Wastest'*
SAMBO DE OLIFANT
i
<Ketueb&aal aan den dag
BEURS VAN AMSTERDAM
XjrabeUa
Welke bonnen zijn geldig?
Beursoverzicht
X BOUVY-2^1^jcntóuHurty, da 0f+icAade£yk twl
VRIJDAG 6 DECEMBER 1940
GRUTTERSWAREN
WESTERWOUDT HÖFTE
VRIJDAG 6 DECEMBER 1940
de verschrikkelijke
GELD. TRAMWEG MIJ.
Aflossing van uitstaande 4
obligaties 1902
Koning George in Southamp
ton en Portsmouth
ADVIEZEN VOOR BELEGGINGEN
VON MAC KEN SEN 91 JAAR
Windhoos richtte groote
ravage aan
geschenken
voegden er het j H Sinterklaas-
hunne bij om het
feest naar wensch j
te doen slagen, f
Vaste en later nog ophopen
de markt. Kalme handel.
Verder verloop
DOOR BERTHA RUCK
Bon
Geldigheidsduur
Hoeveelheid
BROOD
17
18
t/m 15 December
t/m 22 December
125 gram roggebrooc
of 100 gram ander
brood of 1 rantsoen
gebak
Broodbon boekje
BLOEM
2
t/m 29 Decembei
65 gram rogge
brood of 50 gram
ander brood of
rantsoen gebak
35 gram meel of
bloem
Bloemkaart
t
KOFFIE of THEE
81
t/m 20 December
half pond koffie
of 75 gram thee
Algem. distributie
bonboekje
SUIKER
30
t/m 20 December
1 Kilogram
Algem. distri butie-
bonboekie
VLEESCH
11
t/m 18 December
1 ons vleesch ol
vet of 1 rantsoen
vleeschwaren
Vleeschkaart
VLEESCH
WAREN
11
t/m 18 December
1 rantsoen
VHeeschkaart
VET
19
20
t/m 13 December
t/m 20 Decémber
p. boter of mar
garine of 2 ons vet
14 pond margarine
of boter
Vetkaart
BOTER
19
20
t/m 13 December
t/m 20 December
p. boter of mar
garine of 2 ons vet
pond boter of
margarine
Boterkaart
SLAOLIE
21
van 14 Dec. t/m
27 December
fl. slaolie of *6 p.
boter of margarine
Boter- of vetkaart
KAAS
49—50
62—63
t/m 29 December
1 ons
Algem distributie
bon boekje
EIEREN
36
23
t/m 15 December
t/m 22 December
'1 ei
Algem distributie
bonboekje
PETROLEUM
Periode B
Periode 7
t'm 15 December
t/m 29 December
voor verlichting
2 liter
voor de keuken
Zegel
BRANDSTOFFEN
4 tm 7
8 tm 11
7 tm 14
t/m 14 December
t/m 14 December
of later
t/m 14 December
1 eenheid
1 eenheid turf. latei
geldig voor andere
brandstoffen
1 eenheid
Brandstof f enkaart
haarden-kachels"
Brandstof f enkaart
,,centr. verwarm
ZEEP
17
t/m 31 December
1 rantsoen
Algem. distributle-
bonboekie
SCHEERZEEP
116
t/m 31 December
50 gram scheerzeep
of een tube scheer-
crème of een pot
scheerzeep
Scheerzeepbonnen
Peulvruchten
56
t/m 16 December
1 pond
Algem distributie-
bonboekje
Rijst of Rijstemeel
of GruttenmeeJ
43
t/m 27 December
pond
Algem. distributie-
bonboekje
Havermout, ha
vervlokken, ha-
verbloem of aard-
appelmeelvlokken
83
(Zie ook
hieronder)
t/m 27 December
14 pond
Algem. distributie
bonboekje
Gort of Gortmout
of Grutten
83 en 88
t/m 27 December
pond
Algem. distributie-
bonboekie
Maïzena, gries-
meel, sago, aard
appelmeel of
puddingpoeder
93
t/m 27 December
1 ons
Algem. distributie
bon boekje
Macaroni of
Vermicelli of
Spaghetti
98
t/m 27 December
1 ons
Algem. distri butie-
bonboekie
andere koekjes9<i
Sart *9Mlgramng^™Wl3grootSkoratgebakU( boterletter "e. d^rr 400 "gram Isëvifld^ ktefn '^^3
(amandelbroodjes e.d.): een hoeveelheid van alle andere met erenoemde gebakken artikelen,
waarin 70 gram meel of bloem ia verwerkt.
