Vakbelangen der bloembollencultuur
Wi
Vermiste fruithandelaar werd
vermoord
woestijnhavik
Dr. A. J. Verhage als Voor
zitter der Alg. Ver. herkozen
Geruchten omtrent spaarbank-
saldi
1 KEIZERIN ELISABETH
Zijn lijk opgehaald uit de
Heerengracht in de
hoofdstad
Klokkenspel in Nijenrode
DINSDAG 17 DECEMBER 1940
Tegenspraak van officieele zijde
INSIGNES VOOR LEERLIN
GEN OP SCHOLEN
VERBODEN
HET TRAGISCHE LEVEN VAN
1 Uitgeverij „DE GEMEENSCHAP" - Bilthoven - Giro 123760
OFFICIEELE PUBLICATIE VAN HET DEPARTEMENT
VAN LANDBOUW EN VZSSCHERIJ
Vervoederverbod voor melk,
melkproducten, caseïne en weipoeder
OFFICIEELE PUBLICATIE VAN HET DEPARTEMENT
VAN LANDBOUW EN VISSCHERU
Verdere vergrooting van hei gedeelte der voor
raden kaas, dal vrij is voor den handel
OFFICIEELE PUBLICATIE VAN HET DEPARTEMENT
VAN LANDBOUW EN VISSCHERU
Uitvoer goedgekeurde pootaardappelen
Vonnissen van Duitsch Militair
Gerechtshof
Belangrijke aanwinst in landelijke
dreven
GIFT VOOR WINTERHULP
NEDERLAND
VERMIST MEISJE TERECHT
Overwerk in broodbakkerijen
Geen duivententoonstellingen
„Jeugdactie Rotterdam"
Kerstvoorstellingen voor
schoolkinderen
UIT DE STAATSCOURANT
Belastingen
-De.
door ALBERT M. TREYNOR
Nadat Dr. Verhage, vooratter der Algemeene
Vereeniging voor Bloembollencultuur, in de te
Haarlem gehouden algemeene vergadering zijn
openingsrede had uitgesproken, deelde hij mede
als voorzitter herkozen te zijn, omdat hij als
eenige candidaat in de vacature gesteld was. Hij
dankte voor deze geste, vooral omdat er in de
afgeloopen 5 jaren zooveel strijd in het bedrijf
en in de organisatie gevoerd is, waardoor er wel
eens wrijving ontstond, die echter geen invloed
°P de herverkiezing heeft gehad. Hij zegde zijn
beste krachten toe in dezen tijd, die zooveel ver
antwoordelijkheid vraagt van de leiders der
groote organisaties.
De vice-voorzitter, de heer P. Seignette, memo
reerde wat Dr. Verhage in de afgeloopen jaren
voor de vereeniging heeft gedaan. Vele teleur
stellingen heeft hij ondervonden, maar hij kwam
ze te boven. Groote verdiensten heeft hij vooral
verworven in de kwestie der groote overschotten.
Hag en avond was hij op pad om het vak te
redden en licht te brengen zooveel als mogelijk
Was.
De heer E. Krelage, eere-lid en oud-voorzitter,
Verklaarde verheugd te zijn, dat hij aanwezig kon
zijn bij de hernieuwing van het mandaat van
Hr. Verhage. Gij hebt het vertrouwen der leden
weten te winnen, aldus spr., gij hebt de vereeni
ging door moeilijke tijden heen geholpen. Uw
denkbeelden betreffende de organisatie in de
toekomst onderstreep ik ten volle, besloot spr.,
ciie zijn gelukwenschen daarna aanbood.
Tot leden van het hoofdbestuur werden geko
zen de heeren Chr. Kieft Jr. uit Limmen en P.
Kramer uit Heemstede.
Daarna kwam aan de orde het voorstel Benne-
broek-Vogelenzang, daarin culmineerende, dat
de eereleden, donateurs en gewone leden op de
algemeene vergaderingen niet aan de beraadsla
gingen kunnen deelnemen en geen stemrecht uit
oefenen.
De afdeeling Heemstede zou bij aanneming van
dit voorstel een voorvergadering wenschen van
voorzitters en secretarissen der afdeelingen.
Hillegom zou een uitzondering willen maken
Voor de rondvraag.
Verschillende afgevaardigden lieten het voor
en tegen hooren.
De heer Murk uit Hillegom sprak als voorzitter
van de oppositie der laatste zeven jaren. Het
voorstel van Bennebroek-Vogelenzang noemde
spr. een aanslag op de historisch gegroeide rech
ten van de leden. Het bestuur kan te goeder
trouw den verkeerden weg opgaan en dan is het
in aller belang, dat leden kunnen spreken. De
oppositie wil men den mond snoeren en daar
verzette spr. zich natuurlijk tegen. Hij achtte het
raadzaam, dat het voorstel teruggenomen zou
Worden.
