Landbouw en paardenkracht in Zeeland
i: -
De voedingswaarde
van mosselen
lift
DE ARBEIDSDIENST
ONS DAGELIJKSCH BROOD
v
^or elkander
s?;*
WOENSDAG 5 MAART 1941
geen vijf pet. van den
landarbeid is tractorwerk
GELD VERDUISTERD
VLASBESLUIT 1941
IJZER EN STA AI,
b^t_a ruck bestemd
ÏSi?
(y*1? --
'f
Gelukkige omstandigheid
Tegen in appèl gekomen vertegen
woordiger gevangenisstraf
geëischt
BIJ OVERSTEKEN GEDOOD
Jongetje had niet uitgekeken
Zes jaar geëischt wegens
diefstal
Bijeenkomst van den staf
Verwerken en verhandelen
geregeld
Wijziging in de handelsvoor-
waarden voor Duitsche
opdrachten
De ontwikkeling van de
broodbakkerij
Rijksbureau voor ijzer en staal
KINDERBIJSLAG
DOELLOS SOLLICITEEREN
PROV. STATEN VAN
NOORD-BRABANT
GARAGEBRAND TE
ALKMAAR
Ontwerp-accoord mr. M. S. Kalma
k' x
iz&mm
Zeeland vraagt zaad
van de Wadden
MOSSELZAAD
Reglementeering van winning
en verdeeling
De bontdiefstal te Utrecht
Aanbesteding
i
(Van onzen correspondent)
een •o^n^er ln onze eilandenprovineie slechts
in deneCi-SPieBelinS geweest van wat hij elders
rijders ande Was' toen in Vriesland de hard-
suisden°k- 00 eladde U2613 lanSs öe elf steden
eerste amen de baanvegers hier voor de
Van den^if °P het ^s' D°ch den middag nog
daar ctooi n dag ontruimden zij het reeds,
"et. strijken^0 warmen 606111 over de ijsvlakte
VO0r3!ia' OnC'Rn "'er de hoeren vroeger in het
Ploegen" Cian in "et vorig seizoen de akkers om-
•'aar Wa' VO°r zo(>ver deze niet reeds in het na-
Ver len gescheurd, en glad eggen, voor zoo-
brokje i" cion winter open hadden gelegen. Elk
v°1IeJ «rood zal in den komenden zomer ten
dan i w°rden benut, opdat Zeeland meer
"roodgraa n andere jaren ons land het kostbaie
kiinnen 1 D 6n de voedzame peulvruchten zal
be>ilvniehtVeren' Tarwe. rogge, aardappelen en
terwijl i f o .worclen thans vóór alles verbouwd,
"ten d 1 ^"ksbureau voor de Voedselvoorzie-
"°°gste^ ?rbouw van haveT heeft beperkt tot
Van eu^t ,Pct- van de oppervlakte bouwland
Weer vp ,-'f' Ook aan de „na-gewassen" zal
öaar v, Jandac"t worden besteed.
"''acht iv zeker thans het paard is, dat als
"ruikt den landarbeid moet worden ge-
Perkt U aanbod van werkpaarden zeer be-
nie" rrihil is, zal het voor vele
bet w®Vle hoeren lang niet gemakkelijk zijn al
van k tijdig klaar te krijgen. Wat het gemis
Zeeianri werkpaarden voor een provincie als
beer d heteekent, beseft men eerst goed, waii-
c°nsiii weet> öat gelijk de rijksveeteelt-
onian ent voor Zeeland, de heer C. Zagerman,
een "°ekte over "°ns landbouw-werk-
sl h° becijferde in 1939 nog geen 5 pet; van
Het ndwerk d00r tractors werd verricht,
slechtsaantal tractors .was in Zeeland in 1939
Presteei-rt Welke in genoemd jaar een arbeid
"oen m ,cn; gelijk te stellen aan nog geen mil-
P v,röen vrdcnuren- Daartegenover leverden de
ruim twintji vi,e,tfch en bloed een prestatie van
velen stecIeiTn—0011 Paardenuren!
