Uit andere bladen
JAN PIJNENBURG NAM AFSCHEID
Evenementen in ons
eigen land
DINSDAG 31 DECEMBER 1940
LOTSY, DE ORGANISATOR
Ocrlog verstoorde liet sportleven en ont
wrichtte het internationaal contact
De „huiskamersporten"
Uit het kamp der athleten
Tennisballen gevraagd
De Nederlandsche Unie
sceptisch
Vier en twintig uur vrede
Voetbal nog altijd de
populairste sport
Zwemsters op recordjacht
4—3. Den achtsten April hadden ze de Belgen
nog met 30 geklopt, zoodat dit resultaat wel
een ontgoocheling was. De Nederlandsche dames
hadden in Brussel meer succes en keerden met
een 41-overwinning naar huis terug.
Tenslotte nog de z.g. huiskamersporten. Bij de
biljarters won van Vliet het nationaal kampioen
schap kader 71/2, waarbij hij het Nederlandsch
gemiddelde-record van Bos, gevestigd in 1938
van 13.50 tot 15.29 opvoerde. Veertien dagen
later toonde Sweering zich primus op het ka
der 45/2, terwijl weer een halve maand daarna
Sengers den driebandentitel veroverde. Mönch
werd dezer dagen kampioen van Nederland le
klasse klein biljart.
De schaaklustigen aanschouwden in den aan
vang van 't jaar 'n tweekamp tusschen Keres en
Euwe, welke door den Estlander met 7i/z6'/2
werd gewonnen. Deze laatste maand van het
jaar is onze kampioen nog eens naar het Noor
den des lands gereisd om zich te me'-n net r en
Frieschen kampioen Kramer, dien hij tenslotte
met 53 wist te kloppen.
Keiler verzekerde zich na feilen strijd met
Vos van het nationale damkampioenschap.
(Foto Archief V.K.P.)
Het is alweer eenigen tijd.
geleden, dat Karei Lotsy, na het
Nederlandsch elftal tot een voor
treffelijke combinatie en een ge
vreesd tegenstander te hebben
gevormd, zich langzamerhand uit
zijn sportfunctie ging terugtrek
ken. Het is echter geen afscheid-
voor-eeuwig geworden. Tijdens de
mobilisatie immers was 't kapitein
Lotsy, die de sportbeoefening in
het leger leidde en toen na den
oorlog een organisator noodig was
voor de fusies welke toen volgden,
ivas hiervoor wederom Lotsy de
aangewezen man. Hij zorgde voor
een nieuwe competitie-indeeling in
den voetbalbond en had ook de
leiding bij de samensmelting der
andere sportbonden. De waardee
ring voor zijn arbeid kwam, tot
uiting in de benoeming tot adviseur
voor sportzaken aan het departe
ment voor Volksopvoeding, Weten
schappen en Cultuurbescherming
Een der meest geslaagde sportfestijnen
van dit jaar was de Varsity te Jutphaas.
Onze foto geeft een fraai overzicht van
den strijd tijdens het hoofdnummerdat
deor Laga op den voorgrond werd
gewonnen
(Foto Pax-Holland)
Meeuwen, welke het record over 3 maal 50 me
ter van O.D.Z. weer wat omlaag bracht. Er was
ook nog een huwelijk in onze Nederlandsche
zwemwereld en wel tusschen Nida Senff en
Stan Scheffer.
Op internationaal gebied deed op de eerste
plaats Alie Stijl van zich spreken, toen zij kort
achtereen de schoolslagrecords over 100 yards
en 200 meter, resp. van Doortje Heeselaars en
Jopie Waalberg op haar naam liet overschrij
ven. Jopie Waalberg liet het er echter niet bij
zitten en verbeterde in één week twee records
en wel de schoolslagrecords over 400 en 500 me
ter, waarvan haar het eerste juist dezer dagen
door Arini Kapell weer met een halve seconde
werd afgesnoept.
