Haarlem sluimert onder een zwart
gesluierden hemel
Haarlem, 31 Aug.
Het meisje met de
blauwe muts
SOLDATEN OP „KAREOL"
HET HUIS
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 1940
Stervende gaspitten en Verkeerslichtjes scheppen een
betooverende sfeer, maar de Egyptische
duisternis heeft ook Valkuilen
WAKERS, WAT IS ER VAN
DEN NACHT
I NEDERLANDSCHE
HANDEL-MAATSCHAPPIJ.n.v
Concertavond in Paviljoen
„Riche"
„De Boemelbaron" komt
In het Rembrandt-theater
Lessen aan de Avondschool
AGENDA
STADSNIEUWS
Een dichtgetimmerde city
De gevaren van den weg
Een „open stad'
schaduwen
en schalksche
Wakers zijn geen slapers
DAG VOOR GESNEUVELDEN
H.H. Missen voor de gesneuvelden
TRIDUUM
Wij bewaren Uw waarde
papieren, goud en zilver in
onze safe-loketten, ook voor
korten tijd
140 jaar geleden werden gewonden
op „Spaarnhoven" verpleegd
DE SCHOUWTJESLAAN
Geen plaats voor den voetganger!
N.V. De Graaf's Bakkerijen
Personalia
Ontvangt haar diploma voor
„practische kinder
verzorging"
ZANG EN VRIENDSCHAP
Jaarvergadering der Liedertafel
ST. JOSEPHSGEZELLENVER.
Haarlem I Frans Halsplein 7
Jaap Brill brengt een select
Russisch-Spaansch programma
BESCHADIG GEEN AAN-
PLAKBILJETTEN
Politie zal met gestrengheid
optreden
1 September
2 September
Apotheekdiensten
ST. LUCIA-SCHOLEN
Overtreding van de Prijs-
opdrijvingswet
Liefdadigheidspredikatie
Inkwartiering
BURGERLIJKE STAND
DUIZEND KAARSEN
Spreek twee minuten met een nachtwa
ker en ga één rondje met hem mee. Dan
zal het u ondanks de duisternis zoo helder
als een zoeklicht zijn, dat zoo'n man onbe
taalbaar is. Zoo iemand is niet met goud
te betalen en als men zijn borst zou bepleis
teren met alle goude decoraties, die uit alle
landen bijeen konden worden gegaard, dan
had men hem slechts de eer betoond, waar
op hij als wandelaar in Egyptische nachten
recht heeft.
Hij kan u vertellen welke de geheimenissen
van den nacht zijn, waar de voetangels en klem
men liggen. Maar ook h ij is geen profeet, want
als mevrouw de hark in het tuinpad heeft la
ten liggen en hij zijn rondje komt doen. dan
kan het niet anders of hij zal languit in de
kiezelsteenen liggen, ondanks zijn voornaam en
met gouden tressen gesierde uniform. Maar te
gen dergelijke nonchalance kan zelfs een nacht
waker niet op.
Het zou een vreemde historie worden, die
wellicht de nachtelijke uittocht uit Egypte ge
noemd zou worden, wanneer al onze lezers de
rol van nachtwaker zouden willen spelen en we
gelooven, dat weinigen hier iets voor voelen.
In den laten avond, als het duister reeds de
lucht vervult, is er in een stad nog veel te zien
Overal ziet men een beweeglijk kleurenspel van
roode, groene, blauwe en witte lichtjes, die als
gekleurde glimwormpjes dooreen dansen en hun
schijnsel in het asfalt laten blikkeren. Van alle
kanten klinken vreemde geluiden, die in de
stilte van den avond ver echoën tegen de wan
den van de huizenrijen.
En wanneer een circustheater binnen de mu
ren van de stad staat, gaat het er altijd vroolijk
aan toe en zwermen na de voorstelling onder
de duistere schaduwen van de boomen groepjes
„kabouters", die met twijfelachtige handen licht
voor zich uit bewegen om niet te vallen over
een takje of een steen, die zich boven de maat
toont.
Dan is het verduisteringsbeeld werkelijk
omgeschapen tot een sprookje, zooals wij
dat nog nooit hebben kunnen zien, omdat
de „lichte" nachten van vroeger dagen die
luisterrijke verscheidenheid van schaduwen
steeds heeft weggedrongen. De stervende
gaspit, de blauwe verkeerslichtjes en het
schichtig knipperen van wiebelende lan
taarns scheppen een sfeer en stemming, die
bekoor en en waarvan de late avondwande
laar telkens weer opnieuw geniet.
Maar als alle verkeer en vertier uit de straten
is gevlucht en men hoog in de lucht eenzaam
de sterren ziet blinken, dan dringt zich tegen
de huizenmuren een doodsche zwarte somber
heid, waarvan je soms griezelt. Elk oogenblik
opnieuw denk je weer, aan de duizend-en-een
gevaren, die iedere seconde op Je kunnen af
springen, als je ook maar even iets van je op
lettendheid laat varen.
