Nieuwe Haarlemsche Courant | 1941 | 26 januari 1941 | pagina 1

Geestelijke en lichamelijke taak
der Christen-ouders

DE TROONREDE DES KONINGS

Antonescoe over het verloop
den opstand in Roemenië

van

Legionnaire pers niet
meer verschenen

Peulvruchten op bon 102

Verduistering

De huidige positie van
Ned.-Indië

VEREENIGDE KATHOLIEKE PERS

De H. Vader over het Christelijk Huwelijk

Derde Zondag na Driekoningen

Hun verantwoordelijkheid
voor de opvoeding
der kinderen

Controle op radiotoestellen

Zware straffen voor de
opstandelingen

Militaire besprekingen in
Singapore

ZONDAG 26 JANUARI 1941 - OCHTENDBLAD

DAGBLAD MET OCHTEND- EN AVOND-EDITIE

BUR. VOOR REDACTIE EN ADMINISTRATIE:
NASSAULAAN 51 - TEL. 13866 - GIRO 22884

Abonnementsprijs (bij vooruitbetaling) voor
Haarlem 25 cent per week; per kwartaal
f 3.25. Bij onze Agenten 27y2 ct. per week,
per kwartaal f 3.58

VIER EN ZESTIGSTE JAARGANG No. 22821

Uitsluitend door P.T.T.-
ambtenaren

Geldig van 27 Januari tot en
met 16 Februari

Horia Sima

De meening van Berlijn

Majoor Döring begraven

Geen aanleiding om de bestaande
politiek te wijzigen

Leuzen

ADMIRAAL LEAHY
BIJ PET AlN

DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN

NIEUWE HAARLEMSCHE COURANT

Advertentieprijzen: Per lossen regel SO ct., (ngez
mededeelingen 50 cent; idem op pag. één 65 cem
per regel. Bij contract sterk verlaagde prijzen. Voot
prijzen der „Omroepers" zie de rubriek

De komst van Jezus Christus trekt de groote
scheidingslijn in de wereldgeschiedenis. Vóór
Hem was het Koninkrijk Gods nog niet geko
men. Maar Joannes de Boetgezant, de heraut,
die de komst van den grooten Koning aankon
digde, riep het den Joden reeds toe: „Doet boet
vaardigheid, want het Rijk der Hemelen is na
bij!" (Mt. 3, 2).

De komst van den Koning gaat gepaard met
het uitdrijven van den duivel. En zoo zegt Chris
tus van Zichzelf: „Als ik door den vinger Gods
de duivelen uitdrijf, dan is ook het Koninkrijk
Gods onder u gekomen." (Lc. 11, 20).

Het Rijk der Hemelen omvat den geheeien in
houd van Christus' prediking en Zijn talrijke
parabels leeren ons in haar eenvoud meer over
don aard en het karakter van dit Rijk, van Zijn
Rijk. dan geleerde beschouwingen.

Christus kwam als Koning. De liturgie van de
Zondagen na Driekoningen is vol van de Ko-
ninesgedachte.

„Vreezen zullen de heidenen üw
Naam, o Heer en alle koningen der
aarde Uw heerlijkhei d." (Graduale)

Om het Koningschap van Christus wordt de
groote strijd gestreden, door heel de geschiedenis
heen.

De Wijzen uit het Morgenland zochten Hem
van verre: „En toen zij het Kind vonden met
Zijn Moeder Maria vielen zij ter aarde neer en
aanbaden Het." (Mt. 2, 11). Maar Herodes, de
koning, ontstelde en uit vrees voor den nieuwen
Koning beging hij den gruwelijken kindermoord
Met de Wijzen en met Herodes is de wereld in
twee kampen verdeeld. Herodes is de afbeelding
voor alle vijanden van Christus' Naam. De
aarösche koning is bevreesd voor Zijn macht;
hij is bevreesd, dat de Koning der Eeuwen hem
zijn rijk zal ontnemen. Dat is het altijd-eendere
misverstand der eeuwen omtrent den aard van
Christus' Koningschap.

„Wreede Herodes, wat vreest gij de komst van
God, den Koning?

Hij rooft geen aardsche koninkrijken, Die ons
het Hemelrijk geeft."

(Hymne van Epiphanie).

Zijn Rijk is allereerst een geestelijk Rijk,
dat, ingezet op deze aarde, voltooid zal worden
bij Christus' wederkomst in glorie.