benzinetractie S- die het gewend waren de
Paard te zien in 03 meer de P,aats van het
°uderd voorkomen"1^; Zal het misschleI\ ver-'
staat het nnrti dat Zeeland en daarin
«eita biinn Nederlandsche provinciën
"et naarri ^°raan nog trouw vasthoudt aan
mrr.'nói^6-- overWege echter, dat lang niet
tel '!a^!e tevens vooruitgang beteekent
'ifterp L.,„ economisch beleid, zeker op de
PaarÖen vergt m6 "ven> het gebruik van
Oi^fd "hen het anders dan een zeer gelukkige
het (f diSheid noemen, dat „toevalligerwijze"
°Psiohfrci het uit economisch oogpunt in velerlei
"eicl wint van den tractor? Deze omstandig-
Bejj ®arandeert ons het behoud van den prachti-
kerjj llWschen paardenstapel en van de fok-
koUdb,Van öe zware inheemsehe „Zeeuwen",
laatst Van autochtoon Europeesch ras. De
hengst baanden zijn nog verschillende fok-
Haarie n Verhuisd haar de landbouwbedrijven in
&Pderotniricr" en Wieringermeerpolders en naar
6 deelen van het land.
■ft'0 kan ontkennen, dat de mechanische
«on»'S rmlck"'s> „Melotte" 's of „Harri-
kopupi 01111061 spreken tot het gevoel dan
bloem zware landbouwpaarden, die de
biachc?0rs den Êr°nd doen snijden of zaai-
"hes over omsenloesrde akkers trekuen?
Het echte Zeeuwsche type landbouw-
trekpaard, dat vooral in het landschap
een stoeren indruk maakt
(Foto Archief V.K.P.)
ken van werkpaarden in ons land nog zoo goed
als onbetreden is.
Drijft thans eenerzijds het gebrek aan mo
torbrandstof tot een intensiever gebruik van
paarden, anderzijds is de schaarsohe veevoeder-
jxisdtTe voor de fokkerij een belemmering om
de vleugels zoo wijd uit te slaan als men gaar
ne zou mogelijk achten.
Ondanks de wellicht ongemak scheppende
beperkingen kan de Zeeuwscne landbouw toch
met vertrouwen het nieuwe seizoen tegemoet
zien, daar de afzet van de producton bij voor
baat verzekerd is, terwijl de winter niet gelijk
het vorig jaar ongunstig is geweest voor een
goeden oogst.
Öe
°ver omgeploegde akkers treknen?
van hhporteerde tractors blijven artikelen
tractors0e?den b"^6111 €n zelfs al werden de
"'ijver, r te lande gefabriceerd, dan nog
31 afhankelij,k van de uitheemsche ben-
schjjn aar het paard is van eigen land en
"et ni6tVergroeid met eigen bodem. Men mag
te le^ aakeiijk achten, zóózeer den nadruk
°r"kenfn °P het gevoelsargument, niemand kan
'a"iike 6n' dat het gelukkig is het gevoel In
teeu j! e«vallen zoozeer overeen te zien stem-
De 2p1 sconomlsche inzicht.
"o°g eeuwsche veeteeltoonsulent vraagt m zijn
voor d aahgehaald boekje vooral ook aandacht
d06h ec°n°in ische beteekenis van het paard,
ec°honuV0ns w"st hij er op, dat het bedrijfs-
usehe probleem van het houden en fck-
Een vertegenwoordiger van radio-firma's, dfe
boestellen op afbetaling verkocht, stond voor
het gerechtshof te Amsterdam terecht. De
man had in ongeveer negen maanden ruim
f 600 verduisterd.
Hij ontving geld, dat hij niet afdroeg, maar
te eigen bate aanwendde. Daardoor had hij één
patroon meer dan f 400 tekort gedaan, ter
wijl de andere patroon voor bijna f 200 be
drogen was. De Haarlemsche rechtbank had
vier maanden gevangenisstraf opgelegd.
Uit het rapport bleek, dat de man te groot
had geleefd. Hij werd een hopeloos geval ge
noemd. In den tijd dat hij geld verdiende.,
had hij slechts f 22 terugbetaald. Een tweede
rapport oordeelde milder en wees op het goe
de gedrag sinds de bedreven misdaden.
De man wees ook zelf op zijn verbeterd ge
drag. Hij had niet meer kunnen terugbetalen,
omdat hü later weer zonder werk was geko
men, maar hij had gedurig goed opgepast en
hoopte dan ook op clementie.
De procureur-generaal geloofde echter niet
in het succes van een reclasseeringspoging.
Hij meende, dat de straf zeker niet te zwaar
en in elk geval verdiend was. Hjj vroeg daar
om bevestiging van het vonnis en veroordee
ling voor den tijd van vier maanden.
De uitspraak volgt 18 Maart.
Dinsdagmorgen omstreeks kwart over elf
heeft de. 6-jarige C. T. Neuteboom, wonende
in de Noordmolenstraat te Botterdam, het zan
der uitkijken oversteken van den weg met den
dood moeten bekoopen.