De city is op die uren zoo triest en somber
als een dichtgetimmerde winkel, die na zes
uur de voorbijgangers als de wand van een
doodenhuis aanstaart.
Tijdens onzen nachtelijken tocht door de
bloemenstad in gezelschap van Inspecteur I. B.
Brauckmann, hebben wij ons er van kunnen
overtuigen hoe de Haarlemmers juist tegen de
bedtijd-uren hun kamers hebben verduisterd.
Enkelen zijn er nog, die nog steeds geen tijd
hebben gevonden of het niet noodig achten hun
vensters terdege af te schermen, maar die zul
len het dan wel met een procesverbaal leeren.
Het meerendeel van deze zondaars denkt dat
het al voldoende is, wanneer de voorkant van
het huis verduisterd is. De achterkant, dat komt
niet zoo nauw, denken ze. De ondervinding zal
echter anders leeren.
Zij, die een gezelligen avond in een restaurant
of bioscoop hebben doorgebracht, geven er
meestal de voorkeur aan om in het donker den
rijweg te volgen. Dan hebben ze een ruim uit
zicht op den trottoirband en behoeven geen
stoepje op en af. Dat dit ten eigen voordeele
maar heel matigjes is berekend, heeft de on
dervinding al geleerd. Want het ls heusch geen
zeldzaamheid, dat die ikkerige wandelaars plot
seling een fietswiel tegen hun beenen voelen,
met al de onprettige gevolgen daarvan.
De duisternis is voor de wandelaars geen
vrijbrief om naar eigen believen te loopen
waar men wil. Dergelijke passe-partouts be
staan ook tijdens een verduistering niet. De
rijweg behoort aan de wielrijders en al
denkt de wandelaar nu wel, dat met het
verdwijnen van den auto na tien uur zijn
rechten als beenenwagenvoerder zijn geste
gen, door schade zal hij leeren dat dit niet
zoo is.
Tijdens een urenlange zwerftocht door de
wisselende nuancen van het nachtelijk duister
hebben we geconcludeerd, dat men toch nog
het best van alles in de binnenstad kan rijden.
Hier zijn de straten en zijwegen het meest be
kend en kan men zich heel makkelijk oriën-
teeren op de vele lichtpunten en de schaduwen
van bekende gebouwen en wpningen. Een „open"
stad is makkelijker te berijden en te bewandelen
dan de buitenplaatsen, waar de lanen en wegen
overhuifd zijn door forsche boomen. Men hoeft
in het geheel niet bang te zijn om in zeven
slooten tegelijk te loopen. Als men goed zijn
oogen open houdt en niet onder invloed van
Bacchus' gaven is, herkent men de grachten
er. sloten bij nacht direct aan het lichten van
den hemel, dat zich in het water weerkaatst.
Anders is het gesteld met de boomen, die
zoowel door hun forsche stammen en mis
leidende schaduwen een neusstoot of een
ingedeukt voorwiel kunnen bezorgen. Al
hebben we den geheelen nacht veilig door
Haarlem en omstreken gepeddeld, we moe
ten toegeven, dat de boomen en hun scha
duwen ons soms leelijk parten speelden en
we ons lantaarnglas tegen een verkeersbord
in gruzels lieten vallen en bijna een neer
gelaten spoorboom kraakten.
Terwijl de 140.000 Haarlemmers rustig hun
hoofden neerleggen, gaan langzaam maar nauw
keurig luisterend naar ieder verdacht geluid,
wakkere politiemannen door de straten, slooven
de nachtwakers langs den weg en zien de brug-
genwachters nauwlettend over het doffe water,
om bij den eersten schorren stoot naar buiten
te rennen en de bruggen open te zetten.
„Het is niet druk 's nachts, zegt een van
hen, maar toch moeten we ieder oogenblik
klaar staan om de schippers te helpen en de
duistere nachten maken ons werk dubbel moei
lijk."
Als we tegen zes uur van onzen nachtelij
ken tocht onder een gesluierden hemel te-
rugkeeren, herleven de zwakke contouren
van Haarlem's hoogste gebouwen en komt
er weer teekening in het stadsbeeld, dat zich
uit den nevel van het zwakke duister los
wringt. Wij zagen den nacht in zijn betoo
verende schoonheid, maar tevens hebben we
ondervonden wat het zeggen wil zijn weg te
moéten zoeken langs wegen en paden, die
men niet kent. De nachtwaker had wel ge
lijk, toen hij zei: Men kent de gevaren van
ons werk te weinig, zeker in dezen tijd.
Daarom hebben de menschen zoo weinig
begrip voor onze moeilijkheden."
