Haarlem kijkt op de klok w TAXI T<l 11025 U hebt gelijk Raderwerken van vernuft en techniek W. HOLTHUIZEN T. KROON Sr. Nieuwsgierige blikkert zien in het hart van onze stadsuur werken Emir Abdoella collecteert voor een huwelijksfeest Oranje gevel Vischafslag Scheveningen ZONDAG 9 MAART 1941 STADSNIEUWS HAARLEM Wl LHELM I NASTRAAT 37 TELEF. 17644 RECEPTIE COMMISSARIS BACKER LEVENDE POPPEN „Tijd is geld" Geën is geld" Een beroep uit de oude doos De „Halklok" Belangstelling uit vele kringen Brengen een vroolijken middag voor oud en jong GEVONDEN VOORWERPEN BURGEMEESTER PLEKKER Maandagmorgen half 12 installatie BENNEBROEK ZAANDAM DE ST. PANCRA TIUS- TOREN TE CASTRICUM Laatste herinnering aan vergane glorie Groote feesten bij bruiloft van zijn tweeden zoon Koning Michaël wenscht Antonescoe geluk Extra-credieten voor Italiaansche marine De schilder Bernard A. van Beek gestorven Schip op zandbank geloopen Frankrijk geeft kunst schatten terug Telkens wanneer de wijsvinger van de klok een rondje maakt, schrijft vadertje Tijd een groote bladzij vol in het lijvig boek der wereldgeschiedenis. Evenmin als 2ün gekromde vingers worden dé wijzers toan onze groote stadsklokken ooit het Schreven over de plaat moe. Onhoorbaar 81 den zij voort. Nooit zien we ze bewegen eh toch kruipen ze verder, geruischloos als be slak. en onzichtbaar als de duisternis, faat blijft steeds het raadsel van de klok. Honderden malen per dag zien we vanuit tra ten op onze groote staasklokken. We kijken er naar als of het hoort dat ze daar en als we weer weten „hoe laat het is", ï'°DPen we ons haastig verder, de een, omdat bij nog net ben trein kan halen, de ander om- het koffietijd is en de derde' om niet °°r gèsloten schooldeuren te komen. Öe klok is in onzen tijd het polshorloge van bet stadsleven geworden en we kunnen alleen ?°8 maar glimlachen om de dagen, toen de jjaarlemmers met uurglazen en zonnewijzers k'hgen uitmeten hoe laat het nu eigenlijk wel was. Hat zandloopertje halen we Zondagsmorgens b°8 wel eens van den richel boven het for- bbis, als we met veel ceremonie ons „weke- 'Jksch", eitje koken en de zonnewijzers be kken we nog wel met een wijsgeerigen blik, •"aar dat is dan ook alle aandacht, die hun toekomt. ^Vat zou onze stad echter zijn zonder de kardinale stadsklokken, die de rustpunten en bitroepteekens in ons dagelijksch leven zijn? Zy verdienen dan ook meer aandacht dan gewone klokje in onze huiskamers en baarom klauterden wij gisteren in jverschil- e"de Haarlemsche torens om de „harten" van bR Uurwerken van nabij te zien. zit meer „achter" het uurwerk van de roote Kerk dan de Haarlemmer wel vermoedt. *r.et ljjkt zoo van ver af een doodgewone klok, 'e misschien iets grooter is dan de anderen, ®en beetje rijker uit ziet, maar voor de rest v°nveel wijzers en cijfers telt, als de sim- vfte wekker op een zolderkamertje. Na een draaiende wandeling over meer dan «pf^honderd steenen treden bereiken we de c ^ste torenétage, waar tusSchen de eeuwen- p öe hanebalkenhet uurwerk en de muziek- /°mmel staan. Het mechanisch uurwerk werd verl93s' gebouwd en is thans voorzien van een ■v.^'mingsapparaat, dat vooral in strenge - nt®ns" goede diensten -kan bewijzen. Énkele Hjwtf geleden is hét namelijk vnorgeko- tckJ' aat een ber wijzers vastvroor; Dit is Iter een van de weinige keeren geweest, zoo Rtzekert ons de heer L. P. Knapen, die ons kwillend rondleidt in dit klokkenhuis, dat de 2* van de Groote Kerk stil stond. aan dag w-ordt dit fijne - mechaniek JUoongehouden en gecontroleerd door de hor- bet maliers van het G' E' B- Vl'óeser was dit j^werk van den stadshorlogemaker. moderne tijd heeft menigeen al wat aar werk uit de hand genomen.,, fpj,en sterk staaltje hiervan zien we inhet 50o' dat nog niet eens zoo lang geleden de boud zware gewichten dagelijks door Gryl bwinding opgetrokken moesten worden. peuieschilletje dus! >41,-, cle gewichten nu op een bepaalde diepte O,,., Sezakt trekt een motor ze automatisch bfp70o8- Zou de electriciteit plotseling afge- - worden dan heeft de klok altijd nog Het uurwerk van de Groote Kerk, waar meer achter zit dan menige Haarlemmer zal vermoeden (Foto Archief VK.P.) ACCOUNTANT - UD N.I.V.B. Deze klok is wel uniek om haar bouw en stijl en de