De heer Krelage zeide, dat het voorstel juist
in de historische lijn ligt, omdat er al jaren mis
bruik wordt gemaakt van de rondvraag.
Het hoofdbestuur zou aanneming van het
voorstel ten zeerste toejuichen.
Na de besprekingen deelden de voorstellers
mede, dat zij bereid zijn hun voorstel aan te
houden tot de voorjaarsvergadering. Daartegen
verzette het hoofdbestuur zich echter.
Het amendement-Hillegom, dat den steun
van het hoofdbestuur had, werd verworpen
met 11557 stemmen (de meerderheid was
130).
Het voorstel Bennebroek-Vogelenzang werd
eveneens verworpen met 13069 stemmen
(meerderheid 150).
De afdeeling Lisserbroek stelde voor bij de be
voegde instanties alle pogingen in het werk te
stellen om van de narcissen, welke onverkoop
baar zijn en door het Surplusfonds worden over
genomen een bepaald percentage bedoeld als
krimp aan de kweekers te doen uitkeeren.
Het hoofdbestuur ontraadde aanneming van
dit voorstel, daar verbetering gezocht moet wor
den in verhooging der minimumprijzen. Het
voorstel werd met groote meerderheid verworpen.
Op voorstel der afdeeling Lisse verklaarde het
hoofdbestuur zich bereid de totstandkoming van
een verplichte tulpenregistratie door de over
heid aan te moedigen.
Verschillende afgevaardigden drongen aan op
een vroege publicatie. Gevreesd werd, dat door
dezen maatregel weer nieuwe administratie
kosten zullen ontstaan. Anderzijds werd opge
merkt, dat de handel niet veel aan de registratie
heeft, omdat de reizigers zich over de geheele
Wereld iederen dag zouden moeten verstaan.
De voorzitter erkende de bezwaren, die aan
statistieken vastzitten. Het gaat er echter om
een overzicht te krijgen van wat er in het vak
leeft en daaraan zitten groote voordeelen vast.
Met 102 tegen 93 verklaarde de vergadering
rich tegen tulpenregistratie.
De afdeeling Sassenheim verzocht het
hoofdbestuur om alle pogingen in het werk
te stellen om vrijstelling te verkrijgen van
de heffingen voor het Surplusfonds over 1940.
De productiekosten zijn dit jaar in zeer vele
gevallen niet gehaald, de abnormale omstan
digheden maken aanneming van het voor
stel zeer wenschelijk.
Het hoofdbestuur deelde de argumenten en
verklaarde een eventueele uitspraak der ver
gadering ter kennis van de bevoegde instan
ties te zullen brengen. Het voorstel werd
met algemeene stemmen aangenomen.
Besloten werd ook na 31 December 1940 een
beursbelasting van 20 cent per dag of ƒ4 per
half jaar te heffen, daar anders de rekening der
vereeniging in de komende jaren niet sluitend
kan worden gemaakt. Het besluit geldt voor 3
jaren, maar als de tijden beteren, kan er op
teruggekomen worden.
De begrooting, sluitende met een bedrag van
43.910, werd zonder discussie goedgekeurd.
Na de rondvraag werd de vergadering gesloten.
De secretaris-generaal, waarnemend hoofd
van het departement van Financiën, heeft een
schrijven van den volgenden inhoud gericht aan
den Nederlandschen Spaarbankbond te Amers
foort, waarbij 182 der voornaamste spaarban
ken in ons land zijn aangesloten:
„Naar ik verneem wordt het gerucht ver
breid als zou het denkbeeld in overweging zijn
genomen, om tegoed bij spaarbanken in een of
anderen vorm te blokkeeren. Ik stel er prijs
op te uwer kennis te brengen, dat aan dit ge
rucht elke grond ontbreekt en dat dit denk
beeld in geen enkel opzicht ter sprake is ge
komen of in overweging is genomen. Mocht u
dit gewenscht voorkomen, dan machtig ik u
reeds bij voorbaat, deze mededeelingen ter al
gemeene kennis te brengen".
De secretaris-generaal van het departement
van Opvoeding, Wetenschap en Cultuurbescher
ming heeft aan de gemeentebesturen een rond
schrijven doen toekomen, waarin wordt mede
gedeeld, dat het aan leerlingen van de verschil
lende onderwijsinrichtingen verboden is, in de
schoolgebouwen of in de onmiddellijke omge
ving daarvan een insigne of ander onderschei-
dingsteeken te dragen.
lx""""
'-Ib "i'i\
Iiiiiiiiiiiii iiiMiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
De schoonste en merkwaardigste
vrouw van haar tijd, door CONTÉ
CORTI, met 46 foto 6, waaronder van
E Keizer Frans Jozef (wiens woorden,
dat hem in de 65 jaar zijner regeering
niet® bespaard bleef, men na lezing
E van dit boek volkomen beaamt)
van zijn door vele tijbgenooten ver-
keerd beoordeelde geliefde Katharina
E van kroonprins Rudolf (wiens
tragisch geheimzinnige dood op het
jachtslot Mayerling zooveel beroering
E wekte) - en van vele andere histo-
E rische persoonlijkheden.