De commissie voor de geestelijke belangen
van den Kath. Volksbond verzoekt den katho
lieken van Haarlem, maar vooral den leden van
den Kath. Volksbond, even hun eigen parochie
blad te raadplegen, hoe laat morgen in de pa
rochiekerk de H. Mis voor de gesneuvelden is
en onder deze H. Mis te communiceeren tot
intentie van hen, die voor hun vaderland
vielen.
Zondagmiddag komen allen om drie uur op
het R.K. Kerkhof „St. Barbara" om het Ro
zenkransgebed en Zielenvespers bij te wonen
om het „eeregraf" der gesneuvelden.
De commissie voor de geestelijke belangen
van den Kath. Volksbond wekt de leden op, allen
deel te nemen aan het Triduum, dat gehouden
wordt op Woensdag 4, Donderdag 5, Vrijdag 6
en Zondag 8 September des avonds half acht in
de parochiekerk van de H.H. Elisabeth en
Barbara aan de Paul Krugerstraat. De zeereerw.
Pater C. Verheyen Cs.s.R., oud-kapelaan van
de parochie van St. Jan, zal het Triduum
leiden, zoodat verwacht mag worden, dat alle
leden hieraan zullen deelnemen.
r
Agentschap HAARLEM
Groote Houtstr./Groote Markt
Telefoon 13990 (3 lijnen)
Bijkantoor Haarlem-NOORD
Rijksstraatweg 43 - Tel. 20331
Op Kareol, het landgoed in Aerdenhout,
dicht bij den Vogelenzangscheweg, worden nog
altijd tientallen soldaten, zoowel zieken als
i ustbehoevenden en verminkten, iefderijk ver
zorgd. Zoo was ook op het buiten Spaarnho
ven'' op een kwartier afstand van Schoten.
Dat buiten bestaat al geen 70 jaar meer.
Ook de daarbij behoorende boerenwoning is al
bijna dertig jaar verdwenen, opgeslorpt door
de zich uitbreidende stad. Dit buiten strekte
zich uit van het Spaarne tot aan den weg naar
Schoten. Het heerenhuis stond tegen de ver
dwenen Assendelverlaan. Van den grooten weg
HaarlemAlkmaar en door het Spaarne was
het dus voor di en tijd gemakkelijk te bereiken.
Daar kwamen na den Engelsch-Russischen in
val een hospitala en recreatie-oord.
Na de slagen immers bij Bergen en Cas-
tricum in 1799 kwamen hier een kleine
1000 Engelsche en Russische krijgsgevan
genen, van wie velen geneeskundigen bij
stand rtoodig hadden. Met onafgebroken
vlijt waren de Haarlemsche heelmeesters
met hun leerlingen ook in het Gasthuis
en op de schepen bezig.
De geschiedschrijver zegt woordelijk: „Cor
nelia Catharina Hodshon op Spaarnhoven
maakte in dit tijdsgewricht van jammer en
ellende dat edel gebruik van hare schatten,
dat alleen den schatten een wezenlijke waar
dij, zefs in het oog van den wijsgeer geeft. Zij
deed doro een ruime uitreiking van verkwik
kende en versterkende spijze de ellendige slacht
offers des oorlogs, die met schepen of voor of
bij haar aanzienlijke woning aan het Spaarne
vertoefden, ondervonden, dat èn mededogen
én weldadigheid grondtrekken zijn van het
karakter van ons volk. Niet alleen zij, maar
hoevelen verkwikken door kleine ververschin-
gen, maar even welmeenend, even liefdadig de
ongelukkig gekwetsten.
Een bewoner van de Schouwtjeslaan schrijft
ons'
Zouden de autoriteiten eens aandacht willen
besteden aan den toestand van het gedeelte
Schouwtjeslaan bij den Wagenweg, waar de
voetganger blijkbaar geen recht op een stukje
weg heeft?
Dit gedeelte is als verbinding Wagenweg
Leidschevaart toch vrij belangrijk.
De toestand daar is zoo: op enkele plaatsen
ls het „trottoir"' 30 c.M. breed, aan één kant
wel te verstaan, want aan de overzijde is er
heelemaal niets.
Dit „trottoir" wordt verderop 58 c.M. Een
eenigszins bevredigende oplossing kan men er
m.l, vinden door opoffering van eenige tuintjes.
Een gedeelte is al door de bewoners zelf weg
gehaald.
Nu de weg toch wordt opengebroken voor rio-
leeringswerkzaamheden, zou men tegelijk deze
dringend noodige verbetering kunnen aanbren
gen.
Aan de Gedempte Oude Gracht 39 heeft de
N.V. de Graaf's Bakkerijen te Rotterdam een
moderne bakkerij geopend. Wel een bewijs van
de voortvarendheid en het doorzettingsvermo
gen van deze in de Maasstad zwaar getroffen
firma.