De grootste successen waren echter weer voor
Ragnhild Hveger. Zijn de zwemsters niet even
wispelturige afscheidneemsters als de voetbal
lers, dan heeft het Deensche meisje dit jaar
voor het laatst gezwommen, omdat zij het vol
gend jaar zwemonderricht gaat geven. Maar zij
heeft dan wel op zeer waardige wijze afscheid
genomen. Eerst verbeterde zij de records over
500 meter borstcrawl, 400, 1000 en 1500 meter
vrije slag en tenslotte slaagde zij er ook in de
crawlrecords over 1000 en 1500 meter weer te
decimeeren. Er was nog wel eenige strubbeling
over de erkenning van dit laatste record, maar
tenslotte heeft de internationale bond toch toe
gegeven en prijken er dus bijna veertig re
cords op Ragnhilds naam. Een record op zich
zelf.
De wielrenners hebben al heel veel last
van de tijdsomstandigheden als gesloten grenzen
enz. gehad en vooral de professionals hebben
dit moeten weten. Een tegenvallertje voor on
zen amateurkampioen Jan Derksen, die juist in
het begin van dit jaar zijn geluk bij de prof
sprinters ging beproeven en er op 31 Juni voor
het eerst in slaagde een goede sprintzege te
boeken op van Vliet.
Juist een maand te
nenburg aangekondigd
baan ten einde was, WSM -wdjjft
debuut maaicte achter 8
len motor. Hij wist J
eenige malen van Wals h
te winnen maar vMi
wij hebben daar na- i f t
drukkelijk op gewezen
erg indrukwekkend .gai i i
waren deze overwin- j|S||§ip^P
ningen niet. Op de ffpyp jHrfa
nationale kampioen-
schappen maakte J
Zwartepoorte dank- j
baar gebruik van de j?
rivaliteit tusschen de- i
ze grootmachten en fe-
ging met den titel op
den loop. Bij de sprin- T
ters wonnen van Vliet, Adn Zwartepoorte
Leene en Remkes het
kampioenschap, terwijl Schulte achtervolgings
kampioen werd. De titelhouder Klink was reeds
den eersten dag op verrassende wijze door van
der Voort uitgeschakeld. Kampioen op den weg
werd Louis Motké. Vooral de wegrenners heb
ben een mager seizoen gehad en zich uitsluitend
moeten beperken tot wedstrijden op eigen bo
dem. De meeste punten behaalde daarbij Motké
gevolgd door Pcllenaers Schulte en van Am
sterdam, daarna door Braspenninx, van Nek, van
Gent, Steenbakkers, de Hoog, Lambriohts en
de Groot. Cor Wals was de beste koppelrijder
vóór Boeijen, Schulte, Pellenaers en van Eg-
mond. Schulte en Boeijen behaalden een fraaie
overwinning in de Zesdaagsclie van Antwerpen.
Veel geruchten deden de ronde over Fransche
renners welke in den oorlog gesneuveld zouden
zijn. Zeker is in ieder geval, dat Gérardin
en George Speicher het leven hebben ge
laten. Ook de Duitsche stayer Erich Metze
zal waarschijnlijk voor de wielersport verloren
zijn. Op 8 December heeft hij zulk een zwaren
val gemaakt, dat hij voor de rennerij misschien
ongeschikt zal blijven.
In de athletiekwereld heeft het de
aandacht getrokken, dat Osendarp op de 100 me
ter niet meer de ongenaakbare was. Osendarp
zelf vertelde ons, dat hij dit aan zijn diensttijd
weet, al verontschuldigde hij zich daarmede
niet. Hij zou het volgend seizoen op de 400 me
ter gaan uitkomen, doch wilde nog éénmaal na
tionaal sprintkampioen worden. De lezer zal
zich herinneren dat zulks niet geschiedde, doch
dat Nota met gering verschil eerste werd op
de 100 meter; de 200 meter was voor onzen
Olympischen kampioen, die echter tijdens de
Zuid-Hollandsche kampioenschappen op beide
nummers zegevierend uit den strijd te voor
schijn kwam. Fanny Koen, die dit jaar in het
huwelijk is getreden, vierde haar vrijgezellen-
afscheid met vijf nationale titels, terwijl ze
haar 100-meter record evenaarde. De P.H.-fceker
was voor Trekvogels.