UITSTEKENDE PERS: „Dit boek
moet vooral gewaardeerd worden, om-
E dat het de waarheid geeft." (Nieuwe
Eeuw). „Een opmerkelijk en
boeiend boek." (Utrechtich Nleuws-
E blad). „Aangrijpende tragedie van
E een vrouwenleven." (Rotterdammer).
Dit uitstekend geschreven boek zult U geboeid lezen en herlezen.
Prijs, fraai gebonden, voorheen f 3.90, thans 2e druk f2.901
Bestelt nog heden een ex. bij Uw boekhandelaar of bij
mmmummmmmumumumuuummuuuuumuumum ummuuummmmimmmmmmimmmft
Maandagmiddag heeft de politie van het
bureau Mamixstraat uit de Heerengracht
te Amsterdam het lijk opgehaald van den
sinds 8 November vermisten 55-jarigen fruit
koopman M. Nebig.
In aansluiting op de in de dagbladen van 22 November ver
schenen publicatie betreffende het vervoederen van volle melk aan
kalveren maakt het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening bekend,
dat thans een besluit van den Secretaris-Generaal van het Departe
ment van Landbouw en Visscherij is afgekondigd, waarbij melk,
andere dan ondermelk, alsmede melkproducten,caseïne en wei
poeder worden toegevoegd aan de lijst van producten, waarvan
het vervoederen is verboden.
Dit houdt in, dat melk, melkproducten, caseïne en weipoeder
niet meer als veevoeder mogen worden aangewend.
Onder de nieuwe bepalingen zal uitsluitend het vervoederen
van melk aan kalveren, met het doel deze op te fokken voor den
melkveestapel, geoorloofd zijn.
Het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in Oorlogstijd deelt, in
aansluiting op het bericht van 11 December ter zake, het volgende mede:
In verband met de op 28 Augustus 1940 getroffen kaasregeling werd
aan houders van voorraden kaas, grooter dan 500 kg., de verplichting
opgelegd, deze niet te verhandelen of af te leveren dan met toestemming
der Nederlandsche Zuivelcentrale, afdeeling Zuivel, te 's-Gravenhage.
Inmiddels heeft genoemde centrale een gedeelte van 50 met een
minimum van 2500 kg. voor het verhandelen en afleveren vrijgegeven. Dit
gedeelte wordt met ingang van Maandag 16 December 1940 met 10 tot
60 verhoogd. Indien het thans in totaal vrijgegeven gedeelte van 60
van den oorspronkelijken voorraad kleiner is dan 2500 kg., mag in totaal
over een minimum van 2500 kg. worden beschikt, zoodat dan nog 40
(verminderd met een indroog op den totalen oorspronkelijken voorraad)
van den op 28 Augustus 1940 aanwezigen voorraad geblokkeerd bltfft.
Uiteraard mag de aflevering uitsluitend geschieden tegen toewijzingen
der bepalingen van de Kaasdistributiebeschikking 1940 1.
op grond
Het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in Oorlogstijd brengt te
aansluiting op het persbericht van 23 November ter kennis van belang
hebbenden dat nog onderstaande rassen in de daarachter vermelde sor
teering zullen worden uitgevoerd
De prijs dien de „Stichting ter bevordering van den export van aard
appelen (B.E.A.), gevestigd te 's-Gravenhage, aan de telers zal betalen,
bedraagt voor in klasse B goedgekeurde pootaardappelen per 100 kg.,
geleverd ter normale leveringplaats aan spoor of schip (inkl. n.a.k.
plombe), resp. voor
Bintje
Bintje
Furore
Ideaal
Ideaal
Ideaal
Ideaal
Eersteling
Volgeling
Volgeling
Royal Kidney
Royal Kidney
Belle de Fontenay
Belle de Fontenay
Evergood
Evergood
Voor aardappelen, goedgekeurd in klasse A, zal de aankoopprijs
voor de rassen Bintje, Ideaal, Eersteling, Volgeling en Evergood 1,
per 100 kg. en voor de andere hiervermelde rassen 2,per 100 kg.
nooger zijn dan de genoemde prijzen.
Voor aardappelen, goedgekeurd in klasse C, zal de aankoopprijs ten
hoogste 0,40 per 100 kg. lager liggen dan de hier vermelde prijzen.
sorteering 35/45 5,55
45/60 ƒ4,50
50/60 6,—
30/40 f 6,40
30/45 5,90
40/60 ƒ5,40
45/60 ƒ5,05
40/60 5,40
30/40 6,40
40/60 ƒ5,40
30/40 ƒ8,—
40/60 ƒ7,—
28/35 ƒ8,—
35/55 7,—
30/40 6,—
40/60 4.50
Deze was op dien dag naar het Westland
geweest en men had hem het laatst gezien
omstreeks 12.54 uur nabij het station H.S.
in Den Haag. Sedert had men niets meer
van hem vernomen.