De Haarlemsche bakkerij is van de nieuwste
machines voorzien; een ruime opslaggelegen
heid en een handige inrit voor de carriërs com-
pleteeren het technische gedeelte.
De winkelruimte is smaakvol en gedistingeerd
ingericht.
„Het beste brood voor den laagsten prijs" is
het devies van deze jonge zaak, die wil veel
succes in Haarlem toewenschen.
Met ingang van 1 September a.s. is tot
leeraar in het accordeon-spel aan de Toon
kunst-school alhier benoemd, de heer J. A. Ro-
sekrans.
Gisterenmiddag bezochten wij de crèche
„Haarlem-Noord" ter gelegenheid van de jaar-
lijksche diploma-uitreiking, welke o.m. werd bij
gewoond door de eere-presidente van de crèche,
mevr. baronesse de Yos fan Steenwijk. De vele
blauwe en goed gemutste meisjes wijdden met
veel toewijding hun zorgen aan de kleine peu
ters, die in hun hooge kinderstoeltjes zaten te
kraaien van pleizier of in hun witte bedjes een
vredig tukje deden.
In haar openingswoord neeite de presidente
van de crèche, mevr. A. J. BeindersVroesom
de Haan, de aanwezige ouders der leerlingen van
harte welkom en in het bijzonder mevrouw
baronesse de Vos van Steenwijk, die ondanks
haar drukke werkzaamheden zooveel belangstel
ling voor het werk van de crèche toonde.
Spreekster schetste voor de aanwezigen de
lang niet altijd gemakkelijke taak van de direc
trice .en de leidsLers, die met de eigen ideeën en
principes van de leerlingen rekening hebben te
houden. Er is echter alles gedaan om dit jaar
zoo prettig mogelijk te maken. De leerlingen
moeten zoo weinig mogelijk denken aan de min
der aangename dingen van eiken dag en steeds
de zonnige zijde van hun werk zien.
Speciaal bracht de presidente haar dank over
aan de leerares der meisjes, mevr. Brandom, die
de theoretische opleiding, aan de crèche in han
den heeft. Met ctit diploma, zoo ging de presi
dente, zich tot de leeringen wendend, verder,
kunt ge veèl bereiken in uw leven en er zullen
ongetwijfeld veel meisjes zijn die het practische
nut hiervan zullen ondervinden.
Met een toepasselijk woord reikte de presidente
hierna aan de leerlingen de diploma's voor
Practische Kinderverzorging uit. De gelukkigen
waren: Anky van 't Lam, Louise van Gastel, Ina
Lanz, Ina van der Rolte, Dolly Mica, Leny Pij-
peman, Sophie Posthumus, Ans van der Heuvel,
Thea Scheepens, Corry Kaars Sijppestijn, Her-
mien Tak, Willy Weide, Ammehe van der Wei
den, jonkvr. C. M. Paulien Schorer, jonkvr. ba
ronesse van de Feltz. Een voorwaardelijk diplo
ma ontvingen W. Snoek en R. Geerlink.
Hierna sprak de directrice, mevrouw C. G.
Biaauw, een kort woord van dank voor de pret
tige samenwerking, die zij in het afgeloopen
jaar met de leerlingen en de leidsters had on
dervonden.
Een kort samenzijn besloot deze diploma-uit
reiking aan de blauw gemutste meisjes, die met
een parate kennis thans weer een stap verder
doen in het leven.
De Liedertafel „Zang en Vriendschap'' hield
Vrijdagavond haar jaarvergadering in het ge
bouw Jansstraat 74. De opkomst der leden was
bijzonder groot. De voorzitter, de heer J. Tide-
man, opende de vergadering met een ernstig,
doch niettemin hoopvol woord.
De secretaris, de heer R. Haverschmidt,
gaf zijn verslagen, waarvan vooral net Jaar
verslag de bijzondere aandacht trok. Door den
dood, vertrek naar elders en eindelijk dooi
den oorlog verloro de vereeniging, zeven wer
kende leden en een tiental kunstlievende le
den. Het aantal werkende leden is thans 132.
De rekening en verantwoording van den pen
ningmeester, den heer W. Bremer, sloot met
een saldo van ƒ25.—. Ook het van Breemen-
fonds en het van Edenfonds verheugen zich in
een bloeienden toestand.
Bij de bestuursverkiezing werden met alge-
meene stemmen herkezen de heeren R. Ha
verschmidt, C. N. J. van Hemert en A. W. M.
Steinhoff. Voor de aftredenden, de heeren J.
Kuyper Jr. en C. Warnier kwamen in de plaats
de heeren A. Ramaker en H. J. C. Hok. Dat
het heengaan van de eersten levendig werd
betreurd, is te begrijpen. Respectievelijk 28 en
23 jaren hebben zij als bestuurslid de Ver
eeniging trouw en voorbeeldig gediend, waar
voor hun den algemeenen dank van bestuur en
leden werd gebracht.