belletjes,' die in het torentje han gen, hebben een bijna zilveren klank. Slechts eenmaal per week wordt zij opgewonden en de gelukkigste menschen op aarde, die alleen deze hal plegen te bezoeken, hebben haar nog nooit erop betrapt, dat zij niet bij den tijd was. De Haarlemsche burgerij kan zich niet beklagen over gebrek aan stadsklokken. Verontschuldigingen - kunnen te-laat-ko- merrs zich dan ook moeilijk permitteeren. Alleen de bewoners van Haarlem Noord zouden zich deze luxe kunnen permitteeren. En zou de papierschaarschté het zoover brengen, dat zelfs kalenders op den bon komen, ook dan kunnen we het met onze „Halklok" nog vele honderden jaren uit zingen, want haar kalender loopt tot 204°- Wie dan leeft, wie dan zorgt! v 8ahgreserve van acht uur. blllf direct contact met het uurwerk staat de 68(xt ommcl, een groote ijzeren cylinder, die g' gaatjes telt en waarin „toontjes" worden dip c'ie bij het wentelen een bepaaldemelo- aten hooren.. Ieder jaar in September ver- tï-or6 de stadsbeieaardier, de - heer H. W. 'tester, de „toontjes", zoodat er weer een to dWe melodie bij het slaan van de heele uren tVpdooren jS. Dit spelen van de klok is een le, k'ijfsel uit den tijd toen men- op verschil- tip' tijdstippen een wijsje speelde, waardoor b -iadsbewoners aan een bepaald uur herwi js werden. Mok Vo^e uren worden op de groote Roeland- Va aangegeven, welke in 1503 door Gewit «b v, °u werd gegoten, terwijl de kwartieren uren op een kleine bel geluid wor- klok van de Amsterdamsche Poort is. °Uder type, dan die van de. Bakenessekerk Hieuwe Kerk. Het heeft een „onrustig" spijl erk of, zooals dat in vaktermen heet, een ïlog gang. Alle drie moeten echter dagelijks Vraa*t>et de hand opgewonden worden en dit 8t voor iedere klok nog tien minuten werk dfaaj ®r°óte klokken van de St. Bavo-Kathe- Rb de jongste stadsklokken van Haarlem hiei. °Pe,n geheel electrisch. Weinig Haarlem- ébrw z j1 det opgevallen zijn, dat deze de eenige 5éröl.,rken zijn, die geen cijfers op de wij- at hebben. Iiaarlem Noord moeten de bewoners het e«n echte stadklok stellen en dit gemia hog steeds zwaar gevoeld. Indertijd was k^P'ake van dat op den kerktoren van de 8t T'1'0 O. L. Vr. van Zeven Smarten en Vo een uurwerk geplaatst zou worden. g-oifj,'1' ''rtl een fonds gesticht om de noodige "an «h te het Zich verzamelen, maar men is nog steeds sparen en de klok laat nu al jaren wachten.. ?chti„prilnerischen bézitten doorgaans veel kern en r deviezéii, waarmede zii ziGh dooi- het k'ej "Ppen, maar de voornaamste is toch l\-,v> Wonder dan ook dat de klokken van zii,e' landsche Spoorwegen steeds bij den Gp en °P de seconde loopen. Nö, he klokken, die op het station ,1 hiina veertig jaar oud en werden 1904 b het bouwen van het nieuwe station bltvanMange':>rElcht- Eiken morgen om'tien uur h/l0cht de chef uit het Hoofdbureau te het egrafisch het Juiste tijdsein, waar- ^ooj. hormaaluurwerk gelijk gezet wordt. ,I)''rro1ft ,gemak loopen de uurwerken van 'ijk. j-j 's in Amsterdam en Haarlem precies Q^bbeie °mnen-klokken dat zijn de vijf het Urwerken op de perrons loopen Üi dat °.l'maaluurwerk van Amsterdam, ter- an Haarlem voor reserve wordt ge bruikt, indien het uurwerk in Amsterdam de fect mocht raken. Dat de nevenklokken op de seconde werken, zal menig reiziger ervaren hebben. Het is dan ook een zeldzame gebeurtenis wanneer de klokken defect zijn. Ook in Haarlem zijn er altijd nog men schen, die het op „hun slofjes" doen, zelfs al hebben ze de ondervinding, dat de trein nooit wacht. Het Is dan ook een aparte N. S.-service, dat voor de te laat komers de klokken in de torens op het Stationsplein een minuut voorloopen. In vroeger jaren hadden vele families ln ■Haarlem 'één'.'abonnement. Niet op de paar dentram maar een, dat je verzekerde, dat alte klokken ih huis met een wiskundige zekerheid gelijk liepen. Dat schoone beroep uit de oude doos is stervende, want slechts enkele Haar lemmers stellen e.r nog prijs op. Hat de hor logemaker van tijd tot tijd het huis doorwan delt en de uurwerken opdraait en gelijk zet. Tegenwoordig loopt de klok een leven lang mee en als de erfg-r. ».am ouderdomskwalen gaat onfdekken, wordt het maar gauw gede gradeerd tot een stukje antiek, dat piëteits- halve nog een waardig