De heer Nebig had een bedrag van f 600 bij
zich, hetgeen bij de vermissing direct deed
vermoeden dat misdaad in het spel was. Dit
geld werd niet op het lijk teruggevonden.
Het stoffelijk overschot vertoonde mes
steken aan het hoofd. De politie neemt aan,
dat de man in een huis is binnengelokt,
daar is vermoord en beroofd en in de duis
ternis te water is geworpen.
Het slachtoffer woonde in de Tweede Hugo de
Grootstraat 64 I. Op 8 November was hij van
huis vertrokken naar de groente- en fruitvei
ling te Poeldijk, waar hij zaken gedaan heeft.
Vervolgens reisde N. naar Den Haag, waar hü
zich op de Laan Coppes van Cattenburg vervoeg
de voor het verkrijgen, van een vergunning voor
den verkoop van appelen. Men vermoedt, dat
de man met den electrischen trein van 12.54 uur
uit Den Haag H.S. naar Amsterdam is terug
gereisd.
De mogelijkheid wordt geopperd, dat Nebig
in den trein met iemand een gesprek is begon
nen en dat hü toen met dezen kennis Amster
dam is ingegaan. Vandaar pok, dat dengenen,
die meenen inlichtingen of aanwijzingen te kun
nen verstrekken, dringend verzocht wordt, zich
te vervoegen aan het bureau Mamixstraat 148
te Amsterdam.
Het slachtoffer moet bij aankomst bi de
hoofdstad ongeveer duizend gulden in zyn
bezit gehad hebben, benevens drie gloed
nieuwe bankbiljetten van honderd Belgische
franken. Ook dit geld wordt vermist. De
zakken der kleeding van N. waren overigens
grondig leeggehaald, toen men het lijk op
haalde.
De veronderstelling, dat de man reeds dood
geweest moet zijn, toen hfj te water geraakte,
wordt gerechtvaardigd door het feit, dat het
lijk geheel met modder besmeurd was.
Het signalement van het slachtoffer luidde:
55 jaar oud, gezet postuur, donker van uiter
lijk, donker haar, van voren eenigszins kaalhoof
dig, klein zwart snorretje, rond gelaat, hij was
op 8 November gekleed in een muisgrijze winter
jas, op het hoofd een blauwgrijze gleufhoed,
donkerblauw colbertcostuum, lage zwarte schoe
nen.
Het AJïJP. bericht:
Een Duitsch militair gerechtshof heeft weder
om Nederlanders moeten veroordeelen, aldus
een van bevoegde zijde verstrekt communiqué,
die er niet tegen hebben opgezien, de domme
en lage bewering te uiten en te verspreiden,
dat de bombardementen van Nederlandsche
Plaatsen en het leggen van mijnen voor de Ne
derlandsche kust niet door de Engelschen, maar
door de Duitschers zelf zouden zijn geschied.
Deze grove belastering der Duitsche weermacht
had voor een 26-jarigen man 1 jaar en 6 maan
den en voor een 60-jarige vrouw 6 tnaanden ge
vangenisstraf ten gevolge.
Een andere krijgsraad heeft een Nederlander
veroordeeld, die met anderen in een café hand
tastelijkheden tegen eenige Duitsche soldaten
was begonnen.
Van uit een groote groep Nederlanders, die in
de meerderheid was, heeft de beklaagde
een Duitsch soldaat een bierglas, dat hij te vo
ren opzettelijk in zijn hand had genomen, tegen
het hoofd gegooid en den soldaat daardoor een
diepe hoofdwond toegebracht. Deze laffe daad
kostte hem 3 jaar gevangenisstraf.
Ten slotte moesten 3 jonge mannen gestraft
worden, omdat zij geloofden, hun vijandige hou
ding tegenover Duitschland tot uiting te moeten
brengen, door in een garderobe van een restau
rant meerdere officiersmutsen te stelen en ka
pot te scheuren. Elk 10 maanden gevangenis
was de zeer zachte straf voor deze grove beiee-
diging der Duitsche weermacht.
Het prachtige kasteel Nijenrode nabij Breuke-
len aan de Vecht heeft een klokkenspel gekre
gen, dat reeds in werking is gesteld.
Het is een onderdeel van de restauratie van
het kasteel, dat vooral groote bekendheid heeft
verworven, toen het als museum was ingericht.
De nieuwe eigenaar spaart moeite noch kosten
om het fraaie bouwwerk te restaureeren en het
aanbrengen van het klokkenspel is één dezer
verbeteringen.
Hoog in den toren zijn thans onder leiding van
den beiaardier J. Vincent zestien klokken aan
gebracht. Dit klokkenspel was op de groote
klok na eigendom van wijlen dr D. G. Bcis-
sevain, die het in 1929 in zijn villa te Blaricum
had laten plaatsen. De klokken zijn gegoten door
Tayler.