De secretaris R. Haverschmidt, die onlangs 75
jaar werd, ontving van de werkende leden een
bloemstuk, dat hem met een hartelijk woord
van den voorzitter werd aangeboden.
„Zang en Vriendschap" gaat het nieuwe
werkjaar met een krachtig „Hoog de Vaan"
in.
Zondag 1 Sept. half negen adspirantencursus.
Maandag 2 Sept. 7.15 uur vertrek naar de
drukkerij „De Spaarnestad". Uiterlijk half 8
aanvang der excursie; 7.30 tot 9 uur inschrij
ving van leerlingen voor onze Teekenschool
(gevestigd voor dit jaar in de R.H.B.S. A Zijl
vest 25); benedenkamer Frans Halsplein
nieuwe leerlingen; bovenzaal: leerlingen der
hoogere cursussen. Half 9 repetitie van de jazz
band. Alle leden komen.
Op den Maandag vervalt de Paladijnenbijeen
komst verschoven naar 9 September).
Dinsdag 3 Sept. van 7.30 tot 9 uur inschrij
ving leerlingen Teekenschool; half 9 Schola
Cantorum o.l.v. den heer Laaweld, gediplom.
aan ee Kerkmuziekschool te Utrecht.
Woensdag 4 Sept. geopend. De Maria-Congre-
gatie in de parochie van de H.H. Elisabeth en
Barbara zal gehouden worden op den derden
Zondag van de maand om kwart over 12.
Donderdag 5 Sept. Wandelclub „Kolping
Boys".
Vrijdag 6 Sept. half 9 Rederijkerskamer „St.
Genesius"
Zaterdag 7 Sept. 8 uur Tafeltennisclub
„Oranje Zwart".
Deze week wordt eiken avond om 9 uur gebe
den voor de Zaligverklaring van Adolf Kolping,
voor het behoud en den groei van ons Gezel-
lenwerk.
G. DE BEER, pr., praeses.
Het is een prijzenswaardig en loffelijk
streven van den Standardführer, prof.
Diebitsch, om elke week te Zandvoort een
concertavond te organiseeren, waaraan voor
aanstaande solisten hun medewerking' ver-
leenen en die in den waren zin van het woord
een genotvolle kunstavond is.
Vrijdagavond was het de bekende pianist
J. Brill, leerling van Hendrik Andriessen, die
de vele muzieklievende genoodigden op een uit
stekend Russisch-Spaanschen piano-avond ver
gastte.
In het eerste gedeelte maakten wij reeds ken
nis met de uitstekende talenten van dezen be
gaafden musicus, die een drietal werken van
Tschaikowkski ten gehoore bracht en in „Die
Jahreszeiten" maakten wij kennis met zijn
alzijdige expressie-vermogen.
Wij hebben alle respect voor zijn muzikale
prestaties, die verre boven onze verwachtingen
uitgingen. Vooral in zijn Prélude van Rachma
ninoff leerden wij de volkomen spelbeheer-
sching kennen en dit sterke spel mocht dan ook
welverdiend een warm applaus ontlokken.
In het Spaansche gedeelte bracht de pianist
den „Spaansche Dans" van De Falla, de „Droom"
van Caesar Cui en de zwierige „Andalusia" van
Albeniz met zooveel élégance ten gehoore, dat
wij deze nummers ongetwijfeld de beste vinden,
die hij gisterenavond vertolkte.
J. Brill verstaat de kunst zoo zuiver mogelijk
zijn programma-nummers uit te voeren en tevens
draagt hij daarin een eigen stijl. Na zijn groote
succes met het E-moll-concetr van Chopin, dat
hij de vorige week ten gehoore bracht, waren
het ditmaal selecte pianostukken van Russische
en Spaansche meesters.
Wij hopen in de toekomst nog veel van zijn
talenten te mogen genieten en deze meening was
ongetwijfeld ook zijn aandachtig luisterend
auditorium toegedaan, dat dezen kunstvollen
concertavond bijzonder op prijs stelde.
Onder de aanwezigen bevonden zich talrijke
Duitsche officieren en onderofficieren, de bur
gemeester van Zandvoort, de heer H. van Alphen,
de commissaris van politie, mr. Th. J. L. Reinga
en de heer G. Kief er, directeur van de V.V.V.
Nadat „De boemelbaron", de Wereldsucces-
Operette, met Piet Kohier in zijn glansrol, een
maand lang in het Theater Carré te Amster
dam volle zalen heeft getrokken, is de Neder-
landsche Operette haar triomftocht door Ne
derland begonnen.