plaatsje in het huis vindt, maar spoedig verdrongen wordt door een moderne klok. Dat dit typische beroep in onzen tijd geen beoefenaars meer vindt, is ook te wijten aan den handel en reparatie, die 'n leeuwenaandeel hebben in den arbeid van een horlogemaker. Het gevolg was dus, dat de prijs van zoo'n abonnement met ruim honderd procent ver hoogd werd, zoodat er nog maar weinigen te vinden zijn, die een langdurig bezoek van een horlogemaker op prijs stellen. In de historische hal van het stadhuis staat In een der hoeken de mooiste klok, die Haar lem rijk is en sedert jaren de stille getuige is van de huwelijken, welke voor de groene tafel gesloten werden. De „Halklok" hangt wel niet zoo hoog als haar andere collega's in de stad, maar ver dient toch zeker genoemd te worden in de reeks van openbare uurwerken. Er ligt een floers van geheimzinnigheid ge spreid over dft fraaie uurwerk, dat niet alleen de seconden en uren, maar zelfs de dagen en jaren telt. In het begin van 1900 vond men het toren tje en enkele jaren later had men er een fiaaie halklok van gemaakt, die een waardige plaats vond in het stadhuis. Nadat de nieuwe commissaris der provincie van Noordholland, mr. A. J. Backer, zijn rede, bij gelegenheid van zijn ambtsaanvaarding, in de Statenzaal van. het Gouvernementsgebouw re Haarlem, gisterenmiddag had uitgesproken, na men velen de gelegenheid te baat om hem hun gelukwenschen aan te bieden.. Van de Duitsche noemen wij dr. M. Seidel, gevolmachtigde van den Rijkscommissaris voor Noordholland en Hauptmann Flöhl, weermachts- en stadscom- mandant; van de Nederlandsche autoriteiten dr. T. Goedewaagen, secretaris-generaal van het departement van Volksvoorlichting en Kun sten, dr. H. Hirschfeld, directeur-generaal van Economische Zaken, ir. W. h. Z. v. d. Vegte, tr-chnisch-leider van den Nederlandschen Om roep; den president van het Gerechtshof te Amsterdam, mr. J. M. Jolles; den procureur-ge neraal van het Gerechtshof te Amsterdam, mr. J. M. van Thlel; leden van Gedeputeerde Sta ten en Provinciale Staten van Noordholland; de burgemeesters-regeeringscommissarissen van Amsterdam, Haarlem, Hilversum en Zaandam en talrijke burgemeesters en gemeente-secretaris sen uit de provincie, directeuren van de verschil lende provinciale bedrijven en instellingen, voor zitters en secretarissen van de Kamers van Koophandel in Noordholland, den consul-gene raal van Joego-Slavië te Amsterdam, den heer C. D. Merens, verschillende directeuren en dis trictshoofden van de Stichting Winterhulp-Ne derland, R. D. Baart de la Faille, rijksarchivaris van de provincie Noordholland, dr. A. L. J. Su- nier, directeur van Artis te Amsterdam, S. Swart, wnd. rentmeester Gooisch Natuur Re servaat, K. Rijpma, territoriaal inspecteur van de Luchtbescherming in Nooidholland en Utrecht, het Christelijk Provinciaal Kerkbestuur van Noordholland, den heer Bruggeman, inspecteur der P.T.T. in Noordholland, den voorzitter en den secretaris van de Algemeene Vereeniging voor Bloembollencultuur, de heeren dr. A. J. Ver- hage én H. J. Voors, L. J. Fomme en A. Haf- rebommé, voor het Rechtsfront afd. Politie, het bestuur van de Hollandsche Mij. van Weten schappen. Uit Haarlem en omgeving o.a. wethouder W. J. B. van Liemt, mr. G. Sluis, president van de Arrondissements Rechtbank en mr. W. M. Paar- dekooper Overman, Officier van Justitie, E. H. Tenckinck, commissaris van politie, H. v. d. Weyer, inspecteur van het L. O., het bestuur van den Kring Kennemerland van het Verbond van Nederlandsche Journalisten, mr. A. Beets, voorzitter van de H. O. V., S. C. de Haas van Dorsser, directeur van het Maatschappelijk Hulpbetoon en wnd. directeur van Winterhulp, mevr. J. van Nispen van Wely, presidente van het K.V.V., vertegenwoordigers van „Pro Juven- tute en „Arbeid Adelt", verschillende function- narissen der N.S.B. etc. Van vele gewestelijke instanties mocht de nieuwe commissaris schriftelijke gelukwenschen ontvangen. Niet alleen voor jong, maar ook voor oud is er bijna niets te vinden, dat zoo amusant is als een poppenkast, een vermakelijkheid die wij vroeger veel in de Hollandsche steden zagen, maar. nu min of meer op den achtergrond raakt Dank zij de stichting van „Het Levende Pop pentheater" onder