De groote klok, welke reeds met vijt kleinere
in den toren hing, stemde prachtig met het ca
rillon van dr. Boissevain overeen en is er dan
ook aan toegevoegd. De andere oorspronkelijke
klokken zijn verwijderd.
De klokken werden twintig jaar geleden gego
ten. Zij zijn prachtig van toon en kwaliteit, zoo
dat gezegd kan worden, dat Nederland wederom
een fraai carillon rijker is geworden. Het totale
gewicht is 800 kilogram.
Het is aangesloten op het electrisch uurwerk
en heeft een electrische speeltiommel, doch kan
ook met de hand bespeeld worden.
Aanvankelijk bestond de vrees, dat door de
klokken het mooie aspect van den toren ver
loren zou gaan. De stadsuurwerkmaker van Am
sterdam, die met de uitvoering van het werk be
last was, heeft echter een goede oplossing ge
vonden. Alle klokken konden niet in den toren
hangen, daarvoor was niet voldoende ruimte. Er
zijn nu tien klokken in een ring om den toren
aangebracht en zes, waaronder de groote, in den
toren.
Zaterdag a.s. om 4.15 uur zal de heer Vincent
het eerste concert op het klokkenspel geven,
welke bespeling de Katholieke Radio Omroep zal
uitzenden. Deze concerten zullen in net voorjaar
regelmatig worden gegeven, waarbij dan het park
van het kasteel voor het publiek zal worden
opengesteld en iedereen dus van nabij en in een
prachtige omgeving naar het klokkenspel zal
Kunnen luisteren.
Op het heele uur speelt het carillon „De
bloempjes zijn gaan slapen" van Brahms en op
het halve uur de bekende melodie „Rechtop van
lijf"; op de kwarturen een korte prelude.
De heer Vincent heeft de speeltrommels zelf
„verstoken", zooals de vakterm iuidt. Iedere drie
of vier maanden zullen nieuwe meiodieën worden
gegeven. Elke klok heeft twee hamers gekregen,
in plaats van een zooals gebruikelijk, hetgeen
den beiaardier grootere vrijheid bij het spelen
verschaft en ook bij de keuze van melodieën.
Het klokkenspel loopt van c tot en met het
volgende octaaf g. Bovendien bevat het eerste
octaaf een fis en een bes en het hoogste octaaf
een fis.
De Algemeene Nederlandsche Bouwarbeiders-
bond heeft een bedrag van f 5000.— ter beschik
king gesteld voor de Stichting Winterhulp Ne
derland, welke som in vijf maandelijksche ter
mijnen zal worden voldaan.
Sedert 20 Mei van dit jaar werd een 18-jarig
meisje uit de ouderlijke woning te Amsterdam
vermist. Er waren bij de politie geen aanwij
zingen, die haar op het spoor van deze jonge
dame konden brengen, zoodat tien dagen ge
leden een oproep in de dagbladen werd ge
plaatst, waarin de mogelijkheid werd geopperd,
dat het meisje met een vriend op stap was.
Dit vermoeden is juist gebleken. Het tweetal
is thans in Utrecht teruggevonden. Na onder
ling overleg heeft het meisje voorloopig onder
dak gevonden, totdat nader over haar beslist is
De secretaris-generaal, wnd. hoofd van het
departement van Sociale Zaken, heeft zijn be
schikking van 20 November 1940 betreffende
overwerk in broodbakkerijen, zooals deze be
schikking is aangevuld bij zijn beschikking van
2 December 1940, weder aangevuld.
De onderhavige aanvullingen strekken er toe
respectievelijk om te voorkomen, dat in brood
bakkerijen, waar de beschikking van 20 Novem
ber j.l. wordt toegepast, arbeid zou worden ver
richt op den tweeden Kerstdag, en om de ge
legenheid te geven, op 2 Januari a.s. het oven-
stoken door één persoon te middernacht aan te
doen vangen, zooals de arbeidswet 1919 voor
iederen Maandag toestaat.
Namens de commissie ter behartiging der be
langen van Nederlandsche postduivenhouders
verzoekt de bewindvoerder J. Hornstra, Prinsen
gracht 407 Amsterdam, bekend te maken dat
het houden van tentoonstellingen van duiven
streng verboden is.
Geruimen tijd geleden heeft een aantal per
sonen te Rotterdam, die uit hoofde van hun
beroep bemoeienis hadden met cultureel of so
ciaal werk, de vraag onder de oogen gezien, wat
er kon worden ondernomen om nog meer dan
dat in het verleden het geval was iets ten bate
van de jeugd te doen en men kwam tot het op
richten van de „Jeugdactie Rotterdam".
