ongevoerde opengewerkte
zomerschoenen, door- en doorgeperforeerde zo
merschoenen).
V.P.B.- Correspondentie)
Dr. Schmidt-Burgk, Kultur-referent aan het
Rijkscommissariaat, heeft mededeeling gedaan
over de tewerkstelling van werklooze Neder
landsche musici in Duitschland.
De dienaars van de lichte muziek hebben het
in ons land verre van gemakkelijk. Wü hebben
er eigenlijk altüd te veel gehad voor de geringe
mogelijkheden in een klein land als het onze,
en dat is er sedert den oorlog natuurlük niet
beter op geworden, integendeel. Er is vroeger
reeds zoo veel over geschreven, er is zooveel
geklaagd over de werkloosheid onder de musici,
dat wij het feit als bekend mogen veronder
stellen.
Er is nu een nieuwe kans gekomen. Men is
begonnen uitvoering te geven aan de plannen
voor een „cultuur-uitwisseling" met Duitsch
land, door aan honderd musici gelegenheid te
bieden in Duitschland aan het werk te gaan
Daarvoor zullen niet in de eerste plaats ge-
heele ensembles worden gekozen en zeker niet
die, welke werk hebben, maar iedere bekwame
musicus zonder werk komt hiervoor in aan
merking.
In Duitschland is voor hen plaats en zij zul
len dus alle kansen krijgen op geregeld werk,
die ze maar kunnen verlangen. Want door den
oorlog is er in Duitschland een ernstig tekort
aan dit soort artisten, terwijl bovendien een
aantal ensembles geregeld optreedt voor de ont
spanning van militairen.
De uitwisseling van cultureele krachten be
perkt zich niet tot de lichte kunst. Ook voor
tooneelspelers en zangers worden nieuwe mo
gelijkheden geopend. Zoo gaat dezer dagen de
zangeres Ria Focke met een vast engagement
naar de Staatsopera te Berlü'n, waar zij vooraj
In opera's van Wagner zal optreden, en een
jong tooneelspeler gaat zich in het Burgthea
ter te Weenen verder bekwamen in tooneelspel
en regie. Beiden gaan, zooals wij bij een ont
moeting konden constateeren, vol enthousias
me in Duitschland aan het werk, vooral omdat
hun ginds de gelegenheid wordt gegeven, rustig
verder te studeerefl zonder het jachten, dat het
leven vooral van den tooneelspeler in ons land
gewoonlijk kenmerkt.
Wanneer men weet, dat Berlün alleen reeds
meer dan veertig theaters telt, die door vaste
gezelschappen worden bespeeld, is het duide-
lük, dat hier veel meer mogelijkheden zijn dan
in een klein land als het onze.
Een van de ernstigste bezwaren voor het ver
krijgen van een behoorlijk bestaan door. den
tooneelspeler en opera-zanger is een gevolg van
het feit, dat de schouwburgen veel te klein zijn.
Omstreeks het jaar 1800 bracht een twintigtal
artisten en technische krachten een stuk in een
zaal, die een paar honderd menschen kon her
bergen. Wanneer bij de tegenwoordig zooveel
uitgebreidere eischen 120 menschen bij een uit
voering in touw zijn, kan hun in een kleine
zaal nimmer een behoorlijke recette worden ge
waarborgd. Daarom heeft men in Duitschland
nu veel grootere theaters, die verscheidene dui
zenden toeschouwers kunnen bevatten, gebouwd
en daarmee wordt nog steeds voortgegaan. En
daarmee zijn tevens kansen geboden yoor een
groot aantal kunstenaars, die, zooals gezegd, nu
ook in Nederland worden gezocht.
Woensdagochtend is op een steiger in de
Waalhaven te Rotterdam de 21-jarige haven
arbeider J. A. Rouwbos, afkomstig uit Poortu-
gaal, verongelukt. Hü was met andere arbeiders
bezigm et het lossen van spoordwarsliggers uit
een binnenscheepje. Met behulp van een hijsch-
kraan werd een aantal biels opgeheschen,
waarbij echter de strop niet op de juiste wüze
was vastgemaakt. De dwarsliggers schoten uit
den strop en Rauwbos kreeg een er van op het
hoofd. Hü werd op slag gedood. Het stoffelijk
overschot werd per politieboot naar het plitie-
bureau Parkhaven overgebracht.