leiding van den heer Joh. Frevel is deze unieke vermakelijkheid voor Haar lem echter behouden gebleven en van de straat naar den schouwburg verlegd, waar vele klein tjes, maar ook ouderen gisterenmiddag hebben genoten van een nieuw programma dat door de levende poppen voor het voetlicht werd ge bracht. Het is werkelijk geen gemakkelijke opgaaf, waarvoor de acteurs zich gesteld zien, want uit eindelijk gaat het er over, dat zij zich de mimiek en beweging van'een stramme en onbeweeglijke pop eigen maken. En dit vergt nu eenmaal een langdurige training en een uiterst straffe regie. Jan Klaassen, die vanzelfsprekend in beide schetsen de hoofdrol vertolkte, was bijzonder goed in vorm en wist reeds direct de hartjes van zijn jeugdige toehoorders te winnen. Zijn tegenstander in het spel, Katrijntje, zorgde me nigmaal voor rake en aardig getroffen contras ten, die de vaart in het spel hielden. Als een der aardigste regie-vondsten noemen wij de pruikstaart van den lakei, die als point ridicule een speciale charme gaf aan de vierde acte van „Jan Klaassen geneest den zieken koning" door Leonard Roggeveen. De schets „Jan Klaassen en de booze kater Felix" deed in spelkwaliteit niet onder voor de eerste. De zwarte kater zorgde doorloopend voor de noodige spanning in dit vermakelijke spel. Het intense medeleven der kinderen en hun schelle, maar daarom niet minder spontane lach bewezen, dat de levende Jan Klaassen niet on derdoet voor de klassieke pop uit hun droomen. Het levende poppentheater kan dan ook weer op een succesvollen middag in Haarlem terug zien. I Inlichtingen aan het Bureau van Politie Sme- dessstraat uitsluitend tussohen 11 en 13 uur. Bal, Barends, Kleine Houtstraat 11a; 5 Doe ken, v. d. Kroef, Qruquiusstraat 12; Schooletui, m.i„ Brugman, Zandvoortschelaan 42, Zand- voort; Handschoen, Gorter, Schermerstraat 8 zw.; Dameshorloge, Aarts, Nagtzaamstraat 21; I Jasje, Noordhuizen, Tugelastraat 21; Heercnjas, I Koster, Esschlderstraat 18 zw.; Kerkboekje, Al- tena, Slachthuisstraat 8; Rooster, Bussing, Ber- i kenstraat 49; Rijwielplaatje, Hoogenbosch, j Spaamhovenstraat 109; Rijwielplaatje, Meij- I hoorn, Tempelierstraat 34; Rijwielplaatje, Fa. j Hoes, Leidschestraat 64; Schroevendraaier, Schaaf, Elsenpiein 32 De installatie van den nieuwen burgemeester- regeeringscommissaris voor Haarlem, den heer S L. A. Plekker, zal Maandag 10 Maart, des morgens om half twaalf, ten stadhulze geschie den. Garage BRINKMANN - SMEDESTR. 22 Burgerlijke Stand Overleden: W. van Aalst, 77 jaar; J. P. Zoet, wed. 79 jaar; H. C. Dix, 77 jaaf. lnkwartieringSbUjetten De door de Duit sche Weermacht afgegeven inkwartieringsbil jetten moeten, om stagnatie in de uitbetaling v«n dnlcwtartieringsgèiden te voorkomen, zoo spoedig mogelijk ten raadhuize worden inge leverd. Echter kunnen de biljetten niet uit handen worden gegeven vóór men ^daarop brandstoffenbonnen heeft ontvangen, zoodat men allereerst óp het distributiekantoor deze aan moet vragen. Leveringen aan Duitsche Weermacht Voortaan zullen alle door troepen, onderdeden en militaire instanties gedane aankoopen en gevorderde leveringen en verrichtingen als re gel contant worden betaald. Indien om practische redenen in verband met den aard der werkzaamheden dit niet mogelijk is, moet voor iedere verlangde prestatie vooraf een schriftelijke opdracht worden verzocht. Dit bewijs moet bij de in'te dienen rekening wor den overgelegd. Verzoeken om vergoeding kunnen na 1 Maart derhalve niet meer ter secretarie worden in gediend, zoodat men zich om betaling tot het onderdeel van de Duitsche Weermacht moet wenden, dat de prestatie heeft gevorderd. Verloren voorwerpen Verloren: roode das m.et zwarte strepen, donkergrijze kinderaape (voor leeftijd van'plm. 3 jaar), 1 paar bruine sportkousen. Voorts is weggeloopen een bouvier met witte vlek op de borst. Adres van den eigenaar op het politiebureau te vernemen. Burgerlijke Stand Jan, zoon van J. Regte- ring en T. de Jong; Siebert Jacob, zoon van D. J. Doorgeest en F. Steffhaan; Maria, dochter van J. Keuning en M. Bakker, Maartje dochter van J. M. Dekker en J. Hageman (won. te Am sterdam) Antje, dochter van J. Kuipers en J. Schaap; Guurtje en Saartje, dochters van P. Breeuwer en S.. Valk; Froukje