LAAT DE BOLLEN IN UW HUIS BLOEIEN KUNNEN WIJ BUITEN ONZE HUISDIEREN? 8. D w, i LEKO STOFZUIGERS PETERSELIE, KERVEL EN BLADSELDERIJ Snelle verlichting van rheumatiek vef Helfy jS Juist dezen winter ANDIJVIETIJD KAAS ALS GEHAKT Het MINDER WEB] MET DIT MERK HYACINTEN OP CLAS Narcis PAPERWHITE NARCISSEN UIT EIGEN LAND Crocus OOK CROCUSSEN BLOEIEN IN DE KAMER De glazen moeten goed. schoon zijn vóór ze met het water gevuld, worden, waar de bol op gaat leven Mensch en dier moeten het rantsoen deelen door dit eenvoudig recept, dat U zelf kunt klaarmaken. BUR. i Mass, Abom HaarW I 3.25. Jt VAN DEN BR1EL VERSTER Hoest- bonbons Dames en Meisjes, maakt nu zelf Uw kleedinl M°P DE VROUW EN HAAR TIJD Is bloemen in huis luxe? Wie deze vraag met ja beant woorden wil. moet toch toegeven dat het een bescheiden luxe is en dat bovendien van deze over daad elkeen, die het nuis bin nen gaat, plezier heeft. En mis schien heeft de kleine weelde zoo gemakkelijk kunnen Zal de heer des huizes het de vrouw des huizes euvel duiden wanneer ze een klein gedeelte van het huishoudgeld nu eens niet omzet in het prozaïsche van den voedsel voorraad, maar in wat poëzie, in den vorm van bloembollen, die in de donkerste maan den zullen gaan bloeien? die we ons verschaffen van de bloeiende bloembollen in de kamer ons dezen winter nog meer goed te doen dan andere jaren. Er is al zooveel, dat we ons moeten ont zeggen en dat we ons zullen moeten ontzeggen; het kleine beetje poëzie, dat de in bloei ge trokken hyacint en narcis omzweeft, behoeven we ons niet te laten ontgaan. Ook wie van bloemen en planten en hun verzorging niets afweet, kan door eigen toe doen de bezitster worden van een rij welrie kende hyacinten, die wekenlang blijven pron ken met hun pastelkleurigen bloemtros. De Hyacint behandeling van de bollen is uiterst eenvoudig. De bloembollen voor den geforceerden bloei zijn de laatste jaren zoo algemeen geworden, dat men ze bij eiken handelaar in bloemen en planten kan koopen. By de bollen kan men bovendien alle gewenschte inlichtingen krijgen over de wijze van zetten (op water, in grint of aarde) en de plaatsing, wat betreft licht of donker. De gekozen kleuren houdt men, wanneer men, thuis gekomen, aan het werk gaat, zorgvuldig uit elkaar wanneer men zich zelf later niet de verrassing wil geven om ko ningsblauw of oudrose door den neutralen bloemknop te zien heen schemeren. Brengt men de hyacinten niet bij elkaar in een bak met aarde, dan past men de cultuur op glas met water toe. Naast de hooge glazen zijn er sierlijker, lage modellen in den handel gebracht (op de foto rechts). Maar ook een doodgewone jampot kan dienst doen. De glazen moeten goed schoon zijn vóór ze met water gevuld worden. Wordt de bol op het glas gezet, dan mag het bol-ondereinde het water juist niet raken. Tusschen watervlak en bol moet een luchtlaagje blijven van ongeveer drie millimeter. De waterdamp, die zich hierin ontwikkelt, geeft voldoende vocht om den bol tot wortelgroei eerst en later tot bladgroei te prikkelen. De bollen op glas worden dan in het donker gezet, op een koele plaats, die niet al te onbereikbaar moet zijn, omdat men het water af en toe moet bijvullen. Verzuimt men dit, dan belemmert dat den groei. Na zes of acht weken, afhankelijk van tem- peratuur en soort, heeft zich een bos lange, kronkelige wortels ontwikkeld en zijn uit den neus van den bol de groene bladpunten te voorschijn gekomen, waar na eenigen tijd de bloemknop in voplbaar is. Is die neus