Rantsoen zeen 150 gram toiletzeep; 120 gram huishoudzeep; 200 gram zachte zeep; 250 gram zeep.
poedlr 125 gram zeepvloklïen 25Ö gram zelfwerkende waschmidd.200 gram vtoeib zeep
Rantsoen vleeschwaren 75 gram gerookt of gekookt varkens- rund. ojL faifsvleesch en
worstsoorten; 100 gram gekookte worstsoorten, rolpens en anakworst, 125 gram leverarr k
len. tongenworst en nierbrood: 150 gram bloedworst.
1 eenheid brandstoffen 1 H.L. anthraciet of steenkool; 75 K.G. industrie, ot eierbriketten; U0
KG bruinkoolbriketten: 2 H.L. cokes; 175 K.G fabneksturf195 K.G. persturf (300 stuks)
200 K.G. baggerturf (450 stuks)200 K.G. overige soorten turf.
De directie der N.V. Geldersche Tramweg
Mij. Doetinchem. bericht, dat per 1 Januari
1941 zal worden overgegaan tot algeheele af
lossing van het nog uitstaande bedrag harer
4 pet. obligatieleening 1902.
(Bijbens het jaarverslag per 20 April 1940
van bovengenoemde maatschappij stond aan
42 obligaties 1902 nog slechts 'n bedrag uit van
116.000. Op het totaal aan uitstaande leeningen
ad f 837.860 is dit nog geen 2 pet.)
LONDEN, 6 Dec. (D. N.B.) De Engelsche Ko
ning heeft gisteren Southampton en Ports
mouth bezocht. In beide plaatsen vond tijdens
zijn bezoek een luchtaanval plaats.
VMogttfw
GOUDSIROOP
COMMISSIONNAIRS IN EFFECTEN -
N. Z. Voorburgwal 158 Amsterdam
Telef. 10634 Beurs Telef. 49834
41634 na zes u. 80025
BERLIJN, 6 Dec. (D.N.B.) De nestor van
de Duitsche generaal-veldmaarschalken, August
von Mackensen, viert vandaag zijn 91sten ver
jaardag. De zeer populaire Duitsche legerleider
uit den Wereldoorlog heeft uit alle kringen der
bevolking talrijke gelukwenschen ontvangen.
Vannacht om half vier heeft een windhoos in
de tuinen van de heeren G. v. Veldhoven en A.
v. d. Lugt aan de Groenelaan te Honselersaijk
een groote ravage aangericht. In den tuin van
den heer v. Veldhoven zijn vier serres vernield.
Een tweetal werd door den wind opgenomen en
kwam verbrijzeld op den grond terecht. Een kas.
die werd opgelicht, kwam boven op een andere
terpcht. In den tuin van den heer v. d. Lugt is
een warenhuis finaal verbrijzeld. De schade is
aanzienlijk.
„We gaan naar het park," zei Sambo. „Het lijkt me daar
heerlijk en het doet me denken aan de bosschen van Afrika,
waar ik het vroeger zoo goed had." Maar, aoodra Sambo zich
vertoonde, namen de moeders met hun kinderen, die daar
speelden, de vlucht.
„Laat ze maar gaan," zei Sambo. „dan hebben we de ruimte;
kom vooruit, we gaan een hut bouwen.'' Sambo zette eerst de
jongens op den grond en dan met één flinken ruk had Sambo
den diksten tak, van een boom gekraakt.
intftfmmt
Gerard Reldens wandelde met een mistroostig
gezicht door de voornaamste winkelstraat waar,
zooals altijd voor het naderend Sinterklaas
feest, een gezellige drukte heerschte. Ik moest
hier niet komen, dacht hij. Wat zoek ik hier
eigenlijk? Het verleden komt mij maar weer
sterker voor den geest. Hij sloeg een paar men-
schen gade, die de ouders schenen te zijn van
een kind, dat zij bij de hand hielden. Zoo ook
had hij meermalen met zijn vrouw en zijn zoon
tje de uitstallingen bekeken en de menigvuldige
vragen van den kleine geduldig beantwoord.