Trientje, dochter van B. J. van der Wal en M. Noteboom; Maartje, dochter van P. Joor en C. Betlem; Eco, zoon van G. E, Heijkoop en C. M. de Bakker; Robert Peter Carl Anthonius Maria, zoon van A. Faas en J. A. C. M. Neuh&us; Hendrik, zoon van J. „Castricum is een oud en edel Kennemer hoofddorp in de vlakke velden aan den voet van het duin. De kerk, voorheen toegewijd aan St. Pancras, en zichtbaar van zeer ouden datum, draagt op een verweerden steun, die vroeger boven den' ingang zal gestaan hebben, maar thans in een beer ter linkerzijde van den toren is gemetseld, het jaarmerk Anno XII en XIX. Aernout, graaf van Holland, gesneuveld tegen de West-Friezen bij het dorp Winkel in 993, schonk reeds eenige goederen onder Castricum gelegen aan de Abdij van Egmond. Het kasteel van Kinheim (later Cronenborch) is waarschijnlijk van Romeinschen oorsprong. Het kasteel welks grondslag van een een voudig vierkanten, maar uitgebreiden vorm is en zeer goed met het denkbeeld eener Romein- sche sterkte overeenkomt heette vroeger 't Huis te Castricum en had zijn eigene Heeren uit liet geslacht van dien naam." Aldus enkele spaarzame aanteekeningen, opge diept uit het werk van den romantischen zanger van Kennemerland, Hofdijk. Aanteekeningen echter, die den speurzin prikkelen en stimulee- rend werken bij het verder onderzoek. Heï kasteel echter, dat veel zóu kunnen ophelderen, is verdwenen. Op die plek werd een boerderij gebouwd, de hoeve Kronenburg, die angstvallig ónder haar vloeren de schatten van het oude kasteel bewaakt en het practisch bnmogelijk maakt ter plaatse met opgravingen te beginnen om de fundamenten van 't Huis te Castricum bloot te leggen. Alle experts zijn 't er over eens, ,dat onder de boerderij zeer belangrijke funda menten te vinden zijn omtrent de geschiedenis van Castricum. In grove trekken zullen wij ons deze histori sche resten echter als volgt moeten voorstellen. Toen het kasteel eenmaal op deze plaats ge vestigd was ontwikkelde zich rondom de sterkte eenig dorpsleven, omdat het personeel van het Huis 'te Castricum talrijk was en vele behoeften had. Er bleken hier de mogelijkheden aanwezig om te komen tot het bouwen van een neder zetting, welke haar voltooiing als dorp bereikte, toen in de dertiende eeuw (men noemt het jaar tal 1219, doch dit schijnt minder juist te zijn) de kerk van St. Pancras het middelpunt werd van het lief en leed van de bewoners. Van dien tijd af had het dorp een ziel, omdat een eenvou dig, doch met toewijding en godsvrucht opge richt geestelijk middelpunt de verzamelplaats werd van allen, de bindende kracht van de ge meenschap, welke een ideale Middeleeuwsche gemeenschap was, zooals uit een enkel bekend voorval van eendracht zal blijken. Het kerkje was nog maar een zeer eenvoudig gebouw, op getrokken uit tufsteen, doch kunstig voorzien van gewelfde bogen en gotische vensters. De toren ontbrak nog, evenals het koor. dat in 1450 werd bijgebouwd. Omtrent den ouderdom van den toren valt niets te achterhalen, althans niet uit de gegevens, die ons ten dienste staan, waar van verschillende zijn verzameld door den heer A. J. v. Rossum du Chattel te Leiden, ambte naar van de rijksarchieven. Omstreeks het jaar 1390 vindt men iets over de kerk vermeld in verband met de Hoeksche en Kabeljauwsche twisten. Reinoud van Brederode was door hertog Albrecht van Beieren benoemd tot Baljuw van Kennemerland in plaats van den Kabeljauwschen edelman Jan van Bloemen- stein, die afgezet werd. Op weg naar Kennemer land viel Rienoud- ergens ln de duinen onder i Wijk aan Zee in een hinderlaag, wist echter met achterlating van drie dooden het gezelschap te ontkomen en vluchtte in de kerk van Castricum. Achtervólgd Wist hij zich zoolang te verzetten, i tot de getrouwe Castricummers zijn vijanden inierhulp Nederland, Voor hel volk, door hel volk. Geen gunsi maar eereplichi. Volbreng de eereplichi van hei volk, door hei volk. haden verslagen en hem konden bevrijden uit het belegerde kerkgebouw. Eendrachtig had de kleine gemeenschap van Castricum haar Baljuw beschermd. Later, in nog benarder tijden, verhaalt de ge- scniedenis van de vele jammerklachten, die werden geuit door de vrouwen en kinderen, die tijdens de plundering van Castricum in het jaar 1573 