In de komende Kerstvacantie wilde men gaarne
het een en ander ondernemen. In overleg met
den heer De Groot, wethouder van onderwijs,
zijn op korten termijn kindervoorstellingen ge
organiseerd.
Dank zij den steun van den wethouder en van
de afdeeling onderwijs, is het mogelijk geweest
dit alles op zeer korten termijn voor te bereiden.
Aan alle hoofden van scholen is een circulaire
gericht.
Voor 30.000 kinderen zijn de voorstellingen
gereed.
De kinderen van het 3e, 4e, 5e, en 6e leerjaar
kunnen twee voorstellingen: een tooneelvoorstel-
ling, waarin de sprookjesspelers onder leiding
van Abraham de Vries „De nieuwe kleeren van
den keizer" en „De Varkenshoeder" zullen op
voeren, en een voorstelling van kinderfilms bij
wonen'. Voor de jongere kinderen zijn een pop
penkast- en goochelvoorstelling georganiseerd.
Wanneer deze eerste poging slaagt en de
Kerstvacantie achter den rug is, zal er tijd zijn,
de verdere organisatie nader uit te werken en
te vervolmaken.
De wethouder van onderwijs heeft reeds zijn
steun voor een breederen uitbouw toegezegd.
De ontvanger der registratie en domeinen
B. de Boer is verplaatst van het kantoor
Raalte naar het kantoor Dokkum en de ont
vanger der registratie en domeinen H. van de
Stolpe van het kantoor Roosendaal naar het
kantoor Enschede.
De ontvanger der directe belastingen, in
voerrechten en accijnzen J. Stout is verplaatst
van het kantoor der directe belastingen en
accijnzen te Hoogezand, naar het kantoor der
directe belastingen te Leeuwarden.
De ontvanger der registratie en domeinen
J. J. van de Weijer is verplaatst van het kan
toor Oss naar het kantoor Zevenbergen.
Met ingang van 1 Januari 1941 zijn benoemd
tot inspecteur der registratie en domeinen, de
ontvangers dier middelen A. I Bakker, te
Veendam, insp. d.b., B. L. Vries te Groningen,
d.b., 2e afd., G. W. Stoové te Haarlemmermeer,
insp. d.b., J. van Nes, te Enschede, insp.. d.b„
A. J. Meijerink te 's-Hertogenfcosch, insp. b.d.
en B. J. Roze, te Zwolle, insp. d.b., alsmede de
ontvangers der registratie en successie: C. H
Hagen, te Venlo, insp. d.b. en J. H. Lever, te
Amsterdam, insp. succ.reg.;
tot ontvanger der directe belastingen, registra.
tie en domeinen te Oirschot, F. J. Gulikers,
ontvanger der registratie en domeinen aldaar,
met ingang van 1 Januari 1941;
tot ontvanger der directe belastingen en re
gistratie te Echt, K. A. J. Bierlaagh, ontvanger
der registratie en successie te IJsselstein, 'met
ingang van 1 Januari 1941;
tot ontvanger der directe belastingen, re
gistratie en domeinen te Drachten, R. Hane-
wald, entvanger der registratie en domeinen te
Meppel, met ingang van 1 Maart 1941
tot ontvanger der directe belastingen, re
gistratie en domeinen te Edam, H. A. Straas-
heijm, ontvanger der registratie en successie te
Horst, met ingang van 2 Januari 1941;
tot ontvanger der directe belastingen, re
gistratie en domeinen te Doesburg, A. H.
Kuiper, ontvanger der registratie en domeinen
te Kampen, met ingang van 2 Januari 1941.
Met ingang van 1 Januari 1941: tot ontvan
ger der directe belastingen, registratie en do
meinen ter directie der registratie en domeinen
te Middelburg, A. A. Vermeulen, surnumerair
der registratie en domeinen ten kantore der
registratie te 's-Gravenhage;
tot ontvanger der directe belastingen en
registratie te Gulpen, J. H. E. Palmen, surnu
merair der registratie en domeinen ten kan
tore dier middelen te Sittard;
tot ontvanger der directe beladingen, re
gistratie en domeinen te Winsum, J. A. Boer,
surnumerair der registratie en domeinen ten
kantore registratie no. 1 en successie te Arnhem;
tot ontvanger der directe belastingen, re
gistratie en domeinen te Oosterwolde, G. Naber,
surnumerair der registratie en domeinen ten
kantore dier middelen te Winschoten;
tot ontvanger der directe belastingen en re
gistratie te Druten, a. J. de Beer, surnumerair
der registratie en domeinen ten kantore der
registratie en successie te Haarlem;
tot ontvanger der directe belastingen, re
gistratie en domeinen te Uithuizen, W. Kuipers,
surnumerair der registratie en domeinen ten
kantore dier middelen te Leeuwarden;
tot ontvanger der directe belastingen, re
gistratie en domeinen te Coevoraen, H. Knol,
surnumerair der registratie en domeinen ten
kantore dier middelen te Deventer;
met ingang van 3 Februari 1941, tot ontvan
ger der registratie en successie te ZJaltbommel,
J. J. van Huiten, surnumerair der registratie
en domeinen ten kantore dier middelen te
Bergen op Zoom;
met ingang van 6 Februari 1941, tot ontvan
ger der directe belastingen, registratie en do
meinen te Texel, M. C. Schakel, surnumerair
der registratie en domeinen ten kantore der
successie te Utrecht.