En dan hadden Nora en hij elkaar aangekeken
en geglimlacht. En zij wisten van elkaar hoe
gelukkig zij waren zoo met den kleinen man
tusschen hen in. Dan onthielden ze goed, wat hij
graag van Sinterklaas wou hebben en dat gin
gen Nora en hij dan later koopen. En dan be
gonnen ze elkaar te vragen: „Wat wil jij dit
jaar hebben, vrouwtje?"
„En wat moet ik voor jou koopen, Gerard?"
t Het was altijd schermutselen en het slot
bleef, dat hij noch zij er voor uitkwam en het
dus een verrassing werd, wat men elkaar op
Sinterklaas-avond stuurde.
Die avond was altijd een heel feest, want de
ouders van beide
zijden kwamen en
En nualles
voorbij, gedaan..
Nora gestorven, kleine Gé van hem wegge
nomen.... dood....
Gerard Reldens ging verder met een nog pijn
lijker trek van weemoed in zijn gezicht. Maar
even daarna bleef hij plotseling staan. Hij zag
zijn secretaresse, evenals hij, eenzaam tusschen
de menigte. Het viel hem op, dat zij er zoo
droevig gestemd uitzag. Dit was hij niet van
haar gewoon. En hierover mijmerend liep hij
verder. Ze was anders zoo opgeruimd. Hij had
haar nog nooit in een triestige bui gezien. Zou
zij ook heimwee hebben naar vroeger? dacht hij.
Zij is een wees en ik geloof, dat zij zelfs geen
familie meer heeft. Ik moet haar morgen toch
eens voorzichtig polsen, ja, zeer voorzichtig,
want ik zou misschien een teere snaar aanraken.
Den morgen daarop, na zijn secretaresse het
noodige gedicteerd te hebben, zei hij: „Ik zag
u gister in de Boogstraat, juffrouw Harolds.
Wat was het er druk, hè?"
Haar gezicht betrok. „Zoo tegen Sinterklaas en
Kerstmis wordt men er als het ware toe gedre
ven, daar een kijkje te gaan nemen," zei ze.
„Ja, het was er vreeselijk druk."
„En licht heeft men dan ook inkoopen te
doen, nietwaar?"
„Ik niet," antwoordde ze. „Ik heb niemand
voor wie ik te zorgen heb en dit vond ik vroe
ger juist zoo prettig." Reine zuchtte en knip
perde met haar oogen als streed ze tegen op
komende tranen. Ze boog haar hoofd dieper over
haar schrijfpapier en scheen plotseling een fout
je ontdekt te hebben.
„Dushebt u dan ook geen geschenkjes
te verwachten?"
„Helaas, neen! Die mooie tijd is voor mij ver
dwenen."
„Neem me niet kwalijk dat ik onbescheiden
ben. Hebt u ook geen kennis?"
„Neen, meneer. Ik ben een paar jaar geleden
verloofd geweest, maar men beeft mij bedrogen.
Reine stond op, als wilde ze het gesprek hier
over niet voortzetten. Maar hoe graag had ze
niet gevraagd: „En u? Krijgt u nu ook niets op
Sinterklaas-avond gestuurd? Voelt ge u oik zoo
eenzaam en verlaten deze dagen wanneer men
overal vroolijke gezichten ziet en die gezellige
drukte, waar men geen deel aan kan nemen en
waar men zich buiten gesloten voelt?"
Dien dag vlotte het werk niet: noch dat van
Gerard Reldens noch dat van Reine Harolds.
En beiden waren in tweestrijd.
Gerard dacht: Zou ik haar een geschenkje
Eenden?
En Reine mijmerde: Zou ik het wagen,
hem iets te sturen? Een kleinigheid maar.
Hij is ook zoo alleen en ik wed, dat niemand
aan hem denkt. Hij heeft, geloof ik, nog geen
aanstekertje.
En Gerard zette zijn gepeins voort: Wat zou
zoo'n meisje graag hebben? Wat kocht ik ook
weer altijd voor Nora?
Dien avond waren beiden weer in de Boog
straat, maar nu getuigden hun gezichten van
opgewektheid, met soms even een rimpel tus
schen de wenkbrauwen, omdat zij niet goed wis
ten, wat te zullen koopen gn of hetgeen zij uit
zochten wel naar den smaak zou zijn. En de tijd
drong, want het gekochte moest nog ingepakt
worden en bezorgd.