door de Spanjaarden ln panischen schrik de vertrouwde St. Pancras binnenvluchtten, terwijl rond de kerk moord en doodslag werden ge pleegd. Veel heeft de kerk vair St. Pancras door de eeuwen heen meegemaakt. Voor de Hervorming waren er op de altaren van St. Nicolaas en van Maria twee vicariën gesticht, welke in later tijd verloren zijn gegaan. Eerste predikant was er Jan Pieterszoon, die in 1584 uit Den Haag naar' Castricum kwam er er op 21 November 1586 overleed, zooals de grafsteen binnen het doop hek vermeldt. Enkele oude monumenten zijn nog in het gebouw aanwezig, o.a. een preekstoel, waarop staat gegrift: „Bekeert u en gelooft den Evan- gelium" met het jaartal 1599. Het koperen doop hek dateert uit 1742 en is een prachtig kunst- v/erk. Wat voorts in het gebouw en in den toren werd veranderd, hebben wij reeds uitvoerig in ons vorig artikel vermeld. Het doel van deze gegevens is het kunstgevoel op te wekken en allen eraan te herinneren, dat het hier niet gaat om het geloof, doch om te behouden het geen de voorvaderen ons ter bewaring hebben gegeven. Slecht is het gesteld met kerk en toren van St. Pancras. Een daad van piëteit is noodig. De hoogste autoriteiten in den lande en de plaat selijke overheid hebben de handen ineengesla gen om deze eeuwenoude monumenten voor Cas tricum te behouden. Al te veel is verloren ge gaan. Slechts dit eene kleinood blijft Castricum uit lang vervlogen dagen over. Castricum moge haar laatste herinnering aan ,011de glorie bewaren, tot in lengte van (lagen. Popping en H. de Vries; Cornelia Louisa Maria, dochter van P. Noom en C. H. van Oerle; Maria, dochter van G. A. Snijder en P. N. Frowijn (won. te Assendelft); Robert, zoon van W. van Konij nenburg en W. M. Stam; Theodoras Gerardus Antonius, zoon van J. A. Beerepoot en T. Glan- dorf; Nicolaas Petrus, zoon van C. Olij en J. C. Betjes. Ondertrouwd: H. Prinsze en A. F. Wendels. Gehuwd: C. J. Verbeek en A. T. M. Koch; J. N. Clardij en J. Moos; G. T. Dudink en P. de Rooij. Overleden: Willem, 9 jaar, zoon van W. Bron en C. van Vliet; Margaretha Bronsdijk, 78 jaar, gehuwd met J, Lust; Hiltje Harkema, 82 jaar, wed. van G. Kop; Jan van der Wardt, 72 jaar, wednr. van H. Koebolt; Jan Keijzer, 20 jaar, zoon van J. Keijzer en M. Veis; Coenraad Zwaan, 86 jaar, wednr. van M. Bos; Hermén Hendrik Nijhof, 51 jaar, geh. met F. H. Bieck- man; Jannetje Lafarge, 66 jaar, wed. van H. de Ruijter. (Berichten reeds geplaatst in een deei van onze vorige oplaag) BEIROET, 8 Maart. (S.P.T.) Emir Ab doella van Transjordanië roept zijn volk op tot viering van het aanstaande huwelijks feest van zijn tweeden zoon. Hij rekent niet alleen op algemeene feestvreugde en hulde betuigingen maar ook op den financieelen steun van zijn onderdanen om de huwelijks voltrekking te. kunnen omringen met den vereischten luister. eD Emir, die als zoon van Hoessein Ibn Ali, den voormaligen koning van den Hedsjaz, een eeuwenoude traditie moet ophouden, is de ruïneuze uitgaven nog niet geheel te boven die hij zich in 1934 heeft moeten getroosten bij het huwelijk van zijn oudsten zoon Emir Talal met de Cherifa Zeine, dochter van den Trans- jordaanschen edelman Jamil. Bij die gelegen heid heeft Emir Abdoella Arabische edelen, die van heinde en verre warengekomen om hun vorst te huldigen, onthaald op dagenlange fees ten en de geschenken, welke hem van zijn onder danen en van vreemde vorsten gewerden, in veelvoud gereciproceerd. Het nadeelig saldo heeft zijn particuliere schatkist dermate aan getast, dat hij thans een beroep moet doen op de milddadigheid van zijn volk. Er is een col lecte uitgeschreven, die onder toezicht van de vier gewestelijke gouverneurs bijdragen zal in zamelen. De loyale burgers die meer dan een Palestijnsch pond offeren krijgen het recht gedurende een dag deel te nemen aan de feesten ten hove. De bruidegom, Emir Naif, is geboren in 1914 (1333 volgens de Mohammedaansche tijdreke ning) te Ataif in den Hedsjaz, ln een tijd toen niets zijn vader, den tweeden zoon des konings, en de Emire, prinses Mousbach, scheen te pre- destiheeren tot stichters van een nieuwe dynas tie. Het huwelijk van den prins is herhaaldelijk uitgesteld, doch thans wordt het oogenblik gunstig geacht. Want de internationale