Het Stedelijk Museum van Vlisslngen
viert deze maand zijn zilveren bestaans-
feest. Reeds in het begin van dit jaar was
de stadsarchivaris van Vlissingen en con
servator van het Stedelijk Museum, de heer
H. G. van Grol, werkzaam aan de samen
stelling van een gedenkschrift en ook de
veranderde tijdsomstandigheden hebben het
museumbestuur er niet van kunnen af
brengen dit gedenkschrift op de voorgeno
men Aijze uit te geven.
Het Stedelijk Museum is niet het eerste, dat
Vlissingen binnen zün muren heeft geherbergd.
Reeds in het laatst der achttiende eeuw bezat
njen er een in de verzamelingen van het
Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen, dat
in 1769 te Vlissingen opgericht was. Het jaar
1772 was het begin van den aanleg der verza
melingen, toen burgemeesters en regeerders der
stad het genootschap een gouden penning aan
boden, dien zij bij gelegenheid van de feestvie
ring voor het tweede eeuwgetij van Vlissingens
vrijmaking hadden doen vervaardiger!.
Van toen af volgden tal van schenkingen van
munten en penningen; munt- en penningkabi
netten waren toen de „groote mode" en weldra
volgden ook „oudheden". Onder deze oudheden
v'aren echter talrijke „rariteiten", die, aldus de
heer Van Grol, in een Vlissingsch museum al
even raar aandeden als zoovele zeldzaamheden,
die uit allerlei overzeesche gewesten meege
bracht, door kooplieden en reeders werden aan
geboden. In dit verband worden genoemd een
„origineele" steen van de Brittenburg, in zee
gevonden ten Westen van den ouden Rijnmond
en een „stuk kalk of cement uit de ruïnen van
het oude Carthago. In 1801 werd de verzameling
van het genootschap echter overgebracht naar
Middelburg.
Vlissingen is toch eigenaardig omgespron
gen met wat er nog restte van der vaderen erf
deel. Wat na het bombardement der Engel-
schen van 1809, toen het stadhuis een prooi der
vlammen werd, was overgebleven, was maar
luttel, hoewel zeer belangrijk, o.a. een zilveren
drinkschaal, gebruikt bij de eerste viering van
het Avondmaal door de Hervormden te Vlis
singen in 1572, het zilveren deksel van de lede
ren z.g. Willebrordus-flesch, de zilveren toren
van 's-Hertogenbosch, een geschenk van Fre-
derik Hendrik in 1629 aan zekeren Jan Jansen,
een inwoner van Vlissingen en eenig ander zil
ver drijfwerk. En deze zilverschat werd ondanks
protesten der Vlissingsche gemeentenaren voor
achttienduizend gulden aan het Rijksmuseum
te Amsterdam verkocht.
In 1890 werd het nieuwe, thans vijftig
jaar bestaande museum opgericht, nadat
men op de Groote Markt, waar het stad
huis van 1894 gestaan had, een geblind
doekt steenen vrouwenhoofd, droevig res
tant van het beeld der gerechtigheid, dat
geprijkt had op het oude stadhuis, gevon
den had en in de Beursstraat twee graf-
steenen, die blijkbaar afkomstig Waren uit
een klooster, dat echter aldus de heer Van
Grol, niet daar gestaan had, zooals men
lang beweerd heeft. Deze vondsten deden
het gemis van een oudheidkundige verza-
rfieling voelen.
In de raadszitting van 20 December 1889
deden en W. een voorstel om de gevonden
objecten te schenken aan het Zeeuwsch Ge
nootschap der Wetenschappen te Middelburg.