Reine jachtte zich naar huis met een mooi
aanstekertje en een fraaien onderlegger voor de
schrijftafel van haar patroon.
En Gerard haastte zich naar zijn woning met
een keurig handtaschje en een kettinkje met
een sierlijk hangertje.
Er werden pakjes gemaakt, het adres met
verdraaide hand geschreven en gezorgd dat de
geschenken op de plaats van bestemming
kwamen.
Toen Reine een doos ontving, meende ze, dat
die verkeerd bezorgd was, maar haar naam
stond er duidelijk op en ineens herkende ze
aan de hoofdletters het geschrift van haar pa
troon. Verrukt, maar meer nog verblijd over zijn
attentie, bekeek ze de geschenken en was ver
heugd, hem eveneens iets gezonden te hebben,
want nu kon hij het haar niet kwalijk nemen,
dat zij hem dit gestuurd had. Maar zou hij wel
vermoeden, dat die geschenkjes van haar kwa
men? vroeg ze zich nu bezorgd af. En nu ver
langde ze met ongeduld naar den volgenden
dag. Ze zou het handtaschje in gebruik nemen
en het hangertje om doen. Met een gelukkig
gezicht spiegelde Reine zich met haar nieuw
geschenkje om en toen liet'ze zich in een fau
teuil vallen en verzonk in droomen. Doch het
waren slechts visioenen die er voor haar geest
op doemden: visioenen die wel nooit werkelijk
heid zouden worden.
Met bevend hart begaf Reine zich dien mor
gen naar kantoor. Haar patroon was reeds aan
wezig en riep haar aanstonds bij zich. Hij nam
haar beide handen en dankte haar ontroerd
voor de lieve verrassingen en de vreugde die zij
hem daardoor bereid had.
„Ik wist aanstonds, dat het van u kwam,"
zei hij. „Niemand anders kan weten, dat mijn
vloeiblad versleten is."
„Ik weet van niets," gebaarde Reine, zich
verbaasd toonend. „U vergist u, meneer Reldens.
Maar „ik" moet u hartelijk danken voor de
mooie geschenken die „u" mij gestuurd hebt.'
Nu was het de beurt van Gerard om te ont
kennen.
„Uw hoofdletters hebben u verraden," lachte
Reine. „Ik zou uw geschrift onder duizenden
andere uit halen."
Gerard gaf zich gewonnen en vroeg: „Heb ik
er je werkelijk genoegen mee gedaan.Reine?"
„Een onbeschrijflijk genoegen," bekende het
jonge meisje, diep blozend, omdat hij haar met
een teederen blik aankeek en voor de eerste
maal tutoyeerde en haar bij den voornaam
noemde.
„Enik u?" was haar vraag.
„Meer dan ik zeggen kanIk heb vannacht
heel veel over je gepeinsd, Reine.
„En.... jijheb jij niet een weinig aan mij
gedacht?"
„Dit moest ik wel," antwoordde Reine.
„En mag ik die gedachten ook kennen?"
Reine schudde langzaam neen en keek schijn
baar met zeer veel aandacht naar haar nieuwe
handtaschje.
Gerard Reldens legde zijn arm om haar schou
der en zei met bevende stem: „Reine, waren het
gedachten van teederen aard?"
Ja, knikte ze en hief glimlachend haar gezicht
tot hem op.
Dit antwoord was voldoende voor Gerard
Reldens.
Dien avond ontving Reine nóg een Sinter
klaas-geschenk van hem: een verlovingsring.
(Nadruk verboden)
Amsterdam, 6 December 1940
Ondanks de buitengewoon gunstige resultaten
van het Amerikaansche bedrijfsleven, welke tot
uiting komen in hoogere winstcijfers en divi
dend-declaraties, blijft de ondernemingsgeest in
Wallstreet zwak en toont de markt in den laat
sten tijd een schier onveranderlijk beeld. Na de
winstcijfers van de Anaconda Copper e.a. on
dernemingen trekt thans het hooger dividend
van de Kennecott de aandacht, dat voor het
vierde kwartaal 1 per aandeel bedraagt. Hier
door bedraagt het totaal dividend over 1940
2.75) tegen 2 per aandeel over het jaar 1939.