Het belangrijkste feit in de wandeiwe-
reld was het niet doorgaan van de Vierdaag-
sche, waarover nog al pittige kibbelpartijtjes
zijn gehouden. Ter vervanging van deze belang
rijkste gebeurtenis op wandelsportgebied werden
een aantal avond-vierdaagschen gehouden, wel
ke eveneens in den smaak vielen, al was het
dan ook maar surrogaat en konden zij het
evenement van elk jaar niet doen vergeten. De
nood-vierdaagschen werden gehouden in Nijme
gen, Utrecht, Amsterdam, Haarlem en Zaandam.
Onze tennissers hebben erg zitten schar
relen met het tekort aan ballen. Reeds voor
den ooi-log waren er groote moeilijkheden en
toen tot overmaat van ramp in Rotterdam een
groot gedeelte van den voorraad verbrandde,
was de nood beslist hoog gestegen. Men heeft
thans een middel gevonden om gebruikte bal
len weer op te knappen, maar voorloopig dient
nog te worden afgewacht of dit paardenmiddel
inderdaad afdoende zal zijn. De nationale titels
kwamen in vertrouwde handen terecht. Van Swol
was de sterkste heer, terwijl mej. Rollin Cou-
querque»op haar gemak alle dames-candidaten
klopte. Zelfs toen zij aan een heerenwedstrijd te
Noordwijk deelnam wist zij den strijd behoorlijk
lang vol te houden.
Het voornaamste evenement in de Neder
landsche roeiwereld was het verplaat
sen van de Varsity van de Amsterdamsche
Boschbaan naar Jutphaas Daarover is m
verschillende kringen nogal wat te doen ge
weest maar de studenten zetten hun zin door
en uit de praktijk is gebleken, dat zij daar
mede groot gelijk hebben gehad. De wed
strijden werden een volkomen succes. Het
was, zooals de voorzitter van den Ned.
Roeibond ir. Tromp ons kort en bondig
zeide: „Als in den goeden ouden tijd". De
meeste successen waren weer voor Laga, dat
behalve het hoofdnummer nog een aantal
bijnummers won en ook verder tijdens het
seizoen de beste resultaten oogstte. De tra-
aitioneele ontmoeting OxfordCambridge
eindigde in een overwining voor laatstge
noemde ploeg.
Rein de Waal speelde op zes Mei zijn zilve
ren jubileumwedstrijd in het nationale
h o c k e y-elftal. Of het de feestvreugde was die
onzen jongens in de beenen zat is niet precies
bekend, maar zij verloren den wedstrijd tegen
de Belgen in het land van Schelde en Maas met
Wij hebben aan dit relaas der feiten eigen
lijk niets meer toe te voegen. De belangrijk-
ste sportgebeurtenissen hebben we in den
loop van dit jaar steeds besproken, zoodat
we ons van de verplichting om hier onze
meening over bepaalde zaken weer te ge
ven, ontheven kunnen achten. Wenschen
we tenslotte slechts dat het nationale
sportleven zich volkomen normaal zal kun
nen blijven ontwikkelen, opdat, mede als
gevolg daarvan, de strijd tegen de stijve
harken met nog grooter kracht kan worden
voortgezet. En dan mogen we toch ook wel
de hoop uitspreken, dat de betrekkingen tus
schen de landen onderling weer spoedig
hersteld zullen zijn. Niet alleen omdat daar
door het internationale sportleven meer
kleur en verve zal krijgen, maar vooral ook
omdat bij een hecht sportief contact, ook
andere belangrijkere betrekkingen, ge
makkelijker kunnen gedijen.
EEN WATERVLUG MEISJE. „Zoo
vlug als water", dat kan men in
letterlijken en figuurlijken zin zeggen
van de Deensche zwemster Ragnhild
Hveger. Dè jeugdige Ragnhild heet met
eere de snelste zwemster aller tijden en
met haar 37 wereldrecords zal ze dat
voorloopig wel blijven ook
(Foto Archief V.K.P.)