In het beslissende uur van Zijn leven, staan
de voor Pilatus, den vertegenwoordiger der hoog
ste aardsche macht, sprak Hij het groote woord:
„Ik ben Koning! Ik ben geboren en in de wereld
gekomen om getuigenis af te leggen van de
waarheid". (Jo. 18, 37).

Getuigen van de waarheid in een wereld van
leugen en bedrog. Dat was de taak van Christus,
dat is de taak van Zijn Kerk ook nu.

De monarch Herodes begreep dit woord niet,
de vertegenwoordiger van het Romeinsche Im
perium begreep het niet, het Joodsche volk be
greep het niet. Vastgeroest als de Joden waren
in hun nationalistische ideeën, bleef het geeste
lijk karakter van het Godsrijk voor hen verbor
gen.

Christus' leer over de broederschap van alle
menschen strookte niet met hun ten toppunt
gedreven individualisme, dat zich uitte in een
vergoding van het ras. Daarom wilden zij Hem
niet erkennen en sloten zij zichzelf buiten het
Rijk.

En zoo zien wij Christus in het Evangelie
van vandaag als den Koning van zondaars (me-
laatschen) en heidenen (honderdman). Grieken,
Romeinen en Barbaren zullen den Koning hul
digen, dien Israël verloochend heeft. De hon
derdman, banierdrager van het heidendom, die
zich onderscheidde door liefde voor zijn knecht,
begreep beter het karakter van Christus' Rijk,
dan de zelfverzekerde Farizeën en de nationa
listische Joden. „Wie het Koningschap Gods
niet aanvaardt als een kind, zal in Zijn Ko
ninkrijk niet worden toegelaten". (Mc. 10, 15).

De honderdman naderde Christus in ootmoed en
om dien ootmoed herhalen wij zijn woorden op
het heiligste oogenblik, als wij ons tot de intieme
vereeniging met Christus voorbereiden: „Heer.
ik ben niet waardig, dat G ij komt
onder mijn da k."

Om dit ootmoedig geloof prijst Jezus hem:
„Voorwaar, ik zeg U, zoo groot een
geloof heb Ik in Israël niet ge
vonden."

Want bij het kinderlijke geloof van den ster
ke en de edelmoedige zorg voor den rredemensch
verliezen in Jezus' oog afstamming en nationa
liteit haar beteekenis. Verpletterend als n steen
komt dan ook Jezus' veroordeeling neer op deze
nationale hoovaardij„Velen zullen ko
men uit het Oosten en het Westen
en met Abraham, Isaac en Jacob
aanzitten in het Rijk der Heme
len. Doch de kinderen van het
Rjjk zullen worden uitgeworpe n."

Aan het begin van het Evangelie van vandaag
staan de woorden: „Toen Jezus nu van
den berg was afgedaal d". Het was
op dezen berg, dat Christus Koning Zijn
Troonrede uitsprak, die de scharen ver
stomd deed staan: „Verzamelt U geen schatten
op aarde, waar roest en mot ze verteren, een
buit voor de dieven. Weest niet bezorgd om
voedsel en kleeding: Zoekt eerst het Rijk Gods."
(Mt. 6, 1933). „Zalig integendeel de armen van
geest, want hun behoort het Rijk der Hemelen.
Zalig de zachtmoedigen, zalig die weenen,
zalig de barmhartigen, de zuiveren van harte,
de vreedzamen, zalig die verve) g! lijden om
de gerechtigheid, want het Rijk der Hemelen
behoort hun toe." (Mt, 6, 310).

Scherper en harder tegenstelling tot wat de
wereld als grootheid en geluk beschouwt, is er
niet. De eenvoudigen, de armen, de nederigen,
de kinderen zijn de uitverkorenen.

En in deze uitspraak legt Hij de geheele
Grondwet neer van Zijn Rijk: „Bemint God
bovenal; bemint Uw naaste als Uzelf."

De illusies en de geluksdroomen van de we
reld slaat deze geweldigste aller profeten stuk
met één slag. Maar op de puinhoopen van de
toekomstverwachtingen der wereldlingen zal Hij
zijn universeel Godsrijk opbouwen, dat alle vol
keren en rassen, stammen en naties, omvat: „Dit
Evangelie van het Rijk zal over heel de wereld
verkondigd worden tot een getuigenis voor alle
volkeren." (Mt. 24. 14).