De jongen, die praatte met zijn vriendje, den
5-jarigen C, v. d. W., liep in de Zaagmolen
straat tegen een juist passeerenden vrachtwa
gen op, een zwaren auto met oplegger, bestuurd
door den 41-jarigen chauffeur A. N. uit Delft,
en werd door het "achterstuk gegrepen. Het
knaapje was onmiddellijk dood. Zijn vriendje
kwam er met schaafwonden af.
De Officier van de Rotterdamsche rechtbank
mr. Loke heeft tegen den 41-jarigen varens
gezel J. F. S. een gevangenisstraf van 6 jaar
geëischt wegens diefstal door middel van in-
klimming. Hij zou eenige maanden geleden,
juist voor de opening van den winkel der firma
Z. te Rotterdam, na inklimming een koffer
met een aantal damestasschen hebben gestolen.
Een week daarna zou hij uit de cassa van een
Rotterdamschen manufacturenwinkel f 100
hebben weggenomen, eveneens na zich door
inklimming toegang te hebben verschaft.
Na deze diefstallen was S. naar Den Haag
gegaan, waar hij in een pension goeden sier
van het geld maakte. Verdachte, die reeds een
groot aantal vonnissen achter den rug heeft,
ontkende beide diefstallen. Mr. G. Belzer re
fereerde zich aan het requisitoir van den offi
cier.
Uitspraak 18 Maart.
Het A.N.P. meldt uit 's-Gravenhage:
Om den geboortedag van den Nederlandschen
Arbeidsdienst niet geheel ongemerkt te laten
voorbijgaan, heeft de commandant, majoor
Breunese, zijn medewerkers uitgenoodigd tot een
bescheiden herdenkingsbijeenkomst.
In deze bijeenkomst hield majoor Breunese
een korte toespraak, waarin hij zijn vreugde
uitsprak over het feit, dat de Nederlandsche
Arbeidsdienst thans tot stand is gekomen.
,Jk wil niet ontkennen", aldus de heer Breu
nese, „dat de Nederlandsche Arbeidsdienst thans
nog een zeer zwak plantje is en. dat er nog
veel moet worden gedaan om het te doen
groeien tot een krachtigen boom, doch ik ben
optimist. Wanneer wij in Nederland hand aan
hand en schouder aan schouder werken om
te zamen deze onderneming te doen slagen, dan
zal zij slagen. Thans reeds is verdere groei In
zicht. De volgende week zullen er reeds dubbel
zooveel kampen zijn als thans, en in October
of November zal voor al de 10 a 20.000 jonge
mannen, met wie wij den Argeidsdienst op vrij
willige basis willen starten, legeringsruimte zijn
gevonden
Deze materieele dingen echter blijven bijzaak:
het gaat om den geest en bovenal een geest,
waarvan de leiding is bezield. Wanneer in alle
leidingen een warm hart Hopt voor het vader
land, dan zullen wij slagen.
Wij moeten in den opbouw van den Arbeids
dienst toonen, wat een Nederlander vermag
wanneer hij zijn schouders onder eigen zaak zet
ieder voor zich doch met elkaar tot heil
van het dierbaar vaderland."
De secretaris-generaal van het departement
van Landbouw en Visscherij heeft het Vlasbesluit
1941 vastgesteld.
De gewijzigde omstandigheden maken een re
geling ten aanzien van het verwerken en ver
handelen van vlas, in het bijzonder ten aanzien
van maximumprijzen, wenschelijk. Te dien einde
is dit besluit opgemaakt, waarbij het verwerken
van stroovlas en het verhandelen van stroovlas
;n Vlaslinten zoo geleid worden, dat de bij de
stichting „Buvlaslint" aangesloten groothande
laren de beschikking over alle in Nederland ver
werkt vlaslint krijgen. De stichting Buvlaslint
verzorgt dan den verderen afzet.
Door de Akkerbouwcentrale worden daarna
overeenkomsten met tusschenhandelaren-com-
missionnairs en met tusschenhandelaren aange
geven, waarbij dezen zich o.m. verplichten, zich
te houden aan de door de centrale vast te stel
len prijzen en de centrale van hun handelingen
op de hoogte te houden.
Die secretaris-generaal van het departement
van Handel, Nijverheid en Scheepvaart heeft
het maximum-gewicht aan ijzer en staal voor
Duitsche opdrachten, welke zonder „Kontroll-
nummeraufstellung" kunnen worden aangeno
men, van 100 k.g. tot 5 k.g. verlaagd.