ongeveer zes centimeter lang, dan mag de bol in het licht komen; de wortels, die zich in het donker ontwikkelen, zijn sterk genoeg, zoodat de bol al z'n krachten mag gaan concentreeren op blad en bloem. Als overgang uit den donkeren kelder of kast zet men de hyacinten een dag in het halfdonker en daarna in het volle licht, liefst voor het raam. Het kost nu geen moeite meer om het water niveau op peil te houden, want eiken dag volgt men met belangstelling het uitdijen van den bloemknop, die door het blad gaat heen sche meren en dan schuchter z'n eerste nageltjes opent als om een voorproefje te geven van het aroma, dat hij zal gaan verspreiden. De paperwhite narcis, die in dikke witte trosjes op de stelten van stelen staat en die zoo gemakkelijk in de kamer in bloei te bren gen is in een bak met vochtig gehouden grint, heeft dit jaar iets meer eischen. De geforceerde bollen voor den zeer vroegen bloei (in October zag men ze al) kwamen uit Zuid-Frankrijk. De trosnarcis van de vaderlandsche kweekers is iets minder sterk geforceerd en vraagt dus, na op grint met water gezet te zijn, om een paar weken in het donker gezet te worden wat met de grint-narcisjes, die we tot nog toe hadden, niet noodig was. Welk bezwaar is daar echter tegen? Als we den bak met bollen na een week of twee in het licht brengen, zijn de worteltjes goed aangeslagen. Om te voorko men, dat de stelen, reikhalzend naar het licht, onaesthetisch hoog worden, Zetten we de bollen voor het raam op de vensterbank in het volle licht. De kleine crocus, die, zoolang hij nog in knop gerold is, zoo bescheiden aandoet, vouwt zich, als z'n tijd daar is, open tot een stralend gele of paarse kroon. Heeft hij 't te warm, dan is 't met de volle glorie van den bloei spoedig gedaan. Crocussen moeten in de kamer zoo koel mogelijk staan. Voor vervroegden bloei binnenshuis kan men de bolletjes in bakken of potten met aarde zetten (de cultuur op grint en water vraagt meer zorg), die in het donker gebracht worden en in den kelder of kouden bak blijven tot de spruiten ongeveer zeven cen timeter lang zijn. Krijgen ze in het woonver trek een te droge, warme atmosfeer, dan is er kans dat de knoppen in het loof verdrogen. Een koele kamer is dus een voorwaarde om den crocus binnenshuis tot bloei te brengen. De kolen-distributie heeft voor de bloembollen liefhebbers ten minste één goeden kant.... Bollen vragen een gemakkelijke verzorging, maar een zekere regelmaat in de zorg mag dan ook niet ontbreken. Dus niet de stakkerds van halfuitgegroeide narcissen of crocussen la ten verdrogen en ze dan plotseling verdrinken, zoodat er kans op rotting van den bol ontstaat. Zorg beteekent: dat u dagelijks de bollen be kijkt en het hunne geeft. De belooning van den bloei is die moeite zeker waard. Het Amerikaansche modehuis ..Hearst" ont wierp dezen mantel Voorzijde- en ruggar neering zijn van zwari Indisch lam t. De wintermantel is geen onbereikbaar goed meer voor wie een wollen deken, een gedragen jas of een costuum van den heer gemaal wil afgeven. Het is echter te begrijpen, dat men zich in dezen tijd van kleeren-rantsoeneering twee maal bedenkt, vóórdat men een draagbaar stuk het stempel „overbodig" durft te geven. Wie 'n wintermantel gaat koopen, hoeft echter niet bevreesd te zijn, dat ze den mantel harer keuze niet zal kunnen vin den. Er is nog voldoende voorraad in de magazijnen aanwezig. De Nederlandsche confectie-industrie, die ook verder dan onze grenzen bekend is om haar snit en