Eerst nu reageert „De Unie" op Arnold Meyers
brochure „Samenwerking?" Wij lezen o.m.:
Wij hebben gedurende den bezettings
tijd ondanks gedreigd met „machtsover
name" en ondanks onheusche en onbehoor
lijke erftiek, nog wel eens de hoop ge
koesterd, dat de -N. s. B. zich voor de volks-
wenschen zou gaan interesseeren door, ge
lijk wij, naar nieuwe wegen naar den nieu
wen tijd te zoeken. Ook daarin staat reeds
vast, wat ons volk wèi en wat het nfet wil.
De intimidatie en terreur der N. S. B. wil
het volk beslist niet. Ook daar is onze keu
ze duidelijk. De heer Meyer voelt dit wel
aan, doch hij meent blijkbaar dat ondanks
alles nog samenwerking met de N. S. B.
mogelijk is. Ir. A. A. Mussert verwierp
reeds iedere mogelijkheid daartoe, door zich
zelf als eenige leider van ons volk naar
voren te brengen en door voor de N. S. B.
een monopolie te eischen. Een voortzetten
onzerzijds van den eenmaal door ons betoon,
den wil tot samenspreking in een College
van Advies als raadgevende Instantie ten
behoeve van de bezettende overheid, zou
bedenkelijk op geestelijken zelfmoord on
zerzijds gaan lijken.
Ook van Nationaal Front schelden ons
FANNY KOEN IS GETROUWDen al
heeft ze officieel geen afscheid genomen,
toch zal ze zich wel geleidelijk uit de
athletiek gaan terugtrekken. Ze vierde
haar officieuze afscheid met vijf natio
nale titels. Hierboven een vertrouwd
moment: Fanny snelt als eerste door de
finish
(Foto Pax-Holland)
enkele punten, welke de heer Meyer in zijn
brochure noemt. Doch wij erkennen deze
groep desniettemin als goede strijdster voor
het nieuwe Nederland.
Wij zien In de voorstellen dus thans niet
veel heil. Wij wilden ze echter niet onbe
sproken laten.
Inmiddels werken wij voort aan de volks
voorlichting en volksopvoeding in Neder-
landschen soclalistischen zin. Want posi
tief werk is er zóóveel te doen, dat daarin
alleen reeds een geweldige taak ligt.
Zoo zal ons volk In de komende wereld
veel goeds kunnen doen door een weder-
opbloeien van zijn beste krachten."
Het „Vaderland" besteedt, evenals wij heb
ben gedaan, aandacht aan het Duitsche weei-
machtscommuniqué van Donderdag j.l., waarin
gemeld werd: „In den nacht van 24 op 25 De
cember hebben er geen operaties plaats gehad
en ook gisteren is er niets ondernomen." Het
Haagsche blad schrijft o.m.:
„Is het maar die eene rustige dag? Wij
gelooven, dat de zaak oneindig veel meer
beteekent. De eeuwigheidsstemming heeft
gezegevierd over het historische moment,
dat aldus in zijn relatieve beteekenis er
kend is. Een algemeene Europeesehe ge
dachte is sterker gebleken dan fel oplaaien,
de hartstocht voor eigen volk en rijk.
Wij zullen de laatsten zijn om de gewel
dige beteekenis van de politieke gebeurte
nissen voor den mensch te onderschatten.
Er zijn er hier in ons land te velen ge
weest, die zich geheel van de politiek ver
vreemd waanden. Een harde les heeft ze tol
de werkelijkheid teruggebracht. Maar ook
de politiek kan de laatste wijsheid niet
schenken. Zij kan de menschen en de vol
ken alleen dan bevrijden, wanneer ze in
dienst staat van wat er aan edele krachten
in den mensch en in het volk leeft. Een
van die edele krachten heeft zich nu te
midden van een laatste oordeel der politiek
laten gelden en daaruit kan men opma
ken, dat er nog' altijd een ander, een later
oordeel, overblijft.