„De Heer regeert! Dat de aarde
juiche en de vele eilanden zich
verheuge n". (Introitus)

De Menschenzoon is de Koning van dit Rijk,
Dien Daniël in zijn visioen zag aan de rechter
hand van den Oude van Dagen: „Hem werd de
heerschappij gegeven met heerlijkheid en ko
ningschap; alle volken, naties en tongen
moeten Hem dienen. Zijn macht is een eeuwige
macht, die nooit zal vergaan en Zijn Koninkrijk
een Rijk, dat nooit wordt verwoest." (Dan. 7,
14).

Daarom ligt alleen in Zijn Rijk de zekerheid
van een blijvende overwinning en een durend
geluk. Wie zich tegen Christus en Zijn Kerk
verzet, heeft zijn oordeel reeds geschreven en
zal te bestemder tijd de onontkoombare waar
heid van het profetenwoord ondervinden: „Allen,
die U verlaten, worden in het stof geschreven."
(Jer. 17, 13)

En daarom zal de zekerheid der eindoverwin
ning de kinderen van het Rijk sterken in den
strijd tegen de wereld, om te allen tijde, zoo
als Christus en Zijn Kerk, onverschrokken ge
tuigenis af te leggen van de waarheid. De
waarheid is één, de dwalingen zijn vele. Eén is
de Weg, de Waarheid en het Leven. Al wie uit
de waarheid is, hoort Zijn stem en zal in zich
de belofte vervuld zien: „Gij zult de waarheid
kennen en de waarheid zal U vrijmaken." <Jo. 8,
32).

K.

Men schrijft ons uit Rome;

Bij gelegenheid van de wekelijksche audiëntie
voor de jonggehuwden, gehouden op 16 Januari
jj„ heeft de H. Vader de volgende merkwaar
dige toespraak gehouden, waarin het Hoofd
der Christenheid nogmaals de geestelijke en
opvoedkundige waarden van het christelijk hu
welijk uiteenzet.

Bij de ontelbare zorgen en lasten, die op
Onze schouders drukke. sedert het oogenblik,
dat de Goddelijke Voorzienigheid Ons tot het
bestuur der Kerk in ceze zoo moeilijke tijden
riep, zijn een van de groote vertroostingen, die
de Heer ons verleent om den last van Onze
ziel te verlichten, deze audiënties, waarin wij
Ons mogen verplaatsen als in een helderen
morgenstond en Ons nog inniger den Vader
mogen gevoelen die Zijne kinderen ontvangt
en te midden van hen Zijn hart vrijelijk opent
en uitstort.

Maar van alle audiënties, die Onzen geest
vooral verkwikken, noemen Wij gaarne die,
waarin Wij de scharen van jonggehuwden zien,
die, bezield met hun levendig geloof, bij den
aanvang van een nieuwen levensloop, bij Ons
samenkomen om aan onze vaderlijke zegening
hun zielen aan te bieden, zoo juist verfrischt
door den goddelijken dauw van de genaden van
het sacrament, dat hen voor altijd onder de
klassen der maatschappij geplaatst heeft en
hen bestendigd heeft op hun plaats in het
Mystieke Lichaam der Kerk.

Hebt u, beminde jonggehuwden, er nooit aan
gedacht, hoe onder de verschillende levens
staten, onder de verschillende vormen van net
christelijk leven er slechts twee zijn, waarvoor
onze Heer een sacrament heeft ingesteld? Dit
zijn het priesterschap en het huwelijk. Zonder
twijfel hebt gij bewondering voor de groote
menigte van geestelijke Orden en Congregaties,
zoowel mannelijke als vrouwelijke, die in de
Kerk door deugd en eer schitteren; en toch is
de religieuze professie ofschoon op zichzelf
een aanagrijpende plechtigheid en een diep en
verheven zinnebeeld van het huwelijk, en niet
tegenstaande de overvloedige lofprijzingen,
waarmede Christus en de Kerk de maagdelijk
heid en de volmaakte zuiverheid aanbevolen
hebben en de verheven plaats, die de klooster
lingen, die zich in hun leven en in het katho
liek apostolaat aan God toewijden, innemen
geen sacrament.