afwerking, staat niet stil, en al is de import uit het buitenland vrijwel nihil, wie een nieuwe jas wil aanschaffen, hoeft hiervan aan den lijve geen nadeel te ondervinden. Heeft echter het Amerikaansche goed, dat hier vasten voet begon te krijgen, uw hart gestolen, probeert u dan, of u zoo gelukkig kunt zijn, een Amerikaansch model (waarvan er nog enkele in het land aanwezig zijn) op den kop te tikken. Het moet erkend: de Amerikaan sche mantelmodellen hebben, evenals de japonnen en de dessous, een vlotheid van coupe, een aparten stijl en daarbij een eenvoud, dien wij hier nog niet hebben weten te evenaren. Bekijkt u den hier afgebeelden mantel maar eens: hij is niet zeer ruimde schouder is normaal, hij heeft geen zak ken; de eenige garneering is het zwart Indisch lam, dat in het voorpand is in gezet, doorloopt naar den rug en eindigt in het uiterst elegante schootje. Als u het aandurft en u weet 't te dragen, zoudt u met imitatiebont (dat voor garneering zonder punten verkrijgbaar is) uw oude winterjas op deze wijze kunnen vernieu wen. Voor den wintermantel geldt overigens het parool: aangesloten of zéér ruim, zoo luiden de berichten, die wij juist uit Amerika ontvingen. De lijn is aangeslo ten, maar vooral niet strak! Op geraffi neerde wijze wordt in de japonmodellen de ruimte aangebracht door inhaalsels en plooien in den rok. De hoed of bontmuts wordt achter op het hoofd gedragen, omdat de voor hoof dskrul dan beter tot haar recht komt. A. Bgl. Een leven zonder dieren kan ik me niet voorstellen. Als trouwe gezellen van den mensch hebben de huisdieren toch wel altijd een heel belangrijke rol gespeeld. Op ontelbare oude schilderijen zijn katten en honden vereeuwigd, de laatste weliswaar soms van een zonderling model, dat wij niet kennen, of mogelijk ook van een ras, dat nu niet meer bestaat, maar toch waren ze er en vroolijkten menig huishouden van Jan Steen op. In de grijze oudheid waren er al roemruchte paarden, wier trouw aan hun meester spreekwoordelijk is en die hun berijder dikwijls door hun moed en snelheid uit hachelijke avonturen hebben gered.- En wat beteekenen voor de boeren niet hun dieren, niet alléén maar als dom slachtvee, maar ook als dier op zich zelf; de kalme koeien met hun goedige ocgen en him geur en behaaglijke warmte, waarvan 's winters de stallen door trokken zijn; de dwaze jonge geitjes met hun onhandige sprongen, de geduldige schapen met hun zachte neuzen, die zich door den herders hond gedwee laten leiden. Dan niet te vergeten de vogels, speciale lie velingen van den H. Franciscus, Wiens sterf dag steeds wordt herdacht in verband met de dierenbescherming. Ik geloof, dat bijna ieder een de onmisbaarheid van de dieren zou voelen, wanneer ze eens heelemaal verdwijnen zouden uit ons leven. En al heb ik persoonlijk een zwak voor dieren, ik meen niet al te bevoor oordeeld te zijn, als ik zeg. dat niemand hun aanwezigheid eigenlijk kan ontberen. Werkelijk uitgesproken dierenhaters komt men gelukkig maar uiterst zelden tegen en hoe dikwijls zijn de zoogenaamd onverschilligen, zij die zeggen; „ik geef niets om beesten," toch nog niet be keerd door het ontzettend zielige gezicht van den zwervenden hond, die plotseling onafschei delijk bleek op een wandeling en die dan ook „blijven" mocht en een groote vreugde voor zijn baas werd, of door het armzalige, uitge mergelde katje, dat op een regenavond niet van de deur bleek weg te slaan en met z'n klagend stemmetje het meest onverschillige hart wist te