Ook op deze aarde, in dit deel van de
wereld. Want de bomvrije Kerstmis dient
toch vooral als een Europeesehe gebeurte
nis beoordeeld te worden. Europa is heel
even één geweest!
Het is Bismarck geweest, die naar aan
leiding van het Balkanvraagstuk het be
roemde woord sprak: qui parle Europe a
tort. Bismarck wist steeds het precies pas
sende woord te spreken in een moeilijke
diplomatieke situatie. Een Europeesehe een
heid op politiek of diplomatiek gebied be
stond er inderdaad in zijn tijd niet. Ook
thans nog bestaat ze niet, maar men voelt,
dat ze in wording is en ze groeit, ze groeit
met een ontembare kracht, uit de geeste
lijke gemeenschap der Europeesehe volken.
De Kerstnacht 1940 heeft ons stellig boven
de politiek uitgeheven, maar juist daardoor
ook het politiek perspectief beter en dui
delijker doen zien.
Europa leeft en aal zijn orde vinden."
jk zou het jaar van de Olympiade zijn geweest, het jaar, waarin de
XSgHflr volkeren uiting geven aan hun vredelievendheid, op het verbroe
deringsfeest van alle natiën, belichaamd in den strijd om de Olympische
eerepalmen.
Er is echter van een Olympiade niets gekomen. De jeugd der wereld heeft
haar kunnen niet getoond in de stadia van Tokio en ook te Helsinki is het
niet gekomen tot de massale betooging voor vrede en broederschap, welke
daar met zooveel enthousiasme werd voorbereid. De jongeman, die zich
uitrustte voor den sportieven kamp met den vriend uit verre landen, werd
opgeroepen voor het groote appèl van den oorlog.
Het is niet zoo erg belangrijk, dat daardoor het sportleven voor een be
langrijk gedeelte werd ontwricht, want er zijn tenslotte grooter zorgen en
teleurstellingen dan een gestagneerd voetbalprogram of een afgelaste wieler
wedstrijd. Er is op de eerste plaats rouw om de jonge mannen die vielen
te land en ter zee in den bloei van hun jaren; in het verre Ooslen, in de
Finsche sneeuwvelden, aan het Westfront en zeker niet het minst om hen
die sneuvelden op den vaderlandschen bodem, waar vele onzer beste men
schen wreed uit het leven werden weggerukt. De sportwereld gedenkt haar
gevallenen in het vaderland en daarbuiten in eenvoud en oprechtheid.
tRICH METZE, de befaamde Duitsche
stayer, maakte in het begin van Decem
ber zulk eert zwaren val, dat men voor
*Ün verdere wielercarrière het ergste
vreest
(Fotodienst Scherl)
Een der bekendste en populairste figuren uit de Nederlandsche sportwereld is
zonder twijfel de Tilburgsche wielrenner Jan Pijnenburg, die er door zijn prestaties
veel toe heeft bijgedragen, dat de wielersport in ons land op zulk een hoog peil
is gekomen. Pijnenburg heeft in den loop van dit jaar zijn fiets aan de wilgen
gehangen. Tijdens de af scheidswedstrijden, welke den tienden September op de
Bossche wielerbaan werden gehouden, heeft „den Pijn" op zijn eigen sappige
wijze woorden van dank gesproken tot de vele collega's, vrienden en bekenden, die
hem in zijn wielerloopbaan met hun sympathie hadden gesteund
(Foto Het Zuiden)
Valt er dus van het internationale sport
leven niet veel te vertellen, in ons eigen land
heeft men den terugslag van den oorlog op
het sportleven betrekkelijk maar zeer weinig
gevoeld. Bijna allen die een of andere rol
ln ons nationale sportleven speelden, kwa
men ongedeerd uit den strijd terug en mede
door de snelle wijze, waarop de verdere uit
voering van de vastgestelde programma's ter
hand werd genomen, ging na betrekkelijk
korten tijd alles weer zijn gewonen gang.