In het eerste half jaar verdiende de maat
schappij 2.29 tegen 0.93 p. a. in de overeen
komende periode van het vorig jaar. Gezien het
feit, dat alle industrieën in Amerika zich op een
nog grootere expansie voor de toekomst instel
len in verband met de uitvoering van het be
wapeningsprogramma, waarvoor milliarden dol
lars worden uitgetrokken, alsook mét vele an
dere voorzieningen, acht men de voor
uitzichten zeer hoopvol. Gelijk bekend ech
ter, blijven de internationale toestand en de
te verwachten drastische maatregelen der re
geering (o. a. verhoogde belastingen) in Wall-
street van overwegenden invloed, waarom
koersstijgingen achterwege- blijven. Klaart de
toestand in Europa op en mochten de regee
ring smaatregelen meevallen, dan zal ongetwij
feld de New Yorksche beurs tot een goed her
stel komen.
Gisteren heeft Wallstreet andermaal een
kleurloos verloop gehad, maar had de stemming
nierender toch niet te lijden, aangezien de slot-
koersen zich op het vorig peil handhaafden. Het
feit, dat zoowel op onze beurs als in Wallstreet
men zich in den laatsten tijd van aanbod zoo
veel mogelijk onthoudt, moge misschien er op
wijzen,- dat men geen terugslag verwacht en
een kentering in den algemeenen toestand durft
te verwachten.
In navolging van Wallstreet leverde heden
op onze beurs de Amerikaansche afdeeling geen
bijzónders op. De stemming was aan weinig
verandering onderhevig en op vrijwel alle punten
onderging de handel geen noemenswaardige uit
breiding. Steels en Bethl. Steel bewogen zich
bij eerste transacties om en nabij de geble
ven prijzen van gisteren.
Bethl. Steel verkeerde in hetzelfde geval en
Anaconda en Kennecott maakten hierop geen
uitzondering. Voor Carfoundry was de stemming
eerder iets vaster en voor General Motors iets
luier. Vliegtuigaandeelen ontmoetten ook weinig
belangstelling, terwijl Spoorwegshares voor
Pennsylvanias iets vaster gestemd waren.
De locale markt was algemeen vaster, hoewel
pok hier en daar de handel een kalm karakter
droeg. Op de Petroleumafdeeling opende Ko
ninklijke Olie wegens lichte vraag 3—4y2 hooger,
waarna de stemming voorloopig weinig veran
derde. Shell Union en Tidewater J&gden ook een
iets vastere stemming aan den dag.
In den Suikerhoek kon H.V.A. aanvankelijk
wegens lichte vraag 3 pCt. verbeteren. Vorsten
landen was weer goed gedisponeerd en liep 23
boven gisteren uit.
Rubberaandeelen hadden weer een stille
markt. De belangstelling bepaalde zich voorloo
pig slechts tot Amsterdam Rubbers, welk fonds
een verdere verbetering te zien gaf van eenige
percenten.
Tabaksaandeelen waren verdeeld.
Ditmaal was Deli Batavia meer gevraagd
en liep 3 pCt. op. Oude Deli toonde geen ver
andering. Senembah monteerde circa 1 pCt.
Scheepvaartaandeelen getuigden weer van
een zeer vaste stemming en ontmoetten goede
belangstelling. Voor Scheepvaart Unie, Booten,
Holl.Amerika Lijn en JavaChina—Japan
Lijn golden 2 tot 3Va pCt. hoogere prijzen.
In den hoek der binnenlandsche industriee-
len kon Unilever wegens lichte vraag a 1
verbeteren. Aku ontmoette iets meer belang
stelling en werd 1 a VA hooger verhandeld.
Philipslampen bleven op den achtergrond en
toonden vooreerst geen verandering.
Op dc beleg-gingsmarkit wa,s de stemming
voor Nederl. Staatsfondsen een tikje vaster.
De 3—3 ii 1938 kon fractioneel verbeteren en
ook de oude Holl. Schuld lag iets vaster fn
de markt.
By verder verloop ontwikkelde zich op ver
schillende punten lichte vraag, waardoor de
stemming en vastheid toenamen. Dit gold hoofd
zakelijk voor Scheepvaartaandeelen, waarvan de
handel opgewekter was. De markt bewoog zich
op 1 a 2 y. hooger peil ten opzichte van de ope-
ningsprijzen.
Koninklijke Olie boekte een eerste reactie,
maar ook hier was later lichte vraag overwe
gend, waardoor herstel ontstond van 2-4. H.V.A.
kon nog eenige percenten verbeteren.