Daarentegen moet de meest eenvoudige hu
welijksplechtigheid, voltrokken wellicht in een
arm en ver verwijderd kerkje op het platteland
of in een nederige, stijllooze kapel in een ar
beiderswijk, door twee verloofden, die onmid
dellijk weder naar hun arbeid moeten terug-
keeren, in tegenwoordigheid van een eenvou
digen priester en van eenige bloedverwanten en
vrienden, zonder uitwendige pracht of praal,
volgens haar waardigheid van sacrament ge
plaatst worden naast den luister van een plech
tige priester- of bisschopswijding, toegediend
in een majestueuze kathedraal, te midden van
geestelijken en geloovigen, door den Bisschop

van het diocees, schitterend in den glans van

zijn ambtsgewaden. Het Priesterschap en het
Huwelijk, zooals u het zoo goed weet, bekronen
en sluiten de zevenvoudige reeks der sacra
menten.

Maar waarom heeft God in Zijne Kerk een
zoo verheven plaats aan het priesterschap en
het huwelijk gegeven? Het zou van onze zijde
vermetel zijn aan den Schepper de redenen te
willen vragen van Zijn handelingen en voor
keuren en Hem te zeggen: Quare hoe fecisti?
Maar op het voetspoor van de groote leeraren,
en in het bijzonder op dat van den H. Thomas,
is het ons gegeven den samenhang en harmo
nie van Gods gedachten en uitverkiezingen na
te vorschen en te doorgronden, om daardoor
een liefdevoller vertrouwen aan te kweeken en
ons te verheffen tot een hooger denkbeeld van
de ontvangen genaden.

Toen de Zoon Gods zich verwaardigde mensch
te worden, voerde het woord van den Verlosser
van het menschelijk geslacht den huwelijks
band tusschen man en vrouw, dien de men-
schelijke hartstochten van zijn edele instelling
hadden doen vervallen, tot diens vroegeren
luister terug en verhief Hy dezen band tot
sacrament, dat verheven is in de vereeniging
van Zichzelf met de Bruid, onze Moeder de
Kerk, welke vruchtbaar gemaakt is door Zijn
goddelijk bloed en ons doet herboren worden
door het woord van het geloof en door het
doopsel van heil, en kracht geeft zonen Gods te
worden aan hen, die in Zijn naam gelooven;
want niet door het bloed, noch door den wil
van het vleesch, noch door den wil van den
mensch, maar door God zgn zij geboren (Joan.
I» 1213). In deze verheven woorden van het
Evangelie van den H. Joannes herkennen wy
een tweeledig vaderschap; het vaderschap van
het vleesch door den wil van den mensch en
het vaderschap van God door de kracht van
den geest en de goddehjke genaden; een twee
ledig vaderschap, dat voor de christenen door

het priesterschap en het huwelijk de vaders
verwekt en bekrachtigt, de vaders naar den
geest en naar het bovennatuuriyk leven en de
vaders naar het vleesch en naar het natuur
lek leven, door twee sacramenten, ingesteld
door Christus voor Zijne Kerk om door alle
eeuwen de geboorte en wedergeboorte van de
zonen Gods te verzekeren en te bestendigen
Twee sacramenten, een tweeledig vaderschap,
twee vaders, die zich verbroederen en zich we-
derkeerig aanvullen in de taak der opvoeding
van de nakomelingschap, die de hoop is van
het huisgezin en van de Kerk, van de aarde
en van den hemel. Ziehier de sublieme ge
dachte, die de Kerk ons van het priesterschap
en van het huweiyk ingeeft, diezelfde Kerk,
gezien door den H. Joannes als de heilige stad,
het nieuwe Jeruzalem, dat van den hemel neer
daalde, versierd als een opgetooide bruid voor
haar bruidegom (Apoc. 21, 2).

Zy verheft zich zooals de liturgie dit zegt
na door de eeuwen heen opgebouwd te zyn
uit de levende steenen van gedoopte en ge
heiligde zielen, tot op den dag, waarop zij op
het einde der tijden op zal stügen om zich te
vereenigen met Christus in de vreugde van een
eeuwig huwelijksfeest in den hemel. En wie
zijn de arbeiders, die medehelpen aan haai
langzamen opbouw? Op de eerste plaats zijn
dit de opvolgers van de Apostelen, de Paus en
de Bisschoppen met hun priesters, die de
steenen plaatsen, zuiveren en bevestigen vol
gens het plan van den architect, daar zij door
den H. Geest aangesteld zijn om de Kerk van
God te besturen (Act. 20, 28). Maar wat zou
den dezen kunnen uitrichten, zoo zij niet aan
hunne zijde andere arbeiders hadden, die de
steenen uit de rotsen houwen, deze bikken en
polijsten zooals het gebouw dit vereischt? En
wie zijn deze arbeiders? Het zijn de jongge
huwden, die aan de Kerk de levende steenen
geven en deze met toewijding verzorgen, dat
züt gy, beminde zonen en dochters.