De heer C. A. Kalbfleisch vroeg of het niet
wenschelijk was de voorwerpen slechts in bruik
leen af te staan, maar de voorzitter achtte dit
niet wenschelük, zoodat het voorstel van B. en
W. werd aangenomen.
Er volgde een ingezonden stuk in de „Vlis
singsche Courant", een commissie werd ge
vormd met het doel een Vlissingsche oudheids
kamer op te richten, een kamer op het stad
huis werd hiertoe afgestaan en particuliere
giften volgden.
was het raadsbesluit van 20 December van het
voorafgaande jaar ingetrokken en 27 Augustus
1890 opende burgemeester Tutein Nolthenius de
Ouheidkamer, die in 1914 tot het Stedelijk
Museum ^uitgroeide, nadat in 1895 de steeds
groeiende verzameling reeds van het Stadhuis
was overgebracht naar den gerestaureerden
Gevangentoren.
In het jaar 1914 kwam het museum door een
schenking van een Amsterdamschen kunst
handelaar ook in het bezit van een beitel met
bronzen handvat, waarop gegrift ,,M Adr. de
Ruijter", afkomstig uit diens scheepskist. Te
vens gaf de heer Kalbfleisch, een der heeren
die tot boven genoemde commissie behoorden,
zijn uitgebreide schelpenverzameling aan het
museum ten geschenke. Reeds vroeger had een
ander commissielid, de heer Van der Os, zijn
belangrijke verzameling boeken, handschriften,
kaarten en prenten en zijn bijna volledige
bibliotheek betreffende Elizabeth Bekker en
Jacobus Bellamy bij zijn dood aan het museum
nagelaten. Dank zij de vrijgevige hulp van ver
schillende ingezetenen kon men verschillende
belangrijke aankoopen doen, o.a. van een brie-
ventasch van de Ruijter, een cachet met wapen
van diens zoon, en een fraai besneden schouw
met gevelsteen uit de hofstede Bossenburg.
Steeds breidde de collectie zich uit met oude
Zeeuwsche kasten, kostbare munten, o.a. uit de
verzameling van C. A. van Woelderen, histori
sche schilderingen, tegeltableaux, fossielen,
historische kleedingstukken en oorijzers, cera
miek, gildebekers, geslachtswapens, gereed
schappen en huisraad, waarbij de laatste twintig
jaren vooral ook op de aesthetische belangrijk
heid der voorwerpen acht geslagen werd en nog
steeds groeit deze verzameling ondanks de on
gunst der tijden. Het zal dan ook zeker niet
vergeefs blijken te zijn, als burgemeester
Van Woelderen in zijn voorwoord tot het ge
denkschrift de lezers aanspoort: „Blijft uwe
belangstelling aan het Stedelijk Museum schen
ken, dat uw geloof, hoop en liefde voor Vlis
singen moge helpen versterken."
De Heide bloeit, reist rustig en veilig met de Luxe Salon
boot „Veluwe" (1000 pers.). Vertrek dagelijks van de
De Ruyterkade STEIGER 2 om 8.40 uur.
Vertrek van Harderwijk om 4 uur. Zaterdag om 2.30 uur.
Geregelde dienst t/m 15 Sept. Knip dit uit.
is beroemd. Vertrek dag. 10.30 v/d Sloterkade b/d Zeilbrug
Ret. ƒ1.enk. reis ƒ0.60; Kind. half geld. Tel. 80993.
In een brief uit Den Haag in het „Dagblad
van Noord-Brabant" komt een opmerking voor,
waaruit men de conclusie zou moeten trekken,
dat de katholieken, om een algemeen belang,
dat hun ter harte gaat, niet te benadeelen,
zich tegenover de pogingen om dat belang
daadwerkelijk te dienen, terughoudend moeten
toonen, anders zouden zoowel dat belang als
die pogingen teveel het stempel krijgen van
„een katholiek zaakje". Het „Westfriesche Dag
blad" schrüft in dit verband:
„Nu is'het waar helaas! dat er zooiets
van Rome-vrees bestond en nog wel bestaat,
maar met de conclusie, dat wij ons daarom
ook nu maar stil moeten houden, zijn wij het
totaal oneens.
Laat ons nu eens afspreken, dat die Rome
vrees of wat daarvoor doorgaat, tot de dingen
van den afgedanen tijd behooren. Laat dat
nu uit zijn, en voorgoed! En laten wij dien
schrik voor katholieke activiteit geen voet
meer geven.