Van Tabaksaandeelen liep Deli Batavia nog
eenige percenten op.
A'dam Rubber liep 1 a 3 pet. terug, maar
boekte spoedig weer herstel van 3 a 6 pet,
Unilever en Aku handhaafden zich, terwijl
Philipslampen 2 a 3 hooger werden verhandeld.
Op de beleggingsmarkt was de stemming vOor
Duitsche fondsen weer iets beter, maar van den
handel kwam weinig terecht.
Prolongatie 2% pet.
Vorige
Slotk.
Slotk.
Heden
Siaatsleeningen
4% Nederl. 1940 II
961
964
78 i
78 4
3—3% Nederl. 1938
85|
67 k
85 f
67 4
3 Indië 1937
86 1
86 4
5% Youngleen. 1940
Banken
185
1291
131
Cert. Handel-Mij,
118
119
Industrieën
130
132
81
82
Alg. Kunstzijde
1154
116 4
Van Berkel's Pat.
46 4
46 4
708 4
211 4
Ned. Ford
316
318
180
180
Industrieën Buitenland
Anaconda 29
Kennecott 37^
Bethlehem Steel g2 j
U. S. Steel eg
Rep. Steel 24|J
Intern. Nickel 28
N. Am. Aviation 18^
Am. Car Foundry 331*
General Motors 5344
Am. Enka
Petroleum
Kon. Olie 265 J
Continental Oil 20
Shell Union Oil 121
Onderhands- en executiekoers
29-A-
37 t
82 f
68 i
25 f
27 4
181
33J
53 4
47
272
20
12-7.-
Vorlge
Slotk.
Tidewater 1044
Rubber
A'dam Rubber 279 1
Bandar '98
Deli Batavia Rubber 207
Serbadjadi '291
Silau HO
V. I. C. 0178
Intercontin. Rubber 5 4
Scheepvaart
Java Chin. Japan 152
Holland—Amerika Lijn 117 4
Kon. Ned. Stoomb156 4
Scheepvaart-Unie '74 4
Rott. Lloyd '43 4
St. Mij. Nederland 147
Suiker
H. V. A446
Jav. Cultuur 273
N. I. S. U272
Vorstenlanden '281
Tabak
Deli Batavia 199 4
Oude Deli 276
Oostkust 164 4
Senembah 206
Spoorwegen
Illinois Cert10
New York Cert15 a
Pennsylvania 25
South. Pac11 1
South. Railw15
Slotk.
Heden
11 4
285
200
211
131
1134
177 4
5*
158
121 4
161
179 4
147
150
455 4
275
275
131 4
196
275 4
64
209
101
15 4
25 4
114
15
t ex dividend
t ex dividend
ZUIVERE RIETSUIKER SIROOP
IN FRAAIE BUS5EN
VAN V4 - 1 en 2 V- K.G. NETTO
29
„Ik zou zeggen," ging Arabella verder, terwijl
ze haar luidruchtige attenties uitsluitend aan
haar overbuur besteedde en de anderen volkomen
negeerde, „ik zou zeggen, dat ik jaren genoeg,
dat ellendige miss Ames heb moeten hooren. Het
begint me een beetje de keel uit te hangen, dat
kan ik je op een briefje geven."
„Zoo, werkelijk," mompelde Eric, terwijl hij
ai zijn aandacht weer richtte op zijn kalfsoester,
Er lag een raadselachtige en niet te ontcijferen
uitdrukking op zijn knappe gezicht.
Hij keek zelfs niet eens naar Arabella wier
oogen nog openlijker uitdrukten wat zij van hem
wilde, dan al de rest tezamen. De geheele familie
Cattermole constateerde het met een zucht van
verlichting. Het onweer scheen overgetrokken te
zijn, zonder onherstelbare schade te hebben
aangericht. De anders zoo bescheiden Peggy zat
zich inwendig te verkneukelen.
Amber, die het geheele proces geen seconde
uit het oog verloor, stelde met ingehouden adem
▼ast:
„Idioot, die ze is. Heeft ze nu zelf niet in de
gaten, dat ze met haar brutale manieren en haar
arrogante gedoe haar eigen glazen heeft inge
gooid. Ze is ten slotte nog stommer dan wij had
den verwacht. Iedereen zou toch onmiddellijk be
grijpen, dat zij door die meer dan ergerlijke
opdringerigheid eiken jongen man voorgoed van
zich moet vervreemden, Eric's sympathie schijnt
tenminste tot het nulpunt te zijn gedaald. En
dat voor al die bedienden! Eric's zwakke punt!