In Utrecht, Groningen en Den Haag warende
theaters eiken avond uitverkocht. Vrijdag 13
September a.s. doet Piet Kohier zijn intocht in
Haarlem en blijft hier de geheele week in het
Rembrandt Theater te gast. Behalve eiken
avond, gaat „De Boemelbaron" ook eiken mid
dag, uitgezonderd op Vrijdag 13 September.
Dien middag blijft het theater wegens de voor
bereiding gesloten.
Dezer dagen komen wij op de voorstelling en
het daarmede gepaard gaand feest nog nader
terug.
Door de politie is gisteren een persoon ge
snapt, die zich bezig hield met het beschadigen
van een biljet, dat aan een der gemeentelijke
aanplakborden was bevestigd en een waarschu
wing tegen Engelsche vliegtuigen inhield. De
persoon werd aangehouden en geverbaliseerd.
In verband hiermede waarschuwt de politie de
burgers ernstig dergelijke handelingen achter
wege te laten daar tegen beschadiging van deze
biljetten met groote gestrengheid zal worden
opgetreden.
Van vele zijden werd den directeur der am
bachtsschool gevraagd of in den komenden
winter de lessen van de avondvakteekenschool
doorgang zullen vinden.
Alhoewel in opdracht van het departement
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen,
enkele interne wijzigingen zijn aangebracht,
kunnen wij thans berichten, dat de lessen zoo
veel mogelijk normaal gegeven zullen worden.
De inschrijving van nieuwe leerlingen was
Donderdag- en Vrijdagavond j.l. reeds open
gesteld en zal ook nog gehouden worden op
Een oud adres, een Renommé
IsO&O&K&D
Groole Houtslroci 108, tef. 13046.
Radio en Gramotoon specialisten.
Gebouw St. Bavo: Gewone zittingen 4—7
uur, Geel Wit 6.30 uur
Spaarne-bioscoop „Koningstijger
Kunsthandel Leffelaar: Zomertentoonstelling
van teekêningen en schilderijen van Herman
Moerkerk, 105 uur.
Kunsthandel De Bois Expositie prent
kunst in kleur, 105 uur. I
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a
Geopend van 10 tot 9 uur.
Frans Halsmuseum Expositie van Haar-
lemsche schilders en beeldhouwers. 10 tot 4
uur.
Huis van.Looy, Kleine Houtweg 103 Be
zichtiging van schilderijen en teekeningen van
10 tot 12 uur en 2.30 tot 5 uur.
Gebouw St. Bavo: St. Caecilia, 8 uur des mor-
gens.
Kunsthandel Leffelaar: Zomertentoonstelling
van teekeningen en schilderijen van Herman
Moerkerk, 10 tot 5 uur.
Spaarne-bioscoop: „Koningstijger".
Kunsthandel De Bois: Expositie prentkunst
in kleur, 10 tot 5 uur.
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a: Ge
opend van 10 tot 9 uur.
Frans Halsmuseum: Expositie van Haarlem
sche schilders en beeldhouwers, 10 tot 4 uur.
Huis van. Looy, Kleine Houtweg 103: Bezich
tiging van schilderijen en teekeningen van 10
tot 12 uur en van 2.30 tot 5 uur.
Gebouw St. Bavo: R.K. Armenvereeniging St.
Joseph, 8 uur; R.K. Bevolkingsbureau, 8 uur.
Gem. Concertzaal: H.O.V.-concert, 8 uur.
Kunsthandel Leffelaar: Zomertentoonstelling
van teekeningen en schilderijen van Herman
Moerkerk, 2 tot 4 uur.
De Zondag- en avonddiensten der apotheken
zullen tot en met Vrijdagavond worden waarge
nomen door de volgende apotheken: Firma C. G.
Loomeyer en Zn„ Barteljorisstraat 11, telefoon
10175;" Parkapotheek, Kleverparkweg 13, tele
foon 11793; Teylerapot'neek, Teylerplein 79, tele
foon 17946; Apotheek Schotsman, Binnenweg
106, Heemstede, telefoon 28320.
Maandag 2 en Dinsdag 3 September, des
avonds van 79 uur.
Voor verdere bijzonderheden verwijzen wij
naar de in dit blad voorkomende advertentie.
De lessen aan de bewaarschool en aan de la- -
gere scholen van St. Lucia, in de Tugelastraat,
zullen Dinsdag a.s., dus 3 September, worden
hervat. De Mulo-school echter zal Woensdag 4
September beginnen, wegens tegenslag in werk
zaamheden.
De H. Hartschool, in de Velserstraat, zal even
eens Dinsdag 3 September aanvangen.
Tegen een dame in Haarlem is gisteren door
de politie proces-verbaal opgemaakt wegens
overtreding van de prijsopdrijvingswet. 189
stuks zeep werden in beslag genomen. Tevens
is een inwoner hier ter stede geverbaliseerd,
daar hij de distributiewet had overtreden. Acht
kilogram rijst werden In beslag genomen.