Het 75-jarig bestaan van de N.V. De Leidsche
Broodfabriek, dat 7 en 8 Maart a.s. zal worden
herdacht, geeft aanleiding, op de geschiedenis
van deze onderneming en van de broodbakkerij
in het algemeen terug te zien.
De Leidsche was de derde dier toenmaals
moderne broodfabrieken, die hier te lande wer
den opgericht en de brood-bereiding in nieuwe
banen leidden. Reeds in 1856 richtte Sarphati
te Amsterdam de eerste broodfabriek op. In
1862 volgde Den Haag en in 1866 Leiden.
De naaste aanleiding daartoe was de afschaf
fing in 1855 van den landsaccijns op het ge
maal, welke „omzet"-belasting in Leiden nog tot
1.865 ais gemeentelijke accijns bleef bestaan en
den bakkers niet minder dan 2V4 cent per
broodje van 1 Ko. kostte! Het ging dezen bak
kers destijds niet voor den wind. Het vak was
overbezet en men had reden te verwachten,
dat de afschaffing van den accijns bij den bak
ker zou blijven hangen en niet tot merkbare;
broodprijsverlaging zou leiden.
De hoofdaanleiding tot het oprichten van
brood-fabrieken was echter de Fransche uit
vinding van door een stoommachine gedreven
kneedmachines en nieuwe ovens, die een veel-
voudiger, goedkooper, zindelijker en betere
broodbereiding binnen een beperkte ruimte mo
gelijk maakten.
In den opzet onderscheidde de Leidsche
Broodfabriek zich echter principieel van de
meeste andere. De burgerij leidde hier n.l. den
sprong naar den nieuwen tijd. Op initiatief van
een acht-tal Leidsche burgers kwamen 4 Ja
nuari 1866 niet minder dan 53 Leidenaars uit
alle kringen in vergadering bijeen en staande
ae vergadering werd tot oprichting van een
broodfabriek besloten, terwijl de aandeelen, niet
grooter dan 100.per stuk, bij 150 a 200 in
gezetenen werden geplaatst.
Men verkreeg zoodoende een gelukkigen tus-
schenvorm tusschen coöperaties en particuliere
ondernemingen, die de voordeelen van beide in
zich. vereenigde. Het financieele belang immers
van ieder der aandeelhouders afzonderiijK was
te gering, dan dat niet het algemeen belang
van „goed en goedkoop brood", zooals het ook
in de statuten zou komen te staan, zou blijven
overwegen. Met toewijding beheerden vijf com
missarissen, zakenlieden uit Leiden, de nieuwe
onderneming en brachten deze tot bloei; de prijs
van het brood daalde met niet minder dan zeven
cent per kilo, exclusief den afgeschaften accijns,
wat den Leidschen burgerij vele tonnen 's jaars
bespaarde; de kwaliteit van het brood was pri
ma en de zaak leverde toch een behoorlijk ren
dement van het geïnvesteerde kapitaal op.
De kleinere bakkers uit de stad werden veelal
depothouders van de fabriek en kwamen daar
door In veel beter doen. De meer ondememen-
den spiegelden zich aan den L.B.T. en zetten
dergelijke inrichtingen op.
De Bakkerswet van omstreeks 1919 was een
zware klap voor de grootere bedrijven. De Leid
sche wist evenwel tijdelijke moeilijkheden steeds
te boven te komen.
De geschiedenis der L.B.F. nagaande treft
het, dat de oprichting viel op een zeker keer
punt der tijden in technisch, economisch en
sociaal opzicht en dat verstandig toegepaste
techniek (ook in de meelfabricatie) tot een
prijsverlaging ten bate der consumenten kon
leiden, die niet onderdeed voor de later komen
de verdere broodprijsverlagingen, welke meer
het gevolg waren van de steeds overvloediger
wordende graanoogsten op het westelijk conti
nent.
den kostenomslag van het Rijksbureau voor
ijzer en staal, opgenomen in de Nederlandsche
Staatscourant no. 3 van 6 Januari j.l., heeft ge
wijzigd.
Voor bijzonderheden wordt verwezen naar
hetgeen in de Nederlandsch'e Staatscourant en
in de vakbladen is gepubliceerd.
In de Nederlandsche Staatscourant van 4
Maart heeft de secretaris-generaal van het de
partement van Handel, Nijverheid en Scheep
vaart bekend gemaakt, dat hij de regeling van
Men verzoekt ons ter kennis van belang
hebbenden te brengen, dat het bestuur van
het Kinderbijslagvereveningfonds, bedoeld in
artikel 76 der Kinderbijslagwet, is gconstituerd.