Met dit onderscheid dan, dat er in den
organisatievorm door de fusie, welke bijna
overal werd doorgevoerd, een grondige en
naar veelal is gebleken, ook wel geslaagde
Wijziging is gekomen.
Het jaar zette in met sneeuw en ijs. Daar
door werd het voetbalprogramma langen tijd
stopgezet, maar konden de beoefenaars van de
wintersporten hun hart ophalen. Er waren ijs
hockey- en skiwedstrijden in alle deelen van het
land, welke over het algemeen zeer hoog in de
belangstelling van het publiek aangeschreven
stonden. Maar natuurlijk ging de grootste aan
dacht uit naar de specifiek Nederlandsche sport,
het schaatsenrijden. Door de lange vorstperiode
konden velerlei historische wedstrijden en toch
ten worden verreden en werden terzelfder tijd
ook diverse nieuwe krachtmetingen op nieuwe
trajecten uitgedacht. Op den zesden Januari
werden de kampioenschappen van Nederland
gehouden, waarop Jan Langendijk met den na-
tionalen titel ging strijken. Voorts was er groote
deelname bij den Elfdorpentocht. den Elfmeren-
tocht, den Driemerentocht. den Molentocht, den
tocht naar Marken en vooral bij den alom be-
faamden Elfstedentocht. Deze Elfstedentocht
heeft dit jaar heel wat stof en sneeuw doen
opwaaien. Eerst was hij vastgesteld op den
15den Januari, maar toen veel deelnemers zich
naar Leeuwarden hadden begeven, daalde het
kwik en moest men onverrichter zake terug-
keeren. Een halve maand lang zijn er toen niets
dan berichten geweest, dat de Elfstedentocht
niet of wel zou doorgaan, totdat net op het
laatst van Januari zóó nard ging vriezen, dat
de commissie van den tocht de kans schoon zag
en opnieuw de schaatsenrijders in den lande
Uitnoodigde de lange reis naar het hooge Noor
den te ondernemen. Ondanks velerlei moeilijk
heden ging een record-aantal deelnemers den
31sten Januari op weg, maar het was zoo bar
koud, dat slechts zeer weinigen den tocht kon
den volbrengen, mede doordat des avonds het
laatste gedeelte van het traject met sneeuw was
toegewaaid. Wij herinneren den lezer aan het
onsportieve gedoe bij de finish, toen een overi
gens niet te rechtvaardigen afspraak om met
vijven binnen te komen door een der „samen
zweerders" werd genegeerd en er alsnog een
felle spurt werd ingezet. Het draaide er ten
slotte echter toch op uit, dat de vijf eersten,
w. Jongert uit Alkmaar, Keizer uit De Lier,
van Duim uit Warga, Westra uit Warmenhui-
zen en Adema uit Franeker tot overwinnaars
werden uitgeroepen. Na dien tocht, waarvan we
ons nog een moeilijken terugtocht over den
Afsluitdijk herinneren, verliet koning Winter
vrij spoedig het land en was er weer ruimte
voor andere sporten.
Het invallen van den dooi was op de eerste
plaats een kolfje naar de hand van de vele
voetbalenthousiasten, die al die ijsfestijnen in
vele gevallen maar met matig genoegen aan
zagen. Het duurde echter nog tot 26 Februari
aleer de bal weer kon worden opgepompt; ruim
een maand later kwamen de eerste kampioenen
uit de bus. In de R.K.F. waren dat Kolping en
Quick, later gevolgd door Kerkrade, H.B.C. en
V.V.Z. In den voormaligen N.V.B. was G.V.A.V.
nummer één, gevolgd door Feijenoord, Juliana,
Blauw-Wit en Heracles. Daartusschen was door
den oorlog de voetbalsport opnieuw eenige we
ken stilgelegd, maar al spoedig werd zij hervat
en toen kon ook de kampioensronde worden
gespeeld. Feijenoord werd daarin eerste vóór
Blauw-Wit, Heracles, Juliana en G.V.A.V. In
het katholieke kamp heeft men door de slech
te verbindingen van een kampioenscompetitie
afgezien. Er werden slechts enkele wedstrijden
gespeeld. H.B.C. won tweemaal van V.V.Z. ter
wijl Quick op zijn beurt Smit en de zijnen de
knie deed buigen.