Op de vraag, moeten wij zwijgen, antwoor
den wij hardgrondig en overtuigend: neen,
duizendmaal neen.
Toen wij den Haagschen Brief in het Bre-
dasche blad lazen, dachten wij aan een zin
snede uit de eerste brochure van mr. Lint
horst Homan (pag. 28): „Voorbij is de tijd,
waarin goede dingen vooral werden beoor
deeld naar hun punt van herkomst, en niet
allereerst en voornamelijk naar de intrinsieke
beteekenis."
Dit is een zinsnede, die een katholiek treft.
Want maar al te vaak in het verleden is
voorgekomen op allerlei terrein, dat voor
stellen en plannen en acties bestreden wer
den ómdat zij van katholieke' zijde werden
voorgesteld of ondernomen!
Ook dat dient inderdaad te behooren tot
de dingen, die voorbij zijn. En dan behoeven
wij geen kiekeboe meer te spelen of ons ach
terbaks te houden.
Want als het gaat om dingen, wier intrin
sieke waarden voor mensch en gemeenschap,
voor staat en maatschappij, zeer groot is, dan
hebben wij heel wat te bieden."
BROEK OP LANGENDIJK, 29 Aug. 71500 kg.
Roode kool 3.006, 14500 kg. Gele kool 4.80-
6.30, 100 kg. Savoye kool 4.00, 34000 kg. Uien 3.80
4.70, grove 4.705.20, drielingen 4.00. nep 3.50
—4.70, stek 1.40—1.70, 1000 kg. Peen 2.50, 1100
stuks Bloemkool: I 14.3015.20, II 6.00, 150 bos
Peen 33.60, 31500 kg. aaraappelen: Bevelanders
3.703.80, Drielingen 1.902.80, Eigenheimers
3.704.90, Blauwe Eigenheimers 44.80, 43000
kg. vroege Witte kool 2.003, 80 kg. Slaboone»
9.90—10. 4150 kg. Slabooneii 10.40—12.30.
NOORDSCHARWOUDE, 29 Aug. 11800 kg. Roo
de kool 2.805.10, 4400 kg. Gele kool 4.805.50.
21000 kg. Uien 4.204.80, grove 5.105.40, drie
lingen 400, nep 44.80, 300 kg. Bieten 1-80.
55500 kg. aardappelen: kriel 1.60, bonken 2.90
3 90, Schotsche Muizen 3.703.90, Drielingen
1.902.80, Koopmans blauwen 3.804.60. Eigen
heimers 3.904,- Blauwe Eigenheimers 4.104.70,
Bevelanders 3.303.80, 12600 kg. Slaboonen 9.50
—13.40.
BARNEVELD, 29 Aug. Pluim veemarkt. Oude
kippen 4652, oude hanen 0.701.25, jolige
hanen 4855 cent per stuk. N.H. Blauwen 55
cent per kg. Jonge hennen 0.601.25 per stuk.
Duiven 2025 cent per paa- Tamme eenden 20
35 cent, ganzen 1-802.20 per stuk. Kalkoen
6070 cent per kg. Tamme konijnen 12.50,
wilde konijnen 3540 cent, piepkuikens 1525
cent per stuk. Aanvoer 24500 st. Handel vlug.
Eiermarkt Witte eieren 6.907.10, gemengde
77.20. bruine 7.107.30, eendeieren 4.75—5.25
per 100 stuks. Aanvoer 2.116.000 st. Handel re
delijk.
GOUDA. 29 Aug. Veemarkt. Aangevoerd in to
taal 892 stuks, waarvan: 224 magere varkens
25.0040. 583 biggen 8.0012, Geldersche biggen
10.0016, 39 nuchtere kalveren 8.0018, 46 bok
ken en geiten. Handel stug.
Algemeene markt. 391 partijen kaas: le kwal.
met R.M. 4040.50, 2e kwal. met R.M. 38.0039,
zware tot 42.00. Handel vlug.
94 jonden boter: Weiboter 7580 cent per
pond Handel vlug.