Denkt ze hem zoo te kunnen winnen. Ziet ze dan
niet in, dat dit het allerlaatste middel is, om in
zijn achting te stijgen. Heeft die uil niet in de
gaten, dat ze voor eens en voor altijd in onge
nade is gevallen."
Had Amber alles geweten. Zy was het juist;
die maar niets zag,
Arabella was heelemaal geen idioot, maar een
jonge vrouw, die tot in de kleinste kleinigheden
wist, wat ze op het oogenblik deed, en waarom.
Haar japon, haar kapsel, haar manieren, haar
stem en alles wat ze daarmee te berde bracht,
het was alles zorgvuldig bestudeerd en met een
voorafbepaald doel. Men hoort zoo dikwijls van
„katten van meisjes" die er alles opzetten
hun vriendinnen een bewonderaar af te trogge
len en die zoo dikwijls meehelpen om hun ge
slacht den slechten naam te bezorgen, dien het
heelemaal niet verdient. Laat ons ditmaal eens
stilstaan by het soort als Arabella Ames, dat zich
moedwillig vernedert om te verhinderen, dat de
man, dien zij voor een ander hebben bestemd,
hun te veel aandacht zou schenken, ten koste
van de vriendin die hem verafgoodt.
En het kwam by niemand van de Cattermoles
op, een dergelijk motief bij dat doodgewone dorps
kind te veronderstellen. Uitgezonderd natuur
lijk Peggy Delamere, het arme familielid, dat
den laatsten tijd weer heelemaal opklaarde.
Haar lichtbruine oogen volgden met een geheel
andere belangstelling dit kleine blijspel en
meermalen lichtte er een ondeugend vonkje in,
dat men daar sinds lang niet meer had gezien.
Eric viel het tenminste op, dat hy zijn be
scheiden nichtje nog nooit zoo levenslustig had
gezien. Hij vond den toestand anders allerminst
benijdenswaardig voor de Cattermoles. Maar
zich van Arabella afwendend en zijn moeder en
Beryl passeerend, schonk hij nu zijn volle aan
dacht aan zijn in jong geluk stralende nicht.
Het gaf hem ineens een geheel nieuw idee van
zijn teruggetrokken nichtje met haar wasbleeke
gezicht, haar goedkoope afgedragen spullen, die
nooit anders dan de stoplap, de duvelstoejager
der familie was geweest, de aanhangwagen, die
met allerlei vervelende en ongewenschte kar
weitjes werd opgescheept. En nu werd zijn oog
telkens getrokken naar dat lichte, dat speelsche
vonken in haar oogen. Hij vond, dat zijn ver
waarloosde nicht bijzonder in haar voordeel was
veranderd. Werkelijk, hij kon zich niet herin
neren ooit zoo'n voordeeligen indruk van haar ge
had te hebben. In vergelijking met de meer dan
opdringerige en luidruchtige charme van dat
kruidenierskind, werd Peggy's charme voor hem
van een vreemde ongekende bekoring. Gedu
rende het geheele diner broeide Eric over twee
ontdekkingen. Dat Arabella Ames werkelijk een
„ontzettend kind" was, en dat Peggy Delamere
heel wat meer spirit bezat, dan hy ooit had ver
moed.
Maar ten slotte kwam er ook aan dit diner een
einde. Hij werd met zyn vader alleen gelaten om
samen wat te praten. Eric had zich vast voor
genomen dit gesprek regelrecht op het voorge
nomen huwelijk te brengen en geen centimeter
gewonnen te geven.
Het kwam niet zoover.
Hy en de Squire staken rustig een groote
sigaar op en spraken over de groote politieke
beroeringen, die Europa bedreigden. Zij spraken
over politiek en het clubleven in Londen.