vermurwen. Er zijn heel veel zielige dieren. Zieke en ver minkte, verwaarloosde en gestolen dieren. Voor de eerste categorie is het als ze ongeneeslijk zijn tenminste nog maar het barmhartigste als ze worden afgemaakt. Een dier moge dan geen ziel hebben, gevoel heeft het zeer zeker en daarom kan ook het lijden van dieren zoo groot zijn. Gelukkig echter leeft het grootste gedeelte van de huisdieren in de veilige bescherming van menschen die zich over hen ontfermen en voor hun wel en wee zorgen. Maar ook voor deze bevoordeelden wordt het leven er langzamerhand niet eenvoudiger op. snuif werden bekeken en niet werden aange roerd, lekker zal moeten gaan vinden. Ook de vogels krijgen het niet gemakkelijker. Menige papegaai zal zich nu waarschijnlijk weemoedig de versche maïskolven van zijn ge boortegrond herinneren en de vele vruchten en andere lekkernijen, die hij in zijn tropenland gedachteloos verkruimelde, omdat ze er zoo volop waren, dat hij meestal oververzadigd was. Tot nu toe had hij het hier ook best en pikte keurend en sorteerend in zijn vollen zaadbak rond slordig terzijde werpend wat niet van zijn gading was. Maar nu de aanvoer schaarsch wordt, zal hij tevreden moeten zijn met inheemsche zonnepitten en haverkorrels en met gedroogde mais; de geliefkoosde pinda's worden voor den Zondag bewaard. Met ver baasde kraaloogen bekijkt hij zijn steeds een voudiger wordend diner en ggcft in de meest fantastische geluiden hierover commentaar. Ja Lorre, het leven is niet altijd even eenvoudig en èen gebiedend kloppen met je snavel kan geen lekkernijen te voorschijn tooveren, die er niet zijn! Mimi en Kazan deelen zijn lot en de gedul dige manegepaarden dienen hun krachten te sparen en geen inspannende springoefeningen te houden, omdat hun omvangrijke magen zich nu tevreden moeten stellen met kleine rant soenen haver of met koekjes! Te benijden zijn de heel jonge wereldburgers van het dierenrijk, die nog door hun moeders verzorgd worden en die zich van al die voedselproblemen niets be hoeven aan te trekken. Dat komt nog vroeg genoeg als ze op hun eigen becnen staan en dan zullen ook zij zich tevreden moeten stellen met de wereld zooals die reilt en zeilt. Evenals de menschen zullen ze het misschien ook niet gemakkelijk hebben, maar komt tijd, komt raad en als we maar trouw blijven aan onze dieren, zooals zij aan ons, zullen we er samen wel doorheen komen en na het doorstaan van magere, ook weer van vette jaren kunnen ge nieten. JOSEPHINE DOOR MARTINE WITTOP KONING Welk kind wü niet een kleinigheid v^n z'n rantsoen afstaan om zijn viervoe tige vriendjes te kunnen behouden Menig poezen- en hondenvoorhoofd zal zich bedenkelijk rimpelen als het zich over het etensbakje buigt, want ja, het maaltje is niet meer zoo groot, het aantrekkelijke vette vleeschrandje blijft achterwege en na hist grondig uitlikken van het bakje kijken vra gende oogen dikwijls omhoog en willen weten: „Is dat nou alles?" Dikwijls kan het niet anders, we doen ons best en beter dan onzen trouwen kameraad maar dadelijk te laten af maken, is het toch, dat hij dan maar met iets minder genoegen moet nemen en aan „lijn" gaat doen, of zijn smaak zal moeten aanpassen en geweekt brood of andere kostjes, die vroeger, in weldoorvoede tijden, met minachtend ge- i| Het antwoord op de vraag in den titel is: neen. Op de vraag: is iedereen altijd even goed voor z'n huisdieren, is het antwoord helaas niet altijd ja. Waarom was het anders noo dig geweest, een Vereeniging