In de parochie van O. L. Vrouw van den H.
Rozenkrans en van den H. Dominicus, aan het
Spaarne, zal Zondag 1 September door den
zeereerw. pater Gilbertus Lohuis O.F.M. een
liefdadigheidspredicatie worden gehouden ten
bate van de St. Vincentiusvereeniging.
Op verzoek van den Ortskommandant vestigt
de burgemeester van Haarlem er nogmaals met
nadruk de aandacht op, dat de inwoners der'
gemeente GEEN inkwartiering aan Duitsche
militairen mogen verleenen, indien gqr.oemde
Kommandant hiervoor geen ROOD INKWAR
TIERINGSBILJET heeft verstrekt.
Zonder overlegging van bedoeld inkwartie
ringsbiljet wordt in geen geval vergoeding uitge
keerd.
Geboren: 30 Aug. C. Schneider—Visser, z.; M.
van Beemvan den End, d.
met de
door MEREDITH NICHOLSON
87
„Verspreiden en langzaam terugtrekken naar
het huis" beval ik. En wij verspreidden ons bij
het bootenhuis, terwijl de tegenpartij in een
gesloten groep op ons aan kwam rennen; een
strategische fout, volgens Larry.
Davidson, de detective, was de anderen enkele
meters voor en stormde met opgeheven revol
ver op Larry toe. Doch zijn haast was Zyn on
dergang. De sneeuw had de gaten in den bosch-
grond geheel gevuld en in een van die gaten
geraakte de man met zijn linkervoet zoodat
hjj voorover op den grond viel. In een oog
wenk zat Larry boven op zijn man, rukte hem
de revolver uit de handen en trok hem over
eind.
„Ah Davidson 1 Allemaal vergissen wij ons
wei eensl Ais Je een beweging durft te maken
perforeer ik je met je eigen revolver!" En hij
stelde zich verdekt op achter den man hem als
schild gebruikend terwijl Morgan en de andere
mannen weifelend bij het bootenhuis bleven
staan.
„Het strategische intellect hebben wij gé-
vangen genomen generaal," zeide Larry tot mij.
Langzaam begonnen wij nu terug te trekken
naar het huis, terwijl Morgan en zijn mannen,
blijkbaar een weinig in verwarring gebracht
door het plotselinge verlies van den detective,
ons behoedzaam volgden. Steeds meer nader
den wij het huis, voortdurend vreezend voor
een aanval, die den gevangene ontzet zou kun
nen hebben, wanneer de mannen van Morgan
een weinig moediger waren geweest. Stoddard's
aanwezigheid scheen hen te verwonderen, meen
de ik en ik zag dat zij zich op een afstand
van hem hielden. Wij waren ver van elkaar
verwijderd, nu en dan elkaar een paar woor
den toeroepend, uit vrees anders te ver uit el
kaar te geraken. Davidson scheen zich te kun
nen schikken in zijn lot, hetgeen dan ook wer
kelijk niet benijdenswaardig was, wanneer men
weet dat hij Larry reeds een jaar op het spoor
was geweest en nu eindelijk meende hem te
kunnen arresteeren en eenmaal hoorde ik hem
een poging wagen om Morgan een paar woor
den toe te roepen.
„Waag dat nog eens," snauwde Larry „en ons
schoone Ierland, God zegene het, zal nooit weer
den druk van je voeten voelen."
Hj) draaide den man om en duwde hem vlug
in de richting van het huis, nog steeds de re
volver gebruikend om hem tot meerderen spoed
aan te sporen.
Zijn spoed scheen onzen vervolgers weereeni-
gen moed te geven, want op hetzelfde oogen
blik zag ik een viertal mannen hard in rmjn
richting loopen.
„Naar cle voordeur," riep ik Larry toe en
ging met Stoddard achter hem loopen om zoo
noodig zijn terugtocht te dekken.
„Zij schieten niet", zeide Stoddard. „Gij kunt
er van overtuigd zijn, dat zü bevel hebben ge
kregen om het huis met zoo min mogelijk bloed,
verlies in bezit te nemen."
Wij naderden nu den rand van het bosch,
met de weide en den watertoren achter ons,
terwijl Larry en zijn gevangene het huis bijna
bereikt hadden.
.Laten wij hier op hen wachten," riep Stod-
aard.
Morgan kwam aanrennen met een stok in
zijn hand en twee mannen liepen vlak achter
hem; de rest in de richting van st. Agatha.
„Let op het huis," gilde ik en op het volgen
de oogenblik was ik handgemeen met Morgan,
die woedend met zijn stok naar mij sloeg.
Ik had in mijn goeden tijd veel aan worste
len gedaan en de trucs, die ik daarbij geleerd
had kwamen mij nu goed te pas. Met een for-
schen klap sloeg ik Morgan den stok uit de
handen en op dat oogenblik hoorde ik Bates
iets roepen. Al gauw ontdekte ik dat Morgan's
gewonden arm hem nog veel pijn veroorzaakte.