16
Nadruk verboden
Imbarak deed een stap opzij en wees met
een eenvoudig gebaar Darwin aan, die half
verborgen achter den rug van den Touareg had
gestaan en die met een vreemden, droomerigen
blik het jonge meisje op den kameel stond
aan te staren.
Darwin had zijn tulband losgewonden om
van de koele avondlucht te genieten. Men kon
niet zien, dat hij rood haar had, want het
leek donker in de schaduw. En toch staarde het
meisje hem verschrikt aan.
„Satan's Vlam" er lag een geheimzinnige,
onheilspellende tooverkracht in dien naam.
Haar gevoelige mond drukte hoon en afschuw
uit toen ze naar hem keek.
„Hij!" Ze herinnerde zich den man, dien ze
den vorigen avond bij de poort van Indergoul
had ontmoet.
„Het is jammer, dat je op dit oogenblik ge
komen bent," zei Darwin. „Het is nu te laat
om je ooms raad op te volgen. Je kunt nu
Uiet weggaan!"
mDus jjj was het. gisterenavond! Ik had het
kunnen vermoeden. Ik had dit kunnen voor
komen, als ik het maar begrepen had!"
Het meisje dacht aan' alles, wat er gebeurd
was. Daud ibn Dareyn had zich in het hol
van den leeuw gewaagd, maar hi) was ontsnapt.
Niemand had hem tegen kunnen houden. De
zaken hadden zoo geregeld kunnen worden, dat
deze man nu aan de galg hing in Indergoul.
Maar hii leefde nog en hield den Gouverneur
in zijn macht en de nicht van den Gouverneur
werd vastgehouden door zijn koelen, ironischen
blik.
Doodstil zat het jonge meisje hem aan te
kijken. Het was, alsof ze haar blikken on
mogelijk meer van hem kon afwenden. „Jij!
Je bent een duivel!" fluisterde ze heesch.
Zonder zich verder te bewegen, knikte Dar
win in de richting van den kameel, waarop 't
meisje zat. Drie of vier mannen liepen op het
dier toe en pakten het bij het hoofdstel
„Hut-ak! ikh-kh-kh!" Een van de Bedouinen
trok het dier aan zijn haar en voegde den
kameel het barsche commando toe, dat vrij ver
taald zoo iets beteekent als: „Vooruit! Kniel
dan toch, lam beest!" Stijf liet de kameel zich
op de knieën zakkken en boog zich terzijde,
zoodat zijn berijdster van zijn rug af kon
glijden. Het meisje kwam op haar beide voeten
in het zand terecht. Rechtop liep ze naar
Darwin toe.
Ze had gereden, zooals de meharists rilden,
met haar sandalen gebonden aan de zadelpen.
Toen ze daar zoo op haar bloote voeten voor
hem stond, raakten haar zwarte haren juist
aan Darwin's schouder.
Hij behoefde alleen maar naar haar vierkante
kin, naar den trotschen mond en oogen te kij
ken om te weten, dat ze van hetzelfde bloed
was als Gouverneur Guennell, die trots zijn
hoofd had opgeheven in het aanschijn van den
dood. Maar waar de moed van den Gouverneur
een bitter verzet en stijfhoofdigheid was ge
weest, was er in de moedige houding van het
meisje iets, dat er op wees, dat ze er een op
gewekte, onbezorgde levensopvatting op na
hield.
„Ik weet wat ik zeggen moet, Daud ibn
Dareyn," zei ze uit de hoogte Hoeveel vraag
je?"
„Ik vraag niets," antwoordde hij norsch
Beslist had hij deze woorden gesproken. Ze
knipperde even met de oogleden, maar ze hield
voet bij stuk „Je begrijpt me niet." Ze tracht
te aan haar woorden een koelen, zakelijken
toon te geven, maar ze kon de ontroering in
haar stem toch_ niet heelemaal bedwingen.
„Wat is je prijs?"
„U begrijpt mi) niet, miss Guennell. Er is
geen prijs!"
„Ik bedoel, hoeveel geld moet Je hebben
voor het leven van dien man? Als het geen on
mogelijk bedrag is, zal ik het bij elkaar weten
te krijgen."
Darwin zei niets. Hij schudde zijn hoofd.
„MaarEen oogenblik zag Littlejohn er
angstig uit, maar ze won vlug haar zelfbeheer-
sching terug. „Misdaden worden gewoonlijk ge
daan om voordeel te behalen, is het niet?"