65000 eieren: kipeieren 66.50, eendeieren 4.50
5 per 100 stuks. Handel stug.
GOUDA, 29 Aug. Coop. Zuid-Holl. Eierveiling
g.a. Aanvoer 102500 kipeleren: 56-58 kg. 6.20
6.40, 58-60 kg. 6.406.60, 6Q-62 kg. 6.60—670, 62-
70 kg 6.707, bruine 58-72 kg. 6.45—7.20, kleine
eieren 5.506, heneieren 4.30 per 1Ö0 stuks.
HOORN, 29 Aug. Kaasmarkt. Aanvoer 3 stapels
kleine boerenkaas, zijnde 992 kg. Prijs 32.50. Han
del goed.
's-HERTOGENBOSCH, 27 Aug. N. C. B. Bossche
Veiling van Land- en Tuinbouwproducten. Bloc-
veiling van boonen. Snijboonen I 11.9012.50,
middenprijs 12.00. II 6.0Ó. Spercieboonen dubb.
I 10.20, stoktros I 12.00, idem II 7.30. Pronkboo-
nen I 7.80. middenprijs 7.00, II 2.70. Totaal-
aanvoer 42180 kg.
DONDERDAG 29 AUG.
De boer gaf de buis een schop en deze vloog tegen het oog
van een der mannen, die daarop zoo kwaad werd, dat hü den
boer een pak slaag wilde geven.
De boer wachtte dit natuurhjk niet af en maakte zoo gauw
mOgelük dat hy wegkwam. De mannen werden daarop nog nü-
diger en begonnen met allerlei voorwerpen te gooien. Dat was
niet mooi, maar van woede wisten ze niet meer wat ze deden.
fl
a
"s -i
2
Sedert
es 5?
00 £3
<U tH
JÜ
Gisteren
mzon'
1921-
Water!
8 U.
u
<D
bD
O
O
lager
CU
bo
ri
Keulen 6 u.
39.56
39.16
0.-
0.22
Lobith
13.30
12.00
0.04
0.—
Nijmegen
10,75
9.62
0.06
0.—
St. Andr. W.
5.56
0—
0.05
0,—
Arnhem
10.52
9,50
0.02
0.—
Vreeswyk 1. w.
3.00
1.03
0.02
0.—
Westervoort
11.11
10.14
0.05
0.—
Deventer
5,16
0,-
0.—
0—
Kampen
0.00
C.25
0.15
0.—
Maastr. H.s.
0,53
0,-
0.-
0.—
1) Borgh
43.10
40.77
0.—
0.33
Belfeld
14,23
10.94
0.—
0.04
Venlo
13,70
0.—
0.—
0.12
Grave
O'OO
0.—
0.—
0.—
2) Sluis
6.61
5.06
0,—
0.—
Lith
0.82
0.62
0.—
0.15
Beneden de sluis.
AMSTERDAM - Verricht:
Draai-, Schaaf- en Fraiswerken
Telefoon 47148
met de
d-oor MEREDITH NICHOLSON
35
„Uitstekend, mynheer Pickering. Doch ik zou
het gaarne nog eens uit uw eigen mond ver
nemen, daar mü dan de moeite bespaard zal
worden inzage van het testament te vragen.
En bovendien is het mü niet bekend, hoe u in
dit land staat aangeschreven. Ik ben een lid van
de Iersche Balie, mü'nheer. Neem mü niet
kwalijk, maar ik herhaal mün vraag."
„Ik heb een eed afgelegd dat is ongetwij
feld voldoende, zelfs voor een lid van de Iersche
Balie!"
„Zooals u zegt, mijnheer Pickering."
Zooals hij daar stond met een stoffig costuum,
vuile handen en zwarte vegen op zijn gelaat was
hü niet een erg presentabel lid van de Iersche
Balie, doch slechts zelden had ik hem zoo kalm
gezien. Hij sloeg zün beenen weer over elkaar,
keek eenigen tijd aandachtig In den kop van zün
PÜP en vroeg dan even kalm, alsof hij naar de
weersgesteldheid vroeg:
„Wilt u mij misschien zeggen, münheer Picke
ring, of u zelf ook nog schulden hebt aan John
Marshall Glenarm's erfgenaam?"