Daarom moet gij erop letten, dat gij bij het
vader- en moederschap, dat gij tegemoet gaat,
u niet alleen tevreden stelt, ten koste van groo
te vermoeiennissen, de blokken van ruw steen
slechts uit te houwen en te verzamelen, maar
gij moet daarenboven deze bewerken, voorbe
reiden en aan deze den vorm geven, die hun
eigen zal moeten zijn om voor het gebouw te
kunnen dienen: voor dit tweeledig doel heeft
God het verheven Sacrament van het huwelijk
ingesteld. En dit is de heldere leer van den
engelachtitgen Leeraar, den H. Thomas: dit sa
crament, dat uw verbintenis geheiligd heeft,
maakt van u de voortplanters en de instand-
houders van het geestelijk leven met een taak
die, tegeiykertyd, vleeschelijk en geestelijk is"
en welke bestaat in „het voortbrengen van de
nakomelingschap en in het opvoeden van deze
voor den dienst van God" (Contra Gent. IV,
58).

Gij zijt zelfs steeds, onder leiding van den
prester, de eerste en voornaamste opvoeders
en meesters van de zonen Gods, die aan uw
zorgen gegeven en toevertrouwd zijn. Bij het
bouwen van den tempel der Kerk, welke niet
uit doode steenen, maar uit levende zielen met
nieuw hemelsch leven bestaat, zijt gy als het
ware de voorloopers, de priesters zelfs van de
wieg. van de kindsheid en van de aankomende
jeugd, welke gy aan de hand naar den hemel
moet leiden. Als christelijke jonggehuwden be
staat uw taak in de Kerk dus niet slechts uit
het eenvoudig voortbrengen van kinderen om
deze vervolgens als levende steenen voor den
arbeid van de priesters, de hoogste bedienaren
van God, aan te bieden. De zoo overvloedige
genaden, u door het sacrament van het huwe
iyk medegedeeld, zijn u niet slechts geschonken
om bij het in het leven roepen van uw kinderen
volkomen en volhardend getrouw te biyven aan
de wetten van God en om met christelijken
moed de vermoeienissen, het lijden en de zor
gen te trotseeren en te verdragen, die niet zel
den het huwelijksleven vergezellen. Maar al
deze genaden zijn u ook gegeven als heiliging,
als licht eij hulp by uw vleeschelijke en geeste
lijke taak, want als werktuigen van God hebt
gij den heiligen plicht, tegelijk met het na
tuurlijke leven, ook het geestelijk leven in de
zonen, u door Hem geschonken, voort te bren
gen, te bewaren en ertoe mede te werken, het
eestelijk leven, hun bij het doopsel ingestort,
te doen uitgroeien. „Voedt uw v or het Heil
pas geboren kinderen ook met de waarachtige
geestelijke melk" (I Petr. 2, 2); maakt er le
vende steenen van voor den tempel van God,
gy, die door de genaden van het huwelijk, vol
gens de woorden van den H. Petrus (I Petr.
2, 5) gebouwd zijt tot het geestelijk huis, tot
een heilig priesterdom, door die priesteriyke
deelname, waartoe de huwelijksring aan het
altaar u verheven heeft. In de christelijke vor
ming van de jeugdige zielen, die de Heer u
door leven te scheppen in de lichamen, door U
gevormd, zal toevertrouwen, is aan u een deel
voorbehouden, een leeraarsambt, dat u niet
moogt veronachtzamen en waarin niemand u
ten volle kan vervangen. Voor deze heilige vor
ming zult gij zonder twijfel hulp zoeken bij
yverige priesters en catechisten, bij religieuzen
vooral, bekend als de beste opvoeders, maar
hoe groot, hoe kostbaar en hoe menigvuldig
ook deze hulp moge zyn, zij ontslaat u niet van
uw plicht en van uw verantwoordeiykheid. Hoe