Toen de Squire zich teruggetrokken had in de
bibliotheek aarzelde Eric. Hij wist werkelijk niet
wat hij doen zou. Zou hij het gezelschap van de
anderen opzoeken in den salon, waar zich ook
dat meisje bevond? Anderhalf uur was voldoende
geweest om hem te ontnuchteren. Hij was dat
ordinaire schepsel al meer dan beu. Hij wist nu
vast en zeker, dat hij zich ontzettend vergist had
in dat „verschrikkelijke kind". Dat zijn zusters
meer dan gelijk hadden, indien ze elk uur in
haar nabijheid een voortdurende kwelling von
den. Hij kreeg nu werkelijk met Silly Billy te
doen. Die dwaze demarches waren eens te meer
het bewijs van zijn volkomen achterlijkheid. En
dat Basil aan de goedkoope opdringerige charme
van dit volkskind ten offer was gevallen, kon
je van dergelijke geleerde snoeshanen verwach
ten. Trouwens, hij werd niet voor niets ver
pleegd. Eric was er nu wel zeker van, dat er
inderdaad een steekje aan hem los was. Neen,
de eeuwige charmeur, het attractiepunt der
Londensche kringen, werd zich bewust dat hij
tegenover zijn geheele familie een aller
ellendigst figuur had geslagen. Hij, die hen
als het ware tot in het diepst van htm trots
had gewond, door zijn stijfkoppige en al te
doorzichtige plannen, zou nu den terugtocht
moeten blazen. O, Eric wist het nu al, dat hij
morgen reeds door een telegram naar zijn garni
zoen zou worden geroepen. Maar toch, als hij
niet naar den salon ging, had het allen schyn,
alsof hij werkelijk voor haar vluchtte. En die
gedachte, nog bezwaard met de hatelijke blikken
van zyn moeder en zyn zusters, kon hij niet
verdragen.
Toen hij de deur van den salon opende, sloeg
hem een schreeuwerige muziek tegen. Miss
Ames zat wederom voor de piano en draaide de
verschillende moppen af, zooals den vorigen
keer. Maar groote genade, met welk een ver
schil?
Midden in den allersentimenteelsten uithaal
hield ze plotseling op om hem met een rauwe
stem toe te gillen:
„Ha, eindelijk laat zijne hoogheid zich weer
eens zien. Zeg Eric, kom jij nou eens gemoedelijk
bij me zitten en vertel me eens, wat ik voor je
zal spelen."
„O, dat zou ik zoo precies niet kunnen zeggen.
Wat je zelf verkiest," antwoordde zijne hoogheid
met effen stem.
Hij keek even in het rond en ontdekte tot
zijn uiterste verlichting een fauteuil in den,
van diezelfde piano, meest verwijderden hoek,
waarin hij den vorigen keer een uiterst gezel-
ligen avond had kunnen doorbrengen met die
zelfde miss Ames. Een avond zoo gezellig, dat hij
niet van de piano was af te slaan. Daar dit,
hoekje de uiterste achterhoek van den
salon was, was het niet meer dan logisch, dat
hij in de onmiddellijke nabijheid van Peggy
Delamere terecht kwam, die daar ernstig en
ijverig zat te werken aan een borduurwerkje, dart
Pearl was begonnen als verjaardagsgeschenk
voor haar moeder, maar halverwege had laten
schieten.
Hij wendde zich tot de ijverige, maar zwijg
zame Peggy. Hij was er zeker van, dat het
lawaai van miss Arnes' muziek en zang al zijn
woorden zou begraven. In een toon, dien hij
naar best vermogen zoo onverschillig mogelijk
liet zijn, vroeg hij haar:
„Beste meisje, kun jij me ook vertellen, wat
er met moeder's opgedrongen betalende logée
is gebeurd?"
„Gebeurd?" deed Peggy verwonderd. „Er is
niets gebeurd. Wat zou er gebeurd moeten zijn?"
herhaalde zij nog eens in dien onschuldigen
toon, waarmee een meisje een man woedend kan
maken. „Of bedoel je, of ze reeds verloofd is?"
„Nee, dat interesseert me niet in het minst,"
zei de jonge officier. „Je weet drommels goed,
wat ik zeggen wil.. Hoe komt het, dat ze in
enkele dagen zoo ontzettend omgedraaid is,
zoo in en in triviaal is geworden?"
Peggy bloosde heel even. De blos was even
bekoorlijk als het schitteren in haar oogen, dat
neef Eric dien avond voor het eerst had ontdekt.
Hij vroeg zich ineens af, wat er ook met zijn
„nicht" gebeurd mocht zijn, dat zij zoo buiten
gewoon aantrekkelijk was geworden.
(Wordt vervolgd).
4