Het secretariaat van bedoeld fonds is geves
tigd te 's-Gravenhage, Raamweg 90. De secreta
ris is voor zaken, de uitvoering der Kinderbij
slagwet betreffende, eiken Vrijdag te spreken
des namiddags van twee tot vier uur.
In verband met het groot aantal bij de
PTT-Radiodiensten binnengekomen sollicita
ties (reeds meer dan 1500), verzoekt men ons
de aandacht er op te vestigen, dat voor het
typewerk ren behoeve van de administratie en
het uitreiken der luistervergunningen voldoen
de vrouwelijke krachten igeoefende typistes)
aanwezig zijn.
Voor de overige administratieve en controle
werkzaamheden zal zooveel mogelijk gebruik
worden gemaakt van personeel, dat tengevolge
van de instelling der rijksradiodistributie bij
de vroegere distributiebedrijven overcompleet is
geworden. Op eventueel nog overblijvende plaat
sen hebben bij voorkeur de ingeschrevenen bij
de afdeeling Overheidspersoneelvoorziening van
het departement van Binnenland scire Zaken
recht, zoodat op plaatsing van buitenstaanders
geen uitzicht bestaat en verdere sollicitaties
beter achterwege kunnen blijven.
In de vacature P. J. C. Strik (burgemeester
van Best) was tot lid van Provinciale Staten van
Noord-Brabant benoemd de heer Joh. v. d. Laak
te Asten. Wegens hoogen leeftijd heeft deze de
benoeming niet aanvaard, tengevolge waarvan
de heer Joh. Fransen uit Vlierden (gem. Deurne)
wederom zijn intrede in de State nzal doen. Hij
had reeds zitting voor District Helmond als
landbouwers-afgevaardigde van 19241933 De
heer Fransen is voorzitter van den kring Hel
mond van den U.C.B.
Dinsdagavond omstreeks acht uur brak een
felle brand uit in de garage van den heer D. J.
Vermeulen, grossier in motormateriaal op de
Laat tegenover de St. Dominicuskerk te Alk
maar.
De vlammen grepen snel om zich heen en in
eenige oogenbiikken stond het hooge gebouw in
i'chter laaie. De vrijwillige brandweer was spoe
dig ter plaatse, maar kon niet verhinderen, dat
het gebouw geheel uitbrandde. De inventaris
ging vrijwel geheel verloren.
In raadkamer heeft het hof te Leeuwarden
beraadslaagd over het ontwerp-accoord, aange
boden door mr. M. S. Kalma te Assen, aan wien
met vernietiging van het vonnis van de recht
bank, aldaar, alsnog voorloopig surséance van
betaling was verleend.
De crediteuren verklaarden zich met het ont
werp-accoord te kunnen vercenigen, waarna
het hof de uitspraak bepaalde op 12 Maart.
De zeilvaart heeft haar plaats in het transport over de Nederlandsche rivieren weer kunnen innemen, nu door den dooi
het ijs verdwenen is (Foto Pax-Holland)
(Van onzen correspondent)
Sedert enkele jaren wordt door den Bond van
mosselkweeke: s in Zeeland propaganda gevoerd
voor het gebruik van mosselen. Hiermede heeft
men reeds een belangrijk resultaat bereikt: de
mosselen winnen aan populariteit, en dit des te
gemakkelijker, omdat mosselen eten volstrekt
geen eentonige bezigheid behoeft te zijn, aange
zien mosselen op velerlei manieren bereid kun
nen worden tot een smakelijk gerecht.
In het kader van de propaganda, die de Bond
van mosselkweekers in Zeeland voert, is dezer
dagen te Bergen op Zoom een mosselmaaltijd
georganiseerd, waaraan een select gazelschap
van mosselpioevers deelnam.-
De aanwezigen zijn op deze bijeenkomst niet
alleen „theoretisch", maar ook „practisch" op
de hoogte gebracht van de mogelijkheden, die
het gebruik van mosselen biedt.
De keuken van hotel „De Gouden Leeuw",
te Bergen op Zoom zorgde voor een uitgebreide
variatie van rr.osselgerechten, waarmee gede
monstreerd werd, dat mosselen niet alleen een
populair voiksvoedsel kunnen vormen, maar
ook over de kwaliteiten beschikken om fijn
proevers te bevredigen.