veel beklagen de christelijke opvoeders zich niet
over de moeilijkheden en soms zelfs over de
onmogelykheid, die zij ondervinden om bij de
opvoeding van de aan hun zorgen toevertrouw
de kinderen door hun arbeid goed te maken en
aan te vullen wat zuivere plicht is van het
huisgezin en wat het huisgezin niet deed of
slecht deed! Bewaart voor God, voor zijn he
melsch Jeruzalem en voor de Moeder de Kerk
de engeltjes, die de hemel u zal schenken; ver
geet nooit, dat er naast de wieg twee vaders
en meesters moeten staan; de een de natuur
lijke en de andere de geestelijke en dat, zoo
volgens de gewone Voorzienigheid Gods de zie
len zich buiten de Kerk en zonder de bedie
ning der priesters, daartoe door het sacrament
van het priesterschap bestemd, niet christelijk
kunnen leven en zich niet kunnen redden, zij
evenmin buiten den huiselijken kring en
zonder de toewijding van ouders, gezegend en
vereenigd door het sacrament van het huwelijk,
christelijk kunnen opgroeien.

Beminde jonggehuwden, moge Christus, onze
Heer en Meester en Hersteller van de echtelijke
verbintenis^ tot een goddelijke instelling, zoo
als zij ook in den beginne was, in uwe harten
het begrip en de liefde geven van de onver
gelijkelijke zending, aan u door dit sacrament
in de Kerk toevertrouwd en moge Hij u den
geest, den moed en het noodige vertrouwen
schenken om steeds aan deze zending getrouw
te blyven.

Van bevoegde zijde vestigt men er onze
aandacht op, dat de controle, welke, in ver
band met de betaling der luisterbijdrage, op
de bezitters van radio-ontvangtoestellen zal
worden uitgeoefend, uitsluitend zal geschie
den door P.T.T.-ambtenaren.

Deze ambtenaren zijn in het bezit van een
P.T.T.-legitimatiebewijs, dat op verlangen
moet worden getoond. Men vrage dus by
contróle-bezoek naar legitimatie.

BOEKAREST, 25 Jan. (D.N.B.) De militaire
commandant van Boekarest heeft een verorde
ning uitgevaardigd, volgens welke alle bioscopen,
schouwburgen en restaurants des avonds om 9
uur moeten sluiten. De openbare verkeersmidde
len zijn tot des avonds 10 uur in dienst. De be
woners mogen slechts tot 10 uur 's avonds op
straat zijn. De generale staf heeft bekend ge
maakt, dat de thans ontslagen reservisten in
Februari en Maart a.s. weer zullen worden opge
roepen gedurende dertig maanden om verder te
worden opgeleid.

Generaal Antonescoe heeft in een oproep
aan het land een overzicht gegeven van den
opstand der laatste dagen. Deze opstand,
zoo zeide hij, is door den vroegeren minis
ter van Binnenlandsche Zaken en den
directeur der Algemecne Veiligheid georga
niseerd. Daar alle oproepen om de orde te
bewaren vergeefsch bleven, was hij An
tonescoe genoodzaakt geweest het leger
te hulp te roepen. Het leger heeft echter
nergens het eerst geschoten. De leiders van
de opstandelingen verdienen de zwaarste
straf.

Vervolgens prijst generaal Antonescoe nadruk
kelijk het leger, dat de orde in het land hersteld
heeft. Roemenië zal zijn toekomst zoo vormen,
a:s het voorbeeld van de as zulks leert. Vervol
gens deelt de oproep mede, dat de scherpste
maatregelen genomen zyn om de orde te hand
haven. Ten slotte doet Antonescoe een beroep
op de jeugd, de wapens neer te leggen en die
genen te vervolgen, die den opstand georgani
seerd hebben, ten einde daarna aan het op
bouwende werk te beginnen. Hij eindigt met een
oproep tot samenwerking van alle leeftijden en
standen.

Volgens een bericht van Stefani is in de Roe-
meensche hoofdstad en in het geheele land de
toestand volmaakt rustig. Buitengewone open
bare maatregelen zijn genomen. Op bevel van
generaal Antonescoe zullen plechtige eerbewijzen
gebracht worden bij de begrafenis van de offi
cieren en soldaten, die by de conflicten van de
afgeloopen dagen gesneuveld zijn en aan hun
gezinnen wordt pensioen toegekend. De rebellen
Kunnen slechts begraven worden ter- plaatse,
waar zy gevallen zijn.

De pers van de legiormaire beweging heeft,
naar het D.N.B. meldt, haar publicatie stopgezet.
Het ochtendblad Cuventul is reeds Zaterdag
morgen niet meer verschenen. Ook het avondblad
Buna Vstire, het avondblad Axa en het boule
vardblad Biruintza zullen niet meer uitkomen.
Een nadrukkelyk verbod is tot dusver evenwel
niet uitgevaardigd.