Hij kreunde toen. ik hem aanraakte en zijn woe
de kreeg de overhand op zijn gezond verstand.
De sneeuw steeg in groote wolken om ons
heen, terwijl wij als wilden elkaar te lijf gin
gen. Hij greep mij bij den gordel en was er
bijna ln geslaagd mij tegen den grond te slin
geren, doch ik greep zijn armen en drukte die
cp zijn rug, waarna ik hem door een truc, dien
Larry mij geleerd had, zijdelings op den grond
wierp. Het is geen aangename zaak om je
brute kracht aan te wenden tegen den mede-
mensch en terwijl ik mijzelf op hem liet val
len, haatte ik meer mijzelf dan hem.
Voortdurend was Bates in dien tijd blijven
roepen.
„Kom direct mee," schreeuwde Stoddard, ter
wijl hij zich vlug opstelde tusschen mij en de
mannen, die Morgan ter hulp snelden.
Ik sprong op rukte de revolver uit Morgan's
gordel en rende in de richting van het huis,
met Stoddard dicht achter mij.
„Schiet! Schiet!" hoorde ik Morgan roepen
en toen wij de weide bereikten hoorde ik een
kogel over onze hoofden fluiten.
„Daar is de sheriff," riep Stoddard achter mij.
De sheriff.en zijn helper renden het park in
door de poort van St. Agatha, terwijl de rest
van de mannen op dat oogenblik over den
muur klom om zich bij hen te voegen.
Tweemaal hoorden wij de kogels om onze
ooren fluiten en toen ik opkeek, zag ik, dat
Stoddard achter mij liep en mijn terugtocht
dekte. Ik wilde stil blijven staan, doch hij riep
mij toe:
„Doorloopen. Zij schieten niet op mij. Zij
hebben ons bijna den weg afgesneden!"
En inderdaad, de sheriff had het huls be
reikt en stelde zich nu met zijn mannen voor
de voordeur op.
„Dadelijk afslaan naar het terras!" riep
Stoddard. „Ik zal wel waarschuwen, wanneer
het tijd is."
Bates en Larry waren nergens te zien, doch
ik was er van overtuigd, dat zij, zoodra zij
daartoe in staat waren, aan den strijd zouden
deelnemen.
„Nu is het tijd," hoorde ik plotseling achter
mij roepen door Stoddard. Wij waren op dat
oogenblik aan de oogen van onze achtervol
gers onttrokken door een groepje boomen en
renden ongemerkt in de richting van het ter
ras, waar een van de groote glazen deuren
geopend werd. Larry en Bates traden naar bui
ten en moedigden ons door luide kreten aan.
Zjj grepen ons bij de armen en hielpen ons
over de balustrade, waar die het laagst was
en wij drongen door de glazen deur naar bin
nen en sloegen haar achter ons dicht. Toen
Bates de grendels op hun plaats schoof, los
ten Morgan's mannen een salvo, terwijl de
sheriff luid op de voordeur stond te kloppen
„Mijne heeren," zeide Larry terwijl hij zijn
pijp stopte, „wij bevinden ons in staat van
beleg."
Met een scherp gekraak bezweken verschei
dene ruiten van de bibliotheek en de kogels
drongen zelfs tot diep in de wanden.
„Beneden is alles in orde, mijnheer," ver
telde Bates mij. „Ik heb het luik van den
tunnel maar open gelaten, daar ik van mee
ning was, dat u van dien tunnel misschien nog
gebruik zou willen maken. Die kerels zullen hef
niet wagen langs dien weg het huis binnen te
dringen. Zij weten, dat zij dan als ratten in
een val loopen.
„Zij zijn natuurlijk raad gaan vragen aan
hun chef. Ik zou wel willen, dat Pickering zijn
mannen zelf aanvoerde. Het zou mü veel meer
zin in den strijd doen krijgen."
Toen ik naar Bates keek, meende ik te be
merken, dat deze voor den eersten keer sinds
ik op Glenarm was aangekomen, angstig en
zenuwachtig was. Verscheidene malen zag ik
hem zijn horloge uit zijn zak halen, iets wat
ik hem nog nooit had zien doen. Hij steunde
zich aan de tafel en op zijn gelaat lag een
vermoeide trek en ik zag, dat hij zenuwachtig
schrok, toen Larry zijn oogen op hem richtte.
„Ik geloof, mijnheer, dat het verstandig zou
zijn, ais ik nog eens aan de poort ging kij
ken," zeide hij heel eerbiedig.
(Wordt vervolgd)
Ijetfoïf Uw Itïtailü&L
Ou
c7A aéotato tiumXJdt w xtUjacriKMnk