voor Dierenbescherming in het leven te roepen, die op 4 October, sterfdag van den heiligen Fran ciscus van Assisië, jaarlijks een „dierendag" organiseert. Groene tuinkruiden zijn een plaats in onze dagelijksche voeding zeker waard Oude receptenboeken er ligt er hier een voor me uit den jare 1761! onthullen ons de keukengeheimen van onze bet-overgroot moeders tot in de kleinste kleinigheden. En juist die kleinigheden dóén het; die geven het persoonlijke en het origineele aan allerlei soepen, sausen en pasteien, die toen nog niet per telefoon bij den comestibles-handelaar konden worden besteld in een vrijwel uniforme aflevering, maar waarop de huisvrouw zelf haar stempel had te drukken in verband met eigen fantasie en eigen combinatievermogen. De keus van kruiderijen speelde daarbij een voorname rol. De huisvrouw, die over een tuin beschikte, richtte er haar speciale kruidenhoek je in met peterselie, selderij, kervel, thijm. bo rage, dragon, bieslook, pimpernel, rozemarijn, marjolein, venkel (dille), kruizemunt, hysop, enz. enz.; misschien, terwille van de linnenkast, ook met wat geurende lavendel. Alnaarmate de intuïtie het haar ingaf of de ervaring'het haar geleerd had, werden in de keuken de gerechten voorzien van een telkens verschillend aroma, dat in hooge mate mee hielp om bij de dischgenooten de belangstelling voor de spijzen gaande te houden. Door de jaren heen zijn vele van die „ouder- wetsche" tuinkruiden in 't vergeetboek geraakt; hun plaats in de spijsbereiding werd geleidelijk overgenomen door kunstmatig bereide aroma tische stoffen, door geconserveerde slasausen en mayonnaises, door extracten en essences. De groenteboer, die nog in 't laatst van de vorige eeuw gewend was zijn kropsla of zijn komkommers af te leveren met een bijbehoo- rend preitje, een takje dragon of een plukje sterrekers, stapte van die goede oude gewoonte in den loop der jaren af en is zelfs zoover ge komen, dat hij thans herinnerd moet worden aan het bosje peterselie bij de worteltjes. De huisvrouw kent over 't algemeen noch de na men noch het gebruik van de geurige tuin- producten, die de vóór-vorige generaties als onmisbare keukenbenoodigdheden beschouw den. In deTi allerlaatsten tijd valt hierin eenige verandering te bespeuren. De voedingsleer na melijk wijst op de waarde van verschillende groene tuinkruiden, niet enkel uit een oogpunt van smaak, maar ook in verband met het gehalte aan vitamines en aan mineralen, dat in onze dagelijksche voeding gewenscht is. Een van groene kruiden welvoorziene groentesoep vormt daardoor niet alleen een geurige inlei ding tot het middagmaal, maar ook een zeer gewenschte aanvulling voor wat in den maal tijd mocht ontbreken aan vitamine A, aan vitamine C en aan ijzer. Als een zoodanige hulp beschouwen we de petersdlie, de kervel en de bladselderij, die op 't oogenblik in overvloed op de groenteveilingen worden aangevoerd en die ons in staat stellen om met weinig moeite en kosten een bijzonder smakelijke groene kruidensoep te bereiden. Wij laten het eenvoudige recept hier volgen: Groene kruidensoep voor vier personen. 