Naar het Joego-Slavische blad „Vreme" uit
Roemenië meldt kan het thans als vaststaand
beschouwd worden, dat generaal Antonescoe de
situatie meester is en orde en veiligheid hersteld
zyn. De Joodsche wyk in Boekarest heeft onder

De secretaris-generaal van het departe
ment van Landbouw en Visscherij maakt
bekend

Gedurende het tijdvak van Maandag 27
Januari tot en met 2Jondag 16 Februari
geeft de met „102" genummerde bon van
het algemeen distributiebonboekje recht op
het koopen van }4 kg. peulvruchten.

In verband hiermede wordt er de aandacht
op gevestigd, dat de Nederlandsche Inkoopcen
trale voor Akkerbouwproducten behalve erwten,
ditmaal ook bruine boonen, witte boonen en
capucijners ter beschikking van den handel
heeft kunnen stellen. De detaillisten hebben
derhalve met de reeds aan hen uitgereikte toe
wijzingen behalve erwten, ook boonen en capu
cijners van de grossiers kunnen betrekken, of
zullen dit, voor zoover zij de toewijzingen nog
in hun bezit hebben, alsnog kunnen doen. Het
publiek zal dus met den thans aangewezen bon
102 behalve erwten, ook boonen en capucijners,
voor zoover voorradig, kunnen koopen.

BERLIJN, 25 Jan. (D.N.B.). Naar de Brit-
sclie nieuwsdienst meldt, komt binnenkort
te Singapore de chef van den generalen staf
van de Australische luchtmacht aan om be
sprekingen te voeren met den Britschen op
perbevelhebber in het Verre Oosten.

Zonsondergang 26 Jan. 18.15

Zonsopgang 27 Jan. 9.30

26 Jan.: Maanopkomst 8.24;

ondergang 17.38

de gebeurtenissen der laatste dagen geleden. Tal
van synagogen zijn vernield. Ook in de provin
cie is de orde door de militairen hersteld.

De Roemeensche ministerraad heeft,
volgens een bericht van United Press, het
volgende communiqué verstrekt: „Te begin
nen met Horia Sima tot Hen laatsten mis
dadiger zal ieder die opstandelingen verbergt
of beschermt, zwaar gestraft worden." Voor
dit communiqqué uitgegeven werd, deden
geruchten de ronde dat Sima gedood of ge
arresteerd zou zijn.

Terwyl de zuiveringsacties aan den gang
zijn, komen uit vele deelen van het land aan-
hankelykheidstelegrammen bij Antonescoe bin
nen. Zoo telegrafeert generaal Domitricu, de
commandant van het eerste legercorps in
Transsylvanië„Van den laagsten soldaat tor
den hoogsten officier blyven wij u allen
trouw". De patriarch van Roemenië telegra
feerde: „De kerk en de massa van het Roemeen
sche volk staan aan uw zijde".

Minister-president Antonescoe heeft in een
oproep aan het Roemeensche volk nog gezegd:
„Met gebroken hart, doch met uiterste gestreng
heid zal ik mijn ambt tot myn laatsten adem
tocht vervullen

Het A.NP. meldt: In politieke kringen te
Berlijn qualificeert men de gebeurtenissen
in Roemenië als een zuiver ïntern-Roe-
meensche aangelegenheid en men wyst in
dit verband ook op het feit, dat bij de ge
beurtenissen aldaar de in het land aanwe
zige Duitsche instructietroepen volstrekt op
den achtergrond gebleven zyn.

Men uit te Berlijn voorts het vermoeden, dat
generaal Antonescoe thans een beweging zal
stichten, waarop hy zich kan verlaten en acht
het waarschynlijk, dat hy zich tevens zal distan-
cieeren van de kringen, die hem hebben teleur
gesteld en hem de gehoorzaamheid hebben opge
zegd bij zyn streven naar opbouw van het land.
Men acht het in politieke kringen te Berlijn
prematuur thans reeds aan te geven met welke
krachten uit de iegionnairsbeweging generaal
Antonescoe thans van zins is voort te arbeiden
en hoe de ontwikkeling in Roemenië zal loopen.
Men verheelt evenwel niet, dat de vestiging van
geordende toestanden in Roemenië en bevorde
ring van den opoouw aldaar tevens ook het
streven van Duitschiand zijn.