toe stand is een gereede verontschuldiging voor een betrekkelijk bescheiden viering, zoodat, als de collecte niet tegenvalt, de Emir de kosten zal kunnen bestrijden. BOEKAREST, 8 Maart. (D.N.B.). Koning Michaël heeft generaal Antonescoe het volgen- gende telegram doen toekomen: „Ik wensch u geluk met het voliedige vertrouwen, dat het Roemeensche volk blijkens zijn stemming in u stelt, en met de geestdrift, waarmede het aan dit vertrouwen uiting heeft gegeven. Mijn hart en Mijn gedachten zijn bij Mijn volk en bij u.' ROME, 8 Maart. (D.N.B.). Op grond van een in het Staatsblad gepubliceerde wet is het ministerie van Marine gemachtigd, buiten de credieten, welke reeds in verband met den oorlogstoestand beschikbaar gesteld zijn, nog 2 milliard lire te geven, waarvan anderhalf milliard nog in het begrootingsjaar 1940/41. Te Kortenhoef is op 66-jarigen leeftijd over leden de schilder Bernard A. van Beek. Van Beek heeft vele malen geëxposeerd bi) Arti et Amicitiae en St. Lucas. Hij was voor zitter van de schoonheidscommissie te Korten hoef en voorzitter van Curtvenne, het genoot schap tot behoud van het landschapsschoon van het Kortenhoefsche plassengebied. In de afgeloopen week werden niet alleen Spanje en Portugal door een natuurramp ge heisterd, maar ook ln het Zuid-Westen van Azië, in het oude Perzië, werd de bevolking door een verschrikkelijke catastrophe wakker ge schrikt. Een aardbeving midden in den nacht heeft Oost-Iran geteisterd. In weerwil van de vinnige kou moesten de menschen, nauwelijks gekleed, het verdere deel van den nacht in de epen lucht en in tenten doorbrengen. Dit oude Perzië, dat in 1925 zijn naam ver wisselde voor dien van Iran, heeft de laatste jaren een verbijsterend snelle technische ont wikkeling doorgemaakt. Wanneer men over het moderne Iran spreekt, dan moet men daarbij in één adem Rezah-Sjah- Pahlevi noemen. De geschiedenis van Iran be gint met den gedenkwaardigen 22sten Februari 1925, toen de toenmalige Rezah-Khan te zamen met zijn bondgenooten de stad Teheran be zette om het roer van het geheel verwaarloosd land in handen te nemen en om buitenlandsche politieke invloeden te weren. Uit het Noorden van Perzië afkomstig, diende Rezah-Khan vele jaren als stafofficier in de Perzische Kozakken- brigade, een onder Russisch commando staanden troep, totdat hij als overste op poiitiek terrein kwam. Kort na den wereldoorlog was Perzië de speelbal van Rusland en Engeland, terwijl in het binnenland de regeering niet tegen de verschillende richtingen opgewassen was. Reza werd toen minister van Oorlog, en tenslotte verdrong hij den sjah Ahmed Mizza en werd zelf heerscher van Iran. Hierna vooral kwamen de buitengewone kundigheden van dezen man aan het daglicht. Het is zijn groote verdienste, dat Iran, zooals hij het oude Perzië voortaan noemde, zich geheel onafhankelijk gemaakt heeft, en de betrekkingen ten opzichte van Rusland en Engeland berusten thans geheel op gelijkberechtiging. Zijn positie ten opzichte van liet buitenland wordt verder ondersteund door het door hem in het leven geroepen en uiterst modern uitgeruste leger, waarvoor hij, als oud soldaat, bijzondere belangstelling heeft. Wat de binnenlandsehe politiek betreft, heeft hij de macht van de verschillende stammen gebroken en den feodalen adel onderworpen. De stammen kregen ieder een woonplaats toegewezen en de rooversbenden, die het land tot dan toe onveilig maakten, werden uitgeroeid. De Rezah-Sjah houdt zich echter ook bezig met de industrialisatie en de verbetering van den landbouw. Het grootste van al deze werken, de Trans-Iransche spoorweg, nadert zijn vol tooiing. En binnenkort zal deze 1500 K.M. lange baan de Kaspische Zee met de Perzische Golf verbinden. En wanneer men dan bedenkt, dat het terrein, waar deze spoorweg door aangelegd is en wordt, doet denken aan een Zwitsersch berglandschap, dus een technisch zeer moeilijk gebied vormt en dat dit reusachtige werk in den tijd van tien jaar zonder vreemd kapitaal voltooid is, zal men begrijpen, welk een boven- menschelijke praestatie hier verricht werd. Reeds rijden er treinen door landschappen, waar vroeger woestijnen waren en steden verrijzen in gebieden waarin de menschen vroeger niet durfden binnendringen. Ofschoon