Ze lachte cynisch. „Een beroepsmoordenaar zal
niemand dooden, als het hem meer geld in het
laatje brengt, wanneer hij het leven spaart."
„Heb je wel eens moordenaars aan het werk
gezien?" vroeg Darwin glimlachend. Met een
zucht voegde hij er aan toe: „Je zult niet zien,
wat er hier gebeuren gaat."
Hij zocht tusschen de mannen naar Kathafa's
echtgenoot.
„Attahi," zei hij. „Ik wil dat Kathafa en jij
deze jonge vrouw naar jullie tent meenemen
en haar daar laat.... totdat het hier afge
loopen is."
Het meisje kromp in elkaar, toen Attahi op
haar toe kwam. Ze verloor Darwin geen oogen
blik uit het oog.
„Wacht even!" riep ze opgewonden. „De los
prijs! Ik bied jullie geld aan!"
„De kaimakan van Indergoul iwlde een bloed
geld uitbetalen voor mijn leven." zei Darwin.
„Maar hoe vreemd je het ook moogt vinden,
voor zijn leven neem ik geen geld aan!"
„Maar waarom?" riep ze hartstochtelijk.
„Waarom dan toch? Is het om het manifest,
de dia? Anderen hebben ook een dia aange
plakt tegen Daud ibn Dareyn!"
Onverschillig haalde Darwin zijn schouders op.
„Ik geef niets om een dia. Dat is het niet.
maar er is iets anders. De kaimakan heeft een
groot onrecht begaan en hij weigert het goed
te maken."
„Hij weigertHet meisje slikte en keek
angstig naar haar oom en toen weer naar Dar
win. „Wat denk je dan, dat hij gedaan heeft?"
„Littlejohn!" riep Guennell bevelend, „toe
ga met die menschen naar hun tent en blijf
daar." Hij scheen ongeduldig en gehaast te
zijn. Het leek, alsof hij de voltrekking van zijn
vonnis wilde verhaasten. „Hoor je me? Ik vraag
je er om!"
Darwin knikte weer tegen Attahi. De Touareg
legde zijn hand op den schouder van het meisje.
„Kom!"
Wild trok ze zich los.
„Ik wil niet! Blijf van me af!"
Ze liep naar Darwin terug. Wanhopig keek
ze hem aan.
„Je bent een blanke. Je bent van mijn eigen
ras. Ken je dan geen medelijden?''
„Waarom zou ik medelijden hebben?" vroeg
hij.
Ze staarde hem aan. „Wel, omdat geen enkel
mensch heelemaal slecht is. Er moet toch nog
een sprankje medelijden in je zijn...."
„Mijn naam," viel Darwin haar in de rede,
„was Darwin, David Darwin voordat die in het
Arabisch werd vertaald. Je oom weet dat en ik
heb het jou gisteravond ook verteld." Aandach
tig lette hfj op de uitdrukking van haar gezicht.
„Herinnert dei naam je niet aan iemand?"
Verschrikt sperde zij haar mond open. maar
ze zei niets.
„Mijn broer Allan," vertelde hij haar, „ken je
ook."
„JejeZe was te verwonderd om te
kunnen spreken.
„Allan Darwin," zei hij. „Je ontmoette hem
in Indergoul, een paar jaar geleden. Je sloot
vriendschap met hem. Kan je je dat niet meer
herinneren? Ze zeggen, dat mijn broer en ik op
elkaar lijken. Misschien kun je dat wel zien."
Ze staarde hem aan met verbaasde, wijd ge
opende oogen.
„Daud ibn Dareyn de beruchte bandiet. En
Allan Darwin, die aardige, keurige jongen
„Mijn broer!" herhaalde hij zachtjes.
Aandachtig keek ze naar hem, ademloos, ge
boeid.
„Het schijnt onmogelijk. En toch is er iets....
nu zie ik het
„JÜ hebt hem ten onder gebracht, Littlejohn
Guennell."
„Ik?" schreeuwde ze. „Ik? Wat bedoel je?"
„Zijn laatste nacht in Indergoul. Jij raadde
hem aan. om de .Kasr el Bint te bezoeken. Hij
ging. Hfj dronk. Toen hij ontwaakte, was hij
crikt in de netten van de Dirabba. Hij was
een slaaf en hij werd in het duister heimelijk
weggevoerd door de poort van Indergoul. Ze
brachten hem naar een van de geheime slaven
markten. Hij leeft nu als slaaf, ergens in de
woestijn."
„Hoe weet je dat?" vroeg ze ontroerd.
„Ik kreeg bericht van hem. Ik weet alles."
„Hij was.... hij verdween 'snachts, zonder
me vaarwel te zeggen." Het meisje huilde. Met
moeite sprak ze. „Ik vond het heel vreemd. Ik
kon niet gissen wat er gebeurd was."
„Je wist het dus niet?" vroeg Darwin grim
mig.
(Wordt vervolgd).