Hoe het den dames en heeren gesmaakt heeft,
laten wij nu over aan de intimiteit hunner per
soonlijke herinnering om nog eenige aandacht
te wijden aan de theorie, die bij dezen maaltijd
tot onderwerp hunner geestelijke spijsvertering
werd gemaakt.
Het betrof voornamelijk de moeilijkheden, die
de bond heeft moeten doorstaan om de belan
gen te dienen van de mosselkweekers in Zeeland,
en daarmede ook van de consumenten van dit
bij uitstek Zeeuwsche gerecht.
Een klemmend vraagstuk was hierbij altijd
de uitzetting van het mosselzaad. Was dit vroe
ger al zoo, te meer is dit nu het geval, daar de
uitvoer van mosselzaad uit België onmogelijk
is geworden. Terwille van de groote voedings
waarde van de mosselen is men nu naar andere
aanvoerwegen gaan zien en heeft men o.a. vol
begeerte den blik laten vallen op de wadden
eilanden, waar overvloedig mosselzaad aanwezig
is. Het feit echter dat er een verkeerde meening
bestond over het voordeel, dat dit mosselzaad
biedt ter bevordering van de aanslibbing heeft
moeilijkheden geschapen, die niet gemakkelijk
op te lossen zijn. Op deze bijeenkomst toonden
de aanwezige deskundigen echter aan, dat de
ervaring heeft geleerd, dat wanneer het mossel
zaad wordt weggehaald, de aanslibbing eigen
lijk pas recht goed kun functionneeren. Immers,
wanneer het zaad ter plaatse blijft, ontstaat een
verrottingsproces, dat het aanslibben juist
tegenwerkt, inpiaats van bevordert. Afgezien
van de vraag of dit inderdaad het geval is, lijkt
momenteel het vraagstuk van een degelijke en
waardevolle voeding primair aan het snel be
vorderen van de aanslibbing.
Vooral ook de commissaris van de provincie
Zeeland, mr. P. Dieleman, onderstreepte deze
meening. Hij pleitte daarbij nog voor het toe
staan van een langeren vaartijd voor de schip
pers, die dit zaad moeten gaan halen, waardoor
een groote verbetering zou kunnen worden tot
stand gebracht. Het vitaminenrijke voedsel van
de mosselgerechten zou deze uitzonderingsmaat
regel zeker verantwoorden.
De propagandistische overtuigingskracht, die
van dezen maaltijd uitging bleek duidelijk uit de
verklaring van wethouder Buurman, uit Den
Haag, die vertelde eenigszins sceptisch gestemd
naar Bergen op Zoom te zijn gekomen, maar
door het gesprokene en het met den tong ge-
notene vast besloten te zijn op het menu van
de centrale keukens in Den Haag, voor de
Zeeuwsche mosselen een ruime plaats te zul
len inruimen.
In het Crisis-mosseibesluit 1938 is een nieuw
artikel opgenomen, hetwelk de strekking heeft,
de leveringsverplichting van mosselzaad aan
het Centraal verkoopkantoor van mosselen vast
te leggen en het vervoer aan een vergunning
te buiden.
Tegelijkertijd zijn ook de halfmosselen, be
stemd voor eendenvoer en landbemesting, ln
de bestaande regeling betrokken.
In verband met den bontdiefstal bij de firma
van H. te Utrecht, zijn twee personen aange
houden, de 53-jarige caféhoudster W. en de
48-jarige koopman M., beiden uit Amsterdam.
Zij worden verdacht van heling. Het tweetal
heeft een bekentenis afgelegd. De arrestatie ge
schiedde door de Utrechtsche recherche, in sa
menwerking met de Amsterdamsche politie.
De Rijksgebouwendienst heeft aanbesteed het
bouwen van een telefoongebouw te Alphen aan
den Rijn. Laagste inschrijvers waren gebroe
ders A. en J. den Ouden te Alphen aan den
Rijn voor 56.180.
door
22
(Nadruk verboden)
w OCft ji.
c', er k aan de anderen op de dansles dacht,
gveq <j.Tas er geen één bij, die ik werkelijk
tetun; k«i in cle week zou willen ontmoeten.
tw. als bÜ de meisjes, die ik in 't Woonhoi
"'"Je v„5 99 had getroffen. Phyllis was het
v "t verri den heelen troep.
v ri!n,°r(te° wrSitel; al£ een man zegt, dat zijn
is d "efste meisJe in de wijde, wijde
h "efst'r, "ij enkel daarmee bedoelen kan.
tet y"is _melsje. dat hij ként.
v zoq ^as111 elk geval prachtig, zoo opge-
thin
"ei
te?