de aanleg van dezen reusachtigen spoorweg veel tijd in beslag nam, werd de ont wikkeling van de industrie in Iran echter niet -verwaarloosd. Talrijke suikerfabrieken zijn gebouwd. Voorts \verd er «en garenfabriek in Sjalu- Reza opgericht, een touwfabrlek in Ghom, een zijde-fabriek in Tsjaluhz, een cement- en een tabaksfabriek in Teheran. Ook talrijke textiel- stoffenfabrieken danken hun ontstaan aan het initiatief van den tegenwoordigen modernen heerscher. De steden worden gemoderniseerd en alle van electrische verlichting voorzien. Op tal van manleren wordt de verbouw van ka toen, jute, tabak en suikerriet bevorderd, o.a. door geweldige waterwerken. Een irrigatiewerk aan de Sjavar-rlvier bewatert een terrein van 8000 H.A. Bijzondere zorg wordt er gewijd aan de alge meene hygiëne en aan de gezondheid der be volking, een taak, die in het spaarzaam be volkte Iran buitengewoon moeilijk is. In tal van deelen van het land treft men ziekenhuizen aan en nog onlangs werd er een ziekenhuis in Sjahsawar plechtig geopend, voorts een kin derziekenhuis in Teheran, een lepra-hospitaal in Tebriz en een sanatorium in Sjahabad. Bo vendien wordt er een verbitterde strijd ge voerd tegen de malaria, die jaarlijks tal van slachtoffers maakt. Verleden jaar werd in de havenstad Nousjahr een Pasteur-instituut met onderafdeelingen in andere steden, gesticht. De hoofdstad van het land werd zeer gemoderni seerd, met nieuwe wijken uitgebreid, en met een universiteit verrijkt. Een van de belangrijkste feiten is ook de emancipatie der vrouw, want de gesluierde haremvrouw werd een moderne, in het volle leven staande, werkende vrouw. Overal werden cursussen voor analphabeten in gericht, die druk bezocht worden. Aan de sport wordt veel tijd besteed en het padvinderswezen bloeit er. Bovendien kan Teheran zich beroe men op een museum, waar zich schitterende verzamelingen bevinden uit het glorierijke ver leden van het Perzische rijk van 5 6000 jaar geleden. Voorts werd een groote nationale bi bliotheek ingericht en aan de Iransche Acade mie werd opgedragen, de taal van vreemde woorden te zuiveren. De tijden zijn voorbij, dat de Europeanen, in Iran konden doen wat ze wilden en er met hun moedertaal terecht konden. Men moet zich nu wel degelijk de taal van het land eigen maken. NEW YORK, 8 Maart. (D.N.B.). Het onder Britsche vlag varende Noorsche vrachtschip Olaf Bergh is Vrijdag in de nabijheid van Ocean City (Maryland) op een zandbank geloopen. Het vrachtschip was op weg van Huil naar Philadel phia. De situatie van het 5.800 ton metende schip is ernstig, daar de zee ruw is. Dat U nu nieuwe meubelen koopt. Uw gebruikte, zelfs ook Uw wat ouderwetsche mahonie meubelen koopen wij wel van U! Riviervischmarkt 5 b.d. Gr. Kerk Tel. 14911 't Huis met de Uw adres voor In- en Verkoop van bedden, ledikanten, kachels, koperwerk, enz. THE AMERICAN CLUB TIVOLI HEDENAVOND WEER DANSEN in de Leeuwerik van 711 uur, De Fransche regeering geeft thans kostbare goudsmeedwerken aan Spanje terug, welke ver moedelijk afkomstig zijn uit den bloeitijd van het West-Gotische rijk, en bekend staan onder den naam „De gouden schat van Fuente de Guardazar". Deze schat is teruggevonden in 1853 en kwam toen grootendeels in Fransch bezit. Sindsdien vormde hij een der grootste beziens waardigheden van het Musée Cluny te Parijs. Hij bestaat uit rijk versierde kruisen en negen groote gouden kroonbanden, bezet met veelkleu rige edelsteenen en voorzien van een ophang inrichting, waaruit blijkt, dat zü waarschijnlijk als gewijde geschenken voor kerken hebben ge diend. SCHEVENINGEN, 8 Maart. Aan de markt wa ren de motorloggers Kw. 166, H. v. d. Plas, met f 47, Kw. 175, J. v. faam, met 60, de kotters Kw. 116, D. Haasnoot, met 164, Sch. 37, C. de Jong, met 68 en 69 motorschokkers met 2262 besomming. In totaal besomden' 73 kustvlsschers ƒ2501. De noteeringen waren: kleine schol 18.80, schar 7.8016.pufschar ƒ3.205.alles per 40 KG. Van elders werd aangevoerd enkele partijtjes wijting en schol. De noteeringen hiervoor waren: wijting ƒ9.middel schol ƒ13.50, beide per kist van 20 K.O.; griet 1.40—1.80 per kilo. Zoetwatervisch: snoekbaars ƒ1.001.10 per kilo. I

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1941 | | pagina 7