Uit Weenen meldt D.N.B.: Met alle militaire
eerbewijzen is Zaterdagmiddag op het centrale
kerkhof van Weenen de in Boekarest vermoorae
majoor van den generalen staf, Helmuth Dö
ring, ter aarde besteld. De rouwstoet werd ge
opend door een muziekcorps en een eere-afvaar-
diging van het leger. Officieren met getrokken
sabel vergezelden de lijkkist.

Daarop volgden de familieleden van den
doode, talrijke generaals, gouwleider Von Schi-
rach en een Roemeensche militaire delegatie. De
plaatsvervangende bevelvoerende generaal en
bevelhebber in het militaire district 17 legde aan
het graf den krans neer van den Führer en op
persten bevelhebber. Een vertegenwoordiger van
de Roemeensche weermacht legde een krans
neer namens Koning Michaël en generaal
Antonescoe.

TOKIO, 25 Jan. (Domei). Volgens een uit
Batavia ontvangen bericht heeft de heer van
Mook, chef van het bureau voor Economische
Zaken bij het bestuur van Nederlandsch-Indië,
een verklaring afgelegd, waarin hij o.m. zeide:
„Het is niet alleen van vitaal belang, dat er
een volledige souvereiniteit wordt gehandhaafd,
maar ook, dat vriendschappelijke economische
betrekkingen worden bevorderd, zonder discrimi
natie, met de naties der wereld, waarmede de
betrekkingen niet door den oorlog zijn verstoord."

Voorts zeide de heer Van Mook: „Er be
staat geen aanleiding tot het brengen van
wijziging in de politiek van Nederlandsch-
Indië, ofschoon de ontwikkeling van de be
trekkingen met de oostelyke naburen een
integreerend deel uitmaakt van de Neder-
landsch-indische economische politiek.

Alleen in bovengenoemden zin kan de regeering
de bevordering van de gemeenschappelijke wel
vaart met andere naties interpreteeren. Neder
landsch-Indië verwerpt vastbesloten iederen
vorm van samenwerking, die een voorkeursposi
tie voor welk land ook zou insluiten."

Ten slotte wees de heer Van Mook er op, dat
90 procent van de uitvoerinkomsten van Neder-
landsch-Indië werden verkregen in den handel
met landen buiten Oost-Azië en legde hij den
nadruk op de noodzakelijkheid van ontwikkeling
van den handel met Amerika.

De heer Van Mook heeft zyn verklaring
klaarblijkelyk afgelegd bij wijze van beant
woording van de door den Japanschen mi
nister van Buitenlandsche Zaken, Matsoeoka
in het Japansche parlement uitgesproken
redevoering

Wie een groote beweging onder het
volk begint, heeft leuzen noodig die
het pakken en die meesleepend wer
ken. Men bezielt er menschen mee tot
een idealisme, dat misschien in aanleg
wel vaag in hen sluimerde, maar
waarvan zij zichzelf eerst door die
pakkende leuzen goed bewust worden.
Zij wekken geestdrift en offervaardig
heid.

Men moet-echter met leuzen heel
erg oppassen. Een leuze heeft alleen
beteekenis als zij gedragen wordt en
geïnspireerd door een werkelijke, een
echte beweging in het menschelijk
gemoed. Anders is de leuze al spoedig
een banale dooddoener, een „slogan
zij wordt versleten pasmunt. En men
komt ertoe èen leuze, die ontstond en
misschien zin heeft op een bepaald
gebied, lukraak toe te passen op 'n an
der gebied, waar zij voor een behoorlijk
verstand iedere werking verliest. Dit
gebied kan hooger of anders georga
niseerd zijn dan dat waarop de leuze
ontstond. Wie daar ingewijd zijn, we
ten met de leuze niets te beginnen. Zij
halen de schouders op als men
hen beschuldigt met beweringen die
uiteraard, geen hout snijden.

Goede leuzen, mooie leuzen, welge
meende leuzen voortreffelijk!

Maar laat iedere schoenmaker zich
bij zijn leest houden en voorzichtig
met de leuzen omspringen.

Teneinde het leven niet tot een
janboel te maken.

VICHY, 25 Jan. (D.NJ3.). De Amerikaansche
ambassadeur admiraal Leahy was beden de gast
van maarschalk Pétain aan een noenmaal.

O