Pickering werd doodsbleek en zün oogen puil
den hem uit het hoofd en toen hy trachtte te
spreken beefde zy'n mond hevig. Het was zoo
stil in de kamer, dat het knappen van een hout-
blok in den haard als een revolverschot klonk.
Wij drieën stonden Pickering strak aan te küken
en ik voelde mün hart? hevig tegen mün ribben
bonzen.
Het bloed stroomde weer naar Pickering's ge
laat en hü barstte uit:
„Dat is onverantwoordelijk en schandelijk!
Met mijn zakenrelaties met mijnheer Glenarm
hebt u niets te maken."
„Wij verwachten ook van u geen rekening en
verantwoording uwer daden. Dat zal de dis-
tricts-rechtbank, in wier handen wij voornemens
zün deze zaak te geven, wel van u eischen.
Mynheer Pickering, de erfenis van John
Marshall Glenarm is inderdaad grooter dan gij
hebt voorgegeven, een bedrag van driehonderd
en twintigduizend dollar!"
Hij haalde uit zijn zak een lange, smalle enve
loppe en liep naar de tafel om mij die enve
loppe te overhandigen.
Op datzelfde oogenblik werd de groote Stod
dard actief en voordat ik besefte, dat Picke
ring op de bruine enveloppe was toegesprongen,
zag ik hem al weer in een stoel zitten, waarin
Stoddard hem geworpen had. Onmiddellük be-
heerschte hü zich en slaagde er zelfs In te
glimlachen.
„Het Is niets anders dan oud papier," zeide
hü. Voor mijn part kunt u het houden."
„Dank u," zeide Larry kalm.
Pickering liep naar de deur en riep den
sheriff.
„Ik geef u den tüd tot morgen negen uur om
het bevel van de arrondissementsrechtbank op
te volgen. Deze schuldbrieven zyn geheel waar
deloos, zooali ik zou kunnen bewüzen, Indien
het noodig was."
„Juist. Juist," zeide de sheriff.
„Ik geloof, dat u wel kunt gaan," zeide Larry.
De sheriff keek hem met buitengewoon veel
belangstelling aan.
„Hoe zei u ook weer dat uw naam was?
vroeg hij.
„Laurence Donovan," antwoordde Larry koel.
Pickering scheen nu dien naam voor het eerst
goed te hooren en een onaangename gloed kwam
in zijn oogen.
„Ik meen al eens eerder van je vriend gehoord
te hebben," zeide hü, terwyl hy zich tot mü
wendde. „Ik feliciteer je met de internationale
reputatie van je raadsman. Hij wordt in Ierland
zoo hoog geacht, dat men een groote belooning
heeft uitgeschreven voor dengene, die hem naar
dat land terugbrengt. Sheriff, ik geloof, dat wy
hier vandaag niets meer te doen hebben."
Hy scheen plotseling veel haast te hebben om
weg te komen en wij brachten hem tot aan de
poort van het park, waar een rijtuig stond te
wachtenr
„Nu gaan de poppen aan het dansen," zeide
Larry, toen ik de poort achter mün bezoekers
had gesloten. „Eén van zün wapenen heb Ik hem
uit handen geslagen, maar ik heb hem
een nieuw wapen gegeven waarmee hü my zal
kunnen bestrijden. Maar kom mee, dan zal ik
je eerst de Peur van Verbijstering laten zien."
HOOFDSTUK XXIV
EEN NACHTELIJKE ONTMOETING
Wü kropen door het gat In den muur en staken
een aantal kaarsen aan. De kamer was onge
veer twee meter in het vierkant. Aan den wand
tegenover de deur was op manshoogte een luik
aangebracht en toen wü er met vereende krach
ten In geslaagd waren het open te trekken viel
een groot stuk aarde en wat sneeuw naar be
neden.
„Door dit gat zouden wij in het ravijn kun
nen komen," zeide Larry. „Zie je daarginds den
blauwen hemel, wel? En verderop zie je heel
duidelük het bootenhuis."