^Oom01 levenslus<L, zoo aardig. Precies, wat
oJ'Sc"ien Vent als Ik, noodig had. Niet sloom
8ar,„ wat mijn werk betrof, noch in den
hc^'tehan6t andere mannen. Maar sloom ln
rr,. telf Jah vrouwen. Slim zag dat, ik zag
li, Zij k' Phyllis moest het gezien hebben:
je Jte er 0 een h6t zich niet aan te trekken
p"yn t hu, r Van' dat seen enkel ander meis-
j^Us, zoo goed overweg zou kunnen als
zal k1, dat
tin„ ""ten. op die manier aan mij gedacht
"aar W Dat zou een te stoute vertvach-
Vzoegj8^ ter wereld zou ze zeggen, als ik
Mij afwijzen, vriendelijk, want re mocht mij
graag. Zeggen, dat ik haar niet meer bezoeken
moest?
Dat zou vreeselijk zijn. Verbeeld je, weer een
■leven zonder Phyllis, terug naar de oude een
zaamheid. Want ik zou nooit een andere vrien
din krijgen. Dat wist ik zeker. Zoo ben ik.
Ik dacht, tamelijk angstig, dat ik de zaken
beter kon laten, zooals ze nu waren.... Vreemd,
dat zoo'n kleinigheid me dadelijk van mijn plan
kon afbrengen
Bij „Ambassadors" vond ik Phyllis zelf al in
de vestibule, werkelijk aardig in haar zwarte
shawl met groote, zilveren rozen. Ze had zich
reeds van de kaarten verzekerd; zij is altijd
Vlug in zulke dingen. Een man nam zijn hoed
voor haar af, toen hij haar voorbijliep, een man,
dien ik bij haar aan huis ontmoet had.
Plotseling dacht ik aan iets anders. Er kwa
men veel lui op 99. Phyllis ontmoette doorloo
pend mannen. Verbeeld je, dat zij zich met een
van die anderen verloofde?
Niets was eigenlijk meer voor de hand lig
gend.
Phyllis verloofd en niet, niet met mij....
goeie hemel, wat zou lk daar het land aan
hebben!
HOOFDSTUK XIV
HET MEISJE VERTELT
Is er iets niet in orde met mij?
Zou het lenteweer me van streek maken? Of
ga ik ziek worden?.
Of ben ik werkelijk een ondankbaar klein
monster voor menschen, die de vriendelijkheid
zelve zijn?
Ik moest volkomen gelukkig zijn. Dat weet ik
best. Het is zelfzuchtig en dwaas, het niet te
zijn. In elk geval moest ik er gelukkig uitzien....
Ik dacht, dat ik het deed, tenminste, dat ik
niet liet blijken, dat ik het niet was.
Maar dezen Zondagmiddag, toen ik naar be
neden ging, om in ons groot souterrain een
andere vaas te halen voor de tulpen, die David
voor me meegebracht had, hoorde ik iets, dat
mij zeer beschaamd maakte. Margaret, onze
meid uit Wales, praatte met een bezoekster,
waarmee zij in de voorkeuken zat, een keuken
meid, die destijds in haar dorp woonde en al
tijd vreeselijke ruzie had met onze Margaret,
maar die kwam aanloopen, om haar te begroe
ten. En je begrijpt, hoe onmogelijk het is, niet
ieder woord te verstaan, dat in zuiver Carna-
vonshire dialect in de keuken gesproken wordt,
als de meiden het bij een kop thee gezellig
hebben! Dit was het brokstuk van de conver
satie, dat me zoo beschaamd maakte!
De stem van de bezoekster: „Ik zag die klei
ne juffrouw Julia, toen ik hierheen kwam.
Lieve hemel, ze ziet er erg sip uit!"
Margaret's stem: „Dat arme kind!"
De stem van de bezoekster: „Ja, dat is ze
zeker, 't Begrootte me zoo, het kleine ding zoo
treurig te zien, zoo chagrijnig. Zij
Ik deed de deur van de provisiekamer met 'n
smak dicht en rende weer naar boven, geërgerd,
dat ik het niet eens klaargespeeld had, mijn
dwaze gevoelens te verbergen.
De laatste weken had ik werkelijk in de put
gezeten: er was iets, dat ik vreeselijk miste.
Miste! Maar wat kon ik in 'shemelsnaam mis
sen, aangezien er nooit iets in mijn leven ge
weest was, zoolang wij in Londen gewoond
hadden? tot dat ik me verloofde natuurlijk.