Onze internationale successen waren dit jaar
al van zeer matig gehalte. In Antwerpen speel
de het Nederlandsch elftal tegen het Belgische,
dat voor het eerst sinds onheuglijke tijden zon
der Braine uitkwam en er in slaagde met 71
de grootste overwinning te behalen, welke het
ooit op de Nederlan-
ders had bevochten.
Erger was het, dat
nieuwe ploeg werd
opgesteld voor den
Kick Smit revanchewedstrijd te
Amsterdam tegen de
Belgen en toen ging het beter. Met de drie de
butanten, Van den Engel, De Vries en Van der
Heyden klopte de combinatie uitstekend en
kon ons elftal een verdiende 32 zege boeken.
Het katholieke kamp, dat vrijwel geen con
tact meer had met het buitenland, kende der
gelijke elftalmisères, als de andere bond had,
dus niet. Daar echter werden vele hoofden ge
broken en vingers stijfgeschreven over het re
organisatieplan, dat den katholieken bond meer
eenheid en aanzien zou moeten schenken. Men
was in dezen nog lang niet uitgesproken onze
lezers zullen zich ongetwijfeld onze artikelen
over deze kwestie herinneren toen de oorlog
kwam en daarna de reorganisatie welke in de
geheele Nederlandsche voetbalwereld tot stand
kwam. Op deze wijze werden de moeilijkheden
al heel radicaal opgelost.
Spoedig na den oorlog werd er o.m. een tour-
nooi gespeeld ten bate van het zoo zwaar ge
troffen Rotterdam. De door de Amsterdamsche
Sport Pers voor dit tournooi beschikbaar ge
stelde beker werd gewonnen door het Amster
damsche bondselftal. Een maand later verloor
ditzelfde elftal met 102 van het Nederlandsche
elftal dat in de hoofdstad op bezoek was. V.V.A.
thans V.V.A.-'21 geheeten sleepte het
kampioenschap van R. K. Amsterdam in de
wacht.
Op 23 September begon onder groote en door
de fusie toegespitste belangstelling de nieuwe
competitie, welke door toevoeging van de nieuwe
clubs een interessant verloop heeft en in vele
gevallen met een groote dosis spanning gepaard
gaat. Aan het einde van dit jaar berust de lei
ding in de verschillende afdeelingen bij D.H.C.,
V.S.V., HeraclesN.E.C., P.S.V. en Be Quick.
Een bijzonder jaar was het voor de Amster
damsche vereeniging V.I.C., die onder groote
belangstelling haar 25-jarig bestaan vierde. Een
andere jubilaris was de heer R. de Grood uit Til
burg, die dezer dagen zijn zilveren feest als
sportorganisator vierde.
Het is een merkwaardig verschijnsel
van den laatsten tijd, dat men graag
en gretig spreekt over het terugloopen
van de belangstelling voor de voetbal
sport. Het is heel goed mogelijk, dat be
paalde clubs over gebrek aan belang
stelling te klagen hebben, maar over het
algemeen kunnen we deze bewering niet
bepaald een afspiegeling van den waren
stand van zaken noemen. Bij de meeste
Wedstrijden die we bezochten was de
belangstelling zeer behoorlijk en bij
ontmoetingen van groot belang zag het
gewoonlijk zwart van de menschen. En
we vermoeden dat het voorloopig nog
wel een paar jaartjes zoo zal blijven ook.
Onze zwemsters hebben zich, een zeer goede
gewoonte getrouw, ook dit jaar niet onbetuigd
gelaten. Wat de nationale prestaties betreft noe
men we de recordverbetering van Metman op
de 200 meter en die van de estafetteploeg der