1 Liter water met vier bouillonblokjes, een halve Liter melk, zes afgestreken eetlepels maïzena, aardappelmeel of bloem, één afge streken eetlepel boter, vier volle eetlepels fijn gesneden groene kruiden (peterselie, kervel, selderij). Breng het water aan de kook en laat er de bouillonblokjes in oplossen; bind dan de vloei stof met de maïzena, het aardappelmeel of de bloem, die eerst met een scheutje melk tot een gelijk papje zijn gevormd en die daarna met de rest van de melk tot een vloeibaar mengsel zijn verdund. Laat de soep even onder voortdurend roeren doorkoken, tot ze de juiste gebondenheid heeft, roer er de zéér fijn gesneden groene kruiden door, breng de soep over in de soepterrine en maak ze af met de boter en met zooveel zout, als voor den smaak nog noodig blijkt. Wij kennen tegen rheumatiek, spier- en lenden pijn geen beter middeltje dan dit receptje, da' U beslist eens moet probeeren. Haal bij Uw apotheker of drogist 15 graf1 Rheumagic-olie en 85 gram terpentijn. Vermeng het thuis in een schoone flesch doe' goed te schudden. U heeft da? 100 gram uitstekende liniment waarmede U de pijnlijke plaat sen bet. Niet masseeren of wrij ven. De pijn verdwijnt dan snel Dit ouderwetsche middeltje in geen huishouding ontbre ken. Haal het dus vandaag nog 1" huis en knip dit receptje uit. I Indien de benoodigde terpentijn niet vet' krijgbaar is, kunt U een zelfde hoeveelheid brandspiritus gebruiken. KOOK BLADGROENTE VOORAI NIET AF! Hoe de smaak van n'e' afgekookte andijvie kan worde verzacht. Er zijn kaasgerechten, die zoowel warm als koud een tractatie vormen voor jong en oud. Het kaasgehakt, dat volgens onderstaand re cept bereid kan worden, is er een voorbeeld van. Er is weinig kans, dat de gehaktballetjes tij dens het bakken zullen barsten, als we maar zorgen, dat de aardappelen en het brood goed fijngemaakt zijn. Hét mengsel voor dit gehakt kunnen we gerust 'proeven, daar er geen be- standdeelen in zijn, die in rautven toestand schadelijk* voor ons zijn. Voor vier personen is noodig: 2 ons gekookte aardappelen; 1 ons oud bruin brood zonder korst; 2 ons kaas; 1 uitje; 1—2 eieren; zout; peper; nootmuskaat; 1 ons boter. Kruimel of maal het brood. Hak het uitje fijn. Rasp de kaas (of maal ze). Maak de aard appelen fijn. Vermeng alle ingrediënten tot een stevig deeg. Maak het op smaak af met de kruiden. Vorm er balletjes of platte koekjes van en bak deze in de koekenpan met boter bruin Laat de overblijvende boter ook even bruin wor den en maak ze met een scheutje water tot jus. Geef dit kaasgehakt met aardappelen en groente. De slaboonentijd wordt op den voet gevoljl] door den andijvietijd; en als het weer wat meewerken en we in de eerstvolgende maaf den van strenge vorst verschoond blijven, d? kunnen we tot in het late najaar toe ons n® in het gebruik van deze gezonde smakelij" bladgroente blijven verheugen. 't Is daarom de moeite waard, dat we of van den beginne af instellen op een zoo nutw mogelijk gebruik, waarbij de volle waarde v® de andijvie tot haar recht komt. Ten eerste dan breken we met de gewoof? om een zóó sterke voorkeur te toonen voor h? „goudgele" binnenste kropje, dat we de b"' tenste groene bladeren als minderwaardig b schouwen; in dat groene bevindt zich jd's grootendeels het ijzer van de plant en ook giOUVVllUVClO xxx.yj iJtlVi 1 LX XX fjXLXX x x.*. carotine, de stof, waaruit in ons lichaam v, famine A wordt gevormd. We bepalen olV_ daarom tot het wegsnijden van werkelijk °r\ ooglijk uitziende bladeren; de rest wordt het laatste stukje toe gesnipperd, vervolge^ eenige malen zorgvuldig gewasschen en tej slotte uitgeknepen, zonder toevoeging van W®' ter vlug aan de kook gebracht en op een tempera vuur gaar gemaakt. Op deze wijze zal zich gedurende den koo» tijd ongeveer een half uur juist voldoen? vocht op den bodem van de pan verzamel?1 om de groente voor aanbranden te