Enkel zoo nu en dan eens een wandelingetje
met grootma naar Oxford Street, om de étala
ges van Selfridge te bekijken, of soms een
frisch omloopje door het park, als ik zoo'n ver
langen had naar groen gras en frissche lucht,
of een tractatie op een concert in Albert Hall....
En natuurlijk, dan was er nog het kantoor.
Ah! Dat moest het zijn, begreep ik opeens.
Ja, het was het gezellige, oude kantoor, dat
ik zoo miste. Want zelfs dat bracht wat va
riatie op het eeuwige oude huis.
Sedert ik het kantoor verlaten heb, ben ik
nauwelijks het huis uit geweest, behalve voor
boodschappen. Ik heb letterlijk met niemand
gesproken dan met grootma en David Lewis;
dat beteekent, dat ik geen woord gewisseld heb
met iemand van mijn eigen leeftijd. Neen, ik
wil niet zeggen, dat mijn verloofde van den
zelfden leeftijd is als grootma. Maar hij is ze
ven en twintig jaren ouder dan ik! En ik ver
lang soms zoo vreeselijk, weer eens met iemand
te praten, die heel dol en nog niet veel meer
dan twintig is. Enkel voor de verandering. Het
oudste meisje op kantoor (Mabel, de verloofde)
was pas vier en twintig. Haar verloofde wordt
in Juni zeven en twintig...
Ik kan er niets aan doen, dat ik voel, dat
het toch wel prettig zou zijn, als David Lewis
ook pas zoo oud was. Ik verlang werkelijk eens
haren om «me heen te zien, zonder een enkel
grijs er tusschen en een paar gezichten, glad,
zonder rimpels, lachend en onverstandig!
Ik mis de meisjes op kantoor werkelijk! En
ook mis ik iets, dat mij 's morgens verlossen
kan van de „gedane" kamers en van de wasch,
die weggedaan moet worden en van „ja zeker,
Margaret, er is een theekleed te kort'' en van
„heb je geklaagd over die visch van Melton?"
en van al die verdere kleine, huiselijke bered
deringen, waar vrouwen dol op behooren te zijn.
Wat mij betreft, ik wensch iets anders, dan al
tijd ringen aan de gordijnen te naaien of die
kleine, versleten plekjes van het tafellaken te
stoppen, of koper te poetsen
Ik mis het kantoor verschrikkelijk
De meeste meisjes werken tegenwoordig op "n
of ander kantoor.... Ik zou wel eens willen
weten, of er meer zijn, die er ook zoo over den
ken, als ik, wanneer ze gaan trouwen en van
kantoor thuis blijven? Zouden zij dat even erg
vinden als ik?
Of ben ik de eenige?
De meeste meisjes blijven misschien op kan
toor tot den laatsten dag vóór haar trouwen?
Dat zou niet zoo erg zijn, wed ik. 't Schijnt,
dat ik niet tegen dat nietsdoen kan. Niet meer
naar kantoor en nog niet getrouwd. Geen eigen
huishouden te regelen en bijna niets te doen
(afgezien dan van het uitgaan met David Le-
wis)behalve met grootma praten, en te be
slissen, waar die mooie handwerkmand kan
staan en die tasch te bekijken, die prachtige,
krokodiliederen, met lida satijn gevoerde, goud-
gemonteerde monogramde handtasch, die
mijn verloofde mij gaf. Dat is allesWel, ik
zou David willen vragen, mij zonder salaris op
het kantoor terug te nemen, zoolang ik nog met
hem verloofd ben, maar (zoo vertelde hij me)
het kantoor wordt opgeheven. Dinsdag zal het
kantoor er niet meer zijn!Mijn laatste
kans, om het dierbare, oude kantoor en de
meisjes nog eens te zien, zal Maandag zijn.
Ik moet, ik wil Maandag op theetijd even
binnenloopen. Ik zal mijn tasch meenemen en
gaan.
(Later).
Die tasch maakte op alle meisjes een gewel
digen indruk. Maar ze zeiden allemaal, dat zo
„bang zouden zijn ze te gebruiken" en zoo'n
gevoel had ik zeif ook.
Het was heerlijk, daar weer eens binnen te
gaan bij de typisten en de groene lampekapjes
en op de tafel bij het raam te zitten en thee
te drinken uit die heerlijke, oude witte koppen
met geschonden rand en met de Petit Beurre
koekjes op het schoteltje, waarover wat melk
gemorst was.
(Wordt vervolgd)