„Ja, maar op het oogenfylik stel ik meer be
lang in de papieren, die jü gevonden hebt, dan
in het vergezicht!"
„Och er was heelemaal niets geheimzinnigs
aan, beste jongen. Je ziet daar een tafel staan
en op die tafel een vierkant kistje. Dit kistje
was gesloten en de sleutel stak in het slot. Ik
opende het kistje, vond den inhoud en kon
de verleiding niet weerstaan om eens te pro-
beeren hoe onze vriend Pickering een mede
deeling van my'n vondst zou ontvangen. En dat
is ongeveer alles. Ik vond nog. dat velletje papier
in het kistje en toen Ik gelezen had wat er op
geschreven stond, heb ik gelachen, totdat ik
meende te zullen stikken. Maar lees het zelf
maar eens, John Glenarm!"
Hij overhandigde mij een stukje papier, waarop
de volgende woorden geschreven stonden:
WIE HET LAATSTE LACHT, LACHT HET
BEST
„Wie denk je, dat het geschreven heeft?
vroeg Stoddard.
„Wel, je grootvader, natuurlijk, John Marshall
Glenarm, de knapste, handigste oude man, die
ooit geleefd heeft. Het was een prachtig spel,
dat hij uitgedacht heeft om jou en Pickering op
de proef te stellen maar vooral jou! Oh, het
is grootsch en dan te denken, dat ik het ge
luk heb gehad het heele zaakje mee te mogen
maken!"
Wij keerden naar de bibliotheek terug en
maakten een lyst op van de schuldbekentenissen
van Pickering.
,Het is een heel bedrag, wat uw grootvader
aan dien man geleend heeft," zeide Stoddard.
Dat is waar. En te oordeelen naar de inrich
ting van dit huis, kunnen wij veilig aannemen,
dat hü Pickering, 'niet alles gegeven heeft,
wat hij bezat. Er moet nog meer ergens ver
borgen zün. Wanneer het niet noodzakelijk voor
mij was om te vluchtenLarry's gelaat ver
somberde bij de gedachte aan zün eigen ge
vaar.
,Ik ben een zelfzuchtige dwaas geweest, Larry
en heb alleen maar aan mün eigen belang ge
dacht. Maar je moet beslist vluchten. Wij zul
len je vannacht helpen. Het is waarlük geen
grap. Wanneer men je naar Ierland overbrengt,
zal dat het ergste voor je kunnen beteekenen.
Je moet vluchten, voordat de sheriff hier terug
komt."
Larry stopte op zün gemak zyn pyp.
„Jongens," zeide hy', „laten wy over koetjes
en kalfjes .praten. Ik bly'f. Nog niet dikwyls in
mün leven hebben al de décors van een tooneel
zoo zeer mün goedkeuring kunnen wegdragen
als nu het geval is. Een verborgen schat; ge
heime gangen; een sheriff; schoolmeisjes en een
Zusterschap naast de deur en Scotland Yard,
die vanuit de verte op my loert, Glenarm, ik
blüf hier."
Zijn besluit was niet te veranderen en toen
wy onze pogingen opgaven, gevoelden wü allen,
dat onze vriendschap hechter geworden was.
Dien nacht was 't mijn beurt om te waken
en toen de anderen zich ter ruste hadden be
geven, ging ik in de bibliotheek op mün gemak
een pijp zitten rooken.
Plotseling gevoelde ik een opwelling om naar
beneden in de gang te gaan en na mü van een
lantaarn te hebben voorzien, daalde ik in het
duister af. Ik herinnerde mij, dat de deur, die
toegang gaf tot de kapel njpt afgesloten was en
ik besloot mij daarheen te begeven. De koude
lucht stroomde krachtig door de gang en ik
bleef staan om te luisteren.
Plotseling hoorde ik een geluid. Eerst meende
ik, dat het veroorzaakt werd door tocht, doch
dan bedacht ik, dat Glenarm House niet een
huis was, waar het zoo sterk zou kunnen toch
ten. Een oogenblik later zag ik aan het einde
van de gang een lichtschün, die echter oogen-
blikkelyk weer verdween om plaats te maken
voor diepe duisternis.
(Wordt vervolgd)