bewaren^ Verschillende liefhebbers van andijvie die juist het eenigszins bittere van deze groef" De het Schee Octot biet i zooda sluite: Wij zei Worde Zooal maakt, tember en afle einde <j korgen. In de dienste knghek De P! dracht epheidei ®eptem raden. Deze 0Pgever ren Ml handige hiudder °Pgavei Hierfc "actorei ge- 1 eenhe d' waardeeren zullen het meest voelen voor d' methode, waarbij thans drooggekookte andij1''' in de dekschaal wordt overgebracht om daan. pas vermengd te worden met het aan groente toegedachte klontje boter. Veel bet? dan door het vroeger gebruikelijke langdurig stoven behoudt dan de boter haar geurige atf ma, terwijl bovendien de verhittingskookt" van een half uur juist de grens aangeeft wa»f| bij het behoud van vitamine C het best waarborgd zal zijn. Wie niet zoo op den echten andijviesmn? gesteld is, kan zonder nadeel aan de voeding? waarde te veroorzaken (integendeel!) melksausje bereiden en de gare groente das*'' mee in de schaal vermengen. Zoo'n sausje zal'voor vier personen (dus v°f ongeveer anderhalf K.G. andijvie) op de va gende wijze worden afgemeten en bereid. Melksausje voor andijvie Een kwart liter melk, twee en een halve gestreken eetlepel bloem, anderhalve afgestrek?' eetlepel boter, een halve theelepel zout. Verwarm in een klein pannetje roerende boter met de bloem tot een gelijk mengsel; er onder voortdurend roeren in kleine scheut) de melk door en laat het sausje even do<T koken, tot het stevig gebonden is. Maak be op smaak af met zout, roer het door de i? tusschen gaar en droog gekookte andijvie e' breng het gerecht over in een dekschaal. Vervang, wanneer een zuiniger botergebrid gewenscht is, de 25 gram bloem door W? afgestreken eetlepels maizena of door aar? d' appelmeel; breng in dat geval de melk aan ét kook, roer er het met wat koud water aanö? mengde meel door, laat het sausje een ooge?' blik doorkoken tot het gebonden is en m»® het dan af met slechts een afgestreken e® lepel boter en wat zout. De smaak van de niet-afgekookte andih wordt door het melksausje aanmerkelijk zacht. Dommelstr. EINDHOVEN DE LINNENWEVERS SINDS 18®' Levering rechtstreeks aan particulieren v»£ complete HUWELIJKSUITZETTEN en oO* van kleine aanvullingen voor Uw linnenkas- Vraagt vrijblijvend stalencollectie en reizigersbezoek aan huis vraaö' UW WINKELIER Of DRÓGlS1 l'CT P. ZAKJE, GELIJK AAN 1P0ND SUld'. Van de oudste en meest bekende fabriek in Nederland Prima fabrikaat voor elke beurs VRAAGT UWEN WINKELIER lmp.<fto(teti£Plrad WITTE HUIS-Rotterdam Zendt bon en 25 cent aan postzef?^ by voorkeur van 3 cent en U ontvangt een mooi boek met ruim L maten en modellen en tevens een graj, apparaat om U te laten zien hoe gemaA lijk onzg methode is om THUIS alle kl" ding te leeren maken en vermaken. BON aan INSTITUUT E.N.S.A.I.D, Tolsteegsingel 54 TTtr®^ Naam: Bovej Tfelhei, "eeft, Het o.o ,,Nada b1 de raad c verrvijcj Per bo: een eej schikba Voorras Aai bonn geen in d< de b Waar verde stoff< Eei bÜ d over Word hram Wone De g Particu verdeel den en Antral. Aan »A", v kij ken hi Aspect 5*hhei< hhen °°rrai Aan •A" «en m resPect ^nhei, deze i, kfnieni Voorra; De a ioopig hen vi Wo^er Het van de be bri k o.a. ruimte zti, die Periodi ai dei geheel fen tc heden he dif Van hand gesteld Voot hiaand t°eges( Verb voor d he riv border handri hiaterj hiateri k0 aan te hiaar bf ^nder scheep *°rdei Bie. a t0ei hen e, J'hrdt Ieh" d M< Vesti ook alle Adres:

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1940 | | pagina 8